Σάββατο 18 Ιουνίου 2022
Τρίτη 14 Ιουνίου 2022
Αγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Παιδαγωγικὰ θέματα
Θεωρώ υποχρέωσή μου να δημοσιοποιήσω αποσπάσματα από το έργο του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, σε απλή απόδοση, σχετικά με την εκπαίδευση των νέων. Διατηρώ το πολυτονικό σύστημα γραφής
Δὲν εἶναι ἀξιοπερίεργο τὸ ὅτι στέλνουμε τὰ παιδιά μας στὸ σχολεῖο νὰ μάθουν γράμματα καὶ τέχνες καὶ ἐξαντλοῦμε ὅλες μας τὶς δυνατότητες γιὰ τὴν ἐπιτυχία αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ καὶ δὲν ἐνδιαφερόμαστε νὰ τὰ ἀναθρέψουμε συγχρόνως καὶ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ;
Ἒ λοιπὸν νὰ ξέρετε ὅτι, ὅταν ἀνατρέφουμε τὰ παιδιά μας, ἔτσι ὥστε νὰ γίνουν, ἀναιδῆ, ἀκόλαστα, ἀπειθάρχητα, βάναυσα, τότε, ἐμεῖς πρῶτοι θὰ γευθοῦμε τοὺς καρποὺς τῆς κακίας τους.
Ἂς προσέξουμε λοιπὸν αὐτὸ τὸ θέμα κι ἂς ὑπακούσουμε σ᾿ αὐτὸ ποὺ μᾶς διδάσκει ὁ μακάριος Ἁπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος μᾶς συμβουλεύει νὰ ἀνατρέφουμε τὰ παιδιά μας καὶ νὰ τὰ παιδαγωγοῦμε, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Νὰ τοὺς δίνουμε πάντα ἐμεῖς πρῶτοι τὸ καλὸ παράδειγμα καὶ νὰ τὰ συνηθίσουμε ἀπὸ μικρὰ στὴν μελέτη τῶν θείων Γραφῶν.
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 61,150, κ.εξ.
Μέχρι πότε θὰ εἴμαστε κάτω ἀπὸ τὸ σαρκικὸ φρόνημα; Μέχρι πότε θὰ σκύβουμε
καὶ θὰ ἐπικεντρώνουμε ὅλο τὸ ἐνδιαφέρον μας πάνω στὰ γήινα πράγματα;
Ὅταν πρόκειται, γιὰ τὴν φροντίδα τῆς ἀνατροφῆς καὶ τὴν παιδαγωγία τῶν παιδιῶν μας, ἂς παίρνουν ὅλα τὰ ἄλλα δεύτερη θέση καὶ σημασία.
Ἂν τὸ παιδὶ διδαχτεῖ ἀπὸ μικρὸ νὰ σκέπτεται μὲ σωστὸ τρόπο, τότε ἔχει ἤδη ἀποκτήσει μεγάλο πλοῦτο καὶ δόξα.
Δὲν θὰ ἔχεις κατορθώσει τίποτα τὸ σπουδαῖο, ἂν ἔχεις μάθει τὸ παιδί σου κάποια τέχνη ἢ τὴν ἀρχαία φιλοσοφία, μὲ τὴν ὁποῖα θὰ κερδίσει ἐνδεχομένως χρήματα. Τὸ σπουδαῖο θὰ εἶναι ἂν τὸ ἔχεις διδάξει τὴν τέχνη νὰ περιφρονεῖ τὰ χρήματα. Ἂν θέλεις νὰ τὸ κάνεις πλούσιο, ἔτσι νὰ τὸ κάνεις. Γιατὶ πλούσιος δὲν εἶναι ὅποιος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολλὰ χρήματα ἢ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὅλα τὰ ἀγαθά, ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τίποτα. Αὐτὸ νὰ διδάξεις τὸ παιδί σου. Αὐτὸ νὰ τοῦ μάθεις. Αὐτὸς εἶναι ὁ μεγαλύτερος πλοῦτος.
Μὴν κοιτάζεις, πῶς θὰ τὸ κάνεις νὰ προκόψει -μὲ τὴν ἔννοια βέβαια, ποὺ τὸ κοσμικὸ φρόνημα θεωρεῖ τὴν προκοπὴ- γιατὶ ἔτσι θὰ τὸ καταντήσεις φιλόδοξο. Φρόντισε καλύτερα νὰ τοῦ μάθεις πῶς νὰ περιφρονεῖ, σὲ τούτη ἐδῶ τὴ ζωή, τὴν ἀνθρώπινη δόξα. Ἔτσι μπορεῖ νὰ γίνει καὶ πιὸ ἔνδοξος καὶ πιὸ σπουδαῖος.
Αὐτὰ εἶναι πράγματα, ποὺ εἶναι εὔκολα καὶ εἶναι δυνατὸν νὰ γίνουν ἐξ ἴσου, καὶ ἀπὸ τὸν πλούσιο καὶ ἀπὸ τὸ φτωχό. Αὐτὰ δὲν τὰ διδάσκεται κανεὶς ἀπὸ δάσκαλο, οὔτε τοῦ τὰ μαθαίνει καμμιὰ τέχνη. Αὐτὰ εἶναι πράγματα ποὺ τὰ μαθαίνει κανεὶς ζώντας σύμφωνα μὲ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ.
Μὴν φροντίζεις μόνο, νὰ ζήσει τὸ παιδί σου πολλὰ χρόνια ἐδῶ στὴ γῆ. Φρόντισε νὰ ἀξιωθεῖ νὰ ζήσει τὴν ἀτέλειωτη καὶ αἰώνια ζωή.
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 61,150, κ.εξ.
Θέλεις νὰ ἀφήσεις ἄνθρωπέ μου, πλοῦτο στὸ παιδί σου; Δίδαξέ το νὰ εἶναι
τίμιο. Γιατὶ ἔτσι θὰ μπορέσει νὰ διαφυλάξει τὸν πλοῦτο του. Ἔτσι, ἀκόμα κι ἂν
δὲν ἀποκτήσει ἄλλα κτήματα, τουλάχιστον δὲν θὰ σκορπίσει ὅσα ἔχει.
Ἂν ὅμως τὸ παιδί σου εἶναι πονηρό, τότε δὲν θὰ τὸ ἀφήσεις φύλακα τοῦ πλούτου σου, ἀλλὰ θὰ τὸ κάνεις χειρότερο κι ἀπὸ τὸν τελευταῖο φτωχὸ τῆς γῆς.
Γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν ἀναθρέψει σωστὰ τὰ παιδιά τους, εἶναι γι᾿ αὐτὰ προτιμότερη, ἀπὸ τὸν πλοῦτο, ἡ τέλεια φτώχεια. Γιατὶ ἡ φτώχεια θὰ τὰ διατηρήσει στὴν ἀρετή, ἀκόμα καὶ παρὰ τὴ θέλησή τους, ἐνῶ ὁ πλοῦτος δὲν θὰ τὰ ἀφήσει στὸν ἴσιο δρόμο, ἀκόμα κι ἂν τὰ ἴδια τὸ θέλουν. Ἡ πλούσια ζωὴ θὰ τὰ παρασύρει στὸ κακό, θὰ τὰ καταστρέψει καὶ θὰ τὰ ὁδηγήσει σὲ ἀμέτρητα δεινά.
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 61, 546 κ.ἑξ.
Πές μου ἄνθρωπὲ μου, ἂν ἔβλεπες τὸ παιδί σου νὰ λειώνει ἀπὸ τὴν πεῖνα, θὰ
τὸ ἄντεχε ἡ ψυχή σου καὶ θὰ ἀγνοοῦσες τὴν κατάστασή του; Δὲν θὰ ἔτρεχες νὰ
κάνεις ὅ,τι περνάει ἀπὸ τὸ χέρι σου, γιὰ νὰ τὸ χορτάσεις καὶ νὰ τὸ ἀναπαύσεις;
Ἒ λοιπόν, ἂν ἔλειωνε τὸ παιδί σου ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὴν ἔλλειψη τῆς ὑλικῆς τροφῆς, δὲν θὰ τὸ παράβλεπες. Τώρα, ποὺ καταστρέφεται ἀπὸ τὴν ἔλλειψη τῆς διδασκαλίας τῶν θείων Γραφῶν, τὸ σηκώνει ἡ ψυχή σου καὶ τὸ προσπερνᾶς ἀπαρατήρητο;
Πές μου, ἀξίζει τέτοιος ποὺ εἶσαι, νὰ ὀνομάζεσαι πατέρας;
Αὐτὴ ἡ πεῖνα εἶναι φοβερώτερη ἀπὸ τὴν ἔλλειψη τῆς τροφῆς, ἐφόσον καταλήγει στὸν μεγαλύτερο, τὸν πνευματικὸ θάνατο. Γι᾿ αὐτὸ πρέπει νὰ ἐνδιαφερόμαστε, περισσότερο γι᾿ αὐτὴν καὶ νὰ τὴν ἀντιμετωπίζουμε πιὸ ἄμεσα. Ὁ ἀπ. Παῦλος λέει: Νὰ μεγαλώνετε τὰ παιδιά σας, νουθετώντας καὶ παιδαγωγώντας τα, μὲ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ (Ἐφ. στ´, 4). Αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ καλὴ πατρικὴ φροντίδα. Αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ γνήσια πατρικὴ κηδεμονία.
Ἔτσι ἐγὼ κατανοῶ τὴν πατρικὴ σχέση μὲ τὸ παιδί, ὅταν δηλαδὴ ὁ πατέρας φροντίζει περισσότερο ἀπὸ τὴν ὑλική, τὴν πνευματικὴ τροφὴ τοῦ παιδιοῦ του.
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 51, 100 - 101
--------------------------------------------------------------------------------
Ἂν πρόκειται νὰ μᾶς ζητηθοῦν εὐθῦνες γιὰ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους -ἐφόσον μᾶς ἔχει πεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος : κανένας νὰ μὴν ζητάει τὸ δικό του, ἀλλὰ καθένας νὰ φροντίζει γιὰ τὸ συμφέρον τοῦ ἄλλου. (Α Κορ. 10, 24)- πόσο περισσότερο θὰ εἴμαστε ὑπόλογοι γιὰ τὴν ἔλλειψη τῆς φροντίδα μας πρὸς τὰ παιδιά μας;
Θὰ μᾶς πεῖ ὁ Θεὸς: Δὲν τό ῾χες το παιδὶ κοντά σου ἀπὸ βρέφος; Δὲν σὲ ἔχω ὁρίσει δάσκαλό του, προστάτη, κηδεμόνα καὶ ὁδηγό του; Δὲν τὸ εἶχα ἀφήσει ὁλοκληρωτικὰ στὰ χέρια σου;
Σοῦ ἔχω δώσει ἐντολή, νὰ τὸ διαπλάσεις ἀπὸ πολὺ μικρὸ καὶ νὰ τὸ παιδαγωγήσεις σωστά. Νομίζεις ὅτι θὰ βρεῖς ἔλεος, ἂν ἀδιαφορήσεις καὶ τὸ ἀφήσεις νὰ χαθεῖ;
Τί ἔχεις νὰ ἀπαντήσεις πάνω σ᾿ αὐτὸ ἄνθρωπέ μου;
Μήπως θὰ μοῦ πεῖς, ὅτι τώρα ποὺ μεγάλωσε τὸ παιδί, εἶναι γιὰ μένα δύσκολο αὐτὸ τὸ ἔργο καὶ σκληρὸ; Αὐτὸ ἄνθρωπέ μου ἔπρεπε νὰ τὸ εἶχες ὑπολογίσει ἀπὸ τότε, ποὺ τὸ παιδὶ ἦταν μικρὸ καὶ εὔπλαστο καὶ μποροῦσε εὔκολα νὰ ὑπακούει. Ἁπὸ τότε ἔπρεπε νὰ τὸ διαπαιδαγωγήσεις προσεκτικὰ καὶ νὰ τὸ συνηθίσεις νὰ κινεῖται καὶ νὰ σκέπτεται σωστά. Ἁπὸ τότε ἔπρεπε νὰ τὸ διορθώνεις καὶ νὰ κόβεις τὶς ἀδυναμίες του. Τότε ποὺ ἡ ἡλικία ἦταν ἀκόμα τρυφερὴ καὶ ὅλα ἦταν πιὸ εὔκολα. Τότε ἔπρεπε νὰ εἶχες ξερριζώσει τὰ ἀγκάθια.
Ἂν δὲν τὰ παραμελοῦσες τότε ποὺ ἀναπτύσσονταν τὰ πάθη, δὲν θὰ εἶχαν τώρα ριζώσει καὶ δὲν θὰ ἦσαν σήμερα δυσκολοθεράπευτα. Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς μᾶς παραγγέλει ἡ Ἁγ. Γραφὴ καὶ μᾶς λέει: Κάνε τὸ παιδί σου, νὰ σκύψει τὸ κεφάλι, ἀπὸ τὴ μικρή του κιόλας ἡλικία, τότε ποὺ εἶναι πιὸ εὔκολη ἡ διαπαιδαγώγησή του (Σοφ. Σειρ. 7, 23).
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 51, 327 κ.ἑξ.
Πιστεύω ότι ο μέγας διδάσκαλος καλά τα γράφει. Φαίνονται ως να γράφτηκαν σήμερα και όχι πριν από αιώνες. Διαχρονικό το πρόβλημα και η λύση επίσης. Οι πατέρες της Αγίας μας Εκκλησίας πάντα επίκαιροι. Η μελέτη των γραπτών τους πολλαπλώς ωφέλιμη και καθημερινώς χρήσιμη. Πολλά προβλήματα θα είχαν λυθεί(σήμερα) αν είχαμε εντρυφήσει στους λόγους των.
Μυργιώτης Παναγιώτης
Μαθηματικός
Κυριακή 5 Ιουνίου 2022
Τις Ροβιές της πυρόπληκτης Βόρειας Εύβοιας επισκέπτεται σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος
Με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος
Την πυρόπληκτη Βόρεια Εύβοια επισκέπτεται σήμερα ο Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος και στο πλαίσιο της γενικής και συντονισμένης δραστηριότητας της Εκκλησίας της Ελλάδος υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και της ενισχύσεως των πυροπαθών συνανθρώπων μας.
Τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, που επισκέφθηκε νωρίτερα την πυρόπληκτη ενορία του Αγίου Δημητρίου Ροβιών, υποδέχτηκαν ο δήμαρχος Μαντουδίου – Λίμνης – Αγίας Άννας, Γιώργος Τσαπουρνιώτης, και ο αντιδήμαρχος Γιώργος Σταμούλος.
Πέμπτη 2 Ιουνίου 2022
Παρουσίαση του βιβλίου "Inner Vision Photography" της Αγγελικής Καστρινέλλη στο βιβλιοπωλείο Επί Λέξει
Οι Εκδόσεις Διάνοια σας προσκαλούν, την Τετάρτη 8/6/2022 στις 19.30, στην παρουσίαση του βιβλίου της Αγγελικής Καστρινέλλη, «Inner Vision Photography».
Για το βιβλίο θα συζητήσουν οι:
Όλγα Μάμαλη, Επιστημονική δημοσιογράφος - Κοινωνιολόγος (ΜΑ), ποιήτρια
Αγγελική Καστρινέλλη, Φωτογράφος, Art Therapist, συγγραφέας
Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός Στέλλα Καπετάνιου.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο βιβλιοπωλείο «Επί Λέξει», Ακαδημίας 32, Αθήνα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Αναπτύσσω σημαίνει ξεδιπλώνω, ξετυλίγω, φανερώνω, δίνω στα πράγματα τη δυνατότητα να αποκαλυφθούν. Αυτού του είδους την προσωπική ανάπτυξη προτείνει το Inner Vision Photography και μας μαθαίνει, μέσα από 12 πρωτότυπα workshops που συνδυάζουν τις αρχές της τέχνης της φωτογραφίας με τις τεχνικές της Art Therapy, πώς να ερχόμαστε σε επαφή με τη δημιουργικότητά μας, πώς να δίνουμε μορφή στις εικόνες του εσωτερικού μας κόσμου, πώς να συνδέουμε το καλλιτεχνικό μας έργο με τη μοναδικότητα και το προσωπικό μας βίωμα. Κι επειδή η δημιουργικότητα δεν επιτυγχάνεται μέσω της νόησης, αλλά με το ένστικτο του παιχνιδιού, θα επιλέξουμε συνεπιβάτες σε αυτό το ταξίδι, την ελαφρότητα και το χιούμορ μαζί με τη βιωματική γνώση και το ομαδικό πνεύμα.
Το Inner Vision Photography απευθύνεται σε όσους θέλουν να εμπλουτίσουν το φωτογραφικό τους βίωμα και σε όσους θέλουν να ξεκινήσουν την παρατήρηση του εσωτερικού και του εξωτερικού κόσμου μέσα από τον φακό.
Τρίτη 31 Μαΐου 2022
Γειτονικές πλήν ἄγνωστες Σφραγίδες
Νατάσα Κεσμέτη
ΠΟΛΥ ΗΣΥΧΟΣ ἄνθρωπος. Τήν πρώτη φορά πού μᾶς μίλησε ἦταν ὅταν ἦρθε καί μᾶς ζήτησε νά κάνουμε κάτι μέ τή Σίλκυ πού ἐνοχλοῦσε τά βράδια τήν γυναίκα του. Ἡ Σίλκυ ἦταν ὁ σκύλος μας πού γαύγιζε στίς σκιές, στά πετούμενα καί ἔτρεχε πάνω-κάτω στήν αὐλή. Ἡ κρεβατοκάμαρά τους ἔβλεπε στόν ἀκάλυπτο. Τήν πυρόξανθη Σίλκυ τήν ἄκουγαν, ἰδίως τά καλοκαιρινά βράδια, ὅταν ἔστρωναν νά κοιμηθοῦν στό μπαλκόνι τους. Ἀκόμα τότε, δηλαδή μέσα στά 1980, οἱ ληστεῖες καί οἱ μαφίες δέν εἶχαν κατατρομάξει τόν κόσμο.
Ἦταν πολύ ἥσυχος ἄνθρωπος. Μόνον ἡ γυναίκα του ἀκουγόταν, ἀλλά ὁ τόνος τῆς φωνῆς της πληροφοροῦσε λάθος. Οὔτε σκληρή, οὔτε κακότροπη ἦταν. Εἶχε ὑπεύθυνη θέση κάπου καί μᾶλλον γύριζε σπίτι της ξεθεωμένη. Φαίνεται πώς καί οἱ δύο ἀγαποῦσαν τήν ἡσυχία, ἀλλά, ὡς συνήθως, τά χαρίσματα δέν φαίνονται, καί κυρίως αὐτά πού ἀνήκουν στούς «ἁπλούς καί καθημερινούς ἀνθρώπους». Φανερώνουν τίποτα αὐτές οἱ ἀραχνιασμένες λέξεις; Ὅπως καί ἡ ἄλλη: συνηθισμένοι, δηλώνουν μάλλον τήν ἀφηρημάδα τῶν παρατηρητῶν καί τήν ἀδιαφορία τους. Δηλαδή τήν ἀφηρημάδα καί τήν ἀδιαφορία τῶν περισσότερων ἀπό μᾶς. Τό ἀκριβέστερο θά ἦταν: ὅλων μας.
Ὅταν πέθανε ξαφνικά ἐκεῖνος, νέος ἀκόμα, ἔγινε γνωστός ὁ θησαυρός του καί σέ μᾶς, τούς γείτονες. Τό μακροχρόνιο μεράκι του, τό μέγεθος τῆς ὑπομονῆς καί τοῦ ἐνδιαφέροντος του, ἀλλά καί ὁ ἴδιος ὁ θησαυρός: μιά τεράστια συλλογή ἀπό κάθε λογῆς χειροποίητητες σφραγίδες ξυλόγλυπτες ἤ σκαλισμένες σέ ἄλλα ὑλικά. Ἐξαιρετικά μεγάλες ἀλλά καί σέ μέγεθος δαχτυλήθρας. Παμπάλαιες, μαυρισμένες, χτυπημένες, ἴσως καί μισοκαμένες πού ὅμως ἔβρισκε τρόπους νά τίς ἀποκαθιστᾶ καί νά τίς συντηρεῖ. Διαβάσαμε ξαφνιασμένοι:
Το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014 έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το εκλεκτό μέλος του Σωματείου των Φίλων του Νομισματικού Μουσείου, ο συλλέκτης Φρίξος Πι.
Ὁ Φρίξος Πι. ήταν μέλος μας από το 2002, άνθρωπος καλλιεργημένος, λάτρης της ιστορίας και της παράδοσης, φανατικός συλλέκτης παλαιών αντικειμένων καθημερινής χρήσης (σφραγίδες άρτου, κλειδιά, νομίσματα κ. ά.) και άριστος γνώστης της ιστορικής τους αξίας, μιλούσε πάντα γι’ αυτά με αγάπη και περηφάνια.
Ήταν άνθρωπος ευγενικός, δραστήριος , δημιουργικός και ακούραστος, πανταχού παρών στις εκδηλώσεις του Σωματείου, στις εκδρομές, στις διαλέξεις, στους αρχαιολογικούς περιπάτους με τον καλό το λόγο για όλους και για όλα και πάντα με το χαμόγελο στο καλωσυνάτο πρόσωπό του.
Είναι μια μεγάλη απώλεια για μας. Πραγματικά θα μας λείψει το αμείωτο ενδιαφέρον του για τις διαχρονικές αξίες της ζωής, η αρχαιογνωσία του, ο ενθουσιασμός του και η αγάπη του για την παράδοση, την ιστορία του τόπου μας, τα αρχαία μνημεία και τέχνεργα.
Την πλούσια συλλογή του σφραγίδων άρτου μπορεί κανείς να θαυμάσει στο Μουσείο Άρτου των Αλευρόμυλων Λούλη στο Κερατσίνι. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου εκφράζουν ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του
Εἶχε φροντίσει λοιπόν νά χαρίσει τίς Εὐχαριστιακές Σφραγίδες του, πού δέν ἦταν τό μόνο του μεράκι. Ὁ συλλεκτικός του ἐνθουσιασμός ἐπεκτεινόταν καί σέ πολλά ἄλλα πράγματα μέσα σέ θαυμάσιες βιτρίνες, τόσο πού τό σπίτι τους ἦταν ἕνα μικρό, ἀφανές, μουσεῖο. Τίποτα ὡστόσο δέν ἀγαποῦσε ὅσο τίς σφραγίδες. Θά μποροῦσε νά ἰσχύσει γι’ αὐτόν ὁ λόγος τοῦ Ἄγγλου ζωγράφου Eliot Hodgkin πώς τόν ἐνδιέφεραν ἐκεῖνα πού κανείς δέ γυρίζει νά δεῖ δυό φορές. Ἀλλά μάθαμε πώς ἐκεῖνος εἶχε δώσει κάποτε μιάν ἄλλη ἐξήγηση: ἡ μάνα του τόν ἔβγαλε ἀπό τήν πυρκαγιά τῆς Σμύρνης καί, ἀνάμεσα στά ἐλάχιστα πού πρόλαβε νά πάρει ἀπό τό σπίτι τους, ἦσαν δυό πανάρχαιες ὅσο καί ἀσυνήθιστες ξυλόγλυπτες σφραγίδες. Οὔτε εἰκόνες, οὔτε χρυσαφικά, οὔτε ροῦχα, οὔτε τίποτα ἄλλο, ἐκτός ἀπό τό ἐγχάρακτο πάνω τους Ἰησοῦς Χριστός Νικᾷ. Ἰσχυριζόταν πώς αὐτές τούς ἔσωσαν κι ἀπό τίς φλόγες κι ἀπό τή σφαγή.
Φίλοι καὶ ἐχθροί
[τοῦ Θεοδωράκη Κολοκοτρώνη]
«ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΑΝΗΝ τοῦ μακαρίτου Ἀ. Ζαΐμη, ἀκολουθῶντας τὸ λείψανον ὁ Κολοκοτρώνης ἔκλαιγεν ἀπαρηγόρητα. Ὁ Κύριος Τ. ζηλωτὴς ν’ ἀκούσῃ τὴν καρδίαν του, τοῦ λέγει:
— »Δὲν ἐνθυμεῖσαι τὰς διχονοίας σας;
»Ἀπεκρίθη:
— »Ἐσταθήκαμεν συχνὰ ἐχθροὶ ἀνάμεσόν μας, ἀλλὰ δὲν τὸν ἐμίσησα ποτέ.
»Δείχνοντάς του συγχρόνως ἄλλον ἔξοχον Ἀγωνιστὴν τῆς πατρίδος, τοῦ εἶπεν:
— »Ἐσταθήκαμεν συχνὰ φίλοι, ἀλλὰ δὲν τὸν ἀγάπησα ποτέ.»
Κυριακή 29 Μαΐου 2022
Για σένα που δίνεις εξετάσεις (π. Γεωργίου Χριστοδούλου)
Για σένα που δίνεις εξετάσεις.
Με αγάπη,
π. Γεώργιος ΧριστοδούλουΒαρθολομαίος στο Άγιον Όρος: Οι μοναχοί δεν είναι υπεράνω, ή παρά, αλλά εντός της εκκλησίας
«Οι μοναχοί δεν είναι υπεράνω της εκκλησίας, ή παρά την εκκλησία, αλλά εν τη εκκλησία, μέσα στη εκκλησία, εντός της εκκλησίας και μάλιστα ως το επίλεκτο σύνταγμα αυτής», υπογράμμισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, κατά την επίσκεψή του στη μονή Καρακάλλου του Αγίου Όρους, καλώντας τους μοναχούς να διαφυλάττουν τις «βασικές και αναντίρρητες αλήθειες» της αποστολικής διδασκαλίας, ενάντια σε «πειρασμούς» και σε «φωνές» που οδηγούν σε αντίθετη κατεύθυνση από την επιβεβλημένη ενότητα και λειτουργικότητα της εκκλησίας.
«Ατυχώς, επί δύο αφορμών, ως επί παραδείγματι, της παραχωρήσεως της αυτοκεφαλίας εις την εκκλησία της Ουκρανίας και της πανδημίας του κορονοϊού, ακούγονται φωνές, μετά λύπης και πικρίας λέγομεν και εκ του μοναχικού χώρου, αίτινες αμφισβητούν και ανατρέπουν όλη την αγίαν και πνευματέμφορον δομή την εκκλησίας» ανέφερε ο κ. Βαρθολομαίος. Συμπλήρωσε, ότι οι «φωνές» αυτές «εξαπολύουν ύβρεις και συκοφαντίες κατά της εκκλησίας, εξαιρέτως δε, κατά της Μητρός και Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας» και εξέφρασε τη λύπη του για αυτό, λέγοντας: «Ο μοναχισμός είναι εκκλησιαστικός και ουχί ιδιωτικός… Εις την εκκλησία δεν σωζόμεθα μόνοι μας… Η παράδοση και οι πράξεις της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας μας είναι επί του θέματος καθολική, άλλως εκτρεπόμεθα εις μια πεπλανημένη εκκλησιολογία …».
«Όσοι ελαφρά τη καρδία διδάσκουν αντιθέτως προς τα όσα η εκκλησία μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, συνέσεως, προσευχής, φωτισμού και πολύ κόπου και αγωνίας αποφασίζει και πράττει αναλαμβάνουν βαρία ευθύνη» συνέχισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και προσέθεσε: «Έχετε εμπιστοσύνη εις την Εκκλησία. Το Πνεύμα, το ‘Αγιον, συγκροτεί τον θεσμό της εκκλησίας και οδηγεί αυτήν εις πάσαν την Αλήθειαν».
Ο κ. Βαρθολομαίος εξήγησε ότι η εκκλησία αποτελεί, σύμφωνα με την αποστολική διδασκαλία, το σώμα του Χριστού «τουτέστιν, σύνολον και οργανισμό ενιαίον και άτμητον, εις τον οποίων τα μέλη δεν δύνανται να υπάρξουν κεχωρησμένα απ’ αλλήλων και αφ’ εαυτόν, ήτις ιθύνει και κυβερνά τα εαυτού μέλη ο Ιησούς Χριστούς» και πρόσθεσε:
«Πάσα παραίτησις, εκ της αποστολικής διδασκαλίας συνιστά επικίνδυνον αλλοίωσιν της Ορθοδόξου εκκλησιολογίας – δεν πρέπει να λησμονούμε ότι όλες οι αιρέσεις ξεκινούν από μια εσφαλμένη εκκλησιολογία. Η στρεβλή και σκολιά εκκλησιολογία σημαίνει, σε τελευταία ανάλυση, αποκλίνουσα περί του Χριστού δογματική πίστη, δηλαδή, αίρεση».
Ο κ. Βαρθολομαίος υπογράμμισε, επίσης, ότι η σχέση Οικουμενικού Πατριαρχείου και Αγίου Όρους είναι «οντολογική» και «εκκλησιαστική» και η μνημόνευση του Οικουμενικού Πατριάρχη αποτελεί αναγνώριση αυτής της ενότητας και λειτουργικότητας της εκκλησίας, από την οποία δεν εξαιρούνται οι μοναχοί, ενώ η παραμικρή απόκλιση από την «αρμονία και σύζευξη αυτήν» οδηγεί σε «αυτοαναίρεση» του μοναχισμού.
«Η πράξη μνημονεύσεως του Πατριάρχου με το απλούστατο και κοινόν : “Εν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, του αρχιεπισκόπου ημών” φανερώνει αδιαλείπτως τούτο, ότι επίσκοπος του τόπου (του Αγίου Όρους) ίσταται, αείποτε, ο αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως, ούτως ώστε να διασώζεται η ενότης και η λειτουργικότης του σώματος του Χριστού, δηλαδή της εκκλησίας», τόνισε ο κ. Βαρθολομαίος και συνέχισε: «Η χαρισματική τάξις των μοναχών ουδόλως εξαιρείται από αυτήν την λειτουργική ενότητα του σώματος, καθώς και η παραμικρά απόκλισις εκ της αρμονίας και συζεύξεως αυτής, θα αποτελούσε αυτοαναίρεση του μοναχισμού».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επεσήμανε ότι «οι κίνδυνοι και οι πειρασμοί για τον μοναχό είναι πολλοί», όπως «να περιβληθεί ευθύνας αντιθέτους προς την εις Χριστόν αφιέρωση του» και υπογράμμισε ότι «οι ενασχολήσεις των μοναχών με τα επιμέρους εκκλησιαστικώς δρώμενα, άνευ της προσκλήσεως των κατά τόπους επισκόπων και μάλιστα εντόνου και θερμής, είναι καταδικαστέες», διότι είναι δυνατόν να επιφέρουν «προβλήματα, κρίσεις, επικρίσεις, ταραχάς και διχοστασίας» και πρόσθεσε:
«Δεν είναι έργο του μοναχού η παράλληλος δράσης του προς την τοπική εκκλησία. Ο μοναχός διδάσκει, φωτίζει και αγιάζει τον περίγυρο του με τη συνεπή του ζωή με τους αγώνες, τη μετάνοια, τα δάκρυα, την άσκηση, την ησυχία, την αφάνεια, την ακατάπαυστο προσευχή».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέφθηκε ακολούθως τη μονή Μεγίστης Λαύρας και το βράδυ, επιστρέφοντας στις Καρυές, θα παρακαθίσει σε δείπνο με μαθητές και εκπαιδευτικούς στην Αθωνιάδα Ακαδημία.
ΑΠΕ ΜΠΕ