Κυριακή ΣΤ´ Ματθαίου Ο παραλυτικός της Καπερναούμ ( Ματ. θ´, 1 - 8 )

 

Μία λέξη η οποία είναι πολύ γνωστή σε όλους τους ανθρώπους είναι
η λέξη αμαρτία. Αμαρτία είναι η ανομία, δηλαδή η παράβαση του
θελήματος του Θεού. Όταν τα πλοκάμια της αμαρτίας αναπτυχθούν
και καταντήσουν πάθη, τότε κυριαρχούν στον άνθρωπο και τον κάνουν ταλαίπωρο και δυστυχή. Τα αμαρτήματα βεβαίως είναι πολλά και
διάφορα και γίνονται με λόγια και έργα, εκουσίως και ακουσίως, με
γνώση ή με άγνοια, τη νύχτα και την ημέρα. Όταν η αμαρτία επικρατήσει
στον άνθρωπο εμφανίζεται σαν σταθερή ροπή προς το κακό και τελικά
τον αποσπά από την επικοινωνία του με το Θεό. Όσο περισσότερο
διαπράττει ο άνθρωπος την αμαρτία τόσο περισσότερο δένεται μ’
αυτή. Πολλές φορές η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο να αρρωστήσει και
σωματικά όπως συνέβη με τον παραλυτικό της σημερινής ευαγγελικής
περικοπής.

 
Ο παραλυτικός αυτός, από τις αμαρτίες του, ήταν κατάκοιτος επάνω
στο κρεβάτι του, και το μόνο καλό που μπορούσε να κάνει ήταν να
πιστεύει με όλη τη δύναμη της ψυχής του ότι ο Χριστός θα μπορούσε να
ελευθερώσει και αυτόν από την παραλυσία και τα δεσμά της αμαρτίας.
Και πράγματι το ποθούμενο έγινε πραγματικότητα γιατί, όταν τον
οδήγησαν μπροστά στον Υιόν του Θεού και είδε ο Ιησούς την πίστη του
ίδιου και εκείνων που τον έφεραν, τον θεράπευσε ψυχικά και σωματικά.
Ας δούμε όμως τι ακριβώς έγινε.

 
Ο Κύριος πριν τον θεραπεύσει του είπε, « Θάρσει, τέκνον· αφέωνταί
σοι αι αμαρτίαι σου ». Όταν άκουσαν αυτά τα λόγια του Κυρίου μερικοί
από τους γραμματείς « είπον εν εαυτοίς· Ούτος βλασφημεί », γιατί
δεν πίστευαν ότι μπορεί ένας άνθρωπος να συγχωρεί αμαρτίες. Τότε ο
Κύριος για να τους δείξει ότι είχε εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες είπε
στον παραλυτικό, « Εγερθείς άρόν σου την κλίνην και ύπαγε εις τον  οίκόν σου », πράγμα που έγινε αμέσως και ο λαός θαύμαζε και δόξαζετο Θεό. Έτσι του χάρισε τη θεραπεία της παραλυσίας του μαζί με τηναιτία του κακού που ήταν η αμαρτία.

Η αμαρτία είναι ο πιο ύπουλος εχθρός του ανθρώπου και η αμοιβή
που δίνει στα θύματά της δεν είναι μόνο η θλίψη και η στενοχώρια
αλλά και ο θάνατος. Όσοι αγαπούν τη ζωή πρέπει να απομακρυνθούν
από την αμαρτία και να προσεγγίσουν το Θεό μέσω της Εκκλησίας,
αφού ο Κύριος τη δύναμη της άφεσης των αμαρτιών την μετεβίβασε
και στους Αποστόλους Του. Είναι γνωστά τα λόγια που τους είπε, «
αν τίνων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτούς, αν τίνων κρατήτε,
κεκράτηνται.» .Η Εκκλησία όμως είναι ζωντανός οργανισμός και η
διαδοχή των Αποστόλων συνεχίζεται και μεταδίδεται με την Ιεροσύνη.
Έτσι η εξουσία που έλαβαν οι Απόστολοι από το Χριστό να συγχωρούν
τις αμαρτίες μεταβιβάζεται και στους κληρικούς της Εκκλησίας οι
οποίοι αναλαμβάνουν το λεπτό έργο του Πνευματικού.

 
Στην εξομολόγηση, όπως και στα άλλα μυστήρια της Εκκλησίας,
είναι παρών ο Χριστός, έτοιμος να βοηθήσει όλους. Είναι βέβαια
αυτονόητον ότι οι πνευματικοί πατέρες πρέπει να ευρίσκονται στο
ύψος της αποστολής τους, και οι πιστοί να σέβονται τους κληρικούς και
να προσέρχονται στην εξομολόγηση χωρίς αμφιβολίες ή δισταγμούς.
Να προσέρχονται με τη βεβαιότητα ότι η εξουσία των πνευματικών να
συγχωρούν αμαρτίες απορρέει από τον Ίδιο το Χριστό. Έτσι θα έχουν
τη βεβαιότητα ότι καθαρίζονται και απαλλάσσονται από το μολυσμό
της αμαρτίας. Αμήν

 ΙΩΑΝΝΗΣ X. ΔΗΜΟΣ

Τι είναι η αναγέννηση ενός χριστιανού;

 

Η λεγόμενη αναγέννηση ενός χριστιανού δε γίνεται με μία τελετή ή με μία πράξη μιας συγκεκριμένης στιγμής ώστε από εκεί και πέρα ο άνθρωπος να ονομάζεται αναγεννημένος, όπως συμβαίνει με το Βάπτισμα που ονομάζεται βαπτισμένος.

Αναγέννηση είναι η μεταβολή του χριστιανού από σαρκικό άνθρωπο σε πνευματικό, σύμφωνα και με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, « Και εγώ, αδελφοί, ουκ ηδυνήθην λαλήσαι υμίν ως πνευματικοίς, αλλ' ως σαρκίνοις, ως νηπίοις εν Χριστώ » (Α’Κορ.γ’,1).

Αναγέννηση είναι η κατάσταση στην οποία περιέρχεται ο χριστιανός, όταν δεν εμποδίζει ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα να ενεργεί μέσα του και να τον μεταμορφώνει, σύμφωνα πάλι και με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, « και μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθε τη ανακαινώσει του νοός υμών, εις το δοκιμάζειν υμάς τι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον » (Ρωμ.ιβ’,2 ).

 Έτσι η αναγέννηση δεν είναι η διαπίστωση μιας πραγματικότητας που οδηγεί σε επανάπαυση, γιατί απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση την οποία συνιστά και ο Απόστολος Παύλος λέγοντας, «ώστε ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση. ( Α’ Κορ. ι’, 12). Αλλά, όπως είναι γνωστό, και αν πέσει κάποιος - και ποιος δεν πέφτει - δεν πρέπει να μείνει πεσμένος, αφού υπάρχει ο τρόπος να σηκωθεί.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

 

Τα Σέρβια τίμησαν την Πολιούχο τους

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε φέτος Τετάρτη 06 Ιουλίου 2022 ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ αρτοκλασίας, στον Ι. Καθεδρικό Ναό Αγίας Κυριακής Σερβίων παραμονή της εορτής της Αγίας Κυριακής της Μεγαλομάρτυρος.

Τίμησαν με την παρουσία τους από πλευράς κλήρου , ο συμπατριώτης μας Πρωτοσύγκελος της Ι. Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης π. Χριστοφόρος Αγγελόπουλος με πλήθος Ιερέων.

Από πλευράς αρχών και αιρετών παρευρέθηκαν οι τοπικοί άρχοντες και πλήθος πιστών.

Με το πέρας της αρτοκλασίας, ακολούθησε η καθιερωμένη λιτάνευση της εικόνας (μετά από απουσία 4 ετών), καθώς και των ιερών λειψάνων της Αγίας Κυριακής αλλά και της τοπικής αγίας των Σερβίων Θεοδώρας , στους δρόμους της πόλεως υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Μπάντας.

Οι εορταστικές εκδηλώσεις κορυφώνονται την επομένη, με την πανηγυρική θεία λειτουργία προς τιμή της πολιούχου Αγίας, ημέρα τοπικής αργίας για την πόλη των Σερβίων.

 

Τα Σέρβια εορτάζουν την πολιούχο τους Αγία Κυριακή

 

Ανακοινώνεται ότι την Πέμπτη 7 Ιουλίου 2022 εορτάζει η πολιούχος και έφορος των Σερβίων Αγία Κυριακή.

          Οι πανηγυρικές Ιερές Ακολουθίες θα τελεσθούν στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Κυριακής Σερβίων ως εξής:

-         Τετάρτη 6 Ιουλίου, ώρα 7:00 μ.μ.: Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και περιφορά της Ιερής Εικόνας της Αγίας Κυριακής και των χαριτόβρυτων Ιερών Λειψάνων της Αγίας Κυριακής και της Αγίας Θεοδώρας.

-         Πέμπτη 7 Ιουλίου, ώρα 7:00 π.μ.: Όρθρος & Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολιτου Ελασσώνος κ. Χαρίτωνος και του σεπτού Ποιμενάρχου μας, Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου.

 

 

Ο Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου

Πρωτοπρ. Κωνσταντίνος Θεοχάρης