ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ AΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ,στα μέσα του 1450 μΧ οι Τούρκοι έχουν εισβάλει στην Βόρειο Ελλάδα και ετοιμάζονται να πλιορκήσουν τις 2 μεγάλες πόλεις,την Θεσσαλονίκη και τη Λάρισα.
Μερικοί Χριστιανοί που πήγαιναν προς την Θεσσαλονίκη,κάθισαν λίγο στην άκρη του δρόμου,να ξαποστάσουν.Βλέπουν τότε με τα μάτια τους έναν άνδρα με στρατιωτική στολή,έφιππο,να έρχεται από την πλευρά της Θεσσαλονίκης.Από την άλλη του δρόμου,βλέπουν έναν ηλικιωμένο,σεβάσμιο Ιερέα,έφιππο και αυτόν να έρχεται από την Λάρισα.
Όταν συναντήθηκαν,ο στρατιώτης προσκύνησε τον Ιερέα και είπε:
-Χαίρε,Αρχιερέα του Θεού Αχίλλιε.
Απαντώντας ο Ιερέας του είπε:
-Χαίρε κι εσύ κι εσύ,στρατιώτη του Χριστού Δημήτριε.
Οι Χριστιανοί κατάπληκτοι με αυτά που έβλεπαν και άκουγαν,έμειναν παράμερα και παρακολουθούσαν.Τότε ο στρατιώτης λέει πάλι στον Ιερέα:
-Από που έρχεσαι Αρχιερέα του Θεού και που πηγαίνεις;
Ο Άγιος Αχίλλιος δάκρυσε και του απάντησε:
-Με πρόσταξε ο Θεός,να φύγω από τη Λάρισα την οποία μέχρι τώρα προστάτευα και λόγω των πολλών αμαρτιών του λαού της αυτή θα παραδωθεί σταχέρια των Τούρκων.Έτσι και εγώ βγήκα και πηγαίνω όπου με προστάξει ο Κύριος.Εσύ όμως πες μου σε παρακαλώ από που έρχεσαι;
Δακρυσμένος και ο Αγιος Δημήτιος του λέει:
-Και σε εμένα το ίδιο συνέβη Αρχιερέα Αχίλλιε.Άπειρες φορές βοήθησα τους Θεσσαλονικείς.Από επιδημίες τους ελευθέρωσα,από ασθένειες τους γιάτρεψα και την πόλη πολλές φορές από αιχμαλωσίες γλίτωσα.Τώρα όμως για τις πολλές τους αμαρτίες ο Θεός τους τιμωρεί.Με διέταξε να εγκαταλείψω την πόλη και να την αφήσω να πέσει στα χέρια των Τούρκων.Έτσι κι εγώ πηγαίνω όπου Αυτός με διατάξει..
Έπειτα,έμειναν και οι δυό με σκυμμένα τα κεφάλια,κλαίγοντας για πολύ ώρα.Μετά λυπημένοι,ασπάστηκαν,αποχαιρετήθηκαν και χάθηκαν.
Οι Χριστιανοί,μετά από αυτό το θαύμα που παρακολούθησαν,δεν προχώρησαν προς την Θεσσαλονίκη μα γύρισαν πίσω και διηγούνταν τα όσα είδαν και άκουσαν.Δενπέρασε μήνας και τόσο η Θεσσαλονίκη όσο και η Λάρισα κυριεύτηκαν από τους Τούρκους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου