Ὅλοι
ἁπλώνουμε τὰ χέρια γιὰ νὰ πάρουμε, κανένας γιὰ νὰ δώσει. Ὅλοι
σκεφτόμαστε πῶς θὰ παρατείνουμε τὴν ἐπίγεια ζωή μας, κανένας πῶς θὰ
σώσει τὴν ψυχή του.
Ὅλοι φοβόμαστε
τὴν ἐπίγεια δυστυχία, κανένας δὲν τρέμει τὴν αἰώνια κόλαση. Ἄφατη εἶναι
ἡ ὀδύνη τῆς ψυχῆς μου γιὰ τὴν πώρωσή μας.
Ὑποφέρω, γιατί καὶ ὅσοι ἀπὸ σᾶς δὲν διαπράττουν τέτοια ἁμαρτήματα, πέφτουν καθημερινὰ στὴν κατάκριση καὶ στὴν καταλαλιά.
Μὲ τοὺς ἄλλους ἀσχολοῦνται, τοὺς ἄλλους κρίνουν, τοὺς ἄλλους καταδικάζουν σὰν ἀμείλικτοι δικαστές. "Ὁ τάδε εἶναι ἀνάξιος γιὰ τὸ ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης", ἀποφαίνονται. "Ὁ δείνα εἶναι ἄσεμνος". "Ἐτοῦτος εἶναι ὑποκριτής" . "Ὁ ἄλλος εἶναι συμφεροντολόγος".
Ἀντί, ὅμως νὰ λυπόμαστε καὶ νὰ μετανοοῦμε γιὰ τὶς δικές μας ἁμαρτίες, κρίνουμε τοὺς συνανθρώπους μας. Ἀκόμα κι ἂν δὲν ἁμαρτάναμε, ἀκόμα κι ἂν εἴχαμε ὅλα τα χαρίσματα τοῦ κόσμου, ἀκόμα κι ἂν ἤμασταν ἀνώτεροι ἀπ' ὅλους τους ἀνθρώπους, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ κρίνουμε κανέναν. «Ἀλήθεια», ρωτάει τὸν καθένα μας, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «ποιὸς σ' ἔκανε ἐσένα ἀνώτερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους; Ποιὸ χάρισμα ἔχεις , ποῦ νὰ μὴν τὸ ἔλαβες ἀπὸ τὸ Θεό; Ἀφοῦ, λοιπόν, τὸ ἔλαβες, γιατί καυχιέσαι σὰν νὰ μὴν τὸ εἶχες λάβει ὡς δῶρο; « ( Ἃ΄ Κορ. 4:7 ) .
«Γι' αὐτό», ξαναλέει ὁ σοφὸς Παῦλος «εἶσαι ἀδικαιολόγητος, ἄνθρωπέ μου, ἐσὺ ποὺ κρίνεις τὸν ἄλλο. Κρίνοντας τὸν ἄλλο, καταδικάζεις τὸν ἴδιο σου τὸν ἑαυτό. Γιατί κι ἐσύ, ὁ κριτής, τὰ ἴδια κάνεις.
Ὑποφέρω, γιατί καὶ ὅσοι ἀπὸ σᾶς δὲν διαπράττουν τέτοια ἁμαρτήματα, πέφτουν καθημερινὰ στὴν κατάκριση καὶ στὴν καταλαλιά.
Μὲ τοὺς ἄλλους ἀσχολοῦνται, τοὺς ἄλλους κρίνουν, τοὺς ἄλλους καταδικάζουν σὰν ἀμείλικτοι δικαστές. "Ὁ τάδε εἶναι ἀνάξιος γιὰ τὸ ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης", ἀποφαίνονται. "Ὁ δείνα εἶναι ἄσεμνος". "Ἐτοῦτος εἶναι ὑποκριτής" . "Ὁ ἄλλος εἶναι συμφεροντολόγος".
Ἀντί, ὅμως νὰ λυπόμαστε καὶ νὰ μετανοοῦμε γιὰ τὶς δικές μας ἁμαρτίες, κρίνουμε τοὺς συνανθρώπους μας. Ἀκόμα κι ἂν δὲν ἁμαρτάναμε, ἀκόμα κι ἂν εἴχαμε ὅλα τα χαρίσματα τοῦ κόσμου, ἀκόμα κι ἂν ἤμασταν ἀνώτεροι ἀπ' ὅλους τους ἀνθρώπους, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ κρίνουμε κανέναν. «Ἀλήθεια», ρωτάει τὸν καθένα μας, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «ποιὸς σ' ἔκανε ἐσένα ἀνώτερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους; Ποιὸ χάρισμα ἔχεις , ποῦ νὰ μὴν τὸ ἔλαβες ἀπὸ τὸ Θεό; Ἀφοῦ, λοιπόν, τὸ ἔλαβες, γιατί καυχιέσαι σὰν νὰ μὴν τὸ εἶχες λάβει ὡς δῶρο; « ( Ἃ΄ Κορ. 4:7 ) .
«Γι' αὐτό», ξαναλέει ὁ σοφὸς Παῦλος «εἶσαι ἀδικαιολόγητος, ἄνθρωπέ μου, ἐσὺ ποὺ κρίνεις τὸν ἄλλο. Κρίνοντας τὸν ἄλλο, καταδικάζεις τὸν ἴδιο σου τὸν ἑαυτό. Γιατί κι ἐσύ, ὁ κριτής, τὰ ἴδια κάνεις.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου