( πόσοι Άγιοι την κατοικούσαν το 1976; )
Δονείται η καρδία μου αισθανόμενος σήμερα την έλευση της αυριανής ημέρας 2 Δεκεμβρίου, ημέρα που ήλθα από την αιμορροούσα τουρκοπατημένη Κύπρο, το 1976 στην Αγία Πόλη των Αθηνών, πτωχός πνευματικά και υλικά, πρόσφυγας από την αγαπημένη Αμμόχωστο, μετανάστης στην Αγιασμένη πόλη των Αθηνών!
Πόση ευγνωμοσύνη νοιώθω, δεν μπορώ να το εκφράσω με λόγο, σε ένα τόπο, ένα λεκανοπέδιο, που με δέχτηκε σαν ανήμπορο φοιτητή της Νομικής Σχολής, σε ένα λαό, τον Ελλαδικό, που μας δέχτηκε με τόση αρχοντιά, συμπόνια!
Μας έδωσε δωρεάν παιδεία, να σπουδάσουμε, κουπόνια τροφής στις λέσχες, για να φάμε, διαμονή στις Εστίες, για να κοιμηθούμε, κουβέρτες για να σκεπαστούμε, εισιτήρια να κινηθούμε στα τρόλεϋ και τα λεωφορεία!
Παντού , φιλοξενία, παντού αγάπη των αδελφών Ελλαδιτών , σε μας τους κυνηγημένους Έλληνες της Κύπρου , από τον βάρβαρο εισβολέα!
Οι μνήμες, είναι ξεχειλισμένες από τη αξιοπρεπή συμπόνοια που δεχόμαστε τόσα χρόνια, σαράντα, που όσο, περνούν όχι μόνο δεν εξασθενούν, αντίθετα, αναβλύζουν ευχαριστία και ευγνωμοσύνη!
Αυτή η προσωπική και ευγνωμονούσα μνήμη της άφιξης μου στην Αγία Αθήνα του 1976, σαράντα χρόνων αύριο 2 Δεκεμβρίου 2016, ενώνεται με ένα απίστευτα συμπτωματικό τρόπο με την Μνήμη δύο Αγίων Πατέρων μου, Πορφυρίου του Αγίου και Αμβροσίου του Αγιασμένου Γέροντα, που κοιμήθηκαν την ίδια μέρα, ο πρώτος το 1991 και ο δεύτερος το 2006!
Ο Άγιος Πορφύριος, έγινε Πατέρας μου, όταν τον επισκέφθηκα στην καλύβα του , το 1982. Από τότε, με τρόπο πνευματικό που μόνοι ο Θεός και οι Άγιοι του ξέρουν, είναι παρών στη ζωή μου, Πνευματική και βιοτική.
Ο Αγιασμένος Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, έγινε Πατέρας, φίλος και αδελφός μου, από το 1996 μέχρι την κοίμηση του το 2006.
Την ημέρα της κοίμησής του, Σάββατο πρωί 2 Δεκεμβρίου, ένοιωσα απότομα μια ανάγκη να πάω από τα Ιλίσια στην Αμφίκλεια να τον δω.
Φύγαμε με τον Δημήτρη για το εξοχικό του στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας με σκοπό το πρωί της Κυριακής 3 Δεκεμβρίου να πάμε στη Μονή να λειτουργηθούμε και να τον δούμε.
Στις 11 το βράδυ του Σαββάτου 2 Δεκεμβρίου 2006, μου τηλεφωνεί η Γερόντισσα Γαλήνη, Ηγουμένη τότε και μου αναγγέλλει τον θάνατο του Αγίου Γέροντα Αμβροσίου!
Έτσι την επόμενη ημέρα, Κυριακή, πήγαμε στην Κηδεία του!
Πόσα έχω να πω για τον Γέροντα Αμβρόσιο!
Τρεις φορές σχεδόν κάθε ημέρα από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, μαζί αφού το διαμέρισμα που με την ευχή του βρήκα, στα Ιλίσια στην οδό Ξηρογιάννη, ήταν όπως το προέβλεψε κοντά στο Γραφείο μου!
Ερχόντουσαν με την Γερόντισσα Παρθενία και μοναχή Γαλήνη στην Αθήνα, γιατί στην Αμφίκλεια το κρύο τον Χειμώνα ήταν βαρύ και είχαν ανάγκη τα Νοσοκομεία και τους γιατρούς.
Πόσα να θυμηθώ, με τον Γέροντα, την Γερόντισσα Παρθενία και την ταπεινή μοναχή Γαλήνη, στην οδό Ξηρογιάννη, στα Ιλίσια;
Στο τέλος του μήνα την σύνταξη από την Τράπεζα και την αποστολή χρημάτων σε φτωχούς, το πρωί μαζί καφεδάκι και νουθεσίες, το μεσημέρι το γεύμα και το απόγευμα βόλτα με το αυτοκίνητο, στον Υμηττό, στο λιμάνι, στο Σούνιο, στον Μαραθώνα και άλλους τόπους!
Αγιασμένοι, όλοι μαζί τώρα στον Παράδεισο, μας κοιτούν και μας ευλογούν και φλέγεται η καρδία μας από τον πόθο της συνάντησης, που γίνεται με τρόπους ακατάληπτους αλλά αποκαλυπτικούς!
Πόσες μνήμες η 2 Δεκεμβρίου ημέρα!
Κι όμως ακόμα χωράει, αυτή η ευλογημένη μέρα ευλογίες!
Γιατί πρόσφατα, ούτε μήνας δεν είναι, ένας ευλογημένος Ιερέας της Κρήτης, μου μιλά για τον Άγιο Κρητικό Γέροντα Αναστάσιο τον Κουδουμιανού, του Κρητικού!
Πω πώ Θεέ μου! Τι μεγάλη, αφανής, Προφητική μορφή!
Τι ανάστημα απλότητας Αγιότητας, Θεολογίας και Θεοπτίας!
Πώς αυτός ο Ιερέας που μου μίλησε, κατάπιε τον Άγιο Γέροντά του , που εν όσο μου μίλαγε στο τηλέφωνο, δεν τον έχω δει, μου εισήγαγε στην καρδιά την Αγία ζωή και μορφή του!
Κοιμήθηκε και αυτός, 2 Δεκεμβρίου 2013,
ευλογημένη μέρα, που ξημερώνει σε λίγο!
Άγιοι Πατέρες μου!
Πορφύριε Αμβρόσιε και Αναστάσιε, ισοστάσιοι των μεγάλων Αγίων της Εκκλησίας, σκυταλοδρόμοι του Αγίου Πνεύματος, μην μας εγκαταλείπετε!
Μην μας αφήνετε έκθετους στις απειλές των μεγάλων πολέμων που οι προφήτες της Εκκλησίας διαλαλούν ποιμαντικά για να μας ξυπνήσουν από τον λήθαργο της αμαρτίας και της Αμετανοησίας μας!
Ελεήστε μας διαχέοντας με τις πρεσβείες σας στον Τριαδικό Θεό, άπλετο Φως Μετανοίας στις καρδιές μας, ώστε να μακροθυμίσει υπέρ μας ο Θεός και να αποτρέψει, όσο γίνεται, το επερχόμενο κακό!
Ανδρέας Χριστοφόρου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου