Το πράσο το παραδείσου

 

Υπήρχε κάποτε ένας άνθρωπος που ήταν πολύ σκληρός , άπληστος και τσιγκούνης. Έφτασε η μέρα να πέθανε και οδηγήθηκε στον ουρανό.

Εκεί στην είσοδο του παραδείσου τον σταμάτησαν για να ερευνήσουν τις πράξεις της ζωής του. Άνοιξαν τα βιβλία αλλά δεν έβρισαν να έχει κάνει κάτι καλό και χρήσιμο. Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκαν ότι μια μέρα της ζωής του νευριασμένος πέταξε ένα πράσο σε έναν ζητιάνο που πεινούσε και του ζητούσε φαγητό με σκοπό όμως να τον διώξει.Ο ζητιάνος όμως πήρε το πράσο το έφαγε και χόρτασε την πείνα του με αυτό.

Για αυτό το πράσο του επιτράπηκε να μπει στον Παράδεισο όχι όμως από την κεντρική πόρτα. Τότε εμφανίστηκε το πράσο του, έγινε τεράστιο και με αυτό ξεκίνησε να αναρριχείται και να ανεβαίνει ένα τεράστιο τοίχο για να περάσει στον Παράδεισο.

Όταν έφτασε ψηλά στο τέρμα έβαλε το ένα του πόδι από την άλλη πλευρά του τοίχου και ετοιμάστηκε να κατεβεί μέσα στον παράδεισο.

Την τελευταία όμως στιγμή είδε ότι άλλα δέκα άτομα σκαρφάλωνα και αυτά από το πράσο του στον τοίχο για να μπούνε κι αυτοί .

Του κακοφάνηκε πολύ,σκέφτηκε , |”με το δικό μου το πράσο να κερδίσουν οι αυτοί τον Παράδεισο;”. Δίνει μια το πράσο με το πόδι του για να πέσουν οι αυτοί που ανέβαιναν , αλλά δυστυχώς κατά θεία παραχώρηση μαζί με αυτούς έπεσε και ο ίδιος.

Έτσι έχασε την ευκαιρία από την απληστία του να κερδίσει την αιωνιότητα.