Ο ΑΜΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος για να σηκώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων, γιατί Αυτός είναι ο Σωτήρας τους, « ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου » (Ιω. α’, 29). Ας είναι λοιπόν ευχαριστημένοι οι άνθρωποι που ο Χριστός πήρε επάνω Του τις αμαρτίες, και ας μη ζητάνε διακρίσεις και πρωτοκαθεδρίες.

Και βέβαια εδώ στη γη το να ζητάει ένας πιστός διακρίσεις, ας πούμε ότι έχει κάποιο ελαφρυντικό, λόγω ανθρώπινης αδυναμίας. Το να ζητάει όμως διακρίσεις για τον εαυτό του και στη βασιλεία του Θεού, αυτό πάει πολύ. Αυτό θυμίζει τα παιδιά του Ζεβεδαίου που ζήτησαν τιμητικές θέσεις για τον εαυτό τους στη Βασιλεία του Θεού.

Ο Κύριος είπε για όποιον θέλει να τον ακολουθήσει, « Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι » ( Μάρκ. η’, 34). Δεν είπε να ετοιμάζει σπουδαία θέση για τον εαυτό του, αλλά να απαρνηθεί τον εαυτό του. Ο τόπος για τον καθένα έχει ετοιμασθεί από το Θεό, σύμφωνα με τα λόγια που είπε ο Χριστός στα παιδιά του Ζεβεδαίου, « τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων μου οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου » (Ματ. κ’, 23).

Ας λέει λοιπόν ο καθένας για τον εαυτό του τα λόγια του ασώτου, « οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου » (Λουκ. ιε’, 19). Ας λέει τα λόγια της Χαναναίας, « καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν » ( Ματ. ιε’, 27). Ας αγαπάει τα τέκνα του Θεού, σύμφωνα με τα λόγια του Ιωάννη, « ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἀγαπῶμεν τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν τὸν Θεὸν ἀγαπῶμεν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν » (Α’ Ιω. ε’, 2).

Τέλος δε, αν θέλει να βαδίζει προς την τελειότητα, ας μη περιστρέφεται τόσο πολύ γύρω από τον εαυτό του και το εγώ του, αλλά ας εκζητεί τον Κύριό για να απολαμβάνει και τα αγαθά Του, γιατί, «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού ».

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο αστυνομικὸς ποὺ σκανδαλίστηκε

Γέροντας Καλλίνικος ο Ησυχαστής

Ἕνας ἀστυνομικὸς τῆς φρουρᾶς τοῦ  ̔Αγίου Όρους εἶχε σκανδαλισθῆ ὑπερβολικὰ ἀπὸ διάφορα ἄτοπα που συνήντησε στὴν ἐξάσκησι τῆς ὑπηρεσίας του. Αναστατωμένος ψυχικὰ ἔφθασε ὣς τὴν Καλύβη τοῦ π. Καλλινίκου.

 —Γέροντα, τοῦ λέει, εἶμαι πολὺ ἀπογοητευμένος καὶ στενοχωρημένος ἀπὸ τὴν κατάστασι. Εἶχα μεγάλη ἐπιθυμία νὰ ἔρθω ἐδῶ γιὰ νὰ συναντήσω ἐναρέτους καὶ ἁγίους μοναχοὺς καὶ βρῆκα τὸ ἀντίθετο. Ἐὰν στὸν ἱερὸ τοῦτο τόπο ὑπάρχει τόση ἀταξία, τί να περιμένη κανεὶς ἀπὸ τὸν ἄλλο κόσμο;
—Ἦρθα να βρῶ ἀρετὴ καὶ βρῆκα κακία. ἐπανελάμβανε ἀπογοητευμένος ὁ ἀστυνομικός.

Αγαπητέ μου, τοῦ λέει ὁ γέρο-Καλλίνικος, κάνοντάς τον νὰ μείνη ἄναυδος ἀπὸ τὴν σοφή του παρατήρησι, ἡ ἀρετὴ δὲν εἶναι ροῦχα ποὺ τὰ ἔπλυναν καὶ τὰ ἅπλωσαν στὴν Δάφνη γιὰ νὰ φαίνωνται.

Καὶ μὲ τὴν σοφία του βοήθησε τὸν ἀστυνομικό νὰ τακτοποιήση καλὰ μέσα του τὸ θέμα.

Ἡ ὑπηρεσία ἡ δική σου, τοῦ εἶπε, εἶναι ὄχι μόνο νὰ βλέπης τὶς ἀταξίες καὶ τὶς κακίες, ἀλλὰ καὶ νὰ προσπαθῆς νὰ τὶς ἐξιχνιάζης καὶ νὰ τὶς ἀνακαλύπτης και τότε ποὺ δὲν φαίνονται. Δὲν σὲ ἔστειλαν ἐδῶ γιὰ νὰ ἀνακαλύπτης τὴν ἀρετή, ἀλλὰ γιὰ νὰ πατάξης τὸ κακὸ καὶ νὰ τὸ λιγοστέψης. Ἐσὺ ξέχασες τὸν προορισμό σου αὐτόν, ἔστρεψες ἀλλοῦ τὴν προσοχή σου καὶ γι' αὐτό βρέθηκες σε τόση θλίψι καὶ ἀπελπισία. Καὶ μὴ ξεχνᾶς ὅτι ἡ ἀρετὴ εἶναι κάτι κρυφό, ποὺ καλλιεργεῖται μυστικὰ στὸν θάλαμο τῆς καρδιᾶς...

 ̔Ο ἀστυνομικὸς ἔφυγε κατενθουσιασμένος ἀπὸ τὴν συζήτησι καὶ ἀπὸ τὴν ὡραία τοποθέτησι τοῦ Γέροντος.

Ένας διά Χριστόν σαλός έχει χάρισμα από το Θεό;

 

Το ότι έχει χάρισμα ή ακόμα  και πολλά χαρίσματα  δεν υπάρχει αμφιβολία αφού είναι άνθρωπος του Χριστού. Αυτά όμως τα χαρίσματα δεν τα έχει, επειδή κάνει το  σαλό ούτε βεβαίως, επειδή τα έχει, πρέπει οπωσδήποτε να κάνει το σαλό.

Το ότι κάνει το σαλό είναι προσωπική του επιλογή και ασφαλώς δεν έχει κανείς δικαίωμα να τον κρίνει γιατί, « τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει· σταθήσεται δε· δυνατός γαρ εστιν ο Θεός στήσαι αυτόν » (Ρωμ. ιδ’, 4).

Τώρα, αν αυτός ο ίδιος λέει ή νομίζει ότι ο Θεός του λέει  να κάνει το σαλό, ούτε και γι’ αυτό έχει κανείς δικαίωμα να τον κρίνει.  Πάντως το σαλό  τον  κάνει ο ίδιος και όχι  το χάρισμα που έχει, γιατί  το  Άγιο Πνεύμα δεν κάνει σαλά  πράγματα. Αν αυτός π.χ. έκανε  ένα θαύμα, ασφαλώς θα έλεγε  ότι το θαύμα το   έκανε ο Θεός.  Αν όμως έκανε  μία τρέλα,  ασφαλέστατα δε θα έλεγε  ότι την τρέλα την έκανε ο Θεός, γιατί αυτό θα το έλεγε ένας πραγματικά τρελός και όχι αυτός που δεν είναι τρελός αλλά κάνει το σαλό για να μη πούμε τον τρελό. Δε θα τολμούσε ούτε θα διανοείτο ποτέ να αποδώσει στο Θεό τις δικές του παραξενιές. 

Αυτός  για το Θεό θα έλεγε μαζί με τον Ιάκωβο, « πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων » (Ια. α’,17 ). Κάθε τέλειο δώρημα λοιπόν κατεβαίνει «άνωθεν», η τρέλα όμως δεν κατεβαίνει «άνωθεν», αλλά μάλλον ανεβαίνει  «κάτοθεν» και βεβαίως, όπως λέει και ο λαός, « δεν πάει στα βουνά».

Ας επαναληφθεί όμως ότι ο διά Χριστόν σαλός δεν είναι τρελός,  αλλά  κάνει το σαλό. Τώρα, γιατί τον κάνει, αυτός ξέρει. Ο Χριστός πάντως δεν είπε στους Αποστόλους να γίνονται σαλοί αλλά  φρόνιμοι, όπως φαίνεται από τα εξής λόγια Του,  «Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων· γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί » ( Ματ. ι’, 16).

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

 

Ουράνια Έκπληξη-ταινία

 Με επιλογή στον παρακάτω σύνδεσμο ανοίγει η ταινία

 https://www.ertflix.gr/vod/vod.530801-ourania-ekplexe-1

 

 

 Βασισμένο, στην απίστευτη αληθινή ιστορία της οικογένειας Μπιμ. Όταν η Κρίστι ανακαλύπτει ότι η 10χρονη κόρη της Άννα πάσχει από μια σπάνια, ανίατη ασθένεια, ψάχνει αγωνιωδώς θεραπεία για την κόρης της. Όταν η Άννα παθαίνει ένα φρικιαστικό ατύχημα, ένα θαύμα ξετυλίγεται στον απόηχο της δραματικής διάσωσής της, που αφήνει τους ειδικούς γιατρούς μπερδεμένους, την οικογένειά της αποκατεστημένη και την κοινότητά τους εμπνευσμένη.

Άγγελοι και « ως άγγελοι»

 

Άλλο είναι οι άγγελοι και άλλο οι « ως άγγελοι». Οι άγγελοι δεν είναι άνθρωποι ενώ οι « ως άγγελοι» θα είναι άνθρωποι. Το ότι οι άγγελοι δεν είναι άνθρωποι είναι αυτονόητο. Το ότι όμως οι « ως άγγελοι» θα είναι άνθρωποι, όταν θα γίνει η ανάσταση των νεκρών, το είπε ο ίδιος ο Χριστός με τα εξής λόγια, « ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει……..ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι »( Ματ. κβ’, 30).

Δεν αλλάζει λοιπόν στη φύση του ο άνθρωπος, όταν παρουσιάζεται ως άγγελος, όπως δεν αλλάζει και ο άγγελος, όταν παρουσιάζεται ως άνθρωπος. Ο Γαβριήλ που παρουσιάστηκε στη Θεοτόκο ήταν άγγελος και ο Στέφανος ήταν άνθρωπος, όταν « ἅπαντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου »( Πρ. στ’, 15).

Δεν είναι σωστό λοιπόν, ενώ ο Χριστός λέει, « ως άγγελοι», κάποιος να κόβει το « ως », και να λέει ότι, όταν γίνει η ανάσταση των νεκρών, κάποιοι άνθρωποι θα γίνουν άγγελοι, επειδή στην επίγεια ζωή τους έζησαν κατά τρόπο θεάρεστο.

Δεν είναι σωστό να προεξοφλεί κανείς την κρίση του Θεού και, όχι μόνο να τοποθετεί από τώρα κάποιους στη μελλοντική τους θέση, αλλά να τους αλλάζει ακόμα και τη φύση τους από ανθρώπινη σε αγγελική αφαιρώντας    από το « ως άγγελοι» το «ως».

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εκδήλωση - Βιβλιοπαρουσίαση «Η Βασίλισσα των Ουρανών Μητέρα όλων των παιδιών»

 

 

Το Γραφείο Νεότητος Ι.Μ Καστορίας σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Έαρ και το Βιβλιοπωλείο της Ι.Μ.  Καστοριάς διοργάνωσαν εκδήλωση με αφορμή το βιβλίο της Κατερίνας Νίκα-Μάνου «Η Βασίλισσα  των Ουρανών Μητέρα όλων των παιδιών» την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2024 το πρωί, στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καστοριάς. 

Πλήθος από αναγνώστες, μικρούς και μεγάλους, έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση που  πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα ζεστό κλίμα. 

Στην εκδήλωση χαιρέτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ.κ. Καλλίνικος. Για το βιβλίο μίλησαν οι εκλεκτές επιστήμονες Καζταρίδου Αλίκη, Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς, και η Δρ Μόσχου Καλλιόπη, Εκπαιδευτική Σύμβουλος. Εκ μέρους των εκδόσεων Έαρ χαιρετισμό απηύθυνε ο υπεύθυνος επικοινωνίας Θανάσης Χατζής. 

Τη συζήτηση για το βιβλίο ακολούθησε διαδραστική αφήγηση του βιβλίου από την συγγραφέα Κατερίνα Νίκα-Μάνου για τους μικρούς μας φίλους. 

Στο τέλος της εκδήλωσης η συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου σε όσους από τους μικρούς  αλλά και μεγαλύτερους φίλους το ζήτησαν. 

Λίγα λόγια για το βιβλίο της Κατερίνας Νίκα-Μάνου «Η Βασίλισσα των Ουρανών Μητέρα όλων των  παιδιών»:  

Η Παναγία έλαβε από τον Θεό τη μοναδική χάρη να γίνει η Μητέρα Του και αξιώθηκε μετά την Κοίμησή  της να ανακηρυχτεί από τον Υιό της «Βασίλισσα των πάντων». 

Στο βιβλίο, ο Μάριος, η Δέσποινα και ο Παναγιώτης με την οικογένειά τους μαθητεύουν στη ζωή της  Παναγίας, εμπνέονται από τη θαυμαστή πολιτεία της, υμνολογούν το μεγαλείο της και συμμετέχουν σε  δημιουργικές δραστηριότητες. 

Ελάτε λοιπόν όλοι, μικροί και μεγάλοι, να τη γνωρίσουμε, 

τραγούδια να της πλέξουμε, να την υμνήσουμε, 

γιατί είναι ο θρόνος του Δεσπότη μας Χριστού, 

το πάγχρυσο παλάτι του Θεού!

«Ενορία εν δράσει 2024»: π. Χρ. Μήτσιος, π. Αντ. Ρουμελιώτης, Ηλίας Λιαμής «Εκκλησία και αθλητισμός»

Τι είναι ευκολότερο, να ζητάει κάποιος συγνώμη για κάτι κακό που έχει κάνει ή να συγχωράει άλλους για το κακό που του έχουν κάνει;

 

Στο ερώτημα αυτό προφανώς ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση, γιατί  εξαρτάται από τον άνθρωπο που θα βρεθεί σε μία τέτοια θέση. Η  παρακάτω λοιπόν απάντηση δεν αποκλείει άλλες. Ύστερα από αυτά, ας αναφέρουμε δύο παραδείγματα:  

                                  Α’

Αν κάποιος, για οποιοδήποτε λόγο, γίνει αφορμή να σκοτωθεί κάποιος άνθρωπος, μπορεί,  αργά   ή γρήγορα,   να μετανοήσει και να ζητήσει συγνώμη από τους οικείους του θύματος για το κακό που τους έκανε.

Ο ίδιος όμως άνθρωπος δεν είναι τόσο εύκολο να   συγχωρήσει κάποιον που, για οποιοδήποτε λόγο, έγινε  αφορμή να σκοτωθεί κάποιος δικός του άνθρωπος. Αντίθετα μπορεί να ζητάει εκδίκηση και την αυστηρή τιμωρία του.

                                   Β’

Αν ένας απλός χριστιανός, προκειμένου να κοινωνήσει, ζητάει από τους άλλους να τον συγχωρήσουν, του είναι απλό και εύκολο πράγμα. Αν όμως ο ίδιος, προκειμένου να κοινωνήσει, δυσκολεύεται να συγχωρήσει από την καρδιά του κάποιον άλλον, και μόνο που δυσκολεύεται φανερώνει ότι δεν του είναι εύκολο.

                                   Γ’

Ας μη περιορίζεται λοιπόν  κανείς μόνο στα πολλά συγνώμη, αλλά μαζί με αυτά τα συγνώμη, που είναι απαραίτητα, ας συγχωράει από μέσα του και αυτούς που τον έχουν αδικήσει.

 Όταν ζητάει  δημόσια πολλά συγνώμη, μπορεί να εισπράττει επαίνους, ότι είναι καλός. Όταν όμως συγχωράει με την καρδιά του, τον βλέπει μόνο ο Θεός.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η φράση, « ερευνάτε τας γραφάς », είναι εντολή του Κυρίου;

 

Έτσι όπως παρουσιάζεται με τρεις λέξεις, επόμενο είναι να φαίνεται σαν εντολή,  γιατί το «ερευνάτε» εκλαμβάνεται ως προστακτική.

 Όμως η φράση αυτή έχει αποκοπεί από την όλη πρόταση στην οποία ανήκει. Αν όμως διαβάσει κανείς ολόκληρο το χωρίο, θα διαπιστώσει ότι δεν είναι εντολή, αλλά είναι μία φανέρωση που έκανε ο Χριστός στους Ιουδαίους, όταν δηλαδή τους είπε το λόγο για τον οποίον αυτοί ερευνούσαν τις Γραφές.

Αλλά ας παραθέσουμε ολόκληρο το σχετικό χωρίο:

« ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί   εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·» (Ιω. ε΄, 39).  

Όπως είναι εύκολο να παρατηρήσει κανείς,  το « ερευνάτε », δεν είναι προστακτική πτώση αλλά οριστική οπότε   δε δηλώνει εντολή αλλά διαπίστωση.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι είναι σωστό να δεχθεί κανείς το αντίθετο, δηλαδή το « μη ερευνάτε τας γραφάς» ή με άλλα λόγια το γνωστό « πίστευε και μη ερεύνα».

Από τα πολλά συμπεράσματα που βγαίνουν από το παραπάνω χωρίο, ας διατυπώσουμε μόνο ένα:

Πρέπει οι άνθρωποι να ερευνούν την Αγία Γραφή, γιατί εκεί υπάρχει η μαρτυρία ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού ο Σωτήρας τους.  

Το είπε ο Ίδιος στο παραπάνω χωρίο, «καὶ ἐκεῖναί   εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·).  

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

Προσοχή τι μοιραζόμαστε με άλλους στο διαδίκτυο

Νέοι στειρώνονται, παιδιά διώκονται, η Δύση έχασε τα λογικά της!

 

Τo φαινόμενο «No Kids» κερδίζει έδαφος στις δυτικές κοινωνίες, βάζοντας ταφόπλακα στις γεννήσεις

 

Οι σύγχρονες κοινωνίες μας βρίσκονται αντιμέτωπες με μια πρωτοφανή κρίση υπογεννητικότητας, μια σιωπηλή πανδημία που απειλεί την βιωσιμότητα και την ύπαρξη των εθνών, στο πέρασμα των χρόνων. Σταδιακά, ο άνθρωπος έμαθε να αντιμετωπίζει κάθε είδους δυσκολία με τη βοήθεια της τεχνολογίας και την αξιοσημείωτη πρόοδο που τη χαρακτηρίζει και παράλληλα ήρθε αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπο της ζωής από το πρωτοφανές κύμα λιτότητας που μαστίζει τις δυτικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα η απόκτηση παιδιών να γίνεται  για αρκετούς είτε μια «επίπονη επιλογή» είτε μια «σπάνια πολυτέλεια», ανάλογα με την περίσταση κι έτσι ολοένα και περισσότεροι γυναίκες και άνδρες επιλέγουν να ζήσουν χωρίς την ευθύνη και τα έξοδα της ανατροφής των παιδιών.

• της Μαρίας Δεναξά

Μάλιστα, οι προαναφερθείσες καταστάσεις έδωσαν την αφορμή για τη γέννηση ενός νέου life style, της τάσης που ονομάζεται «No Kids», που είναι ο όρος ο οποίος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον τρόπο τρόπο ζωής ατόμων ή ζευγαριών που επιλέγουν συνειδητά να μην κάνουν παιδιά. Αυτή η απόφαση μπορεί να είναι αποτέλεσμα προσωπικών, κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών ή ακόμα και φιλοσοφικών πεποιθήσεων. Η τάση αυτή γνωστή και ως «childfree», έχει αποκτήσει ορατότητα τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς γνωρίζει μεγάλη αποδοχή.

Στη Νότια Κορέα, για παράδειγμα το φαινόμενο «No Kids» έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και σχετίζεται με τη σοβαρή κρίση υπογεννητικότητας που αντιμετωπίζει η χώρα. Το ποσοστό των γεννήσεων εκεί είναι  το χαμηλότερο στον κόσμο, με περίπου 0,7 παιδιά ανά γυναίκα, όταν το απαιτούμενο ποσοστό για τη διατήρηση του πληθυσμού είναι 2,1.

Η τάση αυτή αντανακλά μια ευρύτερη κοινωνική κρίση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι νοτιοκορεάτικες αρχές κι έχει τις ρίζες της σε διάφορους παράγοντες, όπως είναι η οικονομική πίεση και το υψηλό κόστος ζωής. Η νότια Κορέα είναι μια απο τις πιο ακριβές χώρες στον κόσμο όσον αφορά το κόστος ανατροφής παιδιών. Η εκπαίδευση, η αγορά ή η ενοικίαση κατοικίας όπως και οι ανάγκες καθημερινής διαβίωσης, καθιστούν δύσκολη την απόφαση για κάποιον να κάνει οικογένεια. Απο την άλλη, ο εργασιακός πολιτισμός των νοτιοκορεατών χαρακτηρίζεται απο έντονη πίεση, πολλές ώρες εργασίας και υψηλά επίπεδα ανταγωνισμού και κατά συνέπεια η εξισορρόπηση μεταξύ καριέρας και οικογένειας φαντάζει αδύνατη. Αυτός ο τρόπος ζωής αποτρέπει πολλά ζευγάρια απο το να αποκτήσουν παιδιά, καθώς η φροντίδα τους απαιτεί χρόνο και πόρους που δεν είναι διαθέσιμοι.

Θα πρέπει να επισημανθεί επίσης πως η Νότια Κορέα είναι μία χώρα που τις τελευταίες δεκαετίες μεταμορφώθηκε ραγδαία από παραδοσιακή αγροτική κοινωνία, σε μία από τις πιο τεχνολογικά προηγμένες και αστικοποιημένες χώρες του κόσμου. Οι νεότερες γενιές έχουν διαφορετικές προτεραιότητες από τους γονείς τους, όπως η επαγγελματική επιτυχία, η προσωπική ελευθερία και η αυτοανάπτυξη και δεν βλέπουν τη γονεϊκότητα ως απαραίτητη για την προσωπική ολοκλήρωση.

Τι γίνεται στην Ευρώπη

Η τάση «No Kids» έχει εξαπλωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αντανακλώντας παρόμοια κοινωνικά και οικονομικά μοτίβα με αυτά που παρατηρούνται στη Νότια Κορέα. Η απόφαση των νέων Ευρωπαίων να μην κάνουν παιδιά είναι όλο και πιο συχνή και επιτείνουν τα σοβαρά προβλήματα της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν έντονα το φαινόμενο της υπογεννητικότητας, με τη μέση γονιμότητα στην ΕΕ να είναι περίπου 1,5 παιδιά ανά γυναίκα, πολύ κάτω κι εδώ από το όριο αντικατάστασης του πληθυσμού (2,1 παιδιά ανά γυναίκα). Χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν μερικά από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων, ενώ ακόμη και χώρες με παραδοσιακά υψηλότερα ποσοστά, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, βλέπουν σταδιακή μείωση της ανθρώπινης αναπαραγωγής.

Η ελληνική περίπτωση

Στην Ελλάδα, το φαινόμενο «No Kids» και η συνολική τάση της υπογεννητικότητας, έχουν γίνει ανησυχητικά έντονα τα τελευταία χρόνια. Η χώρα μας  αντιμετωπίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων στην Ευρώπη, με τη γονιμότητα να κυμαίνεται γύρω στο 1,3 παιδιά ανά γυναίκα.

Η ελληνική κοινωνία παραδοσιακά είχε στο επίκεντρο της, τις οικογενειακές αξίες, αλλά αυτό φαίνεται να αλλάζει σταδιακά. Η απόφαση να μην αποκτήσει κάποιος παιδιά είναι πλέον πιο αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία. Παρόλο που υπάρχει ακόμη κάποια πίεση από τις παλαιότερες γενιές, οι νεότερες αισθάνονται πιο ελεύθερες να κάνουν επιλογές που ταιριάζουν στον τρόπο ζωής τους, ο οποίος έχει πληγεί από την οικονομική ανασφάλεια, το υψηλό κόστος ανατροφής των παιδιών, τις ανεπαρκείς δομές στήριξης για τις οικογένειες, την ανεπαρκέστατη κοινωνική πρόνοια, την εργασιακή πίεση, τις επιπτώσεις της πανδημίας.

Νo Kids Zone

Μία ενδιαφέρουσα και τρομακτική παράλληλα πτυχή του κινήματος «No Kids» είναι η εμφάνιση των λεγόμενων «No Kids Zones».  Χώρων δηλαδή όπως είναι καφετέριες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, πάρκα αναψυχής και δημόσιοι χώροι, που απαγορεύουν την είσοδο σε παιδιά προς αποφυγή της φασαρίας και των ενοχλήσεων που μπορεί να προκαλέσουν τα παιδιά . Η πρωτοβουλία αυτή έχει προκαλέσει διχασμό, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι τέτοιοι χώροι προσφέρουν στους ενήλικες έναν χώρο χαλάρωσης, ενώ άλλοι την κρίνουν ως κοινωνικό αποκλεισμό για οικογένειες με παιδιά.

Εκείνο δε που σοκάρει είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους χώρους αυτούς είναι «pet friendly»,  δηλαδή επιτρέπονται τα ζώα συντροφιάς, όπως είναι οι γάτες και οι σκύλοι αλλά όχι τα παιδιά. Το ερώτημα γιατί επιτρέπονται τα κατοικίδια σε τέτοιους χώρους, την ίδια ώρα που απαγορεύονται τα παιδιά, αντικατοπτρίζει μια διαφορά στις αντιλήψεις και τις προτεραιότητες που σχετίζονται με την άνεση και την ατμόσφαιρα που θέλουν να διατηρήσουν αυτές οι δομές για τους πελάτες τους.

Από την άλλη τα κατοικίδια έχουν αποκτήσει σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις αστικές περιοχές. Πολλοί άνθρωποι τα αντιμετωπίζουν ως μέλη της οικογένειας τους κι έχουν μεγαλύτερη αποδοχή από τα παιδιά, καθώς θεωρούνται πως συμβάλλουν σε έναν ευχάριστο και χαλαρό τρόπο ζωής, που επαναλαμβάνεται χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις και φροντίδα όπως απαιτούν τα παιδιά.

Εκούσια στείρωση πριν από τα 30!

Σε ορισμένους νέους και νέες είναι τέτοια η επιθυμία για να μην αποκτήσουν παιδιά, που καταφεύγουν στην εκούσια στείρωση. Πολύ νεαρές γυναίκες κάτω από τα τριάντα για τον σκοπό αυτό προσφεύγουν στην απολίνωση σαλπίγγων και οι άνδρες στην αγγειεκτομή.

Στη Γαλλία, παρόλο που η απόφαση αυτή συχνά αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη από το περιβάλλον των νέων ατόμων αλλά και από τους γιατρούς, η επιθυμία τους να προχωρήσουν στην πράξη καθώς δεν επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά, είναι όπως λένε ένα συναίσθημα που το έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στα 26 του χρόνια ο Νόε Βακάρι, περιμένει με ανυπομονησία την αγγειεκτομή. Μια επέμβαση που διακόπτει την παροχή σπερματοζωαρίων. Μετά από πολλές απογοητεύσεις με γιατρούς που δίσταζαν να προχωρήσουν στην επέμβαση, λόγω του νεαρού της ηλικίας του κι επειδή μια τέτοια απόφαση είναι μη αναστρέψιμη, ο Βακάρι κατέληξε στη λίστα αναμονής ενός ουρολόγου. Ο γιατρός όπως του εξήγησε, θα επιθυμούσε προηγουμένως ο νεαρός να έχει κάνει κατάψυξη σπέρματος, κάτι που ο 26χρονος αρνήθηκε όντας βέβαιος πως δεν θέλει να αποκτήσει παιδιά και η απόφαση του είναι αμετάκλητη.

Με το νόμο της 4ης Ιουλίου 2001, η Γαλλία επιτρέπεται  σε οποιονδήποτε το επιθυμεί να υποβληθεί σε εκούσια στείρωση, με την προϋπόθεση μιας τετράμηνης περιόδου σκέψης και να είναι άνω των 18 ετών, ενώ δεν απαιτείται η συγκατάθεση κανενός άλλου. «Όταν είσαι νέος, σου λένε ότι πρέπει να κάνεις όνειρα για να έχεις ένα όμορφο σπίτι, έναν σύζυγο, παιδιά, έναν σκύλο… Αλλά καθώς μεγάλωνα, συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά δεν μου άρεσαν»,  δηλώνει η 28χρονη Στεφανί, που λέει επίσης πως ουδέποτε της άρεσε να βλέπει έγυκες γυναίκες. Το αντίθετο μάλιστα: «Όλη αυτή η αύξηση του βάρους, οι ραγάδες, οι αλλαγές στο σώμα, η εξάντληση, ο κίνδυνος κατάθλιψης μετά τον τοκετό… δεν με ελκύουν καθόλου», λέει η 28χρονη που έχει ήδη προγραμματίσει τη μόνιμη στείρωση.

Για τη νεαρή γυναίκα «ένα παιδί είναι ένα ισόβιο βάρος. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να ζει έτσι. Θέλω να διατηρήσω την ελευθερία μου » τονίζει. Εκτός του ότι δεν την ελκύουν καθόλου τα παιδιά, η Στεφανί θεωρεί μάλιστα την απόκτησή τους ως «εγωιστική επιλογή»: «Για μένα, η απόκτηση ενός παιδιού είναι μια προσωπική ανάγκη. Όταν βλέπω το περιβαλλοντικό, οικονομικό και γεωπολιτικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε, αυτά ενισχύουν ακόμη περισσότερο την επιλογή μου ».

Οι κυβερνήσεις «κλείνουν τα μάτια»

Παρόλο που η τάση No Kids, όπως και οι αυξανόμενες εκούσιες στειρώσεις είναι γνωστά φαινόμενα που παίρνουν διαστάσεις στις δυτικές χώρες, οι κυβερνήσεις «κλείνουν τα μάτια» ενώ τα ΜΜΕ ασχολούνται με άλλα θέματα που θεωρούν σοβαρότερα. Όμως αυτή η επιδεικτική αδιαφορία έρχεται σε αντίθεση με τις κατά καιρούς εξαγγελίες π.χ των ευρωπαϊκών ηγεσιών, που υποστηρίζουν πως θέλουν να καταπολεμήσουν την υπογεννητικότητα, καθώς αυτή έχει σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, όπως είναι η γήρανση του πληθυσμού, η μείωση του ενεργού δυναμικού και η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.

Αυτή η διφορούμενη στάση μπορεί να εξηγηθεί με το γεγονός ότι οι πολιτικές στήριξης της γονιμότητας και της οικογένειας, όπως οι αυξήσεις στα επιδόματα τέκνων, η δημιουργία θέσεων σε σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, η βελτίωση της πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα ή η οικονομική στήριξη σε νέους γονείς, απαιτούν μεγάλα κονδύλια.

Σε περιόδους οικονομικών δυσχερειών ή κρίσεων, όπως αυτή που διανύουμε, οι κυβερνήσεις δυσκολεύονται να διαθέσουν τους απαραίτητους πόρους ή προτιμούν να επικεντρωθούν στην ενίσχυση άλλων καταστάσεων τις οποίες βαφτίζουν ως προτεραιότητες –κι ας μην είναι- όπως για παράδειγμα η χρηματοδότηση του πολέμου στην Ουκρανία.

Από την άλλη οι πολιτικές για την αύξηση των γεννήσεων χρειάζονται αρκετά χρόνια για να αποδώσουν καρπούς. Ωστόσο, οι πολιτικοί συχνά λειτουργούν με βραχυπρόθεσμους στόχους, καθώς οι εκλογικοί κύκλοι επιβάλλουν γρήγορα αποτελέσματα. Αυτό κάνει δύσκολο τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μακροπρόθεσμων στρατηγικών που απαιτούν υπομονή και συνεχείς επενδύσεις.

Παράλληλα, οι νέοι άνθρωποι προτιμούν να επικεντρωθούν στις σπουδές, την καριέρα και την προσωπική ελευθερία τους πριν αποκτήσουν παιδιά ή ακόμα και να επιλέξουν να μην αποκτήσουν καθόλου. Κατά συνέπεια οι ηγεσίες, δυσκολεύονται να προσαρμοστούν σε αυτές τις νέες κοινωνικές τάσεις, όπως και να ανατρέψουν την ανεπάρκεια τους, η οποία είναι ένας από τους λόγους που χρησιμοποιούν τη μετανάστευση, ως μια στρατηγική για να αντισταθμίσουν τις συνέπειες της γήρανσης των πληθυσμών και της μείωσης των γεννήσεων, παρόλο που αυτή η στρατηγική είναι μια « μορφή αντικατάστασης των πληθυσμών » που αλλοιώνουν και υπονομεύουν την εθνική ταυτότητα κάθε κράτους και επιφέρουν αλλαγές στο κοινωνικό σύστημα.

 https://www.newsbreak.gr/kosmos/755110/neoi-steironontai-paidia-diokontai-i-dysi-echase-ta-logika-tis/

 

Árvore De Bons Frutos

Τι σχέση έχει η Ζιλιέτ Μπινός με τον Άγιο Παΐσιο;

 www.rthess.gr

Γαλλίδα ηθοποιός μίλησε για την επίσκεψη της στα μοναστήρια και τις βυζαντινές εκκλησίες στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

 

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης χαιρετίζοντας τους δυο ηθοποιούς. «Σήμερα σας τιμούμε και τους δυο για την απαράμιλλη τέχνη, την αφοσίωση και την πινακοθήκη χαρακτήρων», δήλωσε.

Η έκπληξη ήρθε από τη Ζιλιέτ Μπινός η οποία αναφέρθηκε στην επίσκεψη της στα μοναστήρια, τις βυζαντινές εκκλησίες μνημονεύοντας μάλιστα τον Άγιο Παΐσιο.

«Ο ουρανός, η θάλασσά σας είναι έμπνευση για μένα», είπε, κάνοντας αναφορά στον Σοφοκλή και τον Όμηρο και τον Άγιο Παΐσιο. «Μου δείχνουν τον δρόμο και με γεμίζουν με αίσθημα ανύψωσης», τόνισε.

Στο  2:25 λεπτό η αναφορά της στον Άγιο Παΐσιο

 

Η ίδια μίλησε για τα μοναστήρια που επισκέφτηκε. Είπε ότι εκεί γεύτηκε ειδικά πιάτα και θαύμασε τις βυζαντινές εικόνες. «Σας ευχαριστώ για όλα όσα μας έχετε δώσει», μας είπε παραπέμποντας στον Σοφοκλή και τον Όμηρο.

«Σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα γιατί μοιραζόμαστε το βραβείο και είμαστε τυχεροί να έχουμε ένα κοινό πλανήτη που είναι το σινεμά και ένα μέρος να μεταμορφωνόμαστε και να δείχνουμε ότι το τραύμα μπορεί να γίνει χαρά και ο φόβος ένα απάνεμο σπίτι», δήλωσε χαρακτηριστικά.