Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Ότε οι Ένδοξοι Μαθηταί



Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο, καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον, φεῦγε ἀκόρεστον ψυχὴν τὴν Διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

O Ιωσήφ και η γυναίκα του Πετεφρή

ΙΩΣΗΦ δὲ κατήχθη εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν Πετεφρὴς ὁ εὐνοῦχος Φαραώ, ὁ ἀρχιμάγειρος, ἀνὴρ Αἰγύπτιος, ἐκ χειρῶν τῶν ᾿Ισμαηλιτῶν, οἳ κατήγαγον αὐτὸν ἐκεῖ. 2 καὶ ἦν Κύριος μετὰ ᾿Ιωσήφ, καὶ ἦν ἀνὴρ ἐπιτυγχάνων καὶ ἐγένετο ἐν τῷ οἴκῳ παρὰ τῷ κυρίῳ αὐτοῦ τῷ Αἰγυπτίῳ. 3 ᾔδει δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ, ὅτι ὁ Κύριος ἦν μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ὅσα ἐὰν ποιῇ, Κύριος εὐοδοῖ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ. 4 καὶ εὗρεν ᾿Ιωσὴφ χάριν ἐναντίον τοῦ κυρίου αὐτοῦ, καὶ εὐηρέστησεν αὐτῷ, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ, ἔδωκε διὰ χειρὸς ᾿Ιωσήφ. 5 ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ καταστῆναι αὐτὸν ἐπὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἐπὶ πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ, καὶ ηὐλόγησε Κύριος τὸν οἶκον τοῦ Αἰγυπτίου διὰ ᾿Ιωσήφ, καὶ ἐγενήθη εὐλογία Κυρίου ἐν πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτῷ ἐν τῷ οἴκῳ καὶ ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ. 6 καὶ ἐπέτρεψε πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ, εἰς χεῖρας ᾿Ιωσὴφ καὶ οὐκ ᾔδει τῶν καθ᾿ αὑτὸν οὐδὲν πλὴν τοῦ ἄρτου, οὗ ἤσθιεν αὐτός.
  Καὶ ἦν ᾿Ιωσὴφ καλὸς τῷ εἴδει καὶ ὡραῖος τῇ ὄψει σφόδρα. 7 καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα καὶ ἐπέβαλεν ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς ἐπὶ ᾿Ιωσὴφ καὶ εἶπε· κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ. 8 ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν, εἶπε δὲ τῇ γυναικὶ τοῦ κυρίου αὐτοῦ· εἰ ὁ κύριός μου οὐ γινώσκει δι᾿ ἐμὲ οὐδὲν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτῷ, ἔδωκεν εἰς τὰς χεῖράς μου 9 καὶ οὐχ ὑπερέχει ἐν τῇ οἰκίᾳ ταύτῃ οὐδὲν ἐμοῦ, οὐδὲ ὑπεξῄρηται ἀπ᾿ ἐμοῦ οὐδὲν πλὴν σοῦ, διὰ τὸ σὲ γυναῖκα αὐτοῦ εἶναι, καὶ πῶς ποιήσω τὸ ρῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο, καὶ ἁμαρτήσομαι ἐναντίον τοῦ Θεοῦ; 10 ἡνίκα δὲ ἐλάλει τῷ ᾿Ιωσὴφ ἡμέραν ἐξ ἡμέρας, καὶ οὐχ ὑπήκουεν αὐτῇ καθεύδειν μετ᾿ αὐτῆς τοῦ συγγενέσθαι αὐτῇ. 11 ἐγένετο δὲ τοιαύτη τις ἡμέρα, καὶ εἰσῆλθεν ᾿Ιωσὴφ εἰς τὴν οἰκίαν ποιεῖν τὰ ἔργα αὐτοῦ, καὶ οὐδεὶς ἦν τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἔσω, 12 καὶ ἐπεσπάσατο αὐτὸν τῶν ἱματίων λέγουσα· κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ. καὶ καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῆς ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω. 13 καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν, ὅτι καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῆς ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω, 14 καὶ ἐκάλεσε τοὺς ὄντας ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ εἶπεν αὐτοῖς λέγουσα· ἴδετε, εἰσήγαγεν ἡμῖν παῖδα ῾Εβραῖον ἐμπαίζειν ἡμῖν· εἰσῆλθε πρός με λέγων· κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ ἐβόησα φωνῇ μεγάλῃ· 15 ἐν δὲ τῷ ἀκοῦσαι αὐτὸν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω. 16 καὶ καταλιμπάνει τὰ ἱμάτια παρ᾿ ἑαυτῇ, ἕως ἦλθεν ὁ κύριος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 17 καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα λέγουσα· εἰσῆλθε πρός με ὁ παῖς ὁ ῾Εβραῖος, ὃν εἰσήγαγες πρὸς ἡμᾶς, ἐμπαῖξαί μοι καὶ εἶπέ μοι· κοιμηθήσομαι μετὰ σοῦ· 18 ὡς δὲ ἤκουσεν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω. 19 ἐγένετο δέ, ὡς ἤκουσεν ὁ κύριος αὐτοῦ τὰ ρήματα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, ὅσα ἐλάλησε πρὸς αὐτόν, λέγουσα· οὕτως ἐποίησέ μοι ὁ παῖς σου, καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ. 20 καὶ λαβὼν ὁ κύριος ᾿Ιωσὴφ ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰς τὸ ὀχύρωμα, εἰς τὸν τόπον, ἐν ᾦ οἱ δεσμῶται τοῦ βασιλέως κατέχονται ἐκεῖ ἐν τῷ ὀχυρώματι.
  21 Καὶ ἦν Κύριος μετὰ ᾿Ιωσὴφ καὶ κατέχεεν αὐτοῦ ἔλεος καὶ ἔδωκεν αὐτῷ χάριν ἐναντίον τοῦ ἀρχιδεσμοφύλακος, 22 καὶ ἔδωκεν ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ τὸ δεσμωτήριον διὰ χειρὸς ᾿Ιωσὴφ καὶ πάντας τοὺς ἀπηγμένους, ὅσοι ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ πάντα ὅσα ποιοῦσιν ἐκεῖ, αὐτὸς ἦν ποιῶν. 23 οὐκ ἦν ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ τοῦ δεσμωτηρίου γινώσκων δι᾿ αὐτὸν οὐδέν· πάντα γὰρ ἦν διὰ χειρὸς ᾿Ιωσὴφ διὰ τὸ τὸν Κύριον μετ᾿ αὐτοῦ εἶναι, καὶ ὅσα αὐτὸς ἐποίει, ὁ Κύριος εὐώδου ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ.

Αποδοσή

Ο Ιωσήφ οδηγήθηκε στην Αίγυπτο, και τον απέκτησε ο Πετεφρής ο ευνούχος του Φαραώ, ο αρχιμάγειρας, άνδρας Αιγύπτιος, από τα χέρια των Ισμαηλιτών, οι οποίοι τον οδήγησαν εκεί. Και ήταν ο Κύριος με τον Ιωσήφ, και κατάφερε να γίνει έμπιστος στον Αιγύπτιο. Και γνώριζε ο κύριος του ότι ο Κύριος ήταν μαζί με τον Ιωσήφ και ευλογούσε τα έργα του. Και βρήκε χάρη κοντά στον κύριο του , και τον ευχαρίστησε και τον κατέστησε διαχειριστή του σπιτιού του. Έτσι ευλόγησε ο Κύριος το σπίτι του Πετεφρή και τα υπάρχοντά του εξαιτίας του Ιωσήφ. Και του έδωσε εξουσία να περνάνε τα πάντα από τα χέρια του εκτός από τον άρτο που έτρωγε.

Και ήταν ο Ιωσήφ πολύ καλός και όμορφος στην όψη. Και τον έβαλε στον μάτι η γυναίκα του κυρίου του και του ζήτησε να κοιμηθούν μαζί. Αυτός όμως δεν ήθελε, και είπε στην γυναίκα του κυρίου του. Αν ο κύριός μου δεν θέλει να ξέρει τίποτα από αυτά που αφορούν το σπίτι του, και όσα είναι δικά του, μου τα έδωσε να τα διαχειρίζομαι, και τίποτα δεν υπάρχει που να μην είναι υπό τον έλεγχο μου εκτός από εσένα , επειδή είσαι γυναίκα του, πως εγώ θα κάνω το θέλημά σου το πονηρό, και θα αμαρτήσω μπροστά στον Θεό; Όμως μιλούσε στον Ιωσήφ γι’ αυτό το θέμα κάθε ημέρα, ενώ αυτός δεν την υπάκουγε. Μπήκε μια μέρα ο Ιωσήφ στο σπίτι να κάνει την εργασία του και δεν ήταν κανένας μέσα. Και του άρπαξε τον ιματισμό του και του λέει. Κοιμήσου μαζί μου. Και άφησε τα ιμάτια του στα χέρια της και έφυγε και ήλθε έξω. Αυτή μόλις το είδε αυτό φώναξε τους υπηρέτες και τους λέγει. Κοιτάξτε μας έφερε έναν νέο Εβραίο να μας κοροϊδέψει. Ήρθε σε μένα λέγοντας κοιμήσου μαζί μου και φώναξα δυνατά και έφυγε και βγήκε έξω από το σπίτι. Και κράτησε τα ιμάτια έως ότου ήρθε ο κύριος του σπιτιού. Και του είπε. Ήλθε σε εμένα ο νεαρός Εβραίος, που μας τον έφερες, για να με κοροϊδέψει και μου είπε. Θα κοιμηθώ μαζί σου. Μόλις όμως άκουσε ότι ύψωσα τη φωνή μου και φώναξα, μου άφησε τα ιμάτια του και έφυγε έξω. Και μόλις τα άκουσε αυτά ο κύριος θύμωσε πολύ. Και άρπαξε τον Ιωσήφ και τον έβαλε στην φυλακή.

Και ήταν ο Κύριος μαζί με τον Ιωσήφ και του έστελνε το έλεος του και του έδωσε χάρη μπροστά στον αρχιδεσμοφύλακα. Και παρέδωσε ο αρχιδεσμοφύλακας το δεσμοτήριο στα χέρια του Ιωσήφ. Και του είχε τυφλή εμπιστοσύνη. Και όλα ήταν στα χέρια του Ιωσήφ, επειδή ο Κύριος ήταν μαζί του και όσα έκανε ο Κύριος τον βοηθούσε.
----

Δευτέραν Εὔαν τὴν Αἰγυπτίαν, εὑρὼν ὁ δράκων, διὰ ῥημάτων, ἔσπευδε κολακείας, ὑποσκελίσαι τὸν Ἰωσήφ, ἀλλ' αὐτὸς καταλιπὼν τὸν χιτῶνα, ἔφυγε τὴν ἁμαρτίαν, καὶ γυμνὸς οὐκ ᾐσχύνετο, ὡς ὁ Πρωτόπλαστος, πρὸ τῆς παρακοῆς· αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς.


Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Χριστός και μαγεία

  www.omf.gr


Απίθανα πράγματα συμβαίνουν στο Κονγκό· όμως συμβαίνουν. Απομαγνητοφώνησα και τα πέρασα στο χαρτί και σας τα στέλνω, όσα με απλότητα και ειλικρίνεια διηγήθηκε σε πολυάριθμο ακροατήριο στην αίθουσα ομιλιών στην ιεραποστολή της Κανάνγκα ο κληρικός π. Βασίλειος Muamba. Είναι αυθεντικά και εύλαλα!
«Το 1996 έκανα ένα ιεραποστολικό ταξίδι στο Dimbelenge, συνοδευόμενος από ένα αγόρι-ψάλτη του Κέντρου της Ιεραποστολής της Κανάνγκα κι ένα άλλο αγόρι που ήρθε μαζί μας στο δρόμο.
Όταν φτάσαμε, συναντήσαμε τους παλιούς πιστούς που είχα βαπτίσει την περασμένη χρονιά και κάποιους που περίμεναν να βαπτιστούν τώρα. Μας έδωσαν ένα σπίτι για να περάσαμε τις μέρες που θα μέναμε κοντά τους.
Ανάμεσα σ' αυτούς που περίμεναν το βάπτισμα υπήρχε κάποιος άνδρας, που με μαγικό τρόπο έστελνε κεραυνούς και είχε ήδη σκοτώσει πολλούς ανθρώπους.
Ο παραδοσιακός αρχηγός του χωριού τον είχε τιμωρήσει απαγορεύοντας του να πίνει νερό από το ποτάμι της περιοχής Mukamba.
Εβάπτισα όσους περίμεναν το βάπτισμα κι ανάμεσά τους κι αυτόν τον μάγο.
Το βράδυ ζύμωσα και άφησα το πρόσφορο για την Θεία Λειτουργία της επομένης. Πήγαμε και οι τρείς να κοιμηθούμε.
Κατά τις 4 το πρωί ένας δυνατός άνεμος άρχισε μα φυσά που έκανε να κουνιέται όλο το σπίτι. Πετάχτηκα απ' τον ύπνο και άκουσα τα δύο παιδιά - συνοδούς μου - να κλαίνε και να φωνάζουν:
- Πάτερ, πεθαίνουμε, ελάτε να μας σώσετε!
Άκουγα τα παιδιά όμως δεν μπορούσα να κουνηθώ και να φτάσω στο δωμάτιο των παιδιών.
Κατάλαβα ότι ήμουν ζωντανός γιατί ένιωθα το κεφάλι μου. Όμως όλο το σώμα ήταν παράλυτο.
Είχα μαζί μου ένα σταυρό που ο αείμνηστος π. Χαρίτων μου έδωσε κάποτε στην Τσικάμβα. Τον είχα τοποθετήσει από το βράδυ πάνω στο τραπέζι. Σκέφτηκα να τον πάρω και να κάνω προσευχή. Όμως δεν μπορούσα να απλώσω το χέρι μου.
Τα παιδιά συνέχιζαν να κλαίνε πιο δυνατά.
Έφερα με δυσκολία το χέρι πάνω στο πόδι μου, έκανα το σημείο του Σταυρού και κατάλαβα ότι μπορώ να κουνηθώ.
Κάθισα στο κρεβάτι με τα πόδια κρεμασμένα αλλά ο άνεμος με πέταγε από τον ένα τοίχο στον άλλο του δωματίου. Με δυσκολία και χτυπώντας πέρα-δώθε βγήκα από το δωμάτιο, πέρασα στην βεράντα όπου είδα το μηχανάκι μου πεταμένο, αναποδογυρισμένο στην άκρη της βεράντας και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο των παιδιών. Μπήκα μέσα, τα έπιασα από το χέρι, τα ρούχα τους ήταν ξεσκισμένα, σχεδόν γυμνά, έκαναν εμετό και είχαν διάρροια. Ήταν περίπου 6 η ώρα το πρωί.
Υπήρχε μέσα στην αυλή του σπιτιού ένας νυχτερινός φύλακας που κατοικεί με όλη την οικογένειά του σ' ένα σπίτι στο ίδιο οικόπεδο. Αυτός είχε ακούσει όσα συνέβαιναν στο δικό μας σπίτι αλλά δεν μπορούσε να μας πλησιάσει για βοήθεια. Έβγαλα τα παιδιά έξω και τους είπα να μείνουν στην βεράντα κι εγώ ξαναμπήκα στο σπίτι.
Άρχισα να καλώ τον φύλακα με το όνομά του. Κάποια στιγμή έφτασε. «Δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ' αυτά που συμβαίνουν;» τον ρώτησα. «Μήπως κατάλαβες τι έγινε όλο το πρωί;»
«Τα άκουσα όλα, μου είπε, αλλά δεν έβρισκα δύναμη για να έρθω κοντά σας.»
Τον παρακάλεσα να πάει να καλέσει κάποιους συγγενείς μου που κατοικούν σ' αυτήν την περιοχή και τους πιστούς.
Το πρωί έπρεπε να τελέσω τη Θεία Λειτουργία.
Ήρθα πολλοί πιστοί και κάποιοι μου είπαν: «Όλα αυτά που συνέβησαν την νύχτα, είναι γιατί βάπτισες χτες, τον αρχηγό των ''κεραυνοβόλων''. Οι φίλοι του σκέφτηκαν: "Θα πειράξουμε και θα δοκιμάσουμε τώρα αυτόν που βάπτισε τον αρχηγό μας.»
Βγήκα για μια στιγμή έξω από το χώρο που θα τελούσα σε λίγο την Θεία Λειτουργία. Κάποιοι πιστοί και κάποιοι χωρικοί αβάπτιστοι μου είπαν:
- Θέλησαν να σας σκοτώσουν, όμως δεν τα κατάφεραν. Πιστεύουμε κι εμείς ότι ο Θεός σας είναι Δυνατός, ο Αληθινός. Ζητάμε λοιπόν να μας βαπτίσετε κι εμάς, όλους.
Τους βάπτισα.
Και ο αρχηγός των κεραυνοβόλων ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ ότι ο Θεός μας είναι ο Αληθινός Θεός.
Τέλειωσε το ταξίδι και επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Όταν θα έκανα το επόμενο ταξίδι, ο Επίσκοπος μού έδωσε ένα Σταυρό λέγοντάς μου: «όταν φτάσεις, θα ρίξεις αυτό το Σταυρό στο ποτάμι της περιοχής και θα πεις στους πιστούς να κολυμπήσουν να τον βρουν και να σου το φέρουν.»
Σ' αυτό μου τον λόγο πολλοί πιστοί έπεσαν στο ποτάμι να βρουν τον Σταυρό. Αυτός που τον βρήκε και μου τον έφερε ήταν ο αρχηγός των κεραυνοβόλων, που είχα βαπτίσει στο προηγούμενο ταξίδι.
Επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Στις γιορτές του Πάσχα, κάποιοι πιστοί του Dibelenge και ανάμεσά τους ο αρχηγός των κεραυνοβόλων ήρθαν για να γιορτάσουν στο Κέντρο της Ιεραποστολής.
Παρουσίασα στον Επίσκοπο τον πιστό που βρήκε τον Σταυρό και ο Επίσκοπος του έδωσε ένα δώρο.
Είχε την συνήθεια να περπατά ξυπόλητος, τώρα άρχισε να φοράει παπούτσια.
Άρχισε επίσης να πίνει νερό από το απαγορευμένο γι' αυτόν ποτάμι.»
 
† Ο Κεντρώας Αφρικής Ιγνάτιος

Τον νυμφώνα σου βλέπω

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Κυριακή των Βαΐων

«Είναι παραμύθι ο πλούτος της Εκκλησίας»

Εφημερίδα ΤΑΝΕΑ 

http://www.tanea.gr

ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ


«Δεν υπάρχει θέμα  χωρισμού Εκκλησίας  από το Κράτος. Είναι  δύο 
διακριτοί ρόλοι οι  οποίοι θέλουν  περισσότερη επεξήγηση  και 
διευκρίνιση»
O προκάτοχός του στην Αρχιεπισκοπή, ο Χριστόδουλος, έλεγε στους νέους «ελάτε στην Εκκλησία όπως είστε». Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ακολουθεί αντίθετη πορεία. «Εγώ πηγαίνω όπως είμαι σε αυτούς», λέει στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» για τον τρόπο που έχει επιλέξει να προσεγγίσει τη νεολαία. Σταθερός στη θέση που έχει διατυπώσει τις τελευταίες ημέρες, λέει ότι δέχεται να φορολογηθεί η Εκκλησία αλλά όπως όλοι, όχι άδικα. Προσθέτει ότι είναι «παραμύθι» τα περί αμύθητου θησαυρού που κατέχει η Εκκλησία. Κάνει μάλιστα μία πρόταση προς την κυβέρνηση: να αποδεσμεύσει τα κτήματα της Εκκλησίας και ένα από αυτά, όσο κάνει, να δοθεί στο Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας. Όταν ερωτάται αν τώρα είναι η ώρα να περιοριστεί η «χλιδή» της Εκκλησίας - οι χρυσοί σταυροί, τα ακριβά άμφια- απαντά ότι παίρνει μισθό 2.300 ευρώ. «Τι χλιδή μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος με 2.300 ευρώ;».
Ηελληνική οικονομία βρίσκεται στη χειρότερη στιγμή της. Δεν θα έπρεπε και η Εκκλησία να βοηθήσει με τη φορολόγησή της;
Υπάρχει μία παρεξήγηση. Ποιος είπε ότι η Εκκλησία δεν φορολογείται; Πρώτα πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι τον τελευταίο χρόνο η Εκκλησία διέθεσε 100 εκατ. ευρώ για το φιλανθρωπικό έργο της σε όλη την Ελλάδα. Και θα συνεχίζει να τα προσφέρει. Ξεχνιόμαστε και δεν δεχόμαστε ότι η Εκκλησία έχει, συμπληρώνοντας την Πολιτεία, περί τα 750 ιδρύματα που προσφέρουν αυτήν τη στιγμή και εξυπηρετούν τους ανθρώπους.

Και κάτι άλλο. Αυτό το θέμα του αμύθητου θησαυρού της Εκκλησίας είναι ένα παραμύθι. Και θα πρέπει κάποτε να απομυθοποιηθεί αυτό το θέμα.

Θα σας πω την προσωπική μου άποψη. Όπως όλοι οι Έλληνες, τα φυσικά πρόσωπα, και εμείς οι κληρικοί, να φορολογούμαστε και φορολογούμαστε με τον ίδιο τρόπο. Και έπειτα η Εκκλησία δεν είναι ένας ενιαίος διοικητικός οργανισμός. Είναι και τα εκατοντάδες νομικά πρόσωπα που έχει, ναοί, μοναστήρια. Είμαι απόλυτα σύμφωνος, όπως όλα τα νομικά πρόσωπα της επικράτειάς μας, έτσι να φορολογούνται και τα νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας. Δηλαδή, έσοδα τόσα. Έξοδα τόσα. Καθαρό αποτέλεσμα. Φορολογία. Δεν έχουμε αντίρρηση. Καμία απολύτως.

Προσφέραμε, προσφέρουμε και θα προσφέρουμε στον λαό. Χωρίς να μας ζητηθεί. Χωρίς να το «διαφημίζουμε». Αλλά αυτή η λογική, από αυτά που έχεις τα παίρνω χωρίς να λογαριάζω ποια είναι τα έξοδά σου, δεν είναι ούτε νόμιμη ούτε δίκαιη.

Να εκφράσω μία τολμηρή άποψη; Έκανε μία πολύ ωραία πρόταση ο πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Πετσάλνικος, για μία πρωτοβουλία που ανέλαβε, μία ωραία προσπάθεια, όλοι να συνεισφέρουμε στο Ταμείο που έχει φτιάξει για να βοηθήσουμε στην εξόφληση του χρέους της πατρίδας. Να μας αποδεσμεύσει η Πολιτεία τα κτήματα που έχει δεσμευμένα. Αυτά που κάποιοι ονομάζουν «φιλέτα»- όλα αυτά είναι δεσμευμένα- να μας τα απελευθερώσει. Και ένα από αυτά, ολόκληρο, όσο κι αν κάνει, να πάει σε αυτό το Ταμείο. Να δώσουμε ένα ποσό. Αλλά από τη μία μεριά μάς τα κρατάει δεσμευμένα. Θέλει να τα φορολογεί χωρίς να μας δίνουν έσοδα. Έτσι, μας κρατάει σε ομηρεία. Μιλάνε για τις μετοχές. Το 2009 δεν μας έδωσαν μέρισμα. Κανένα έσοδο. Το 2010 κανένα μέρισμα. Πιστεύω ότι το ίδιο θα γίνει και το 2011.

Επομένως, πρότασή μου είναι: πρέπει να γίνει ένας ειλικρινής διάλογος μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας, χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα. Και πιστεύω ότι θα βρεθούν τρόποι οι οποίοι θα βοηθήσουν τον λαό μας.

Μήπως έχει έρθει η ώρα να σκεφτείτε κάποιους τρόπους ώστε να περιοριστεί αυτό που ο κόσμος αντιλαμβάνεται ως «χλιδή» της Εκκλησίας; Βλέπει ακριβά άμφια. Βλέπει χρυσούς σταυρούς. Ακριβά αυτοκίνητα σε κάποιες περιπτώσεις...
Κοίταξε, εδώ σε εμάς ισχύει το ρητό που λέει «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός». Τα πιο πολλά από αυτά είναι πλαστικά (πιάνει το εγκόλπιο που φοράει και το δείχνει). Θα μου πεις, γιατί τα χρησιμοποιείτε; Δεν είναι τόσο το κόστος, όπως παρουσιάζεται. Αλλά εκεί, ας πούμε ότι είναι και μία παράδοση ή και μία ιδιοτροπία μερικών ανθρώπων. Κι αυτό θα πρέπει να το δούμε...

Ο Αρχιεπίσκοπος τι μισθό νομίζετε ότι παίρνει στην Ελλάδα; 2.300 ευρώ. Λοιπόν, τι χλιδή μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος με 2.300 ευρώ; Όταν κατέβω τώρα κάτω, δέκα άνθρωποι θα περιμένουν να τους δώσω κάτι. Ένα βοήθημα. Μπορώ να το αρνηθώ;

Είναι ώρα να δούμε όλοι την αλήθεια κατάματα. Και να παλέψουμε όλοι μας για να κάνουμε μία νέα αρχή. Όλο αυτό το μπάχαλο το δημιουργήσαμε μόνοι μας. Και δεν θα διορθωθεί εάν δεν το διορθώσουμε μόνοι μας. Εμείς πρώτοι, παπάδες, πολιτικοί, όλοι. Δεν θα το διορθώσουν άλλοι για εμάς. Αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία εσωτερικά. Αυτό εννοούμε όταν λέμε μετάνοια. Μη νομίζετε ότι έχει άλλο νόημα. Αλλάζουμε μυαλό, τρόπο ζωής, τρόπο συμπεριφοράς.

Ο Αρχιεπίσκοπος τι παίρνει στην Ελλάδα; 2.300 ευρώ. Λοιπόν, τι χλιδή μπορεί να κάνει;

«Δεν είναι φυσικό το “πολύ φαίνεσθαι” κάποιων ιεραρχών»

Σε αυτά τα δύο χρόνια έχετε κάνει λάθη;
Κοιτάξτε, λάθη οπωσδήποτε γίνονται.

Το θέμα είναι ποια είναι αυτά που γίνονται συνειδητά, που τα καταλαβαίνουμε δηλαδή και ποια εκείνα που κάποιος άλλος μας τα επισημαίνει. Μέσα μου έχω μερικές αμφιβολίες εάν ενήργησα σωστά. Το πρώτο είναι εάν ήταν σωστό αυτό που έκανα να μη μιλήσω καθόλου για το παρελθόν. Παλεύω. Αλλά λέω «καλά έκανα». Έτσι το βλέπω γιατί πρέπει να σέβομαι πολλά πράγματα σ΄ αυτήν τη ζωή. Το μεγάλο λάθος μου νομίζω, αυτό που μου αναλογεί γιατί δεν είναι μόνο δικό μου, είναι ότι δεν ξεκαθάρισα από την πρώτη στιγμή όλες εκείνες τις ενέργειες που έχουν γίνει και έχουν βυθίσει σε χρέος την Αρχιεπισκοπή. Και εννοώ την Αλληλεγγύη. Θα έπρεπε από την αρχή να είχε τελειώσει αυτό το θέμα. Αλλά είπα ότι θα προσπαθήσω σιγά σιγά να εξυγιάνω αυτόν τον οργανισμό, πράγμα που είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Προσφάτως ένας μητροπολίτης είπε ότι εάν δοθεί η ιθαγένεια στους μετανάστες «Εάλω η Ελλάδα»- θα το έχετε ακούσει. Η Σύνοδος πήρε θέση ανακοινώνοντας ότι είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Πολιτείας. Αυτό αποτελεί και προσωπική σας άποψη;
Κοιτάξτε, εάν μπει γενικά η αρχή ότι όλοι οι μετανάστες θα πάρουν ιθαγένεια, αυτό μας βρίσκει όλους- και εμένα προσωπικά- αντίθετους. Γιατί το πρόβλημα είναι τεράστιο. Όταν όμως ένα παιδί γεννήθηκε από νόμιμους μετανάστες, μεγάλωσε, έγινε 18 ετών, ξέρει τα ελληνικά καλά, έχει ζήσει εδώ πέρα, το βλέπω λίγο άστοχο σε αυτό το παιδί να μη δώσουμε ελληνική ιθαγένεια. Εκείνο που θα έλεγα είναι ότι θα πρέπει να υπάρχουν αυστηρά κριτήρια και να υπολογίζονται και οι ευαισθησίες και οι ιδιαιτερότητες του ελλαδικού χώρου, είτε σε νοοτροπία, είτε σε περιοχές.

Δημιουργούν κάποιες φωνές μητροπολιτών- που μιλούν για πολιτικά ή εθνικά θέματα- προβλήματα στην Εκκλησία; Με την έννοια πως φαίνεται να ακούγονται μόνο αυτές...
Φυσικό είναι. Φαίνεται, ναι. Πρέπει να πούμε και κάτι άλλο. Η Εκκλησία δεν είναι για να φαίνεται. Η Εκκλησία είναι για να είναι. Το πολύ το φαίνεσθαι της Εκκλησίας δεν είναι φυσιολογικό.

Όλους τους ιεράρχες, όλους τους κληρικούς, μας απασχολούν και μας πονούν τα εθνικά θέματα. Όλοι αγαπάμε την πατρίδα μας, όπως και όλοι οι Έλληνες ανεξαιρέτως, και είμαστε έτοιμοι, εάν μας το ζητήσει η υπεύθυνη Πολιτεία, να κάνουμε αυτό που πρέπει. Λιγότερο και περισσότερο πατριώτες δεν δέχομαι ότι υπάρχουν. Και ο πατριωτισμός του καθενός δεν μετριέται ούτε με τον αριθμό των λέξεων που λέει, ούτε με την ένταση της φωνής του. Όλοι οι Έλληνες στο ίδιο καράβι είμαστε.


Πρώτος στόχος η επιμόρφωση των ιερέων

Ποια είναι τα δύο-τρία έργα που έχετε σχεδιάσει και θέλετε οπωσδήποτε να υλοποιηθούν;

Κατ΄ αρχάς πρέπει να πούμε ποιο είναι το έργο της Εκκλησίας. Το έργο της Εκκλησίας δεν είναι τα κτίσματα. Το πρώτο μέλημά της είναι πώς θα βοηθήσει τον άνθρωπο. Δηλαδή, αυτό που λέμε και ψάλλουμε για τη σωτηρία των ψυχών. Πώς μπορεί η ενορία να είναι ένας πνεύμονας που ξεκουράζει τον άνθρωπο, τον αναγεννά, τον φέρνει πιο κοντά στον Θεό. Αυτό είναι το πρωταρχικό έργο της Εκκλησίας.

Για να γίνει όμως αυτό όπως πρέπει, θα πρέπει να υπάρχουν και αυτοί που το διακονούν, οι άνθρωποι οι οποίοι θα έχουν τα προσόντα. Θα ήθελα να πω και ότι και μέσα στον χώρο της Αρχιεπισκοπής υπάρχουν πάρα πολλοί λαμπροί κληρικοί, αξιόλογοι άνθρωποι. Αλλά είναι και μερικοί που είναι ερασιτέχνες. Θα πρέπει σε αυτόν τον τομέα να γίνει πολλή δουλειά.

Με τη δική μου σκέψη και φροντίδα, δημιουργήθηκε ένα κέντρο για επιμόρφωση και εξειδίκευση των κληρικών μας. Να πάρουμε ένα πρόβλημα σήμερα ποιμαντικό, κοινωνικό, όπως είναι τα ναρκωτικά. Δεν σημαίνει ότι κάποιος που έγινε κληρικός και θα ήθελε να ασχοληθεί με τα παιδιά που υποφέρουν είναι αυτονόητο πως μπορεί να πάει ανάμεσά τους να ζήσει και να βοηθήσει. Πρέπει να έχει μία εξειδίκευση, μία προετοιμασία.

Επομένως, το πρώτο και βασικό έργο που έχει να κάνει η Αρχιεπισκοπή είναι να επιλέξει να βοηθήσει τα στελέχη της Εκκλησίας, ώστε το ποιμαντικό έργο της να είναι πιο αποτελεσματικό.

Αλλά όσο κι αν έχουμε μία οργανωμένη καλή ενορία, έναν ναό, το έργο της Εκκλησίας και του ιερέως δεν περιορίζεται στους τέσσερις τοίχους της Εκκλησίας. Αντιθέτως, είναι εντολή του Χριστού, η Εκκλησία να έχει διάλογο με την κοινωνία. Και μέσα από αυτήν τη συζήτηση και την επικοινωνία προβάλλουν τα προβλήματα και οι ανάγκες οι καθημερινές. Και έτσι και ο κληρικός, αλλά και το μέλος της Εκκλησίας και οι απλοί άνθρωποι, για να πουν ότι βρίσκονται σε αρμονία με αυτό που πιστεύουν, πρέπει να είναι άνθρωποι αγάπης. Να βγουν προς τα έξω να βοηθήσουν τον άνθρωπο. Κατά τη διδασκαλία του Κυρίου μας και κατά το παράδειγμα του καλού Σαμαρείτη.

Το σχέδιο «όπως στη Λιβαδειά» Τη λειτουργία οκτώ ιδρυμάτων έχει δρομολογήσει η Αρχιεπισκοπή. Ανάμεσά τους είναι ένα ίδρυμα για τα βρέφη που εγκαταλείπονται στα νοσοκομεία. Κατασκηνώσεις για νέους στην Πάρνηθα. «Θα έχουν έναν χώρο όπου θα μπορούν να περνούν θερινές διακοπές αλλά και να τον επισκέπτονται καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους», λέει ο Αρχιεπίσκοπος. Σε συνεργασία με τη Νομαρχία Αθηνών θα κατασκευαστεί ένας χώρος για πρώην χρήστες ναρκωτικών που βρίσκονται στο στάδιο της επανένταξης- «ώστε μέσα από την παραμονή τους εκεί, σιγά σιγά να βρουν μια δουλειά και να ενταχθούν στην κοινωνία»- και ένα παιδικός σταθμός για αυτιστικά παιδιά. Επίσης, έχει προγραμματιστεί να λειτουργήσουν δύο στέγες παιδιών με νοητική υστέρηση. Στα σκαριά είναι και οι ξενώνες για «ανθρώπους που έχουν κάνει εγχειρήσεις από καρκίνο και θέλουν στήριξη. Να μπορούν να κάνουν τη θεραπεία τους και να ξαναγυρίζουν». Επίσης, από την Αρχιεπισκοπή σχεδιάζεται η δημιουργία ενός ξενώνα «για ανθρώπους που γέρασαν, έμειναν κατάκοιτοι και δεν μπορούν να βρουν στέγη. Δεν είναι εύκολο σήμερα μία οικογένεια να συντηρεί συνέχεια έναν κατάκοιτο».


«Το κράτος μάς απομυζά πάντα...»

Χωρισμός Κράτους- Εκκλησίας;

Πότε ήταν ενωμένη η Εκκλησία, κολλημένη με το κράτος; Το κράτος μάς απομυζά πάντα. Να μας αφήσει ελεύθερους... Εμείς οι ταλαίπωροι, από τους Βαυαρούς μέχρι πριν από 20 χρόνια, ήμασταν σκλάβοι. Αποφασίζαμε και μέσα στη συνεδρία ήταν ο βασιλικός επίτροπος και αν δεν υπέγραφε τα πρακτικά ήταν άκυρο ό,τι είχαμε αποφασίσει. Τώρα λίγο έχουμε πάρει μία αναπνοή. Και είμαστε χαρούμενοι. Και θα θέλαμε να μην έχουμε καμία σχέση, να είμαστε εντελώς ελεύθεροι. Αλλά δεν το θέλει η Πολιτεία αυτό το πράγμα.

Η Πολιτεία δεν θέλει τον χωρισμό;

Βεβαίως δεν τον θέλει. Επομένως, φτάσαμε σε ένα σημείο να πούμε ότι δεν υπάρχει σήμερα ένωση. Είμαστε δύο θεσμοί με τους ρόλους του ο καθένας χωριστά. Εκείνο που χρειάζεται είναι να διευκρινιστούν αυτοί οι ρόλοι. Και να δούμε διοικητικά ποιες είναι οι δικές μας αρμοδιότητες και ποιες της Πολιτείας.

Η Πολιτεία γιατί δεν θέλει τον χωρισμό;
Γιατί είναι έξυπνη; Δηλαδή; Κοιτάξτε, μία Εκκλησία η οποία είναι δυνατή, η οποία έστω και κάτω από αυτούς τους δεσμούς μπορεί και ζει, όταν θα είναι ελεύθερη θα έχει περισσότερες δυνάμεις. Και θα είναι και το στόμα της πιο ελεύθερο. Και οι ενέργειές της πιο ελεύθερες. Αν μας πει η Πολιτεία «δεν σας θέλουμε, φύγετε», με γεια της, με χαρά της. Εμείς ζήσαμε χωρίς κράτος. Το κράτος δεν έζησε χωρίς Εκκλησία. Ο λαός δεν έζησε χωρίς Εκκλησία. Λοιπόν, να μην τα πάμε στα άκρα. Δεν υπάρχει λοιπόν πλέον θέμα χωρισμού Εκκλησίας από το Κράτος. Είναι δύο διακριτοί ρόλοι οι οποίοι θέλουν περισσότερη επεξήγηση και διευκρίνιση.

Η υπόθεση του πρώην Μητροπολίτη Αττικής έχει πληγώσει την Εκκλησία, καθώς συνεχίζεται πάνω από επτά χρόνια. Δεν θέλω να μπω στην ουσία της υπόθεσης, που όμως έχει πληγώσει βαθιά την κοινωνία μας και αυτά που πιστεύει και προσδοκά από την Εκκλησία. Έχω στα χέρια μου μία αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου. Ως Έλληνας πολίτης οφείλω αυτή η απόφαση να εκτελεστεί. Και πρέπει να εκτελεστεί. Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ζήτησε από τη Σύνοδο να περάσει από εκκλησιαστικό δικαστήριο η υπόθεση του πρώην Μητροπολίτη Παντελεήμονα. Δημιουργήθηκε ένταση με το Φανάρι. Πολλοί εξεπλάγησαν διότι δεν την ανέμεναν με εσάς Αρχιεπίσκοπο...
Κοιτάξτε, ούτε έχουν διαταραχθεί οι σχέσεις, ούτε είναι εχθρικές, ούτε έχουμε κάποια αντιπαλότητα. Έχουμε ένα συγκεκριμένο θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Και η άποψη η δική μας είναι αυτή η θέση. Και η άποψη του Πατριαρχείου είναι διαφορετική. Αυτό δεν σημαίνει ότι εάν δύο άνθρωποι έχουν διαφορετική άποψη είναι και αντίπαλοι και μαλώνουν. Το θέμα δεν έχει λήξει. Θα προχωρήσει. Αλλά η φιλία μας, οι σχέσεις μας, ο σεβασμός στο Πατριαρχείο, αυτά δεν αμαυρώνονται. Θα υπάρχουν πάντα. Διότι και αύριο θα υπάρχει ένα άλλο υπηρεσιακό θέμα όπου θα έχουμε διαφορετική άποψη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δημιουργούνται πολεμικές σχέσεις. Επομένως είναι σχέσεις άριστες, επικοινωνούμε άριστα. Απλώς ένα συγκεκριμένο θέμα- και ξέρετε ποιο είναι...- ο καθένας το βλέπει με άλλο μάτι.


ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
«Το Ευαγγέλιο δεν κάνει εκπτώσεις.

Λέει ο άλλος “εμείς συζούμε”. Είναι ελεύθερος. Δεν μπορώ εγώ να κανονίσω τη ζωή του. Αλλά αν μου πει “μπορώ να είμαι έτσι ελεύθερος, να έχω συμβίωση και να έχω το Ευαγγέλιο που θα με καθοδηγεί”; Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Αυτός θα επιλέξει υπεύθυνα. Αλλά από τη στιγμή που θα ζητήσει να έρθει κοντά μου δεν θα του πω επειδή συμβίωνες ή συμβιώνεις είμαστε απέναντι. Σέβομαι την ελευθερία του καθενός. Αλλά δεν μπορώ να του πω ότι καλά κάνει».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
«Πήγα στον Άγιο Παντελεήμονα. Ήταν δέκα άνθρωποι και μου είπαν: “Μην κοιτάτε άλλο τους ξένους”. Τους απάντησα: ΄΄Και εκείνοι άνθρωποι είναι΄΄. Ό,τι και να ΄ναι αυτός, Σομαλός, Πακιστανός, θα του πεις ΄΄δεν σου δίνω φαγητό”;».

ΓΙΑ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
«Είμαι της παλιάς σχολής. Δεν τα καταφέρνω, δεν ξέρω. Είμαι... παλαιοημερολογίτης σε αυτά, δυσκολεύομαι. Πάντως το θέλω. Με βολεύει. Βλέπω την ανάγκη».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΚΑΤΟΧΟ ΤΟΥ
«Ήταν ένας άνθρωπος δημιουργικός, πληθωρικός με πολλά χαρίσματα. Έλεγε “ελάτε όπως είστε”. Εγώ, πηγαίνω όπως είμαι. Ακολουθώ αντίθετη πορεία. Δεν έχουμε διαφορά. Ο τρόπος αλλάζει».

Εικόνα της ανάσταση του Λαζάρου

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

" Πλούσιοι Επτώχευσαν και Επείνασαν "



Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού

Θετικοί επιστήμονες στο Βυζάντιο

O Σείρητος καλλιεργεί ιδιαίτερα την Γεωμετρία και παρουσιάζεται προτότυπος στις αποδείξεις του

Ο Θέων ο Αλεξανδρεύς (330-395μ.Χ) γράφει στην "Μαθηματικήν Σύνταξιν" του Πτολεμαίου και μας δίνει αστονομικές πληροφορίες για τον Ιππαρχο,καταγράφει και δύο ηλιακές εκλείψεις, τα έτη 365 και 372. Ασχολείται επι πλέον με τη γεωμετρία και Αριθμητική και εκδίδει με στόνια τα "Στοιχεία του Ευκελίδη"

Ο Συνέσιος Επίσκοπος Κυρήνης (370-414)- μαθητής και θαυμαστής της Υπατίας- παρουσίασε επίδοση στην Αστρονομία και Φυσική , κατηγόρησε του αστρολόγους και κατασκεύασε ο ίδιος αστρολάβο.

. Ο ΜΑRIN (τέλης 5ο) και

Ο Συμπλίκιος (αρχές 6ου αιώνα) , γράφουν υπόμνημα σε Ευκλείδη και Αριστοτέλη.

Ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης στα 547 δημοσιεύσει την "Χριστιανική Τοπογραφία". Αυτή περιέχει πολλές ιδέες για την Κοσμογραφία, όμως πολύ απλοϊκές.

Ο Πρόκλος ο Λύκιος (410-485) διακρίνεται στην Αθήνα ως γεωμέτρης και αστρονόμος.

Ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Αποστάτης(336-363) ασχολήθηκε με την αστρονομία και ήταν υποστηρικτής του ηλιοκεντρικού συτήματος. Στο έργο του : "Εις τον Βασιλέα Ήλιον", γράφει ότι οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω απο τον ήλιο, "ώσπερ βασιλέα χορεύοντες".

Ιωάννης ο Φιλόπονος (6ος αιώνας)-μαθητής του Αμμωνίου- και

Στέφανος ο Αλεξανδρεύς. Ο Φιλόπονος υπήρξε υπέρχη φιλοσοφική και πνευματική διάνοια. Βαθύς μελετητής του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη , παρουσίασε προτότυπες ιδέες, οι οποίες θεωρούνται ίσως ανώτερες του Κοπέρνικου και Γαλιλαίου. Σημειώνουμε τις ιδέες του για την κίνηση των σωμάτων και τις θεωρίες του για την ορμή και αδράνεια.

Ο αρχιτέκτωνας Ισίδωρος ο Μιλήσιος ασχολήθηκε συστηματικά με τα Μαθηματικά, δημοσίευσε πραγμάτεια "περί κατασκευής κοίλων κατόπτρων", επινοεί όργανο με το οποία γράφεται "υπερβολή" και ιδρεύει σχολή Μηχανικών. Σε συνεργασία με τον Ανθέμιο εκ Τράλλεων οικοδομούν τα θαύμα των αιώνων , την Αγία Σοφία.

Ο Ανθέμιος ασχολήθηκε με την Γεωμετρία και την Οπτική (παραβοικά κάτοπτρα, ιδιότητες παραβολής κλπ.)

Ο Δομίνιος Φιλόσοφος, δείχνει κριτική και δημιουργική ικανότητα σε έργα του για την Αριθμητική.

Ο Ευτόκιος εξ Ασκάλωνος. δημοσίευσε σχόλια σε έργα του Αρχιμήδη, πραγμάτεια στο "κωνικόν του Απολλωνίου" και παρέχει πλήθος αυθεντικών πληροφοριών για μαθηματικά θέματα, όπως π.χ "περί Δηλίου προβλήματος".


Ο Αυτοκράτορας Ηράκελιος (610-641) δημοσίευσε υπόμνημα στον Πτολεμαίο και έργο "περί κατασκευής της σφαίρας του Αράτου"

Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός ( πρώτο μισό του 8ου αιώνα) ασχολείται με την Αστρονομία και γενικότερα με την Φύση, και πολεμά την αστρολογία και την μαντική τέχνη.

Ο Πατριάρχης Φώτιος (820-891) δικρίνεται γαι τις πλούσιες φιλοσοφικές και μαθηματικές του γνώσεις , έμεινε ονομαστός και απο το έργο του "Μυριόβιλβος".

Λέων ο Μαθηματικός επι Θεόφιλου ( 829-842) ανοίγει πάλι το πανεπιστήμιο , στο οποίο διακρίνεται ως πρύτανις του Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης. Εκτός απο Φιλοσοφία, δίδασκει το Quatrivium-Αριθμητική , Γεωμετρία, Αστρονομία και Μουσική.

Καθηγητής της Αστρονομίας ήταν ο Θεοδήγιος

Της Γεωμετρίας καθηγητής υπήρξε ο Θεόδωρος

Επί Λέοντος σημειώθηκε αναγέννηση των μαθηκατικών σπουδών. Ο Λέωντας απέκτησε μεγάλη φήμη , εργάστηκε για να συλλεγούν και να εκδοθούν τα έργα του Αρχιμήδη , και απο αυτή τη δημοσίευση περιήλθαν στα χέρια των νεωτερων. Τότε εξεδόθησαν και τα αστρονομικά έργα του Πτολεμαίου.

Ο Μιχαήλ Ψελλός (1018-1096) θεωρείται ο "υπατος των φιλοσόφων και η "ψυχή του Πανεπιστημίου". Σπούδασε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με κάθε είδους γνώση.

Ο Θεόδωρος πρόδρομος (12ος αιώνας) ασχολείται με τα Μαθηματικά και την Αστρονομία.

Ο Ιωάννης Τζέτζες( 1110-1180) γράφει αστρονομικά

Ο Αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός (1141-1180) ευνοεί τις αστρονομικές σπουδές βοηθάει όμως και την αστρολογία. Απόδειση σ' αυτό αποτελεί και το ότι ο Ιωάννης Καματερός συνέταξε εκτενές αστρολογικό ποίημα απευθυνόμενος στον Αυτοκράτορα.

Νικηφόρος Βλεμμίδης (1197-1272) κατά τον Brehier υπήρξε "ο διασημότερος σοφός ης εποχής". Έγραψε έργο Επίτομης Φυσικής, αξιόλογο για την σαφήνεια , ακριβολογία και συτηματικότητα του. Σε 31 κεφάλαι αναπτύσει θέματα γενικής Φυσικής , Μαθηματικών , Αστρονομίας, και Μετεωρολογίας. Άφησε ανέκδοτο το έργο"περί Ουρανού και Γής, Ήλιου, Σελίνης , Χρόνου και Ημερών". Επίσης απήυθυνε αστρονομικά ποιήματα προς τον Βασιλιά Βατάτζη(1241). Εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Πλάτωνα.

Γεώργιος Παχυμέρης(1242-1310) κατά τον krumbacher είναι ο "αξιολογότατος αντιπρόσωπος της συγγραφικής πολυμερίας" κατά τον 13ο αιώνα. Στην δίτομη ιστορία του δίνει πολλές φυσιογνωστικές πληροφορίες, και περισσότερο και αξιόλογο είναι το έργο του :"Quatrinium de Greorges Pachymerew, Roma 1940 , σ.CI+457", το οποίο είναι πρωτοποριακό έργο για την εποχή του. Ο ίδιος ασχολήθηκε και με τον Διόφαντο και έλυσε προβλήματα εξισώσεων β΄βαθμού.

Μάξιμος Πλανούδης (1260-1332) διακρίθηκε ως ΜΑθηματικός.Έγραψε έγρο με τον τίτλο: Ψηφοφορία κατ' Ινδούς, η λεγόμενη μεγάλη (1303), και με αυτή εισάγει στο Βυζάντιο για πρώτη φορά τα αραβικά αριθμητικά ψηφία.

Θεόδωρος Μετοχίτης (1260-1332) υπήρξε εξαιρετική επιστημονική προσωπικότητα και ο μεγαλύτερος πρόδρομος της ανθρωπιστικής Αναγέννησης του 15ου αιώνα,και ακόμη θεωρείται ως πρόδρομος της Αναγέννησης των αστρονομικών σπουδών στο Βυζάντιο. Και κατά τον Η.Beck είναι η κυριότερη αντιπροσωπευτική μορφή του κοσμοειδώλου του 15ου αιώνα.

Θεόδωρος Μελιτηνιώτης(1361) υπήρξε μετά τον Γρηγορά ο μεγαλύτερος αστρονόμος του Βυζαντίου και χρημάτισε πρύτανης της Πατριαρχικής Σχολης γύρω στα (1360-1388).Το έργο του "Αστρονομική Τρίβιβλος" (1361)είναι κλασσικό. Στους δύο τόμους χρησιμοποιεί απο το πρωτότυπο τις εργασίες προ παντός του Πτολεμαίου, αλλά και των Πάππου , Θέωνος και Φιλοπόνου.

Νικηφόρος Γρηγοράς(1295-1356), υπήρξε εξαιρετική μορφή του Βυζαντίου. Με όλη την επιστημονική και πολύπλευρη δράση αναδείχθηκε μεγάλη αστρονιμική φυσιοργνωμία, πρωτοπορειακή για την εποχή του. Υπολόγισε όλες τις εκλείψεις του Ήλιου της τελευταίας χιλιετίας και προέβλεψε πολλές ηλιακές και σεληνιακές. Κατασκεύασε πρωτότυπο αστρολάβο και μελέτησε το ζήτημα του ημερολογίου και του καθορισμού της εορτής του Πάσχα.

Ισαάκ Αργυρός ήταν μαθητής του Γρηγορά, μαθηματικός , αστρονόμος και θεολόγος. Συνέχισε τους αγώνες του δασκάλου του για την διόρθωση του Πασχάλιου. Το σχέδιο μεταρρύθμισης του Ημερολογίου το υπέβαλε προηγουμένως σε επιτροπή εκπροσώπων της Εκκλησίας, οι οποίοι και το παίνεψαν και διατύπωσαν τη γνώμη να εισαχθεί σε κοινή χρήση. Δυστιχώς όμως η αλλάγη δεν έγινε το 1324, αλλλά το 1587, απο τον Πάπα Γρηγόριο τον 13ο. Αν γινόταν τότε , θα ονομαζόταν ίσως πάλι Γρηγοριανό Ημερολόγιο , αλλά προς τιμή του Νικηφόρου Γρηγορά.

Ως αστρονόμοι διέπρεψαν στην Τραπεζούντα ο Γρηγόριος Χιονιάδης, ο Μανουήλ , ο Κ. Λουκίτης και ο Γ. Χρυσοκόκκης(γύρω στα 1335-1336). Ακόμη στο Βυζάντιο έχουμε τον Γ. Ακροπολίτη(1220-1282), τον Μ. Μοσχόπουλο και τον Νικ. Ράβδαν, ο οποόιος γύρω στα 1341 έγραψε δύα μαθηματικές πραγμάτειες , η μία απο τις οοπίες , σύμφωνα με τον M. Cantor, "αποτελεί την πρώτη γνωστή σε εμας Πολιτική Αριθμητική".

Ο Νικόλαος Καβάσιλας, ακολουθώντας τον Γρηγορά, γράφει υπόμνημα στην "Σύνταξη" του Πτολεμαίου , και όπως σημειώνει ο Cantor, με αυτό ναρχίζει μια νέα γενιά, "η οποία προετοιμάζει την αναγέννηση της κλασσικής επιστήμης στην Ευρώπη"

Με σπουδαίοι τρόπο συνέβαλαν προς αυτήν την κατεύθυνση και οι

ανθρωπιστές Γ.Σχολάριος ( μέσο του 15ου αιώνα) και

ο Γ. Γεμιστός ή Πλήθων (1355-1452)Ο Γεμιστός έργαψε πραγμάτεια για το ημερολόγιο στην οποία προτείνει την εισαγωγή ενός σεληνοηλιακού ημερολογίου. Πίστευε στην σφαιρικότητα της Γής, συνέβαλε πολύ στην διάδοση των έργων του Στράβωνα στη Δύση , τα οποία πρίν του 15ου αιώνα ήταν παντελώς άγνωστα. Έτσι επι πλέον ενένπευσε στον ηγεμόνα Κοσμά να ιδρύσει Πλατωνική Ακαδημία στην Φλωρεντία της Ιταλίας.

Μερική αντιγραφή και απόδοση στην Νεοελληνική απο
Πανδέκτης Φυσικής
Εκδόσεις ΚΟΝΤΕΟΥ
1975
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...