Τότε κατάλαβα ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀσχολούμεθα μὲ πράγματα ποὺ δὲν τὰ ἀντέχουμε ὅταν δὲν εἴμαστε ὥριμοι πνευματικά

Δὲν ἀντέχουμε ὅλα τὰ βιβλία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης


Τὸ ἔτος 1971, διάβαζα ἕνα βιβλίο μὲ τὰ ἑξῆς περιεχόμενα: Τί εἶναι Πνευματισμός, Ἱστορία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματιστικὰ Φαινόμενα, Θεωρία πρὸς ἐξήγηση, Μεσάζοντες ἢ Μέντιουμ, ...Πνευματισμὸς ὡς ἀποκάλυψη, Διδασκαλία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματισμὸς καὶ Χριστιανισμός, καὶ καθὼς προχωροῦσα στὸ διάβασμα, μοῦ ἔφερνε τὸ περιεχόμενό του διάφορες φοβίες, ταραχές, καὶ μοῦ δημιουργοῦσε στὸν λογισμό μου διάφορα προβλήματα.Τὸ εἶδε ὁ Παππούλης τὸ πρόβλημά μου χωρὶς νὰ τοῦ τὸ πῶ ἐγώ καὶ μοῦ λέει:“Ἄφησέ το ἀμέσως αὐτὸ τὸ βιβλίο ποὺ διαβάζεις, γιατὶ ὁ πονηρὸς σὲ πολεμάει πολὺ ἄσχημα”.Πράγματι, διάβασα μόνο τὸ τέλος του, ποὺ ἀναφέρει ποιὰ εἶναι ἡ σχέση Πνευματισμοῦ-Χριστιανισμοῦ, καὶ ἕνα μέρος στὴ μέση τοῦ βιβλίου αὐτοῦ ἀκόμη δὲν τὸ ἔχω διαβάσει.Τότε κατάλαβα ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀσχολούμεθα μὲ πράγματα ποὺ δὲν τὰ ἀντέχουμε ὅταν δὲν εἴμαστε ὥριμοι πνευματικά, καθὼς καὶ μὲ τὴ μελέτη κάθε βιβλίου ποὺ φέρνει ταραχὴ ἢ ἀσχολεῖται μὲ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου ἢ γενικὰ εἶναι κακὸ στὸ περιεχόμενό του.

Δὲν θυμᾶμαι ὅσα διαβάζω

Στὴν ἐρώτησή μου ὅτι δὲν τὰ θυμᾶμαι ὅλα ὅσα διαβάζω, μοῦ ἀπάντησε ὁ Παππούλης ὡς ἑξῆς:“Νὰ ξέρεις, παιδί μου, ὅτι τὰ πάντα ἐναποθηκεύονται μέσα στὴ μνήμη μας καί, ὅταν ὁ Χριστὸς κρίνει κατάλληλη τὴν ὥρα, μᾶς τὰ ἀποκαλύπτει”.Σὲ μιὰ ἀποκάλυψη γιὰ ἕνα γεγονὸς ποὺ εἶχε γίνει πρὸ 50 ἐτῶν, μοῦ εἶπε:“Ὁ Θεός, νὰ ἔχεις πάντα ὑπόψη σου, ὅτι τὰ βλέπει ὅλα καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Καμία πλάκα τῆς φωτογραφικῆς του μηχανῆς δὲν καταστρέφεται

.(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 140, 135

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ     17 ΦΕΒ  2012

Στὴν ἐρώτησή μου ὅτι δὲν τὰ θυμᾶμαι ὅλα ὅσα διαβάζω, μοῦ ἀπάντησε

Στὴν ἐρώτησή μου ὅτι δὲν τὰ θυμᾶμαι ὅλα ὅσα διαβάζω, μοῦ ἀπάντησε ὁ Παππούλης ὡς ἑξῆς:“Νὰ ξέρεις, παιδί μου, ὅτι τὰ πάντα ἐναποθηκεύονται μέσα στὴ μνήμη μας καί, ὅταν ὁ Χριστὸς κρίνει κατάλληλη τὴν ὥρα, μᾶς τὰ ἀποκαλύπτει”.Σὲ μιὰ ἀποκάλυψη γιὰ ἕνα γεγονὸς ποὺ εἶχε γίνει πρὸ 50 ἐτῶν, μοῦ εἶπε:“Ὁ Θεός, νὰ ἔχεις πάντα ὑπόψη σου, ὅτι τὰ βλέπει ὅλα καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Καμία πλάκα τῆς φωτογραφικῆς του μηχανῆς δὲν καταστρέφετα

.(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 140, 135)


ΗΛΙΑ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 17 ΦΕΒ 

Εἶσαι ἁμαρτωλός; Μήν ἀπελπίζεσαι! Μπές στήν ἐκκλησία μέ μετάνοια. Ἁμάρτησες; Πές στό Θεό!

 

Εἶσαι ἁμαρτωλός; Μήν ἀπελπίζεσαι! Μπές στήν ἐκκλησία μέ μετάνοια. Ἁμάρτησες; Πές στό Θεό! “Ἁμάρτησα”. Τόσο δύσκολο εἶναι νά ὁμολογήσεις τήν ἁμαρτία σου; Μά, ἄν δέν κατηγορήσεις ἐσύ τόν ἑαυτό σου, θά ἔχεις κατήγορό σου τό διάβολο. Πρόλαβε, λοιπόν, καί ἅρπαξέ του τό ἀξίωμα· γιατί, πράγματι, ἀξίωμά του εἶναι τό νά κατηγορεῖ. Πρόλαβέ τον καί σβῆσε τό ἁμάρτημα· γιατί ἔχεις κατήγορο πού δέν μπορεῖ νά σω...πάσει.

Ἁμάρτησες; Δέν σοῦ ζητῶ τίποτ ἄλλο, παρά τοῦτο μόνο: “Μπές στήν ἐκκλησία καί πές μετανοημένος στό Θεό τό “Ἁμάρτησα”. Γιατί εἶναι γραμμένο: «Λέγε πρῶτος ἐσύ τίς ἁμαρτίες σου, γιά νά δικαιωθεῖς» (Ἠσ. 43, 26). Πές τήν ἁμαρτία, γιά νά τήν ἐξαλείψεις. Δέν χρειάζονται γι’ αὐτό οὔτε κόπος, οὔτε πολλά λόγια, οὔτε ἔξοδα, οὔτε ἄλλο τίποτα παρόμοιο. Ἕνας λόγος μόνο: «Ἁμάρτησα».

Καί ἀπό ποῦ ξέρω, θά μέ ρωτήσεις, πώς, ἄν πῶ τήν ἁμαρτία μου, τή σβήνω;


Σοῦ ἀπαντῶ: Στή Γραφή θά βρεῖς τόσο ἐκεῖνον πού τήν εἶπε καί τήν ἔσβησε, ὅσο κι ἐκεῖνον πού δέν τήν εἶπε καί καταδικάστηκε.

Οἱ δρόμοι τῆς μετάνοιας»

Ἀπό τό βιβλίο «ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ»

Ὀμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

                                                                                ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    16 ΦΕΒ  2012 

Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι, πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε…»(Διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου

 Ἡ ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν Χριστό μας γίνεται ὅταν Ἐκεῖνος κρίνει ὅτι θά εἶναι γιά τό καλό μας. Δέν πρέπει νά ἀπ...αιτοῦμε οὔτε νά ἀνυπομονοῦμε. Νά ζητοῦμε μέ εὐγένεια καί τέλειο ἄφημα. Θά τό λάβουμε ὅταν πρέπει καί ἄν εἶναι γιά τό ἀληθινό καί αἰώνιο καλό μας..«Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι, πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε, τότε δύο πράγματα μποροῦν νά συμβαίνουν: Ἤ δέν μᾶς τό δίνει γιά τό καλό μας, ἤ ἐμεῖς δέν ξέρουμε πῶς καί πότε νά τοῦ τό ζητήσουμε, χωρίς νά ἀποκλείεται νά συμβαίνουν καί τά δύο μαζί.Ὅσον ἀφορᾶ τήν πρώτη περίπτωση, κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίζει τό γιατί. Καί τοῦτο, διότι εἶναι ἀνεξερεύνητες οἱ βουλές τοῦ Κυρίου! Γι’ αὐτό σιωπῶ.Γιά τήν δεύτερη, ὅμως, περίπτωση, θά μποροῦσα νά σοῦ πῶ πάρα πολλά.Πρῶτα-πρῶτα, ὅταν ζητᾶμε κάτι ἀπό τόν Θεό δέν πρέπει νά στυλώνουμε τά πόδια μας καί νά τοῦ λέμε: Τώρα θέλω αὐτό. Διότι, κάτι τέτοιο, δέν εἶναι μόνον ἀπαράδεκτον, ἀλλά ἀποτελεῖ καί μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Δημιουργό μας. Ποιός εἶσαι ἐσύ, ἤ ἄν θέλεις, ποιός εἶμαι ἐγώ, πού μπορῶ νά ζητήσω ἀπαιτητικά κάτι ἀπό τόν Θεό μας καί μάλιστα νά τοῦ προσδιορίσω καί τόν χρόνο χορηγήσεώς του;- Μά, Παππούλη μου, ἐγώ οὔτε ἀπαιτητικά τό ζήτησα, οὔτε χρονικά ὅρια ἔθεσα. Αὐτό τό γνωρίζετε πολύ καλά. Γιατί τό θέμα μου χρονίζει…- Άκριβῶς αὐτό σοῦ ἐξηγῶ καί ἐγώ. Τήν αίτία πού χρονίζει. Ὅταν ζητᾶμε κάτι ἀπό τόν Θεό, τό ζητᾶμε παρακλητικά καί εὐγενικά, γιά ἕνα ὁρισμένο χρονικό διάστημα. Ἐάν δοῦμε, ὅτι ὁ Θεός μᾶς τό ἀρνεῖται τότε σταματοῦμε και ἐμεῖς νά τόν ἐνοχλοῦμε. Διότι, ὅσο ἐπιζητοῦμε κάτι, τόσο ἀπομακρύνεται. Γι’ αὐτό παύουμε νά τό ζητᾶμε. Καί ὅταν πλέον, ἐμεῖς θά τό ἔχουμε ξεχάσει, αὐτό θά ἔλθει, χωρίς νά τό καταλάβουμε. Γιατί ὁ Θεός δέν ξεχνᾶ. Ἔλαβε τό μήνυμά μας! Τό συγκρατεῖ καί ὅταν ἐκεῖνος κρίνει, ὅτι ἐπέστη ὁ καιρός, μᾶς τό χορηγεῖ! Γι’αὐτό, δέν πρέπει νά ἐπιμένουμε στόν Θεό, ντέ καί καλά, νά μᾶς κάνει αὐτό πού θέλουμε ἐμεῖς καί μάλιστα, ὅποτε ἐμεῖς τό θέλουμε. Ἡ ἐπιμονή σέ αὐτές τίς περιπτώσεις ἀντενδείκνυται. Γιατί κάνει κακό, ἀντί γιά καλό. Καί ὅταν μάλιστα ἡ ἐπιμονή εἶναι ἔντονη καί προέρχεται ἀπό ἄτομο ἀνυποχώρητο, ὅπως λ.χ. εἶσαι ἐσύ, τότε, μόνο καλό δέν φέρνει. Γενικά, παιδί μου, θέλω νά καταλάβεις, ὅτι δέν πρέπει νά ἐπιμένουμε νά ἀλλάξουμε τήν θέληση τοῦ Θεοῦ, γιατί ἔτσι μᾶς ἀρέσει ἐμᾶς καί μάλιστα, ὅποτε θέλουμε ἐμεῖς ἀφ’ ἑνός, καί ἀφ’ ἑτέρου, ὅταν θέλουμε κάτι νά ἀποκτήσουμε, δέν πρέπει νά τό κυνηγᾶμε, ἀλλά νά τό ἀφήνουμε στή θέληση τοῦ Θεοῦ. Διαφορετικά, ὅσο κυνηγᾶμε κάτι, τόσο ἀπομακρύνεται! Αὐτό τό κάτι, νά τό παρομοιάσεις μέ τήν σκιά σου. Ὅσο καί νά τρέξεις, δέν πρόκειται νά τήν πιάσεις ποτέ. Γιατί ὅσο τρέχεις ἐσύ, τρέχει καί αὐτή!Τά κατάλαβες, παιδί μου, αὐτά πού σοῦ εἶπα, γιά τήν ἐπιμονή;-Τά κατάλαβα, Παππούλη, ἀλλά δέν μπορῶ νά συμφωνήσω…-Ἔ, τότε θά σοῦ πῶ ἕνα ἁπλό παράδειγμα καί θά δεῖς πώς θά συμφωνήσεις μαζί μου.Ἐάν πάρουμε ἕνα μεγάλο μπουκάλι, τοῦ ὁποίου τό στόμιο νά ἔχει τόσο ἄνοιγμα, ὅσο νά χωράει νά μπεῖ μέσα τό χέρι σου καί ἐπομένως καί νά βγεῖ καί ἀφοῦ βάλεις μέσα στό μπουκάλι τό χέρι σου τό κλείσεις γροθιά καί προσπαθήσεις νά τά βγάλεις, θά διαπιστώσεις, ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι ἀδύνατο, ὅσο καί ἐάν ἐπιμένεις. Μπορεῖς νά ἐπιμένεις μέρες, μῆνες, χρόνια χωρίς κανένα ἀπολύτως ἀποτέλεσμα. Μόλις, ὅμως ἀφήσεις τό χέρι σου ἐλεύθερο, πάψεις, δηλαδή, νά τό σφίγγεις σέ πηγμή (μπουνιά), αὐτό θά βγεῖ μέ τήν ἴδια εὐκολία πού μπῆκε! Τό ἴδιο, ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τό πρόβλημά σου. Ὅσο ἐπιμένεις νά ἔλθει ἡ λύση του, τόσο αὐτή ἀπομακρύνεται. Καί νά μέ θυμᾶσαι. Ἐάν θέλεις, νά ἐπιτύχεις τήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματός σου, σταμάτα νά ἐπιμένεις. Ὁ Θεός γνωρίζει τό πρόβλημά σου. Ἐσύ ἔκανες τήν αἴτησή σου. Ἐκεῖνος θά ἀποφασίσει. Περίμενε τήν ἀπάντησή του μέ ἡρεμία καί πίστη. Ἐάν ἐνεργήσεις ἔτσι, θά ἔχεις θετικό ἀποτέλεσμα. Ἐάν ἐξακολουθεῖς νά ἐπιμένεις, μέ τόν τρόπο πού ἐσύ ἐπιμένεις, τότε θά ἔχεις τό ἀντίθετο ἀποτέλεσμα. Σέ συμβουλεύω, νά πάψεις νά ἀσχολεῖσαι μέ τό πρόβλημά σου, ἐάν θέλεις νά ἀσχοληθεῖ μέ αὐτό ὁ Θεός!-Καί τό «κρούετε καί ἀνοιγήσεται καί αἰτῆτε καί δοθῆσεται» τί γίνεται Παππούλη; Δέν ἰσχύει γιά τήν περίπτωσή μου; Ἐάν πάψω νά χτυπῶ τήν πόρτα τοῦ Θεοῦ, πῶς θά μοῦ τήν ἀνοίξει; Καί ἐάν, πάλι, πάψω νά τοῦ τό ζητῶ, πῶς θά μοῦ τό δώσει;-Ἐξαρτᾶται πῶς θά χτυπήσεις μία πόρτα, γιά νά σοῦ ἀνοίξει καί ἐξαρτᾶται, πάλι, πῶς θά ζητήσεις κάτι γιά νά σοῦ δοθεῖ.Ἐάν π.χ. τολμήσεις νά χτυπήσεις μία πόρτα μέ τρόπο ἀναιδή καί ἀπειλητικό, νά εἶσαι βέβαιος, πώς ἡ πόρτα αὐτή δέν θά σοῦ ἀνοίξει ποτέ! Ἀλλά καί ἐάν σοῦ ἀνοίξει, νά μήν περιμένεις νά δεχθεῖς τήν φιλοξενία τοῦ ἰδιοκτήτη, ἀλλά τό ξυλοφόρτωμα! Ἀντιθέτως, ἐάν χτυπήσεις τήν πόρτα εὐγενικά καί παρακλητικά, αὐτή θά σοῦ ἀνοίξει διάπλατα καί ὁ οἰκοδεσπότης θά σοῦ παράσχει κάθε εἴδους φιλοξενία! Τό ἴδιο, ἀκριβῶς, θά συμβεῖ καί στήν περίπτωση, πού θά ζητήσεις κάτι, ἀπό κάποιον. Ἐάν τό ζητήσεις μέ ἀναίδεια καί ἀπειλή, δέν θά τό λάβεις ποτέ! Ἐνῶ, ἐάν τό ζητήσεις μέ εὐγένεια καί παρακλητικά, θά τό λάβεις ἀμέσως.Κατά μείζονα λόγο αὐτά ἰσχύουν γιά τόν Θεό, ὁ Ὁποῖος οὔτε πιέσεις, οὔτε ἀναίδειες καί πολύ περισσότερο, οὔτε ἀπειλές δέχεται ἀπό κανέναν. Ἀλοίμονον, ἐάν συνέβαινε τό ἀντίθετο.Βλέπεις, λοιπόν, ὅτι δέν φθάνει μόνο νά χτυπᾶμε τήν πόρτα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά ξέρουμε καί τόν τρόπο, πῶς νά τήν χτυπᾶμε, ἐάν θέλουμε κάποτε νά μᾶς ἀνοίξει.Τό ἴδιο συμβαίνει και ὅταν ζητᾶμε κάτι ἀπό τόν Θεό. Καί σ’ αὐτή τήν περίπτωση, ἐκεῖνο πού μετράει δέν εἶναι ὁ ἀριθμός τῶν αἰτήσεων, ἀλλά ὁ τρόπος ὑποβολῆς τους »


[1].Ἀναρτήθηκε στὶς 22 Νοεμβρίου 2011ἀπὸ τὸν/τὴν hristospanagia1

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  15 ΦΕΒ  2012

Τα περισσότερα σπίτια είναι γεμάτα από στενοχώριες, από αγωνία, απ...ό άγχος.

Γέροντας Παΐσιος - Τι βάσανα έχει ο κόσμος

Ατέλειωτα είναι τα βάσανα του κόσμου.
Μια γενική αποσύνθεση, οικογένειες, μικροί-μεγάλοι. Κάθε μέρα η καρδιά μου γίνεται κιμάς. Τα περισσότερα σπίτια είναι γεμάτα από
στενοχώριες, από αγωνία, απ...ό άγχος. Μόνο στα σπίτια που ζουν κατά Θεόν είναι καλά οι άνθρωποι. Στα άλλα, διαζύγια, άλλοι χρεωκοπημένοι, άλλοι άρρωστοι, άλλοι
τρακαρισμένοι, άλλοι με ψυχοφάρμακα, με ναρκωτικά!… Λίγο-πολύ όλοι, οι καημένοι, έχουν έναν πόνο. Ιδίως τώρα, δουλειές δεν έχουν, χρέη από ‘δω, βάσανα από ‘κει, τους
τραβούν οι Τράπεζες, τους βγάζουν από τα σπίτια, ένα σωρό! Και δεν είναι μια και δυο μέρες! Και αν ένα-δυο παιδιά σε μια τέτοια οικογένεια είναι γερά, αρρωσταίνουν από αυτήν
την κατάσταση. Πολλές οικογένειες από αυτές μια μέρα να είχαν το αμέριμνο, την ξενοιασιά των μοναχών, θα είχαν το καλύτερο Πάσχα.

Τι δυστυχία άρχει στον κόσμο! Όταν κανείς πονάη και ενδιαφέρεται για τους άλλους και όχι για τον εαυτό του, τότε όλο τον κόσμο τον βλέπει σαν σε ακτινογραφία με τις ακτίνες τις
πνευματικές…

Πολλές φορές, εκεί που λέω την ευχή, βλέπω μικρούτσικα παιδάκια, τα καημένα, να περνούν μπροστά μου θλιμμένα και να παρακαλούν τον Θεό. Τα βάζουν οι μανάδες τους να
κάνουν προσευχή, γιατί έχουν προβλήματα, δυσκολίες στην οικογένεια και ζητούν βοήθεια από τον Θεό. Γυρίζουν το κουμπί στην ίδια συχνότητα, και έτσι επικοινωνούμεΔείτε περισσότερα

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ

 

 

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   17 ΦΕΡ  2012

 

 

Γέροντα, πως αλλιώς δίνει κανείς δικαιώματα;στο πειρασμο

Γέροντα, πως αλλιώς δίνει κανείς δικαιώματα;στο πειρασμο

- Η λογική, η αντιλο...γία, το πείσμα, το θέλημα, η ανυπακοή, η αναίδεια είναι ιδιότητες του διαβόλου. Ανάλογα με τον βαθμό που τα έχει ο άνθρωπος, δέχεται μια εξωτερική επίδραση. Όταν όμως η ψυχή εξαγνισθή, κατοικεί στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα και χαριτώνεται ο άνθρωπος. Ενώ, όταν μολυνθή με θανάσιμα αμαρτήματα, κατοικεί το ακάθαρτο πνεύμα. Όταν πάλι δεν είναι θανάσιμα μολυσμένη, τότε βρίσκεται υπό την επίδραση του πονηρού πνεύματος.

Στην εποχή μας, δυστυχώς, δεν θέλουν οι άνθρωποι να κόψουν τα πάθη τους, το θέλημά τους, δεν δέχονται συμβουλές. Από εκεί και πέρα, μιλούν με αναίδεια και διώχνουν την Χάρη του Θεού. Όπου να σταθή μετά ο άνθρωπος, δεν μπορεί να κάνη προκοπή, γιατί δέχεται επιδράσεις δαιμονικές. Είναι εκτός εαυτού πια, γιατί τον κάνει κουμάντο απ’ έξω ο διάβολος. Δεν είναι μέσα –Θεός φυλάξοι!- αλλά και απ’ έξω ακόμη μπορεί και τον κάνει κουμάντο

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΦΕΒ  2012 

Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο μέχρις ενός σημείου να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό.

Λέμε καμμιά φορά στον Θεό: «Θεέ μου, δεν ξέρω τι θα κάνης,
 εν λευκώ σου παραδίδω τον εαυτό μου
, για να τον κάνης άνθρωπο». Οπότε και ο Θεός πάει να με κάνη όχι μόνον άνθρωπο αλλά υπεράνθρωπο και αφήνει τον διάβολο να 'ρθή να με πειράξη και να με ταλαιπωρήση. Τώρα με τον καρκίνο βλέπω τα τερτίπια του και γελάω. Βρε τον διάβολο! Εσείς ξέρετε με τι σαπούνι πλένει ο διάβολος τον άνθρωπο, όταν ο Θεός επιτρέπη να τον πειράξη, για να δοκιμασθή; Με τους αφρούς της κακίας του. Έχει καλό ... σαπούνι! Όπως η γκαμήλα βγάζει αφρούς, όταν θυμώνη, έτσι κάνει και ο διάβολος σε τέτοιες περιπτώσεις. Και μετά τρίβει τον άνθρωπο, όχι για να φύγουν οι λεκέδες του και να εξαγνισθή, αλλά από κακία. Και ο Θεός όμως αφήνει τον διάβολο να τρίβη τον άνθρωπο, ίσα-ίσα μέχρι να φύγουν οι λεκέδες και να καθαρίση. Αν άφηνε να τον τρίψη όπως τρίβουν τα ρούχα, θα τον ξέσχιζε.
- Γέροντα, μπορούμε να λέμε για τους διάφορους πειρασμούς που συμβαίνουν στην ζωή μας ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού;
- Όχι, να μην μπερδεύουμε το θέλημα του Θεού με τον πειρασμό και με όσα φέρνει ο πειρασμός. Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο μέχρις ενός σημείου να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό. Δεν φταίει όμως ο Θεός για το κακό που θα κάνη ο άνθρωπος. Ο Ιούδας λ.χ. ήταν μαθητής του Χριστού. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν θέλημα Θεού να γίνη προδότης; Όχι, αλλά ο ίδιος ο Ιούδας επέτρεψε στον διάβολο να μπη μέσα του. Κάποιος είπε σε έναν ιερέα: «Πάτερ, σε παρακαλώ, κάνε ένα Τρισάγιο για τον Ιούδα». Ήταν δηλαδή σαν να έλεγε: «Εσύ, Χριστέ, είσαι άδικος· έτσι ήταν θέλημά Σου, να Σε προδώση ο Ιούδας· γι' αυτό τώρα βοήθησέ τον»


.ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   14  ΦΕΒ 2012

Η Ελλάδα για να σωθεί, πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου και αν βρίσκονται, να πάνε εξορία

Κλαίω την Ελλάδα. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα.
Η Ελλάδα για να σωθεί, πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου και αν βρίσκονται, να πάνε εξορία.
Να φύγουν, γιατί οι παρόντες μολύνουν.”
Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης





ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  14 ΦΕΒ 2012

Ό,τι καλό κάνουμε είναι από τον Θεό, ό,τι ανοησίες κάνουμε είναι δικές μας

Να ξέρετε, μόνον τα πάθη και οι αμαρτίες είναι δικές μας Ό,τι καλό κάνουμε είναι από τον Θεό, ό,τι ανοησίες κάνουμε είναι δικές μας. Λίγο η Χάρις του Θεού να μας αφήση, τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε. Όπως στην φυσική ζωή , λίγο το οξυγόνο ...να μας πάρη ο Θεός ,αμέσως θα πεθάνουμε, έτσι και στην πνευματική ζωή , λίγο αν μας αφαιρέση την θεία Χάρη, πάει, χαθήκαμε.

Το μόνο που έχει ο άνθρωπος είναι μια διάθεση και ανάλογα με αυτήν τον βοηθάει ο Θεός. Για αυτό λέω, όσα αγαθά έχουμε είναι δώρα του Θεού. Τα έργα μας είναι μηδέν και οι αρετές μας είναι μια συνέχεια από μηδενικά. Εμείς θα προσπαθούμε να προσθέτουμε συνέχεια μηδενικά και να παρακαλούμε τον Χριστό να βάλη την μονάδα στην αρχή, για να γίνουμε πλούσιοι. Εάν δεν βάλη τη μονάδα ο Χριστός στην αρχή, χαμένος ο κόπος.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ  ΑΦΥΠΝΗΣΗ

 

 

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  12 ΦΕΡ  2012

Επέβαλαν (και θα επιβάλλουν) στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος

Το βιβλίο "σκεύος εκλογής", του αγιορείτη ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγγελόγλου, εκδόθηκε το 1996 !
Εχει σαν θέμα λόγους και προφητείες του Γέροντα Παϊσιου...
Ας δούμε ορισμένα αποσπάσματα και ας τα συγκρίνουμε με την πραγματικότητα που βιώνουμε 15 χρόνια μετά!

σελ.421
«Επέβαλαν (και θα επιβάλλουν) στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος,τόσο μεγάλο που , όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε.
Με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων.
Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει.
Και τι θα πετύχουν με αυτό;
Ακούστε· Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα.

Θα λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν· για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου.
Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις.

Αδελφοί, μας εξαπατούν με τερατώδη ψέμματα.
Δεν πρόκειται με όσα αυστηρά οικονομικά μέτρα κι αν λάβουν να ξεχρεώσουμε το χρέος μας αυτό.
Γιατί δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους η ύπαρξη μιας εύρωστης οικονομικά Ελλάδας.
Τι κάνουν λοιπόν;
Ενώ βρισκόμαστε σε οικονομικό χάος και δεν μπορούμε ούτε τους τρέχοντας τόκους του χρέους να πληρώσουμε, δημιουργούν τεχνητές κρίσεις με τις γειτονικές μας χώρες έτσι ώστε, φοβούμενοι από τις απειλές τους να ξοδεύουμε τρισεκατομμύρια δραχμές για την αγορά πολεμικών αεροπλάνων, πλοίων κτλ. Ακούμε συνεχώς για θερμά επεισόδια, αμφισβητούνται τα σύνορά μας, τα νησιά μας.....

Με όλα αυτά μας αποπροσανατολίζουν για να μπορέσουν με πολύ εύσχημο τρόπο και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί να μπουν στο σπίτι μας. Να γνωρίζετε ότι θα ασκήσουν πιέσεις με πολλούς τρόπους, ιδιαίτερα στους πολιτικούς μας άρχοντες.Εμείς όμως ας μη βλέπουμε τους δικούς μας πολιτικούς, αλλά αυτούς που τους τα επιβάλλουν από το παρασκήνιο με τη βία, ύπουλα και εξαπατώντας τους».

σελ.417
«...... Η μέθοδος που χρησιμοποιούν περιλαμβάνει την υπονόμευση του οικονομικού συστήματος κάθε χώρας, την οικονομική καταπίεση και εξαθλίωση των πολιτών και τη φαινομενική ανάγκη της υποταγής στο παγκόσμιο ηλεκτρονικό οικονομικό σύστημα, σαν μόνου ικανού να δώσει λύση στα προβλήματα αυτά·
με το σύστημα αυτό εκτός από τον οικονομικό έλεγχο καταργείται το απόρρητο και η προσωπική ελευθερία, αφού είναι δυνατόν να έχει πρόσβαση η Παγκόσμια Τράπεζα Πληροφοριών στις Βρυξέλλες στον ηλεκτρονικό φάκελλο οποιουδήποτε πολίτη και όπως γράφει ο Γέροντας Παΐσιος «κι ενώ τα σημεία φαίνονται ξεκάθαρα το θηρίο στις Βρυξέλλες με το 666, έχει σχεδόν ρουφήξει όλα τα κράτη στο κομπιούτερ».

Πρέπει να κατανοήσουμε το ποιός είναι ο απώτερος στόχος του οποίου την επίτευξη διαδοχικά (λόγω φόβου αντιδράσεων)μεθοδεύουν οι επίδοξοι κυβερνήτες της οικουμένης και ο διάδοχός τους Αντίχριστος·
αυτός «και λόγους προς τον Ύψιστον λαλήσει και τους αγίους Υψίστου παλαιώσει και υπονοήσει του αλλοιώσαι καιρούς και νόμον»

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  12 Φ3Β  2012 .

Περί αγάπης

Η αγάπη είναι μια αγαθή διάθεση της ψυχής η οποία την κάνει να μη προτιμά κανένα απο τα όντα περισσότερο από τη γνώση του Θεού. Ειναι όμως αδύνατο να φτάσει να αποκτήσει σταθερά αυτή την αγάπη όποιος έχει κάποια εμπαθή κλίση σε κάτι απο τα γήινα.

Μακάριος ο άνθρωπος που μπορεί να αγαπήσει κάθε άνθρωπο στον ίδιο βαθμό

Όποιος αγαπά τον Θεό αγαπά δίχως άλλο και τον πλησίον του. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να φυλάει χρήματα· τα διαχειρίζεται κατά το θέλημα του Θεού και τα μοιράζει σε εκείνους που έχουν ανάγκη.

Όποιος κάνει ελεημοσύνη μιμούμενος το Θεό, δεν κάνει διάκριση καλού και κακού, δικαίου και αδίκου στα απαραίτητα της ζωής, αλλά μοιράζει ίδια σε όλους κατά την αναγκη τους, αν και προτιμά για την αγαθή του προαίρεση τον ενάρετο απο τον κακό.

Η διάθεση της αγάπης δεν διαπιστώνεται μόνο με την παροχή χρημάτων, αλλά πολύ περισσότερο με τη μετάδοση λόγου και με την σωματική διακονία.

Όταν αισθανθείς πόνο, επειδή κάποιος σε πρόσβαλε ή σε ντρόπιασε, να ξέρεις ότι ωφελήθηκες πολύ· με το ντρόπιασμα βγήκε απο μέσα σου η κενοδοξία(=η ψεύτικη αυτοεκτίμιση)

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

Περισσότερα Περί αγάπης απο τον άγιο Μαξιμο μπορείτε να διαβάσετε ανοίγοντας την παρακάτω διεύθυνση
http://tinyurl.com/85uncc2

Αγώνας κατά των παθών.

-Γέροντα , όταν ο προφήτης Δαβίδ έλεγε:«Πνεύματι ηγεμονικό στήριξόν με » τι ζητούσε;
-Ο Δαβίδ ζητούσε απο τον Θεό να του δόσει διοικητικό χάρισμα, επειδή είχε να κηβερνήσει ανθρώπους. Αλλά κάθε άνθρωπος χρειάζεται «πνεύμα ηγεμονικό », γιατί έχει να κηβερνήσει τον εαυτό του, για να μην τον κάνουν κουμάντο τα πάθη του.