Προσευχή και για τους άπιστους άρχοντες

«Παρακαλώ λοιπόν πρώτα απ’ όλα να κάμνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις και ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους , για τους βασιλείς και για όλους εκείνους που βρίσκονται σε υψηλές θέσεις, για να ζούμε βίο ήρεμο και ήσυχο, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα…» ( Α΄ Τιμ. 2, 1-2 ) .

Τι σημαίνει όμως το «πρώτα απ’ όλα»; Δηλαδή στην καθημερινή λατρεία. Και αυτό το γνωρίζουν οι μύστες, ότι γίνεται δηλαδή κάθε μέρα, και το πρωί και το εσπέρας. Ότι προσευχόμαστε για όλο τον κόσμο και για τους βασιλείς και για όλους που βρίσκονται σε αξιώματα.

Αλλ’ ίσως κάποιος να ισχυρισθή ότι δεν μίλησε για όλους, αλλά μόνο για τους πιστούς. Και όταν λέγη «για τους βασιλείς»; Διότι τότε  οι βασιλείς δεν ήσαν θεοσεβείς, αλλά για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα διαδέχονταν οι ασεβείς τους ευσεβείς. Έπειτα για να μη θεωρηθή κολακεία η υπόθεσις είπε πρώτα «για όλους» και κατόπιν «για τους βασιλείς» . Διότι αν έλεγε μόνο για τους βασιλείς , μπορεί κάποιος να το σκεπτόταν αυτό. Επειδή ήταν φυσικό η ψυχή του χριστιανού να ναρκώνεται ακούγοντας αυτά και να μην αποδέχεται τη συμβουλή, εφ’ όσον πρέπει την ώρα των μυστηρίων να προσευχηθή για τον ειδωλολάτρη, πρόσεχε τι λέγει και πως τοποθετεί το κέρδος, για να δεχθής έστω και με τον τρόπο αυτό τη συμβουλή∙ «Για να περνάμε», λέγει, «ήρεμη και ήσυχη ζωή». Δηλαδή η σωτηρία εκείνων είναι δική μας ξενοιασιά∙ και κάνει ό,τι ακριβώς έκανε γράφοντας και στην επιστολή προς τους Ρωμαίους , όπου προτρέποντας τους να πείθωνται στους άρχοντες, λέγει «Αν όχι από ανάγκη, αλλά από συνείδησι» ( Ρωμ .13,5 ) . Διότι ο Θεός ώρισε τις εξουσίες για κοινή ωφέλεια. Πώς λοιπόν δεν είναι παράξενο αυτοί να στρατεύωνται και να πολεμούν, για να είμαστε εμείς σε ασφάλεια, ενώ εμείς να μην προσευχώμαστε γι’ αυτούς που κινδυνεύουν και στρατεύονται;

Ώστε το πράγμα δεν είναι κολακεία, αλλά είναι θέμα δικαιοσύνης. Διότι αν αυτοί δεν σώζονταν και δεν είχαν επιτυχία στους πολέμους, υποχρεωτικά και μεις θα ζούσαμε ανάμεσα σε ταραχές και θορύβους. Διότι ή θα έπρεπε και μεις οι ίδιοι να στρατευθούμε, αν σκοτώνονταν εκείνοι, ή να φύγουμε και να περιπλανώμαστε παντού. Αυτοί είναι σαν κάποια οχυρώματα που φυλάγουν εκείνους που βρίσκονται μέσα για να ζουν με ειρήνη.

«Δεήσεις», λέγει, «προσευχές, εντεύξεις, ευχαριστίες». Πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό για τα αγαθά που δίνει στους άλλους∙ όπως το ότι ανατέλλει τον ήλιο για πονηρούς και αγαθούς και το ότι βρέχει για δικαίους και αδίκους. Βλέπεις ότι όχι μόνον με την προσευχή, αλλά και με την ευχαριστία μας συνενώνει και μας συγκολλάει;

Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
Ε΄
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

Τα θαύματα των Αγίων

-         Γέροντα, φοβάμαι , όταν διακονώ μόνη μου στον ξενώνα.

-         Να κάνης κομποσχοίνι στον Χατζεφεντή, για να σου πη μετά και «ευλόγησον» ο κλέφτης¹⁷!

-         Εγώ, Γέροντα, φοβάμαι τα ταγκαλάκια.

-         Να παρακαλάς τον Χατζεφεντή να τα κοκκαλώνη. Τι λες, δεν μπορεί;

-         Πώς δεν μπορεί, Γέροντα!

-         Το ξέρεις ότι κοκκάλωσε ένα αυτοκίνητο; Είχε ξεχάσει ο οδηγός τα κλειδιά στην πόρτα του αυτοκινήτου και το έκλεψαν. Μόλις επικαλέσθηκε τον Άγιο, κοκκάλωσε το αυτοκίνητο στην μέση του δρόμου, κι έτσι αναγκάσθηκαν οι κλέφτες να το παρατήσουν και να το βάλουν στα πόδια.

-         Γέροντα, οι γιατροί είπαν ότι πρέπει να κάνω εγχείρηση στο κεφάλι.

-         Πήγαινε να χτυπήσης το κεφάλι σου στην αγία κάρα του Αγίου Αρσενίου¹⁸. Δεν είδες πώς την βόλεψε την  άλλη αδελφή ο Άγιος; Έκανε την επέμβαση χωρίς νυστέρι και χωρίς να το καταλάβη ούτε η ίδια. Δόξα τω Θεώ! Μην αμφιβάλης ότι θα βολέψει κι εσένα.

Βοηθάει ο Άγιος Αρσένιος. Ένας γιατρός με παρεκάλεσε να προσευχηθώ για το κοριτσάκι του που είναι άρρωστο. Παρακάλεσα τον Άγιο Αρσένιο και το βοήθησε λίγο. Να κάνετε κι εσείς κ0μποσχοίνι , για να το αποτελειώση ο Άγιος το θαύμα του και να γνωρίσουν οι επιστήμονες την θεία επιστήμη του Θεού, για να δοξασθή το όνομά Του. Το θαύμα είναι μυστήριο∙ μόνο ζήται και δεν εξηγείται ∙ το μυαλό δεν μπορεί να το ερμηνεύση…

 

17. Ο Γέροντας υπαινίσσεται συγκεκριμένα θαύματα που είχε κάνει ο Άγιος Αρσένιος (Χατζεφεντής), όταν ζούσε ,αναγκάζοντας κάποιους κλέφτες όχι μόνο να φύγουν άπρακτοι, αλλά να του ζητήσουν και συγχώρηση. (Βλ. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης , σ. 96-97, 102-103 κ.α. ) .

18. Με την συμβουλή αυτήν ο Γέροντας Παϊσιος δεν απορρίπτει την ιατρική βοήθεια , αλλά θέλει να μας παρακινήση να ζητούμε με πίστη την βοήθεια των Αγίων.

Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ
ζ΄
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η δύναμη της κοινής προσευχής

-         Γέροντα, μερικές φορές νιώθω την ανάγκη να μείνω στο κελλί και να κάνω πνευματικά παρά να πάω στην Ακολουθία.

-         Αυτό που θα γίνη στην Ακολουθία, μπορεί να γίνη άλλη ώρα; Δεν μπορεί να γίνη. Ενώ αυτό που θα κάνης στο κελλί, μπορεί να γίνη και άλλη ώρα

-         Στην Εκκλησία ,Γέροντα , δεν νιώθω πάντα την αλλοίωση που νιώθω στο κελλί.

-         Κοίταξε∙ η κατ’ ιδίαν προσευχή είναι προετοιμασία για την κοινή. Η κοινή προσευχή από άποψη ποιότητος μπορεί να είναι κατώτερη από την κατ’ ιδίαν, γιατί στον ναό δεν μπορείς να κινηθής ελεύθερα, όπως όταν είσαι μόνος. Από άποψη όμως ισχύος είναι ανώτερη , γιατί προσεύχονται όλοι μαζί , και άλλου η προσευχή έχει πιο πολλή δύναμη, άλλου πιο πολλή θέρμη, κ.λπ. Αυτές λοιπόν τις δυο-τρεις ώρες που γίνεται η Ακολουθία, πρέπει να είσαι κι εσύ εκεί στην εκκλησία, για να προσευχηθής μαζί με όλους. Τι είπε ο Χριστός; «ὅπου είναι  δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν».

-         Γέροντα, με αναπαύει πιο πολύ να μένω στο κελλί , επειδή στην Ακολουθία έχω περίσπαση.

-         Η ανάπαυση που νιώθεις εκείνη την ώρα στο κελλί , δεν είναι πραγματική ανάπαυση. Αν κάνης τον αγώνα σου μέσα στην εκκλησία και προσπαθήσης να συγκεντρωθής και να λες την ευχή, τότε θα κάνης σωστή δουλειά και θα βρης την πραγματική ανάπαυση. Να κάνης μια προσπάθεια να ξεπεράσης τις δυσκολίες μέσα στις δυσκολίες∙ αυτό πολύ θα σε βοηθήση. Είναι σαν να εκπαιδεύεσαι στον  στρατό με πραγματικές σφαίρες , πράγμα που σε κρατά σε εγρήγορση.

-         Γέροντα, στην Ακολουθία ζορίζομαι, γιατί δεν μπορώ να λέω την ευχή και να παρακολουθώ συγχρόνως τις αναγνώσεις και τα ψαλτικά.

-         Γιατί ζορίζεσαι; Βλέπω ότι έχεις αγωνία. Λες :«Θέλω να προχωρήσω στον νοερά προσευχή, θέλω να πλουτίσω…». Αυτό έχει μέσα κρυφό εγωισμό, υπερηφάνεια. Όχι ότι δεν αγωνίζεσαι∙ εγώ σου τα λέω και λίγο υπερβολικά. Έχεις καλή διάθεση και ο Χριστός θα σε βοηθήση. Στάσου σαν παιδάκι μπροστά στον Θεό και μη σκέφτεσαι τίποτε. Κινήσου απλά, και θα δης πόση Χάρη θα σου δώση ο Χριστός και η Παναγία. Μπαίνοντας στην εκκλησία να σκέφτεσαι πως μπήκες μέσα στο καράβι, και άφησε τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού να σε πάω όπου θέλει.

-         Ο ύπνος, Γέροντα, με κλέβει στις Ακολουθίες και μερικές φορές δεν μπορώ να παρακολουθήσω καθόλου. Ύστερα μου λέει ο λογισμός: «Τι έγινε που πήγες στην Ακολουθία, αφού δεν προσευχήθηκες;».

-         Και όταν νυστάζης, και όταν σε κλέβη ο ύπνος, το καράβι ταξιδεύει. Μέσα στο καράβι, άλλος χαζεύει, άλλος νυστάζει , άλλος κοιμάται, αλλά το καράβι προχωράει για τον προορισμό του. Εσύ να προσπαθής να μην κοιμάσαι.

-         Γέροντα, αν ο νους στην Ακολουθία δεν ασχοληθή με τη  προσευχή , είναι κουραστική η Ακολουθία.

-         Ναι ,γιατί τότε δεν τρέφεται ο άνθρωπος. Όταν ο νους δεν είναι στα θεία νοήματα, η Ακολουθία είναι απλώς μια σωματική άσκηση, ένας κόπος για την αγάπη του θεού . Πάντως και αυτός που νυστάζει στην εκκλησία και αγωνίζεται να μην τον πάρει ο ύπνος , έχει μεγάλο μισθό. Μήπως δεν είχε κρεβάτι στο κελλί του, να πάη να κοιμηθή; Δυο κοσμικοί πήγαν στο Άγιον όρος σε μια αγρυπνία. Κοιμήθηκαν πρώτα και κατέβηκαν στον ναό στους Αίνους. Ένας καλόγερος στο στασίδι νύσταζε και αγωνιζόταν να μην κοιμηθή. Ο ένας από τους δύο κοσμικούς ,όταν τον είδε, λέει στον διπλανό του: «Κοίτα, οι καλόγεροι κοιμούνται». Τότε ο άλλος του απάντησε σαν ροβ καλό ληστή: «Δεν ντρέπεσαι; Εμείς κοιμηθήκαμε τόσες ώρες και τώρα ήρθαμε. Δεν θα μπορούσε κι αυτός να πάη στο κελλί του να κοιμηθή;  Στρώμα μπορεί να μην έχη, αλλά ένα ξυλοκρέβατο θα έχη».

-         Την Ακολουθία , Γέροντα, δεν την χαίρομαι.

-         Όλο χαρά να ζητάμε; Βρίσκεσαι στον ναό για τον Χριστό. Στέκεσαι στο στασίδι, ακουμπάς κιόλας τα χέρια και ξεκουράζεσαι λίγο. Να σκέφτεσαι: «Ο Χριστός έχει απλωμένα τα χέρια στον Σταυρό , ενώ εγώ ξεκουράζομαι κιόλας». Έτσι θα νιώσης ανάπαυση.

-         Γέροντα, στην Ακολουθία μπορούμε να καθώμαστε;

-         Όποιος έχει κάποια δυσκολία , μπορεί να καθήση λίγο. Όποιος όμως έχει το κουράγιο , καλό είναι να στέκεται όρθιος. Αλλά αυτό να το αισθάνεσθε και να το κάνετε από μέσα σας. Όχι να λέτε: «Τώρα θα πάμε στην εκκλησία, θα σταθούμε έτσι, θα έχουμε σκυμμένο το κεφάλι, δε θα κουνηθούμε». Αυτό είναι ένα πράγμα τυπικό, εξωτερικό.

-         Πολλές φορές, Γέροντα, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ μέσα στην εκκλησία, επειδή πονούν τα πόδια μου από την ορθοστασία. Τι να κάνω;

-         Να θυμάσαι το τιμωρητικό ξύλο, στο οποίο έβαλαν τα πόδια του Χριστού και να λες: «Δόξα τω Θεώ, που πονάω». Τότε θα ξεχνάς τον δικό σου πόνο , η καρδιά σου θα γλυκαίνεται και θα λες καρδιακά την ευχή.

Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ

ζ΄

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Για την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου , που είναι υπόδουλος της αμαρτίας και παραχωρεί ώστε να κυριεύει την καρδιά του ο Διάβολος.

Σε τέτοια λοιπόν κατάσταση βρίσκεται η καρδιά εκείνου του ανθρώπου που είναι προσηλωμένος στις τρυφές αυτού του κόσμου, και περνάει τη ζωή του με αμαρτίες σύμφωνα με τον αιώνα αυτού του κόσμου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας, του αέρα, του πνεύματος , αυτού που τώρα ενεργεί στους γιούς της απείθειας.(Εφεσ.ΚΕδ. βλ στίχ.2). το πρόσωπο του παριστάνει την αδιαφορία. Έτσι αυτός επειδή όχι μόνο δεν φοβάται την αμαρτία, αλλά και τίποτε δεν το θεωρεί αμαρτία, γι’ αυτό συγχωρεί στον εαυτό του να επιθυμήσει ότι θα ήθελε η κακή του η καρδια· έτσι ζει αμέριμνα χωρίς να συλλογίζεται καθόλου τον Θεό, ή για την αιώνια ζωή, ούτε για την φοβερή κρίση· στην καρδιά του κατοικεί ο διάβολος με τα τάγματα του, δηλαδή με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα τα οποία παριστάνονται με το είδος των επτά ακόλουθων ζώων·

Α) το πτηνό που ονομάζεται Ταώς(παγόνι), το οποίο υπερβαίνει με τα απλωμένα λαμπερά πτερά του, όλα τα άλλα πτηνά, παριστάνει την υπερηφάνεια και αλαζονεία, η οποία ρίχνει τους ανθρώπους στην φιλαυτία , εξαιτίας μερικών προτερημάτων του, καθώς είναι παραδείγματος χάριν οι αξίες, ο πλούτος , η ομορφιά, και τα αξιώματα, τα οποία ακόμη κι αν τα έλαβαν από το Θεό χωρίς να είναι διόλου άξιοι, όμως υψώνουν τον εαυτό τους με αυτά τα χαρίσματα, τα οποία τους χάρισε το Θεός, και ξεπερνούν τους άλλους και γι’ αυτό νομίζουν ότι έχουν δίκαιο να εξευτελίζουν, να περιφρονούν , και μάλιστα να τυραννούν τους άλλους.

Β) Ο Τράγος είναι ζώο με ασέλγεια και βρομερό, σημαίνει την ασωτεία και κάθε ακαθαρσία.

Γ) Ο Χοίρος σημαίνει την ακρασία, δηλαδή την λαιμαργία και την μέθη.

Δ) Ο Βάτραχος, ο οποίος τρέφεται από το χώμα , δείχνει την φιλαργυρία, η οποία παρακινεί τους ανθρώπους να ορμάνε με άπληστη καρδιά για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών , και με αυτό τραυματίζει την καρδιά του ανθρώπου.

Ε) Το Φίδι, το όργανο του διαβόλου, που απάτησε και διέστρεψε τους προπάτορες μας, φθονώντας την ευδαιμονία τους, φανερώνει τον ίδιο τον φθόνο και την θεληματική κακία.

ΣΤ) Η Τίγρης , το κάκιστο και αγριότατο από όλα τα άλλα θηρία, σημαίνει την οργή και εκδίκηση , οι οποίες φέρνουν τους ανθρώπους σε τέτοια κατάσταση, ώστε να κάνουν εκείνα τα είναι γνώρισμα μόνο των άγριων ζώων.

Ζ)Η Χελώνα , η οποία κινείται αργά, παριστάνει την τεμπελιά και αδιαφορία, που αφαιρούν από τους ανθρώπους κάθε κλίση και προθυμία στο καλό, και κάνουν να αποστρέφονται την προσευχή, η οποία είναι οδός προς τους ουρανούς.

Το Άγιον Πνεύμα σε μια τέτοια άθλια κατάσταση του αμαρτωλού απομακρύνεται από την καρδιά του, όμως δεν σταματά από το να προβάλλει σ’ αυτόν τα χαρίσματα και τα ελέη του, τα οποία φανερώνει η τριγύρω από την καρδιά φλόγα· το Πνεύμα το Άγιον δεν μπαίνει στην καρδιά του, καθότι αυτή είναι γεμάτη βδελύγματα από την αμαρτία, και βρίσκεται όλως διόλου στην εξουσία του Σατανά· η χάρις του Ιησού Χριστού που σχηματίζεται εδώ με σχήμα Αγγέλου, αγωνίζεται να εγείρει τον αμαρτωλό με τον λόγο του Θεού και με άλλους τρόπους· αυτός όμως δεν έρχεται σε αίσθηση , και τίποτε δεν κεντά την καρδιά του· επειδή αυτός παντελώς κουφάθηκε και δόθηκε στις τρυφές και τις ηδονές, τις οποίες μισεί ο Θεός. Τέτοια λοιπόν είναι η φοβερή και ελεεινή κατάσταση του αμαρτωλού , που περνάει την ζωή του σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας του κόσμου· αχ! Πόσοι άνθρωπος ζούνε σε τέτοια άθλα κατάσταση με τόση αφροντισιά , σαν να μην βρίσκονται στον παραμικρό κίνδυνο! Αυτοί ονομάζονται μεν χριστιανοί , είναι όμως υπόδουλοι της αμαρτίας, και του διαβόλου· αυτοί έχουν το όνομα , ότι ζούνε είναι όμως νεκροί κατά τον Απόστολο· (Αποκάλ. Κεφ. Γ΄. στιχ. 1)αυτοί μπορούν να αναστηθούν ψυχικά, να ελευθερωθούν από τις αμαρτίες τους, να αποτινάξουν τον βαρύ ζυγό του διαβόλου, και να ζήσουν ελεύθεροι εν Χριστώ, με ειλικρινή μετάνοια και αληθινή εξομολόγηση στον Πνευματικό τους πατέρα, περνώντας το υπόλοιπό της ζωής τους με αρετή , σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, δεόμενοι για πάντα προς τον Θεό.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ-Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΑΝΩΝΗΜΟΥ

Εἶπε κάποιος γέροντας: - Αὐτὸς ποὺ μπαίνει σὲ ἀρωματοπωλεῖο, κι ἂν ἀκόμα δὲν ἀγοράσει τίποτα, παίρνει πάντως ἐπάνω του κάποια εὐωδία.

Εἶπε κάποιος γέροντας:
- Αὐτὸς ποὺ μπαίνει σὲ ἀρωματοπωλεῖο, κι ἂν ἀκόμα δὲν ἀγοράσει τίποτα, παίρνει πάντως ἐπάνω του κάποια εὐωδία. Ἔτσι συμβαίνει καὶ μ᾿ αὐτὸν ποὺ ἐπισκέπτεται τοὺς πατέρες. Ἂν θελήσει νὰ ἐργαστεῖ πνευματικά, τοῦ δείχνουν τὸ δρόμο τῆς ταπεινώσεως, ποὺ τὸν προστατεύει σὰν τεῖχος ἀπὸ τὶς ἐπιδρομὲς τῶν δαιμόνων

 απο το  Γεροντικο  
Ηλιας χαιντουτης  10 Σεπ 2012

Το Ποντιακό Σταυρουδάκι, μια αληθινή ιστορία

Συγκινητική, πραγματική ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ένας Έλληνας χριστιανός ο Χάρης Εφραιμίδης, καθηγητής στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο κατόπιν προτροπής της θείας του πήγε μετά από πολλά χρόνια στην Τραπεζούντα και να βρει και να πάρει ένα κρυμμένο κουτί με χρυσαφικά και κυρίως ένα πολύτιμο σταυρουδάκι που είχε μεγάλη σημασία για εκείνη. Δείτε τι έγινε καθώς έφτασε στο σπίτι…


http://santoriniosgamos.blogspot.gr/

Ας σεβαστούμε επιτέλους την Εθνεγερσία

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

 

Μειοψηφίες θορυβώδεις έχουν βάλει σκοπό να αποκόψουν τον Ελληνισμό από το ιστορικό παρελθόν του.

 Δεν είναι λίγα τα φαινόμενα ασέβειας, χλευασμού και παραποίησης της αλήθειας ως προς τη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821. Για να βοηθήσω τη μνήμη των αναγνωστών, αναφέρω ορισμένα γεγονότα των τελευταίων ετών που στενοχώρησαν τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Το σχολικό βιβλίο της κ. Μ. Ρεπούση αγιοποιούσε την Τουρκοκρατία και προσπαθούσε να παρουσιάσει το παιδομάζωμα σαν ένα απλό στρατολογικό γραφείο!

 Ελληνες ιστορικοί συνεργάστηκαν στην προσπάθεια του Τζορτζ Σόρος και άλλων ιδρυμάτων για να παρουσιάσουν μία τετράτομη Ιστορία των Βαλκανίων με φιλοτουρκική και φιλοσκοπιανή θεώρηση των πραγμάτων. Η τηλεόραση του ΣΚΑΪ παρουσίασε μία σειρά οκτώ επεισοδίων, που κατέληγε σε δύο ατεκμηρίωτα συμπεράσματα: Πρώτον, ότι περνούσαν θαυμάσια οι πρόγονοί μας υπό τους Οθωμανούς και, δεύτερον, ότι δεν υπήρχαν Ελληνες πριν από το 1780! Στη συνέχεια είδαμε να εκλέγεται βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ένας κύριος που δηλώνει συγγραφέας και έγινε γνωστός διότι χλεύασε μέσω Διαδικτύου τον Θ. Κολοκοτρώνη. Και προ δύο μηνών ανέβηκε στη σκηνή του Φεστιβάλ Αθηνών μία θεατρική παράσταση που διακωμωδούσε τον εθνομάρτυρα Αθανάσιο Διάκο, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.

 Εάν όλα αυτά συνδυαστούν με την τουρκολαγνεία μερικών τηλεοπτικών καναλιών οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι πίσω από την οικονομική κρίση υπάρχει βαθύτατη πνευματική, ηθική και πολιτιστική κρίση.

 Μειοψηφίες θορυβώδεις, άλλοτε με εγχώρια και άλλοτε με έξωθεν χρηματοδότηση, έχουν βάλει σκοπό να αποκόψουν τον Ελληνισμό από το ιστορικό παρελθόν του, να αποσυνδέσουν την Ορθοδοξία από την εθνική μας ταυτότητα, να αποδομήσουν τις μεγάλες στιγμές και τα ανδραγαθήματα του έθνους, να χλευάσουν τους αγίους και τους ήρωες, να καθαγιάσουν τους εχθρούς και τους κατακτητές. Πιστεύω ότι άλλοι σκοπίμως και άλλοι από ιδεοληψία υπηρετούν δύο σκοπούς: Α) Να επιταχύνουν την αποδοχή εθνικώς επιβλαβών λύσεων υπέρ της Τουρκίας και των Σκοπίων και να αποχαυνώσουν τον μέσο Ελληνα, που ήδη είναι ψυχικά κουρασμένος από την κρίση. Β) Να οικοδομήσουν μία νέα εθνική ταυτότητα χωρίς ιστορική και θρησκευτική συνείδηση, με σκοπό να αποδεχτούμε τη λαθρομετανάστευση, την πολυπολιτισμικότητα, την υλιστική παγκοσμιοποίηση και τελικά να μετατραπούμε σε μία άβουλη μάζα, που θα καταναλώνει ό,τι διαφημίζεται και θα υπακούει σε τρόικες και εντολές εξωτερικού.

 Ευτυχώς υπάρχουν τα αντισώματα. Η δράση των εθνοαποδομητών προκαλεί αντίδραση. Και πολλές φορές η αντίδραση γίνεται σοβαρά, τεκμηριωμένα, επιστημονικά και εποικοδομητικά. Αναφέρω χαρακτηριστικά δύο παραδείγματα. Στην περίπτωση του «συνωστισμένου» βιβλίου και της ανιστόρητης σειράς του ΣΚΑΪ το ηλεκτρονικό περιοδικό ΑΝΤΙΒΑΡΟ (www.antibaro.gr) συγκέντρωσε ντοκουμέντα, πηγές και επιχειρήματα και τα παρουσίασε με οπτικοποιημένο τρόπο, ώστε να έχουν υλικό στα χέρια τους οι καλόπιστοι μελετητές και ιδίως οι δάσκαλοι και οι μαθητές.

 Ως μια γενικότερη αντίδραση στην υπονόμευση της ιστορικής μνήμης έρχεται τώρα η απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος να διοργανώσει μία σειρά δέκα συνεδρίων από φέτος μέχρι και το 2021, οπότε και συμπληρώνονται ακριβώς 200 χρόνια από την Εθνεγερσία. Η σειρά των συνεδρίων έχει γενικό τίτλο «1821-2021: 10 Συνέδρια για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επαναστάσεως». Το πρώτο απ' αυτά θα διεξαχθεί στη Μονή Πεντέλης την Παρασκευή 12 και το Σάββατο 13 Οκτωβρίου. Η επιστημονική επιτροπή με πρόεδρο τον ακαδημαϊκό και έγκριτο ιστορικό Κων. Σβολόπουλο και αντιπρόεδρο τον πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Μεταλληνό, ομότιμο καθηγητή πανεπιστημίου, έχει επιλέξει μία σειρά από αξιόλογους επιστήμονες, Ελληνες και ξένους, οι οποίοι θα μιλήσουν για τις πηγές και τους ιστοριογράφους της Τουρκοκρατίας και του 1821.

 Ας σεβαστούμε επιτέλους την εθνεγερσία μας!

Κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,09/09/2012

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής με σύντομη ερμηνεία

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄(3)
Στιχ. 13-17.

Εἶπεν ὁ Κύριος·
13καί οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ.
14 καὶ καθὼς Μωυσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
 17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ.

Σύντομη ερμηνεία στη δημοτική

13Κι όμως από μένα θα μάθετε τα επουράνια αυτά μυστήρια. Διότι κανείς από τους ανθρώπους δεν έχει ανεβεί στον ουρανό για να μάθει τα επουράνια και να σας τα διδάξει, παρά μόνο εκείνος που κατέβηκε από τον ουρανό και έγινε με την ενανθρώπησή του υιός του ανθρώπου. Αυτός ,ενώ τώρα είναι στη γη, εξακολουθεί να είναι και στον ουρανό ως Θεός πανταχού παρών.
14 Άκουσε τώρα και μιαν άλλη άγνωστη και ψυχοσωτήρια αλήθεια, που θα σου αποκαλύψω: Όπως κάποτε ο Μωυσής στην έρημο κρέμασε ψηλά το χάλκινο φίδι για να σώζονται μ’ αυτό οι Ισραηλίτες από τα θανατηφόρα δαγκώματα των φιδιών, έτσι σύμφωνα με το μυστηριώδες σχέδιο του Θεού πρέπει να κρεμασθεί   ψηλά πάνω στον σταυρό ο υιός του ανθρώπου και να προσλάβει έτσι το ομοίωμα της αμαρτίας, χωρίς όμως να έχει καμία πραγματική σχέση μ’ αυτή.
15 Και θα υψωθεί πάνω στο σταυρό , για να μη χαθεί στον αιώνιο θάνατο κανένας απ’ όσους πιστεύουν σ’ αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια.
16 Και μη σου φαίνεται παράδοξο ότι ο υιός του ανθρώπου πρόκειται να υψωθεί πάνω στο σταυρό για τη σωτηρία σας. Διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο των ανθρώπων που ζούσε στην αμαρτία, ώστε παρέδωσε σε θάνατο τον μονάκριβό Υιό του, για να μη χαθεί σε αιώνιο θάνατο κάθε άνθρωπος που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια.
17 Διότι δεν απέστειλε ο Θεός τον Υιό του στο αμαρτωλό γένος για να κατακρίνει και να καταδικάσει το γένος αυτό. Εσείς βέβαια οι Ιουδαίοι αυτό πιστεύετε για τον Μεσσία, ότι θα σώσει μόνο τους Ιουδαίους και θα κατακρίνει όλα τα υπόλοιπα έθνη. Όμως ο Θεός απέστειλε τον Υιό του για να σωθεί ολόκληρος ο κόσμος των ανθρώπων διαμέσου αυτού.


«Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011

.Χαίρετε και προσεύχεσθε. Ναι, παιδιά μου, η προσευχή του Ιησού μας, μας διαφυλάττει από τις παγίδες του μαύρου διαβόλου

 (Αποσπάσματα)
* ...Χαίρετε και προσεύχεσθε.
Ναι, παιδιά μου, η προσευχή του Ιησού μας, μας διαφυλάττει από τις παγίδες του μαύρου διαβόλου. Μας θωπεύει και γλυκαίνει την καρδιά μας, και διώχνει την απαίσια αίσθησι των δαιμονικών λογισμών. Χωρίς την ευχή είμεθα νεκροί (και πρώτος, εγώ ο άχρηστος).
Αν μας Επισκεφθή ο Ιησούς μας, τότε όλα ρυθμίζονται από το Άγιον Πνεύμα και ζούμε την ανέκφραστη ειρήνη του Ουρανού, την πάντα νουν υπερέχουσαν...
Η ευχή του Ιησού μας νάναι η τροφή, το ποτό, το οξυγόνο και η αναπνοή μας.
Αυτή η προσευχή είναι ατομική βόμβα κατά του διαβόλου, γι' αυτό και έχει τόση δυσκολία στην προσπάθεια να την κρατήσουμε στην αναπνοή μας, στην καρδιά μας. 
Προσπαθείστε να κρατάτε τον νου σας από τον μετεωρισμό και διασκορπισμό. Ο διασκορπισμός του νου φέρνει όλη την σαβούρα της κοσμικής βρωμιάς στην ψυχή μας, με αποτέλεσμα να λερώνεται όλος ο ψυχοσωματικός εαυτός μας και έτσι, η χάρις του Θεού, να φεύγει από την ψυχή μας και να νοιώθουμε έλεγχο στην συνείδησι.
Σας εύχομαι ανύστακτα να αγωνίζεσθε προς μεγάλη τιμή και δόξα του Άγιου Θεού μας.
* * *

* Εύχομαι, να βρίσκεσθε στην πρώτη γραμμή του ιερού μετώπου με γενναιότητα και θάρρος. Βρισκόμαστε διά βίου σ' ένα τιτάνιο αγώνα με την φύσι μας, με τον κόσμο και δη με τον διάβολο μ' όλα τα τερτίπια του.
Το ιδικό μας όπλο απέναντι όλων αυτών των αρνητικών στοιχείων, είναι το Πανάγιον Όνομα Ιησούς. Δεν υπάρχει άλλο ισχυρότερο όπλο απ' αυτό...
Γι' αυτό νήφετε και προσέχετε προς κάθε κατεύθυνσι. Τα μάτια της ψυχής σας να μη κοιμούνται διόλου. Το όπλο σας, η ευχή, να δουλεύει αδιαλείπτως· «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»....
* * *
Παρακαλώ πολύ, προσέχετε τον εαυτό σας σε όλα.
Ο διάβολος είναι παμπόνηρος και ελεεινός. Αγωνίζεται σαν λιοντάρι και πάσχει ποιον θα βρη αμελούντα την ευχή για να τον καταπιεί. Εμείς όμως πρέπει να νήφουμε, να αγρυπνούμε, να επισκοπούμε και να είμεθα πανέτοιμοι με το χέρι στην σκανδάλη του όπλου μας (δηλ. Ευχή - Νήψι) για να τον αντιμετωπίσουμε...
Η προσευχή έχει την μεγαλύτερη δυσκολία στον πνευματικόν αγώνα. Και τούτο, γιατί ο δαίμων την μισεί και την πολεμά με τον μετεωρισμό και την αμέλεια...
Χωρίς την γνήσια ταπείνωσι της καρδιάς η προσευχή δεν βρίσκει τόπο για να μείνη...
Σας παρακαλώ, αγωνίζεσθε με προσευχή και ταπείνωσι ψυχής.
* Δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο και ανακουφιστικό από το να έχει η ψυχή του ταπεινού ανθρώπου την ειρήνη του Θεού, με ήσυχη συνείδησι και ήρεμο βίο.
* * *
* Να φεύγετε την ακάθαρτη και βρώμικη υπερηφάνεια που σέρνει μαζί της όλες τις βρώμικες επιθυμίες και αλαζονίες. Αγαπήσατε να είσθε ταπεινοί, απλοί, αγαθοί και άκακοι...
***
* Το ακοίμητο μάτι του Θεού σαν καθρέπτης μάς παρακολουθεί με φοβερή ακρίβεια σε κάθε στιγμή χρόνου και καταγράφει, στο δικό του κομπιούτερ το θεϊκό, όλες τις σκέψεις, τα νοήματα και τις κινήσεις της καρδιάς.
Αυτή την αίσθησι της παρουσίας του Θεού (κατά φύσι), πόσο θα μας ωφελούσε (χάριτι Θεού) αν την ζούσαμε! αν την φιλοσοφούσαμε! αν την νοιώθαμε μέσα στην ψυχή μας! Ο φόβος του Θεού, σαν φως νοητό, θα φώτιζε τα μονοπάτια της ζωής, να τα ξεπεράσουμε ακίνδυνα έως να φθάσουμε στη χρυσή πύλη της άνω Ιερουσαλήμ...
Λοιπόν, παιδιά μου, ενδυθείτε την πανοπλία του Ιησού μας και βγείτε στην μάχη με Αρχιστράτηγο τον Κύριον μας Ιησού και οι Αγγελικές δυνάμεις αοράτως θα μας ενισχύουν και θα μας γεμίζουν με θάρρος και ανδρεία...
* * *
* Με τα μάτια της ψυχής μας, να τον νοιώθουμε μπροστά μας πως μας βλέπει και παρακολουθεί. «Εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν» κατά τον απόστ. Παύλον.
* * *
Σας παρακαλώ για την αγάπη του Χριστού μας, μη χάνετε το θάρρος και την Ζώσα Ελπίδα από τον Ιησού μας.
Οι πειρασμοί, οι θλίψεις, τα αγκάθια και οι τρίβολοι των δαιμονικών λογισμών δεν θα παύσουν να μας αγκυλώνουν. Όλα αυτά δεν είναι ξένα και αφύσικα απ' την κατά Θεόν Ζωή. Είναι αναπόφευκτα. Οπότε, να το καταλάβουμε καλά πως μ' αυτά θα ζήσουμε ή διά αυτών θα σωθούμε. «Έξελε τους πειρασμούς και ουδείς ο σωζόμενος». Αν δεν έχουμε πειρασμούς δεν είμεθα φυσιολογικοί άνθρωποι της εν Χριστώ ζωής....
* * *
* ...Επίσης, ευλογημένα μου παιδιά, ο Άγιος Γέροντάς μου Ιωσήφ, μου έλεγε· «Παιδί μου πρέπει να προσευχώμεθα και για τους νεκρούς μας. Γιατί, οι καϋμένοι εκεί που βρίσκονται αν υποφέρουν και δεν έχουν σωθεί, αμάν κάνουν για ένα κομβοσχοινάκι, για λίγη ευχή να τους δροσίσει τα χειλάκια τους από την ψυχική οδύνη. Προσεύχονται στο Θεό να γίνη κανένας παπάς απ' το σόι τους για να τους μνημονεύει. Οι προσευχές των και οι αναστεναγμοί των δεν τους ωφελούν σε τίποτε. «Εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια». Έληξε γι' αυτούς η δυνατότητα να σωθούν. Αυτό έπρεπε να το κάνουν όταν ήταν στη παρούσα ζωή. Γι' αυτό, σαν βασανιζόμενοι ζητούν έλεος προσευχών και Λειτουργιών απ' τους ζώντας Χριστιανούς.
Βασανίζονται αλύπητα απ' τον Τύραννο «την συνείδησι». Θεέ μου! Θεέ μου, τι μας περιμένει!
Προσεύχεσθε τεκνία μου με πόνο ψυχής και δάκρυα, να μας αξιώση ο Κύριος του ελέους, τα τέλη της ζωής μας να είναι χριστιανικά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και η φοβερά Κρίσις του Θεού σωτήρια.
Να κατεβάζουμε τον νου μας εις τον Άδη και να μελετάμε τα εκεί, τα θλιβερά και φοβερά βασανιστήρια των ψυχών. Αναστενάζουν, βογγούν, εκπέμπουν φωνές απεγνωσμένες με αφόρητη οδύνη ψυχής. Ζητούν βοήθεια από μας τους ζώντας. Ας μη τους ξεχνάμε στις προσευχές μας. Δεν ξέρουμε αν βρεθούμε και εμείς σ' αυτή τους τη θέσι και τότε και εμείς θα υποφέρουμε τα ίδια. Αν εμείς τώρα τους βοηθήσουμε και εμάς θα μας βοηθήσουν άλλοι καλοί χριστιανοί.
Ας μην αδιαφορήσουμε στους φοβερούς πόνους των και στην κόλαση της μεταμέλειας. Ας τους λυπηθούμε στην αγρυπνία μας και στην εκκλησία, να παρακαλούμε να τους δροσίση την καρδούλα τους, ει δυνατόν, να τους βγάλη απ' την κόλαση ο Κύριος.
Ένα να ξέρετε, πως ο Χριστός μας, περιμένει τις προσευχές μας (για τους νεκρούς μας) για να τους ελεήση. Αυτός μας φωτίζει να προσευχώμεθα, για να βρη αιτία με την θεία Δικαιοσύνη Του, για να τους ελεήση. Πάρα πολύ ευαρεστείται όταν ενθυμούμεθα τις βασανισμένες ψυχές του Άδου. Όχι μόνο ωφελούμε αλλά ωφελούμε και την δική μας ψυχή μ' αυτού του είδους την αγάπη.
Και μάλιστα, αυτή η ψυχική ελεημοσύνη είναι ασυγκρίτως ανωτέρα της ελεημοσύνης προς τους ζώντας φτωχούς ανθρώπους. Και να ξέρατε πόσο την περιμένουν οι φτωχούλες ψυχές!!
Γι' αυτό σας θερμοπαρακαλούν δι' εμού, ποτέ να μη τις ξεχάσετε, καθημερινά να τις στέλνετε τροφή προσευχής με πόνο ψυχής και να ξέρετε το πόσο θα σας ευγνωμονούν και θα εύχονται στο Θεό για σας...
Με ανύστακτες ευχούλες, στοργή και πατρική αγάπη.
† Ο πατέρας σας Εφραίμ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  9 ΣΕΠ  2012