Όταν θά παύσει νά τελείται ή Θεία Λειτουργία είς τόν κόσμο, τότε θά γίνει αμέσως ή Δευτέρα Παρουσία τού Κυρίου

Ο κόσμος αυτός έχει λόγο ύπαρξης, υπάρχει ακόμα, γιατί τελείται ή Θεία Λειτουργία.
Η Θεία Λειτουργία είναι τό μεγαλύτερο γεγονός τού κόσμου, ή μεγαλύτερη πράξη πού μπορεί νά τελεστεί είς τόν κόσμο τών ορατών καί τών αοράτων, γι' αυτό μάς είπαν οί Άγιοι Πατέρες ότι : Όταν θά παύσει νά τελείται ή Θεία Λειτουργία είς τόν κόσμο,
τότε θά γίνει αμέσως ή Δευτέρα Παρουσία τού Κυρίου, διότι δέν θά υπάρχει πλέον νόημα είς τήν κτίση, διότι ή κτίση υπάρχει διότι τελείται ή Θεία Ευχαριστεία. Τό μεγαλύτερο καί σημαντικότερο έργο πού μπορεί νά επιτελέσει ό άνθρωπος είναι ή Θεία Λειτουργία.

Η Θεία Λειτουργία είναι τό κατ εξοχήν μυστήριο τής Εκκλησίας,
γι'αυτό τόν λόγο είναι άκρος απαραίτητη ή παρουσία μας είς τό μυστήριον.
Διότι δέν μπορεί νά θεωρηθεί Χριστιανός άνθρωπος ό όποίος απουσιάζει από τήν Θεία Λειτουργία ιδίος τής Κυριακής ημέρας. Καί δέν μπορεί νά υπάρξει πνευματική ζωή επ' ουδενί λόγο, ούτε προσευχή, ούτε πνευματική εργασία εάν ο άνθρωπος δέν μετέχει στήν Θεία Λειτουργία καί δέν κοινωνεί τό Σώμα καί τό Αίμα τού Κυρίου.

Μητρ. Λεμεσού Αθανάσιος

από τήν ομιλία "Η σημασία τής Θείας Λειτουργίας"

http://pantokrator.info/gr

Γέροντα οι σύλλογοι ειρήνης που ιδρύονται από διάφορα κράτη βοηθούν για την ειρήνη στον κόσμο;

Γέροντα οι σύλλογοι ειρήνης που ιδρύονται από διάφορα κράτη βοηθούν για την ειρήνη στον κόσμο;
-Εξαρτάται. Είναι και μερικοί που ξεκινούν με καλή διάθεση. Αλλά, όταν μαζεύωνται τι μάγοι, τι πυρολάτρες, τι Προτεστάντες, ένα σωρό – άκρη δεν

βρίσκεις -, για να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο, πώς να βοηθήσουν;
Ο Θεός να με συγχωρέση, αυτά είναι κουρελούδες του διαβόλου. Γίνεται ειρήνη με αμαρτωλό συνεταιρισμό;
Πως μπορεί να έρθη η ειρήνη, όταν οι άνθρωποι δεν ἔχουν συμφιλιωθή με τον Θεό;
Μόνον όταν συμφιλιωθή ο άνθρωπος με τον Θεό, έρχεται και η εσωτερική ειρήνη και η εξωτερική. Για να συμφιλιωθή όμως ο άνθρωπος με τον Θεό, πρέπει να έρθη σε συναίσθηση, να μετανοήση, να ζη σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, και τότε έρχεται η Χάρις και η ειρήνη του Θεού μέσα του, οπότε μπορεί να βοηθήση και για την ειρήνη γύρω του.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

 

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  26 ΝΟΕ 2012 

Μέγιστος παράγοντας στην Ρωσία η Ορθοδοξία

Μεγαλώνει θεαματικά το ποσοστό ενός μεγάλου μέρους της ρωσικής κοινωνίας, που θεωρεί την Ρωσία και την ορθοδοξία ως ταυτόσημες έννοιες. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε, το 38% των ερωτηθέντων απάντησε πως «αν κάποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του πραγματικό Ρώσο, τότε είναι πολύ σημαντικό να είναι ορθόδοξος».

Το εντυπωσιακό στην συγκεκριμένη έρευνα δεν είναι τόσο το υψηλό ποσοστό των ανθρώπων που έδωσαν τη συγκεκριμένη απάντηση, όσο η ραγδαία μεταστροφή της ρωσικής κοινωνίας προς την κατεύθυνση αυτή. Το 1996 σε δημοσκόπηση που είχε γίνει και είχε τεθεί το ίδιο ερώτημα, το ποσοστό των ανθρώπων που είχαν δώσει παρόμοια απάντηση δεν ξεπερνούσε το 15%.

Διαβάστε περισσότερα Τα προαναφερθέντα αποδεικνύουν πως η Ορθοδοξία, ακόμα και αν δεν πιστεύει κάποιος, αποτελεί για την Ελλάδα χρήσιμο «εργαλείο» γεωπολιτικής προσέγγισης με χώρες, των οποίων κάποια συμφέροντα συνάδουν με τα δικά μας.
pygmi.gr

Απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία (Γέροντας Παΐσιος)

Μικρό παιδάκι, πόσο με βοηθούσε που πήγαινα στην Εκκλησία! Είχαμε καλό δάσκαλο στο Δημοτικό και μας βοηθούσε και αυτός. Μας μάθαινε εθνικά άσματα και εκκλησιαστικούς ύμνους.

Στην Εκκλησία τις Κυριακές ψάλλαμε την Δοξολογία, «Ταις πρεσβείαις….», «Άγιος ο Θεός», το Χερουβικό.

- Και τα κοριτσάκια ψάλλανε;

- Ναι, όλα μαζί τα παιδιά. Παλιά, η Εκκλησία ήταν δίπλα στο σχολείο και παίζαμε γύρω από την Εκκλησία, στην αυλή της. Μας πήγαιναν στην Εκκλησία οι δάσκαλοι στις γιορτές, και ας χάναμε κανένα μάθημα.

Προτιμούσε ο δάσκαλος να χάση μια ώρα, για να λειτουργηθούν τα παιδιά. Έτσι τα παιδιά διδάσκονταν, αγιάζονταν, γίνονταν αρνάκια. Είχαμε και έναν δάσκαλο Εβραίο, αλλά θρησκευτικά δεν μας δίδασκε,ερχόταν μια δασκάλα και μας έκανε θρησκευτικά. Παρ’ όλο όμως που ήταν Εβραίος, μας πήγαινε μέχρι την Εκκλησία. Και στην Εκκλησία όλα τα παιδιά στεκόμασταν όρθια, ήσυχα.

Και βλέπω σήμερα που απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία, πως έχουν αγριέψει! Ενώ στην Εκκλησία το παιδάκι θα ηρεμήσει, θα γίνει καλό παιδί, γιατί δέχεται την ευλογία του Θεού, αγιάζεται. Δεν τα αφήνουν να πηγαίνουν στην Εκκλησία, για να μην επηρεασθούν από τα πνευματικά! Από τις άλλες ανοησίες όχι μόνον δεν τα απομακρύνουν, αλλά τους τις διδάσκουν κιόλας! Μα δεν καταλαβαίνουν ότι ταπαιδάκια, αν επηρεασθούν, ας υποθέσουμε, από την Εκκλησία, από την θρησκεία, στο κάτω-κάτω δεν θα κάνουν αταξίες, θα είναι φρόνιμα, θα έχουν επιμέλεια στα μαθήματά τους, δεν θα είναι ζαλισμένα όπως τώρα. Μέχρι να μεγαλώσουν, και στα θέματα τα εθνικά θα είναι σωστά τοποθετημένα, δεν θα μπλέξουν με παρέες, με ναρκωτικά, να αχρηστευθούν. Όλα αυτά δεν θα είναι μια προϋπόθεση να γίνουνκαλοί άνθρωποι; Αυτό τουλάχιστον δεν το αναγνωρίζουν; Δεν το σέβονται;

Αλλά σκοπός τους τώρα είναι να απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία. Τα δηλητηριάζουν, τα μολύνουν με διάφορες θεωρίες, κλονίζουν την πίστη τους. Τα εμποδίζουν από το καλό, για να τα αχρηστέψουν. Τα καταστρέφουν από μικρά. Και τα παιδάκια, φυσικά, από αρνάκια γίνονται κατσικάκια. Αρχίζουν μετά να χτυπούν άσχημα και τους γονείς τους και τους δασκάλους και αυτούς που τα κυβερνούν. Τα κάνουν όλα άνω-κάτω συλλαλητήρια, καταλήψεις, αποχή από τα μαθήματα. Και τελικά, όταν φθάνουν να ξεκοιλιάσουν αυτούς που τα κυβερνούν, τότε θα βάλουν και αυτοί μυαλό.

Από το βιβλίο «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο» Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου Λόγοι Α’

Εύκολα µην πιστεύετε σε ό,τι ακούτε, γιατί είναι και µερικοί πού τά λένε όπως εκείνοι τά καταλαβαίνουν

Εύκολα µην πιστεύετε σε ό,τι ακούτε, γιατί είναι και µερικοί πού τά λένε όπως εκείνοι τά καταλαβαίνουν. Πήγε µιά φορά ένας στον Χατζεφεντή στο Αγιο Αρσενιο
και τού λέει: «Νά χω την ευχή σου, Χατζεφεντή, εκατό φίδια µαζεύτηκαν εκεί επάν

ω». «Εκατό φίδια; Πού βρέθηκαν;», απόρησε ό Αγιος Αρσένιος. «Έ, αν δέν ήταν εκατό, πενήντα θά ήταν σίγουρα». «Πενήντα φίδια!». «Είκοσι πέντε πάντως θά ήταν»! «Είκοσι πέντε φίδια άκουσες νά µαζεύτηκαν ποτέ;», τού λέει πάλι ό Άγιος. Μετά τού λέει ότι ήταν δέκα οπωσδήποτε. «Καλά, τού λέει ό Άγιος, συ-νέδριο είχαν και µαζεύτηκαν δέκα φίδια; Πάψε· δέν είναι δυνατόν!». «Πέντε θά ήταν», λέει τότε εκείνος. «Πέντε;». «Έ, δύο θά ήταν». Ύστερα τον ρωτάει ό Άγιος Αρσένιος: «Τά είδες;». «Όχι, λέει, τά άκουσα νά κάνουν µέσα στά κλαδιά"σσσσ..."». Μπορεί δηλαδή νά ήταν και καµµιά σαύρα!... Έγώ από όσα ακούω ποτέ δέν βγάζω συµπεράσµατα, χωρίς νά εξετάσω. Άλλος µπορεί νά λέη κάτι,γιά νά κατηγορήση, άλλος νά το λέη άπλα και άλλος σκόπιµα.....!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ  ΑΠΟ  ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ    ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ  ΑΦΥΠΝΗΣΗ 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΗΣ   26  ΝΟΕ  2012

Η βοήθεια των αγίων

- Γέροντα, πώς αισθάνεται ο Άγιος Αρσένιος τώρα που απέκτησε ναό;
- Χαρά αισθάνεται, γιατί απέκτησε μαντρί και έβαλε μέσα τα πρόβατά του, για να τα προστατεύη.
- Ο κόσμος, Γέροντα, ύστερα από την αναγνώριση ενός Αγίου βοηθιέται περισσότερο;
- Φυσικά βοηθιέται. Οι Άγιοι, όταν αναγνωρίζωνται από την Εκκλησία, αισθάνονται υποχρέωση να μας βοηθούν˙ αναγκάζονται κατά κάποιον τρόπο να βοηθούν περισσότερο, αλλά και ο Θεός τους στέλνει να βοηθούν τον κόσμο.
- Μπορεί, Γέροντα, ένας Άγιος να ζητήση από τον Θεό να τιμούν οι άνθρωποι την μνήμη του;
- Όχι, οι Άγιοι δεν ζητούν τέτοια πράγματα. Δεν λένε στον Θεό: «Θεέ μου, να τιμούν οι πιστοί την μνήμη μου, για να τους βοηθάς», ή «όσους τιμούν την μνήμη μου, αυτούς μόνο να βοηθάς», αλλά λένε: «Θεέ μου, επειδή τιμούν την μνήμη μου, αντάμειψέ τους».
- Γέροντα, στον Ευαγγελιστή Ιωάννη νιώθω περισσότερη ευλάβεια παρά στην Αγία μου.
- Η Αγία σου πάντως δεν ζηλεύει, γιατί αγαπάς και ευλαβείσαι περισσότερο τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο˙ όχι μόνον επειδή πρέπει να τον ευλαβήσαι ως Προστάτη του Ησυχαστηρίου, αλλά και Προστάτης σας να μην ήταν , η Αγία σου, όπως και όλοι οι Άγιοι, χαίρονται, όταν είμαστε συνδεδεμένοι με οποιοδήποτε Άγιο, για να βοηθιώμαστε.
Οι Άγιοι είναι άγιοι και δεν έχουν ανθρώπινα πάθη, ανθρώπινες μικρότητες. Ο καθένας μας όπως νιώθει, έτσι και βοηθιέται. Μπορεί κάποιος να ζητάη κάτι από έναν μεγάλο Άγιο και να βοηθιέται, μπορεί κάποιος να ζητάη κάτι άλλο από έναν μικρό Άγιο και πάλι να βοηθιέται , γιατί η δύναμη του Θεού είναι που ενεργεί.
- Γέροντα, όταν κάποιος έχη ευλάβεια σε έναν Άγιο, τι έχει συμβή;
- Για να έχη ιδιαίτερη ευλάβεια σε κάποιον Άγιο, πρέπει ο Άγιος να του έχη μιλήσει μέσα του με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Καθένας από κάποιο γεγονός που του έχει συμβή με την βοήθεια ενός Αγίου, έχει και μια ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο αυτόν. Μπορεί να είναι σοβαρό αυτό το γεγονός, μπορεί να είναι και απλό. Να, εγώ επειδή από μικρός πήγαινα στο Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, εκεί στην Κόνιτσα, έχω σε μεγάλη ευλάβεια την Αγία Βαρβάρα. Η Αγία με βοήθησε και στον στρατό, όταν με πήραν στους ασυρματιστές, ενώ ήμουν αγράμματος˙ με βοήθησε ύστερα και στο Σανατόριο μετά την εγχείριση στους πνεύμονες. Τότε οι γιατροί μου είχαν πει ότι, μόλις θα καθάριζε οι πνεύμονας, θα αφαιρούσαν τα λάστιχα και το μηχάνημα. Και ενώ θα τα έβγαζαν σε πέντε μέρες , είχαν περάσει είκοσι πέντε μέρες και δεν τα είχαν αφαιρέσει, και υπέφερα πολύ. Το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τους γιατρούς , για να με ελευθερώσουν από το μαρτύριο αυτό, αλλά δυστυχώς δεν φάνηκαν. Την Κυριακή το πρωί, που ήταν η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας, λέω: «Αν ήταν να βοηθήση η Αγία, έπρεπε να είχε βοηθήσει. Οι γιατροί έφυγαν. Σήμερα, Κυριακή, αποκλείεται να έρθουν. Τώρα ποιος θα μου βγάλη τα λάστιχα;». Είπα και κανα-δυό λόγια με παράπονο: «Εγώ άναβα τα καντήλια τόσες φορές στο Εκκλησάκι τα καντήλια της Αγίας, τί καντηλήθρες, τί λάδια πήγαινα, ,το καθάριζα, το βόλευα. Δυό λάστιχα να μη μου βγάλουν;». Μετά όμως σκέφθηκα: «Φαίνεται, θα λύπησα την Αγία Βαρβάρα, και γι’ αυτό δεν φρόντισε να μου τα βγάλουν». Ξαφνικά ακούω θόρυβο. «Τι γίνεται; λέω, κάποιος έπαθε κάτι;». «Έρχονται οι γιατροί», μου λένε. Δεν ξέρω τι τον έπιασε τον διευθυντή και είπε στους γιατρούς πρωί-πρωί: «Να πάτε να βγάλετε τα λάστιχα του καλόγερου!». Μπαίνουν στον θάλαμο και μου λένε: «Έχουμε εντολή να βγάλουμε τα λάστιχα». Της … κακοφάνηκε της Αγίας Βαρβάρας, γιατί είπα κανα-δυό λόγια με παράπονο! Πρέπει να γκρινιάξης λίγο! Αλλά καλύτερα είναι να μην γκρινιάζης ˙έχει αρχοντιά, άμα δεν γκρινιάζης.
Βλέπεις, ένας Άγιος άλλοτε δίνει αμέσως ό,τι του ζητάμε και άλλοτε το δίνει αργότερα. Άλλοτε ακούει τον προσευχόμενο, γιατί βρίσκεται σε καλή πνευματική κατάσταση, και άλλοτε, γιατί κλαίει και γκρινιάζει σαν μικρό παιδί.
- Γέροντα, μπορεί ένας Άγιος να με αποστραφή λόγω της άσχημης πνευματικής μου καταστάσεως;
- Όχι, ευτυχώς οι Άγιοι δεν το κάνουν αυτό. Αλλοίμονό μας , αν το έκαναν. Αν δεν μας βοηθούσαν , θα ήμασταν χαμένοι. Σκεφθήτε˙ εκείνοι είναι επάνω στον Ουρανό και αγάλλονται, κι εμείς είμαστε εδώ κάτω και ταλαιπωρούμαστε . Έτσι, όταν ζητάμε κάτι, είναι λίγο… άδικο να μη μας ακούν!
- Αν, Γέροντα, κάνουμε προσευχή και ζητήσουμε την βοήθεια των Αγγέλων και όλων των Αγίων, όλοι μαζί πρεσβεύουν στον Θεό για μας; Ενώνονται οι προσευχές τους;
- Καθένας βοηθάει, αν χρειάζεται να βοηθήση, αν μας ωφελή δηλαδή.
- Γέροντα, όταν βοηθιέμαι από έναν Άγιο , να το λέω στις αδελφές;
- Όχι, μόνο στην Γερόντισσα να το λες και να νιώθης πολλή ευγνωμοσύνη. Δεν έχει δικαίωμα ένας Άγιος να σου προσφέρη κάτι; Πως σας οικονομούν οι Άγιοι! Από πόσα βραχυκυκλώματα σας γλυτώνουν!
- Τι είδατε , Γέροντα, και το λέτε αυτό;
- Θα μπορούσα να σας πω πολλά, αλλά είναι πολλά! Ένα μόνο σας λέω, ότι οι Άγιοι έχουν βαλθή να μας παλαβώσουν!


Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ
ζ΄
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

«Διακονητές» και «Προστάτες» Άγιοι

- Γέροντα, πονάει το δόντι μου.
- Δεν είναι καλά να πονέσης λίγο, για να ωφεληθής και λίγο; Κάνε ένα κομποσχοίνι στον Άγιο Αντίπα , που βοηθάει στον πονόδοντο, και θα σου περάση ο πόνος.
- Έκανα, Γέροντα, και δεν πέρασε.
- Φαίνεται κάτι θα φταίη. Αν του πης: «από τώρα θα είμαι πιο προσεκτική σε όλα», αμέσως ο Άγιος θα βοηθήση. Ο Άγιος Αντίπας είναι μεγάλος Άγιος! Πόσο ευαρέστησε τον Θεό! «Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός11», λέει στην Αποκάλυψη.
- Γέροντα, στην Ακολουθία και στην Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας αναφέρεται ότι η Αγία θεραπεύει τις λοιμώδεις ασθένειες.
- Ποιες είναι οι λοιμώδεις ασθένειες;
- Οι ασθένειες, Γέροντα, που μεταδίδονται με τα μικρόβια .
- Τότε να παρακαλάτε την Αγία Βαρβάρα να σας βοηθάη, για να μη μεταδίδεται το «μικρόβιο» της ζήλειας μεταξύ σας. Να φωτοτυπήσης της Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας και να την μοιράσης στις αδελφές.
- Η Αγία Βαρβάρα , Γέροντα, είναι προστάτις και του Πυροβολικού.
- Ε, καλά, ένας Άγιος μπορεί να κάνει όλα τα διακονήματα.
- Γέροντα, και η Αγία Ειρήνη είναι προστάτις της Χωροφυλακής.
- Ναι, γι’ αυτό όταν καμμιά φορά δεν έχης ειρήνη , να παρακαλάς την Αγία Ειρήνη, που κυβερνάει και ολόκληρο το σώμα της Χωροφυλακής και φέρνει ειρήνη, να φέρνη την ειρήνη και μέσα στην καρδιά σου.
- Γέροντα, πολύ συχνά χάνω πράγματα και μετά χάνω χρόνο να τα βρω.
- Γιατί δεν επικαλείσαι τον Άγιο Μηνά που έχει ειδικότητα σ’ αυτό; Ο Άγιος Μηνάς αμέσως φανερώνει ό,τι χάσαμε , χωρίς να έχη πολλές απαιτήσεις! Εγώ μια φορά , όταν ήμουν στο Κοινόβιο, είχα χάσει το κλειδί από το κελλί μου- τότε κλειδώναμε τα κελλιά , γιατί μέσα στο μοναστήρι κυκλοφορούσαν και διάφοροι κοσμικοί. «Δεν πειράζει, λέω, θα πάω στο μαραγκούδικο». Κοιτάζω, έλειπε το κλειδί και από το μαραγκούδικο. Πάω στο βουρδουναριό, όπου έφτιαχνα τα σαμάρια για τα ζώα, και από ‘κει έλειπε το κλειδί. «Πού να πάω τώρα;» λέω. Άναψα τότε ένα κερί στον Άγιο Μηνά και αμέσως τα βρήκα όλα τα κλειδιά που δεν περίμενα. Ένα κερί και εντάξει! Υποχρεώνονται οι Άγιοι με το κερί.
Τον Άγιο Μηνά εγώ τον ήξερα ότι τον εικονίζουν και καβαλλάρη. Η μητέρα μου, που τον είχε δει μια φορά και της έδωσε απάντηση για ένα θέμα, μου είπε ότι ο Άγιος Μηνάς είναι καβαλλάρης. Εγώ επέμενα και της έλεγα ότι μόνον ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Γεώργιος είναι καβαλλάρηδες. «Όχι, μου έλεγε η μητέρα μου, αυτός που είδα ήταν με καστανό άλογο και μου είπε ότι είναι ο Άγιος Μηνάς. “Ποιος είσαι; Τον ρώτησα. Ο Άγιος Γεώργιος έχει άσπρο άλογο, ο Άγιος Δημήτριος κόκκινο˙ εσύ ποιος είσαι;”. Ο Άγιος Μηνάς είμαι”, μου είπε».
- Γέροντα, μπορεί ο άγιος Σπυρίδων να ζήτησε από τον Θεό να μείνη άφθαρτο το Λείψανό Του;
- Όχι, πώς μπορεί να γίνη αυτό; Οι Άγιοι δεν ζητούν τέτοια πράγματα. Ο Θεός οικονόμησε να μείνη άφθαρτο το Λείψανο, για να βοηθιούνται οι άνθρωποι. Και βλέπετε πως τα έχει οικονομήσει ο Θεός! Επειδή η Κέρκυρα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος είναι κοντά στην Ιταλία και εύκολα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από τον Καθολικισμό, έβαλε φράγμα εκεί πέρα τον Άγιο Σπυρίδωνα , τον Άγιο Γεράσιμο και τον Άγιο Διονύσιο.
- Γέροντα, όταν είσαστε στο Μοναστήρι, αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια. Όταν λείπετε και συμβή κάποιος πειρασμός, δειλιάζω.
- Μη φοβάσαι, έχετε Προστάτες μεγάλους κοντά σας˙ να μην τους αφήνετε, να τους ενοχλήτε συνέχεια. Όταν θα χρειάζεται και η δική μου σκιά για ανθρώπινη βοήθεια, είτε από το Άγιον Όρος είτε από κοντά ,θα υπάρχη. Εάν στην κοσμική ζωή τα καλά αδέλφια φροντίζουν τις αδελφές τους, πόσο μάλλον στην πνευματική ζωή, που είναι ανώτερη . Γι’ αυτό και σας έχω αφήσει τον θησαυρό που είχα, τον Άγιο Αρσένιο, και επόμενο είναι να είναι εδώ και η καρδιά μου, γιατί «όπου ο θησαυρός εκεί και η καρδία». Άλλωστε σας το είχα πει: «Ό,τι πολύτιμο κι αν έχω, θα το αφήσω στη Μονή μας, όπου μένει και ο Άγιός μου ο οποίος σε κάποιον είπε: «Εγώ μένω έξω από την Θεσσαλονίκη». Γι’ αυτό ,αφού και ο ίδιος είπε ότι μένει εδώ, να τον παρακαλάς εκ μέρους μου- εάν διστάζης-, να παίρνη την πατερίτσα του και να βολεύη με τον τρόπο του τα ταγκαλάκια.
Αυτή είναι και η δουλειά όλων γενικά των Αγίων∙ να βοηθούν να βοηθούν και να προστατεύουν εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους από τους ορατούς και αοράτους πειρασμούς. Δική μας δουλειά είναι, όσο μπορούμε, να ζούμε πνευματικά, να μη στεναχωρούμε τον Χριστό, να ανάβουμε το καντηλάκι στους Αγίους και να τους παρακαλούμε να μας βοηθούν. Σε αυτήν την ζωή έχουμε ανάγκη βοηθείας, για να μπορέσουμε να πάμε κοντά στον Χριστό. Στην άλλη ζωή, εάν ο Θεός μας αξιώση και πάμε κοντά Του, ούτε και τους Αγίους θα «κουράζουμε», αλλά ούτε και θα υπάρχη λόγος να τους παρακαλούμε να μας βοηθήσουν.



11. Αποκ. 2,13. Ο Άγιος Αντίπας ,επίσκοπος Περγάμου, έζησε κατά τους Αποστολικούς χρόνους και μαρτύρησε στην Πέργαμο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 11 Απριλίου.


Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ
ζ΄
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ: Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ (Εορτή 26 Νοεμβρίου)

Στις 26 Νοεμβρίου εορτάζουμε τον Άγιο Στυλιανό τον Παφλαγόνα, ο οποίος θεωρείται ο προστάτης των νηπίων και των παιδιών γενικότερα, λόγω της μεγάλης αγάπης του γι' αυτά. Ας πούμε λίγα λόγια για αυτόν τον σπουδαίο ασκητή της Εκκλησίας μας.

Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία του Πόντου, όταν βασιλιάς ήταν ο Θεοδόσιος ο Μεγάλος. Οι γονείς του ήταν χριστιανοί και πλούσιοι και από αυτούς διδάχτηκε να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων. Αφού ανατράφηκε όπως έπρεπε θεώρησε ότι ήταν εγκληματικό αυτός να είναι πλούσιος κι άλλοι να μην έχουν να φάνε και μοίρασε τον πλούτο που είχε στους φτωχούς, όταν πέθαναν οι γονείς του.

Άφησε τα εγκόσμια και έγινε μοναχός. Με την επίπονη άσκηση και την σκληραγώγηση του εαυτού του, σύντομα φάνηκε η αρετή του Αγίου Στυλιανού. Αργότερα ασκήτευσε στην έρημο σε ένα σπήλαιο, όπου προσευχόταν, μελετούσε τις γραφές και όπως λέγεται, του έφερνε τροφή ένας Άγγελος.

Η φήμη του Αγίου Στυλιανού είχε εξαπλωθεί στον Πόντο και πολλοί πιστοί έρχονταν στο σπήλαιο της ερήμου να τον βρουν και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά οφέλη. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια θανατηφόρος ασθένεια που έφερνε τον θάνατο στα νήπια. Οι πιστοί γονείς επικαλούνταν με πίστη το όνομα του Αγίου Στυλιανού, ζωγράφιζαν την εικόνα του, και κατάφερναν να γεννούν υγιή παιδιά ή να θεραπεύονται, με τη Χάρη του Θεού, τα παιδιά που είχαν ήδη αρρωστήσει.

Ακόμη και στις μέρες μας, ο Άγιος Στυλιανός θεωρείται προστάτης των παιδιών και μεσιτεύει στο Θεό ώστε να θεραπευτούν παιδιά από ασθένειες, καθώς και η στειρότητα των γυναικών. Αφού έζησε σαν επίγειος Άγγελος, κοιμήθηκε πλήρης ημερών αλλά και αρετών.

http://www.monastiria.gr/

Άνθρωποι με πίστη

Θα  μου πει κανείς πως σήμερα δεν υπάρχουν άνθρωποι με πίστη, πως αυτά γινότανε τον παλαιόν καιρό. Λοιπόν τον διαβεβαιώνω πως ναι.

Υπάρχουν και στη σημερινή αμαρτωλή και σαρκική εποχή κάποιοι γνήσιοι μαθητάδες του Χριστού, που αναθέσανε τη φροντίδα της ζωής τους στον Κύριο.Εγώ γνωρίζω κάμποσους τέτοιους κι έχω πληροφορηθεί και για άλλους πολλούς.

Φώτης Κόντογλου

Ό Θεός νά βάλη το χέρι Του, γιατί όλος ό κόσµος εξαρτάται άπό τρία-τέσσερα άτοµα. Κρέµεται ή τύχη τού κόσµου στά χέρια µερικών παλαβών

Σήµερα ζοϋµε σε χρόνια Αποκαλύψεως. ∆έν χρειάζεται νά είναι κανείςΠροφήτης γιά νά το καταλάβη. Τά πράγµατα προχωρούν τάκ-τάκ. Τί µαςπεριµένει δέν ξέρουµε. Όλη αυτή ή κατάσταση πού επικρατεί, το δείχνει. Γι'αυτό, γιά έναν λόγο παραπάνω τώρα, πρέπει νά στηριχθούµε πιο πολύ στηνπροσευχή και νά πολεµήσουµε το κακό µέ τήν προσευχή. Ή µόνη λύση αυτή είναι.Νά παρακαλούµε τόν Θεό νά λυπηθή τά πλάσµατα Του - αν και δέν είµαστε γιά νά µας λυπηθή. ∆έν θά βρεθή άκρη. Καθένας ό,τι τού λέει ό λογισµός θά κάνη. Θάγίνη αυτό πού λέει ό Άγιος Κοσµάς: «Θά περπατάς ώρα, γιά νά βρής άνθρωπο·καί όσοι ζήσουν, θά τρώνε µέ χρυσά κουτάλια». Μερικοί βέβαια έχουν τόν λογισµό:«Αφού οι προφητείες θά εκπληρωθούν οπωσδήποτε, τί θά ώφελήση ή προσευ-χή;». Ό Θεός βλέπει ότι έτσι θά εξελιχθούν τά πράγµατα, άλλα εµείς κάνουµεπροσευχή, γιά νά είναι πιο ανώδυνο ένα κακό καί νά µήν πάρη έκταση. Γι' αυτό λέει καί στο Ευαγγέλιο ότι γιά τους εκλεκτούς θά κολοβωθούν οι ηµέρες
 Σέ ένανπόλεµο λ.χ. µέ τήν δύναµη τής προσευχής γίνεται ένα θαύµα, σώζονται  περισσότεροι, υπάρχουν λιγώτερα θύµατα, οπότε βοηθιούνται πνευµατικά οιάνθρωποι, πιστεύουν καί αλλοιώνονται µέ τήν καλή έννοια.
Τά πράγµατα είναι σοβαρά. Καί µέχρι τώρα πού δέν τινάχθηκε ό κόσµοςστον αέρα, θαύµα είναι.
 Ό Θεός νά βάλη το χέρι Του, γιατί όλος ό κόσµος  εξαρτάται άπό τρία-τέσσερα άτοµα. Κρέµεται ή τύχη τού κόσµου στά χέρια  µερικών παλαβών. Λέει µιά παροιµία: «Τά άλογα κλωτσούν καί τά κοτόπουλα   ψοφούν». Έτσι είναι. Τά µεγάλα κράτη οταν πιάνωνται, τα µικρά τα καηµένα   αδικούνται. Κλωτσιούνται τά µεγάλα και καταστρέφονται τά µικρά.
  Χρειάζεται
 πολλή προσευχή, πολλή προσευχή, για νά φωτίση ό Θεός τους µεγάλους, γιατί,αν θέλουν, µπορούν νά καταστρέψουν τον κόσµο.
 Ξέρει ό Θεός πολύ εύκολα και σ'αυτούς νά δώση λίγη φώτιση. Αν ό Θεός φωτίση, βγάζει ένας µιά διαταγή και αλλάζουν όλα.

Γεροντας  Παισιος  πνευματικη  αφυπνηση 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   25  ΝΟΕ 2012
 

Τι είναι η Εκκλησία; (συνέχεια)

Θλίβομαι , θρηνώ και κλαίω πολύ όταν αναλογίζομαι την τρομερή πληγή της αμαρτίας που φθείρει το ανθρώπινο γένος, που το καθιστά ελεεινό πέρα από κάθε μέτρο. Τα θέλγητρα της αμαρτίας σκλαβώνουν τον άνθρωπο. Κι ύστερα αυτός μένει στην αμαρτία, φτάνει στο σημείο να κομπάζει για τα έργα της, νιώθει ανακούφιση όταν είναι βουτηγμένος μέσα της, λες και ωφελείται! Ταυτόχρονα όμως χαίρομαι, ευφραίνομαι και σκιρτώ από χαρά όταν αναλογίζομαι τη θεία βοήθεια που μου παρέχεται με το θέλημα του Δημιουργού , που είναι σαν ένα δώρο από το μεγάλο Σωτήρα και Θεό μας σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Χαίρομαι για την ίδρυση στη γη της Εκκλησίας του Θεού που σώζει τους ανθρώπους με την παντοδύναμη χάρη Του.

Τι είναι αλήθεια η θεία χάρη; Είναι το αντίδωρο του Θεού στον άνθρωπο για την πίστη του στο Χριστό που τον οδηγεί στη σωτηρία του. Η θεία χάρη είναι μια δύναμη μεσολαβητική γεμάτη έλεος που φωτίζει, σώζει και οδηγεί σε κάθε αρετή.

Η θεία χάρη που έχει ενοικήσει μέσα σ’ έναν άνθρωπο πιστό και ζηλωτή για δικαιοσύνη και αγιότητα, απαλλάσσει διαρκώς την καρδιά , το σώμα κι όλη του την ύπαρξη από τη φθορά κι από κάθε αμαρτία. Τον προετοιμάζει για τη ζωή της αιώνιας αφθαρσίας , απομακρύνει τη δυσωδία των παθών κι εγκαθιστά μέσα του την ευωδία της αρετής. Οι άγιοι ευωδίαζαν από αγιότητα κι αφθαρσία από τότε που ζούσαν στον κόσμο. Ήταν αγνοί ναοί του Αγίου Πνεύματος κι έκαναν θαύματα. Ζήστε και σεις λοιπόν «εν Πνεύματι» , και «της σαρκός πρόνοιαν μη ποιείσθε εις επιθυμίας» ( Ρωμ . η΄14 ) .

Μας έχει δοθεί η εντολή της αυταπάρνησης. Γνωρίζουμε τον τόπο των αγώνων και των αρετών για ν’ αποκτήσουμε τον αμαράντινο στέφανο της δόξας. Ο Θεός μας έδωσε τη χάρη και τη δύναμή Του για να κατανικήσουμε όλα τα πάθη. Ο ίδιος ο Κύριος , ο αγωνοθέτης, βοηθάει τους αγωνιστές κι επιβραβεύει με τρόπαια και στεφάνια τους πολεμιστές του.

Κάθε αμαρτωλός που επιστρέφει με ειλικρίνεια κι αληθινή μετάνοια στο Θεό, πρέπει να εμπιστευτεί απόλυτα κάθε είδος θεϊκής βοήθειας που του παρέχεται στον πόλεμο που διεξάγει ενάντια στην αμαρτία, τα πάθη και σε κάθε είδος αμαρτωλής έξης. Το μόνο που του χρειάζεται οπωσδήποτε είναι να πιστεύει ειλικρινά και χωρίς αμφιβολία στο Θεό, να επικαλείται μ’ όλη του την καρδιά τη βοήθειά Του, να περιφρονεί ολόψυχα την αμαρτία, να μετανοεί πρόθυμα και με σταθερή πρόθεση να μην ξαναμαρτήσει. Όλοι οι άγιοι, η ίδια η Μητέρα του Θεού, ο φύλακας άγγελος κι όλοι οι δούλοι του Θεού είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να μας βοηθήσουν στο έργο της σωτηρίας μας. Οι πνευματικοί πατέρες κι οι ποιμένες μας έχουν οριστεί από τον Θεό , για να βοηθήσουν και να οδηγήσουν εκείνους που αναζητούν τη σωτηρία τους . Πρόσεξε τη συνείδηση του ανθρώπου, αυτόν τον αυστηρό , αμερόληπτο και δίκαιο κριτή. Πρέπει να τον υπακούς πάντα με προθυμία.

Ο ακάθαρτος διάβολος προσπαθεί να καταστρέψει κάθε τι που είναι αγνό, καθαρό, νόμιμο και άγιο ή αποπειράται να το παρουσιάσει μ’ έναν ακάθαρτο, διεστραμμένο κι αλλοιωμένο τρόπο. Πόσο πονηρός είναι, πόσο ανήθικος , άοκνος και δραστήριος στην κακία και τη μοχθηρία του! Ποιος μπορεί να ξεφύγει από τις παγίδες του; Μόνο εκείνος που πιστεύει σταθερά στο Χριστό και την Εκκλησία Του .

Για το καλό της λογικής Του δημιουργίας- του ανθρώπου- ο Κύριος θέλει να ενώσει όλους τους ανθρώπους σ’ ένα σώμα κι ο ίδιος να ενοικήσει μέσα τους. «ἵνα πάντες ἓν ὦσι» ( Ιωάν. ιζ΄21 ) . Ο διάβολος όμως προσπαθεί να χωρίσει, να κομματιάσει , να διαιρέσει, να κάνει τους χριατισνοιύς να ζουν χώρια, σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα. Στις οικογένειες σπέρνει έχθρα, διχόνοια, προσβολές. Στα χωριά και τις πόλεις ξεσηκώνει μερικούς εναντίον άλλων . Στα έθνη ξεσηκώνει τον ένα λαό εναντίον του άλλου, τη μια βασιλεία κατά της άλλης. Στις χριστιανικές κοινότητες προκαλεί τους οπαδούς μιας ομολογίας να ξεσηκωθούν εναντίον των οπαδών μιας άλλης. Ιδιαίτερα οξύς είναι εναντίον εκείνων που ομολογούν την ορθόδοξη πίστη , εναντίον της αληθινής Εκκλησίας του Θεού κι επινοεί διάφορους διωγμούς κατά των ορθοδόξων. Εμείς όμως πρέπει να παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στην αγία Ορθόδοξη Εκκλησία , της οποίας κεφαλή είναι ο Χριστός ο Θεός μας, που ενεργεί διαρκώς μέσα μας για την αναγέννηση και τη σωτηρία μας.

Ο διάβολος είναι εχθρός της σωτηρίας μας. Γνωρίζει όλη την σωστική δύναμη της ένωσής μας με το Θεό μέσω της πίστης της Εκκλησίας και της χάρης του Θεού. Γι’ αυτό κι αγωνίζεται με κάθε μέσο που διαθέτει να διαρρήξει το δεσμό που έχουμε με το Θεό. Όπλα του έχει την αμαρτία, τα σαρκικά πάθη και την προσκόλλησή μας στον κόσμο. Πρέπει όλοι να μένουμε σφιχτά ενωμένοι με το Θεό και την Εκκλησία Του και να τηρούμε τις εντολές Του.

Από το βιβλίο: «ΕΚΚΛΗΣΙΑ

η  ΚΙΒΩΤΟΣ της ΣΩΤΗΡΙΑΣ

και η μακαριότητα των αγίων»
Αγίου Ιωάννου Κροστάνδης

Μετάφραση-Επιμέλεια

ΠΕΤΡΟΥ ΜΠΟΤΣΗ

Αθήνα 2012

Σήµερα ζοϋµε σε χρόνια Αποκαλύψεως.

Σήµερα ζοϋµε σε χρόνια Αποκαλύψεως.
∆έν χρειάζεται νά είναι κανείς Προφήτης γιά νά το καταλάβη. Τά πράγµατα προχωρούν τάκ-τάκ. Τί µα ςπεριµένει δέν ξέρουµε. Όλη αυτή ή κατάσταση πού επικρατεί, το δείχνει. Γι'αυτό, γιά έναν λόγο παραπάνω τώ

ρα, πρέπει νά στηριχθούµε πιο πολύ στην προσευχή και νά πολεµήσουµε το κακό µέ τήν προσευχή. Ή µόνη λύση αυτή είναι.Νά παρακαλούµε τόν Θεό νά λυπηθή τά πλάσµατα Του - αν και δέν είµαστε γιά νά µας λυπηθή. ∆έν θά βρεθή άκρη. Καθένας ό,τι τού λέει ό λογισµός θά κάνη. Θά γίνη αυτό πού λέει ό Άγιος Κοσµάς: «Θά περπατάς ώρα, γιά νά βρής άνθρωπο·καί όσοι ζήσουν, θά τρώνε µέ χρυσά κουτάλια». Μερικοί βέβαια έχουν τόν λογισµό:«Αφού οι προφητείες θά εκπληρωθούν οπωσδήποτε, τί θά ώφελήση ή προσευ-χή;». Ό Θεός βλέπει ότι έτσι θά εξελιχθούν τά πράγµατα, άλλα εµείς κάνουµε προσευχή, γιά νά είναι πιο ανώδυνο ένα κακό καί νά µήν πάρη έκταση. Γι' αυτό λέει καί στο Ευαγγέλιο ότι γιά τους εκλεκτούς θά κολοβωθούν οι ηµέρες
Σέ έναν πόλεµο λ.χ. µέ τήν δύναµη τής προσευχής γίνεται ένα θαύµα, σώζονται περισσότεροι, υπάρχουν λιγώτερα θύµατα, οπότε βοηθιούνται πνευµατικά οιάνθρωποι, πιστεύουν καί αλλοιώνονται µέ τήν καλή έννοια.....

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ

 

Ηλιας   Χαιντουτης   25 ΝΟΕ  2012