Περήφανη απάντηση του Αρχιεπισκόπου:Δεν ξεπουλάμε την αξιοπρέπειά μας!..Ο Γερμανός δεν μπορεί να γίνει Έλληνας..ούτε ο Έλληνας Γερμανός..

Απάντηση εθνικής αξιοπρέπειας έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κατά τη συνάντησή του με τον Γερμανό υφυπουργό Εργασίας και εντεταλμένο για την Ελλάδα Γιοακίμ Φούχτελ.

«Δεχόμαστε τη συνεργασία, θέλουμε τη βοήθεια των εταίρων μας όμως υπό έναν απαράβατο όρο: να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια μας. Έχουμε την ιστορία και τον πολιτισμό μας και όλα αυτά δε μπορούμε να τα ξεπουλήσουμε», τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Ιερώνυμος. Συνεχίζοντας ο προκαθήμενος της ελλαδικής εκκλησίας υπογράμμισε «το ερώτημα όμως και η αγωνία μας, "είναι ποια Ευρώπη θέλουμε: μία Ευρώπη γερμανική ή μία Γερμανία ευρωπαϊκή; Θέλουμε μια Ευρώπη, στην οποία ο καθένας θα αναζητά να ηγεμονεύσει ή την Ευρώπη που όλοι ονειρευτήκαμε; Αυτός είναι ο προβληματισμός μου. Μία από τις θεμελιώδης αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο σεβασμός στην ιδιαιτερότητα του άλλου. Ούτε οι Γερμανοί μπορούν να γίνουν Έλληνες, ούτε οι Έλληνες Γερμανοί» σημείωσε. «Είστε σεισμογράφος και καταγράφετε τον παλμό της χώρας και του ελληνικού λαού», είπε στον Αρχιεπίσκοπο ο κ. Φούχτελ για να λάβει την εξής απάντηση: «Εγώ είμαι ένας παπάς και θέλω να χρησιμοποιώ τη γλώσσα της αλήθειας, όπως τη νιώθω. Δεν χρησιμοποιώ τη γλώσσα της διπλωματίας».                                                                                       pentapostagma.gr/

Φωτορεπορτάζ από τα Μύρα της Λυκίας και τη λειτουργία του Αγίου Νικολάου

http://olympia.gr/

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος στα Μύρα της Λυκίας στον τόπο που έζησε και εποίμανε o Άγιος των θαλασσών, τελέστηκε η Θεία Λειτουργία ανήμερα της εορτής του.
Ο Μύρων Χρυσόστομος, o Προικονήσου Ιωσήφ και o Πισιδίας Σωτήριος λειτούργησαν, μαζί με ιερείς από την Πόλη, το Άγιο Όρος, την Ελλάδα, την Ρωσία.
Πλήθος κόσμου, από την Πόλη, την Ρόδο, την Αθήνα και άλλες περιοχές λειτουργήθηκαν.  Επίσης βρέθηκαν Ορθόδοξοι από την Ρωσία, την Ουκρανία και την Γεωργία που ζουν μόνιμα στην περιοχή της ευρύτερης Ατάλλειας …
Ευχαριστούμε, τον φίλο που βρέθηκε εκεί, και μας παραχώρησε τις φωτογραφίες. Antexoume. 

Με εκείνους που μας πικραίνουν ή μας φθονούν, που καυχώνται εις βάρος μας, δεν

Λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: «Με εκείνους που μας πικραίνουν ή μας φθονούν, που καυχώνται εις βάρος μας, δεν πρέπει αντίστοιχα να πικραινόμαστε, να οργιζόμαστε, να υπερηφανευόμαστε, όπως συνήθως ταιριάζει στη διεφθαρμένη φύση μας,

αλλά πρέπει να τους συμπονούμε σαν να κρατιούνται στη φλόγα του Άδη και στον πνευματικό θάνατο και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς εκ βάθους καρδίας για να φωτίσει ο Κύριος το σκοτάδι της ψυχής τους και να λάμψει μέσα στην καρδιά τους με το φως της χάριτός Του!!
ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης:

 

 ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   7ΔΕΚ  2012

Το μόνιμο θαύμα της προφητείας στη Βίβλο

      

 Εκεί όμως που ζει κανείς το μεγαλείο του θαύματος  είναι στο θεόπνευστο βιβλίο  της Αγίας Γραφής. Πιάνοντας στα χέρια μας την Βίβλο διαπιστώνουμε ότι μέσα εκεί ενυπάρχει ένα ζωντανό και μόνιμο θαύμα , ορατό σ’ όλους πέρα από το αν πιστεύει ή όχι κανείς. Η ιστορική γνώση δεν μπορεί να εθελοτυφλεί. Είναι το θαύμα της προφητείας το οποίο μοναδικά στον κόσμο και στην θρησκευτική φιλολογία υπάρχει στην Βίβλο των χριστιανών . Η Βίβλος της Παλαιάς περιέχει το Νόμο και τους Προφήτες. Οι προφήτες έζησαν   σε διάφορες εποχές χρονολογικά και σε διάφορους τόπους και ως φωτισμένοι και «βλέποντες» του Θεού είχαν ως έργο τους το κήρυγμα της μετανοίας στον λαό και το να προφητεύουν  το μέλλον γενέσθαι. Μέσα στις προφητείες των ομιλούν για το εγγύς και το απώτερο μέλλον και τα συμπλέκουν μεταξύ τους. Οι προφητείες για το εγγύς εκπληρώνονται άμεσα στις μέρες των και γίνονται εγγύηση και για το απώτερο μέλλον. Βλέπουμε το θαυμαστό ότι όλες οι προφητείες της Π.Δ εστιάζονται σε ένα και μοναδικό πρόσωπο , τον Χριστό του Κυρίου. Ο κάθε προφήτης στην εποχή του και στον τόπο του μιλά και Τον περιγράφει με την δική του λεπτομέρεια. Εκεί που εκπλήσσεται κανείς είναι το βιβλίο του προφήτου Ησαϊα, που ονομάζεται ο πέμπτος ευαγγελιστής. Περιγράφει προφητικά το πάθος του «πάσχοντος δούλου» με όλη την ακρίβεια των διηγήσεων των αυτοπτών μαθητών του Κυρίου. Ο κάθε προφήτης συμπληρώνει τον άλλο, άσχετα αν έζησε αλλού και σ’ άλλη εποχή. Όλες μαζί οι προφητείες μέσα στον χρόνο χτίζουν και σμιλεύουν άρτια το πρόσωπο του Χριστού με μια άριστη ακρίβεια. Ένας παλαιός σοφος Ιεροκήρυκας, ο Κωνσταντίνος Καλλίνικος, περιέγραφε πολύ επιτυχημένα το θαύμα της προφητείας ως εξής: «έχετε ενώπιόν σας άγαλμα τεράστιον, το οποίον δεν λαξεύεται υφ’ενός και διά μίας, αλλ’ υπό πολλών και κατά διαφόρους χρόνους. Ο εις τεχνίτης ζει εις την Βαβυλώνα· ο άλλος εις την Αίγυπτον· ο τρίτος εις την Ιερούσαλήμ· ο τέταρτος εις την Μεσοποταμίαν και άλλοι αλλαχού, ο πρώτος κτασκευάζει την κεφαλήν του αγάλματος· ο δεύτερος λαξεύει τους βραχίονας· ο άλλος την κοιλίαν ο έτερος τους πόδας.  Ο πρώτος έζησεν 800 έτη προ Χριστού, ο δεύτερος 1.200, ο τρίτος 1.000 και ο άλλος 500, ούτως ώστε ουδέποτε τα διάφορα τεμάχια , τα κατά διαφόρους τόπους και χρόνους… και –ω του θαύματος!-συγκολληθέντα και προσαρμοσθέντα θαυμασίως, απετέλεσαν την εικόνα του Χριστού! Τις θ’ αποδώσει το μοναδικόν τούτο θαύμα εις σύμπτωσιν; Τις δεν θα διακρίνει ενταύθα επιστατούν το πανάγιον Πνεύμα και τους προφήτας υπό σχέδιον  ενιαίον εμπνέον;».

Το θαύμα της προφητείας είναι ένα γεγονός αναντίρρητο, ένα μόνιμο θαύμα, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ως ένα προκατασκευασμένο ψέμα. Η μεγαλύτερη ανακάλυψη του 20^ου  αιώνος είναι τα χειρόγραφα του Qumran, τα οποία χρονολογούνται από το 280 π.χ., περιέχουν τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και αποτελούν την μεγαλύτερη απόδειξη για την προ Χριστού προέλευσή της. Και οι «λίθοι  κεκράξονται». Όντως, τα αρχαιολογικά ευρήματα μιλούν για την γνησιότητα της προφητείας.  

Σαν μία απλή απόδειξη του θαύματος της προφητείας μπορούμε να δούμε κάποιες απ’ αυτές.

1. Προφητεύτηκε ο τόπος όπου θα γεννηθεί από τον Μιχαία το 800 π.χ. «και συ, Βηθλεέμ, οίκος Εφραθά, ολιγοστός ει του είναι εν χιλιάσιν Ιούδα· εκ σου μοι εξελεύσεται του είναι εις άρχοντα εν τω Ισραήλ, και αι έξοδοι αυτού απ’ αρχής εξ ημερών αιώνος»(Μιχ. 5,1)

2. Προφητεύτηκε ότι θα γεννηθεί από γυναίκα Παρθένο από τον Ησαϊα, το 800π.χ «διά τούτο δώσει Κύριος αυτός υμίν σημείον·ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει, και τέξεται υιόν , και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ»(Ησ.7,14).

3. Ο Δαβίδ το 1050π.Χ. βλέπει τους Mάγους να έρχονται και να φέρουν δώρα στον Βασιλιά Χριστό, «βασιλείς  Θαρσίς και νήσοι δώρα προσοίσουσι, βασιλείς Αράβων και Σαβά δώρα προσάξουσι. Και προσκυνήσουσι αυτώ πάντες οι βασιλείς της γης, πάντα τα έθνη δουλεύσουσιν αυτώ»(Ψαλμ. 70,10-11). Για το ίδιο γεγονός και ο Ησαΐας αναφέρει , «και ήξουσί σοι αγέλαι καμήλων , και καλύψουσί σε κάμηλοι Μαδιάμ και Γαιφά· πάντες εκ Σαβά ήξουσι φέροντες χρυσίον και λίβανον οίσουσι και λίθον τίμιον και το σωτήριον Κυρίου αγγελιούνται»(Ησ.60,6).

4. Η πιο συνταρακτική προφητεία είναι του προφήτου Δανιήλ που έζησε το 500 π.Χ και προφήτευσε τον ακριβή χρόνο της παρουσίας του Χριστού Μεσσία πάνω στην γη. Γράφει την προφητεία τον καιρό που οι Ισραηλίτες ήταν αιχμάλωτοι στην Βαβυλώνα. Λέγει ξεκάθαρα ότι από τον καιρό που θα βγει το διάταγμα για να ανοικοδομηθεί η πόλη των Ιεροσολύμων θα περάσουν 69 εβδομάδες ετών (69Χ7=483) και θα εμφανιστεί ο Μεσσίας. Μελετώντας την Ιστορία βλέπουμε ότι το διάταγμα αυτό βγήκε από τον βασιλιά της Περσίας  Αρταξέρξη Α΄τον Μακρόχειρα το 7^ο έτος της βασιλείας του, δηλ. το 457π.Χ.. Αν τώρα προσθέσουμε τα 483 έτη και μία ολυμπιάδα που χάθηκε στο μέτρημα του ιστορικού χρόνου, φτάνουμε στο έτος που σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές ο Κύριος Ιησούς Χριστός έκανε την εμφάνισή του σαν Διδάσκαλος στον Ισραηλιτικό λαό.  »και γνώση και συνήσεις·από εξόδου λόγου του αποκριθήναι και του οικοδομήσαι Ιερουσαλήμ έως χριστού ηγουμένου εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξηκονταδύο· και επιστρέψει και οικοδομηθήσεται πλατεία και τείχος, και εκκενωθήσονται οι καιροί. και μετά τας εβδομάδας τας εξηκονταδύο εξολοθρευθήσεται χρίσμα, και κρίμα ούκ έστιν εν αυτώ» (Δαν. 9,25-26)

Επιπλέον έχει προφητευθεί:

Η σφαγή των νηπίων(Ιερ.38,15), η φυγή στην Αίγυπτο(Ωσ.11,1), ο Πρόδρομος Του(Μαλ.3,1), τα θαύματά του (Ησ. 35,5-6),η προδοσία του Ιούδα(Ψαλμ. 40,8-10), τα Πάθη Του(Ησ.50,6), η Ανάστασή Του( Ψαλμ. 15,10,11), η Ανάληψή Του(Ψαλμ. 109,1), η Επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος (Ιωήλ 3,1-5) και τόσες άλλες προφητείες.   

Αρχιμανδρίου Σεβαστιανού Τοπάλη

"Εις Επίγνωσιν Αληθείας"

Κείμενα πνευματικής επίγνωσης

Να μην αφήνουμε την ημέρα να περνάη χωρίς καθόλου προσευχή

Να μην κόβουμε το σχοινί

Γέροντα, μετά την επικοινωνία σας με τόσο κόσμο, ενώ το βράδυ φαίνεσθε πολύ ταλαιπωρημένος, το πρωί δεν υπάρχει στο πρόσωπό σας ίχνος από την ταλαιπωρία αυτήν, αλλά είστε φωτεινός. Πώς γίνεται αυτό;

- Εμ, δεν κόβω το σχοινί.

- Μερικές φορές , Γέροντα, όταν λόγω διακονίας δεν πάω στο Απόδειπνο και είμαι πολύ κουρασμένη, λέω: « θα ξαπλώσω και θα λέω την ευχή», αλλά τελικά με παίρνει ο ύπνος και δεν κάνω τίποτε.

- Όχι, ευλογημένη, ακόμη και όταν είσαι πολύ κουρασμένη, να μην πέφτης στο κρεββάτι, χωρίς να κάνης καθόλου προσευχή. Να λες ένα «Τρισάγιο» και τον 50^ο Ψαλμό, να ασπάζεσαι την εικόνα του Χριστού και της Παναγίας, να σταυρώνης το μαξιλάρι σου και μετά να ξαπλώνης. Να βάζης και το ρολόι μια ώρα πριν από την Ακολουθία, για να σηκωθής να κάνεις τον κανόνα σου. Χρειάζεται βία, αλλά να νιώσης την βία ως ανάγκη, να το κάνης με την καρδιά σου . «ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾶ ὁ Θεός» . Και όταν, Γέροντα, δεν έχω καθόλου κουράγιο;

- Να βιάσης τον εαυτό σου να κάνη κάτι πνευματικό. Να φροντίζης κάθε μέρα να κάνης έστω και λίγη μελέτη και λίγη προσευχή. Η μελέτη, η προσευχή, η ψαλμωδία είναι βιταμίνες που χρειάζεται κάθε μέρα η ψυχή.

Να μην αφήνουμε την ημέρα να περνάη χωρίς καθόλου προσευχή . Θυμάμαι στον πόλεμο, όταν περνούσαν οι μέρες χωρίς να κάνουμε επίθεση, ρίχναμε και καμμιά τουφεκιά. Αλλιώς θα έλεγαν οι εχθροί: «αυτοί κοιμούνται» και θα μας έκαναν αιφνιδιασμό. Το ίδιο να κάνουμε και στον πνευματικό αγώνα. Όταν καμμιά φορά νιώθουμε εξάντληση και δεν μπορούμε να κάνουμε όλα τα πνευματικά μας καθήκοντα, να μην κόβουμε το σχοινί, την επικοινωνία με τον Θεό∙ να κάνουμε λίγες μετάνοιες , κανένα κομποσχοίνι. Να ρίχνουμε δηλαδή κανα-δυό ριπές, για να μην μας αιχμαλωτίση το ταγκαλάκι. Και , μόλις συνέλθουμε, να αρχίζουμε πάλι κανονικά τον αγώνα μας.

Όταν κανείς αφήνη τα πνευματικά, αν δεν κάνη έστω και λίγες μετάνοιες, κανένα κομποσχοίνι, μετά αγριεύει. Δουλειές μπορεί να κάνη, προσευχή όμως όχι. Βλέπω μοναχούς που κάνουν συνέχεια δουλειές και αφήνουν την μελέτη και την προσευχή. «Ας κάνω και αυτό, λένε ας κάνω και το άλλο», και η προσευχή μένει, και τελικά αγριεύουν , γίνονται σαν κοσμικοί. Έχω δει εργάτες που μπορεί να πελεκάνε πέτρες μέσα στον ήλιο ή να κόβουν ξύλα όλη μέρα, αλλά τριπλό μεροκάματο να τους δώσης, μισή ώρα στην εκκλησία δεν μπορούν να σταθούν∙ βγαίνουν έξω και καπνίζουν. Το έχω παρατηρήσει αυτό.

Όταν ο άνθρωπος δεν προσεύχεται, απομακρύνεται από τον Θεό και γίνεται σαν το βόδι∙ δουλεύει, τρώει, κοιμάται. Και όσο απομακρύνεται από τον Θεό, τόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα. Ψυχραίνεται η καρδιά του, και ύστερα δεν μπορεί καθόλου να προσευχηθή. Για να συνέλθη, πρέπει να μαλακώσει η καρδιά του , να πάρη στροφή μετανοίας, να συγκλονισθή.

Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ    ζ΄ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ» ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»    ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  7 ΔΕΚ 2012 

Όλο το μυστικό είναι να διατηρούμε την ειρήνη της καρδιάς μας. Αυτό γίνεται με το να παραδέχεσαι τα λάθη της καθημερινότητας.

Η αντιμετώπιση των λαθών
ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ αφήνοντάς τον να παίρνει από εσένα αυτό που θέλει. Τον βοηθάς σιγά σιγά να αποκτά αυτογνωσία και να διορθώσει το πάθος του. ας πούμε για παράδειγμα ότι σου χαλάει το αμάξι αλλά εκείνος ταραγμένο

ς φωνάζει. Εγώ τότε ήσυχα λέγω: «Δεν πειράζει». Έτσι τον θεραπεύεις. Αν για παράδειγμα ρωτήσεις : «Ποιός το χάλασε;» ή «Ποιός το πήρε;» ή «Ποιος έσπασε τα ποτήρια;» δεν τον θεραπεύεις. Θα προκαλέσεις ταραχή στην ψυχή του. Γιατί δεν λέει μόνος του ότι «εγώ το έκανα»; Επειδή έχει εγωισμό.
Κάποτε στα Καυσοκαλύβια μου χάλασε ένα καινούριο καλάμι ψαρέματος. Η πίκρα μου ήταν μεγάλη για την ατυχία αυτή, διότι δεν ήμουν έτοιμος να το φανερώσω με ταπεινότητα και συντριβή καρδίας. Έστω και αν ήταν μικρό το γεγονός. Τα μικρά δηλώνουν και τα μεγάλα. Ξεκίνησα λοιπόν να ανηφορίζω από τη θάλασσα για την καλύβα, βαρύς και ασήκωτος. Έλεγα μέσα μου: «Μέρα νύχτα να δίνουμε πίκρα στον Γέροντα;» Στην πορεία αποφάσισα να το ομολογήσω στον Γέροντα με ειλικρίνεια και να αναλάβω εξ ολοκλήρου την ευθύνη. Τότε ήρθε μέσα μου γαλήνη και ειρήνη. Όταν πήγα στο κελί του Γέροντα, του είπα: «Γέροντα, το καλάμι έπιασε κόκκο και έπαθε ζημιά». Μου είπε ήρεμα: «Δεν πειράζει, να τα λες να ταπεινώνεσαι».
Όλο το μυστικό είναι να διατηρούμε την ειρήνη της καρδιάς μας. Αυτό γίνεται με το να παραδέχεσαι τα λάθη της καθημερινότητας. Όταν κλοτσάς το άτυχο γεγονός, φανερώνει εγωισμό. Άπαξ και συνεχίσεις το άλλο δευτερόλεπτο να σκέφτεσαι το ποτήρι που έσπασε, έχασες την ειρήνη της καρδιάς. Πρέπει το άτυχο γεγονός να το κόβεις αμέσως. Να σε πονάει και αμέσως να το ξεχνάς. Χρειάζεται να παίξεις μέχρι το τέλος. Ενώ μπορεί για παράδειγμα να έχεις φάει πέντε γκολ, να συνεχίζεις να παίζεις σαν να μην έχεις φάει κανένα γκολ. Για να μην πέσει το ηθικό σου.

Από το βιβλίο: «ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Από το χάος στο φως
Στα ίχνη ενός σπουδαίου ανθρώπου του Θεού»
ΑΘΗΝΑ 2012

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  8 ΔΕΚ 2012 

Προσευχή για τον πνευματικό μας αγώνα

- Γέροντα, ο Αββάς Ισαάκ γράφει: «Πώς ζητάς να αγαπήσης τον Θεό, ενώ δεν έχεις καθαρισθή από τα πάθη;». Αν κάποιος δεν έχη καθαρισθή από τα πάθη του και έχει πόθο να αγαπήση τον Θεό, μπορεί αυτό να έχη μέσα αναίδεια;
- Όχι, γιατί να έχη αναίδεια; Αγωνίζεται κανείς να καθαρισθή από τα πάθη και συγχρόνως θέλει να αγαπήση τον Θεό. Παράλληλα γίνονται και τα δύο. Αν όμως κάποιος αδιαφορή για τα πάθη του και ζητά στην προσευχή του να αγαπήση τον Θεό, αυτός έχει αναίδεια.
- Γέροντα, διάβασα κάπου ότι το δώρημα στην προσευχή είναι ανάλογο με την πίστη και με την θερμότητα της καρδιάς.
- Εσύ τι ζητάς από τον Θεό;
- Να με απαλλάξη, Γέροντα, από την σκληρότητα και να μαλακώση την καρδιά μου, όταν προσεύχωμαι.
- «Ζητείτε και θα λάβετε», είπε ο Χριστός. Αν αυτό που ζητάς είναι καθαρό και για το συμφέρον σου, θα το λάβης. Αν ζητάς από το Θεό δύναμη, για να προσεύχεσαι να συγχωρήση τις αμαρτίες σου και να βοηθήση τους άλλους, αυτό είναι καλό και θα σου το δώση. Αν όμως ζητάς να σου δοθή το χάρισμα της προσευχής, για να νιώσης ευχαρίστηση, χαρά στην προσευχή, πώς να σου το δώση;
- Γέροντα, μερικές φορές εύχομαι να μου δώση ο Θεός θείο φωτισμό˙ είναι σωστό το αίτημά μου;
- Να προσπαθήσης πρώτα κι εσύ και μετά να ζητάς και από τον Θεό τον θείο φωτισμό, γιατί ο Θεός θέλει πρώτα την δική μας προσπάθεια και ύστερα δίνει ό,τι Του ζητάμε. Να σκέφτεσαι, να προσεύχεσαι, να προσέχης και να ενεργής με σύνεση, και μετά θα έρθη ο θείος φωτισμός. Όταν, ας υποθέσουμε , σε ρωτούν για ένα θέμα, να μη βιάζεσαι να απαντήσης, αλλά να ζητάς από τον Θεό να σε φωτίση . «Θεέ μου, να λες, φώτισέ με να πω αυτό που πρέπει», και ο Θεός θα σου δίνη λόγο ανάλογα με την περίπτωση. Η βιαστική απάντηση είναι του μυαλού˙ ενώ η απάντηση που περνά μέσα από την προσευχή , είναι του Θεού.
- Γέροντα, η έλλειψη εγρηγόρσεως με κάνει να φοβάμαι να ζητήσω από τον Θεό να με βοηθήση σε κάποια προσπάθειά μου, γιατί βλέπω ότι δεν τα αξιοποιώ τις ευκαιρίες που μου δίνει.
- Να ζητάς την βοήθεια του Θεού και συγχρόνως να Τον παρακαλάς να σου δίνη και εγρήγορση, για να μπορέσης να αξιοποιήσης την ευκαιρία που θα σου δώση.
- Είναι σωστό, Γέροντα, να παρακαλούμε τον Θεό να πάμε στον παράδεισο;
- Εγώ δεν παρακαλώ τον Θεό να πάω στον Παράδεισο. Τον παρακαλώ να με βοηθήση να μην Τον στενοχωρώ με την συμπεριφορά μου. Όμως, αν πάω στην κόλαση, δεν θα λυπήσω τον Θεό; Επομένως, ούτε αυτό θα γίνη, αφού Τον παρακαλώ να με βοηθήση να μην Τον στενοχωρώ.



Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ  ζ

΄
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ» ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  7 ΝΟΕ 2012

Η καρδιά σας να είναι απλή, όχι διπλή και ανειλικρινής, αγαθή κι όχι πονηρή και ιδιοτελής.

Απλά, απαλά θα κάνετε το καθετί. Δεν θα κάνετε τίποτε με σκοπιμότητα. Να μη λέτε, “θα το κάνω έτσι, για να έλθει αυτό το αποτέλεσμα”, αλλά θα το κάνετε έτσι απαλά, χωρίς να το ξέρετε. Δηλαδή Προσεύχεσθε απλά και δεν σκέφτεσθε τι θα χαρίσει ο Θεός μές στην ψυχή σας. Δεν κάνετε υπολογισμούς. Ξέρετε, βέβαια, τι χαρίζει ο Θεός στην επαφή μαζί Του, αλλά είναι σαν να μην ξέρετε. Να μην το συζητάτε ούτε με τον εαυτό σας. Έτσι, όταν λέτε την ευχή “Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”, να τη λέτε απαλά, απλά και να μη σκέφτεσθε τίποτε άλλο παρά μόνο την ευχή. Αυτά είναι πολύ λεπτά πράγματα και χρειάζεται να επενεργήσει η χάρις του Θεού.
Η καρδιά σας να είναι απλή, όχι διπλή και ανειλικρινής, αγαθή κι όχι πονηρή και ιδιοτελής. Την απλή και αγαθή ψυχή όλο την επιζητούν, αναπαύονται σ΄ εκείνη, την πλησιάζουν χωρίς φόβο, χωρίς υποψία. Και η ίδια ζει με εσωτερική ειρήνη, έχει αγαθή σχέση μ΄ όλους τους ανθρώπους και μ΄ όλη την κτίση. Ο αγαθός, ο καλοκάγαθος, αυτός που δεν έχει πονηρούς λογισμούς, ελκύει την χάρι του Θεού. Κυρίως η αγαθότητα και η απλότητα ελκύουν την χάρι του Θεού, είναι οι προϋποθέσεις, για να έλθει ο θεός και “μονήν ευρήσει”. Αλλά πρέπει να γνωρίζει ο αγαθός και τις πονηρίες του διαβόλου και των ανθρώπων, διότι πολύ θα ταλαιπωρείται, αλλιώς θα έπρεπε να ζει σε κοινωνία αγγέλων

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   6 ΔΕΚ 2012 

Εσπερινός του Αγίου Νικολάου στην Κοζάνη

Κοζάνη, Γιώργος Φερδής

Στον Μέγα πανηγυρικό Εσπερινό στον Καθεδρικό Ναό της Μητροπόλεως Κοζάνης, χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

Ο Μακαριώτατος έφθασε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Κοζάνης κ. Παύλο και πλειάδα Αρχιερέων.

Εκεί πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για να καλωσορίσει τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας, ενώ ο άγημα του στρατού απέδωσε τιμές.

Στον Εσπερινό παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Βεροίας κ. Παντελεήμων, Ελασσώνος κ. Βασίλειος, Ιλίου κ. Αθηναγόρας και Κοζάνης κ. Παύλος.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης Βεροίας, ο οποίος μίλησε για την σημαντική προσωπικότητα του Αγίου Νικολάου και για τον θαυμαστό βίο του ο οποίος είναι παράδειγμα για την σημερινή εποχή.

Στο τέλος ο Μακαριώτατος φανερά συγκινημένος από την αγάπη του κόσμου, ευχήθηκε στον λαό της Κοζάνης, να τους προστατεύει ο Άγιος Νικόλαος, από κάθε πρόβλημα και χρόνια πολλά σε όσους εορτάζουν.

Αύριο ημέρα της εορτής του Αγίου Νικολάου, θα τελεστεί συλλείτουργο προεξάρχοντος του Αρχιεπίσκοπου κ. Ιερωνύμου.

Μερικές φορές ζητούμε κάτι από τον Θεό, αλλά δεν κάνουμε υπομονή και ανησυχούμε.

Μερικές φορές ζητούμε κάτι από τον Θεό, αλλά δεν κάνουμε υπομονή και ανησυχούμε.
Αν δεν είχαμε δυνατό Θεό, τότε να ανησυχούσαμε. Αλλά αφού έχουμε Θεό Παντοδύναμο και έχει πάρα πολλή αγάπη, τόση που μας τρέφει και με το Αίμα Του, δεν δικ

αιολογούμαστε να ανησυχούμε.
Μερικές φορές δεν αφήνουμε ένα δύσκολο θέμα μας στα χέρια του Θεού, αλλά ενεργούμε ανθρώπινα. Όταν ζητούμε κάτι από τον Θεό και κλονίζεται η πίστη μας και θέλουμε να ενεργήσουμε ανθρωπίνως στα δυσκολοκατόρθωτα, χωρίς να περιμένουμε την απάντηση στο αίτημά μας από τον Θεό, είναι σαν να κάνουμε
αίτηση στον βασιλέα Θεό και την παίρνουμε πίσω, την ώρα που Εκείνος απλώνει το χέρι Του, για να ενεργήσει.
Τον παρακαλούμε πάλι, αλλά και πάλι κλονίζεται η πίστη μας και ανησυχούμε και επαναλαμβάνουμε το ίδιο. Έτσι διαιωνίζεται η ταλαιπωρία μας. Κάνουμε δηλαδή σαν εκείνον που κάνει μια αίτηση στο Υπουργείο και ύστερα από λίγο μετανιώνει και την αποσύρει. Ξαναμετανιώνει, την υποβάλλει· μετά από λίγο πάλι την αποσύρει. Η αίτηση όμως πρέπει να μείνει, για να παίρνει την σειρά της.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟ Σ

 

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 6 ΔΕΚ  2012

Προσευχή για τον πνευματικό μας αγώνα

- Γέροντα, ο Αββάς Ισαάκ γράφει: «Πώς ζητάς να αγαπήσης τον Θεό, ενώ δεν έχεις καθαρισθή από τα πάθη;». Αν κάποιος δεν έχη καθαρισθή από τα πάθη του και έχει πόθο να αγαπήση τον Θεό, μπορεί αυτό να έχη μέσα αναίδεια;
- Όχι, γιατί να έχη αναίδεια; Αγωνίζεται κανείς να καθαρισθή από τα πάθη και συγχρόνως θέλει να αγαπήση τον Θεό. Παράλληλα γίνονται και τα δύο. Αν όμως κάποιος αδιαφορή για τα πάθη του και ζητά στην προσευχή του να αγαπήση τον Θεό, αυτός έχει αναίδεια.
- Γέροντα, διάβασα κάπου ότι το δώρημα στην προσευχή είναι ανάλογο με την πίστη και με την θερμότητα της καρδιάς.
- Εσύ τι ζητάς από τον Θεό;
- Να με απαλλάξη, Γέροντα, από την σκληρότητα και να μαλακώση την καρδιά μου, όταν προσεύχωμαι.
- «Ζητείτε και θα λάβετε», είπε ο Χριστός. Αν αυτό που ζητάς είναι καθαρό και για το συμφέρον σου, θα το λάβης. Αν ζητάς από το Θεό δύναμη, για να προσεύχεσαι να συγχωρήση τις αμαρτίες σου και να βοηθήση τους άλλους, αυτό είναι καλό και θα σου το δώση. Αν όμως ζητάς να σου δοθή το χάρισμα της προσευχής, για να νιώσης ευχαρίστηση, χαρά στην προσευχή, πώς να σου το δώση;
- Γέροντα, μερικές φορές εύχομαι να μου δώση ο Θεός θείο φωτισμό˙ είναι σωστό το αίτημά μου;
- Να προσπαθήσης πρώτα κι εσύ και μετά να ζητάς και από τον Θεό τον θείο φωτισμό, γιατί ο Θεός θέλει πρώτα την δική μας προσπάθεια και ύστερα δίνει ό,τι Του ζητάμε. Να σκέφτεσαι, να προσεύχεσαι, να προσέχης και να ενεργής με σύνεση, και μετά θα έρθη ο θείος φωτισμός. Όταν, ας υποθέσουμε , σε ρωτούν για ένα θέμα, να μη βιάζεσαι να απαντήσης, αλλά να ζητάς από τον Θεό να σε φωτίση . «Θεέ μου, να λες, φώτισέ με να πω αυτό που πρέπει», και ο Θεός θα σου δίνη λόγο ανάλογα με την περίπτωση. Η βιαστική απάντηση είναι του μυαλού˙ ενώ η απάντηση που περνά μέσα από την προσευχή , είναι του Θεού.
- Γέροντα, η έλλειψη εγρηγόρσεως με κάνει να φοβάμαι να ζητήσω από τον Θεό να με βοηθήση σε κάποια προσπάθειά μου, γιατί βλέπω ότι δεν τα αξιοποιώ τις ευκαιρίες που μου δίνει.
- Να ζητάς την βοήθεια του Θεού και συγχρόνως να Τον παρακαλάς να σου δίνη και εγρήγορση, για να μπορέσης να αξιοποιήσης την ευκαιρία που θα σου δώση.
- Είναι σωστό, Γέροντα, να παρακαλούμε τον Θεό να πάμε στον παράδεισο;
- Εγώ δεν παρακαλώ τον Θεό να πάω στον Παράδεισο. Τον παρακαλώ να με βοηθήση να μην Τον στενοχωρώ με την συμπεριφορά μου. Όμως, αν πάω στην κόλαση, δεν θα λυπήσω τον Θεό; Επομένως, ούτε αυτό θα γίνη, αφού Τον παρακαλώ να με βοηθήση να μην Τον στενοχωρώ.



Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ
ζ΄
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

όταν σας ζητάει κάποιος να κάνετε προσευχή, γιατί την τάδε ημέρα θα μπει στο χειρουργείο, να προσεύχεστε από την στιγμή που σας το ζητάει.

Γέροντα, το αν βοηθηθεί ένας άρρωστος από την προσευχή που κάνουμε,
Εσείς, όταν  σας ζητάει κάποιος να κάνετε προσευχή, γιατί την τάδε ημέρα θα μπει στο χειρουργείο, να προσεύχεστε από την στιγμή που σας το ζητάει. Να μην περιμένετε την ώρα που θα μπει στο χειρουργείο να προσευχηθείτε. Και στις ακολουθίες, όταν λέει ο ιερέας «υπέρ των εν ασθενείαις κατακειμένων», να λέτε με πόνο το «Κύριε, ελέησον». Αν κάνετε με το διαπασών «βού...», για να πείτε «Κύριε, ελέησον» μουσικό, ο νους σας θα είναι

στο «βού...» και στον χαβά, και οι άρρωστοι οι καημένοι που υποφέρουν θα περιμένουν από σας λίγη βοήθεια! Εκείνοι έχουν τον πόνο τους. Εσύ, που δεν έχεις πόνο, προσευχήσου για εκείνους, να βοηθηθούν. Αφού δεν αναστενάζεις στο
κρεβάτι, αναστέναξε τουλάχιστον στην προσευχή για τους αρρώστους. Αν οι υγιείς δεν κάνουν λίγη προσευχή για τους αρρώστους, θα τους πει μεθαύριο ο Χριστός:
«Είχατε την υγεία σας και δεν κάνατε προσευχή γι’ αυτούς που υπέφεραν; ‘’Ουκ οίδα υμάς...’’».
Αν για έναν άρρωστο δεν κάνουμε προσευχή, η αρρώστια θα ακολουθήσει την φυσική της πορεία. Ενώ, αν κάνουμε προσευχή,, μπορεῖ νὰ ἀλλάξη δρόμο. Γι’ αὐτὸ πάντα νὰ κάνετε προσευχὴ γιὰ τοὺς ἀρρώστους.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  6 ΔΕΚ 2012