Πόσο μισεί ο διάβολος το ανθρώπινο γένος και θέλει να το εξαφανίση!

Πόσο μισεί ο διάβολος το ανθρώπινο γένος και θέλει να το εξαφανίση!
Και εμείς ξεχνούμε με ποιον παλεύουμε. Να ξέρατε πόσες φορές ο διάβολος τύλιξε την γη με την ουρά του, για να την καταστρέψη! Δεν τον αφήνει όμως ο Θεός, του χαλάει τα σχέδια. Ναι το κακό που πάει να κάνη το ταγκαλάκι{διαβολακι }, ο Θεός το αξιοποιεί και βγάζει μεγάλο καλό. Ο διάβολος τώρα οργώνει, ο Χριστός όμως θα σπείρη τελικά.Και πάντα βλέπουμε ότι ο Καλός Θεός στις μεγάλες δοκιμασίες δεν αφήνει να περάσουν περισσότερες από τρεις γενιές, για να υπάρχη προζύμι. Πριν την Βαβυλώνια αιχμαλωσία οι Ισραηλίτες έρριξαν σε ένα ξεροπήγαδο την φωτιά από την τελευταία θυσία που έκαναν, ώστε να βρουν μετά από την ίδια φωτιά και να αρχίσουν πάλι τις θυσίες. Και πράγματι, μετά από εβδομήντα χρόνια, όταν επέστρεψαν, βρήκαν από εκείνητην φωτιά και άρχισαν τις θυσίες. Σε κάθε δύσκολη περίοδο δεν παρασύρονται όλοι. Ο Θεός διατηρεί μια ζύμη για τις επόμενες γενιές.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  6 ΜΑΡ  2013  

Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται.

Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται.
Οποιος δεν πιστεύει στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, εκτός που μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει καιτην ψυχή του αιώνια. Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθής.
Αν δουλεύης στο μαύρο αφεντικό, σου κάνει την ζωή μαύρη από εδώ.
Αν δουλεύης στην αμαρτία, θα πληρωθής από τον διάβολο. Αν εργάζεσαι την αρετή, θα πληρωθείς από τον Χριστό. Και όσο εργάζεσαι στον Χριστό, τόσο θα λαμπικάρεσαι, θα αγάλλεσαι. Αλλά εμείς λέμε:
“Χαμένο το' χουμε να εργασθούμε στον Χριστό;”
Κα είναι φοβερό! Να μην αναγνωρίζουμε την θυσία του Χριστού για τον άνθρωπο! Σταυρώθηκε ο Χριστός, για να μας λυτρώση από την αμαρτία, για να εξαγνισθή όλο το ανθρώπινο γένος.
Τι έκανε ο Χριστός για μας; Τι κάνουμε εμείς για τον Χριστό;

Γεροντας Παισιος

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 6 ΜΑΡ 2013 

Υπάρχουν δυο μορφές αδικίας, η υλική και η ηθική.

Υπάρχουν δυο μορφές αδικίας, η υλική και η ηθική.
Υλική αδικία είναι, όταν αδική κανείς τον άλλον σε υλικά πράγματα. Ηθική είναι, όταν λ.χ. κάποιος γελάση μια κοπέλα, και αν μάλιστα είναι ορφανή, με πενταπλάσιο βάρος βαραίνει την ψυχή του. Στον πόλεμο η σφαίρα ξέρεις πώς κυνηγάει τους ανήθικους; εκεί βλέπεις έντονα την θεία δικαιοσύνη, την προστασία του Θεού. Ατιμία στον πόλεμο δεν σηκώνει. Ανήθικο άνθρωπο θα τον βρη σφαίρα. Κια φορά πηγαίναμε με την διλοχία μας να αντικαταστήσουμε ένα τάγμα. Εν τω μεταξύ όμως μας χτύπησαν και ριχτήκαμε στην μάχη. Ένας, θυμάμαι, από εκείνο το τάγμα είχε κάνειτην προηγούμενη μέρα μια ατιμία, είχε βιάσει μια έγκυο, την καημένη. Ε, σ' εκείνη την επιχείρηση μόνον αυτός σκοτώθηκε!! Φοβερό! Ολοι έλεγαν μετά: “Το κτήνος, καλά έπαθε και σκοτώθηκε!” Ηδίως αυτοί πουκάνουν πονηριές, που κοιτάζουν να ξεφύγουν από 'δω, να ξεφύγουν από 'κει, τελικά δεν γλυτώνουν. Είναι παρατηρημένο ότι όσοι πιστεύουν πολύ, φυσικά ζούνε και τίμια, χριστιανικά, και το σώμα τους το τίμιο προστατεύεται από τα πυρά περισσότερο απ' ό,τι αν φορούσαν Τιμιόξυλο.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   5 ΜΑΡ  2013

Καιρός να γυρίσουμε πίσω.

Αφού αφήσαμε το σπίτι του Πατέρα μας κι εμείς, και σπαταλήσαμε τον πλούτο μας σε ακολασίες, ήρθε η κρίση, και ζητήσαμε να  δουλέψουμε κάπου και δεν βρήκαμε. Πιάσαμε πρόχειρη δουλειά , παράνομη,  αλλά πάλι πεινάσαμε. Καιρός να γυρίσουμε πίσω στον οίκο του Πατέρα, να εξομολογηθούμε να καθαριστούμε και να γευτούμε την τράπεζα που θα μας παραθέσει. Ας μουτρώσουν μερικοί που δεν έφυγαν από το σπίτι, σαν τον μεγάλο αδελφό, οι περισσότεροι θα χαρούν…

Γέροντα, τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στην πίστη και την αγάπη

Πίστη και αγάπη
- Γέροντα, τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στην πίστη και την αγάπη;

- Πρώτα είναι η πίστη και μετά έρχεται η αγάπη. Πρέπει να πιστεύη κανείς ,για να αγαπάη. Δεν μπορεί να αγαπήση κάτι που δεν το πιστεύει. Για αυτό, για να αγαπήσουμε τον Θεό, πρέπει να πιστέψουμε στον Θεό. Ανάλογη με την πίστη που έχει κανείς είναι και η ελπίδα και η αγάπη και η θυσία για τον Θεό και τον πλησίον. Η θερμή πίστη στον Θεό γεννάει την θερμή αγάπη προς τον Θεό και προς την εικόνα του θεού, τον συνάνθρωπό μας. Και από την υπερχείλιση της αγάπης μας – που δεν χωράει στην καρδιά και χύνεται έξω- ποτίζονται και τα καημένα τα ζώα. Πιστεύουμε πολύ, αγαπάμε πολύ . Αν η πίστη μας είναι χλιαρή, και η αγάπη μας θα είναι χλιαρή.
Αν η πίστη μας είναι θερμή, και η αγάπη μας θα είναι θερμή!!!!

 
Γεροντας Παισιος

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  5 ΜΑΡ  2013  

Καθένας, ο,τιδήποτε βλέπει, ο,τιδήποτε φτιάχνει, είτε ράβει είτε κεντάει, όλα να τα αξιοποιεί πνευματικά.

« Με τι σοφία το δημιούργησε ο Θεός! »

Καθένας, ο,τιδήποτε βλέπει, ο,τιδήποτε φτιάχνει, είτε ράβει είτε κεντάει, όλα να τα αξιοποιεί πνευματικά.
Λουλούδια βλέπει; Είδε τον Θεό. Γουρούνια βλέπει; Ναι, βρε παιδί, πάλι είδε τον Θεό! Θα πης: « Από το γουρούνι μπορώ να δω τον Θεό; » . Ναι, από το γουρούνι. Βλέπεις πως το έχει κάνει ο Καλός Θεός ! Του έχει δώσει ένα ρύγχος, να σκάβη στο χώμα και να βρίσκη τους βολβούς μέσα στην γη, χωρίς να βλέπη. Η μύτη του να είναι έτσι, που να μην κόβεται, όταν συναντάη ξυράφια , γυαλιά, αγκάθια κ.λ.π. ! Όχι μόνον όταν βλέπη κανείς ένα όμορφο και ευωδιαστό λουλούδι, να λέη « με τι σοφία το δημιούργησε ο Θεός! » , αλλά και όταν βλέπη το γουρούνι κι εκεί να βλέπη τον Θεό! Και αν σκεφθώ ότι ο Θεός μπορούσε να με κάνη γουρούνι και με έκανε άνθρωπο ! Σας φαίνεται παράξενο; Δεν μπορούσε να μας είχε κάνει γουρούνια ο Θεός; Οι κυνηγοί τραυματίζουν το αγριογούρουνο και πολλές φορές δεν το βρίσκουν. Πάνε μετά τα αγρίμια και το τρώνε το καημένο ζωντανό ! Ιατρική περίθαλψη δεν έχει και βασανίζεται, παρόλο που τον Δημιουργό του δεν Τον έχει πληγώσει. Ενώ ο άνθρωπος και τον Δημιουργό του Τον έχει πληγώσει και Τον πληγώνει συνέχεια και έχει και αχαριστία πολλές φορές. Για αυτό λέω να δουλεύετε σωστά. Πόσο καλά τα έκανε όλα ο Θεός! Τι δύναμη δίνει ο Θεός και στα ζώα ! Λέει ο γιατρός: « Για να έχης γερούς μύες, να τρως κρέας » . Και βλέπεις, οι ταύροι χόρτο τρώνε, οι καημένοι, και όμως έχουν κάτι μπράτσα! Εκεί δεν βλέπεις τον Θεό; Μόνο με χόρτο δηλαδή που τρώνε τους δυναμώνει ο Θεός. Πόσο μάλλον τον άνθρωπο! Το καταλάβατε;
Όταν κανείς δουλεύη με αυτόν τον τρόπο, φθάνει σε μια κατάσταση να βοηθιέται όχι μόνον από τους Αγίους αλλά και από τους αμαρτωλούς. Ο Άγιος μας ενισχύει με το άγιο παράδειγμά του. Ο αμαρτωλός μας συγκρατεί με την πτώση του, μας βάζει χαλινό. Μας φρενάρει ,όχι για να μην ξεπέσουμε στα μάτια των άλλων, αλλά για να μη λυπήσουμε τον Θεό.

Γεροντας Παισιος Αποσπασμα απο το βιβλιο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  5 ΜΑΡ 2013 !

Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται και δυστυχώς είναι αναγκασμένοι όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα σ' αυτήν την κόλαση του κόσμου.

Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται και δυστυχώς είναι αναγκασμένοι όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα σ' αυτήν την κόλαση του κόσμου. Νιώθουν οι περισσότεροι μια μεγάλη εγκατάλειψη, μια αδιαφορία
-ιδίως τώρα από παντού. Δεν έχουν από που να κρατηθούν. Είναι αυτό που λένε:
“Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται”.
Αυτό δείχνει ότι ο πνιγμένος ζητάει από κάπου να πιασθή, να σωθή. Βλέπεις, το καράβι βουλιάζει και ο άλλος πάει να πιασθή από το κατάρτι. Κα, αφού το καράβι κινδυνεύει να βουλιάξη, δεν σκέφτεται ότι καιτο κατάρτι θα βουλιάξη. Πιάνεται από το κατάρτι και βουλιάζει πιο γρήγορα!
Θέλω να πω ότι οι άνθρωποι ζητούν κάπου να ακουμπήσουν, από κάπου να πιασθούν. Και αν δεν έχουν πίστη να ακουμπήσουν σ' αυτήν,αν δεν εμπιστευθούν στον Θεό, θα βασανίζωνται.Μεγάλη υπόθεση η εμπιστοσύνη στον Θεό!
Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήσει ο Χριστός. Θα δήτε πως θα εκτιμήσουν την Εκκλησία!!!!

Γεροντας Παισιος

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  5 ΜΑΡ  2013 

Γέροντα, είπατε σε κανέναν ότι θα γίνη πόλεμος; Έτσι ακούσαμε. Είναι αλήθεια;

Η αμαρτία έγινε μόδα
Γέροντα, είπατε σε κανέναν ότι θα γίνη πόλεμος; Έτσι ακούσαμε. Είναι αλήθεια;
-Εγώ δεν λέω τίποτε και ο κόσμος λέει ό,τι θέλει. Και να ξέρω κάτι, πού να το πω;
-Τι βάρβαρο πράγμα, Γέροντα, ο πόλεμος!
- Άν οι άνθρωποι δεν είχαν αυτήν την ... “ευγέννεια” της αμαρτίας, δεν θα έφθαναν σ' αυτό το βάρβαρο.Πιο βάρβαρο ακόμη είναι η ηθική καταστροφή. Διαλύονται ψυχικά και σωματικά οι άνθρωποι. Κου έλεγε κάποιος: “Λένε για την Αθήνα, “ζούγκλα ζούγκλα” και κανείς δεν φεύγει από 'κει! Ολοι “ζούγκλα” την λένε και όλοι στην ζούγκλα μαζεύονται”. Πώς έχουν γίνει οι άνθρωποι! Σαν τα ζώα! Τα ζώα ξέρετε τι κάνουν;Στην αρχή μπαίνουν στον σταύλο, κοπρίζουν, ουρούν... Μετά αρχίζει να χωνεύη η κοπριά. Μόλις αρχίζηνα χωνεύη, αισθάνονται μια ζεστασιά. Δεν τα κάνει καρδιά να φύγουν από τον σταύλο, αναπαύονται. Έτσι και οι άνθρωποι, θέλω να πω, νιώθουν την ζεστασιά της αμαρτίας, και δεν τους κάνει καρδιά να φύγουν.
Καταλαβαίνουν ότι βρωμάει, αλλά από την ζεστασιά εκείνη δεν τους κάνει καρδιά να φύγουν. Μα, αν μπη τώρα ένας μέσα στον σταύλο, δεν μπορεί να αντέξη από την μυρωδιά. Ο άλλος που είναι συνέχεια στον σταύλο δεν ενοχλείται, έχει συνηθίσει πλέον.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   5 ΜΑΡ 2013

Γέροντα, μερικοί λένε: "Ότι είναι γραμμένο από τον Θεό, αυτό θα γίνει. Τι να μας απασχολεί;"

Γέροντα, μερικοί λένε: "Ότι είναι γραμμένο από τον Θεό, αυτό θα γίνει. Τι να μας απασχολεί;"

Ναι, το λένε, αλλά δεν είναι έτσι, βρε παιδάκι μου! Και εγώ ακούω μερικούς να λένε: " Οι Εβραίοι δεν είναι τόσο κουτοί να προδοθούν με το 666, αφού το λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Αν ήταν θα το έκαναν με πιο έξυπνο τρόπο, πιο κρυφά". Ε, καλά οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν ήξεραν την Παλιά Διαθήκη; Ο ‘Αννας και ο Καϊάφας δεν ήξεραν καλύτερα από όλους ότι έγραφε πως για "τριάκοντα αργύρια" θα προδώσουν τον Χριστό; Γιατί δεν ζητούσαν τριάντα ένα ή είκοσι εννέα αργύρια και ζήτησαν "τριάκοντα"; Αλλά ήταν τυφλωμένοι. ‘Ηξερε ο Θεός ότι μόνον έτσι θα γίνουν.
Ο Θεός προγνωρίζει, δεν προορίζει- μόνον οι Τούρκοι πιστεύουν στο γραμμένο, στο κισμέτ.
Ο Θεός γνωρίζει ότι αυτό θα γίνη έτσι, και ο άνθρωπος το κάνει από χαζομάρα.
Δεν είναι ότι ο Θεός έβγαλε μία διαταγή, αλλά βλέπει την κακία των ανθρώπων που θα φθάσει και ότι η γνώμη τους δεν θα αλλάξει. ‘Οχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  5 ΜΑΡ 2013 

Εκκλησία, η Μάννα μας (συνέχεια)

Αν μπορούσαμε να πούμε στον κόσμο αυτή τη μόνη δυνατή και παρήγορη αλήθεια…, ότι στην Εκκλησία δίνεις δάκρυα και παίρνεις άφεση…, ότι το Χριστό δεν τον απασχολούν οι αμαρτίες μας αλλά η μετάνοιά μας…

Αν μπορούσαμε να πούμε στα νέα παιδιά να μη διστάζουν, όπως κι αν έζησαν, να γυρίσουν στην Εκκλησία… Γιατί η Εκκλησία είναι Μάννα κι όταν γυρίζουμε σ’ αυτή, δε ρωτάει να μάθει τί κάναμε, αλλά μας κοιτάει στα μάτια να δει τί πάθαμε…, πόσα συντρίμμια γίναμε…

Η ζωή της Εκκλησίας και η Αγάπη της για μας – άκουσέ με- δεν εξαρτώνται ούτε απ’ την αθλιότητά μας ούτε απ’ την αγιότητά μας, αλλά από το Χριστό!

Ο Χριστός είναι ο ενεργών τα πάντα μέσα στην Εκκλησία. Ο Χριστός βαπτίζει! Ο Χριστός στεφανώνει! Ο Χριστός ενώνει! Ο Χριστός ακούει! Ο Χριστός διαβάζει συγχωρητική ευχή! Ο Χριστός ευλογεί! Ο Χριστός παρηγορεί! Ο Χριστός αγιάζει όλη την κτίση!

Ο ιερέας;

Ο ιερέας δανείζει τα χέρια του και τη φωνή του. Σηκώνει τα χέρια του και δέεται:

«Αὐτὸς οὖν, φιλάνθρωπε Βασιλεῦ, πάρεσο καὶ νῦν ἁγίασον τὸ ὕδωρ τοῦτο, τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ» και αγιάζεται το νερό! Σηκώνει τα χέρια του και το λάδι γίνεται έλαιον αγαλλιάσεως! το ψωμί Σώμα! Και το κρασί Αίμα Χριστού! Πνεύματι Ἁγίῳ!

Αν μπορούσαμε να πούμε στα παιδιά μας ότι ο ιερέας , όποιος κι αν είναι, μπορεί και κάνει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν ούτε οι Άγγελοι:

Θεία Λειτουργία!

Δηλαδή;

Δηλαδή κατεβάζει το Θεό στη γη!

Κατεβάζει τη Θεοτόκο!

Κατεβάζει χιλιάδες αγγέλους που συνωστίζονται στο Ναό, αλλά που εμείς δεν έχουμε μάτια και δε βλέπουμε…

Ο γέροντας Ιάκωβος, στη Μεγάλη Είσοδο συχνά κοντοστεκόταν, δεν προσχωρούσε κι οι άνθρωποι γύρω του τον άκουγαν να ψιθυρίζει:

«Παρακαλώ, Άγιοι Άγγελοι, κάντε τόπο να περάσω..».

Κι ο παπα- Φιλάρετος ο Αγιορείτης, όταν τέλειωσε η Λειτουργία , είπε σε κάποιους : Σμήνος! Σμήνος με τύλιξε! Άγγελοι στο Ναό, Άγγελοι στο δάσος, χιλιάδες Άγγελοι! κι άρχισε να κλαίει…

Αυτό είναι η Θεία Λειτουργία! Άνθρωποι και Άγγελοι μαζί! Ζώντες και κεκοιμημένοι, παππούδες και προπαππούδες, οι πιστοί όλων των αιώνων… όλοι μέλη Χριστού! Σώμα Χριστού! Οστά Χριστού! Με σένα που αγαπάω και με σένα που προσπερνάω. Με οικείους και εχθρούς, όλοι σώμα ένα. Αυτό γίνεται σε κάθε Λειτουργία! Αυτό γίνεται στην Εκκλησία! Για χάρη μας! Νάτος ο Χριστός! Πάρεστι και φωνεί σε! Μας φωνάζει, - ακούς- τον καθένα με τ’ όνομά του. Να πάρουμε Χριστό! Χριστός να γίνουμε! Να επιστρέψουμε μετανοούντες και φεγγοβόλοι στα σπίτια μας.

Το μεγαλύτερο δώρο της Εκκλησίας στον κόσμο είναι η Θ. Λειτουργία. Μια παγκόσμια ελεημοσύνη , με τεράστιο βεληνεκές! Όπου γίνεται Λειτουργία, ευλογούνται τα πάντα. Ευεργετείται όλος ο χώρος …, οι καταστάσεις…, τα καθεστώτα…, οι πολιτικές…

Αναίμακτα…

Ακυρώνονται σχέδια…

Καταργούνται μίση…

Πέφτουνε τείχη…

Αποφεύγονται ναυάγια …πάσης φύσεως ναυάγια …Σώζονται άνθρωποι.. Ευεργετούνται οι παρόντες! Ευεργετούνται οι απόντες!... Ευεργετούνται οι κεκοιμημένοι!...

Κάποτε ένας προτεστάντης πάστορας είπε σ’ έναν ορθόδοξο ιερέα:

-   Εμείς κάνουμε ορφανοτροφεία, γηροκομεία, συναυλίες, ελεημοσύνες… Εσείς οι ορθόδοξοι τι κάνετε;

Και του απάντησε εκείνος: Θεία Λειτουργία! Που γεμίζει δωρεάν τον Παράδεισο και αδειάζει την κόλαση!... Αυτό κάνει η Εκκλησία… αδειάζει την κόλαση και γεμίζει τον Παράδεισο…

Συντηρεί τον κόσμο, κάνοντας Θ. Λειτουργία! Αγρυπνάει  τη μέρα, αγρυπνάει  και τη νύχτα. Κάθε νύχτα…, αιώνες τώρα…, πόσοι άγιοι βγαίνουν από τα εικονοστάσιά τους και συντρέχουν στους ανθρώπους!...

Πόσα μοναστήρια λειτουργούν ολονύκτιες λειτουργίες! Πόσα χέρια σηκώνονται και πόσα δάκρυα χύνονται υπέρ όλου του κόσμου!...

Έλεγε ο άγιος Σιλουανός:

«… κλαίει η ψυχή μου δια τον κόσμον όλον… Μετά δακρύων Σε ικετεύω, Κύριε, παρηγόρησον τας τεθλιμμένας ψυχάς του κόσμου… Δος εις πάντας τους λαούς να ακούσουν της γλυκείας Σου φωνής : αφαίωνται υμίν αι αμαρτίαι…»

Και οι μαθητές του ρωτούσαν τον π. Παϊσιο Ολάρου , Ρουμάνο μοναχό:

γέροντα, γιατί κλαις τόσο πολύ;

Κι εκείνος απαντούσε:

Επειδή εσείς δεν κλαίτε!

Οι άνθρωποι της Εκκλησίας , καθημερινά, πενθούν υπέρ όλου του κόσμου! Και πεινούν  και διψούν και γυμνητεύουν υπέρ όλου του κόσμου. Μετανοούν υπέρ όλου του κόσμου και δια της μετανοίας σώζουν τον κόσμο!

Αυτή είναι η Εκκλησία! Μάννα απεριόριστης ισχύος και απεριόριστης εμβέλειας! Αρκεί να την εμπιστευτούμε… Και εμπιστεύομαι σημαίνει πως τα πάντα είναι ημέτερα… Ό,τι έχω είναι για σένα. Ό,τι έχω είναι από σένα και σε σένα επιθυμώ να το γυρίσω. Και ό,τι έχεις είναι δικό μου. Κάθε ανάγκη σου αφορά και μένα. Κάθε προσβολή που σου γίνεται πλήττει και μένα. Όταν υβρίζεσαι κι εγώ υβρίζομαι! Όταν σε χτυπούν , πονάω! Κι όταν σε ανεβάζουν στο σταυρό, συσταυρώνομαι μαζί σου! Εμπιστεύομαι σημαίνει συμπάσχω και συνθάπτομαι και συνδοξάζομαι!... Μοιράζομαι μαζί σου τα πάντα , αγία μου Εκκλησία! Όπως έκαναν χιλιάδες Μάρτυρες που πέθαναν, για να μη σε αρνηθούν….

(συνεχίζεται)

Από το βιβλίο: «Αντίδωρο
Ελάχιστη προσφορά στη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου»
ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΡΖΑ
Εκδόσεις ΑΘΩΣ

Ξέρετε τι κάνουν οι κοσμικοί και τι κάνουν οι πνευματικοί άνθρωποι;

Ξέρετε τι κάνουν οι κοσμικοί και τι κάνουν οι πνευματικοί άνθρωποι;
Oι κοσμικοί κοιτάζουν η αυλή τους να είναι καθαρή. το σπίτι μέσα δεν τους ενδιαφέρει αν έχη σκουπίδια. Σκουπίζουν την αυλή και πετούν τα σκουπίδια μέσα στο σπίτι! Που λέει: “Οι άλλοι την αυλή βλέπουν, δεν βλέπουν μέσα το σπίτι”. Μέσα μου δηλαδή ας έχω σκουπίδια, όχι όμως έξω! Τους ενδιαφέρει να τους καμαρώνουν οι άλλοι. Ενώ οιπνευματικοί άνθρωποι κοιτάζουν το σπίτι μέσα να είναι καθαρό. Δεν τους ενδιαφέρει τι θα πη ο κόσμος,γιατί ο Χριστός κατοικεί στο σπίτι, στην καρδιά, δεν κατοικεί στην αυλή!!


Γεροντας παισιος Πνευματικη ΑΦΥΠΝΗΣΗ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

Και πάντα για καθετί που σκέφτεσθε να κάνετε, να λέτε « αν θέλη ο Θεός »

Και πάντα για καθετί που σκέφτεσθε να κάνετε, να λέτε
« αν θέλη ο Θεός »
μην πάθετε κι εσείς ό,τι έπαθε κάποιος μια φορά. Είχε αποφασίσει να πάη στο αμπέλι του για δουλειά. « Αύριο πρωί-πρωί ,λέει στην γυναίκα του , θα πάω στο αμπέλι » . « Αν θέλη ο Θεός ,θα πας » του λέει εκείνη. « Θέλει – δεν θέλει ο Θεός , λέει εκείνος, εγώ θα πάω » . Την άλλη μέρα ξεκίνησε νύχτα. Στον δρόμο εν τω μεταξύ πιάνει τέτοιος κατακλυσμός, που αναγκάσθηκε να γυρίσει πίσω. Δεν είχε φέξει ακόμη. Χτυπάει την πόρτα . « Ποιος είναι; » , ρωτάει η γυναίκα του.
« Αν θέλει ο Θεός, λέει εκείνος, ο άνδρας σου είμαι »

Γεροντας Παισιος

 

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   3 ΜΑΡ  2013