Το Τίμημα του Joseph Fadelleo TIMHMA, στα βιβλιοπωλεία από την Δευτέρα 17.3.14

Το Τίμημα του Joseph Fadelle Στο νέο συγκλονιστικό βιβλίο για τη ζωή και τον αγώνα ενός Μουσουλμάνου που μετεστράφη στο Χριστιανισμό. Ο πόλεμος δύο κόσμων μας παρουσιάζεται ανάγλυφος μέσα από τα λόγια του συγγραφέα που σήμερα πλέον ζει με την οικογένειά του στο Παρίσι.
		Ο μουσουλμάνος Joseph Fadelle ένιωσε τη θεία χάρη και με συγκλονιστικό αυθορμητισμό αποφάσισε να ακολουθήσει τον Χριστό. Όμως, η ίδια η οικογένειά του έγιναν οι διώκτες και οι καταδότες του. Στο πρόσωπό του αποδείχθηκε αληθινός ο λόγος του Χριστού: «Ο αδελφός θα παραδώσει τον αδελφό του στο θάνατο, ο πατέρας το παιδί του... θα σας μισήσουν οι πάντες για το όνομά μου» (Μάρκ. 13, 12-13). Ο σεβασμός της ελευθερίας του ανθρώπου είναι ακατανόητος για όσους αρνούνται το ανεκτίμητο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, την ελευθερία. Όμως η βία και η στέρηση της ελευθερίας, είναι ξένα προς το ευαγγέλιο. Γιατί ο δρόμος που δείχνει ο Χριστός δεν είναι άλλος από το δρόμο του παραδείγματος: «Γίνετε μάρτυρές της διδασκαλίας μου... μέχρι τα πέρατα της γης» (Πράξ. 1, 8). Αυτόν το δρόμο της ελευθερίας επέλεξε ο Joseph Fadelle. Για την πίστη του στον Χριστό έχασε πατρίδα και αδέλφια. Σήμερα ζει ανάμεσά μας και συνεχίζει να πληρώνει το βαρύ τίμημά της. Από τον πρόλογο του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκτάριου (Αντωνόπουλου)
«Είμαι σίγουρος πως θα με σκοτώσει ένας μουσουλμάνος... Αλλά δεν θα πάψω να μαρτυρώ την αλήθεια. Γιατί θα σκοτώσουν το σώμα μου, όχι την ψυχή μου.» Ζοζέφ Φαντέλ (Περιοδικό Le Point, 18/11/2010) ... αυτό το βιβλίο είναι κυριολεκτικά μια βόμβα. "Το Tίμημα", αν του αφεθείτε, είναι ένα έργο που θα αποδειχθεί ανεκτίμητο, είμαι σίγουρος γι' αυτό. Και πρέπει να αφεθείτε, γιατί το βιβλίο αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια μαρτυρία. Μιλάει για μια ζωή που αναστατώθηκε, μια ζωή που τινάχτηκε στον αέρα μετά από την συνάντησή της με τον Χριστό. Η ζωή αυτή αγγίζει τα βάθη της ψυχής και της καρδιάς μας, ενώ την ίδια στιγμή γεννά ένα αίσθημα χαράς, θαυμασμού και ντροπής. Χαράς μπροστά στην περιπέτεια μιας μεταστροφής τόσο απίστευτης, θαυμασμού μπροστά στην πίστη που μετακινεί βουνά, ντροπής μπροστά στους φόβους μας, εμάς των ∆υτικών, που καλοπερνούμε κλεισμένοι στον εαυτό μας, όταν την ίδια ώρα οι αδελφοί μας χριστιανοί πεθαίνουν στο Ιράκ ή αλλού υπό τις χειρότερες συνθήκες. Jacques de Guillebon (Περιοδικό La Nef, n°214, Avril 2010) Έχω συνείδηση του κινδύνου, αλλά με χαροποιεί να μαρτυρώ την αλήθεια. Μια απάντηση, που θα μπορούσε να ανήκει στους αποστόλους, πριν από δύο χιλιάδες χρόνια.... Ζοζέφ Φαντέλ, (Εφημερίδα Le parisien, 24.03.2010) Νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό, πρώτα απ' όλα, να διαχωρίσουμε τους μουσουλμάνους από το Ιράκ. Οι μουσουλμάνοι είναι η οικογένεια μου, είμαστε ίσοι μέσα στην ανθρωπότητα. Αγαπώ βαθιά τους μουσουλμάνους. Αλλά το Ισλάμ, σαν θρησκεία ή σαν ιδέα, είναι το χειρότερο πράγμα που έχει δημιουργήσει η ανθρωπότητα. Είναι η μόνη θρησκεία που διατάζει να σκοτώσεις τον άλλο. ... φωνάζω την αλήθεια μου, που είναι η Αλήθεια, ο Χριστός... Αυτή η αλήθεια δεν σκοτώνει, αγαπά. ... Ο Χριστός είναι ανεκτικότητα: κανείς άλλος, μόνο Εκείνος καλεί να αγαπάμε τους εχθρούς μας. (Από συνέντευξη του Ζοζέφ Φαντέλ, 20.08.2011) Το βιβλίο αυτό διαβάζεται εύκολα. Τολμώ να πω πως διαβάζεται σαν μυθιστόρημα ενώ είναι μια αληθινή ιστορία. Μια μαρτυρία που παιδαγωγεί. Διαβάζοντάς το, δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε ούτε αδιάφοροι, αλλά ούτε και χλιαροί Χριστιανοί. Ευχαριστώ τον Ζοζέφ Φαντέλ για την, με κίνδυνο της ζωής του, μαρτυρία του. Ζαν – Πιέρ Τελλιέ, 23.07.2011
Κεντρική διάθεση Εκδόσεις Αρμός, τηλ.:210 3304196
www.porphyrabooks.gr | contact | Facebook

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Υπάρχουν καιροί πικροί, δυσβάστακτοι και βασανιστικοί. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς. Στον πόλεμο της φιληδονίας πολλοί τραυματίζονται και υφίστανται οδύνες, πολύ δε περισσότερο σ’ αυτή την πνευματική μάχη δεχόμαστε πολλά τραύματα από τα πνεύματα του κακού, ηττώμεθα κυρίως όταν βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και τη λογική μας, έως ότου επιδείξουμε ταπεινοφροσύνη, αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες μας.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Μοιάζει η ζωή μας με αρκετά βαθιά τάφρο, η οποία σε καιρό βροχής γεμίζει ώστε να γίνεται αδιάβατη, ενώ τον άλλο καιρό ξεραίνεται έτσι ώστε να μην κυλά καθόλου νερό σ’ αυτήν. Οι άγιοι πατέρες εκθειάζουν μια ζωή που να μοιάζει με μικρό ρυάκι, το οποίο πάντα κυλά και ποτέ δεν ξεραίνεται. Το ρυάκι αυτό είναι, πρώτον , προσβάσιμο, δεύτερον , ευχάριστο και χρήσιμο σε όλους τους διαβάτες , επειδή το νερό του είναι πάντα πόσιμο, και καθώς κυλά ήσυχα, γι’ αυτό και ποτέ δεν θολώνει.

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Στις ύβρεις εσύ να αντιπαρατίθεσαι με ταπεινοφροσύνη, όπως εγράφη και μας υποδεικνύεται από τους πατέρες, και αν συμβεί να πέσεις, εγέρσου και πάλι και να γνωρίζεις ότι λόγω της υπερηφάνειάς σου δοκιμάζεσαι με αυτές. Να καταφύγεις στην υπακοή και την αυτομεμψία , όχι να φύγεις από το κελί. Αν ο μοναχός δεν υποστεί διάφορους πειρασμούς και προσβολές, δεν ,μπορεί  να γνωρίσει την αδυναμία του και να επιδείξει ταπεινοφροσύνη.

Η πνευματική ζωή δεν συνίσταται στο να απολαμβάνουμε ειρήνη και παρηγοριά∙ σημαίνει και τον πνευματικό σταυρό, δηλαδή να φέρουμε με γαλήνη τη στέρηση της παρηγοριάς.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Όποιος έχει τάση μάλλον προς την πνευματική ζωή, αυτός θα πρέπει να φροντίσει πρωτίστως ώστε τους πάντες και τα πάντα να τα αφήσει στην κρίση του Θεού, και να προφυλαχθεί κυρίως από τη διγνωμία, ώστε να μην πραγματοποιηθεί εφ’ υμών το ρηθέν του αγίου Απόστολου Ιακώβου, του Αδελφοθέου, ότι «ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ» ( Επιστολή Ιακώβου , κεφ. Α΄ 8 )

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Μην αφήνετε το πνεύμα σας να σβήσει, φροντίστε μάλλον να το θερμαίνετε υπομονετικά με την προσευχή και την ανάγνωση κειμένων των αγίων πατέρων και άλλων ιερών κειμένων , εξαγνίζοντας την καρδιά από τα πάθη.

Καλύτερα να αποδεχτείτε να σηκώσετε το βάρος χιλίων θανάτων, παρά να αποκλίνετε από τις θείες εντολές του Ευαγγελίου και τους εξαίσιους κανόνες του μοναχισμού.

ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ

Έτσι γίνεται και στην πνευματική ζωή: ή  η παρηγοριά προηγείται της θλίψης, ή η θλίψη προηγείται της παρηγοριάς. Αυτές οι εναλλαγές γεννούν ελπίδα και ταπεινοφροσύνη. Μόνο που υπάρχουν διαφορετικές θλίψεις, τόσο κοσμικές όσο και πνευματικές , αυτό όμως είναι ακόμα νωρίς για να το μάθεις∙ εσύ δέξου με ευγνωμοσύνη και αταραξία ό,τι στείλει ο  Θεός , να μην το παίρνεις πάνω σου στα παρηγορητικά συναισθήματα, ενώ στα θλιβερά να μην αποθαρρύνεσαι.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Σε κάθε διαμονή σου προσπάθησε να ζεις γαλήνια , δηλαδή με πνεύμα ηρεμίας και ταπεινοφροσύνης , κανέναν να μην κατακρίνεις και με κανέναν να μην θυμώνεις, ούτως ώστε ,κατά την αποστολική υποθήκη, ο λόγος μας να αναμειγνύεται με το άλας της ψυχής.

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

…

Για κάθε ευγενή προαίρεση προς το καλό, θα πρέπει να αναμένετε πειρασμούς από τη δύναμη του κακού η οποία μισεί αυτό. Αυτό το γνωρίζετε επαρκώς, γνωρίζετε επίσης τι χρειάζεται για να την αποκρούσετε και να την κατανικήσετε: αναγνώριση της αδυναμίας σας, αυτομεμψία, υποταγή και επίκληση του Θεού.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Πηγή: «ΟΠΟΥ ΘΕΟΣ, ΓΑΛΗΝΗ

Πνευματικές παραινέσεις

Των Γερόντων της Όπτινα»

Επιμέλεια-Πρόλογος

ΗΛΙΑΣ ΛΙΑΜΗΣ

Εκδόσεις ατέρμονον

Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής

..Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής και δεν εξαρτάται από υλικές ελλείψεις. Μπορεί ένας υγιής άνθρωπος να έχει πολλά εκατομμύρια στην Τράπεζα και να ζει μέσα στο άγχος. Το άγχος καταπολεμείται με την εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού και τον καλόν αγώνα.

Όσιος Πορφaύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός

Προσευχή για όλα τα παιδιά του κόσμου

Προσευχή (Θέτη Χορτιάτη)

Παναγιά μου, Παναγίτσα,
που έχεις το Χριστό αγκαλίτσα
πάρε στη χρυσή ποδιά σου
τα παιδιά της γης, κοντά σου


άσπρα, κίτρινα, μαυράκια
όλα του Χριστού αδερφάκια


δίπλα στο Χριστό
να τα έχεις


να μπορείς να τα
προσέχεις. 

Εμπιστοσύνη και μέσα μαζικής ενημέρωσης: Τί δείχνει μέτρηση της MRB

Στην 15η και 16η θέση ​βρίσκονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (τύπος και τηλεόραση αντίστοιχα) σε μία λίστα 22 θεσμών όπου μετρήθηκε από την MRB (τον Δεκέμβρη του 2013), η εμπιστοσύνη που έχουν σε αυτούς οι πολίτες:

Θέση: 1η: Ένοπλες δυνάμεις 60,2%
Θέση 2η: Εκκλησία 57,9%
Θέση 3η: Έλληνα πολίτη 56,3%
Θέση 4η: Πανεπιστήμια-σχολεία 54,8%
Θέση 5η: Αστυνομία 48,8%
Θέση 6η: Δικαιοσύνη 43,4%
Θέση 7η: Πρόεδρο της Δημοκρατίας 38,8%
Θέση 8η: Μη κυβερνητικοί Οργανισμοί 34,7%
Θέση 9η: Τοπική αυτοδιοίκηση 32,55
Θέση 10η: Μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις 31,1%
Θέση 11η: Εργατικά Σωματεία Εργαζομένων 29,8%
Θέση 12η: Ελληνική Κυβέρνηση ως θεσμός 27,6%
Θέση 13η: Κοινοβούλιο-Βουλή: 26,2%
Θέση 14η: Πολιτικά κόμματα: 19,2%
Θέση 15η: Μέσα Μαζικής ενημέρωσης ο τύπος: 18,6%
Θέση 16η: Μέσα μαζικής ενημέρωσης η τηλεόραση: 17,2%
Θέση 17η: Ελληνικές Τράπεζες: 14,3%
Θέση 18η: Πολυεθνικές εταιρείες 10%
Θέση 19η: ΕΕ Ευρωπαϊκή Ένωση
Θέση 20η: ΗΠΑ 5,5%
Θέση 21η: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα 4,8%
Θέση 22η: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο 3,3%

Στη συνέχεια σε ότι αφορά στο γενικό βαθμό εμπιστοσύνης στα ΜΜΕ ηλικιακά:

Οι ηλικίες από 18 έως 44 ετών δείχνουν  15,4% εμπιστοσύνη στον τύπο και 14,9% στην τηλεόραση, ενώ οι μεγαλύτερες ηλικίες από 45 ετών και πάνω δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα μέσα: 20,2% στον τύπο και 18,8% στην τηλεόραση.

Σε ότι αφορά στο γενικό βαθμό εμπιστοσύνης όπως αυτός έχει διαμορφωθεί διαχρονικά:

Το 2005 ήταν  στο 33,1% για την τηλεόραση και στο 32,6% για τον τύπο
Το 2007 ήταν  στο 36,9% για την τηλεόραση και στο 37,5% για τον τύπο
Το 2009 ήταν  στο 27,8% για την τηλεόραση και στο 29,8% για τον τύπο
Το 2011 ήταν στο 21,3% για την τηλεόραση και στο 23,8% για τον τύπο
Το 2013 ήταν στο 17,2% για την τηλεόραση και στο 18,6% για τον τύπο

Πηγή: εκπομπή: Στον Ενικό http://www.star.gr/Pages/Media.aspx?art=218613&artTitle=empistosyni_kai_mesa_mazikis_enimerosis_ti_deichnei_metrisi_tis_mrb

Αγία Θεοδώρα της Άρτας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Θεοδώρα Πετραλίφαινα, Βασίλισσα της Άρτας και κατοπινή Αγία, γεννήθηκε το 1210 στα Σέρβια. Ήταν κόρη του Ιωάννου Πετραλίφα, σεβαστοκράτορος και διοικητού της Θεσσαλίας και Μακεδονίας και τη μητέρα της την έλεγαν Ελένη και ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με τις πηγές, οι Πετραλίφες ήταν οικογένεια ιταλικής καταγωγής. Γενάρχης τους ήταν ο Πέτρος του Αλίφα (Πέτρος απόν το Αλίφε, πόλη της νοτίου Ιταλίας κοντά στην Καζέρτα), που πήρε μέρος στις νορμανδικές εισβολές του Ροβέρτου Γυισκάρδου και κατόπιν εισήλθε στη βυζαντινή υπηρεσία.

Βίος

Με τον θάνατο του πατέρα της μεταξύ 1224 - 1230, ο Δεσπότης της Ηπείρου Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας ανέλαβε την προστασία της. Τον Θεόδωρο όμως μετά την ήττα του από τους Βουλγάρους το 1230 στη περιοχή μεταξύ Φιλιππούπολης και Ανδριανούπολης, διαδέχεται ο ανηψιός του Μιχαήλ Β΄, γιος του Μιχαήλ Α' Κομνηνού. Περνώντας από τα Σέρβια ο Μιχαήλ, συναντά τη Θεοδώρα, εντυπωσιάζεται από την ομορφιά της παντρεύονται τον ίδιο χρόνο και τη φέρνει μαζί του στη Ήπειρο. Αναφέρεται ότι ο Μιχαήλ παντρεύτηκε την Θεοδώρα σε μια προσπάθεια να επεκτείνει την εξουσία του. Η Θεοδώρα, φύση ιδιαίτερα ευαίσθητη και αφιερωμένη στο Θεό δεν μπορεί να ακολουθήσει τους κοσμικούς ρυθμούς ζωής του συζύγου της και γίνεται όλο και περισσότερο υπόδειγμα αφιερωμένης και φιλάνθρωπης βασίλισσας. Ίσως γι’αυτό και ο γάμος τους δεν είχε καλή έκβαση αφού ο Μιχαήλ την εγκατέλειψε για την Αρτινή αρχόντισσα Γαγγρινή, την οποία μάλιστα εγκατέστησε στα ανάκτορα. Η Θεοδώρα δεν μπορεί να το αντέξει και αυτοεξορίζεται.
Για περίοδο πέντε χρόνων περιφέρεται στη περιοχή των Τζουμέρκων μαζί με τον πρωτότοκο γιο της Νικηφόρο Κομνηνό Δούκα και σαν απλή χωρική ζει από τα αγαθά που της προσφέρει η εξοχή. Σε αυτή την κατάσταση, και ενώ συνέλεγε χόρτα, λεπτομέρεια που ο βιογράφος της Ιώβ μοναχός μας μεταφέρει {λαχανευομένη}, την βρήκε ο ιερέας του χωριού Πρένιστα, σημερινό Κορφοβούνι. Μόλις του αποκαλύπτει την ταυτοτητά της, την παίρνει μαζί του και στο πρόσωπο του βρίσκει παρηγοριά και συμπαράσταση.
Όμως ο λαός της Άρτας με επικεφαλής τους άρχοντές του, αγανακτισμένος από τη συμπεριφορά του Μιχαήλ, καταφέρνει να εκδιωχθεί η Γαγγρινή από τα ανάκτορα και να επανέλθει η Θεοδώρα. Η Θεοδώρα συνεχίζει το έργο της φιλανθρωπίας που είχε ξεκινήσει ενώ ο Μιχαήλ επιδίδεται σε έργα μετανοίας και έκτισε δύο ναούς, τον ναό της Παντάνασσας στη δεξιά όχθη του Άραχθου στην τοποθεσία Βλαχιόρου (ο οποίος σήμερα ονομάζεται ναός των Βλαχερνών), τη Μονή Κάτω Παναγιάς, τη Μονή του Αγίου Γεωργίου και τη Μονή της Παναγίας της Παντάνασσας έξω από την Φιλιππιάδα. Η Θεοδώρα και ο Μιχαήλ αποκτούν άλλα τέσσερα παιδιά, τον Ιωάννη, το Δημήτριο, την Ελένη και την Άννα. Μετά τον θάνατο του Μιχαήλ και σχεδόν σαράντα χρόνια έγγαμου βίου, η Θεοδώρα περιβάλλεται το μοναχικό σχήμα, ζώντας για μια δεκαετία ως μοναχή στη μονή του Αγίου Γεωργίου, που κατά παράδοση ίδρυσε η ίδια και σήμερα φέρει το όνομά της. Πέθανε πιθανόν το 1280 σε ηλικία 70 ετών και ετάφη στον νάρθηκα του ναού του Αγίου Γεωργίου, σημερινός ναός της Αγίας Θεοδώρας.

Εορτή

Η μνήμη της τιμάται στις 11 Μαρτίου και είναι η πολιούχος της Άρτας. Στον ναό της βρίσκεται σε αργυρή λάρνακα το λειψανό της το οποίο με μεγαλοπρεπή λιτανεία περιφέρεται στους δρόμους της πόλεως τη μέρα της εορτής της. Επίσης, η Αγία παριστάνεται και σε τοιχογραφία αριστερά της πύλης της προσκομιδής στο καθολικό της μονής Κάτω Παναγιάς. Η ανοικομιδή των ιερών Λειψάνων της τιμάται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή των Αγίων Πάντων

Πηγές και Βιβλιογραφία

Εκδόσεις του Βίου της

• Ο Βίος της γραμμένος από τον μοναχό Ιώβ υπάρχει στον Κώδικα: Marc. Nan. 71 (Marc. gr. II 50).
• Έντυπη έκδοση του βίου της: BHG 1736 και PG 127, 903-8 και
• Α. ΜΟΥΣΤΟΞΥΔΗΣ, Ελληνομνήμων, Αθήναι 1965, 41-59.

Γενικές πηγές

• Λ. ΒΡΑΝΟΥΣΗΣ, Χρονικά της μεσαιωνικής και τουρκοκρατούμενης Ηπείρου, Ιωάννινα 1962, 49-54.
• D. M. NICOL, The Despotate of Epirus , Οξφόρδη 1957, 128-31, 149-160, 200-203, 214.
• A. M. TALBOT, Holy Women of Byzantium. Ten saint’s lifes in English translation, Dumbarton Oaks 1996.
• Δ. ΤΣΑΜΗ, Μητερικόν 3, Θεσσαλονίκη 1995, 335-367.
• Α. ΟΡΛΑΝΔΟΣ, Η Αγία Θεοδώρα της Άρτης, ΑΒΜΕ 1936, 88-104.
• Α. ΟΡΛΑΝΔΟΣ, Ο τάφος της Αγίας Θεοδώρας, ΑΒΜΕ 1936, 105-115.
• L. Stieron «Les origines du despotat d΄Epire» , Revue des Etudes Byzantines 27 (1959)

Τις Θεός μέγας

Είναι στοίχος από ψαλμο της Παλαιάς Διαθήκης και το ακούμε στις Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες που τελούνται την περίοδο της Αγίας  Σαρακοστής.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΕΞΙΚΟΥ

ΔΕΛΤΟ ΤΥΠΟΥ

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΕΞΙΚΟΥ

 Με λαμπρότητα εορτάσθηκε στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Σοφίας της Μητροπόλεως Μεξικού, η αναστήλωση των τιμίων Εικόνων. Προ της απολύσεως της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε λιτάνευση των Ιερών εικόνων στους χώρους του Ναού.

Με το πέρας της Θ. Λειτουργίας ακολούθησε το Θείον Κήρυγμα. Οι πιστοί Ελληνες και μή,  Ορθόδοξοι παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την σημασία του εορτασμού της Κυριακή της Ορθοδοξίας που αποτελεί και την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Είναι μια ιδιαίτερη χριστιανική θριαμβική εορτή, σε ανάμνηση της οριστικής αναστήλωσης των ιερών και σεπτών εικόνων στη Βασιλεύουσα,  από την Αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842.

          “Από τότε καθορίστηκε οριστικά πως το προσκύνημα των Θείων Εικόνων δεν είναι δείγμα λατρείας των καθεαυτού εικόνων,  αλλά τιμούμε και δοξάζουμε όλους τους Αγίους που εικονίζουν” – είπε στο κήρυγμά του o Αρχιμανδρίτης Δαμιανός.

Αναφέρθηκε στην σημασία των εικόνων για τους Ορθοδόξους απανταχού και πως “η Ορθοδοξία μιλά μεσω των εικόνων, ανα την Οικουμένη. Είναι συγκινητικό εδώ στο Μεξικό να βλέπουμε τους νεοφώτιστους Μεξικανούς να περιφέρουν   τις άγιες εικόνες που έφεραν από τις οικείες τους, με ταπεινότητα και ευλάβεια.

Με την λιτάνευση των Εικόνων ποίμνιο και Ιερείς έψαλλαν το σύμβολο της Πίστεως  το Τη Υπερμάχω στην ελληνική και ισπανική γλώσσα. “είναι από τις συγκινητικές στιγμές που ζεί η Ορθοδοξία μας σε αυτές τις νεοφώτιστες χώρες, και όπως αναφέρει ο Σεβ. Μητροπολίτης Αθηναγόρας στις επισκέψεις του ακόμα και στις πιο απόμακρες Ορθόδοξες κοινότητες της Κεντρικής Αμερικής: Εδώ σε αυτές τις χώρες χτυπάει η καρδιά της Ορθοδοξίας δυνατά μέρα με την ημέρα όλο και πιο πολλοί νέοι κάθε εθνικότητας έρχονται στην Ορθή Δοξα” Αρχιμανδρίτης Δαμιανός

 

Εορτασμός Πρώτων Χαιρετισμών της Παναγίας στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σοφίας στο Μεξικό

Σε κλίμα κατανύξεως, εορτάστηκε η ακολουθία των Πρώτων  Χαιρετισμών της Παναγίας στον Μητροπολιτικό Ναό του Μεξικού. Οι πιστοί έλληνες και μή έψαλαν τον Ακάθιστος ύμνο στην πρωτεύουσα της χώρας – έναν από τους ωραιότερους ίσως Υμνους της Εκκλησίας. Ο Ακάθιστος πρωτοακούστηκε στο Βυζάντιο  στην Εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών μετά  την ηρωική  απόκρουση  των Αβάρων που είχαν πολιορκήσει την Κωνσταντινούπολη. Εκείνη τη βραδιά  όλος ο λαός έψαλλε όρθιος σε ένδειξη μεγάλης  ευγνωμοσύνης προς την Παναγία. Γι’ αυτό ο ύμνος αυτός ονομάστηκε Ακάθιστος.

Οπως συνηθίζεται κάθε χρόνο, η εικόνα της Παναγίας που φυλλάσεται στο Αγιο Βήμα, εξέρχεται στον Σολέα του Ναού προς προσκύνηση και ευλογία των πιστών.

Η συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας αποτελεί και την προστάτιδα της Μητροπόλεως του Μεξικού. Χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι ο πάπυρος που κρατά στο χέρι της. (στον Πάπυρο διαγράφονται όλες οι χώρες που βρίσκονται υπο την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Μεξικού

Η Ιερά Μητρόπολη Μεξικού, ο Καθεδρικός Ναός Μεξικού Αγία Σοφία του Θεού, εύχεται σε όλους Καλή Σαρακοστή. και η χάρη της Παναγίας να δίνει δύναμη και ελπίδα σε όλους μας

Ο Αρχιμανδρίτης Δαμιανός προσευχόμενος στην εικόνα της Παναγίας

Εβδομάδα Εξωτερικής Ιεραποστολής

Η ταπεινή προσπάθεια του π. Θεολόγου στην Αφρική.
Οι φωτογραφίες είναι από το ορφανοτροφείο της Ιεραποστολής στο Κονγκό. Όποιος θέλει να συνδράμει οικονομικά ας επικοινωνήσει στο vasileios@mail.gr.

Η εθνική μας ταυτότητα διαμορφώθηκε και από την Ορθοδοξία

                           

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μ. ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ:

Η εθνική μας ταυτότητα διαμορφώθηκε και από την Ορθοδοξία

• Να επικρατήσει σωφροσύνη στην Ουκρανία

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος παρευρέθη στην εκδήλωση μνήμης του μεγάλου διδασκάλου του γένους Κωνσταντίνου Οικονόμου του «εξ Οικονόμων», μετά τη θεία λειτουργία για την Κυριακή της Ορθοδοξίας, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Τσαριτσάνη, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Ελασσόνος κ. Βασίλειος.

Με την ευκαιρία του σημερινού εορτασμού ο κ. Χαρακόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία είναι δύο έννοιες σχεδόν αλληλένδετες. Η ταυτότητά μας ως έθνος διαμορφώθηκε και από την πίστη του, αλλά και διασώθηκε σε χρόνους δίσεκτους, από αυτήν. Κι αυτό οφείλεται σε σημαντικούς άνδρες που προήλθαν από τους κόλπους της Εκκλησίας όπως ο Κωνσταντίνος Οικονόμου ο εξ Οικονόμων, τον οποίο τιμήσαμε σήμερα εδώ στη γενέτειρά του, την ιστορική Τσαριτσάνη Ελασσόνος. Άνδρες που συνδύαζαν δημιουργικά και αρμονικά το εκκλησιαστικό τους λειτούργημα, με το εκπαιδευτικό έργο και την πατριωτική δράση.

Τα παραδείγματα αυτά δεν πρέπει να τα λησμονούμε, ιδιαίτερα σήμερα, την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ανατροπής αξιών και βεβαιοτήτων. Η κιβωτός της Ορθοδοξίας με τις αρχές της Αγάπης και της Φιλαλληλίας, μας βοηθά να περάσουμε μέσα από τα κύματα της βαθιάς κρίσης που βιώνουμε.

Θα ήθελα, όμως, να κάνω και μια οφειλόμενη αναφορά στους Χριστιανούς που σήμερα υποφέρουν από πολεμικές συγκρούσεις, όπως στην Εγγύς Ανατολή αλλά και σε αυτούς που οι πολιτικές έριδες τους απειλούν με επικίνδυνες αντιπαραθέσεις, όπως στην Ουκρανία και να ευχηθώ να επικρατήσει σύντομα παντού η σωφροσύνη και το πνεύμα της συνεργασίας».

Στις εορταστικές εκδηλώσεις παρευρέθηκαν ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός, ο Βουλευτής κ. Χρήστος Κέλλας, ο Δήμαρχος Ελασσόνος κ. Γεώργιος Πασχόπουλος, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι και πλήθος κόσμου. Ενώ για την προσωπικότητα και τη δράση του Κωνσταντίνου Οικονόμου μίλησε ο εκπαιδευτικός κ. Δ. Χατζηλέλεκας. 

Κυριακή της Ορθοδοξίας

“Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν θυσίαις, ἐν Ναοῖς, ἐν Εἰκονίσμασι, τὸν μὲν ὡς Θεὸν καὶ Δεσπότην προσκυνοῦντες καὶ σέβοντες, τοὺς δὲ διὸ τὸν κοινὸν Δεσπότην ὡς Αὐτοῦ γνησίους θεράποντας τιμῶντες καὶ τὴν κατὰ σχέσιν προσκύνησιν ἀπονέμονες”.   
  “Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν. Ἐπὶ τούτοις τοὺς τῆς εὐσεβείας Κήρυκας ἀδελφικῶς τε καὶ πατροποθήτως εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς εὐσεβείας, ὑπὲρ ἧς ἀγωνίσαντο, ἀνευφημοῦμεν καὶ λέγομεν· Τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων εὐσεβῶν Βασιλέων, ἁγιωτάτων Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Διδασκάλων, Μαρτύρων, Ὁμολογητῶν, Αἰωνία ἡ μνήμη”.