2η ΕΚΘΕΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ & ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ 5,6,7 Απριλίου 2014 ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ CARAVEL

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

• Μελωδικό δρώμενο: «Οίνος & Αίνος»

Στα πλαίσια της 2ης Έκθεσης Ορθόδοξου Χριστιανικού Βιβλίου, που διοργανώνεται από τις εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ, σας προσκαλούμε στο κατανυκτικό Πολυθέαμα ύμνων λόγου και εικόνων «Οίνος & Αίνος».

Η παράσταση, υπό την επιμέλεια του οινολόγου Δημήτρη Χατζηνικολάου και του μουσικοσυνθέτη Βασίλη Χατζηνικολάου, που ερμηνεύει ζωντανά επίκαιρους βυζαντινούς ύμνους, καταγράφει τη θρησκευτική πλευρά του οίνου, μέσα από μελοποιημένα τροπάρια της Ορθόδοξης Υμνογραφίας, 

Σάββατο 5 και Κυριακή 6 Απριλίου στις 8:30 το βράδυ 

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Πληροφορίες : 211 11 98 900

• Ο πεισματάρης Γιάννης επιστρέφει. . . στη 2η Έκθεση Ορθόδοξου Χριστιανικού Βιβλίου

Στα πλαίσια της 2ης Έκθεσης Ορθόδοξου Χριστιανικού Βιβλίου στο Ξενοδοχείο Caravel, Βασ. Αλεξάνδρου 2 στην Αθήνα, ο αγαπημένος συγγραφέας Γιώργος Αντωνάκης θα βρίσκεται κοντά στους μικρούς μας φίλους, έχοντας παρέα τον πεισματάρη Γιάννη! Μέσα από την παρουσίαση των τριών βιβλίων του  τα παιδιά θα γελάσουν, θα συγκινηθούν,θα παίξουν και  θα μιλήσουν με το συγγραφέα για την αγάπη και το σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Σάββατο 5 Απριλίου : 11:30 το πρωί 

Κυριακή 6 Απριλίου : 11:30 το πρωί 

Δευτερα 7 Απριλίου : επισκέψεις μαθητών δημοτικών σχολείων    κατόπιν συνεννόησης

Πληροφορίες : 211 11 98 900

Φιλικά

Μαρία Σούμπερτ / Cloud 7

210 3638509

6938255522

schubertmaria@outlook.com

Ο ΘΕΟΣΔΟΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣΥΣΤΑΤΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Θεολογική διδασκαλία του Αγίου Βασιλείου περί Νηστείας στην περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, όπου βιώνεται «το στάδιον και η κλίμαξ των αρετών» στον αγώνα κατά των ποικίλων παθών

Ιωάννης Ελ. Σιδηράς

Θεολόγος – Εκκλησιαστικός Ιστορικός- Νομικός

Η περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής αποτελεί την κατ’ εξοχήν «πενθηφόρο» περίοδο του λειτουργικού έτους της Ορθοδόξου εκκλησίας κατά την οποία αθλείται ψυχοσωματικώς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα στο στάδιο των αρετών, ανερχόμενο την «πνευματική κλίμακα των αρετών» εν νηστεία, προσευχή και μετανοία. Η έναθλος αυτή περίοδος παρομοιάζεται από τους πατέρες της εκκλησίας ως «πνευματική κολυμβήθρα» ψυχοσωματικής καθάρσεως και εν Χριστώ νήψεως του κάθε καλής προαιρέσεως ανθρώπου, ο οποίος βιώνει την εγκράτεια σταυρώνοντας και θάπτοντας τα πάθη του γενόμενος «ιερόν δοχείον της ακτίστου χάριτος» του Τριαδικού Θεού. Γι’ αυτό ο Αστέριος Αμασείας ορίζει ότι: «Νηστεία εστί ειρήνη κοινή ψυχής και σώματος, ατάραχος ζωή, ευσταθής πολιτεία, βίος θεόν ευφραίνων και λυπών τον εχθρόν», ενώ ο ασκητικός Ισαάκ ο Σύρος θεοπνεύστως αναφέρει ότι η νηστεία: «εγκράτεια γαρ αυτεξουσίου και ελευθέρου φρονήματος εστίν αγών. Η νηστεία υπερασπισμός εστί πάσης αρετής και αρχή του αγώνος και στέφανος των εγκρατών και το κάλλος της παρθενίας και του αγιασμού και η λαμπρότης της σωφροσύνης και η αρχή της οδού του Χριστιανισμού και η μήτηρ της προσευχής και η πηγή της σωφροσύνης και της φρονήσεως και η διδάσκαλος της ησυχίας και η προηγουμένη πάντων των καλών έργων».

Ο νέος Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητρόπολης Σερβίων & Κοζάνης Αρχιμανδρίτης Πατήρ Χριστοφόρος Αγγελόπουλος

Στον Ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου Σερβίων χοροστάτησε την περασμένη Παρασκευή (Β’ Στάση Χαιρετισμών) ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σερβίων & Κοζάνης κ. Παύλος. Πλήθος πιστών των δύο ενοριών των Σερβίων παρουσία του Δημάρχου Σερβίων-Βελβεντού Βασίλη Κωνσταντόπουλου υποδέχτηκαν και τον νέο Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητρόπολης Σερβίων & Κοζάνης Αρχιμανδρίτη Πατήρ Χριστοφόρο Αγγελόπουλο Μία ιδιαίτερη στιγμή για τον νέο Πρωτοσύγκελο καθώς αποτελεί γέννημα – θρέμμα της πόλης των Σερβίων.

Στο βίντεο: Πατήρ Γεώργιος Πιστόλας Ιερέας Αγ. Γεωργίου Σερβίων, Δήμαρχος Σερβίων – Βελβεντού Βασίλης Κωνσταντόπουλος, Αρχιμανδρίτης Πατήρ Χριστοφόρος Αγγελόπουλος Πρωτοσύγκελος Ιεράς Μητρόπολης Σερβίων & Κοζάνης, Μητροπολίτης Σερβίων & Κοζάνης κ. Παύλος.

Οι εκδόσεις Πορφύρα παρουσιάζουν το best seller των 80.000 βιβλίων στη Γαλλία 'Το Τίμημα' του Joseph Fadelle.

Οι εκδόσεις Πορφύρα παρουσιάζουν 

το best seller των 80.000 βιβλίων στη Γαλλία 

'Το Τίμημα' του Joseph Fadelle.

"Ο μουσουλμάνος Joseph Fadelle ένιωσε την θεία χάρη και με συγκλονιστικό αυθορμητισμό αποφάσισε να ακολουθήσει τον Χριστό. Όμως, η ίδια η οικογένειά του έγιναν οι διώκτες και οι καταδότες του. Στο πρόσωπό του αποδείχθηκε αληθινός ο λόγος του Χριστού: «Ο αδελφός θα παραδώσει τον αδελφό του στο θάνατο, ο πατέρας το παιδί του. θα σας μισήσουν οι πάντες για το όνομά μου» (Μάρκ. 13, 12-13).

Ο σεβασμός της ελευθερίας του ανθρώπου είναι ακατανόητος για όσους αρνούνται το ανεκτίμητο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, την ελευθερία.

Όμως η βία και η στέρηση της ελευθερίας είναι ξένα προς το Ευαγγέλιο. Γιατί ο δρόμος που δείχνει ο Χριστός δεν είναι άλλος από το δρόμο του παραδείγματος: «Γίνετε μάρτυρες της διδασκαλίας μου. μέχρι τα πέρατα της γης» (Πράξ. 1, 8).

Αυτόν το δρόμο της ελευθερίας επέλεξε ο Joseph Fadelle. Για την πίστη του στον Χριστό έχασε πατρίδα και αδέλφια. Σήμερα ζει ανάμεσά μας και συνεχίζει να

πληρώνει το βαρύ Τίμημα της."

Από τον πρόλογο του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκτάριου (Αντωνόπουλου)

Φιλικά

Μαρία Σούμπερτ / Cloud 7

210 3638509

6938255522

schubertmaria@outlook.com

ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΚΑΠΠΑΔΟΚΩΝ:

Τεκμήρια των Ρωμιών της Ανατολής οι διάλεκτοι και τα καραμανλήδικα

«Γνωρίζοντας τι μπόρες πέρασαν οι παππούδες μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και τις δυσκολίες της εποχής μας» τόνισε ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, χαιρετίζοντας το διήμερο συμπόσιο με θέμα “Γλωσσικά ιδιώματα και τοπικές διάλεκτοι στην Καππαδοκία: Καταγωγή – Εξέλιξη”, που πραγματοποιήθηκε στις 15 και 16 Μαρτίου 2014 στη Λάρισα, με τη συμμετοχή Ελλήνων και ξένων καθηγητών.

Ο κ. Χαρακόπουλος, που είναι και συγγραφέας του βιβλίου “Ρωμιοί της Καππαδοκίας”, είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Όπως ίσως γνωρίζετε, είμαι και εγώ ένας από τους μελετητές της ιδιαίτερης ταυτότητας των ελληνορθοδόξων Ρωμιών της Καππαδοκίας, που διαμορφώθηκε στο διάβα των αιώνων στα άγια χώματα της καθ΄ ημάς Ανατολής. Ως μεταπτυχιακός φοιτητής πέρασα ατελείωτες ώρες μελετώντας το αρχείο προφορικής παράδοσης του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, και είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι η Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, λειτούργησε ως κιβωτός σωτηρίας για τη διατήρηση της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων της Ανατολής, που βίωσαν πάνω από οχτώ αιώνες δουλείας, μετά την προδοσία στη μάχη του Ματζικέρτ το 1071. Στην Καππαδοκία, η ταύτιση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας είναι απόλυτη. Στις πηγές, όταν λένε κάποιος πως τούρκεψε, εννοούν ότι αλλαξοπίστησε, έγινε μουσουλμάνος.

Φέτος συμπληρώνονται ενενήντα χρόνια από την υποχρεωτική Ανταλλαγή των πληθυσμών, σε εφαρμογή της σύμβασης της Λωζάνης, και εκλείπουν πια και οι τελευταίοι Ρωμιοί πρόσφυγες της Καππαδοκίας. Αυτόν τον «κόσμο» που χάνεται,  μπορούμε πλέον να τον ψηλαφίσουμε μόνο από τα τεκμήρια της παρουσίας του, όπως οι γλωσσικές διάλεκτοι αλλά και η καραμανλήδικη φιλολογία που ανέπτυξαν οι τουρκόφωνοι Έλληνες με τη χρήση του ελληνικού αλφαβήτου.

Αξίζουν, λοιπόν, συγχαρητήρια στην Πανελλήνια Ένωση Καππαδοκικών Σωματείων και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μιστιωτών Μάνδρας “Ο Άγιος Βασίλειος” για τη διοργάνωση του Γλωσσικού Οδοιπορικού στην Καππαδοκία. Γιατί γνωρίζοντας ποιοι είμαστε και από πού ερχόμαστε, τι μπόρες πέρασαν οι παππούδες μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και τις δυσκολίες της εποχής μας».  

Ιωάννης Καποδίστριας: Ο ασκητής πολιτικός

Ὁ Καποδίστριας, καί ὅταν ἦταν ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν της Ρωσίας καί μεσουρανοῦσε στήν εὐρωπαϊκή διπλωματία ἀλλά καί στή διεθνῆ -ἐφόσον εἶχε ἐπί χρόνια ἀσχοληθεῖ καί μέ τίς πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς καί μέ τήν Περσία καί μέ ἄλλες ἀσιατικές χῶρες-, ἔστελνε συνεχῶς στήν ἀγωνιζομένη Ἑλλάδα πολεμοφόδια καί τρόφιμα καί σπούδαζε μέ δικές του δαπάνες πολλούς Ἑλληνόπαιδες στά εὐρωπαϊκά πανεπιστήμια, γιά νά προετοιμάζει τούς μορφωμένους ἐπιστήμονες σέ ὅλους τους κλάδους ποῦ θά ἐπάνδρωναν τίς διάφορες ὑπηρεσίες τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους μόλις θά ἐλευθερωνόταν ἀπό τήν τουρκική καταδυνάστευση...

Ὅταν τό 1822 ὑπέβαλε τήν παραίτησή του ἀπό τό ὑπουργεῖο, ὁ τσάρος Ἀλέξανδρος δέν τή δέχθηκε καί τοῦ ἔδωσε ἄδεια ἔπ΄ ἀόριστον μέ ὅλα ὅμως τά προνόμια τοῦ ἀξιώματός του, ἐφόσον τυπικά τό διατηροῦσε. Στή Γενεύη ποῦ ἐγκαταστάθηκε ἔπρεπε νά κατοικήσει σέ «ἕνα μέγαρο, νά ἔχει τέσσερις ἅμαξες καί ἱκανόν ὑπηρετικόν προσωπικόν». Ὁ Καποδίστριας κατοικοῦσε σέ «δύο πτωχικά δωμάτια, εἶχε μόνο μία ἅμαξα καί ἕναν ὑπηρέτη». Ὅταν οἱ πάντες, διπλωμάτες, ἀριστοκράτες καί ἁπλοί ἄνθρωποι τόν ρωτοῦσαν κατάπληκτοι, ἐκεῖνος ἀπαντοῦσε: «Ὅταν ἀφοῦ ἐκτύπησα πρῶτον τάς θύρας τῶν μεγάρων τῶν πλουσίων ἠναγκάσθην κατόπιν νά κτυπήσω καί τάς θύρας τῶν πτωχῶν ζητώντας τόν ὀβολόν τούς προκειμένου νά στείλω τρόφιμα καί πολεμοφόδια εἰς τόν ἀγωνιζόμενον ἑλληνικόν λαόν ἔπρεπε νά ἠμπορῶ νά τούς λέγω: Ἔδωσα πρῶτος ἐγώ τά πάντα. Κανόνισα νά μή ἐξοδεύσω διά τόν ἑαυτό μου καί διά τόν ὑπηρέτην μου περισσότερα, ἀπό 60 φράγκα τόν μήνα. 

Ὅλον τόν ἄλλον μισθόν μου τόν στέλνω στήν Ἑλλάδα…». 

 

Ὅταν ἔφτασε στήν Ἑλλάδα ὡς κυβερνήτης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους προσφέρθηκαν νά τοῦ δώσουν ἀνάλογο οἴκημα ὡς κατοικία. Ὁ Καποδίστριας δέν τό δέχτηκε. Ἤθελε νά ζεῖ ἁπλά συμμεριζόμενος τήν κατάσταση ποῦ ἐπικρατοῦσε τότε στή χώρα. Μέ δικά του ἔξοδα διόρθωσαν ἁπλές οἰκίες στήν Αἴγινα καί στόν Πόρο, «χωρίς καμιάν ἐπιβάρυνση τῶν ἰδιοκτητῶν». Ἔδωσε ἐντολή νά μήν ἀνοίξουν τίς ἀποσκευές ποῦ ἔφερε ἀπό τή Γενεύη καί ἐπίπλωσε τό σπίτι ποῦ ἔμενε μέ «σιδηρᾶν κλίνην καί ξύλινον τραπέζιον». Γί΄ αὐτό ὁ ἀντικαποδιστριακός Γερμανός ἱστορικός Μέντελσον-Μπαρτόλντι, ὅταν ἐπισκέφτηκε τόν Καποδίστρια ἔγραψε: «Ὁ μόνος στολισμός τοῦ κυβερνητικοῦ… «μεγάρου» εἶναι ὁ λαμπρός ἥλιος τῆς Ἑλλάδας καί ἡ λατρεία τῶν Ἑλλήνων, μέ τήν ὁποία δικαίως τόν περιβάλλουν».

 

Ὅλα τά ἐπίσημα ἐνδύματα δέν τά φόρεσε ποτέ. Ὁ γραμματέας του, Νικόλαος Δραγούμης, διηγεῖται τό περιστατικό ποῦ συνέβη κατά τήν πρώτη περιοδεία ποῦ ἔκανε στήν Κόρινθο, ἀμέσως μετά τήν ἄφιξή του.

Τῆς ὅλης κυβερνητικῆς πομπῆς προηγοῦνταν ὁ ταχυδρομικός διανομέας Καρδάρας, ποῦ ἦταν ἐνδεδυμένος μέ βελούδινο χρυσοκέντητο σεγκούνι. Ἀκολουθοῦσε ἔφιππος ὁ Κυβερνήτης, ντυμένος ἁπλούστατα καί κάτισχνος ἀπό τήν ταλαιπωρία καί τήν κακήν διατροφή. Ὁ λαός ποῦ εἶχε παραταχθεῖ αὐθόρμητα, νομίζοντας ὅτι ὁ Κυβερνήτης τοῦ ἦταν ὁ λαμπροφορεμένος διανομέας, τόν χειροκροτοῦσε μέ ἀμέτρητες ἐκδηλώσεις ἀγάπης. Στήν ἀρχή ὅλοι διασκέδασαν. Ὁ Κολοκοτρώνης, ὅμως, δέν τό ἄντεξε. Πλησίασε τόν Καποδίστρια καί τοῦ εἶπε ὅτι ὁ λαός ἔπρεπε νά γνωρίσει τόν Κυβερνήτη του.

- Καί τί θέλεις νά κάμνω, Θεοδωράκη; ἀπήντησε ὁ Καποδίστριας.

- Ἡ ὑπερεξοχότης σου νά ἐνδυθεῖ τήν κυβερνητική της στολή.

Καί ὁ Δραγούμης προσθέτει: «Ὁδήγησαν τόν Κυβερνήτη εἰς τί παρακείμενον χάνιον καί τόν ἠνάγκασαν νά ἐνδυθεῖ τήν στολή ἤτις οὐδαμῶς διέφερεν τῆς τῶν δασονόμων τῆς ἀντιβασιλείας!…».

Ὁ γιατρός του, βλέποντας τόν τόσον καταβεβλημένο ἀπό τούς ἀδιάκοπους μόχθους καί ἀγῶνες, τοῦ συνέστησε αὐστηρά ὅτι ἔπρεπε νά βελτιώσει τήν τροφή του. Καί ὁ Καποδίστριας ἀπάντησε: «Οὐδέποτε θά ἐπιτρέψω στόν ἑαυτό μου βελτίωση τῆς τροφῆς, παρά μόνον τότε ὅταν θά εἶμαι βέβαιος ὅτι δέν ὑπάρχει οὔτε ἕνα Ἑλληνόπουλο ποῦ νά πεινάει…».

Τό Πανελλήνιο καί ἡ Γερουσία δύο φορές ψήφισαν τόν μισθό ποῦ ἔπρεπε νά δίνεται στόν Κυβερνήτη. Καί τίς δύο φορές ὁ Καποδίστριας ἀρνήθηκε νά δεχθεῖ μισθό.

«…Εἶμαι εὐτυχής διότι ἠδυνήθην νά προσφέρω… διά τήν ἐθνικήν ἀνεξαρτησίαν καί ἐλευθερίαν, δί΄ αὐτό τό τόσον θεάρεστον ἔργον, τά λείψανα τῆς μετρίας καταστάσεώς μου εἰς τό θυσιαστήριον τῆς πατρίδας… Διά τόν αὐτόν τοῦτον λόγον θέλη ἀποφεύγει καί ἤδη νά δεχθῆ τήν προσδιοριζόμενην ποσότητα διά τά ἔξοδα τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Ἐπικρατείας, ἀπεχόμενος, ἐν ὄσω τά ἰδιαίτερά μου χρηματικά μέσα μου ἐπαρκοῦν ἀπό τό νά ἐγγίσω μέχρι ὀβολοῦ τά δημόσια χρήματα πρός τήν ἰδίαν μου χρῆσιν… Ἀποστρέφομαι τό νά προμηθεύω εἰς τόν ἑαυτόν μου τάς ἀναπαύσεις τοῦ βίου, αἵ ὁποῖαι προϋποθέτουν τήν εὐπορίαν, ἐνῶ εὐρισκόμεθα εἰς τό μέσον ἐρειπίων περικυκλωμένοι ἀπό πλῆθος ὁλόκληρον ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς τήν ἐσχάτην ἀμηχανίαν… Ἐλπίζω ὅτι ὅσοι ἐξ΄ ὑμῶν συμμετάσχουν εἰς τήν κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μέτ΄ ἐμοῦ ὅτι εἰς τάς παρούσας περιπτώσεις ὅσοι εὑρίσκονται εἰς δημόσια ὑπουργήματα δέν εἶναι δυνατό νά λαμβάνουν μισθούς ἀνάλογους μέ τόν βαθμό τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματος τῶν καί μέ τάς ἐκδουλεύσεις τῶν, ἄλλ΄ ὅτι οἱ μισθοί οὗτοι πρέπει νά ἀναλογοῦν ἀκριβῶς μέ τά χρηματικά μέσα, τά ὁποία ἔχει ἡ κυβέρνησις εἰς τήν ἐξουσίαν της». (Ὁ Καποδίστριας πρός τήν Δ’ Ἐθνικήν Συνέλευση, Ἄργος 4 Αὐγούστου 1829).

Αὐτό τό συγκλονιστικό μήνυμα τοῦ Μεγάλου Ἠγέτου καί Ἀνθρώπου δέν ἔπρεπε ἄραγε νά ἀναρτηθεῖ μέσα στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο;…

ΠΗΓΗ: Ἑλένης Κούκκου, Καθηγήτριας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Ἰωάννης Καποδίστριας –Τό ὑψηλό του ἦθος, Νεανικό & Μαθητικό Περιοδικό «Ὁ Πυρσός» τῶν Ἐκπαιδευτηρίων «Ἀπόστολος Παῦλος», σέλ. 188-189, τεῦχος 30, περίοδος β΄, Ἰσθμός Κορίνθου, Νοέμβριος 2009, http://ioannis-kapodistrias.blogspot.com/2013/10/blog-post_4.html#ixzz2hFGNyqnL

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: 22 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ

Του Γιώργου Θεοχάρη
Του Γιώργου Θεοχάρη
Μία πολυκύμαντη ποιμαντορία του Πατριάρχη του γένους-Αφιέρωμα του  ''Αγιορείτικου Βήματος''Μί
Όταν τον Οκτώβριο του 1991 η ψηφοφορία στον Πατριαρχικό Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο ιστορικό Φανάρι ανέδειξε από τη κάλπη την ομόφωνη εκλογή του μέχρι τότε μητροπολίτη Φιλαδελφείας, κ. Βαρθολομαίου, στο ύψιστο αξίωμα του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας, λίγοι ήταν εκείνοι που ήταν σκεπτικιστές και αναρωτιόντουσαν  για την  μελλοντική  πηδαλιουχία του νέου Πατριάρχη.
Οι  περισσότεροι όμως  των Ορθοδόξων ανά τον κόσμο πίστευαν στα προσόντα του κ. Βαρθολομαίου και ήλπιζαν σε ένα νέο ξεκίνημα .

Η  20χρονη σχεδόν Πατριαρχία του  μακαριστού Πατριάρχη Δημητρίου υπήρξε ταπεινή και αποτελεσματική για την εποχή εκείνη. Το καθεστώς μέσα στο οποίο είχε εγκλωβιστεί το Φανάρι ήταν πολύ δύσκολο να βγει από την απομόνωση.
Τα αγαθά αποτελέσματά   του όμως δεν  ήταν λίγα . Το Φανάρι είχε ήδη αρχίσει να γίνεται γνωστό και πέραν των συνόρων της τουρκικής επικράτειας,παρόλες τις δυσκολίες που το Κεμαλικό καθεστώς δημιουργούσε κατά καιρούς. Οι ελάχιστοι Επίσκοποι  και Κληρικοί που σταδιακά υπηρετούσαν στο Φανάρι δεν  ήταν δυνατόν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες στο πρώτο τη τάξει ανά την Ορθοδοξία Πατριαρχείο.
Ο  ήπιος και  μειλίχιος  χαρακτήρας του μακαριστού Πατριάρχη κυρού Δημητρίου προκάλεσε το ενδιαφέρον ισχυρών επιχειρηματιών της εποχής  με αποτέλεσμα   τα πατριαρχικά  κτίρια που κατέστρεψε η πυρκαγιά  το 1947, χάρη στη δωρεά του  μεγάλου Ευεργέτη, Παναγιώτη Αγγελόπουλου, ανακατασκεύαστηκαν  πλήρως.
Παράλληλα, η δημιουργία κι άλλων νέων μητροπόλεων ανά την Οικουμένη, έδωσε μία διαφορετική πνοή στην Οικουμενική Ορθοδοξία δεδομένης και της   δύσκολης κατάστασης , λόγω  του κουμμουνιστικού καθεστώτος, που επικρατούσε στις  λοιπές Σλαβικές Εκκλησίες.

Τότε άρχισε και το μεγαλύτερο άνοιγμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς τις λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες.




Νέες προοπτικές ανοίγει ο Βαρθολομαίος

Η άνοδος στον Θρόνο  του  μέχρι τότε διευθυντή του ιδιαίτερου Πατριαρχικού γραφείου, μητροπολίτη Φιλαδελφείας, κ. Βαρθολομαίου,άλλαξε άρδην την δυναμική της πρωτόθρονης Εκκλησίας.
Τα δειλά βήματα που έκανε μέχρι τότε ο Πατριάρχης Δημήτριος στους διάφορους τομείς, εκκλησιαστικής διοικήσεως και Ποιμαντικής, μετατράπηκαν σε γοργά βήματα  του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Η κορωνίδα  του έργου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ιδιαιτέρως του νυν Πατριάρχη, Παναγιωτάτου, κ. Βαρθολομαίου, ήταν η απόφαση, μετά από πολύχρονες προσπάθειες, για τη σύγκλιση της Πανορθόδοξης Αγίας  και Μεγάλης Συνόδου το έτος  2016.
Επί μία τριακονταετία οι συναντήσεις για την σύγκληση της Μεγάλης Συνόδου, δεν έφεραν θετικά αποτελέσματα όσα θα περίμενε κανείς,  παρόλη    την  ενασχόληση  με αυτά αξίων Ιεραρχών του Θρόνου.

Στη συνέχεια θα αναφερθούμε επιγραμματικά σε ορισμένα από τα επιτεύγματα της Πατριαρχίας του κ. Βαρθολομαίου:

- Κύριο και πρώτο μέλημα του Πατριάρχη  Βαρθολομαίου υπήρξε εξ αρχής η στελέχωση της Πατριαρχικής αυλής με νέους κληρικούς.
- Το έντονο και συνεχές ενδιαφέρον για το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης που με τις παρεμβάσεις  του αναδείχθηκε διεθνώς.
- Η δημιουργία κι άλλων Ιερών Μητροπόλεων του Θρόνου και σε χώρες που μέχρι τότε δεν υπήρχε τοπικός Επίσκοπος. Όπως στην Ισπανία που αποσπάστηκε από την μητρόπολη Ιταλίας αλλά κυρίως και η χειροτονία μητροπολιτών σε επαρχίες του Θρόνου εντός της Τουρκικής επικράτειας, π.χ.  Νικαίας,Νικομηδείας, Ικονίου, Κυδωνιών κ.τ.λ.
-Η ευφυής ανάδειξη διεθνώς  του περιβαλλοντικού προβλήματος για το οποίο έχει ιδιαίτερη ευασθησία ο κ. Βαρθολομαίος, εξ ου και η ονομασία του, ως ο ΄΄Πράσινος ΄΄ Πατριάρχης.
- Η σθεναρή  και άνευ συμβιμβασμού ευθύτητα του λόγου του και οι διεθνείς παρεμβάσεις του  για τα δίκαια των Ελλήνων  της Πόλης, γεγονός που κατά καιρούς προκαλεί  αντιδράσεις  σε διαφόρους κύκλους, τον καθιστά έναν πραγματικό  ηγέτη που δεν μασάει τα λόγια του για το Γένος  και την Ορθοδοξία.
-Δεν είναι τυχαίος ο σεβασμός και η αναγνώριση του έργου του και της προσωπικότητάς του  και μέσα στους κόλπους της τουρκικής επικράτειας από πολλούς διανοούμενους και επιχειρηματίες.
-Η καθιέρωση ανά διετία   της Συνόδου της Ιεραρχίας του Θρόνου.

-Η αλλαγή στον τρόπο διοικήσεως του Συνοδικού συστήματος με την εναλλακτική συμμετοχή  στη  Σύνοδο, ανά έτος,   από όλους τους  Ιεράρχες του Θρόνου  και όχι  μόνο από τους ενδημούντες Ιεράρχες της Κωνσταντινουπόλεως, όπως γινότανε μέχρι πρότινος.

- Η ανακαίνιση κατεστραμμένων εκκλησιών και η   τέλεση  Ιερών Ακολουθιών  και Θείων Λειτουργιών σε  αυτές στην περιοχή Μικράς Ασίας , Καππαδοκίας και Πόντου, π.χ. Παναγία Σουμελά.
- Η επιλογή αξίων προσώπων στην Εκκλησία της Αλβανίας και της Αμερικής.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του Πατριάρχη του Γένους, κ. κ. Βαρθολομαίου.

Παρά ταύτα δεν έλειψαν και ορισμένα γεγονότα τα οποία λύπησαν τους Ορθοδόξους πιστούς που  συνέβησαν μέχρι σήμερα.Σαν τέτοια θα μπορούσαν να αναφερθούν :

-Ορισμένες διοικητικές πράξεις και ο τρόπος που έγινε η εκθρόνιση ορισμένων Ιεραρχών του Θρόνου.Όπως των  Αμερικής Ιακώβου και Σπυρίδωνος και του  της Μεγάλης Βρετανίας Μεθόδιου.

-Η  κρίση με την Εκκλησία της Ελλάδας επί Αρχιεπισκοπίας Χριστοδούλου.
-Η παρουσία του κ. Βαρθολομαίου κατά  την ενθρόνιση του νέου Πάπα Φραγκίσκου.
-Ορισμένα  τολμηρά θεολογικά  και οικουμενιστικά ανοίγματα .

Τέλος μερικές σοβαρές  '' κρίσεις'' στις σχέσεις με διάφορες άλλες εκκλησίες, π.χ. Ρωσίας και  Ιεροσολύμων.

Ωστόσο η  μέχρι τώρα Πατριαρχία του κ. Βαρθολομαίου αναγνωρίζεται σχεδόν από όλες τις πλευρές ως μία  από τις σημαντικότερες Πατριαρχίες του  20ου και 21ου  αιώνα.

"Ευαγγελίστρια 2014": "Μία λησμονημένη επέτειος, ένα προμελετημένο έγκλημα! "

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου 

Ένα συγκλονιστικό ταξίδι στην ιστορία και την τραγωδία του Μικρασιατικού Ελληνισμού είχαν την ευκαιρία να ζήσουν, όλοι όσοι παρευρέθηκαν
στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, με κεντρικό θέμα: «1914-2014, 100 χρόνια από την έναρξη του αφανισμού του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας».

Πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Επιστημόνων Πειραιώς και τις εκδόσεις «Αρχονταρίκι» και εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων‘‘Ευαγγελίστρια 2014’’. 

Κεντρικό πρόσωπο και ομιλητής ήταν ο δημοσιογράφος κ. Γεώργιος Παπαθανασόπουλος, συγγραφέας του ιστορικού μυθιστορήματος «ΜΕΡΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΣΤΗΝ ΙΩΝΙΑ· Το δράμα των Ελλήνων της Ιωνίας (1914-1922)» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, που συντόνισε ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Π. κ. Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, διαβάστηκαν αποσπάσματα του βιβλίου από την κα Βενετία Οικονομάκη, ενώ προβλήθηκε και σχετικό ντοκιμαντέρ. Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με την παρέμβαση του Πρόεδρου της Ενώσεως Σμυρναίων κ. Ευάγγελου Τσίρκα. 

Παναγιώτης Χαρατζόπουλος: Το 1914 μπήκαν τα θεμέλια της γενοκτονίας των Ελλήνων της Ιωνίας

Κατά την έναρξη ο συντονιστής της εκδήλωσης, κ. Παν. Χαρατζόπουλος αναφέρθηκε στη θλιβερή επέτειο για τον Ελληνισμό που έχουμε τη χρονιά που διανύουμε.

«Εφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από το 1914, από την – ουσιαστικά – έναρξη, τη χρονιά ορόσημο που μπήκαν τα θεμέλια της γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Μ. Ασίας και βέβαια, μέσα σε αυτούς και του Ελληνικού πληθυσμού, των Ελλήνων από τη γη της Ιωνίας. Μπήκαν τότε τα θεμέλια της εξόδου των Ελλήνων από τη γη της Ιωνίας. Γενοκτονία που κορυφώθηκε το 1922 και βέβαια είχε και συνέχεια, με τα γεγονότα της Πόλης του 1955 και η ιστορία συνεχίζεται...». 

Στη συνέχεια ο κ. Χαρατζόπουλος αναφέρθηκε στο βιβλίο του κ. Γ. Παπαθανασόπουλου, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον κεντρικό ρόλο της Εκκλησίας στη ζωή των Ελλήνων της Μ. Ασίας, έτσι όπως σκιαγραφείται στις σελίδες του.

«Το βιβλίο αναφέρεται στη γη της Ιωνίας. Ένα βιβλίο που περιγράφει από το 1914 και μετά την περιπέτεια του Ελληνισμού της Ιωνίας, τους διωγμούς και βέβαια το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του βιβλίου - αφού ο κεντρικός ήρωας είναι ένας ιερέας –ο ρόλος της Εκκλησίας ως συμπαραστάτης και τροφός του Ελληνισμού της Ιωνίας». 

Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος: Να επιζήσουν οι μαρτυρίες της τραγωδίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας 

Το λόγο έλαβε στη συνέχεια ο κεντρικός ομιλητής της βραδιάς, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας κ. Γεώργιος Παπαθανασόπουλος που ξεδιάλυνε το κουβάρι των ιστορικών γεγονότων που εκτυλίχθηκαν από το 1914 και ύστερα.

Έλκοντας την καταγωγή του από τη Μαγνησία και το Σιβρισάρι της Ιωνίας, ο ομιλητής αξιοποίησε και συνέπλεξε με αριστοτεχνικό τρόπο τόσο την εκτεταμένη έρευνα που έχει πραγματοποιήσει και τις ιστορικές πηγές που χρησιμοποίησε (και κυρίως τις επιστολές του Εθνοιερομάρτυρα Χρυσοστόμου Σμύρνης προς τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη), όσο και τις προσωπικές αφηγήσεις της οικογενείας του. Άλλωστε, το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου του, ο π. Γεώργιος, ήταν ο παππούς τού συγγραφέα και τα γεγονότα που περιγράφει αποτελούν ιστορική μαρτυρία.

«Θα μιλήσουμε σήμερα για ένα θέμα που είναι μια λησμονημένη επέτειος, η έναρξη των διωγμών των Ελλήνων της Μ. Ασίας από τους Νεότουρκους, σε αυτήν την πολύπαθη περιοχή. Έχουμε 2014, συζητάμε διάφορες επετείους, όμως μία από τις πιο σημαντικές για μένα είναι αυτή. Το βιβλίο μιλάει για τον γολγοθά που πέρασαν οι Έλληνες από το 1914 έως το 1922. Κατά την άποψη μου, οι διωγμοί σε βάρος των Ελλήνων είναι γενοκτονία, αφού υπήρξαν ομαδικοί φόνοι και συστηματική εξάλειψη των ίδιων και των χαρακτηριστικών τους, από τις πατρογονικές τους εστίες. Οι Νεότουρκοι κατά την περίοδο 1914-1922 διέπραξαν προμελετημένο στυγερό έγκλημα σε βάρος των Ελλήνων της Μ. Ασίας. Χρησιμοποίησαν όλες τις βάρβαρες και εξοντωτικές μεθόδους, που αργότερα χρησιμοποίησαν ο Χίτλερ και ο Στάλιν. Τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας των Ελλήνων και των Αρμενίων, ήταν ο ξεριζωμός και οι λεηλασίες των περιουσιών, οι βιασμοί, οι βίαιοι εξισλαμισμοί, η εξάντληση σε αδιάκοπες πορείες και τα βασανιστήρια στα στρατόπεδα εργασίας, τα γνωστά Αμελέ Ταμπουρού, προδρόμων των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των γκουλάνγκ. Εξάλλου, πρέπει να θυμηθούμε ότι οι Νεότουρκοι από το 1914 που ξεκινάει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς. Και Γερμανών ιδέα ήταν ο εξανδραποδισμός και η γενοκτονία των Ελλήνων. Επομένως, ο ένας έδωσε τα φώτα στον άλλον». 

Ο συγγραφέας στη συνέχεια έκανε ιδιαίτερο λόγο για τον κεντρικό ρόλο της Εκκλησίας στην ζωή και την εξέλιξη του Ελληνισμού της Μ. Ασίας.

«Εμφανίζεται (στο βιβλίο) ο ρόλος της Εκκλησίας στον Μικρασιατικό Ελληνισμό. Γιατί πρέπει να πούμε ότι εκεί δεν υπήρχαν ούτε υπουργεία, ούτε ελεύθερη κυβέρνηση, είμασταν υπό κατοχή, υπό σκληρή βία, καταπάτηση κάθε δικαιώματος. Και κιβωτός ήταν η Εκκλησία. Δεν υπήρχε τίποτε άλλο, όλα γινόντουσαν γύρω από την Εκκλησία.

Έως τώρα αποσιωπήθηκε ο ρόλος της Εκκλησίας, που ήταν καθοριστικός για την επιβίωση του Ελληνισμού της Μ. Ασίας. Η Εκκλησία ήταν το αποκούμπι, η απαντοχή, η παρηγοριά των Ελλήνων». 

Όπως ήταν επόμενο, ο συγγραφέας έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης για το δράμα του Ελληνισμού της περιοχής και την αντίστασή μας σε κάθε απόπειρα λήθης και αποσιώπησης των πραγματικών γεγονότων.

«Η τραγική ιστορία των Ελλήνων της Μ. Ασίας, συνήθως περιορίζεται στην καταστροφή του 1922. Όμως η μνήμη αυτή είναι περιορισμένη. Το σωστό είναι να θυμόμαστε τους διωγμούς και τη γενοκτονία από το 1914. Πρέπει να μιλάμε για το θέμα αυτό σε κάθε ευκαιρία.Πρέπει να επιζήσουν οι μαρτυρίες της τραγωδίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας, όλης αυτής της περιόδου. Η διατήρηση της μνήμης για τις αλησμόνητες πατρίδες της Μ. Ασίας, είναι μία απάντηση στον δεύτερο ξεριζωμό που επιχειρείται αυτή τη φορά από Έλληνες. Κι αν ο ξεριζωμός του 1922, (1.500.000 Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες), θεωρείται -δικαίως – τραγικότερο γεγονός για τον Ελληνισμό, από αυτό της άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, ο τωρινός ξεριζωμός που επιχειρείται είναι χειρότερος, γιατί επιδιώκεται να είναι στις ψυχές μας, στις συνειδήσεις μας, να σβήσει ως ιστορικό γεγονός».

Τέλος, ο κ. Παπαθανασόπουλος αναφέρθηκε στη συγγραφή του ιστορικού μυθιστορήματος και την πόλη της Μαγνησίας της Μ. Ασίας από την οποία κατάγεται και στην οποία - κυρίως – εκτυλίσσεται η πλοκή του βιβλίου .

«Το ιστορικό μυθιστόρημα το οποίο έχω γράψει, το έγραψα γιατί νομίζω ότι προσθέτω κάτι, έστω ελάχιστο, στα υπάρχοντα μυθιστορήματα και τις γραπτές μαρτυρίες. Αλλοιώς δεν θα υπήρχε λόγος να γραφτεί. Νομίζω δε ότι είναι το πρώτο που γράφεται με κέντρο τη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Μιας πόλης 50 χλμ ΒΑ της Σμύρνης». 

Και ολοκλήρωσε την ομιλία του με την ευχή «να μην ξεχάσουμε» αλλά και με την ελπίδα, «και σήμερα που περνάμε μία δοκιμασία, να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των ξεριζωμένων Ελλήνων της Μ. Ασίας, την εργατικότητα, τη φιλοπονία και τη νοικοκυροσύνη τους, για να μπορέσουμε να βγούμε από αυτήν». 

Κείμενα διάβασε η κα Βενετία Οικονομάκη

Ευάγγελος Τσίρκας: 665 άνθρωποι εξοντώνονταν καθημερινά! 

Την εκδήλωση έκλεισε με παρέμβασή του, ο Πρόεδρος της Ενώσεως Σμυρναίων κ. Ευάγγελος Τσίρκας. Αναφερόμενος στους Έλληνες της Μ. Ασίας, έκανε μία συγκλονιστική  αλλά και αδιαμφισβήτητη διαπίστωση:

«Ήρθαν κατατρεγμένοι, ήρθαν μετά από μια μεγάλη γενοκτονία. Θα σας πω ένα νούμερο. Το 1914 που ξεκίνησε η γενοκτονία, στο χώρο της Μ. Ασίας ήταν 2.845.000 Έλληνες. Νούμερο επίσημα καταγεγραμμένο. Όταν έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών, πέρασαν 1.500.000 Έλληνες στην μητέρα πατρίδα. Έχουμε ένα κενό περίπου 1.345.000 Ελλήνων. Που σημαίνει ότι κάθε μέρα εξοντώνονταν, έχαναν τη ζωή τους από φυσικές και μη αιτίες, 665 άνθρωποι! Εάν βάλλετε αυτό το νούμερο στο μυαλό σας, αντιλαμβάνεστε τι γενοκτονία έγινε». 

Την εκδήλωση μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ

 

2η ΕΚΘΕΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ & ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

5,6,7 Απριλίου 2014

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ CARAVEL

Οι εκδόσεις «Εν πλω», με κύριο στόχο την προβολή και τη διάδοση του ποιοτικού βιβλίου, διοργανώνουν τη 2Η  ΕΚΘΕΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ το Σάββατο 5, την Κυριακή 6 και τη Δευτέρα 7 Απριλίου 2014 στο ξενοδοχείο CARAVEL, Βασ. Αλεξάνδρου 2, στην Αθήνα, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ.

Σε συνεργασία με 20 εκδοτικούς οίκους και μοναστήρια οι βιβλιόφιλοι επισκέπτες θα βρουν περισσότερους από 1.500 τίτλους ορθόδοξης πνευματικότητας. 

(ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ, Ι.Μ.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ, ΑΚΡΙΤΑΣ, ΕΝ ΠΛΩ,

Ι. ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΑΝΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ, 

ΔΟΜΟΣ, ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ, ΕΠΕΚΤΑΣΗ , ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ , 

ΛΥΔΙΑ, ΜΠΟΤΣΗΣ, ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ, ΤΕΡΤΙΟΣ Κ.Α)

Η έκπτωση στα βιβλία θα κυμανθεί από 10% - 70%.

Παράλληλα θα λειτουργήσει έκθεση με επιλεγμένα μοναστηριακά προιόντα και χειροποίητες πασχαλινές λαμπάδες σε ελκυστικές τιμές !

Κατά τη διάρκεια της τριήμερης έκθεσης θα πραγματοποιηθούν παρουσιάσεις βιβλίων και πολιτιστικές εκδηλώσεις, το πρόγραμμα των οποίων θα ανακοινωθεί προσεχώς.

http://www.youtube.com/watch?v=py1ag0FICZc&feature=youtu.be

Μαρία Σούμπερτ / Cloud 7

210 3638509

6938255522

schubertmaria@outlook.com

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ.κ. Θεολόγος
«Αυτοί που διαμορφώνουν την σύγχρονη πραγματικότητα μέσα στην κοινωνία και μέσα στην οικογένεια, δημιουργώντας νέα ήθη, καταστάσεις και συνθήκες ζωής, λαμβάνουν αποφάσεις που πλήττουν βάναυσα τον θεσμό της οικογενείας αλλά και την εκπαίδευση παραδίδοντας τα παιδιά μας στην σύγχυση και την πνευματική ανεστιότητα. Η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, εκτός του ότι συνιστά πρωτίστως έναν δρόμο αντίθετο προς το θέλημα του Θεού, πλήττει βάναυσα και την συνοχή της ελληνικής οικογένειας. Μία ελληνική οικογένεια η οποία παραδοσιακά είχε συνηθίσει, είχε παραλάβει, να συγκεντρώνεται γύρω από το οικογενειακό τραπέζι της Κυριακής. Αλλά και αυτό φαίνεται ότι έπρεπε να καταργηθεί. Στην λογική της παγκοσμιοποιήσεως, ένα προς ένα τα ουσιώδη θεμέλια της ζωής μας και της εθνικής μας ταυτότητος που αιώνες μας κράτησαν ζωντανούς, δυνατούς δημιουργικούς, επιβάλλεται να υποχωρήσουν για να δώσουν την θέση τους σε νέα «αήθη» ήθη. Δυστυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, πολλά νομοθετήματα της πατρίδος μας, το ένα μετά το άλλο, φαίνεται ότι σταθερά αποβλέπουν στην πλήρη αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Επιδιώκεται συστηματικά ένα οριστικό διαζύγιο και με την ζωηφόρο παράδοση και με την αγία ορθόδοξη πίστη μας, ωσάν τα δύο αυτά κορυφαία μεγέθη της ζωής μας νά είναι ανώφελα αν όχι και επιβλαβή για αυτόν τον τόπο. Δεν έχουν διδαχθεί τίποτε δυστυχώς όλοι αυτοί που μας οδήγησαν εκεί που μας οδήγησαν. Δεν έχουν διδαχθεί από την πρωτοφανή αυτή κρίση, που είναι πρωτίστως πνευματική, και συνεχίζονται τα λάθη το ένα μετά το άλλο. Αντί με ταπεινό φρόνημα να διδαχθούμε και αντί να προσθέσουμε δάκρυα μετανοίας στην ζωή μας και να δούμε την αιτία των σφαλμάτων μας, επαναλαμβάνουμε με ακόμη πιο οικτρό τρόπο τα λάθη, το ένα μετά το άλλο… Δυστυχώς λείπει η μετάνοια.
Και συνήθως οι καλοί χριστιανοί μας παραμένουν ανησυχούντες, αλλά σιωπηροί. Δεν θέλουν να χαλάσουν τις καλές τους σχέσεις, την ησυχία τους, την βόλεψή τους. Οι σύγχρονοι χριστιανοί φαίνεται ότι επιλέγουν για τον εαυτό τους την εύκολη οδό. Με αὐτό τον τρόπο, από ημέρα σε ημέρα οδηγούμεθα σε βαθύτερες κρίσεις πού απειλούν την ίδια την εθνική μας υπόσταση και διάρκεια και απεργαζόμεθα, χωρίς να το αντιλαμβανόμεθα, για την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας καταστάσεις καταστροφικές.
Η ευθύνη ανήκει σε όλους μας και η ιστορία θα είναι ιδιαιτέρως αυστηρή με την τωρινή γενιά, στο μέτρο που δεν αντιστεκόμεθα στην πνευματική και ηθική χρεωκοπία του τόπου. Έχουν μεγάλη ευθύνη ασφαλώς όσοι απεργάζονται την συστηματική αποχριστιανοποίηση του τόπου μας, αλλά έχουμε κι εμείς ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη που δεχόμεθα τα πάντα αδιαμαρτύρητα, που δεν ομιλούμε, που δεν γράφουμε, που δεν λέμε δυνατά, με ευπρέπεια αλλά και με θάρρος, αυτά που ψιθυριστά λέμε ο ένας στον άλλον. Μένουμε μέχρι εδώ. Από κει και πέρα θέλουμε την ησυχία μας, την βόλεψή μας, να μην μπούμε στο στόχαστρο κανενός και από κει και πέρα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμεθα και καλοί χριστιανοί και ενσυνείδητοι Έλληνες. Κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους, μεταθέτουμε τις ευθύνες πάντοτε στους άλλους, διαμαρτυρόμεθα μόνον όταν αδειάζουν τα πορτοφόλια μας, αλλά όχι όταν πτωχεύουν οι ψυχές μας, και έτσι κατεβαίνουμε και ως πατρίδα και ως κοινωνία και ως πρόσωπα τα σκαλοπάτια το ένα μετά το άλλο στου κακού την σκάλα.
Ο Θεός να μας ελεήσει»!

http://www.enromiosini.gr

Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς για 15 ημέρες στον Περαιά

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου 

Με λαμπρότητα και μεγάλη κατάνυξη, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 14 Μαρτίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, η υποδοχή της Τιμίας Κάρας
του Αγίου Νικολάου του Πλανά προερχόμενη από τον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη Κυνηγού Λεωφόρου Βουλιαγμένης.

Με την άδεια του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, η Τιμία Κάρα θα παραμείνει στο Ναό προς αγιασμό των πιστών μέχρι την Κυριακή 30 Μαρτίου. 

Όπως είναι γνωστό, στην Ευαγγελίστρια στον Πειραιά βρίσκεται από τις 7 Μαρτίου και η θαυματουργή Ιερά Εικόνα της Αγίας Ζώνης, προερχόμενη από την φερώνυμη Ιερά Μονή Βλαμαρής Σάμου.

Η φιλοξενία της Τιμίας Κάρας και της Ιεράς Εικόνος εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «Ευαγγελίστρια 2014», που οργανώνονται για 13η χρονιά.

Την Τιμία Κάρα συνόδευσε ο Αρχιμ. Ιερώνυμος Νικολόπουλος, Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενώ της υποδοχής προΐστατο ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Αρχιμ. Νήφων Καπογιάννης με τη συμμετοχή των Ιερέων του Ιερού Ναού. 

Μετά την είσοδο στο Ναό, τελέσθηκε Παράκληση προς τιμήν του Αγίου. Ακολούθως, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Αρχιμ. Νήφων Καπογιάννης μετέφερε τις ευχαριστίες του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ προς τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, καθώς και τους Ιερείς του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Κυνηγού, για την μεγάλη ευλογία της μεταφοράς της Τιμίας Κάρας του Αγίου στον Πειραιά, ιδιαίτερα την κατανυκτική περίοδο που διανύουμε. 

Ακολούθως, ο Αρχιμ. Ιερώνυμος Νικολόπουλος, Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Κυνηγού, στον οποίον και διακόνησε ο Άγιος επί 40 έτη, απευθύνθηκε στους πιστούς ευχόμενος «να λάβουν δύναμη και την ευλογία του Αγίου, να συνεχίσουν τον αγώνα της ζωής».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε νεότερα, συγκλονιστικά στοιχεία για τη ζωή του Αγίου που είδαν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια. Όπως πολύ χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Ανακάλυψε η έρευνα στα γενικά αρχεία του κράτους, έναν φάκελο δικογραφίας ο οποίος ήταν εναντίον του Ιερέως Νικολάου Πλανά! Μπορέσαμε έτσι να ανασυνθέσουμε μία συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του Αγίου και να καταλάβουμε πολλά». 

Και συνέχισε ο π. Ιερώνυμος, αφηγούμενος τα καινούργια στοιχεία που προέκυψαν:

«Κάποτε ο Άγιος ήταν εφημέριος στην ενορία Αγίου Παντελεήμονος Ιλισσού, στην οδό Καλλιρρόης. Μία Κυριακή, δέχτηκε ως συλλειτουργό έναν άλλο κληρικό. Τότε, τους εφημέριους τους διόριζαν και τους έπαυαν οι επίτροποι του Ναού. Τους δε επιτρόπους, τους διόριζε ο δήμαρχος. Δέχτηκε λοιπόν ο Άγιος Νικόλαος τον άλλον Ιερέα ως συλλειτουργό, τον οποίον προφανώς είχαν αποπέμψει οι επίτροποι από κάποιον άλλο Ναό.
Ο άλλος Ιερεύς, ήταν ψηλός – ο Άγιος Νικόλαος ήταν κοντός. Είχε και ωραία φωνή – ο Άγιος Νικόλαος ψεύδιζε, δεν μπορούσε να μιλήσει καθαρά. Είχε φαίνεται και λαμπρή στολή ο άλλος Ιερεύς – ο Άγιος Νικόλαος δεν διακρίνονταν για την πολυτέλεια της αμφίεσης του. Και το αποτέλεσμα ήταν ότι στο τέλος της Θ. Λειτουργίας, οι επίτροποι έδιωξαν τον Άγιο από την ενορία του Αγίου Παντελεήμονος και προσέλαβαν τον άλλον εφημέριο». 

Όπως τόνισε ο π. Ιερώνυμος «ο Άγιος στενοχωρήθηκε πάρα πολύ, τόσο πολύ που περπατούσε στο δρόμο και έκλαιγε. Για να τον παρηγορήσει ο Άγιος Θεός, επέτρεψε να δει οφθαλμοφανώς τον Άγιο Παντελεήμονα». 

Αναφερόμενος σε αυτό το περιστατικό περιέγραψε τη συνάντηση των δύο Αγίων, τονίζοντας την απλότητα με την οποία ο Άγιος Νικόλαος, ως Ιερέας επικοινωνούσε με τους Αγίους.

Ο Άγιος Νικόλαος λοιπόν περπατούσε στενοχωρημένος και τον πλησίασε ένας νεαρός, ρωτώντας τον τι του συμβαίνει. Ο Άγιος απάντησε «με έδιωξαν από τον Άγιο Παντελεήμονα μου, που τόσο αγαπούσα». Τότε, ο άγνωστός του νεαρός, του απάντησε, αποκαλύπτοντας ότι είναι ο Άγιος Παντελεήμονας: «Μη στεναχωριέσαι Πάτερ, εγώ δε θα σε εγκαταλείψω ποτέ» και στη συνέχεια εξαφανίστηκε από μπροστά του.

Στη συνέχεια ο π. Ιερώνυμος έδωσε περισσότερα στοιχεία σχετικά με τη δικογραφία που ανακαλύφθηκε.

«Το γιατί ο Άγιος στενοχωρήθηκε, μας δίνει την απάντηση ο φάκελος της δικογραφίας. Όταν τον έδιωξαν ήταν Κυριακή της Ε’ εβδομάδας των νηστειών. Απόμενε μέχρι το Πάσχα η «κουφή» και η Μεγάλη εβδομάδα. Μέσα στην κουφή εβδομάδα, ο Άγιος δεν προλάβαινε να βρει ενορία, να διοριστεί και να γιορτάσει τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας και του Πάσχα.
Έφυγε έξω από την Αθήνα (που τότε έφτανε μέχρι τους στύλους του Ολυμπίου Διός) και βρήκε ένα εξωκκλήσι περιφρονημένο, παραπεταμένο, τον τότε Άγιο Ιωάννη του αγρού και εκεί μόνος τελούσε τις ακολουθίες. Ο λαός όμως ξέρει να αναγνωρίζει τον ποιμένα του. Εγκατέλειψε την ενορία και πήγε στο εξωκκλήσι να εορτάσει με τον Άγιο.
Οι επίτροποι ενοχλήθηκαν και επέμειναν να τιμωρηθεί. Επειδή δεν έβρισκαν κατηγορία, τον κατηγόρησαν «επί πήξη ιδίου θυσιαστηρίου», ότι δημιούργησε μόνος του θυσιαστήριο, σε ένα Ναό που υπήρχε ήδη από τον 12ο αιώνα! Τελικά, με την πίεση και την επιρροή των επιτρόπων, με Βασιλικό Διάταγμα ο Άγιος τιμωρήθηκε με ποινή αργίας 6 μηνών! Το διάστημα αυτό ο Άγιος εκτός του ότι δεν μπορούσε να τελέσει τις ακολουθίες που τόσο αγαπούσε, αντιμετώπισε και τεράστιο βιοποριστικό πρόβλημα.
Μόλις τελείωσε η ποινή, ο Μητροπολίτης Αθηνών ανύψωσε σε ενορία το ταπεινό εξωκκλήσι και το ονόμασε Άγιο Ιωάννη Κυνηγό. Και ο Άγιος διακόνησε πλέον εκεί ως εφημέριος από το 1892 έως το 1932, οπότε εκοιμήθη». 

Όπως λοιπόν προκύπτει από τον φάκελο, ο Άγιος υπέστη μεγάλη αδικία. Και όπως πολύ χαρακτηριστικά τόνισε ο π. Ιερώνυμος: «η υπομονή του Αγίου στη θλίψη, την αδικία, τη φτώχεια, την στέρηση καρποφόρησε τη μεγαλύτερη δυνατή ευλογία». 

Και απευθυνόμενος προς τους πιστούς και με αφορμή την πολύ δύσκολη περίοδο που διανύουμε, ολοκλήρωσε την ομιλία του, προτρέποντάς τους:

«Να τον προσκυνάτε με την πεποίθηση ότι, αυτός που υπέστη την αδικία και έζησε την φτώχεια και την στέρηση, μπορεί να κατανοήσει καλύτερα από όλους, όλα αυτά και να δώσει λύση σε προβλήματα, απάντηση σε αιτήματα, να ανοίξει διόδους εκεί που φαίνονται αδιέξοδα, να σκορπίσει ευλογία και αγιασμό. Τους ανθρώπους που επιδεικνύουν υπομονή, κατεξοχήν τους αγαπάει ο Άγιος και τους ευεργετεί και τους ενισχύει». 

Και ο π. Ιερώνυμος ευχήθηκε: «τη χαρά που ο ίδιος εβίωνε, να την μεταδίδει σε όλους». 

Τις προσφωνήσεις μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ.

<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/2cZQuZ-HHbY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>