Η ΕΚ ΘΕΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ

Οι απόπειρές μας να κάνουμε κάτι συμβαίνουν με την ανοχή του Θεού ώστε να αποκτήσουμε επίγνωση της ανθρώπινης αδυναμίας μας. Είναι αδύνατο να κάνουμε οτιδήποτε καλό χωρίς τη βοήθεια του Θεού, και, όταν σκεπτόμαστε ότι κάναμε κάτι που ευχαριστεί τον Θεό , τότε ακριβώς, εξαιτίας αυτής της έπαρσης το έργο μας δυσαρεστεί τον Θεό.

ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ

Μην χάνεις το θάρρος σου! Ο Θεός είναι κοντά σου . Σ’ Αυτόν  απόθεσε όλες τις θλίψεις σου και τις αμφιβολίες σου. Όπου δεν αρκεί η βοήθεια των ανθρώπων για να λογικευτούμε, εκεί  η βοήθεια του Θεού προσδίδει αμέσως νόημα στο αγαθό, όταν απευθυνόμαστε σε Εκείνον, όπως τα παιδιά στον πατέρα.

ΟΣΙΟΣ ΜΩΥΣΗΣ

Ο Θεός αρχίζει να εκδηλώνει τη δύναμη Του όπου βλέπει ότι όλα τα ανθρώπινα μέσα παροχής βοήθειας , σε όποιον τη χρειάζεται, έχουν εξαντληθεί.

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Όσα κύματα και αν σηκωθούν μέσα στην ψυχή σου, εσύ πάντα να προστρέχεις στον Χριστό. Ο Σωτήρας θα σπεύσει σε βοήθεια και θα γαληνέψει τα κύματα. Πίστευε ότι ο Κύριος δημιούργησε προσεκτικά αυτή τη ζωή προς θεραπείαν μας, μην την απορρίπτεις και μην αναζητάς τη σωματική γαλήνη και τον ψεύτικο κόσμο, πρώτα θα πρέπει πολλά να σε συγκλονίσουν και πολλά να υπομείνεις. Αν δεχτείς την αποκάλυψη , τότε αυτή θα διευκολύνει κατά πολύ τον αγώνα σου και εσύ θα έχεις μεγαλύτερη ηρεμία απ’ ό,τι ο ίδιος ο αγώνας.

ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ

Μην ανησυχείς ιδιαίτερα για την πορεία της ζωής σου. Να έχεις μόνο την ακράδαντη επιθυμία της σωτηρίας και, αποθέτοντας τα πάντα στον Θεό, περίμενε τη βοήθειά Του , έως ότου έρθει η ώρα.

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Πηγή: «ΟΠΟΥ ΘΕΟΣ, ΓΑΛΗΝΗ

Πνευματικές παραινέσεις

Των Γερόντων της Όπτινα»

Επιμέλεια-Πρόλογος

ΗΛΙΑΣ ΛΙΑΜΗΣ

Εκδόσεις ατέρμονον

Στα Ιεροσόλυμα το Σάββατο ο υφ. Εξωτερικών για την Τελετή Αφής του Αγίου Φωτός

Ο υφυπουργός θα μεταφέρει το Άγιο Φως από το Ισραήλ στην Αθήνα γύρω στις 18.30 το βράδυ

Ο υφυπουργός Εξωτερικών, Κυριάκος Γεροντόπουλος θα μεταβεί, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, στα Ιεροσόλυμα, προκειμένου να παραστεί στην τελετή της Αφής του Αγίου Φωτός στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως και να μεταφέρει την Αγία Φλόγα στην Αθήνα.
Η μοναδική αυτή τελετή της Ορθοδοξίας στον Πανάγιο Τάφο πραγματοποιείται, όπως κάθε χρόνο, στις 12.00 μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου.
Από τον ναό της Αναστάσεως, το Άγιο Φως αρχίζει το ταξίδι του με προορισμό τις εκκλησίες της Ελλάδας.
Το αεροπλάνο με τον αρμόδιο υφυπουργό, το μεταφέρει από το Ισραήλ στην Αθήνα και στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, γύρω στις 18.30 το βράδυ, όπου γίνεται η τελετή υποδοχής, με τιμές αρχηγού κράτους για να ξεκινήσει, αμέσως μετά η διανομή του σε όλη τη χώρα.
Δύο αεροσκάφη αναχωρούν αμέσως μετά την άφιξη της αποστολής από τα Ιεροσόλυμα προς περιοχές του Αιγαίου και του Ιονίου, μεταφέροντας το Άγιο Φως σε Ιωάννινα, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθο, Μύκονο, Σάμο, Κω, Μυτιλήνη με προγραμματισμένη ώρα άφιξης στον τελευταίο προορισμό για κάθε τομέα, κατά προσέγγιση τις 22:30.
Παράλληλα, προκειμένου να γίνει η μεταφορά και σε άλλους προορισμούς- Ηράκλειο, Χίο, Σαντορίνη, Καβάλα και Θεσσαλονίκη- μετατίθεται αργότερα, κατά μία περίπου ώρα, η αναχώρηση σε προγραμματισμένες αεροπορικές πτήσεις. Έτσι, από τα αεροδρόμια φθάνει στις πόλεις της επικράτειας και από εκεί, στις εκκλησίες, για να φωτίσει την Ανάσταση του Κυρίου και να φτάσει από χέρι σε χέρι σε κάθε σπίτι.

bankingnews

Σήμερα κρεμάται επάνω στο ξύλο Εκείνος που κρέμασε τι γη πάνω στα ύδατα...!!

Σήμερα κρεμάται επάνω στο ξύλο Εκείνος που κρέμασε τι γη πάνω στα ύδατα...!! Στεφάνι από αγκάθια φοράει στην κεφαλή, Εκείνος που είναι ο βασιλιάς των Αγγέλων. Ντύνεται με ψεύτικη πορφύρα (βασιλικό ιμάτιο), αυτός που περιβάλλει τον ουρανό με σύννεφα. Δέχτηκε ράπισμα, Εκείνος που στον Ιορδάνη (δια του βαπτίσματος του) ελευθέρωσε τον Αδάμ από το δεσμό της αμαρτίας. Με καρφιά καρφώθηκε ο Νυμφίος της Εκκλησίας.Με λόγχη κεντήθηκε ο Υιός της Παρθένου.Προσκυνούμε τα πάθη σου Χριστέ...Δείξε σε μας και την ένδοξη σου Ανάσταση...!!

Πάσχα στο Αγιο Ορος: Κατάνυξη, λιτότητα και ολονύκτιες ακολουθίες

Το Πάσχα στο Αγιο Ορος εορτάζεται από τους μοναχούς και τους επισκέπτες των ιερών Μονών γιορτάζεται ταπεινά σε συνθήκες Απόλυτης κατάνυξης.

Η Εβδομάδα των Παθών κορυφώνεται με τη Σταύρωση του Χριστού τη Μεγάλη Πέμπτη με την Ακολουθία των Άχραντων Παθών και στη συνέχεια αρχίζουν αρχίζουν οι ακολουθίες με τους μεγαλύτερους συμβολισμούς.

Η Μεγάλη Παρασκευή δεν έχει το δραματικό στοιχείο και τη μεγαλοπρέπεια των ενοριών, αφού στο Αγιο Ορος όλα γίνονται λιτά, δωρικά και μοναχικά. Μαρτυρία από τη Μονή Γρηγορίου αναφέρει ότι ο επιτάφιος ήταν ένα απλό τραπέζι στο κέντρο του ναού, χωρίς κουβούκλιο, με τον υφασμάτινο επιτάφιο και το ιερό Ευαγγέλιο, την «δια χάρτου καί μέλανος» εικόνα του Χριστού και λίγα άνθη, πού τα μαζεύουν το πρωί μαζί και προσκυνητές.

Η Ακολουθία της Ανάστασης στο Αγιο Ορος, ξεκινάει γύρω στις 2 μετά τα μεσάνυχτα και ολοκληρώνεται το χάραμα, ενώ κατά την διάρκεια της Ακολουθίας οι καμπάνες των Μοναστηριών ηχούν χαρμόσυνα. Μετά την Ακολουθία, μοναχοί και πιστοί κάθονται στο Πασχαλινό τραπέζι που αποτελείται μονό από ψαρόσουπα και ψάρι, ενώ γύρω στις 12 με 1 το μεσημέρι τελείται ο εσπερινός της αγάπης και οι καμπάνες ηχούν ασταμάτητα.

Οι εκδηλώσεις του Πάσχα κορυφώνονται τη Δευτέρα με τη περιφορά της θαυματουργής εικόνας του Άξιον Εστί στις Καρυές. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό του Πρωτιάτου, την περιφορά της εικόνας ακολουθούν μεγάλοι σταυροί, η ηγεσία της Αγιορείτικης πολιτείας, κοσμικοί, μοναχοί και εκατοντάδες προσκυνητές. Η περιφορά διαρκεί γύρω στις 5 ώρες και 30 λεπτά με τις καμπάνες να χτυπούν χαρμόσυνα.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ - Ὁ Μυστικός Δεῖπνος

«Τὴ Αγία καὶ Μεγάλη Πέμπτη οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι Πατέρες, ἀλληλοδιαδόχως ἔκ τε τῶν θείων Ἀποστόλων, καὶ τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων, παραδεδώκασιν ἡμῖν τέσσαρά τινα ἑορτάζειν, τὸν ἱερὸν Νιπτήρα, τὸν μυστικὸν Δεῖπνον (δηλαδὴ τὴν παράδοσιν τῶν καθ' ἡμᾶς φρικτῶν Μυστηρίων), τὴν ὑπερφυὰ Προσευχήν, καὶ τὴν Προδοσίαν αὐτήν».

«Ὁ λίμνας καί πηγάς καί θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν ἡμᾶς ἐκπαιδεύων ἀρίστην, λεντίῳ ζωννύμενος ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας καί ὑψῶν ἡμᾶς ἀπό βαράθρων κακίας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος».

ΟΤΕ ΟΙ ΕΝΔΟΞΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ

Ότε οι ένδοξοι μαθηταί εν τω νιπτήρι του δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας, εσκοτίζετο· και ανόμοις κριταίς σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον· φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε, δόξα σοι.

ο θέλων πρώτος είναι, έστω έσχατος.

Ου γαρ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν μου λύτρον υπέρ του κόσμου.Ει ουν υμείς φίλοι μου εστέ, εμέ μιμείσθε. ο θέλων πρώτος είναι, έστω έσχατος. ο δεσπότης, ως ο διάκονος. μείνατεεν εμοί ίνα βότρυν φέρητε. εγώ γαρ ειμι της ζωής η άμπελος

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ: Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

Εκείνοι οι απλοικοί άνθρωποι, εκείνα τα αγράμματα γεροντάκια και οι γριούλες, που την Σαρακοστή και την Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται όλη μέρα στην εκκλησία, ζήσανε από τα μικρά τους χρόνια εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου και καταλάβανε αυτό το χαροποιόν πένθος, που δεν το καταλάβανε, αλοίμονο, οι σπουδασμένοι μας, που θέλουνε να τους διδάξουνε, αντί να διδαχθούνε απ αυτούς. 
Τώρα τις μέρες της Σαρακοστής, της Μεγάλης Βδομάδας και του Πάσχα πορεύονται μαζί με τον Χριστό, ακολουθάνε ολοένα από πίσω του, αληθινά, όχι φανταστικά, ακούγοντας Τον να λέγη:«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και παραδοθήσεται ο Υιός του ανθρώπου, καθώς γέγραπται περί αυτού». 
Μαζί του βρίσκονται στον Μυστικό Δείπνο και δακρύζουνε από τα λόγιά Του, μαζί Του πάνε στο πραιτώριο και στον Πιλάτο, μαζί Του ραπίζονται, μαζί Του μαστιγώνονται, μαζί Του εμπαίζονται, μαζί Του σταυρώνονται, μαζί Του θάβονται, μαζί Του ανασταίνονται.

Τα μάτια τους γίνονται βρύσες και τρέχουνε, μα αυτά τα δάκρυα δεν είναι δάκρυα της απελπισίας, αλλά της ελπίδας και της βεβαιότητας πως μ' αυτά ποτίζεται το ολόδροσο κι αμάραντο δέντρο της αληθινής χαράς, της χαράς της Αναστάσεως. Αυτό γίνεται κάθε χρόνο.

Ω! Πόσο αληθινά πίστις είναι η ορθόδοξη πίστις του λαού μας!

ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Η ΜΑΝΑ ΜΑΣ….

Ρώτησαν κάποτε ένα μοναχό: τι κάνετε τόσες ώρες μέσα στην Εκκλησία, δε βαριέστε; Κι εκείνος απάντησε: εσύ τι έκανες εννιά μήνες στη μήτρα της μάνας σου; Τίποτα. Ήσουν εκεί και τρεφόσουν με το μητρικό αίμα. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς. Είμαστε εδώ και τρεφόμαστε από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Από το σώμα και το Αίμα του Χριστού. Γιατί η Εκκλησία είναι η Μάννα που μας τρέφει. Η φιλόστοργη Μάνα. Η πνευματική καρδιά απ’ την οποία διαχέεται το αίμα και κρατιούνται ζωντανά τα παιδιά της.

Η Εκκλησία είναι σώμα. Δεν είναι κόμμα. Είμαστε μέλη. Δεν είμαστε οπαδοί. Σώμα ένα με κεφαλή το Χριστό. Πονάει ένα μέλος και πονάμε όλοι. Δοξάζεται ένα μέλος και δοξαζόμαστε όλοι. Οικογένεια μία είναι η Εκκλησία: Οι Ζώντες, – όσοι είμαστε μέσα στην Εκκλησία και όσοι βογγάνε έξω απ’ αυτήν…- Αυτοί που έφυγαν…, οι αδελφοί μας οι Κεκοιμημένοι. Κι αυτοί που ακόμα δεν ήρθαν… Οι αγέννητοι.., τα παιδιά των παιδιών μας, τα δισέγγονα και τα τρισέγγονα, όσοι θα μπουν στην Εκκλησία και όσοι θα βογγάνε έξω απ’ αυτήν. Οικογένεια μία. Γι’ αυτό στην Εκκλησία δεν εορτάζουμε αλλά συνεορτάζουμε. Δεν νηστεύουμε αλλά συννηστεύουμε. Δε στενάζουμε αλλά συστενάζουμε. Δεν προσευχόμαστε αλλά συμπροσευχόμαστε. Συλλειτουργούμε και συλλειτουργούμαστε. Σώμα ένα είμαστε.

Οι γιαγιάδες μας το ήξεραν καλά αυτό. Ήξεραν ότι πρώτα ανήκουμε στην Εκκλησία και μετά στον εαυτό τους. Πρώτα στην Εκκλησία και μετά στο σπίτι τους. Γι’ αυτό συμμετείχαν στις ανάγκες της. Στο χτίσιμο της Εκκλησίας, στο στρώσιμο, στον έρανο, στις νηστείες, στους εσπερινούς, στα Μυστήρια, στη Λειτουργία. Οι παλιοί άνθρωποι ήξεραν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, γιατί άλλος δρόμος βγάζει σε άλλο τέρμα. Γνώριζαν ότι η σωτηρία είναι μόνο μέσα στο Καράβι του Χριστού που όσα κύματα και όσες θύελλες κι αν το χτυπούν , δεν καταποντίζεται.

- Γέροντα, τα παιδιά μας κοιμούνται στην Εκκλησία, μήπως να μη τα φέρνουμε;

- Στο Καράβι να είναι κι ας κοιμούνται, επέμενε ο Γέροντας Πορφύριος.

Η Εκκλησία, το Σκάφος του Χριστού!

Το Σώμα του Χριστού!

Το Στόμα του Χριστού!

Η Κιβωτός που μπαίνεις μέσα και σώζεσαι!

Αλήθεια, έχουμε βαθιά και ορθή γνώση του τι είναι η Εκκλησία;

Είναι μόνο για τις Κυριακές και τις γιορτές ή μπολιάζει όλο το βίο μας;

Είναι μόνο για ορισμένες ηλικίες ή αγκαλιάζει όλο τον άνθρωπο από τα πρώτα μέχρι τα έσχατα;

Τι περιμένουμε απ’ Αυτήν;

Τι θέλουμε να μας δώσει και τι της χρωστάμε;

Αναρωτηθήκαμε ποτέ τι είναι η Εκκλησία και τι της οφείλουμε;

Οι Πατέρες λένε πως η Εκκλησία είναι ένα μεγάλο Νοσοκομείο που εφημερεύει σε εικοσιτετράωρη βάση, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Ένα Νοσοκομείο που εφημερεύει για όλους. Για ασφαλισμένους και για ανασφάλιστους. Για πλούσιους και για άπορους. Για επώνυμους και για ανώνυμους και περιθωριακούς ανθρώπους. Ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο οποίο αντιμετωπίζεται κάθε νόσημα όσο βαθύ, όσο λοιμώδες και όσο θανατηφόρο κι αν είναι.

Ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο οποίο μπαίνεις άρρωστος και βγαίνεις υγιής, όπως η αιμορροούσα. Μπαίνεις διώκτης και βγαίνεις Απόστολος, όπως ο Παύλος. Μπαίνεις αμαρτωλός και βγαίνεις άγιος, όπως η αγία Μαρία η Αιγυπτία. Μπαίνεις λύκος και βγαίνεις αρνί, όπως ο άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας.

Μπαίνεις πτώμα εν αποσυνθέσει και ανίστασαι τετραήμερος, όπως ο Λάζαρος! Γιατί στην Εκκλησία δεν υπάρχει θάνατος. Δεν υπάρχουν νεκροί. Η Εκκλησία είναι η χώρα των Ζώντων όπου υπάρχει Ζωή και περίσσεια Ζωής, δηλαδή ο Χριστός!

Από το βιβλίο: “Αντίδωρο” τής Μαρίας Μουρζά

Όταν οι Έλληνες συναντούν τον Ιησού (Video)

Σύμφωνα με το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο μερικοί Έλληνες ζητούν μια χάρη από ένα μαθητή του Χριστού. Είχαν την άνεση να προσεγγίσουν πρώτα τον Φίλιππο ο οποίος μιλούσε την Ελληνική γλώσσα και του ζήτησαν να δουν τον Ιησού. Δεν πάει ο Φίλιππος όμως αμέσως στον Ιησού αλλά στον Ανδρέα και αμέσως οι δυο τους απευθύνονται στον Ιησού. Ένα χαρακτηριστικό των δύο μαθητών είναι το Ελληνικό τους όνομα.  

Ο Χριστός αμέσως απαντά προς όλους και τους λέει: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου» (Ιω. 12, 23) -  «Ήλθε η ορισμένη ώρα για να δοξαστεί ο Υιός του ανθρώπου, δια του θανάτου Του και της Ανάληψής Του, οπότε και θα αναγνωρισθεί ως Μεσσίας και από όλους τους εθνικούς.

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Εἰς τὸν Ὄρθρον 

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐμαρτύρει ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετὰ τοῦ ᾿Ιησοῦ, ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. Διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον. Οἱ οὖν Φαρισαῖοι εἶπον πρὸς ἑαυτούς· θεωρεῖτε ὅτι οὐκ ὠφελεῖτε οὐδέν; ἴδε, ὁ κόσμος ὀπίσω αὐ

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΑΣΧΑ 2014

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΣΕΡΒΙΩΝ  &  ΚΟΖΑΝΗΣ

 

 

 ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΕΠΙ  ΤΩ  ΑΓΙΩ  ΠΑΣΧΑ  2014

ΠΑΥΛΟΣ 

ΕΛΕΩ   ΘΕΟΥ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ    ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 

ΣΕΡΒΙΩΝ   ΚΑΙ   ΚΟΖΑΝΗΣ

Προς τον ευσεβή κλήρον, τους εντιμοτάτους άρχοντας

τους ενδοξοτάτους και γενναιοτάτους αξιωματικούς

των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας,

τους δικαιοτάτους δικαστικούς λειτουργούς,

τους ελλογιμοτάτους λειτουργούς πασών των βαθμίδων της εκπαιδεύσεως

και τον ευλαβή και φιλάγιον λαόν της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, Χριστός Ανέστη.

Εορτάζουμε, υμνούμε και δοξολογούμε το Μέγα και μοναδικό γεγονός στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους, την Ανάσταση του Ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού, του Σωτήρος Ιησού Χριστού και εν τη αναστάσει Αυτού την ανάσταση του ανθρωπίνου γένους, την προσωπική ανάσταση ενός εκάστου! Την δική μας ανάσταση! Ο Θεός έγινε άνθρωπος. «Αυτεπάγγελτος ήλθε...» από άκραν αγάπην για το πεσμένο πλάσμα Του, το οποίο ηθέλησεν, τη συνεργεία του διαβόλου, να γίνει Θεός χωρίς τον Θεόν! Και αντ’ αυτού εγεύθη τον πνευματικό θάνατο!

Έρχεται ο Θεός δια του Σταυρού, της Ταφής και της Αναστάσεώς Του καταπατεί τον θάνατο, συντρίβει το κράτος της τυραννίας και καταργεί την μονοκρατορία του διαβόλου. «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν...» ψάλλει η Εκκλησία μας και ο Αναστάς Κύριος μας προσφέρει «άλλην βιοτήν...», «την ζωήν, την χαράν, την ειρήνην, την προοπτικήν των αιωνίων αγαθών...». Αυτήν την βιοτή, της οποίας πηγή είναι ο Ίδιος.

Άνοιξε με τον Σταυρόν Του την «κεκλεισμένην πύλην της Εδέμ...», δηλαδή μας κατέστησεν και πάλιν υιούς Θεού και συγκληρονόμους της βασιλείας Του! Και δεν μπορεί κανείς, μα κανείς να μας αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα, αυτό το θείο και ουράνιο δώρο, εάν εμείς δεν το θελήσουμε. «Τη ελευθερία ουν, η Χριστός ημάς ηλευθέρωσε, στήκετε, και μη πάλιν ζυγώ δουλείας ενέχεσθε» (Γαλ. 5,1), βροντοφωνεί ο Απόστολος των Εθνών Παύλος. Στα χέρια μας λοιπόν είναι η πνευματική ελευθερία. Στα χέρια μας είναι το χρυσό κλειδί το οποίο ανοίγει την πόρτα του Παραδείσου. Μας το έδωσε η Εκκλησία μας δια του Αγίου Βαπτίσματος μας και του Αγίου Χρίσματος! «Όσοι γαρ εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε» (Γαλ. 3,27). Πήραμε τα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος, «την αγάπην, την χαράν, την ειρήνην, την μακροθυμίαν, την χρηστότητα, την αγαθωσύνην, την πίστιν, την πραότητα, την εγκράτειαν» (Γαλ. 5,22).

Και διερωτάται ο κάθε νουνεχής και σοβαρός άνθρωπος, ο έχων έστω και λίγο σεβασμό στον εαυτό του, αλλά και αξιοπρέπεια και ανθρωπιά: Που πήγαν όλα αυτά στις μέρες μας; Αλήθεια, ποιός φταίει γι’ αυτήν του την κατάσταση; Οι Πατέρες, που τους αρνηθήκαμε; Η Εκκλησία μας, που την πολεμούμε; Η οικογένεια, που την διαλύσαμε; Η αξιοκρατία, που την ξεφτιλίσαμε;Η αρετή και η τιμιότητα, που τις απεμπολήσαμε; Η παιδεία, που την διαλύσαμε; Παντού βάλαμε δυναμίτες και τα ανατινάξαμε όλα. Τι μένει; Να θερίσουμε θύελλες, μια και σπείραμε παντού άγριους ανέμους. Κάναμε την Ελλάδα μας χώρα του παρά-....· παραοικονομία, παραπολιτική, παραπαιδεία, παρατρεχάμενοι, παραλίγο, παρά τρίχα, και φέραμε τη χώρα στο παρά πέντε.

Έτσι, ο Έλληνας σήμερα, βαθιά απελπισμένος και απογοητευμένος, κλαίει την μοίρα του και την κατάντια του, που δεν γιατρεύεται εύκολα με γενόσημα. Ζει ανάμεσα στην αδιαφορία, στον ωχαδερφισμό, στην παρανομία, στην αναρχία. Όλα αυτά μας έφεραν την κρίση, που μας σφίγγει τον λαιμό, έτοιμη να μας πνίξει.

Ναι, Αδελφοί μου, η κρίση είναι το αποτέλεσμα όλων όσων προαναφέραμε, είναι το αποτέλεσμα της κακής χρήσεως του αγαθού της ελευθερίας, την οποία μας χάρισε ο Αναστάς Κύριος. Δεν θέλει την ανάσταση ο σημερινός άνθρωπος, δεν του χρειάζεται ο Σωτήρας. Όλοι σήμερα είναι σωτήρες, μεσσίες, αδιαμφισβήτητες αυθεντίες! Οι πάντες απορρίπτουν τους πάντας. Ένα εγώ κατακλύζει τις κοινωνίες!

Το Πάσχα, το επαναλαμβανόμενο στην πορεία και ανακύκληση του χρόνου, η Ανάσταση του Σωτήρος μας Ιησού, Αυτού που πολλοί απορρίπτουν, έρχεται να μας θυμίζει ότι είμαστε υιοί Θεού και συγκληρονόμοι της Βασιλείας Του και όχι το τίποτα, και για τους μηδενιστές το μηδέν!

Χαιρόμαστε, όμως, διότι έστω και ολίγοι, «το μικρόν ποίμνιον» κατά το Ευαγγέλιον (Λουκ. 12,32), γνωρίζει τούτο, το χαίρεται και το απολαμβάνει πνευματικά. Είναι εκείνοι, οι οποίοι τώρα αμέσως θα επανέλθουν στον Ιερό Ναό να απολαύσουν την πρώτη και μεγάλη αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, οι οποίοι θα γίνουν συμμέτοχοι του Μυστικού Δείπνου και θα εκκεντρίσουν, δια του σώματος και του Αίματος του Κυρίου, τον εαυτόν τους στο Σώμα του Κυρίου· «Γεύσασθε και ίδετε ότι Χριστός ο Κύριος». Και αφού όλα συντελεσθούν, άδοντες και ψάλλοντες να επιστρέψουν στα σπίτια τους, για να απολαύσουν και την υλική τράπεζα. «Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες» σημειώνει ο Ιερός Χρυσόστομος στον Κατηχητικό του Λόγο.

Οι πολλοί θα φύγουν άμα τω ακούσματι «Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν». Ο Χριστός, όμως, και αυτούς τους περιμένει για να τους χαρίσει την χαρά την οποία ουδείς άλλος έχει.

Αδελφοί μου και παιδιά μου, το γένος μας, το έθνος μας, έζησε, ζει και πορεύεται αιώνες και αιώνες ολόκληρους με περισσότερες μέρες λύπης, κατατρεγμού, τυραννίες, δυναστείες και παντός κακού. Κι όμως, άντεξε· και όχι μόνον, αλλά και αντέστη και ανέστη! Πως και διατί; Διότι είχε ελπίδα και άγκυρα ασφαλή τον Θεόν, τον μόνο και μοναδικό και αδιαμφισβήτητο Σωτήρα, τον αναστάντα Κύριο. Ας τον αγκαλιάσουμε και πάλι, ας τον αγαπήσουμε και ας τον εμπιστευθούμε.

Και μ’ αυτήν την βεβαιότητα, αυτήν την πίστη, την καθαρή και κρυστάλλινη, να εορτάσουμε την Ανάσταση του Κυρίου μας βιωματικά, υπαρξιακά και όχι τυπικά.

Χριστός Ανέστη, Τέκνα μου αγαπητά και περιπόθητα!

Κοζάνη, Άγιον Πάσχα 2014

Ευχέτης προς Κύριον

Ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης σας

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ