Γιά νά βρεῖ τόν δρόμο του, πρέπει νά ἀνοίξει τήν καρδιά του σέ κάποιον πνευματικό καί νά ζητήσει ταπεινά τήν βοήθειά του

Περί ὑπακοῆς

... Ἔχω καταλάβει ὅτι ἠ ὑπακοή πολύ βοηθάει. Καί λίγο μυαλό νά ἔχει κανείς, ἄν κάνει ὑπακοή, γίνεται φιλόσοφος. Εἴτε ἔξυπνος εἴτε κουτός εἴτε ὐγιής εἴτε ἄρρωστος πνευματικά ἤ σωματικά εἶναι κανείς καί βασανίζεται ἀπό λογισμούς, ἄν κάνει ὑπακοή, ἐλευθερώνεται. Λύτρωση εἶναι ἡ ὑπακοή. Ο μεγαλύτερος ἐγωϊστής εἶναι αὐτός πού ἀκολουθεῖ τούς λογισμούς του καί δέν ρωτάει κανέναν· αὐτοκαταστρέφεται. Μπορεῖ κάποιος νά εἶναι ἔξυπνος ἀλλά ἄν ἔχει θέλημα, αὐτοπεποίθηση καί φιλαυτία, βασανίζεται συνέχεια. Μπερδεύεται ἄσχημα καί τοῦ δημιουργοῦνται προβλήματα. Γιά νά βρεῖ τόν δρόμο του, πρέπει νά ἀνοίξει τήν καρδιά του σέ κάποιον πνευματικό καί νά ζητήσει ταπεινά τήν βοήθειά του. Μερικοί ὅμως ἀντί νά πᾶνε στόν πνευματικό πᾶνε στόν ψυχίατρο ...

(σελ. 53-54, ἀπό τό βιβλίο του γέροντος Παϊσίου Πνευματικός Αγώνας , τόμ. 3ος )

 

 

 ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    30 ΙΑΝ 2013