Στο όνομα του Ιησού και του Μωάμεθ

 Του Δημήτρη Μακροδημόπουλου, e-mail: dimakrogr@yahoo.gr
 http://www.paratiritis-news.gr/detailed_article.php?id=170875&categoryid=15

Τα τελευταία γεγονότα στο Παρίσι που συντάραξαν την παγκόσμια κοινή γνώμη θα πρέπει να αξιολογηθούν στα πλαίσια του προβληματισμού για τις πραγματικές αιτίες που οδηγούν σε τέτοιες ακραίες συμπεριφορές. Όταν νέοι άνθρωποι οδηγούνται σε αυτόν τον παραλογισμό γνωρίζοντας εκ προοιμίου ότι δεν θα επιβιώσουν, τότε είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν βαθύτερες αιτίες γιαυτό. Αν οι Γάλλοι και γενικότερα η Δύση κατορθώσουν να εξηγήσουν γιατί οι αδελφοί Κουατσί, οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Γαλλία, προέβησαν στην επίθεσή τους κατά της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, τότε θα αντιληφθούν και τους λόγους που οδηγούν μαχητές από τη Δύση να συστρατεύονται με την ISIS. Βέβαια οι αιτίες που παράγουν την τρομοκρατία αυτής της μορφής είναι γνωστές. Όμως τα διαχρονικά συμφέροντα είναι τόσο μεγάλα και αφορούν ολόκληρη τη Δύση ώστε υπερβαίνουν κάθε λογική αντίθετη προς αυτά.

Στη Δύση προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τα γεγονότα σε άλλες περιοχές του πλανήτη με κριτήριο τις δικές μας συνθήκες, τις δικές μας αξίες και τον δικό μας τρόπο ζωής. Δεν εξετάζουμε μήπως άλλοι πολιτισμοί δίνουν διαφορετικές απαντήσεις στα ίδια ερωτήματα. Θα πρέπει λοιπόν να διαβάσει κανείς την ιστορία των λαών για να καταλάβει τις αντιδράσεις τους: Όταν οι αποικιοκράτες της Δύσης επικράτησαν με τη βία στην Ανατολή, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν εκεί τις φεουδαλικές σχέσεις σε μια εποχή που στη Δύση η μια αστική επανάσταση διαδέχονταν την άλλη μετασχηματίζοντας την κοινωνία. Στην περίοδο της εμποροκρατίας (16ος - 18ος αιώνας), η Ανατολή καταληστεύθηκε με τη μεταφορά του πλούτου της στη Δύση ενώ στην περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης απαξιώθηκε παραγωγικά και ο ρόλος της περιορίσθηκε στην προμήθεια πάμφθηνων πρώτων υλών και γεωργικών προϊόντων στις αναπτυσσόμενες βιομηχανικά χώρες της Δύσης. Με κάθε τρόπο αποτράπηκε η εκβιομηχάνιση της Ανατολής. Έτσι η Ανατολή, ο Τρίτος Κόσμος γενικότερα, εντάχθηκε στην περιοχή της λεγόμενης καπιταλιστικής υπανάπτυξης ενώ η Δύση, δηλαδή η Ευρώπη και η Β. Αμερική, απετέλεσαν τις χώρες της ανάπτυξης.

Σημασία, λοιπόν, έχει η θέση που κατέχει μια χώρα στον επονομαζόμενο διεθνή καταμερισμό της εργασίας. Αυτή καθορίζει τον βαθμό της τεχνολογικής ανάπτυξης αλλά και της πολιτικής και κοινωνικής εξέλιξης. Γι’ αυτό, αν ανήκει στο χώρο της υπανάπτυξης και της εξάρτησης τότε ούτε οι οικονομικοί δείκτες αντανακλούν την κοινωνική πραγματικότητα. Μπορεί για παράδειγμα η οικονομία της Βραζιλίας να ξεπέρασε αυτή της Μ. Βρετανίας και να φιγουράρει στην έκτη θέση της παγκόσμια κατάταξης και η Ινδία να συμπεριλαμβάνεται στις ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι βραζιλιάνοι θα παύσουν να ζουν στις φαβέλες ή ότι οι Ινδοί θα σταματήσουν να λιμοκτονούν ή ότι το βιοτικό επίπεδο της Μ. Βρετανίας θα υποβαθμισθεί έναντι των χωρών αυτών. Όπως αποδείχθηκε ιστορικά ούτε η ανεξαρτησία βοήθησε αυτές τις χώρες της καπιταλιστικής υπανάπτυξης. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο διάστημα 1945 – 1962, 47 νέα κράτη ξεπήδησαν σε Αφρική και Ασία στη μετάβαση από την αποικιοκρατία στον νεοαποικισμό χωρίς να αλλάξουν τη μοίρα των λαών τους διότι η εκμετάλλευση της Δύσης παρέμεινε με τη μορφή του νεοαποικισμού.

Αυτά συμβαίνουν διότι οι χώρες της καπιταλιστικής υπανάπτυξης και της ανάπτυξης συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους με τις άνισες ανταλλαγές. Οι πρώτες χορηγούν στις δεύτερες πάμφθηνες πρώτες ύλες, αγροτικά προϊόντα και φθηνή εργατική δύναμη και εισάγουν από αυτές πανάκριβα βιομηχανικά προϊόντα. Αυτές οι άνισες ανταλλαγές επιβάλλονται με κάθε τρόπο από τη Δύση. Με εγκάθετα καθεστώτα που διασφαλίζουν τα συμφέροντά της, με τους πολέμους, με την ανατροπή καθεστώτων που δαιμονοποιούνται (άξονας του κακού), με το νέο ρόλο του ΝΑΤΟ και τις στρατιωτικές βάσεις σε παγκόσμια κλίμακα.

Η Δύση χρησιμοποίησε τον χριστιανισμό (Σταυροφορίες, ιεραποστολές) για να εξωραΐσει τις σκοπιμότητές της στον Τρίτο Κόσμο και να συγκαλύψει τα εγκλήματά της, όπως το δουλεμπόριο στο οποίο συμμετείχε και η Καθολική Εκκλησία με τη βάπτιση των δούλων στο όνομα της σωτηρίας των ψυχών τους εισπράττοντας το μερίδιό της. Έλεγε χαρακτηριστικά ο Desmont Tutu, αρχιεπίσκοπος του Κέιπ Τάουν, βραβευμένος με το Νόμπελ ειρήνης: «Όταν οι ιεραπόστολοι ήλθαν στην Αφρική, αυτοί είχαν τη Βίβλο και εμείς είχαμε τη γη. Μας είπαν: “Ας προσευχηθούμε”. Κλείσαμε τα μάτια. Όταν τα ανοίξαμε, εμείς είχαμε τη Βίβλο και αυτοί είχαν τη γη». Όμως η Δύση χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί και τον Ισλαμισμό, διότι της επιτρέπει αξιοποιώντας τις διάφορες εκφάνσεις του Ισλάμ (σουνίτες, σιίτες, αλεβίτες κ.α.) να διασπά την ενότητα του αραβικού (και όχι μόνον) κόσμου σε περιφερειακό και σε κρατικό επίπεδο. Όσοι σοκάρονται από την ωμότητα των τρομοκρατικών ενεργειών διότι βιώνουν την ασφάλεια των δυτικών κρατών, δεν πρέπει να λησμονούν την αγριότητα των εγκλημάτων της αποικιοκρατίας που συνεχίζονται σε Ιράκ, Συρία, Γάζα, στη Λιβύη, στη Μεσόγειο και αλλού, όπου η ζωή έχει χάσει κάθε αξία. Όλα αυτά έχουν το τίμημά τους. Στο Παρίσι, στην παλλαϊκή διαδήλωση της Κυριακής με επικεφαλής τους αρχηγούς δεκάδων κρατών, η Δύση διεκδίκησε επί της ουσίας το δικαίωμά της να συνεχίσει να ασκεί την αποικιοκρατική της πολιτική χωρίς συνέπειες. Δεν ασκήθηκε καμμιά αυτοκριτική.

Αλεξανδρούπολη, 10 -1-2015

Αγιοκατάταξη του Γέροντος Παϊσίου – Επίσημο Ανακοινωθέν

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Παϊσίου προχώρησε πριν από λίγο,  η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Tρίτην, 13ην Ἰανουαρίου 2015, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.
Κατ᾿ αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος: α) ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον Ἁγιορείτην καί β) προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, διά ψήφων κανονικῶν ἐξελέξατο παμψηφεί τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Εἰρηναῖον Ἀβραμίδην, διακονοῦντα ἐν Παρισίοις, Βοηθόν Ἐπίσκοπον παρά τῷ Σεβασμιωτάτῳ Μητροπολίτῃ Γαλλίας κυρίῳ Ἐμμανουήλ, ὑπό τόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Ρηγίου.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 13ῃ Ἰανουαρίου 2015
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Καινούργια χρονιά και ξεκινάμε δυναμικά...Μαζεύουμε παιχνίδια ..

Νέα χρονιά... με νέα όνειρα  πολλές ευχές ,περισσότερη πίστη,μα και συνέχεια των δρόμων που  χάραξε η αγάπη και η προσφορά.
Από τις φιλανθρωπικές δράσεις της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής είναι και αυτή ...
Μαζεύουμε αυτόν τον μήνα συστηματικά και περισσότερο οργανωμένα , μικρά παιχνίδια σε καλή κατάσταση ,χωρίς μπαταρίες  για τις αποστολές αγάπης στην πατρίδα μας αλλά και την εξωτερική ιεραποστολή.





Για τη συνεχή συμπαράσταση και βοήθεια ευχαριστούμε "από καρδιάς" πολύ.Καλή και ευλογημένη χρονιά.
Τόπος συλλογής παιχνιδιών: Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής
 Πολυδένδρι Αττικής : 32ο Χιλιομ.Αθηνών Λαμίας
Κάθε Τετάρτη 6.00μ.μ.-8.00μ.μ.
Κάθε Κυριακή 10.00π.μ.-11.30π.μ.
τηλέφωνο επικοινωνίας 22950222282295022228

Αρχή δεινών…

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η επίθεση κατά των γραφείων παρισινής εφημερίδας, που στοίχισε τη ζωή  δώδεκα συνανθρώπων μας, κυριάρχησε στη διεθνή ειδησεογραφία. Ως συνήθως τα ενορχηστρωμένα και πλήρως ελεγχόμενα από το σύστημα ΜΜΕ περιορίστηκαν να καταδικάσουν την εγκληματική πράξη ως τρομοκρατική αποφεύγοντας να προβάλουν οποιοδήποτε στοιχείο τόσο των θυμάτων όσο και των δραστών. Καθώς την πρώτη επίθεση ακολούθησαν ευθύς αμέσως άλλες, η κινητοποίηση πλήθους λαού σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, τόσο στη Γαλλία όσο και σε άλλες χώρες, υπήρξε ευρεία. Μάλιστα έχει επιβληθεί στους κινητοποιημένους το σύνθημα «είμαστε όλοι Charlie». Τι άραγε να υπονοούν αυτοί, που το φέρουν γραπτό επάνω τους ή το βροντοφωνάζουν; Ότι αποδέχονται τις αρχές και τη γραμμή της εφημερίδας; Ότι είναι πρόθυμοι να προκαλέσουν με τη σειρά τους, ώστε να καταστούν προσεχώς θύματα; Τίποτε από αυτά. Απλά λόγια του αέρα είναι σε μια προσπάθεια αυτοεμψύχωσης ατόμων με καταρρακωμένο ηθικό και έλλειψη νοήματος στο βίο τους. Ας εξετάσουμε, αυτά που δεν μας πρόβαλαν τα λογοκρινόμενα εν πλήρει ελευθεροτυπία ΜΜΕ!
H Charlie Hebdo είναι παρισινή εβδομαδιαία εφημερίδα, η οποία αυτοπροβάλλεται ως αριστερή, αντιεξουσιαστική, αντιθρησκευτική και αντιθεσμική. Ελκύει περισσότερο την προσοχή των αναγνωστών της, όταν απεικονίζει τον Μωάμεθ ή μουσουλμάνους με σκίτσα άκρως προσβλητικά. Στο διαδίκτυο είναι αναρτημένα αρκετά από αυτά. Όλοι λοιπόν, όσοι «παπαγαλίζουν» το σύνθημα «είμαστε όλοι Charlie» το έχουν γερά χαμένο! Η αριστερά ελάχιστη δύναμη έχει πλέον στη Γαλλία, πόσο μάλλον το αντιεξουσιαστικό της τμήμα. Στους θεσμούς έχει υποταχθεί η συντριπτικότατη πλειονοψηφία του λαού τόσο στη Γαλλία, όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και ουδεμία διάθεση αντίστασης στην βαθμιαία κατάργηση των δικαιωμάτων των πολιτών έχει. Ακόμη και η εν λόγω εφημερίδα εκδίδεται βάσει των θεσμών, δεν είναι παράνομη. Αντιθρησκευτική μπορεί να είναι με τη στενή έννοια ότι τοποθετείται κατά των γνωστών θρησκειών, πολύ πιθανόν όμως να έχουν αλωθεί οι πλείστοι από τις παραθρησκείες. Βέβαια μέχρι τώρα οι της εφημερίδας, εκδότες, δημοσιογράφοι και λοιποί προέβαιναν στις ενέργειές τους με την αίσθηση της ασφάλειας, που τους παρείχε η υποτιθέμενη ισχυρή χώρα τους, καθώς το σύστημα δεν ενοχλείτο ιδιαίτερα από την «αντισυστημική» γραμμή τους. Ας δείξουν και μετά το τρομοκρατικό κτύπημα οι επιζήσαντες και όσοι προσέλθουν να καλύψουν τις θέσεις των νεκρών ότι παραμένουν αυτοί πρώτοι Charlie. Οι άλλοι, οι πολλοί, καλό είναι να θέσουν ερωτήματα στον εαυτό τους και αντί να καταληφθούν από τρόμο, ώστε να μην τολμούν να ξεμυτίζουν από την οικία τους, ή από τυφλή οργή, ώστε να αντεπιτίθενται κατά στόχων ισλαμικών, να ασκηθούν στην αυτοκριτική.
Μάθημα αυτοκριτικής 1^ο: Στο όνομα ποιάς ελευθερίας και ποιού πολιτισμού επιτρέπεται η διακωμώδηση του πιστεύω των συνανθρώπων μας; Μήπως στη Δύση έχει ταυτιστεί κατά τρόπο άκρως επικίνδυνο η ελευθερία με την ασυδοσία στην ατομική έκφραση, ενώ ολοένα και πιο βαρειά πέφτει η σκιά μιας έντεχνα καλυμμένης δικτατορίας;

Finis Graeciae- Παρουσίαση βιβλίου του Χρήστου Γιανναρά στον Ιανό

Με αφορμή την επανέκδοση του βιβλίου του με τίτλο Finis Graeciae από τις εκδόσεις IANOS, ο Χρήστος Γιανναράςέρχεται στον ΙΑΝΟ.

Ο επίτιμος Πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού  Επιμελητηρίου, Γιάννος Γραμματίδης, σ’ ανοιχτό διάλογο με το Χρήστο Γιανναρά  θα αναφερθούν στο Σύγχρονο Ελληνικό Πρόβλημα της Οικονομίας και της Πολιτικής, βασισμένο στα κείμενα του Χρήστου Γιανναρά που περιλαμβάνονται στο βιβλίο.
Το 1986 γράφεται και δημοσιεύεται στο Βήμα η επιφυλλίδα Finis Graeciae: η Ελλάδα τέλειωσε, τη σκοτώσαμε εμείς. Είκοσι πέντε χρόνια πριν από την κατάρρευση του κράτους, την οικονομική καταστροφή, την απώλεια ανεξαρτησίας της χώρας. Δεν χρειαζόταν προφητικό χάρισμα για την πρόβλεψη, αρκούσε ελάχιστη οξυδέρκεια. Ήταν φανερή η κατεδάφιση κάθε στοιχείου ζωντανής συνέχειας του Ελληνισμού, μεθοδική σαν προγραμματισμένη: Μονοτονικό, εξοβελισμός των Αρχαίων από τα σχολειά, στρέβλωση της Ιστορίας, καταργημένη η αξιολόγηση της ποιότητας, σε διωγμό η αριστεία. Χλεύη μανιασμένη για τον πατριωτισμό, για κάθε όσιο και ιερό στις ρίζες των Ελλήνων. Μοναδική χαρά ζωής για τον Έλληνα η καταναλωτική ευωχία — ποδοσφαιρολαγνία, τζόγος, κρετινικὴ τηλεθέαση.
Τα κείμενα που συνόδευαν τότε το Finis Graeciae φωτίζουν τώρα τη «λογική» της αυτοχειρίας. Επομένως, και την προσωπική έξοδο από το αδιέξοδο.

Παρακολουθήστε ζωντανά την εκδήλωση ΕΔΩ

Ομιλία για Μνησικακία και Αμνησικακία

Κοζάνη, 12 Ιανουαρίου 2015

    Ο Ιερός Ναός της Παναγίας Φανερωμένης Κοζάνης, στα πλαίσια του προγράμματος «Αύρα Λεπτή» για την ποιμαντική περίοδο 2014 – 2015, σας προσκαλεί να παρακολουθήσετε την ομιλία που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 14 Ιανουαρίου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα του Ναού.

Ομιλητής θα είναι ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Νικηφόρος Μανάδης, Αρχιερατικός Επίτροπος Εορδαίας και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Άρδασσας, με θέμα «Μνησικακία και αμνησικακία».

Από τον Ιερό Ναό

Το πρόωρο μωράκι που επέζησε από θαύμα

από Έλενα Μπούλια | 9 Ιαν 2015

Δεν θα μπορούσαν να ακούσουν κάτι χειρότερο η Mhari και ο άνδρας της Paul, όταν τα νερά της Mhari έσπασαν στις 20 εβδομάδες της εγκυμοσύνης της. Οι γιατροί την ενημέρωσαν την ημέρα εκείνη ότι το μωρό δεν θα κατάφερνε να επιβιώσει και ότι θα έπρεπε να προετοιμαστεί για να τερματίσει την εγκυμοσύνη της. Ωστόσο, αντί να ακολουθήσει τις συμβουλές των γιατρών, η Mhari ήξερε ότι έκαναν λάθος. Το ένιωθε βαθιά στην καρδιά της. Αποφάσισε, λοιπόν, να κρατήσει το μωρό της ζωντανό με κάθε τρόπο, μέχρι να έρθει η ώρα που θα το γεννούσε, παρά τους όποιους κινδύνους. Αυτό που τελικά έγινε ήταν... μαγικό!

Ο Jett Morris γεννήθηκε στις 25 εβδομάδες, έχοντας επιβιώσει άλλες 5 ολόκληρες εβδομάδες, αφού έσπασαν τα νερά, στην κοιλιά της μητέρας του. Την ημέρα της γέννησής του ζύγιζε μόλις 635 γραμμάρια.

Μετά την γέννησή του ο Jett υπέφερε χρόνια πνευμονοπάθεια και ίκτερο, ενώ είχε δύο τρύπες στην καρδιά.
http://www.mama365.gr/21245/to-prooro-moraki-poy-epezhse-apo-thavma-mia-apistefth.html

Χάθηκε ο σταυρός - Θεοφάνεια στο Χέρσο Κιλκίς Video

Γιορτάζοντας τα θεοφάνεια 2015 στο ποτάμι δίπλα στο χωριό Χέρσο στο Κιλκίς. Τι μπορεί να συμβεί;

Πρώτα πρώτα χάθηκε ο Σταυρός, στη συνέχεια μετά από άκαρπες προσπάθειες διεκόπη η ροή του νερού, φέραμε την Πυροσβεστική για να βοηθήσει, ...
Χρειάστηκαν πολλές ώρες για να ... βρεθεί ο σταυρός, και να ησυχάσουν όλοι οι πιστο

Ιερό Μνημόσυνο στην Μητρόπολη Λεμεσού για τον π. Νικόλαο Πέττα

Την Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015, κατόπιν ευλογίας της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, ο χειροθετιμένος Αναγνώστης και Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Φώτιος Δημητρακόπουλος, κήρυξε τον Κυριακάτικο Θείο Λόγο στον Μητροπολιτικό Ναό της Παντανάσσης (Καθολικής) Λεμεσού. Η Ακολουθία καθώς και το  Θείο κήρυγμα αναμεταδόθηκαν ζωντανά από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού.  Ο κ. Δημητρακόπουλος αναφέρθηκε στην σημασία της  Δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων και στην πορεία Θέωσης του νεοαγιοκαταταχθέντος Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού του οποίου η μνήμη εορτάζεται στις 4 Ιανουαρίου.

Την αυτήν ημέρα στον Μητροπολιτικό Ναό της Λεμεσού τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση για τον ενάρετο ιερέα Νικόλαο Πέττα από την Πάτρα ο οποίος κοιμήθηκε στις 4 Ιανουαρίου το έτος 2000. Ο κ. Δημητρακόπουλος μίλησε για την ζωή και το έργο του υπερπολύτεκνου κληρικού και εξήγησε ότι η κοινωνία των Πατρών θεωρεί ότι μέσω της θεόπνευστης ιερατικής  διακονίας και της αυστηρής πνευματικής ασκήσεως του, έδειξε ότι η εν γάμω αγιότητα είναι εφικτή  σε όσους βιώνουν την κατά Χριστό ζωή. Εξύμνησε την ρυπαρά μόρφωσή του π. Νικολάου και την κατάρτισή του ως εκπαιδευτικού και τόνισε ότι αυτά που τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό και προσιτό στους ανθρώπους που προσέπιπταν στο πετραχήλι του ήταν η μέγιστη θεοσέβειά του, η διορατικότητά του, το βάθος και η απλότητα του αγνού λόγου του. Χωρίς να επεκταθεί σε λεπτομέρειες προσωπικών εμπειριών λόγω ελλείψεως χρόνου, είπε ότι δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει εν ζωή αλλά τον γνώρισε με μοναδικό και αποκαλυπτικό τρόπο μετά την κοίμησή του αφού ο πνευματοφόρος ιερέας του προλέγει γεγονότα και τον στηρίζει σε δύσκολες στιγμές. Αναφέρθηκε επίσης σε ένα σημείο που έδωσε ο πατήρ Νικόλαος στην εκλεκτή Πρεσβυτέρα του Ανθή, κατά το οποίο της αποκάλυψε ότι θα την έπαιρνε μαζί του στα Ουράνια ανήμερα της εορτής του, όπως και έγινε το έτος 2012. 

Ο κ. Δημητρακόπουλος παρέπεμψε όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τον Γέροντα στην ιστοσελίδα pnikolaos.gr την οποία έχει επιμεληθεί ο ίδιος και περιέχει στοιχεία και μαρτυρίες που έχει συγκεντρώσει για τον χριστομίμητο βίο του πατρός Νικολάου και της υποδειγματικής πρεσβυτέρας του Ανθής.

Απευθυνόμενος στον αρχιμανδρίτη και διδάκτορα Φιλοσοφίας π.  Νεκτάριο Πέττα του ευχήθηκε να είναι άξιος συνεχιστής του θεάρεστου έργου του πατέρα του. Ο καθηγητής συνταξίδευσε στην Κύπρο με τον π. Νεκτάριο για να εισηγηθούν στις 3-1-2015, στο ΛΣΤ΄  Συνέδριο της Παγκύπριας Ένωσης Ελλήνων Θεολόγων που είχε ως θέμα την «Επίθεση της Παγκοσμιοποίησης στις Ρωμαίικες ρίζες του Ελληνισμού».

Κλείνοντας το κήρυγμά του, ο κ. Δημητρακόπουλος ευχαρίστησε τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού κ.  Αθανάσιο και την Παγκύπρια Ένωση Ελλήνων Θεολόγων (Π.Ε.Ε.Θ.) για την άψογη φιλοξενία τους και την τιμή που έκαναν στον ίδιο και τον αρχιμ. Ν. π΄΄ Ν Πέττα να τους δώσουν την δυνατότητα να εισηγηθούν στο Συνέδριο.  Επίσης, ευχαρίστησε θερμά τούς αρχιμ. Φιλόθεο, διάκονο Σπυρίδωνα, π. Λογγίνο και τον π. Ηρακλείδιο που φρόντισαν να ετοιμαστούν τα ιερά κόλλυβα του μνημόσυνου του π.  Νικολάου Πέττα.

Αξίζει να αναφερθεί ότι την επόμενη ημέρα, Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015 από τις 8.30 έως τις 9.30 το πρωί, ο καθηγητής της Φιλοσοφικής κ. Φ. Δημητρακόπουλος ήταν προσκεκλημένος της κυρίας Έλενας Χαραλάμπους στην ζωντανή εκπομπή του ΡΙΚ 1, «ΕΜΕΙΣ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ». Το θέμα συζήτησης ήταν η επανέκδοση του βιβλίου  του λογιωτάτου και π. Πρωτεπιστάτου του Αγίου Όρους Γέροντος π. Μαξίμου του Ιβηρίτου με τίτλο: «Νέαι ἡγιασμέναι μορφαί εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου: π. Νικόλαος Πέττας (1941-4.1.2000) καί ἡ πρεσβυτέρα του Ἀνθή (1943-6.12.2012)» (θα το βρείτε αναρτημένο στην ιστοσελίδα: pnikolaos.gr/%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%b9%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80-%ce%bc%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Το αφιέρωμα στο  δίκαιο λευιτικό ζεύγος Πέττα από την πόλη του Αποστόλου Ανδρέα έδωσε στους πολλούς ακροατές της εκπομπής ελπιδοφόρα μηνύματα δείχνοντας ότι και στις δύσκολες μέρες μας, ο Χριστός έχει τους εκλεκτούς Του που με αυταπάρνηση Τον ακολουθούν.  

Πηγή: http://www.pnikolaos.gr

Ο διοικητικός κατακερματισμός και η απελευθέρωση της εκκλησίας από το κράτος

ο Ινστιτούτο Συντηρητικής Πολιτικής δημοσιεύει την ερευνητική εργασία του δρ Σωτήρη Μητραλέξη (βιογραφικό), τέταρτο σκέλος της συνολικής έρευνας του ΙΝΣΠΟΛ για τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους, με θέμα:

*

Ο διοικητικός κατακερματισμός της εκκλησίας στην Ελλάδα

και η απελευθέρωση της εκκλησίας από το κράτος

*

Η έρευνα είναι διαθέσιμη σε μορφή PDF:

Περίληψη της έρευνας:

Στο τέταρτο και τελευταίο κομμάτι της έρευνάς μας εξετάζουμε τον διοικητικό κατακερματισμό της Εκκλησίας στην Ελλάδα—και, δια της αντιστροφής των προϋποθέσεων του προβλήματος, το ενδεχόμενο απελευθέρωσης της Εκκλησίας από το Κράτος στην Ελλάδα σήμερα. Θα αναφερθούμε σε μία πτυχή του όλου ζητήματος, η οποία συνήθως αγνοείται στις όποιες συζητήσεις λαμβάνουν χώρα για τις σχέσεις—ή τον χωρισμό—Εκκλησίας και Κράτους. Η μελέτη μας καταδεικνύει πως ίσως αυτή αποτελεί εν τέλει την σημαντικότερη πτυχή της όλης προβληματικής περί εκκλησίας και κράτους στην Ελλάδα, η επανεξέταση και πιθανή επίλυση της οποίας αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ για την ίδια την ενασχόληση με το ευρύτερο ζήτημα. Πρόκειται για το ζήτημα του διοικητικού κατακερματισμού της ορθόδοξης εκκλησίας στην Ελλάδα, για το ζήτημα της ίδιας της φύσεως της ορθόδοξης εκκλησίας στην χώρα. Όταν εξετάζουμε το ζήτημα των σχέσεων εκκλησίας και κράτους στην Ελλάδα, είναι μάλλον προφανές το τι εννοούμε αναφερόμενοι στο «κράτος». Δεν είναι το ίδιο εύκολο να καθορισθεί ο δεύτερος όρος αυτής της σχέσης, η «εκκλησία» στην Ελλάδα—και εδώ δεν αναφερόμαστε μόνο στην πληθώρα των νομικών προσώπων, στα περίπου 10.000 διαφορετικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που συναπαρτίζουν την νομική μορφή της εκκλησίας, αλλά στην εκκλησία καθ’ εαυτήν ως διοικητικό και εκκλησιαστικό οργανισμό. Η αποσαφήνιση αυτών των θεμάτων επαναπλαισιώνει το ερώτημα για τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους με τρόπο που δεν συνηθίζεται στην δημόσια διαχείριση του ζητήματος, και διανοίγει μια προοπτική ριζικά διαφορετική και από την διατήρηση της παρούσης καταστάσεως και από τον «χωρισμό» όπως αυτός εννοείται στην τρέχουσα εμπαθή δημοσιολογία: την προοπτική της απελευθέρωσης της Εκκλησίας από το Κράτος στην Ελλάδα σήμερα.

*************************

Δ΄ σκέλος της μελέτης: Ο διοικητικός κατακερματισμός της εκκλησίας στην Ελλάδα και η απελευθέρωση της εκκλησίας από το κράτος

 δρ Σωτήρης Μητραλέξης

Τα προηγούμενα μέρη της έρευνάς μας, καίτοι εξετάζουν ζητήματα των οποίων το πηγαίο υλικό είναι ευχερώς διαθέσιμο, ίσως επεφύλαξαν κάποιες εκπλήξεις για τον μέσο Έλληνα αναγνώστη χωρίς κάποια εξειδίκευση στο υπό εξέταση θέμα.

Στο πρώτο μέρος εξετάσθηκαν οι (κυρίως οικονομικές) σχέσεις εκκλησίας και κράτους στην Ευρώπη, καταδεικνύοντας μιαν εικόνα αρκετά διαφορετική από την προβαλλόμενη στον ελλαδικό δημόσιο λόγο σχετικά με το «τι συμβαίνει στην Ευρώπη»—σε αντιδιαστολή, προφανώς, με τα καθ’ ημάς.[1] Στην Ευρώπη, οι οικονομικές και θεσμικές σχέσεις εκκλησίας και κράτους είναι συνήθως συγκρίσιμες με τις ελλαδικές αντίστοιχες και ενίοτε πολύ πιο περιπεπλεγμένες.

Στο δεύτερο μέρος παρουσιάσθηκαν οι θεσμικές συντεταγμένες των σχέσεων εκκλησίας και κράτους στην Ελλάδα εν σχέσει με τις αντίστοιχες στην Κύπρο, όπου παρατηρείται πλήρης θεσμικός χωρισμός, χωρίς όμως να υφίσταται και χωρισμός εκκλησίας–κοινωνίας ή αποκλεισμός της εκκλησίας και της εκκλησιαστικής πίστης από την δημόσια σφαίρα.

Στο τρίτο μέρος κατεδείχθη ότι αυτό που προβάλλεται συνήθως στον ελλαδικό δημόσιο λόγο ως αίτημα χωρισμού εκκλησίας και κράτους είναι μάλλον ένα κωδικά διατυπωμένο αίτημα χωρισμού εκκλησίας–κοινωνίας, αποκλεισμού της εκκλησίας από την δημόσια σφαίρα, και σπανιώτατα ένα θεσμικά αρθρωμένο αίτημα νομοθετικού χωρισμού αρμοδιοτήτων και εξουσιών. Αυτό διαφαίνεται και από τα σημεία όπου ανακριβώς διαπιστώνεται, στον ελλαδικό δημόσιο λόγο, η εμπλοκή της εκκλησίας στο κράτος[2] και από τις προτεινόμενες λύσεις/αλλαγές, που συνήθως είναι εκτός θέματος ως προς το ενδεχόμενο θεσμικού χωρισμού. Όταν μιλάμε για θεσμικό χωρισμό εκκλησίας και κράτους, δεν μπορεί παρά να αναφερόμαστε στον χωρισμό των αρμοδιοτήτων και εξουσιών του κάθε θεσμού: το να μην μπορεί η εκκλησία να ασκήσει κρατικές εξουσίες και αρμοδιότητες, και το έμπαλιν. Πεδίο περαιτέρω θεσμικού χωρισμού της εκκλησίας και του κράτους στην Ελλάδα φυσικά και υφίσταται, αλλά συνήθως δεν περιγράφεται, δεν αναλύεται και δεν προτείνεται σε όσα κείμενα επαγγέλονται πως πράττουν ακριβώς αυτό, τα οποία στην ουσία προωθούν έναν μη σχετιζόμενο με την αλλαγή των κρατικών θεσμών χωρισμό εκκλησίας–κοινωνίας (ο οποίος, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να αποτελεί πολιτικό αίτημα, εκτός αν λάβει την μορφή των… σύγχρονων διωγμών). http://www.antibaro.gr/article/11983

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ – 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΜΕΤΑ  ΤΑ  ΦΩΤΑ

 (Ματθ. δ΄ 12-17)

«Λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα»

Ἡ ἡμέρα τῆς βαπτίσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὀνομάσθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας «ἡμέρα τῶν Φώτων» γιά τρεῖς κυρίως λόγους: Πρῶτον, γιατί ἀνέτειλε ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος μέ τή διδασκαλία του ἐφώτισε τό γένος τῶν ἀνθρώπων. Δεύτερον, γιατί ἐμφανίσθηκε τό ἅγιον Πνεῦμα «ἐν εἴδει περιστερᾶς», καί τρίτον, γιατί τήν ἡμέρα ἐκείνη φωτίζονταν μέ τό ἅγιο Βάπτισμα οἱ κατηχούμενοι. Ἡ ὑμνολογία μας τίς ἡμέρες αὐτές εὐρύτατα κάμει λόγο περί τοῦ Φωτός. Ἐπιβάλλεται λοιπόν νά ἀσχοληθοῦμε σήμερα μέ τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ καί νά ζήσουμε τόν τρόπο ἀποκτήσεώς του.

Τό φῶς τοῦ κόσμου εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. «Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου» ὁ ἴδιος διεκήρυξε (Ἰωάν. η΄ 12). Μέ τήν ἐνανθρώπισή του ἔλαμψε στόν κόσμο («φῶς ἐκ φωτός ἔλαμψε τῷ κόσμῳ Χριστός»). Ἐκεῖνος εἶναι τό φῶς πού καθαρίζει τή συνείδηση, θερμαίνει τήν καρδιά, φωτίζει τή διάνοια. Χωρίς Αὐτόν δέν ὑπάρχει πνευματική ζωή, ὅπως χωρίς τόν ἥλιο δέν ὑπάρχει φυσική ζωή. Πρίν ἀπ’ Αὐτόν ὑπῆρχε σκότος. Ἐκεῖνος ἔδειξε τόν δρόμο τῆς σωτηρίας καί ἐφώτισε τόν ἄνθρωπο. Ὁλόκληρη ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ ἦταν πλημμυρισμένη στό θεῖο Φῶς. Ἡ Γέννησή Του προμηνύεται μέ τόν φωτεινό ἀστέρα. Στή βάπτισή Του σχίζονται οἱ οὐρανοί καί κατέρχεται στήν κεφαλή Του τό Ἅγιον Πνεῦμα. Στό ὅρος τῆς Μεταμορφώσεως ἐπισκιάζεται ἀπό τό οὐράνιο Φῶς. Στήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του οἱ ἀστραπές τῆς θεότητος καταισχύνουν τόν Ἅδη καί καταυγάζουν γῆ καί οὐρανό.

Ἡ Ἐκκλησία μας πιστεύει, ὅτι ὅπου ὁ Χριστός ἐκεῖ καί ὁ Θεός Πατήρ καί τό Ἅγιον Πνεῦμα. Καί τά τρία πρόσωπα τῆς τρισηλίου θεότητος ὀνομάζει «Φῶς». «Φῶς ὁ Πατήρ, Φῶς ὁ Λόγος, Φῶς καί τό Ἅγιον Πνεῦμα». Ὁδηγός τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό Φῶς, τό ὁποῖο πέμπεται ἀπό τόν Πατέρα καί παραμένει στό Μυστικό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐνσαρκωτής τοῦ θείου Φωτός εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός πού παρέχει στόν καθένα μας τό Φῶς τῆς ἀγάπης καί ἀλήθειάς Του.

Τά πάντα μέσα στήν Ἐκκλησία μᾶς μιλοῦν γιά τό Φῶς καί μᾶς διδάσκουν αὐτή τήν ἀλήθεια, τήν ὁποία καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει: «Ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε» (Ἐφ. ε΄ 8). Ἡ ζωή μας πρέπει νά εἶναι καθαρή σάν τό φῶς, θερμή σάν τό φῶς καί ἀκτινοβόλος σάν τό φῶς. Αὐτή τήν ἀλήθειά μᾶς ὑπενθυμίζει τό κερί πού ἀνάβουμε μπροστά στίς ἅγιες εἰκόνες. Ὅτι καλούμεθα νά γίνουμε φῶς πού θά καίγεται καί θά λιώνει, γιά νά θερμαίνει καί νά φωτίζει ἐμᾶς καί τούς ἀδελφούς μας. Ἡ ζωή μας μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι λουσμένη μέ τό Φῶς. Φωτεινός λευκός χιτώνας στή Βάπτιση. Λευκά φωτεινά ἐνδύματα στό Γάμο. Λαμπρά χρυσά ἄμφια οἱ ἱερεῖς. Κάθε γεγονός τῆς Ἐκκλησίας στολίζεται μέ τό λευκό καί τό φωτεινό· πολυέλαιοι, κανδήλια, λαμπάδες εἶναι βασικά στοιχεῖα τῆς θείας Λατρείας πού συνεχῶς μᾶς ὑπενθυμίζουν τήν ἀνάγκη ἐσωτερικῆς καί ἐξωτερικῆς καθαρότητος καί ἁγιοπνευματικοῦ φωτισμοῦ.

Τελευταία γίνεται πολύς λόγος γιά τήν κρίση πού διέρχεται ὁ κόσμος. Γεγονός εἶναι ὅτι ἡ κρίση δέν εἶναι οὔτε οἰκονομική, οὔτε κοινωνική, οὔτε μορφωτική· εἶναι κρίση πνευματική καί περιγράφεται μέ σαφήνεια ἀπό τόν Κύριο στό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰωάννου. «Αὐτή εἶναι ἡ κρίση, ὅτι τό φῶς ἦλθε στόν κόσμο καί οἱ ἄνθρωποι ἀγάπησαν περισσότερο τό σκοτάδι ἀπό τό φῶς, διότι ἦταν πονηρά τά ἔργα τους» (Ἰω. γ΄ 19).  Γι’ αὐτό ὑποφέρει ὁ σημερινός ἄνθρωπος. Γιατί ζεῖ στό σκοτάδι τοῦ μίσους καί τῆς ἀγνωσίας. Τό μῖσος τυφλώνει τήν ψυχή καί τῆς ἀφαιρεῖ κάθε δυνατότητα χαρᾶς καί εὐτυχίας. Ἐκεῖνος πού μισεῖ μοιάζει μέ τυφλούς πού δέν ξέρουν πού πορεύονται. Ἡ ἀγάπη εἶναι Φῶς. Ὅποιος ζεῖ τήν ἀγάπη ἀποκτᾶ τή γνώση, ἀνακαλύπτει τήν ἀλήθεια. Ἡ ἀγάπη τοῦ φωτίζει τόν νοῦ καί τοῦ παρέχει τή δυνατότητα ἀποτελεσματικῆς ἔρευνας τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. «Ὁ ποιῶν τήν ἀλήθειαν ἔρχεται πρός τό φῶς» λέγει ὁ ἅγιος Εὐαγγελιστής Ἰωάννης (γ΄ 19). Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ εἰλικρινά, ζεῖ τήν ἀλήθεια καί ἀποκτᾶ τό Φῶς.

Γιά νά ἀποκτήσουμε τό θεῖο Φῶς ἔχουμε ἀνάγκη ἐσωτερικοῦ καθαρισμοῦ. Ὅπου ὑπάρχουν σκοτεινά ἔργα, τό φῶς τοῦ Θεοῦ ἀποστρέφει τίς ἀκτίνες του. Δέν εἶναι δυνατόν νά συνυπάρξει φῶς καί σκοτάδι, πίστη καί ἀπιστία, ἀγάπη καί μῖσος. Ὁ Χριστός, «τό φῶς τό ἀληθινόν», ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν ἀπόκτηση τοῦ Φωτός θεωρεῖ τήν μετάνοια. Μ’ αὐτό τό κήρυγμα ἄρχισε τή διδασκαλία Του: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Χωρίς μετάνοια ὁ ἄνθρωπος μένει στό σκοτάδι τῶν παθῶν. Τά δάκρυα καθαρίζουν τήν ψυχή καί προετοιμάζουν τόν δρόμο ἐλεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μέ τήν μετάνοια γινόμαστε φωτοφόροι. Μᾶς ἐπισκιάζει ἡ θεία Χάρη καί μᾶς καταυγάζει τό Ἅγιον Πνεῦμα.

Οἱ ἅγιοί της Ἐκκλησίας μας, πού ἔζησαν ζωή μετανοίας, ἐξέπεμπαν τό ἅγιο Φῶς τοῦ Θεοῦ καί συνοδεύοντο ἀπό τό ἄκτιστο φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὁ φωτοστέφανος τῆς δόξης τῶν ἱερῶν εἰκόνων τους ἐκφράζει αὐτόν ἀκριβῶς τόν ἐσωτερικό φωτισμό. Οἱ ἅγιοι ζοῦσαν μέσα στό Φῶς.

Πηγή τοῦ φωτός εἶναι γιά μᾶς σήμερα ἡ θεία Λειτουργία. Μέ τήν κοινωνία τοῦ Τιμίου Σώματος καί Ζωηροῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ παίρνουμε τό Φῶς. Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας δοξολογοῦμε τόν δωρεοδότη Χριστό μ’ αὔτά τά λόγια: «Εἴδομεν τό Φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ …». Φωτισμένοι, ἀνακαινισμένοι καί δυναμωμένοι μέ τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως ὕστερα εἰσερχόμαστε στόν καθημερινό στίβο τῆς ζωῆς, γιά νά μεταδώσουμε τό φῶς καί στούς ἀδελφούς μας.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τό νά ἔχεις δίπλα σου τό φῶς καί σύ νά ζεῖς στό σκοτάδι τοῦ ἐγωισμοῦ καί τοῦ μίσους εἶναι ὅ,τι τραγικῶτερο στή ζωή. Βγές ἀπό τά σκοτεινά σπήλαια τῶν παθῶν νά ἀπολαύσεις τήν ἀνατολή πού ἔφερε στή γῆ ἡ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου.  «Ἡ νύξ προέκοψε, ἡ δέ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὔν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός» (Ρωμ. ιγ΄ 12). Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Αγιασμός των Υδάτων στη Λίμνη Πολυφύτου 2015

Παρουσία πλήθους κόσμου, των αρχών της περιοχής και της ευρύτερης Π.Ε. Κοζάνης -μεταξύ τους αρκετοί πολιτευτές του νομού, εκλογές γαρ- τελέστηκε ο Μέγας Αγιασμός των Υδάτων στο Ναυτικό Όμιλο της Λίμνης Πολυφύτου, από τον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο, την Τρίτη των Αγίων Θεοφανείων 6 Ιανουαρίου 2015. Οκτώ τολμηροί νέοι -μεταξύ των οποίων και μια κοπέλα- βούτηξαν στα παγωμένα νερά της λίμνης, για να «πιάσουν» τον Τίμιο Σταυρό και να πάρουν την ευλογία του σεβασμιώτατου…
Γ.Μ./mikrovalto.gr