ΙΠΕΝ ὁ Ἀββᾶς Λογγῖνος τῷ Ἀββᾷ Ἀκακίῳ· ἡ γυνὴ τότε γινώσκει ὅτι συνέλαβεν, ὅταν σταλῇ τὸ αἷμα αὐτῆς· οὕτως οὖν καὶ ἡ ψυχή, τότε γινώσκει ὅτι συνέλαβε πνεῦμα ἅγιον, ὅταν σταλῇ τὰ ρέοντα ἀπ’ αὐτῆς κάτωθεν πάθη· ἐν ὅσῳ δὲ ἐνέχεται ἐν αὐτοῖς, πῶς δύναται κενοδοξεῖν ὡς ἀπαθής; δὸς αἷμα καὶ λάβε πνεῦμα.
Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2020
Lockdown – Εκκλησίες: Πώς θα αντιδράσει η Ιερά Σύνοδος – Η συνεδρίαση και οι αντιδράσεις
Η κυβέρνηση επέλεξε να διατηρήσει το lockdown στους ναούς, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούσαν όλο το τελευταίο διάστημα. Εξαίρεση είναι το άνοιγμα ανήμερα των Χριστουγέννων και των Φώτων.
Την ερχόμενη Τρίτη αναμένεται να τοποθετηθεί η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με αφορμή τις αποφάσεις της κυβέρνησης για το άνοιγμα των εκκλησιών τις γιορτές.
Όπως ξεκαθάρισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας μόνο για δύο ημέρες, ανήμερα τα Χριστούγεννα και ανήμερα τα Φώτα, πρόκειται να ανοίξουν τις πύλες τους οι εκκλησίες όλης της χώρας.
Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις φαίνεται πως κινητοποίησαν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, τα οποία θα συνεδριάσουν την ερχόμενη Τρίτη και Τετάρτη μέσω τηλεδιάσκεψης προκειμένου να τοποθετηθούν για τις αποφάσεις της κυβέρνησης.
Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρξουν μεμονωμένος φωνές που θα αντιδράσουν ωστόσο ουδείς δεν μπορεί να προκαταβάλει εάν αυτό θα αποτυπωθεί στην ανακοίνωση που θα υπάρξει ή εάν η Ιερά Σύνοδος ζητήσει κάποιες τροποποιήσεις.
Ειδικότερα, όπως έγινε γνωστό, τις δύο αυτές ημέρες – ανήμερα Χριστουγέννων και Φώτων – θα επιτρέπεται η παρουσία έως και εννέα ατόμων (9) σε όλες τις εκκλησίες και έως εικοσιπέντε (25) ατόμων στους Μητροπολιτικούς Ναούς σε όλες τις περιοχές της χώρας.
Την ευθύνη τήρησης των μέτρων θα έχουν οι οικείες μητροπόλεις και η Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Διευκρινίζεται επίσης, σε σχέση με τον εορτασμό των Θεοφανείων, ότι δεν θα πραγματοποιηθεί αγιασμός υδάτων σε ανοιχτό δημόσιο χώρο.
Η κυβέρνηση επέλεξε να διατηρήσει το lockdown στους ναούς, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούσαν Μητροπολίτες, απλοί ιερείς και πιστοί όλο το τελευταίο διάστημα.
Υπενθυμίζεται άλλωστε ότι τηλεφωνική επικοινωνία για το θέμα είχε προ ημερών ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους, συζητήθηκε η εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα και ο τρόπος εορτασμού των Χριστουγέννων στις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες.
Ουσιαστικά αυτό που συζήτησε ο πρωθυπουργός και ο Αρχιεπίσκοπος είναι το άνοιγμα των ναών κατά τα πρότυπα του περασμένου Πάσχα.
Δεν αποκλείονται αντιδράσεις
Για την ώρα δεν αποκλείεται τις επόμενες ημέρες είτε μεμονωμένα είτε στους κόλπους της Ιεράς Συνόδου να υπάρξουν αντιδράσεις για την τελευταία απόφαση της κυβέρνησης.
Υπενθυμίζεται ότι τις προηγούμενες ημέρες υπήρχαν μητροπολίτες έτοιμοι να ξεκινήσουν «αντάρτικο» ζητώντας το άνοιγμα των εκκλησιών για τους πιστούς.
Επιστολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη είχε αποστείλει ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος κάνοντας λόγο για «οδύνη των κλειστών Εκκλησιών το Πάσχα» και υποστηρίζοντας ότι ο «Ορθόδοξος Ελληνικός Λαός δεν θα αντέξει ένα τέτοιο εορτασμό των Εορτών των Χριστουγέννων».
Το αποκορύφωμα, πάντως, ήταν η ανακοίνωση του Μητροπολίτη Ξάνθης, ότι ανοίγει τις εκκλησίες της περιοχής παρά την απαγόρευση, για να προσεύχονται οι πιστοί. «Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι το μόνο που μας θωρακίζει από τον κορωνοϊό αλλά και από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια» δηλώνει ο Μητροπολίτης Ξάνθης.
newpost.gr/
Διαφορετικότητα & αποδοχή : Συζητώντας μία εναλλακτική προσέγγιση
με αφορμή το βιβλίο:
Ο Άγγελος, ο Ποντικόβεν και η Άγια νύχτα, της Πηνελόπης Μωραΐτου
Η
παιδοψυχίατρος, Ελένη
Καραγιάννη, η καθηγήτρια
ειδικής αγωγής, Κρίνα
| ||
|
Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020
Με φωτοβολταϊκά θα καλύπτονται οι ενεργειακές ανάγκες των Ιερών Μονών του Αγίου ‘Ορους
Με φωτοβολταϊκά συστήματα θα καλύπτονται ενεργειακές ανάγκες των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, όπως αποφασίστηκε στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Διαφύλαξης Αγιορείτικης Κληρονομιάς (ΚΕΔΑΚ) που πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία του υφυπουργού Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης), Θεόδωρου Καράογλου.
Η μελέτη αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο Άγιο Όρος προβλέπει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πεδίων σε 21 θέσεις στη Χερσόνησο του Άθω και τη δημιουργία σύγχρονων ενεργειακών συστημάτων για την κάλυψη του 75% των ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών, οι οποίες μέχρι σήμερα βασίζονται στη λειτουργία γεννητριών που καταναλώνουν πετρέλαιο diesel και στην εκτεταμένη χρήση καυσόξυλων.
Η σκοπιμότητα της αξιοποίησης «πράσινων» πηγών ενέργειας στην Αθωνική Πολιτεία εστιάζεται σε τέσσερις άξονες: στη μείωση των αέριων ρύπων και κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα καθώς και της ηχορύπανσης που προκύπτουν από την εκτεταμένη λειτουργία των ηλεκτροπαραγωγών ζευγών, στη μείωση των ρύπων και της σκόνης από τη μεταφορά των καυσίμων στο χωμάτινο οδικό δίκτυο του Αγίου Όρους, στο οικονομικό όφελος των Ιερών Μονών από τη μείωση της κατανάλωσης καυσίμων και στη δυνατότητα κάλυψης των σταδιακά αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών.
Όπως εξήγησε ο κ. Καράογλου, η εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών εγκρίθηκε ώστε να καλυφθεί το μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών, ανάγκες «που προκύπτουν από την αύξηση του αριθμού των προσκυνητών, των παραδοσιακών εργαστηρίων και το πιο σημαντικό την προστασία και ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου της Αθωνικής Χερσονήσου με τη δημιουργία εκθετηρίων, βιβλιοθηκών, μουσειακών χώρων και πνευματικών κέντρων».
Επίσης, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΔΑΚ χαιρετίζει την έναρξη συνεργασίας με το Σωματείο «Βυζαντινή Οικουμένη». Ο κ. Καράογλου και η πρόεδρος του Σωματείου Φλώρα Καραγιάννη, υπέγραψαν σύμφωνο συνεργασίας που προβλέπει τη στέγαση του αρχείου της «Βυζαντινής Οικουμένης», που αποτελείται από χιλιάδες βιβλία και σπάνια φωτογραφικά, αρχιτεκτονικά και επιστημονικά ντοκουμέντα, στο διατηρητέο κτήριο του ΚΕΔΑΚ, στην οδό Πραξιτέλους και Ζαΐμη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Μέσω αυτής της εξειδικευμένης για το Βυζάντιο βιβλιοθήκης, επιστήμονες και ερευνητές θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα πλούσιο ιδιωτικό βιβλιογραφικό απόθεμα που είναι αφιερωμένο στον βυζαντινό κόσμο. Η κ. Καραγιάννη ευχαρίστησε κ. Καράογλου για το έντονο ενδιαφέρον που έδειξε ως πρόεδρος του ΚΕΔΑΚ για το σπάνιο αρχειακό υλικό.
Πηγή: amna.grΠαναγιώτα Χατζηγιαννάκη: «Καλύτερα ένα χρόνο νωρίτερα παρά πέντε λεπτά αργότερα» - Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση
| ||
|
Κοιμήθηκε ο πατήρ Επιφάνιος , ο σεφ του Αγίου Όρους
Κοιμήθηκε σε ηλικία 64 ετών ο πατήρ Επιφάνιος από το Άγιο Όρος με την αξεπέραστη μοναστηριακή του κουζίνα,. Ο πατήρ Επιφάνιος ο Μυλοποταμινός πέρα από μέλος της ελληνικής ομάδας της Λέσχης Αρχιμαγείρων Βορείου Ελλάδος, διέδωσε τα μυστικά της διατροφής της Αθωνικής Πολιτείας.
Η επίσημη ανακοίνωση από τη σελίδα του Μυλοποτάμου στο Facebook
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020
Περικλῆς Σφυρίδης: Στὴ σκήτη τῶν Δανιηλαίων
Περικλῆς Σφυρίδης
Στὴ σκήτη τῶν Δανιηλαίων
Στὸν γιό μου Ἀντρέα
ΕΚΑΕΤΙΑ τοῦ 1970, μετὰ τὴ Χούντα, στὴ Σκήτη τῶν Δανιηλαίων στὸ Ἅγιον Ὅρος. Γλυκὸ ἀπόγευμα Αὐγούστου μετὰ τὸν ἑσπερινό. Παρακολουθοῦσα τὸν ἡγούμενο, τὸν γέροντα Μόδεστο πού, σπρώχνοντας ἕνα ἀναπηρικὸ καροτσάκι, πήγαινε βόλτα τὸν πατέρα Νήφωνα, ὁ ὁποῖος εἶχε πάθει συμφόρηση. Παρότι ἡ Σκήτη εἶναι ψηλὰ καὶ ἕνα χαϊδευτικὸ ἀεράκι δρόσιζε κάπως τὸ πρόσωπό μου, ἡ ζέστη εἶναι ἀκόμα βασανιστική. Ὁ γέροντας ὁδήγησε τὸ καροτσάκι στὴ σκιὰ μιᾶς δασύφυλλης μουριᾶς. Ὁ Νήφων εἶχε γερμένο τὸ κεφάλι του πλάγια, κάθιδρος, μὲ τὰ σάλια του νὰ τρέχουν, τὸ βλέμμα ἀπλανές, σὰν νὰ κοίταζε τὸ ἐπουράνιο ἄπειρο. Ὁ γέροντας ἔβγαλε ἀπὸ τὴν τσέπη του μιὰ βρεμένη μικρὴ πετσέτα, τὸν σκούπισε εὐλαβικά, τὸν καθάρισε. Ὕστερα ἔσκυψε καὶ φίλησε τὸ μέτωπο τοῦ Νήφωνα κι ἄρχισε νὰ τοῦ μιλάει. Ἀπὸ περιέργεια πλησίασα στὴ μουριὰ ν’ ἀκούσω. Στάθηκα λίγο ἀπόμακρα, ὁ γέροντας τσέβδιζε, τὸ μόνο ποὺ ἔπιασα ἦταν ἕνα «Συγχώρα με, ἀδελφέ μου…»
Τὴ Σκήτη αὐτὴ ἵδρυσε τὸ 1881 ὁ γέρων Δανιὴλ Κατουνακιώτης. Ἡ καταγωγή του ἦταν ἀπὸ τὴ Σμύρνη. Εἶχε παραγιὸ τὸν πατέρα Γερόντιο ἀπὸ τὸ Ἀϊβαλί. Ὅταν κοιμήθηκε τὸ 1929, ἡγούμενος ἔγινε ὁ Γερόντιος. Ἀπέκτησε δύο ὑποτακτικούς: Τὸν ἱερομόναχο πατέρα Νήφωνα, Κρητικὸ ἀπὸ τὰ Χανιά, καὶ τὸν πατέρα Μόδεστο ἀπὸ τὴν Ἀττάλεια, Μικρασιάτη. Καὶ οἱ δύο πῆγαν ἔφηβοι στὴ Σκήτη, ὅπου ὁ Γερόντιος τοὺς δίδαξε τὴν τέχνη τῆς ἁγιογραφίας βυζαντινῶν εἰκόνων. Ἑπτὰ χρόνια μεγαλύτερος ἦταν στὴν ἡλικία ὁ Νήφωνας ἀπὸ τὸν Μόδεστο καὶ —ὅπως ἔλεγαν— πιὸ μορφωμένος. Ὁ μόνος ποὺ στὴν ἁγιογραφία χρησιμοποιοῦσε λάδια κι ὄχι αὐγοτέμπερες. Ταπεινὸς ὁ Μόδεστος, χαμηλόφωνος καὶ ὀλίγον τσεβδός, γι’ αὐτὸ τὸ διακόνημά του ἦταν μάγειρας στὴν κουζίνα. Ἀργότερα στὴ συνοδεία προστέθηκαν καὶ τέσσερις νέοι ἀπὸ τὸ Παγγαῖο τῆς Καβάλας, παιδιὰ ἀκόμα πές, οἱ πατέρες Δανιήλ, Ἀκάκιος καὶ Γρηγόριος μὲ τὸν ἐν ζωῇ μικρὸ ἀδελφό του Στέφανο. Ἐξελίχτηκαν σὲ σπουδαίους ἁγιογράφους καὶ ψαλτάδες· φημισμένοι σ’ ὅλη τὴ μοναστικὴ κοινότητα καὶ ἐκτὸς αὐτῆς. Ἔτσι μεγάλωσε ἡ Σκήτη τῶν Δανιηλαίων, μακρουλὴ ὡς κτήριο, μὲ τὸ καθολικὸ στὴ μέση νὰ τὴ χωρίζει στὰ δύο, καὶ τὸ ἐργαστήριο ἁγιογραφίας τους, ποὺ ἔβλεπε ἀπὸ ψηλὰ τὸ Αἰγαῖο, εἶναι ἴσως τὸ ὡραιότερο ἀτελιὲ ζωγραφικῆς ποὺ ἔχω δεῖ.
Τὸ 1973, ποὺ ἐκοιμήθη ὁ γέρων Γερόντιος, ὅλοι πίστευαν ὅτι θὰ ἔχριζε ἡγούμενο τὸν Νήφωνα, ἀλλὰ ἐκεῖνος προτίμησε τὸν Μόδεστο. Ὁ Νήφων ἔπνιξε τὴ λύπη ἐντός του, μὰ ἕνα βαρὺ ἐγκεφαλικὸ τὸν ἄφησε ἀνάπηρο σὲ ἀφασία. Ὁ ἡγούμενος πλέον Μόδεστος παρέδωσε τὴν διαχείριση τῆς Σκήτης στὸν πατέρα Γρηγόριο καί, χωρὶς νὰ ἐγκαταλείψει τὸ διακόνημά του στὴν κουζίνα, ἀφοσιώθηκε στὸν Νήφωνα· τὸν ἔπλενε, τὸν καθάριζε, τὸν τάϊζε, τοῦ διάβαζε Πηδάλιο, τὸν Μικρὸ Εὐεργετινό, βιογραφίες ἁγίων καὶ συγγράμματα πατέρων τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ἐνῶ, φαντάζομαι, δὲν ἤξερε ἂν ὁ Νήφωνας τὸν ἄκουε ἤ καταλάβαινε. Προσευχόταν πάντως ν’ ἀκούει καὶ νὰ καταλαβαίνει – μᾶλλον τὸ πίστευε. Καὶ κάθε μέρα, πρωῒ κι ἀπόγευμα, ὅταν ὁ καιρὸς ἦταν καλός, τὸν ἔβαζε στὸ ἀναπηρικὸ καροτσάκι καὶ τὸν σεργιανοῦσε στὸ μοναστήρι. Τὸν πήγαινε στὴ σκιὰ ἑνὸς μεγάλου δέντρου, μουριὰ θαρρῶ πὼς ἦταν, κι ἄλλοτε κάτω ἀπὸ τὴ σκιερὴ πέργουλα τῆς κληματαριᾶς τοῦ κήπου. Καλοκαίρι ἦταν καὶ κάθε τόσο τοῦ σκούπιζε τὸν ἵδρωτα μ’ ἕνα λευκὸ προσόψι. Ὕστερα, ὅταν δροσιζόταν ὁ ἄρρωστος, τοῦ ψιθύριζε πάντα κάτι στ’ αὐτί, σιγὰ κι εὐλαβικά, καὶ τὸν πήγαινε πάλι στὸ κελί του. Ἀναρωτιόμουν τί νὰ τοῦ ἔλεγε ἄραγε. Κάποτε ἡ περιέργεια ὑπερνίκησε τὸν δισταγμό μου κι ἀθόρυβα στάθηκα πίσω του ν’ ἀκούσω. «Εὐλόγησον», τοῦ ἔλεγε, μόνο αὐτό, πολλὲς ὅμως φορές. Δὲν ἦταν ὁ συνηθισμένος χαιρετισμὸς ποὺ ἀκοῦμε ὅλοι στὸ ‘Ἅγιον Ὅρος, «εὐλόγησον» ὁ ἕνας, «ὁ Κύριος», ὁ ἄλλος. Αὐτὸ τὸ «εὐλόγησον» τοῦ γέροντα ἦταν κάτι πιὸ βαθὺ· ἔβγαινε ἀπὸ τὰ σπλάχνα του. Αὐτὸ κράτησε μέχρι τὸ 1977 ποὺ ὁ Νήφωνας ἐκοιμήθη κι ὁ ἡγούμενος ἀφοσιώθηκε ἀποκλειστικὰ στὴν κουζίνα του μέχρι τὸ 2001, ὅταν κι αὐτὸς ἀναπαύτηκε.
Γιατὶ τὰ θυμήθηκα ὅλα αὐτὰ ὕστερα ἀπὸ τόσα χρόνια; Ἴσως γιατὶ ὁ Βασίλης με παρότρυνε νὰ γράψω καὶ μιὰ ἱστορία-μπονζάϊ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος. «Γράψε», μοῦ εἶπε, «καὶ μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες, τὶς Γιορτές, θέλω νὰ κάνω ἕνα ὀκτασέλιδο. Ἐσὺ ἔχεις γυρίσει ὅλο τὸ Ἅγιον Ὅρος κι ὁ δεσμός σου μὲ τοὺς Δανιηλαίους ὑπῆρξε μακρόχρονος.» «Σωστά», ἀπάντησα, «γιατί ἀγαπῶ τὴ θρησκευτική μας παράδοση, ἀλλὰ πιστὸς σὰν ἐσένα δὲν ἤμουν ποτέ». «Θὰ βρεῖς ἐσύ», ἐπέμενε, «τὸν τρόπο».
Ἔτσι ἀπὸ τὸ πηγάδι τῆς μνήμης ἀναδύθηκε τὸ περιστατικὸ αὐτὸ ἀπὸ τὴ Σκήτη τῶν Δανιηλαίων. Αὐτὴ ἡ «εἰκόνα» τῶν δύο γερόντων, κι ὄχι μιὰ μικρὴ ἱστορία, ποὺ συνηθίσαμε νὰ τὴν ἀποκαλοῦμε «μπονζάϊ», ὡς μιὰ ἀκόμα ἐπιρροή, ὄχι ὅπως εἴθισται ἀπὸ τὴν Εὐρώπη ἢ τὴν Ἀμερική, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὴ μακρινὴ Ἰαπωνία. Κοιτάζοντας προσεκτικὰ τὴν «εἰκόνα», συνειδητοποίησα τώρα στὰ γεράματα, ὅτι ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἡγούμενου δὲν ὀφείλονταν σὲ τύψεις —τί ἔφταιγε αὐτὸς γιὰ τὴν ἐπιλογὴ τοῦ γέροντά τους;— ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ «εὐλόγησον» ἦταν ἡ δύναμη τῆς ἀγάπης τοῦ γέροντα Μόδεστου, σὲ συνδυασμὸ μὲ μίαν ἄκρα ταπείνωση. Καὶ σκέφτηκα: μήπως αὐτὸ εἶχε διαισθανθεῖ ὁ γέρων Γερόντιος καὶ λίγο πρὶν πεθάνει ἔκανε τὴν ἐπιλογή του; Φίλησα τὴν εἰκόνα καί, πρὶν τὴν ἐναποθέσω ξανὰ στὸ εἰκονοστάσι τῆς μνήμης, τὴν ἁγιογράφησα μὲ τὸν μόνο τρόπο ποὺ ἐγὼ ἔχω μάθει.
Πηγή: Ἱστορίες «Μπονζάϊ», Γιορτὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐκδ. Ὀκτασέλιδο τοῦ Μπιλιέτου, 102/2020.
Περικλῆς Σφυρίδης (Θεσσαλονίκη, 1933). Ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, ἀνθολογία. Σπούδασε Ἰατρικὴ στὸ Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καὶ ἐργάστηκε ὡς καρδιολόγος ἕως τὸ 1994. Διατέλεσε πρόεδρος τοῦ Ἰατρικοῦ Συλλόγου Θεσσαλονίκης ἀπὸ τὸ 1975 μέχρι τὸ 1981. Συνεργάστηκε στενὰ μὲ τὸ περιοδικὸ Διαγώνιος. Πρῶτο του βιβλίο: Περιστάσεις (Ποιήματα, Θεσσαλονίκη, 1974). Συγκεντρωτικὴ ἔκδοση διηγημάτων του: Διηγήματα. 1977-2002. Ἐπιλογὴ-εἰσαγωγή: Ἀλέξης Ζήρας (ἐκδ. Καστανιώτης, Ἀθήνα, 2005).
Το σπίτι του Ιησού, ο τάφος του Ηρώδη, η εκκλησία Πέτρου και Ανδρέα
Η πρόσφατη ανακοίνωση βρετανού αρχαιολόγου για την οικία όπου φέρεται να μεγάλωσε ο Ιησούς και άλλες «ανακαλύψεις»
Την ώρα που η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα έχει αρχίσει και όλα τα βλέμματα στρέφονται στη Βηθλέεμ, ένας βρετανός αρχαιολόγος θέτει κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας τη Ναζαρέτ. Και υποστηρίζει ότι στην καρδιά της πόλης του σημερινού Βόρειου Ισραήλ, σε έναν χώρο που λειτούργησε ως λατομείο, ως τόπος ταφής, ως εκκλησία και πολλούς αιώνες αργότερα ως γυναικείο μοναστήρι, πριν από 2.000 χρόνια βρισκόταν το σπίτι όπου μεγάλωσε ο Ιησούς με τον Ιωσήφ και τη Μαρία. Για να φτάσει στο συμπέρασμα αυτό ο αναπληρωτής καθηγητής Αρχαιολογίας και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, Κεν Νταρκ, χρειάστηκε 14 χρόνια έρευνας πεδίου και πηγών.
Εν μέρει λαξευμένο σε μαλακής σύστασης βράχο, το μεγαλύτερο μέρος του διώροφου σπιτιού διέθετε κύριους και αποθηκευτικούς χώρους που αναπτύσσονταν γύρω από μια αυλή, πέτρινη σκάλα, ενώ είχε ενσωματώσει και τμήμα μιας σπηλιάς. Πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο οίκημα και εκτιμάται ότι πρέπει να κατασκευάστηκε από κάποιον τεχνίτη που θα μπορούσε να διαχειριστεί τη συνύπαρξη της φυσικής σπηλαιώδους κατασκευής με ένα κτίριο, από έναν «τέκτονα» όπως είναι ο όρος με τον οποίο αναφέρεται ο Ιωσήφ στα Ευαγγέλια. Η σημασία του τέκτονα δεν περιοριζόταν στην ιδιότητα του ξυλουργού, που αποδίδεται συνήθως στον Ιωσήφ, αλλά επεκτείνεται και σε εκείνη του οικοδόμου, επισημαίνει ο βρετανός επιστήμονας στο βιβλίο του «Η Μονή των Αδελφών της Ναζαρέτ: ένας χώρος της ρωμαϊκής, της βυζαντινής και της εποχής των Σταυροφοριών στο κέντρο της Ναζαρέτ», που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στο οποίο παρουσιάζει αναλυτικά τα συμπεράσματα της έρευνάς του. Το σπίτι, δε, φαίνεται πως εγκαταλείφθηκε μερικές δεκαετίες μετά την ανέγερσή του.
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020
Παυλόπουλος: Οι τραγικές συνέπειες της «Αραβικής Άνοιξης» και ο αναγκαίος Διάλογος των Πολιτισμών
Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Επίτιμος Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Προκόπιος Παυλόπουλος, στην παράδοσή του προς τους Σπουδαστές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών του Τομέα Δημόσιου Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με θέμα «η εδραίωση της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας ως εγγύησης της Ελευθερίας», επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«Το «ιδεολογικό» υπόβαθρο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, και ιδίως εκείνο που αφορά τους άρρηκτους δεσμούς της με την Ελευθερία, είχε διαμορφωθεί αρκετά χρόνια πριν ξεκινήσουν οι διεργασίες -κατά κανόνα «επαναστατικές», τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Ηπειρωτική Ευρώπη-ολοκληρωμένης θεσμικής και πολιτικής εδραίωσής της. Επίσης, είχε προηγηθεί η εν σπέρματι εμφάνιση και ενός θεμελιώδους χαρακτηριστικού της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, ήτοι εκείνου της Αντιπροσώπευσης. Το οποίο αφορά την εσωτερική της δομή, ως διαδικασίας μετάβασης από τον «κυρίαρχο Λαό» στα εκλεγμένα από αυτόν όργανα άσκησης της, κατ’ αυτόν τον τρόπο δημοκρατικώς νομιμοποιημένης, κρατικής εξουσίας.
Α.Έχει δημιουργηθεί, τουλάχιστον σ’ έναν όχι αμελητέο κύκλο μελετητών, η εντύπωση ότι η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία «γεννήθηκε»μέσ’ από κλασικές επαναστατικές διαδικασίες, συνδυάζοντας, με μεγάλη δόση αυθαιρεσίας ως προς την ιστορική και πολιτική ακρίβεια εν προκειμένω, τις τρεις Επαναστάσεις, την «Ένδοξη Επανάσταση» της Αγγλίας, το 1688, την Αμερικανική Επανάσταση, το 1776 και την Γαλλική Επανάσταση, το 1789. Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των ως άνω τριών επαναστατικών διαδικασιών:
1.Τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα αποδεικνύουν ότι η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία στην Αγγλία, με «μήτρα» την «Ένδοξη Επανάσταση» το 1688, για τον περιορισμό της απόλυτης μοναρχίας δεν προέκυψε μέσ’ από γνησίως επαναστατική διαδικασία, ιδίως αν θεωρηθεί -και πρέπει, βεβαίως, να θεωρηθεί, από θεσμική και πολιτική άποψη- ως τέτοια εκείνη της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.
- Επίσης, η ιδιοσυστασία της Αμερικανικής Επανάστασης, το 1776, ως οιονεί «εμφυλίου» μεταξύ αποίκων και της «πρώτης Πατρίδας», εξηγεί το γιατί η πορεία εγκαθίδρυσης της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας στις ΗΠΑ εμφανίζει περισσότερα κοινά στοιχεία μ’ εκείνα που προέκυψαν από την «Ένδοξη Επανάσταση» στην Αγγλία, παρά μ’ εκείνα που προέκυψαν π.χ. από την Γαλλική Επανάσταση του 1789.
3.Σε αντίθεση προς την «Ένδοξη Επανάσταση» του 1688 στην Αγγλία και προς την Αμερικανική Επανάσταση του 1776, η Γαλλική Επανάσταση του 1789, όπως τεκμηριώνουν τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα που προκάλεσαν την «έκρηξή» της και η εντεύθεν εδραίωση ενός νέου καθεστώτος δημοκρατικής διακυβέρνησης, συνιστά ιστορικώς μια γνησίως επαναστατική διαδικασία. Διαδικασία, η οποία κατέληξε στην εμπέδωση θεσμών Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, με τα βασικά διακριτικά γνωρίσματα που την χαρακτηρίζουν ως σήμερα.
Β. Εκ φύσεως και εκ καταγωγής, η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με την Λαϊκή Κυριαρχία, στο μέτρο που οι πολιτειακές λειτουργίες έχουν ως στόχο την υπό δημοκρατικές διαδικασίες πραγμάτωση των επιλογών της Λαϊκής Κυριαρχίας, υφ’ όλες της τις εκφάνσεις, πρωτίστως δε εκείνες που αφορούν την υπεράσπιση της Ελευθερίας.
- Τούτο εξηγεί ευχερώς και το γιατί η αποτελεσματική δημοκρατική πολιτειακή οργάνωση, στο πλαίσιο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, προϋποθέτει την θέσπιση και εφαρμογή τυπικού Συντάγματος, ως θεμελιώδους «Καταστατικού Χάρτη» άσκησης της κρατικής εξουσίας και εξίσου θεμελιώδους θεσμικής εγγύησης των κάθε είδους δικαιωμάτων.
- Το Σύνταγμα, υπό καθεστώς Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, προσδιορίζει, ιδίως, αφενός τους όρους εκλογής, με βάση τους οποίους η Λαϊκή Κυριαρχία μεταβιβάζεται στους εκπροσώπους του Λαού, που συγκροτούν τα οικεία Αντιπροσωπευτικά Σώματα. Και, αφετέρου, τα «θεσμικά αντίβαρα», τα οποία εγγυώνται τόσο την ομαλή εφαρμογή της Διάκρισης των Εξουσιών όσο και την υπεράσπιση των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τις αυθαίρετες επεμβάσεις κυρίως της κρατικής εξουσίας.
Γ. Στην διαδρομή προς την εμπέδωσή της, η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία βρήκε έναν, primafacie «απροσδόκητο», σύμμαχο:
1.Την Χριστιανική Διδασκαλία, μέσω θεμελιωδών αρχών και αξιών της, κατ’ εξοχήν δε μέσω της Ελευθερίας, έστω και αν αυτή, στο συγκεκριμένο θρησκευτικό πεδίο, ξεκινά από διαφορετική αφετηρία. Δηλαδή αφετηρία που απέχει ουσιωδώς από την θεσμική και πολιτική σύλληψη της Ελευθερίας, την οποία υπηρετεί η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία.
2.Πέραν τούτου, η Χριστιανική Διδασκαλία είναι εκ φύσεως εξοικειωμένη και με την έννοια της Αντιπροσώπευσης, η οποία συνιστά, κατά τα προλεχθέντα, θεμελιώδη αντηρίδα της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Υπό τα ως άνω λοιπόν δεδομένα, και αν ακόμη γίνει δεκτό -και πρέπει, για λόγους ιστορικούς και θεσμικούς, να γίνει δεκτό- ότι οι ευθείες θρησκευτικές προεκτάσεις της πορείας εμπέδωσης της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας είναι από ασθενείς έως ανύπαρκτες, θα ήταν μάλλον αυθαίρετο, πάλι από ιστορική και πολιτική έποψη, να υποβαθμισθεί -και, πολύ περισσότερο, ν’ αγνοηθεί- η σημασία της αγαστής «συμπόρευσης» της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας με τις αρχές της Χριστιανικής Διδασκαλίας.
Δ.Η κατά τ’ ανωτέρω ευθεία σύνδεση της Χριστιανικής Διδασκαλίας με την Ελευθερία, υπό τις επιμέρους εκφάνσεις της, φέρνει στο φως και την μεγάλη διαφορά της Χριστιανικής Θρησκείας με άλλες μονοθεϊστικές Θρησκείες, κατ’ εξοχήν δε μ’ εκείνη του Ισλάμ -με μεγαλύτερες ή μικρότερες διακυμάνσεις, ανάλογα με τις επιμέρους εκδοχές του- όπου κυριαρχεί ο άμεσος ή ο έμμεσος καταναγκασμός υποταγής στα κελεύσματά του. Σε αυτό το θρησκευτικό πεδίο η ελευθερία επιλογής θρησκευτικού προσανατολισμού απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό και, μεταξύ άλλων συνεπειών, η αναζήτηση της αλήθειας αντικαθίσταται, εν πολλοίς, από την άνευ όρων υποταγή στα κελεύσματα -κυρίως μέσω της διδασκαλίας των «προφητών»- του ενός και μοναδικού θεού.
1.Όπως προεκτέθηκε και για την έννοια της Ελευθερίας, ουδεμία άλλη, πέραν της Χριστιανικής, μονοθεϊστική θρησκεία γνωρίζει, στο πλαίσιο της δογματικής της θεμελίωσης, την έννοια της Αντιπροσώπευσης. Σε όλες, ανεξαιρέτως, «ο ένας και μοναδικός θεός» εκφράζεται είτε eoipso -υπό την εκδοχή ενός είδους «θρησκευτικού σολιψισμού»- είτε μέσω θρησκευτικών αξιωματούχων, οι οποίοι όμως δεν εκλαμβάνονται ως εκπρόσωποι του θεού, αλλ’ απλώς ως «πεφωτισμένοι» επί Γης λειτουργοί του. Η ιστορική και θρησκευτική αυτή πραγματικότητα ισχύει πολύ περισσότερο για το Ισλάμ, ανεξαρτήτως των εντός αυτού διαφοροποιήσεων.
2.Είναι, επομένως, φανερό ότι η «άνωθεν μεταφύτευση» και επιβολή των θεσμών της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας στα Κράτη ισλαμικού θρησκευτικού προσανατολισμού αποβαίνει και αλυσιτελής αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη. Η τραγωδία, κυριολεκτικώς, της «Αραβικής Άνοιξης» το αποδεικνύει, με τρόπο ώστε κάθε συνέχιση αυτής της επιχείρησης «μπολιάσματος» της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας σε Κράτη, όπου το κοινωνικό «έδαφος» είναι «απρόσφορο», και για λόγους θρησκευτικούς, να την αποδεχθεί, ν’ αποβαίνει εις βάρος της ίδιας της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.
Μόνον ένας ειλικρινής και ισότιμος Διάλογος, μεταξύ διαφορετικών Πολιτισμών, μπορεί αφενός να γεφυρώσει το επικίνδυνο χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, το οποίο βιώνουμε στις μέρες μας, ιδίως στην Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο, με «γνήσιο εκφραστή» την Τουρκία. Η οποία εξελίσσεται σε διεθνή ταραξία, λόγω της προκλητικής περιφρόνησης του Διεθνούς Δικαίου και των θεμελιωδών αρχών του Παγκόσμιου Πολιτισμού. Και, αφετέρου, να πείσει και τα ισλαμικού θρησκευτικού προσανατολισμού Κράτη ότι είναι σε θέση ν’ αφομοιώσουν, σταδιακώς, τις αρχές της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Και ως προς τις μεθόδους πολιτειακής οργάνωσης και ως προς τους μηχανισμούς εγγύησης της ακώλυτης άσκησης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Δίχως αμφιβολία, πρόκειται για μια μακρά και επίπονη διαδικασία, η οποία προϋποθέτει την οξυδέρκεια ανίχνευσης και κατανόησης των θεμελιωδών αρχών και αξιών κάθε διαφορετικού Πολιτισμού.»
pireasnow.gr
π. Σταμάτης Σκλήρης, Οι Άγγελοι μας χαιρετούν
π. Σταμάτης Σκλήρης, Οι Άγγελοι μας χαιρετούν ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2021 _____________________ Από τις
εκδόσεις Ακρίτας
κυκλοφορεί το
ημερολόγιο 2021 της Ενορίας
του Αγίου Νικολάου
Ραγκαβά στην Πλάκα με 13
αδημοσίευτα έργα του
αγιογράφου και
θεολόγου,
| ||
|
Ιανουάριος
|
||
Φεβρουάριος
|
||
Μάρτιος |
Πώς θα λειτουργήσουν οι εκκλησίες Χριστούγεννα και Φώτα
Διατυπώνονται προτάσεις, έτσι ώστε και οι μεγάλες εορτές να τιμηθούν παρουσία πιστών στους ναούς, αλλά και η Εκκλησία να συνεχίσει να τηρεί ευλαβικά τα μέτρα της Πολιτείας για την πρόληψη κατά της διασποράς του κορωνοϊού.
Τον τρόπο με τον οποίο θα εορταστούν οι μεγάλες εορτές Χριστουγέννων, Αγίου Βασιλείου (Πρωτοχρονιάς) και Φώτων, στις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες που δημιουργεί η πανδημία, αναζητά η Εκκλησία, στους κόλπους της οποίας υπάρχει έντονος προβληματισμός.
Στις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι, είναι κατά τις «κρίσιμες» ημέρες, δηλαδή παραμονή και ανήμερα Χριστουγέννα, του Αγίου Βασιλείου (Πρωτοχρονιά), και παραμονή και ανήμερα Φώτων, να γίνουν περισσότερες λειτουργίες από τις συνήθεις, ώστε να μπορούν να είναι παρόντες πιστοί στους ναούς, με ανώτερο όριο τους 50 για τους μεγάλους και λιγότερες (ανάλογα με τα τετραγωνικά κάθε ναού) για τους μικρότερους.
Για παράδειγμα, η σκέψη για ανήμερα τα Χριστούγεννα, όπου γίνονται δυο λειτουργίες στις 5 και στις 7 το πρωί, είναι να προστεθεί άλλη μια στις 9. Ο αριθμός των λειτουργιών ωστόσο θα είναι στην ποιμαντική διάκριση κάθε μητροπολίτη αλλά θα εξαρτάται και από τα επιδημιολογικά δεδομένα κάθε περιοχής και αν πρόκειται για ύπαιθρο ή αστικό κέντρο. Έτσι, στη Βόρεια Ελλάδα οι λειτουργίες θα μπορεί να είναι πολλές παραπάνω ενώ σε περιοχές με λιγότερα κρούσματα και πληθυσμό, αντίστοιχα λιγότερες.
Σε ότι αφορά στον εορτασμό των Φώτων και τον Αγιασμό των υδάτων, στην Εκκλησία σκέφτονται να μη γίνει λιτάνευση και η τελετή του αγιασμού να γίνει εντός των ναών με ρίψη του Σταυρού στην κολυμπήθρα.
Παράληλλα, οι ιεράρχες προτείνουν να υπάρχει αγιασμός σε μικρά ατομικά μπουκαλάκια για τους πιστούς, όπως και αντίδωρο στους εξωτερικούς χώρους των ναών, ώστε να μπορούν να τα παραλάβουν με πειθσαρχία και τήρηση των αποστάσεων.
Τέλος, εκτιμάται ότι κατά το δωδεκαήμερο, οι εκκλησίες θα μπορούν να παραμένουν ανοιχτές για ατομική προσευχή, ώστε να μπορεί ο πιστός να ανάψει ένα κερί κλπ.