Τι είναι ευκολότερο, να ζητάει κάποιος συγνώμη για κάτι κακό που έχει κάνει ή να συγχωράει άλλους για το κακό που του έχουν κάνει;

 

Στο ερώτημα αυτό προφανώς ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση, γιατί  εξαρτάται από τον άνθρωπο που θα βρεθεί σε μία τέτοια θέση. Η  παρακάτω λοιπόν απάντηση δεν αποκλείει άλλες. Ύστερα από αυτά, ας αναφέρουμε δύο παραδείγματα:  

                                  Α’

Αν κάποιος, για οποιοδήποτε λόγο, γίνει αφορμή να σκοτωθεί κάποιος άνθρωπος, μπορεί,  αργά   ή γρήγορα,   να μετανοήσει και να ζητήσει συγνώμη από τους οικείους του θύματος για το κακό που τους έκανε.

Ο ίδιος όμως άνθρωπος δεν είναι τόσο εύκολο να   συγχωρήσει κάποιον που, για οποιοδήποτε λόγο, έγινε  αφορμή να σκοτωθεί κάποιος δικός του άνθρωπος. Αντίθετα μπορεί να ζητάει εκδίκηση και την αυστηρή τιμωρία του.

                                   Β’

Αν ένας απλός χριστιανός, προκειμένου να κοινωνήσει, ζητάει από τους άλλους να τον συγχωρήσουν, του είναι απλό και εύκολο πράγμα. Αν όμως ο ίδιος, προκειμένου να κοινωνήσει, δυσκολεύεται να συγχωρήσει από την καρδιά του κάποιον άλλον, και μόνο που δυσκολεύεται φανερώνει ότι δεν του είναι εύκολο.

                                   Γ’

Ας μη περιορίζεται λοιπόν  κανείς μόνο στα πολλά συγνώμη, αλλά μαζί με αυτά τα συγνώμη, που είναι απαραίτητα, ας συγχωράει από μέσα του και αυτούς που τον έχουν αδικήσει.

 Όταν ζητάει  δημόσια πολλά συγνώμη, μπορεί να εισπράττει επαίνους, ότι είναι καλός. Όταν όμως συγχωράει με την καρδιά του, τον βλέπει μόνο ο Θεός.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η φράση, « ερευνάτε τας γραφάς », είναι εντολή του Κυρίου;

 

Έτσι όπως παρουσιάζεται με τρεις λέξεις, επόμενο είναι να φαίνεται σαν εντολή,  γιατί το «ερευνάτε» εκλαμβάνεται ως προστακτική.

 Όμως η φράση αυτή έχει αποκοπεί από την όλη πρόταση στην οποία ανήκει. Αν όμως διαβάσει κανείς ολόκληρο το χωρίο, θα διαπιστώσει ότι δεν είναι εντολή, αλλά είναι μία φανέρωση που έκανε ο Χριστός στους Ιουδαίους, όταν δηλαδή τους είπε το λόγο για τον οποίον αυτοί ερευνούσαν τις Γραφές.

Αλλά ας παραθέσουμε ολόκληρο το σχετικό χωρίο:

« ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί   εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·» (Ιω. ε΄, 39).  

Όπως είναι εύκολο να παρατηρήσει κανείς,  το « ερευνάτε », δεν είναι προστακτική πτώση αλλά οριστική οπότε   δε δηλώνει εντολή αλλά διαπίστωση.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι είναι σωστό να δεχθεί κανείς το αντίθετο, δηλαδή το « μη ερευνάτε τας γραφάς» ή με άλλα λόγια το γνωστό « πίστευε και μη ερεύνα».

Από τα πολλά συμπεράσματα που βγαίνουν από το παραπάνω χωρίο, ας διατυπώσουμε μόνο ένα:

Πρέπει οι άνθρωποι να ερευνούν την Αγία Γραφή, γιατί εκεί υπάρχει η μαρτυρία ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού ο Σωτήρας τους.  

Το είπε ο Ίδιος στο παραπάνω χωρίο, «καὶ ἐκεῖναί   εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·).  

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

Προσοχή τι μοιραζόμαστε με άλλους στο διαδίκτυο

Νέοι στειρώνονται, παιδιά διώκονται, η Δύση έχασε τα λογικά της!

 

Τo φαινόμενο «No Kids» κερδίζει έδαφος στις δυτικές κοινωνίες, βάζοντας ταφόπλακα στις γεννήσεις

 

Οι σύγχρονες κοινωνίες μας βρίσκονται αντιμέτωπες με μια πρωτοφανή κρίση υπογεννητικότητας, μια σιωπηλή πανδημία που απειλεί την βιωσιμότητα και την ύπαρξη των εθνών, στο πέρασμα των χρόνων. Σταδιακά, ο άνθρωπος έμαθε να αντιμετωπίζει κάθε είδους δυσκολία με τη βοήθεια της τεχνολογίας και την αξιοσημείωτη πρόοδο που τη χαρακτηρίζει και παράλληλα ήρθε αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπο της ζωής από το πρωτοφανές κύμα λιτότητας που μαστίζει τις δυτικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα η απόκτηση παιδιών να γίνεται  για αρκετούς είτε μια «επίπονη επιλογή» είτε μια «σπάνια πολυτέλεια», ανάλογα με την περίσταση κι έτσι ολοένα και περισσότεροι γυναίκες και άνδρες επιλέγουν να ζήσουν χωρίς την ευθύνη και τα έξοδα της ανατροφής των παιδιών.

• της Μαρίας Δεναξά

Μάλιστα, οι προαναφερθείσες καταστάσεις έδωσαν την αφορμή για τη γέννηση ενός νέου life style, της τάσης που ονομάζεται «No Kids», που είναι ο όρος ο οποίος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον τρόπο τρόπο ζωής ατόμων ή ζευγαριών που επιλέγουν συνειδητά να μην κάνουν παιδιά. Αυτή η απόφαση μπορεί να είναι αποτέλεσμα προσωπικών, κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών ή ακόμα και φιλοσοφικών πεποιθήσεων. Η τάση αυτή γνωστή και ως «childfree», έχει αποκτήσει ορατότητα τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς γνωρίζει μεγάλη αποδοχή.

Στη Νότια Κορέα, για παράδειγμα το φαινόμενο «No Kids» έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και σχετίζεται με τη σοβαρή κρίση υπογεννητικότητας που αντιμετωπίζει η χώρα. Το ποσοστό των γεννήσεων εκεί είναι  το χαμηλότερο στον κόσμο, με περίπου 0,7 παιδιά ανά γυναίκα, όταν το απαιτούμενο ποσοστό για τη διατήρηση του πληθυσμού είναι 2,1.

Η τάση αυτή αντανακλά μια ευρύτερη κοινωνική κρίση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι νοτιοκορεάτικες αρχές κι έχει τις ρίζες της σε διάφορους παράγοντες, όπως είναι η οικονομική πίεση και το υψηλό κόστος ζωής. Η νότια Κορέα είναι μια απο τις πιο ακριβές χώρες στον κόσμο όσον αφορά το κόστος ανατροφής παιδιών. Η εκπαίδευση, η αγορά ή η ενοικίαση κατοικίας όπως και οι ανάγκες καθημερινής διαβίωσης, καθιστούν δύσκολη την απόφαση για κάποιον να κάνει οικογένεια. Απο την άλλη, ο εργασιακός πολιτισμός των νοτιοκορεατών χαρακτηρίζεται απο έντονη πίεση, πολλές ώρες εργασίας και υψηλά επίπεδα ανταγωνισμού και κατά συνέπεια η εξισορρόπηση μεταξύ καριέρας και οικογένειας φαντάζει αδύνατη. Αυτός ο τρόπος ζωής αποτρέπει πολλά ζευγάρια απο το να αποκτήσουν παιδιά, καθώς η φροντίδα τους απαιτεί χρόνο και πόρους που δεν είναι διαθέσιμοι.

Θα πρέπει να επισημανθεί επίσης πως η Νότια Κορέα είναι μία χώρα που τις τελευταίες δεκαετίες μεταμορφώθηκε ραγδαία από παραδοσιακή αγροτική κοινωνία, σε μία από τις πιο τεχνολογικά προηγμένες και αστικοποιημένες χώρες του κόσμου. Οι νεότερες γενιές έχουν διαφορετικές προτεραιότητες από τους γονείς τους, όπως η επαγγελματική επιτυχία, η προσωπική ελευθερία και η αυτοανάπτυξη και δεν βλέπουν τη γονεϊκότητα ως απαραίτητη για την προσωπική ολοκλήρωση.

Τι γίνεται στην Ευρώπη

Η τάση «No Kids» έχει εξαπλωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αντανακλώντας παρόμοια κοινωνικά και οικονομικά μοτίβα με αυτά που παρατηρούνται στη Νότια Κορέα. Η απόφαση των νέων Ευρωπαίων να μην κάνουν παιδιά είναι όλο και πιο συχνή και επιτείνουν τα σοβαρά προβλήματα της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν έντονα το φαινόμενο της υπογεννητικότητας, με τη μέση γονιμότητα στην ΕΕ να είναι περίπου 1,5 παιδιά ανά γυναίκα, πολύ κάτω κι εδώ από το όριο αντικατάστασης του πληθυσμού (2,1 παιδιά ανά γυναίκα). Χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν μερικά από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων, ενώ ακόμη και χώρες με παραδοσιακά υψηλότερα ποσοστά, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, βλέπουν σταδιακή μείωση της ανθρώπινης αναπαραγωγής.

Η ελληνική περίπτωση

Στην Ελλάδα, το φαινόμενο «No Kids» και η συνολική τάση της υπογεννητικότητας, έχουν γίνει ανησυχητικά έντονα τα τελευταία χρόνια. Η χώρα μας  αντιμετωπίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων στην Ευρώπη, με τη γονιμότητα να κυμαίνεται γύρω στο 1,3 παιδιά ανά γυναίκα.

Η ελληνική κοινωνία παραδοσιακά είχε στο επίκεντρο της, τις οικογενειακές αξίες, αλλά αυτό φαίνεται να αλλάζει σταδιακά. Η απόφαση να μην αποκτήσει κάποιος παιδιά είναι πλέον πιο αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία. Παρόλο που υπάρχει ακόμη κάποια πίεση από τις παλαιότερες γενιές, οι νεότερες αισθάνονται πιο ελεύθερες να κάνουν επιλογές που ταιριάζουν στον τρόπο ζωής τους, ο οποίος έχει πληγεί από την οικονομική ανασφάλεια, το υψηλό κόστος ανατροφής των παιδιών, τις ανεπαρκείς δομές στήριξης για τις οικογένειες, την ανεπαρκέστατη κοινωνική πρόνοια, την εργασιακή πίεση, τις επιπτώσεις της πανδημίας.

Νo Kids Zone

Μία ενδιαφέρουσα και τρομακτική παράλληλα πτυχή του κινήματος «No Kids» είναι η εμφάνιση των λεγόμενων «No Kids Zones».  Χώρων δηλαδή όπως είναι καφετέριες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, πάρκα αναψυχής και δημόσιοι χώροι, που απαγορεύουν την είσοδο σε παιδιά προς αποφυγή της φασαρίας και των ενοχλήσεων που μπορεί να προκαλέσουν τα παιδιά . Η πρωτοβουλία αυτή έχει προκαλέσει διχασμό, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι τέτοιοι χώροι προσφέρουν στους ενήλικες έναν χώρο χαλάρωσης, ενώ άλλοι την κρίνουν ως κοινωνικό αποκλεισμό για οικογένειες με παιδιά.

Εκείνο δε που σοκάρει είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους χώρους αυτούς είναι «pet friendly»,  δηλαδή επιτρέπονται τα ζώα συντροφιάς, όπως είναι οι γάτες και οι σκύλοι αλλά όχι τα παιδιά. Το ερώτημα γιατί επιτρέπονται τα κατοικίδια σε τέτοιους χώρους, την ίδια ώρα που απαγορεύονται τα παιδιά, αντικατοπτρίζει μια διαφορά στις αντιλήψεις και τις προτεραιότητες που σχετίζονται με την άνεση και την ατμόσφαιρα που θέλουν να διατηρήσουν αυτές οι δομές για τους πελάτες τους.

Από την άλλη τα κατοικίδια έχουν αποκτήσει σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις αστικές περιοχές. Πολλοί άνθρωποι τα αντιμετωπίζουν ως μέλη της οικογένειας τους κι έχουν μεγαλύτερη αποδοχή από τα παιδιά, καθώς θεωρούνται πως συμβάλλουν σε έναν ευχάριστο και χαλαρό τρόπο ζωής, που επαναλαμβάνεται χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις και φροντίδα όπως απαιτούν τα παιδιά.

Εκούσια στείρωση πριν από τα 30!

Σε ορισμένους νέους και νέες είναι τέτοια η επιθυμία για να μην αποκτήσουν παιδιά, που καταφεύγουν στην εκούσια στείρωση. Πολύ νεαρές γυναίκες κάτω από τα τριάντα για τον σκοπό αυτό προσφεύγουν στην απολίνωση σαλπίγγων και οι άνδρες στην αγγειεκτομή.

Στη Γαλλία, παρόλο που η απόφαση αυτή συχνά αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη από το περιβάλλον των νέων ατόμων αλλά και από τους γιατρούς, η επιθυμία τους να προχωρήσουν στην πράξη καθώς δεν επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά, είναι όπως λένε ένα συναίσθημα που το έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στα 26 του χρόνια ο Νόε Βακάρι, περιμένει με ανυπομονησία την αγγειεκτομή. Μια επέμβαση που διακόπτει την παροχή σπερματοζωαρίων. Μετά από πολλές απογοητεύσεις με γιατρούς που δίσταζαν να προχωρήσουν στην επέμβαση, λόγω του νεαρού της ηλικίας του κι επειδή μια τέτοια απόφαση είναι μη αναστρέψιμη, ο Βακάρι κατέληξε στη λίστα αναμονής ενός ουρολόγου. Ο γιατρός όπως του εξήγησε, θα επιθυμούσε προηγουμένως ο νεαρός να έχει κάνει κατάψυξη σπέρματος, κάτι που ο 26χρονος αρνήθηκε όντας βέβαιος πως δεν θέλει να αποκτήσει παιδιά και η απόφαση του είναι αμετάκλητη.

Με το νόμο της 4ης Ιουλίου 2001, η Γαλλία επιτρέπεται  σε οποιονδήποτε το επιθυμεί να υποβληθεί σε εκούσια στείρωση, με την προϋπόθεση μιας τετράμηνης περιόδου σκέψης και να είναι άνω των 18 ετών, ενώ δεν απαιτείται η συγκατάθεση κανενός άλλου. «Όταν είσαι νέος, σου λένε ότι πρέπει να κάνεις όνειρα για να έχεις ένα όμορφο σπίτι, έναν σύζυγο, παιδιά, έναν σκύλο… Αλλά καθώς μεγάλωνα, συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά δεν μου άρεσαν»,  δηλώνει η 28χρονη Στεφανί, που λέει επίσης πως ουδέποτε της άρεσε να βλέπει έγυκες γυναίκες. Το αντίθετο μάλιστα: «Όλη αυτή η αύξηση του βάρους, οι ραγάδες, οι αλλαγές στο σώμα, η εξάντληση, ο κίνδυνος κατάθλιψης μετά τον τοκετό… δεν με ελκύουν καθόλου», λέει η 28χρονη που έχει ήδη προγραμματίσει τη μόνιμη στείρωση.

Για τη νεαρή γυναίκα «ένα παιδί είναι ένα ισόβιο βάρος. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να ζει έτσι. Θέλω να διατηρήσω την ελευθερία μου » τονίζει. Εκτός του ότι δεν την ελκύουν καθόλου τα παιδιά, η Στεφανί θεωρεί μάλιστα την απόκτησή τους ως «εγωιστική επιλογή»: «Για μένα, η απόκτηση ενός παιδιού είναι μια προσωπική ανάγκη. Όταν βλέπω το περιβαλλοντικό, οικονομικό και γεωπολιτικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε, αυτά ενισχύουν ακόμη περισσότερο την επιλογή μου ».

Οι κυβερνήσεις «κλείνουν τα μάτια»

Παρόλο που η τάση No Kids, όπως και οι αυξανόμενες εκούσιες στειρώσεις είναι γνωστά φαινόμενα που παίρνουν διαστάσεις στις δυτικές χώρες, οι κυβερνήσεις «κλείνουν τα μάτια» ενώ τα ΜΜΕ ασχολούνται με άλλα θέματα που θεωρούν σοβαρότερα. Όμως αυτή η επιδεικτική αδιαφορία έρχεται σε αντίθεση με τις κατά καιρούς εξαγγελίες π.χ των ευρωπαϊκών ηγεσιών, που υποστηρίζουν πως θέλουν να καταπολεμήσουν την υπογεννητικότητα, καθώς αυτή έχει σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, όπως είναι η γήρανση του πληθυσμού, η μείωση του ενεργού δυναμικού και η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.

Αυτή η διφορούμενη στάση μπορεί να εξηγηθεί με το γεγονός ότι οι πολιτικές στήριξης της γονιμότητας και της οικογένειας, όπως οι αυξήσεις στα επιδόματα τέκνων, η δημιουργία θέσεων σε σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, η βελτίωση της πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα ή η οικονομική στήριξη σε νέους γονείς, απαιτούν μεγάλα κονδύλια.

Σε περιόδους οικονομικών δυσχερειών ή κρίσεων, όπως αυτή που διανύουμε, οι κυβερνήσεις δυσκολεύονται να διαθέσουν τους απαραίτητους πόρους ή προτιμούν να επικεντρωθούν στην ενίσχυση άλλων καταστάσεων τις οποίες βαφτίζουν ως προτεραιότητες –κι ας μην είναι- όπως για παράδειγμα η χρηματοδότηση του πολέμου στην Ουκρανία.

Από την άλλη οι πολιτικές για την αύξηση των γεννήσεων χρειάζονται αρκετά χρόνια για να αποδώσουν καρπούς. Ωστόσο, οι πολιτικοί συχνά λειτουργούν με βραχυπρόθεσμους στόχους, καθώς οι εκλογικοί κύκλοι επιβάλλουν γρήγορα αποτελέσματα. Αυτό κάνει δύσκολο τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μακροπρόθεσμων στρατηγικών που απαιτούν υπομονή και συνεχείς επενδύσεις.

Παράλληλα, οι νέοι άνθρωποι προτιμούν να επικεντρωθούν στις σπουδές, την καριέρα και την προσωπική ελευθερία τους πριν αποκτήσουν παιδιά ή ακόμα και να επιλέξουν να μην αποκτήσουν καθόλου. Κατά συνέπεια οι ηγεσίες, δυσκολεύονται να προσαρμοστούν σε αυτές τις νέες κοινωνικές τάσεις, όπως και να ανατρέψουν την ανεπάρκεια τους, η οποία είναι ένας από τους λόγους που χρησιμοποιούν τη μετανάστευση, ως μια στρατηγική για να αντισταθμίσουν τις συνέπειες της γήρανσης των πληθυσμών και της μείωσης των γεννήσεων, παρόλο που αυτή η στρατηγική είναι μια « μορφή αντικατάστασης των πληθυσμών » που αλλοιώνουν και υπονομεύουν την εθνική ταυτότητα κάθε κράτους και επιφέρουν αλλαγές στο κοινωνικό σύστημα.

 https://www.newsbreak.gr/kosmos/755110/neoi-steironontai-paidia-diokontai-i-dysi-echase-ta-logika-tis/

 

Árvore De Bons Frutos

Τι σχέση έχει η Ζιλιέτ Μπινός με τον Άγιο Παΐσιο;

 www.rthess.gr

Γαλλίδα ηθοποιός μίλησε για την επίσκεψη της στα μοναστήρια και τις βυζαντινές εκκλησίες στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

 

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης χαιρετίζοντας τους δυο ηθοποιούς. «Σήμερα σας τιμούμε και τους δυο για την απαράμιλλη τέχνη, την αφοσίωση και την πινακοθήκη χαρακτήρων», δήλωσε.

Η έκπληξη ήρθε από τη Ζιλιέτ Μπινός η οποία αναφέρθηκε στην επίσκεψη της στα μοναστήρια, τις βυζαντινές εκκλησίες μνημονεύοντας μάλιστα τον Άγιο Παΐσιο.

«Ο ουρανός, η θάλασσά σας είναι έμπνευση για μένα», είπε, κάνοντας αναφορά στον Σοφοκλή και τον Όμηρο και τον Άγιο Παΐσιο. «Μου δείχνουν τον δρόμο και με γεμίζουν με αίσθημα ανύψωσης», τόνισε.

Στο  2:25 λεπτό η αναφορά της στον Άγιο Παΐσιο

 

Η ίδια μίλησε για τα μοναστήρια που επισκέφτηκε. Είπε ότι εκεί γεύτηκε ειδικά πιάτα και θαύμασε τις βυζαντινές εικόνες. «Σας ευχαριστώ για όλα όσα μας έχετε δώσει», μας είπε παραπέμποντας στον Σοφοκλή και τον Όμηρο.

«Σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα γιατί μοιραζόμαστε το βραβείο και είμαστε τυχεροί να έχουμε ένα κοινό πλανήτη που είναι το σινεμά και ένα μέρος να μεταμορφωνόμαστε και να δείχνουμε ότι το τραύμα μπορεί να γίνει χαρά και ο φόβος ένα απάνεμο σπίτι», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Κορίτσια, αντισταθείτε στη ψεύτικη ομορφιά

 

Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»

Βασισμένο σε άρθρο της Anna Gnatyshyna στην ιστοσελίδα CNE.news - Σήμερα, το να μεγαλώνεις μια κόρη σε αυτό το βίαιο και σεξουαλικά φορτισμένο κόσμο είναι μια πρόκληση. Και αυτό γιατί δεν μιλάμε μόνο για επιρροές από τον εξωτερικό, τον φυσικό κόσμο, αλλά και από το κόσμο που βρίσκεται στα smartphone που κουβαλούν τα κορίτσια στις τσέπες τους και τους υποδεικνύει τα πρότυπα ομορφιάς.

Τα πρότυπα ομορφιάς είναι ένας σημαντικός παράγοντας πίεσης που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την αυτοαντίληψη των κοριτσιών. Ενώ ο ενήλικας καταλαβαίνει πως είναι αδύνατο, αλλά και βλαπτικό ψυχοσωματικά να συμβαδίζει με τα πρότυπα ομορφιάς, αυτά τα πρότυπα αποτελούν επίμονο στόχο για πολλά κορίτσια. Η εφηβεία είναι μια περίοδος έντασης για αυτά, λόγω του μεγάλου ορμονικού στρες, της ανάπτυξης και των αλλαγών στο σώμα τους. Όλες αυτές οι διαδικασίες προκαλούν άγχος, αισθήματα μοναξιάς και κατάθλιψη. Εάν συνυπάρχει σχολιασμός ή εκφοβισμός στο σχολείο για θέματα εμφάνισης, αυτός περιπλέκει την κατάσταση γιατί τότε πολλοί έφηβοι μπορεί να μισήσουν τον εαυτό τους και να αναπτύξουν ακόμη και ιδέες αυτοκτονίας.

Τα κορίτσια πλήττονται περισσότερο από τα αγόρια όσον αφορά την ψυχική τους υγεία. Έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας. Παρόλο που και τα αγόρια παλεύουν με την εμφάνισή τους, η κοινωνία αντιμετωπίζει τις γυναίκες περισσότερο ως σεξουαλικά αντικείμενα και τις κρίνει ανάλογα με την εμφάνισή τους.

Μακιγιάζ. Η κατασκευή ενός ψεύτικου εαυτού.

Η πίεση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι μεγάλη καθώς τα παιδιά κοιτούν και ακολουθούν διασημότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που διαφημίζουν το δικό τους πρότυπο ομορφιάς και δυσφημούν εκείνους που είναι διαφορετικοί.

Σχεδόν κάθε κορίτσι χρησιμοποιεί φίλτρα φωτογραφιών, ώστε να μπορεί να καλύψει τις ατέλειες, και να συμμορφωθεί με τα επιθυμητά πρότυπα ομορφιάς. Πολλά παιδιά δεν τολμούν να δημοσιεύσουν μια selfie χωρίς φίλτρο, καθώς τα σχόλια των followers θα είναι σκληρά για τα μαλλιά, το πρόσωπο ή το μακιγιάζ. Η κοινωνία οδηγεί ακόμη τα κορίτσια να πιστεύουν ότι είναι χοντρά ή άσχημα.

Οι ειδικοί στην παιδική ανάπτυξη τονίζουν ότι ακόμη και παιδιά ηλικίας τριών ή τεσσάρων ετών έχουν ήδη σχηματίσει σταθερές απόψεις σχετικά με την εικόνα του σώματος, οι οποίες είναι επηρεασμένες από διάφορες κοινωνικές πλατφόρμες.

Ατέλειες στην εμφάνιση; Είναι ο φυσικός κανόνας.

Το να απελευθερωθείς από τα πρότυπα ομορφιάς είναι δύσκολο, ωστόσο, δεν είναι αδύνατο. Όλα ξεκινούν από το σπίτι, καθώς η οικογένεια είναι το πρώτο μέρος που μπορεί είτε να στηρίξει, είτε να καταστρέψει την αυτοπεποίθηση του παιδιού.

Η μητέρα είναι το πρώτο γυναικείο πρότυπο που βλέπουν τα παιδιά. Ο τρόπος που ένας πατέρας συμπεριφέρεται στη μητέρα τους, δείχνει στα παιδιά ότι η αγάπη δεν ασχολείται, ούτε καν βλέπει τις ατέλειες του άλλου. Αυτή η συμπεριφορά του πατέρα είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία αυτοπεποίθησης στα κορίτσια.

Η αυθεντικότητα είναι αξία και δύναμη!

Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό και τα άτομα εκτός οικογένειας, εκπαιδευτικοί, φίλοι, να στέλνουν ένα σωστό μήνυμα στα κορίτσια και να τα βοηθήσουν να αποκτήσουν υγιή αυτοαντίληψη και αγάπη για τον εαυτό τους. Τα παιδιά δίνουν αξία στις απόψεις που εκφράζουν οι οικογένειές τους αλλά και οι ξένοι. Τα μάτια τους φωτίζουν και μεγαλώνουν με αυτοπεποίθηση όταν τονίσουμε τα ατομικά τους χαρίσματα.  Τα χαρακτηριστικά τους είναι τα ιδιαίτερα δώρα του Θεού που αναδεικνύουν τη μοναδικότητά τους, και αυτό πρέπει να τους το πούμε!

Ο Θεός μας δημιούργησε διαφορετικούς δίνοντας στο καθένα μας κάτι προσωπικό, δεν έφτιαξε μια τυποποιημένη μονοτονία όπως φιλοδοξούν να κάνουν τα σύγχρονα πρότυπα ομορφιάς. Αξίζει να αποδείξουμε στη πράξη πως αδιαφορούμε για τη συμμόρφωση με τη μόδα, αγαπούμε  το παιδί (και αυτό να αγαπήσει τον εαυτό του) όπως είναι, και επενδύουμε στις ικανότητες και τη προσωπικότητα του, όχι στις ψεύτικες μεταμορφώσεις του, αντιστεκόμενοι στη πολιτιστική και παράλογη κοινωνική πίεση.

 

Ανοιχτή Επιστολή από ΠΕ.Π.Π για την Σεξουαλικη Αγωγή

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Ελλάς, 18/10/24

Προς
την Ιεραρχία της Ελλάδος
τη Σεβαστή Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους Άθω
εκάστη Ιερά Μητρόπολη της Ελλάδος

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ» (Ε.Δ.)
(2021-2024 και εξής)

«Σκοπός τους τώρα εἶναι (στὴν Ἑλλάδα) νὰ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Τὰ δηλητηριάζουν, τὰ μολύνουν μὲ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν τὴν πίστη τους. Τὰ ἐμποδίζουν ἀπὸ τὸ καλό, γιὰ νὰ τὰ ἀχρηστέψουν. Τὰ καταστρέφουν ἀπὸ μικρά».

Ἅγιος Παΐσιος

Ο λόγος που σας αποστέλλουμε την παρούσα επιστολή έχει σχέση με το κατάπτυστο περιεχόμενο ενός μαθήματος, το οποίο άνευ βιβλίου, διδάσκεται στην Ορθόδοξη ελληνική νεολαία. Το μάθημα αυτό έχει την εύηχη ονομασία «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» (Ε.Δ.) και αφορά όλες τις βαθμίδες της υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (προνήπια, νήπια, μαθητές του Δημοτικού και μαθητές του Γυμνασίου).

Από το σχολικό έτος 2020-21 το εν λόγω μάθημα (Ε.Δ.) εφαρμόστηκε πιλοτικά σε 218 σχολεία της χώρας και από το 2021 εντάχθηκε υποχρεωτικά (sic) στο ωρολόγιο πρόγραμμα κάθε σχολικής μονάδας. Η πιλοτική εφαρμογή αυτού του μαθήματος εισήχθη από την τότε υπουργό παιδείας κ. Κεραμέως με Υπουργική Απόφαση (Υ.Α.), η οποία συνταγματικά και νομικά είναι μετέωρη, αφού έχει καταπατήσει Σύνταγμα, εγχώριες νομοθεσίες, διεθνείς συμβάσεις, δικαιώματα και θεσμοθετημένες ελευθερίες της οικογένειας και κυρίως των ανήλικων μαθητών-παιδιών μας.

Μέσα από το μάθημα των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων (Ε.Δ.) το Υπουργείο Παιδείας, με αδόκιμο μέντορα το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), εδώ και τέσσερα χρόνια έχει βάλει σε εφαρμογή στα σχολεία τη γνωστή διεθνώς «έμφυλη ιδεολογία» με τη μορφή δήθεν της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Αυτή η εφαρμογή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης επικεντρώνεται στους 2 από τους 4 συνολικά θεματικούς άξονες διδασκαλίας του οκτάμηνου αυτού μαθήματος των Ε.Δ. Οι δύο αυτοί δίμηνοι άξονες με την ονομασία «Ευ Ζην»  και «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ» αποτελούνται από τρεις επιπλέον υποάξονες ο καθένας. Τα δύο αυτά επίμεμπτα προγράμματα των Ε.Δ. δεν είναι φυσικά ενημερωτικού χαρακτήρα, όπως εσφαλμένα νομίζουν οι περισσότεροι. Είναι προγράμματα χειραγώγησης της ελληνικής νεολαίας και μάλιστα εξ απαλών ονύχων.

-Πίσω από τους δύο προσβλητικούς αυτούς άξονες των Ε.Δ. βρίσκεται η έκθεση της Ulrike Lunacek του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου (7-1-2014) καθώς και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), ο οποίος προωθεί αναισχυντί αυτού του είδους τα προγράμματα από τη βρεφική ακόμα ηλικία!-

Συγκεκριμένα, το περιεχόμενο των δύο αυτών προγραμμάτων, σήμερα στα σχολεία, θίγει τον πρώτιστο και μέγιστο σκοπό της παιδείας, στη χώρα μας, που αφορά την καλλιέργεια της θρησκευτικής και εθνικής συνείδησης των μαθητών (Συντ. Άρθρο 16). Παρατηρείται μια απαράδεκτη διαστρέβλωση της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως, καθώς παραπληροφορούν τους Ορθοδόξους μαθητές πάνω σε θέματα ανθρωπίνων σχέσεων, γάμου και ομοφυλοφιλίας. Παραπληροφορούν τους μαθητές, επίσης, σε καίρια και καθοριστικά ζητήματα χριστιανικής ηθικής και μητρότητας.

Με τα δύο αυτά απαράδεκτα προγράμματα στοχοποιείται ο πολιτισμός και το Ορθόδοξο αξιακό σύστημα των μαθητών, αφού προωθούν τον αυνανισμό, τη φυγοτεκνία, τις προγαμιαίες σχέσεις, τις στειρώσεις, τις μεθόδους αντισύλληψης και την ευγονική. Απομακρύνουν τους Ορθόδοξους μαθητές από τον Γάμο της Εκκλησίας, στρέφοντάς τους σε επιλογές ομοφυλοφιλίας, πολιτικού γάμου, συμφώνων συμβίωσης, πολυγαμίας, σε προσβολή θρησκευτικών εορτών και εμπαιγμού αγίων μορφών της, όπως εκείνης του Αγίου Φανουρίου, τον οποίο θεωρούν ψευτοάγιο! Η συνείδηση των ανήλικων παιδιών διαβρώνεται επικίνδυνα, ενώ καλλιεργείται μια ενδοτική και χωρίς ηθικούς φραγμούς, αμοραλιστική, συμπεριφορά. Οι μαθητές προετοιμάζονται μέσα, από τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του Υπουργείου, για παιδοφιλίες, σεξουαλικές διαστροφές και γενικά για ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις με απρόβλεπτες συνέπειες για την ψυχοσωματική τους υγεία και το μέλλον τους.

Επιπλέον, τα δύο αυτά προγράμματα θίγουν, χωρίς τη γονική συναίνεση, την ταυτότητα φύλου των μαθητών, μέσω επικίνδυνων πειραματισμών και μάλιστα από τη νηπιακή τους ηλικία! Κατασκευάζουν την αντιστροφή φύλου σε κλασικά παραμύθια («ο Σταχτοπούτος», «Από τον Ροβινσώνα στη Ροβινσωνίτσα» κ.ά.) και ωθούν τους ανήλικους μαθητές σε ανήθικες προσβολές ή εγκληματικές πράξεις, όπως αυτής του αποκεφαλισμού ενός «ρατσιστή» ή «σεξιστή» (βλ. παραλλαγή του γνωστού παραμυθιού της κοκκινοσκουφίτσας).

Μέσα στα εκατοντάδες συνοδευτικά προγράμματα των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων (Ε.Δ.) και στις χιλιάδες ηλεκτρονικών σελίδων των εν λόγω προγραμμάτων θριαμβεύει η ρατσιστική αρρενωπή τοξικότητα και συχνά συναντά κάποιος ακατάλληλο οπτικοακουστικό υλικό, αναντίστοιχο με τις ηλικιακές βαθμίδες, αντιπαιδαγωγικές τακτικές αντίστροφης ψυχολογίας, καθοδηγούμενου οραματισμού, ανακριτικής καρέκλας, αυθυποβολής κ.ά.

Ο μαθητής από το νηπιαγωγείο μέχρι την Γ’ Γυμνασίου συνοδεύεται από ένα ατομικό φάκελο με απαραίτητο στοιχείο την αξιολόγησή του και στους 4 θεματικούς κύκλους. Επομένως και στο ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Προτείνεται συναξιολόγηση του μαθητή, ετεροαξιολόγηση από πλευράς των συμμαθητών του για το ίδιο θέμα και αξιολόγηση από τον  διδάσκοντα. Διαδικασίες επικίνδυνες, καθώς αφορούν το αξιακό σύστημα του κάθε μαθητή.

Στις τρεις όμως τάξεις του Γυμνασίου ο μαθητής βαθμολογείται στα Ε.Δ. με την εικοσάβαθμη κλίμακα (1-20) σε πρώτη ανάθεση όχι από τον οποιοδήποτε εκπαιδευτικό. Τον μαθητή μπορούν να βαθμολογήσουν οι παρακάτω 15 ειδικότητες (ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ, ο ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ο ΜΟΥΣΙΚΗΣ, ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ο ΠΟΛ. ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ, ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ, ο ΧΗΜΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ, ο ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ, ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ο ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ, ο ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ο ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ο ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ, και φυσικά ο ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ). Δεν είναι βέβαια τυχαίο το ότι εξαιρείται από την πρώτη ανάθεση ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ και ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ). Επομένως θα βαθμολογούνται οι σεξουαλικές απόψεις των παιδιών μας, και αν δεν συμφωνούν με τις ανήκουστες απόψεις του Υπουργείου, τότε το παιδί μας μπορεί να βαθμολογηθεί με χαμηλή κλίμακα στο συγκεκριμένο μάθημα. Αντίθετα αν συμμορφωθεί με τις αλλοπρόσαλλες σεξουαλικές απόψεις που θα προσπαθήσουν να επιβληθούν στο παιδί μας, τότε θα αμείβεται με την εικοσάβαθμη κλίμακα! Έτσι ο μαθητής, εφόσον διαφωνεί με το Υπουργείο, πολύ εύκολα θα χάνει και το αριστείο του. Ένας ακόμα λόγος που δημιουργεί ένα επιπλέον πρόβλημα στα παιδιά μας!

Τα εργαστήρια δεξιοτήτων (Ε.Δ.) (σεξουαλική διαπαιδαγώγηση) υποσκάπτουν την ιερότητα της φυσιολογικής και παραδοσιακής οικογένειας, λέγοντας πως είναι ένα φασιστικό και αναξιόπιστο στερεότυπο (ετεροκανονική οικογένεια). Η φυσιολογική οικογένεια της συντριπτικής πλειοψηφίας των μαθητών υποβαθμίζεται, χαρακτηρίζεται μη υγιής, λόγω των «ομοφοβικών» στάσεων που εισάγει στην κοινωνία και τις διαιωνίζει… επομένως, πρέπει οπωσδήποτε να αποδομηθεί, καθώς δημιουργεί εμπόδια και προβλήματα στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών!

Τα δύο διμηνιαία προγράμματα, «Ευ Ζην» και «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ» είναι εξόχως διχαστικά, διότι στους μαθητές υποβάλλουν την προσβλητική ιδέα ότι οι γονείς τους δεν γνωρίζουν τι είναι σωστό στο ζήτημα του σεξουαλικού προσανατολισμού και δεν πρέπει για κανένα λόγο να παρεμβαίνουν στο ζήτημα αυτό!

Τα παιδιά μας, οι μαθητές μας, διδάσκονται σεξουαλικές αρχές που έρχονται σε αντίθεση με την επιστήμη της βιολογίας και μαθαίνουν να εκμηδενίζουν τον διμορφισμό, την αξία και τη δυαδικότητα των δύο φύλων. Στα εργαστήρια δεξιοτήτων (Ε.Δ.), αλλά και στα πλαίσια της υποστηρικτικής διάχυσης των προγραμμάτων σε άλλα μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος, οι μαθητές διδάσκονται τη σεξουαλική διαστροφή και πως υπάρχουν περισσότερα από δύο βιολογικά φύλα. Προσηλυτίζονται στο να μπαίνουν στη «λογική» του κοινωνικού φύλου, ενώ από τα προγράμματα μεθοδεύεται η αλλαγή ακόμα και του βιολογικού τους φύλου (φυλομετάβαση)!

Για να επιτευχθεί η τυφλή παγκοσμιοποίηση, η αβέβαιη Νέα Τάξη και η παγκόσμια δημογραφική συρρίκνωση, τα παιδιά μας, οι μαθητές μας, καλούνται να ταχθούν με τον ιδεοληπτικό ανεμοστρόβιλο της Λοάτκι υποκουλτούρας και της έκφυλης Γουόκ Ατζέντας (Woke agenda).

Στην Ελλάδα οι διανοητές της «έμφυλης ιδεολογίας» θεώρησαν ότι θα περάσουν αυτά τα σαθρά προγράμματα στα ανυπεράσπιστα ανήλικα Ορθόδοξα ελληνόπουλα, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους γονείς των μαθητών. Με τρίωρη διδασκαλία αυτών των προγραμμάτων την εβδομάδα στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, ασκείται μια ωμή προπαγάνδα παιδομαζώματος!

Η Ορθόδοξη πίστη μας και τα Ορθόδοξα ελληνόπουλα έχουν μπει για τα καλά στο στόχαστρο. Δεν υπάρχει πλέον καιρός για αδράνεια, γιατί κινδυνεύει η ταυτότητά μας, οι καταξιωμένες σταθερές, ο λαμπρός πολιτισμός μας, οι κορυφαίες και διαχρονικές θρησκευτικές μας αξίες.

Τα προγράμματα έχουν ξεσηκώσει πανελλαδικά θύελλα διαμαρτυριών από γονείς, που ανήσυχοι σπεύδουν να καταθέσουν την αυτονόητη και δικαιολογημένη δήλωση εξαίρεσης των παιδιών τους από τα επίμαχα αυτά προγράμματα και την απόσυρσή τους από τις σχολικές αίθουσες, για να τα προστατέψουν από τον εκμαυλισμό αδίστακτων διδασκόντων που είναι πρόθυμοι να διδάξουν το απαράδεκτο και επικίνδυνο αυτό υλικό, πειθαρχώντας σε μια έκνομη και αντισυνταγματική υπουργική απόφαση του Υπουργείου Παιδείας.

Να σημειώσουμε ότι τα ανήθικα αυτά σεξουαλικά προγράμματα εμφανίστηκαν και σε άλλες Ορθόδοξες χώρες, αλλά εξ αρχής πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως στη Ρωσία, στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία, στη Σερβία, στη Γεωργία, αλλά και σε μη Ορθόδοξες χώρες όπως η Ουγγαρία. Οι χώρες αυτές δεν άφησαν απροστάτευτη και ανυπεράσπιστη τη νεολαία τους, ώστε να διαφθαρεί από τα αισχρά αυτά προγράμματα.

Ακόμα και το Βατικανό ανακήρυξε την «έμφυλη ιδεολογία» «διαβολική», αποκαλώντας την μορφή «αποικιακού ιμπεριαλισμού», που προέρχεται από τον Βορρά, και απειλεί τα ίδια τα σχολεία.

Οι θέσεις μας

Ως Ορθόδοξοι Έλληνες γονείς δεν παραδίδουμε τα ανήλικα τέκνα μας να τα εκπαιδεύσει, εν λευκώ, μια ελληνική πολιτεία που δεν σέβεται τις συνταγματικές αρχές της. Χωρίς την ενυπόγραφη συναίνεσή μας δεν επιτρέπουμε στο Υπουργείο να παραβιάζει το ασφαλές για τα παιδιά συνταγματικό πλαίσιο και να επεμβαίνει στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα των παιδιών μας.

Ζητούμε ανυποχώρητοι την κατάργηση των συγκεκριμένων και επαίσχυντων αυτών εργαστηρίων και προγραμμάτων, που θίγουν ανεπανόρθωτα τον σεξουαλικό προσανατολισμό των Ορθόδοξων Ελλήνων μαθητών. Δεν επιτρέπουμε στα παιδιά μας να γίνουν τα θύματα της «Έμφυλης ιδεολογίας» και των «σπουδών φύλου».

Ζητούμε, μέχρι την οριστική τους κατάργηση, να τεθούν άμεσα σε προαιρετική βάση για τους Ορθόδοξους μαθητές, γιατί παραβιάζουν τις κόκκινες γραμμές του θρησκευτικού πιστεύω των γονιών τους. Επίσης, να ισχύει η προαιρετικότητα για κάθε αλλόθρησκο μαθητή που το αξιακό του σύστημα αντικρούεται με όλον αυτόν τον παραλογισμό!

Ζητούμε επιπλέον, έως την οριστική τους κατάργηση, το Υπουργείο Παιδείας να εγκαταλείψει την πλατφόρμα της απέραντης ηλεκτρονικής αποθήκης διφορούμενου σεξουαλικού υλικού και να προβεί άμεσα στην έκδοση σχετικού σχολικού εγχειριδίου, ώστε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί να είναι σαφώς ενήμεροι για την ποιότητα και το περιεχόμενο αυτών των προγραμμάτων.

Καλούμε

Καλούμε επίσημα και ανοιχτά την Ιεραρχία της Ελλάδος και τη Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους να λάβουν θέση, με αποφάσεις και ενέργειες και να σταθούν στο πλευρό των χιλιάδων γονέων που διαμαρτύρονται (σύμφωνα με το σχετικό για το θέμα ψήφισμα διαμαρτυρίας), και δίπλα στα Χριστιανικά Σωματεία (με ευαισθησία σε θέματα παιδιών και παιδείας) που συνυπογράφουν την παρούσα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν πως η συντριπτική πλειοψηφία των ανήλικων μαθητών στην Ελλάδα ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία και είναι βαρύτατο χρέος όλων μας να προστατεύσουμε τη νεολαία μας, την ελπίδα και το αυριανό μέλλον της Πατρίδας μας.

Με πολλής τιμής και σεβασμού,

Το Διοικητικό Συμβούλιο της
Πανελλήνιας Ένωσης Πολιτών για τα Παιδιά

Ρίγη συγκίνησης στον τάφο του Κωνσταντίνου Κατσίφα - Νεολαία ΝΙΚΗΣ

 Η Νεολαία της ΝΙΚΗΣ βρέθηκε σήμερα, 28η Οκτωβρίου 2024 ανήμερα της
εθνικής επετείου στην καρδιά των γεγονότων, εκεί που διαδραματίστηκε το
έπος του 1940, στην ελληνική Βόρειο Ήπειρο.


Παρακάτω ο σύνδεσμός με την παρουσία της Νεολαίας μας, ώστε αν θέλετε να
αναδημοσιεύσετε:

Σύνδεσμος:
https://www.youtube.com/watch?v=d_q4dDLZsjM

Τίτλος:
Ρίγη συγκίνησης στον τάφο του Κωνσταντίνου Κατσίφα - Νεολαία ΝΙΚΗΣ

Περιγραφή:
Δάκρυα συγκίνησης και αχτίδες ελπίδας στα πονεμένα πρόσωπα των αδελφών
μας Βορειοηπειρωτών προκάλεσε η Νεολαία ΝΙΚΗΣ σήμερα, 28η Οκτωβρίου πάνω
από το μνήμα του εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες της
Βορείου Ηπείρου.



Σας ευχαριστούμε.

Με εκτίμηση
Νεολαία ΝΙΚΗΣ

Εκδήλωση: Η γραμμή που σχίζει την καρδιά μας

 

Ο τομέας επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος» σε συνεργασία με τη Χριστιανική Φοιτητική Δράση διοργανώνουν εκδήλωση μνήμης και τιμής στη θλιβερή επέτειο των 50 χρόνων από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 7 μ.μ.

Πολεμικό Μουσείο Αθηνών

Ο Συνταγματάρχης Πεζικού Σταύρος Πεττεμερίδης με τη βοήθεια σχετικού οπτικοακουστικού υλικού, συγκλονιστικών ντοκουμέντων της εποχής, θα περιγράψει τα γεγονότων των θλιβερών εκείνων ημερών.

Σημείο αναφοράς της όλης εκδήλωσης θα αποτελέσει η παρουσία του αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου, ο οποίος θα αναφερθεί στη σύγχρονη κατάσταση στην Κύπρο και τις προοπτικές που διαγράφονται για τη Μεγαλόνησο στο γεωπολιτικό πεδίο.

Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν κυπριακά τραγούδια από τις χορωδίες της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης.

Είσοδος ελεύθερη.

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

  
Δεν αποκλείεται κάποιος ή, ακόμη χειρότερα, κάποιοι που θέλουν να είναι ευσεβείς ακολουθώντας τη δική τους γραμμή, να αποφεύγουν να μελετούν την Αγία Γραφή ή να μιλούν γι’ αυτή.

Αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι οι οποίοι χωρίς να αισχύνονται, επαισχύνονται τα λόγια του Χριστού, καιρός να μετανοήσουν για να μη ισχύσουν και γι’ αυτούς τα λόγια Του, « ος γαρ εάν επαισχυνθή με και τους εμούς λόγους, τούτον ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται όταν έλθη εν τη δόξη αυτού και του πατρός και των αγίων αγγέλων » (Λουκ. θ’, 26).

 

 Πάντως ο Απόστολος Παύλος δηλώνει απερίφραστα, «Ου γαρ επαισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού· δύναμις γαρ Θεού εστιν εις σωτηρίαν παντί τω πιστεύοντι, Ιουδαίω τε πρώτον και Έλληνι. δικαιοσύνη γαρ Θεού εν αυτώ αποκαλύπτεται εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς γέγραπται· ο δε δίκαιος εκ πίστεως ζήσεται »(Ρω. α’, 16-17).

 

Ο δε Ιωάννης Δαμασκηνός γράφει, « Είναι πάρα πολύ καλό και ωφέλιμο για την ψυχή να ερευνάμε την Αγία Γραφή. Αυτή η έρευνα όμως δεν πρέπει να γίνεται ως πάρεργο, αλλά με προθυμία και επιμονή. Ας μη αποθαρρυνθούμε στην προσπάθειά μας αυτή, γιατί έτσι θα ανοίξει η πόρτα της κατανόησης. Εάν διαβάσουμε μία φορά και δύο και δεν αντιληφθούμε αυτά που διαβάζουμε, ας μη χάσουμε το θάρρος μας. Ας δείξουμε επιμονή, ας μελετήσουμε, ας ερωτήσουμε αυτούς που γνωρίζουν περισσότερο, και ασφαλώς θα πάρουμε απάντηση» (P.G.94,1176).

 

Ο λόγος του Θεού είναι τροφή για τον άνθρωπο. Ο Ίδιος ο Κύριος χαρακτήρισε το λόγο Του αγαθή μερίδα, όταν είπε στη Μάρθα για τη Μαρία που τον άκουγε, « Μαρία δε τηναγαθήν μερίδα εξελέξατο, ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ’ αυτής. » ( Λουκ. ι’, 42 ).

 

Ο Ίδιος ο Κύριος χαρακτήρισε το λόγο του Θεού τροφή, όταν είπε ότι « γέγραπται, ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ' επί παντί ρήματι εκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεού. » ( Ματ. δ’,4 ).

Όσο για το ότι η έλλειψη του λόγου του Θεού είναι λιμός, το λέει ο Ίδιος ο Θεός με τα εξής λόγια, « ιδού ημέραι έρχονται, λέγει Κύριος, και εξαποστελώ λιμόν επί την γην, ου λιμόν άρτων ουδέ δίψαν ύδατος, αλλά λιμόν του ακούσαι τον λόγον Κυρίου· » ( Αμ. η’, 11 ).

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τι σημαίνει ο λόγος του Κυρίου, « εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου »;

 

Αυτός ο λόγος προφανώς έχει προηγούμενα και επόμενα λόγια.

Τα προηγούμενα είναι τα εξής: « Καὶ ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὡς οἱ ὑποκριταί· ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύχεσθαι, ὅπως ἄν φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν ».

Τα επόμενα είναι τα εξής: « σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ » (Ματ. τ, 5-6).

Αφού λοιπόν οι υποκριτές αρέσκονταν να προσεύχονται δημόσια για να φαίνονται στους ανθρώπους, το « εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου » προφανώς σημαίνει το αντίθετο, δηλαδή προκειμένου να προσευχηθείς, μπες σε ένα ιδιαίτερο προσωπικό σου χώρο για να μη σε βλέπουν άλλοι και σε επαινούν για την ευσέβειά σου. Οι πιστοί δεν πρέπει να παρασύρονται από φαρισαϊκό πνεύμα και να προσεύχονται, «ὅπως ἄν φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις·».

Τώρα, αν πει κάποιος ότι το ταμείο είναι η καρδιά του προσευχομένου, αυτό είναι αλληγορική ερμηνεία, ωφέλιμη μεν αλλά όχι αυτούσια τα παραπάνω λόγια του Κυρίου τα οποία είναι αμετακίνητα και αναλλοίωτα.

Αλληγορικά μπορεί να πει κανείς πολλά σχετικά με την προσευχή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι σωστό η φράση, « εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου », να λέει κανείς ότι  δεν  αναφέρεται σε κλειστό χώρο που μπορεί και να ακούγεται η προσευχή, αλλά στην καρδιά.

Αν εδώ ο Χριστός εννοούσε την καρδιά, δε θα έλεγε «εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ·», γιατί η καρδιά δεν έχει θύρα να κλειδαμπαρώνει.

Αν μιλούσε για την καρδιά,  δε θα έλεγε, « ἐν τῷ κρυπτῷ·»,γιατί και στο δρόμο να προσεύχεται κανείς στην καρδιά του, πάλι κρυφά από τους άλλος προσεύχεται.

Ας προσεύχεται λοιπόν κανείς όπως νομίζει, αλλά όχι φαρισαϊκώς.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.