Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Φιλάρετος Κωνσταμονίτης-Η ανταπόδοση της ευεργεσίας

Η αγάπη του παπα-Φιλάρετου , του ηγούμενου της Ι. Μονής Κωνσταμονίτου δεν περιοριζόταν μόνο στα έμψυχα. Απλωνόταν πιο πέρα , στα άψυχα, στα ζώα , στην φύση, αυτήν την συμπάθεια προς την άλογη , φύση την παρατηρούμε σαν ένα χαρακτηριστικό στοιχείο, στην χαρισματική ζωή των εκλεκτών δούλων του Θεού.

Μια μέρα έξω από το κελλί του γέροντα γινόταν μεγάλος θόρυβος. Δύο χελιδόνια είχαν αρχίσει μεταξύ τους σφοδρή μονομαχία! Ο γέροντας ανησύχησε. Βγαίνει έξω και αντικρίζει θέαμα θλιβερό. Το ισχυρότερο χελιδόνι χτυπούσε με το ράμφος του το άλλο και το μαδούσε κυριολεκτικά. Χωρίς να χάσει καιρό το έδιωξε, πήρε στοργικά στα χέρια του το χτυπημένο και το γλύτωσε. Το περιποιήθηκε και το αποτέλεσμα ήταν το χελιδόνι να ζήσει.

Από τότε , όπως το λιοντάρι του αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου ακολουθούσε τον άγιο παντού δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του και την αφοσίωση του , έτσι και το χελιδόνι! Πετούσε μπροστά του , έκανε τα φτερουγίσματα του , τα παιχνίδια του , κελαϊδούσε.
Μια μέρα ο γέροντας είχε βγεί λίγο έξω, είτε για να θαυμάσει τον Θεό «εν τοις έργοις Αυτού» είτε για να προσευχηθεί στην ησυχία. Το χελιδόνι , πιστός φίλος και σύντροφος, πετούσε χαρούμενα κοντά του.
Ο γέροντας κάθισε σ’ ένα αλώνι, λίγο πιο πέρα από το μοναστήρι, και χωρίς να το καταλάβει, αποκοιμήθηκε. Αλλά ξαφνικά το χελιδόνι άρχισε να πετάει ορμητικά πάνω από το κεφάλι του τιτιβίζοντας έντονα, σαν να ήθελε να τον ξυπνήσει και να επισημάνει κάποιο κίνδυνο.
Πράγματι! Όταν ο γέροντας ξύπνησε, τι να δει: Λίγο πιο πέρα , ένα μεγάλο ερπετό…Ο συνοδός του είχε κάνει με την σειρά του το δικό του έλεος στο ελεήμονα γέροντα.

Φιλάρετος Κωνσταμονίτης

ΓΕΡΩΝ ΠΑΙΣΙΟΣ-ΚΟΛΥΜΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ

- Γέροντα, αφού η εξομολόγηση τα σβήνει όλα, τότε γιατί αυτός που κάνει μεγάλη σαρκική αμαρτία δε μπορεί να γίνει ιερέας;
- (Εκείνη τη στιγμή ο γέροντας έτυχε να κρατάει δύο ανοξείδωτα κύπελλα που κερνούσε νερό στους προσκυνητές). Δε μου λες, αν το κύπελλο σπάσει και το ηλεκτροκολλήσω τότε δε θα γίνει γερό;
- Ναι, και μάλιστα πιο γερό από ότι ήταν πριν.
Τότε, να που το ένα με την κόλληση έγινε πολύ γερό, ενώ το άλλο, που δεν έχει κόλληση, δεν είναι μεν τόσο γερό, αλλά είναι απείραχτο. Όταν έλθει ό Βασιλιάς, με ποιο ποτήρι θα του δώσουμε να πιει νερό;
- Με το δεύτερο, το απείραχτο, που δεν έχει κολληθεί.
- Ε, για αυτό κάνουμε ιερείς εκείνους, που δεν έκαναν αμαρτία ασχέτως εάν δεν είναι τόσο θερμοί, όσο εκείνοι που έκαναν αμαρτία.


Η μαύρη γραμμή της πιστωτικής κάρτας
-Γέροντα, είναι κακό να έχει κανείς πιστωτικές κάρτες; (Ό Γέροντας, αφού εξέτασε την κάρτα, απάντησε):
Όχι ευλογημένε, δεν είναι σφράγισμα αυτό. Άλλα βλέπεις αυτή τη μαύρη γραμμή κάτω από το όνομα; Σου αρέσει να φοράς πένθος χωρίς να έχεις κηδεία;


Τα ονόματα αυτών που δεν γιορτάζουν
Γέροντα, πότε γιορτάζουμε; Όταν γεννηθήκαμε ή όταν βαφτισθήκαμε;
Γιορτάζουμε, όταν γιορτάζει ό άγιος μας, το όνομα του οποίου πήραμε στο βάπτισμα.
Τότε, τι γίνεται με όσους έχουν ονόματα, που δεν είναι ονόματα αγίων;
Όσων ανθρώπων τα ονόματα δεν εορτάζουν, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να αγιάσουν!


Το τηλέφωνο του Γέροντα
Ό Γέροντας έδωσε δώρο ένα κομποσχοίνι σε κάποιον προσκυνητή λέγοντας:
Είναι το τηλέφωνο σου. Όταν είναι ανάγκη θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό!


Να μη βιαζόμαστε στα πνευματικά
Γέροντα, τι θα γίνει με εμένα, δε βλέπω προκοπή.
Εσύ σήμερα φύτεψες την κληματαριά και θέλεις αμέσως να πιεις κρασί. Πρέπει να περιμένεις, να βγει το σταφύλι, να ωριμάσει, να το ραντίσεις, να το κόψεις, να το πατήσεις, να το βάλεις στο βαρέλι, να γίνει καλό κρασί και μετά να πιεις. Μη βιάζεσαι λοιπόν. Ακόμα είσαι αρχάριος. Βρε παιδί μου, ζαλίζεσαι έτσι και, ενώ το στομάχι σου δεν μπορεί να χωνέψει το γάλα, πάς να φας μπριζόλα!


Τα παιδιά που δε θηλάζουν
Τα παιδιά που δε θηλάζουν και δε μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους, γίνονται βλαμμένα, δε στέκουν σταθερά στη ζωή τους και όταν μεγαλώσουν μετά το μπουκάλι του γάλακτος, πιάνουν το μπουκάλι της μπύρας.


Οι πονηριές της Τουρκίας
Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια κι έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία.


Το «φουστάνι» της Παναγίας
Παππούλη, πως να σωθώ; Να πιαστείς από το φουστάνι της Παναγίας. Δηλαδή, με απόλυτη εμπιστοσύνη, όπως αυτή που έχει ένα παιδάκι στη μάνα του.


Η εγκράτεια των νέων
Τη γενετήσια ορμή πρέπει να τη βάζουμε στο ψυγείο μέχρι το γάμο και να κάνουμε τίμιο αγώνα ενώπιον του Θεού, για την αγάπη του Θεού. Και μόνο έτσι θα βρούμε λύση στο πρόβλημα αυτό.



Η πραγματική αγάπη είναι άσχημη
Αν έχεις κοπέλα και λες ότι την αγαπάς, για να δεις αν πραγματικά την αγαπάς, φαντάσου το πρόσωπο της καμένο και παραμορφωμένο σε μια άμορφη και άσχημη μάζα. Αν βλέποντας το άσχημο πρόσωπο συνεχίζεις να την αγαπάς το ίδιο, όπως πριν, τότε να είσαι σίγουρος ότι την αγαπάς αληθινά.


Να μην τρέχουμε στο Θεό οριζόντια αλλά κάθετα
(Παρατήρηση του Γέροντα σε γνωστό του που ασχολιόταν πολύ με το τρέξιμο).
Να μην τρέχουμε οριζόντια, αλλά κάθετα προς το Θεό!

ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

Η φαγωμάρα των Ελλήνων
Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους.


Άμυνα κατά του Διαβόλου
Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις).


Η ευχή αγιάζει
Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.


Πρόσκληση από τον πάπα
Αμερικανίδα καθηγήτρια διαβίβασε σε Ορθόδοξο κληρικό την επιθυμία του πάπα να προσκαλέσει τον Γέροντα Παΐσιο και Γέροντα Πορφύριο να πάνε στο Βατικανό. Η απάντηση και των δύο ήταν η εξής:
Όχι δεν μπορούμε να πάμε.
Διότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ό Πάπας δεν είναι έτοιμοι. Έχουν πολύ εγωισμό. Όχι μόνο θέλουν να μας υποτάξουν, αλλά και δεν πιστεύουν ότι έχουμε την αλήθεια εμείς. Δεν χρειάζεται να πάμε. Καλύτερα θα βοηθήσουμε την υπόθεση με την προσευχή μας.


Δεν αγιάζονται όλα
Μόνον αυτά που δέχονται αγιασμό, αυτά μόνο αγιάζονται. Όπως το νερό, δέχεται αγιασμό και γίνεται Αγιασμός τα ούρα δεν δέχονται αγιασμό. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό.


Η μάχαιρα τον Προφήτη Ηλία
Γέροντα, το απολυτίκιο του Προφ. Ηλία λέει ότι είναι ο «δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού». Θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη;
Ο Προφήτης Ηλίας τροχάει τώρα τη μάχαιρα. Πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, Δεσποτάδες, παπάδες, μοναχούς.


Οι μιναρέδες της Πόλης
- Γέροντα, είπατε ότι θα πάρουμε την Πόλη. Τι θα γίνουν οι μιναρέδες της; Θα τους γκρεμίσουμε; Θα γίνουν καμπαναριά;
- Γέροντας (χαμογελώντας):Όχι! θα γίνουν στύλοι για τους Στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσχοίνια μέχρι κάτω!

ΓΕΡΩΝ ΠΑΙΣΙΟΣ

Χάνονται νέοι!


ΑΝΤΙΜΟΝΑΧΙΚΗ ΜΑΝΙΑ



Τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε έξαρση μία αντιμοναχική πο­λεμική, δείγμα του γενικότερου αντιεκκλησιαστικού και αντιχρι­στιανικού πνεύματος, που είναι βέβαια το πνεύμα του «κόσμου τούτου».
Έτσι: - Τηλεοπτική εκπομπή ανακάλυψε ότι, «χάνονται κορί­τσια». - Εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας επίσης ανακάλυψε ότι «χάνονται νέοι».
Και μου πήγε αμέσως η σκέψη στα κακόμοιρα πλάσματα που καταλήγουν ως εμπόρευμα σε μαγαζιά ή ανάκτορα της Ανατολής και της Δύσης. Μετά σκέφτηκα όλα εκείνα τα θύματα του λευκού θανάτου, που το τραγικό τους τέλος, και κυρίως τη συχνότητά του, τόσο συνηθίσαμε που δεν μας κάνει καμία αίσθηση πια. Για λίγο μου πέρασε από το μυαλό η ελπίδα του Έθνους που σαπίζει στα νυ­κτερινά ποτισμένη από το αλκοόλ. Είπα ότι για όλους αυτούς δεί­χνουν το ενδιαφέρον τους τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όταν όμως διάβασα τα πιο μέσα απογοητεύτηκα που «χαμένα», για τα ΜΜΕ, ήταν οι νέοι και οι νέες που βρήκαν το Χριστό, που αποστράφηκαν την αθλιότητα και ψευτιά και υποκρισία του «κόσμου» και α­ναζήτησαν την γνήσια «και μένουσα» αγάπη και χαρά.

Είναι δύσκολο για τον «κόσμο» να δεχθεί την αλήθεια. Προτιμά­ει τον θάνατο. Δεν αναγνωρίζει τον Χριστό για Θεό του και παραπαίει απογοητευμένος. Του φτάνουν τα ξυλοκέρατα του ασώτου και τον ικανοποιεί το χοιροτροφείο. Και όταν αντιληφθεί κάποιον να ξεφεύγει από την λάσπη της φθοράς οδύρεται και διαμαρτύρεται φωνά­ζοντας: «Χάνονται κορίτσια» ή «Χάνονται νέοι»!

Αυτός είναι ο «κόσμος» μας.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...