Η Πρόνοια του Θεού

ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

- Η επέμβαση του Θεού στην καθημερινή ζωή μας είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο! Με την αγαθότητά Του παρακολουθεί τη ζωή μας και κάποτε επεμβαίνει με τρόπο ανερμήνευτο! Η παρακάτω διήγηση είναι πολύ διδακτική. Μας την απέστειλαν από τήν Νότιο Αφρική. Διαβάστε την στοχαστικά.

Αἰγιο, 3 Οκτωβρίου 2011

+ Ο ΚΑΛΆΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ



(Στην εφημερίδα «Kempton Express» που κυκλοφορεί στην πόλη που μένω, στο Κέμπτον Πάρκ, διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα Αληθινή Ιστορία, γραμμένη από έναν συνταξιούχο γιατρό. Λόγω ηλικίας δεν εργάζεται πια όπως πρώτα, προσφέρει όμως τις υπηρεσίες του δωρεάν σε μια Στέγη Γερόντων στην Πρετόρια, την οποίαν επισκέπτεται δυο φορές την εβδομάδα και εξετάζει τους ηλικιωμένους που μένουν εκεί. Μετάφρασα την ιστορία αυτή και την δημοσιεύω πιο κάτω όπως ακριβώς την έχει γράψει ο γιατρός ο ίδιος, για να δούμε ότι συμβαίνουν αληθινές ιστορίες και στη χώρα αυτή που ζούμε. Διαβάστε την) Πηγή! HELLENIC NEWS – Ν. ΑΦΡΙΚΗ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2011.Τ.Κ
Είμαι συνταξιούχος γιατρός, δεν εργάζομαι κανονικά πλέον, αλλά βοηθώ δυο μέρες την εβδομάδα, όσο μπορώ, τους ηλικιωμένους σ’ ένα γηροκομείο στην Πρετόρια.

Γυρνώντας ένα απόγευμα από την Πρετόρια, στα μέσα του δρόμου το αυτοκίνητό μου άρχισε να μου δίνει φασαρία. Άρχισε ένα είδος «βήχα» σα να μην είχε πια βενζίνη και ήταν έτοιμο να σταματήσει. Κοίταξα τη βελόνα και είδα ότι ήταν κάτω από το μηδέν. Παράξενο, γιατί μόλις έφυγα από την Πρετόρια η βελόνα έδειχνε πάνω από τη μέση και ήταν αδύνατο να τέλειωσε το πέτρολ μέσα σε λίγα χιλιόμετρα! Έπειτα, το αυτοκίνητό μου δεν μου είχε δώσει ποτέ φασαρία! Άρχισα να φοβάμαι ότι θα μείνω στη μέση του δρόμου, αλλά για καλή μου τύχη εκεί μπροστά μου είδα την ταμπέλα ενός πέτρολ ατέσιον, δίπλα στο χάι γουέι. Αμέσως σκέφτηκα πως θα υπάρχει κάποιος μηχανικός να με βοηθήσει και επίσης θα το γέμιζα με βενζίνη. Έστριψα προς τα εκεί και μετά βίας, με βήχα και κούτσα-κούτσα μόλις μπόρεσα και έφτασα στο πρώτο πάρκινγκ που βρήκα.

Βγήκα από το αυτοκίνητό μου, αλλά την προσοχή μου αμέσως τράβηξε το διπλανό σταματημένο αυτοκίνητο, όπου μπροστά του ήταν μια κοπέλα γονατισμένη, με το κεφάλι κάτω και τα χέρια ενωμένα σε στάση προσευχής. Άκουσα μάλιστα να λέει ψιθυριστά: «Θεέ μου, σε παρακαλώ, βοήθησέ με!»

Την πλησίασα και ακουμπώντας το χέρι μου στην πλάτη της, τη ρώτησα: «Μπορώ να σε βοηθήσω;» Γύρισε και με μια έκπληξη στα δακρυσμένα μάτια της με κοιτούσε. Επανέλαβα την ερώτησή μου. Αργά-αργά σηκώθηκε και μου είπε πως πηγαίνει με τα παιδιά της στους γονείς της στη φάρμα, αλλά δεν έχει χρήματα να βάλει πέτρολ.

Τότε πρόσεξα ότι μέσα στο αυτοκίνητο, στο πίσω κάθισμα, ήσαν τρία παιδικά κεφαλάκια που με κοιτούσαν με αγωνία!

Είπα στην κοπέλα: «Μη στενοχωριέσαι, θα σου βάλω εγώ πέτρολ». Φώναξα τον υπάλληλο της τρόμπας και του είπα να γεμίσει το ντεπόζιτο και του έδωσα την κάρτα μου. Μετά πήγα στο εστιατόριο και πήρα τέσσερα πιάτα με φαγητό και τα έδωσα στα παιδιά και στην κοπέλα. Τα παιδιά έπεσαν με τα μούτρα στο φαγητό λες και είχαν μέρες να φάνε. Η κοπέλα κι εγώ καθίσαμε σ’ ένα παγκάκι εκεί στη σκιά, και όπως έτρωγε μου διηγήθηκε την ιστορία της.

Γεννήθηκε σε μια φάρμα, εκεί κοντά στο Πήτερσμπεργκ. Αγάπησε έναν νέο μιας γειτονικής οικογένειας και παρότι οι γονείς της δεν το ενέκριναν, αυτή τον παντρεύτηκε και ήρθαν και ζούσαν στο Τζέρμιστον. Έκαναν τρία παιδιά αλλά ο άντρας της δεν ήταν σταθερός χαρακτήρας. Τελικά πριν ένα μήνα τους παράτησε και έφυγε με μια άλλη κοπέλα. Αυτή προσπάθησε να βρει δουλειά και να τα βγάλει πέρα, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο σπιτονοικοκύρης της την πέταξε έξω, χρήματα για φαγητό δεν είχε. Τηλεφώνησε στους γονείς της και αυτοί της είπαν να πάρει τα παιδιά και να πάει αμέσως εκεί. Μάζεψε τα λίγα υπάρχοντα που είχε και μαζί με τα παιδιά ξεκίνησε, αλλά δεν είχε ούτε δέκα ράντ για πέτρολ. Ήταν απελπισμένη, και γι’ αυτό παρακαλούσε το Θεό να τη βοηθήσει.

Πολύ συγκινήθηκα με την ιστορία της κοπέλας. Της είπα να μη στενοχωριέται, της έβαλα εγώ πέτρολ, της έδωσα και όσα χρήματα είχα μαζί μου και της είπα να προσέχει στο δρόμο και να φτάσει στους γονείς της που την περιμένουν και όλα θα πάνε καλά.

Σηκωθήκαμε για να φύγουμε, με κοίταξε στα μάτια και με ρώτησε: «Κύριε, είστε Άγγελος σταλμένος απ’ το Θεό, σε απάντηση της προσευχής μου;»

Τα ‘χασα! Δεν ήξερα τι να πω… Ταράχτηκα… Απλώς μουρμούρισα: «Οι Άγγελοι του Θεού είναι πολύ απασχολημένοι, γι’ αυτό ο Θεός στέλνει εμάς τους ανθρώπους να βοηθάμε όσους έχουν ανάγκη»…

Τη χαιρέτησα, και ταραγμένος και χωρίς να σκεφτώ, μπήκα στο αυτοκίνητό μου και έφυγα. Έπειτα από λίγα χιλιόμετρα, τότε μόνο σκέφτηκα ότι δεν έβαλα πέτρολ, δεν φώναξα το μηχανικό για να δει τη μηχανη!… Με ‘πιασε πάλι φόβος ότι θα μείνω στο δρόμο… Κοιτάζω τη βελόνα και τι να δω, έδειχνε στη μέση!… Μα πριν λίγο ήτανε κάτω από το μηδέν. Και το βήξιμο;;; Τίποτα! Ούτε βήξιμο, ούτε φασαρία!… Το αμάξι πήγαινε μια χαρά…

Έφτασα στο σπίτι και η γυναίκα μου κατάλαβε ότι κάτι μου συμβαίνει και με ρώτησε:

«Είσαι καλά; Τι σου συμβαίνει; Έπαθες τίποτα; Είσαι πολύ ταραγμένος».

«Ναι …. Όχι… Δηλαδή… Να, είχα πολύ δουλειά στο γηροκομείο»…

Την άλλη μέρα πρωί-πρωί πήγα το αυτοκίνητο στο γκαράζι για να το εξετάσει ο μηχανικός. Το κοίταξε παντού, εξέτασε τη μηχανή, το πήγε και μια βόλτα, δεν βρήκε τίποτα που να χρειάζεται επισκευή ή ρεγουλάρισμα…

ΠΗΓΗ:http://neaproia.wordpress.com

Καινή Διαθήκη (με απόδοση στη δημοτική)

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ΄( 25 )
Στιχ. 1-13. Η παραβολή των δέκα παρθένων.


Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου.

2 πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραί.

 3 αἵτινες μωραὶ λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν οὐκ ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον·

4 αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν.

5 χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον.
6 μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν· ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ.

7 τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ παρθένοι ἐκεῖναι καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας αὐτῶν.

8 αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπον· δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται.

9 ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λέγουσαι· μήποτε οὐκ ἀρκέσει ἡμῖν καὶ ὑμῖν· πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς.

10 ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι ἦλθεν ὁ νυμφίος καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ᾿ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα.

11 ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι λέγουσαι· κύριε κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν.

12 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς.

13 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν ἐν ᾗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται

Απόδοση στη δημοτική

Τότε, όταν δηλαδή έλθει ο Μεσσίας κατά τη δευτέρα του παρουσία, η έλευση αυτή της ουράνιας βασιλείας του και όσα θα συμβούν τότε θα μοιάζουν με ό,τι έγινε σε δέκα παρθένες. Αυτές λοιπόν, αφού πήραν τα λυχνάρια τους βγήκαν να υποδεχθούν το γαμπρό, που θα ερχόταν τη νύχτα να παραλάβει τη νύφη.

2 Πέντε όμως απ’ αυτές ήταν φρόνιμες και μυαλωμένες,  ενώ οι πέντε άλλες ήταν ασυλλόγιστες και ανόητες.
3 Και οι ανόητες αυτές, όταν πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους και λάδι.

4 Οι φρόνιμες όμως μαζί με τα αναμμένα λυχνάρια τους πήραν και λάδι στα ειδικά δοχεία τους.

5 Επειδή όμως αργούσε τη νύχτα να έλθει ο γαμπρός, νύσταξαν όλες και κοιμούνταν.

6 Κατά τα μεσάνυχτα όμως ακούστηκε φωνή μεγάλη: Ιδού, ο γαμπρός έρχεται ˙ βγείτε να τον προϋπαντήσετε.

7 Τότε σηκώθηκαν όλες οι παρθένες εκείνες και ετοίμασαν και τακτοποίησαν  τα λυχνάρια τους.

8 Οι ανόητες όμως είπαν στις φρόνιμες: Δώστε μας από το λάδι σας, διότι τα λυχνάρια μας σβήνουν.

9 Αλλά οι φρόνιμες αποκρίθηκαν: Δεν μπορούμε να σας δώσουμε, διότι υπάρχει φόβος να μη φθάσει το λάδι και για μας και για σας. Πηγαίνετε καλύτερα σ’ εκείνους που πουλούν και αγοράστε για τα λυχνάρια σας.

10 Όταν όμως αυτές πήγαιναν να αγοράσουν, ήλθε ο γαμπρός . Και οι έτοιμες παρθένες μπήκαν μαζί του στην αίθουσα του γάμου κι έκλεισε η θύρα.

11 Ύστερα όμως φθάνουν και οι υπόλοιπες παρθένες κι άρχισαν να λένε: Κύριε, κύριε,  άνοιξέ μας.

12 Αυτός όμως τους αποκρίθηκε: Αληθινά σας λέω, δεν σας γνωρίζω.

13 Το συμπέρασμα λοιπόν της παραβολής είναι ότι πρέπει να είστε προνοητικοί, με την ψυχή σας πάντοτε να λάμπει από το φως της αρετής και εφοδιασμένοι με το λάδι της εσωτερικής θερμότητος και δυνάμεως. Αυτό θα σας το προμηθεύει η σταθερή επικοινωνία σας με το Θεό. Κι έτσι να περιμένετε τον ερχομό του υιού του ανθρώπου και Νυμφίου της Εκκλησίας Χριστού, άγρυπνοι και έτοιμοι πάντοτε. Διότι δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα που θα έλθει, για να εισέλθετε μαζί του στην ευφροσύνη , την ευτυχία και την χαρά των γάμων του.


Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011

Ο Όσιος Γεννάδιος της μονής Βατοπαιδίου

Ο Γεννάδιος ήταν μοναχός στην ιερά μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους , υπεύθυνος δοχειάρης (φρόντιζε να υπάρχουν αποθέματα λαδιού ).  Κάποια ημέρα , κατά τη διάρκεια της διακονίας του, ένα άδειο βαρέλι γέμισε κατά παράδοξο τρόπο λάδι. Το θαύμα αυτό αποδόθηκε στην Υπεραγία Θεοτόκο, στην τιμή της οποίας είναι αφιερωμένη η μονή και ιδιαιτέρως στην εικόνα της , που βρισκόταν εκεί.

Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πνευματικό ημερολόγιο

Ο Πρόλογος της Αχρίδος

Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.

Νοέμβριος»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Ο Όσιος Νίκων του Ραντονέζ

Ο Νίκων ήταν μαθητής του αγίου Σεργίου του Ραντονέζ και διάδοχός του στην ηγουμενία. Όταν επιτέθηκαν βάρβαροι στη Ρωσία, ο Νίκων προσευχήθηκε στον Θεό να άρει τον κλοιό της συμφοράς αυτής από τον Ρωσικό λαό. Τότε του εμφανίστηκε ο όσιος Σέργιος μαζί με τον όσιο Πέτρο και τον όσιο Αλέξιο- κεκοιμημένοι Μητροπολίτες Μόσχας – και του είπαν να μη θρηνεί , διότι κατά παραχώρηση Θεού είχε γίνει η εχθρική αυτή εισβολή και ήταν για το καλό τους˙ θα διαρκούσε λίγο και κατόπιν θα βασίλευε πάλι η ειρήνη. Ο όσιος Νίκων ανακαίνισε τη Μονή της Αγίας Τριάδος στο Ραντονέζ και η αγία βιοτή του υπήρξε για πολλούς πρότυπο ασκήσεως . Εισήλθε στην αιώνια ανάπαυση στις 17 Νοεμβρίου 1426.

Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πνευματικό ημερολόγιο

Ο Πρόλογος της Αχρίδος

Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.

Νοέμβριος»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θαυματουργός, επίσκοπος Νεοκαισαρείας

Αυτός ο άνθρωπος του Θεού και μεγάλος θαυματουργός άγιος επονομάστηκε δεύτερος Μωυσής. Γεννήθηκε από γονείς εθνικούς, αλλά επιφανείς και πλούσιους. Σπούδασε ελληνική και Αιγυπτιακή φιλοσοφία και τότε συνειδητοποίησε πόσο φτωχή και ανεπαρκής είναι η φιλοσοφία των εθνικών. Διψασμένος στράφηκε στους χριστιανούς δασκάλους, ιδίως τον Ωριγένη Αλεξανδρείας, κοντά στον οποίο σπούδασε αρκετά χρόνια και έλαβε το άγιο βάπτισμα.
Αγνός καθώς ήταν στο σώμα και την ψυχή, ο Γρηγόριος θέλησε να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στον Ιησού Χριστό. Έτσι «αυτομολεί προς τον ησύχιον βίον» και αποσύρεται στην ερημιά για πολύ καιρό ασκούμενος στα πνευματικά παλαίσματα. Η φήμη του απλώθηκε σύντομα στις πολιτείες. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμασείας ( σ.τ.μ. της Καππαδοκίας του Πόντου ) Φαίδιμος θέλησε να τον χειροτονήσει Επίσκοπο Νεοκαισαρείας. Ο διορατικός Γρηγόριος , που είχε στο μεταξύ επιστρέψει στην πατρίδα του, αντιλήφθηκε την πρόθεση του Επισκόπου και, για να αποφύγει τους απεσταλμένους του, αναχώρησε στην έρημο. Στο τέλος ο Φαίδιμος τον χειροτόνησε κατά έναν παράδοξο τρόπο ( σ.τ.μ. εξ αποστάσεως , παρά τη θέλησή του! ) και ο Γρηγόριος αναγκάστηκε να αποδεχθεί το αξίωμα του Επισκόπου.
Η Υπεραγία Θεοτόκος και ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος εμφανίστηκαν στον Γρηγόριο σε οπτασία: ο άγιος Ευαγγελιστής κατά εντολή της Θεοτόκου, του αποκάλυψε το Σύμβολο της Πίστεως. Η διδασκαλία αυτή είναι γνωστή με το όνομα του Γρηγορίου.
Ποιος μπορεί να απαριθμήσει τα εξαίσια «τέρατα και σημεία» του δεύτερου αυτού Μωυσή; Είχε κραταιά εξουσία κατά πνευμάτων ακαθάρτων, αλλά και επί ορέων και υδάτων˙ θεράπευε κάθε πόνο και ασθένεια˙ μπορούσε να γίνεται αόρατος στους διώκτες του και γνώριζε διορατικώς τα γεγονότα μακρόθεν, αλλά και τις σκέψεις των ανθρώπων. Ολοκλήρωσε την επίγεια ζωή του το έτος 270 σε βαθύ γήρας, αφού ως άλλος απόστολος του Θεού μετέστρεψε πλήθη ανθρώπων. Όταν έφτασε ως Επίσκοπος στη  Νεοκαισάρεια, βρήκε μόνο 17 χριστιανούς στην ειδωλολατρική αυτή πόλη. Όταν έφυγε από τη ζωή άφησε πίσω του μια πόλη χριστιανική , με 17 μόνο ειδωλολάτρες. Έτσι έλαβε ο πανεύφημος άγιος τον άφθαρτο στέφανο της δόξης από τον Κύριο της δόξης Ιησού Χριστό, στη Βασιλεία των Ουρανών.

Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο
Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Αθήνα: Οι εκκλησιαζόμενοι είναι πιο αισιόδοξοι και γενικά πιο υγιείς σε σχέση με τους μη θρησκευόμενους

 http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=15838

Οι άνθρωποι που πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία και γενικά ακολουθούν τις επιταγές της θρησκείας, έχουν γενικά μεγαλύτερη αισιοδοξία και κινδυνεύουν λιγότερο από κατάθλιψη, σε σχέση με όσους δεν θρησκεύονται, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει προηγούμενες έρευνες, οι οποίες επίσης έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συμμετοχή στα εκκλησιαστικά και γενικότερα στα θρησκευτικά δρώμενα προάγει τόσο την ψυχολογική, όσο και τη σωματική υγεία, αυξάνοντας το προσδόκιμο ζωής. Αυτό συμβαίνει, πιθανότατα, επειδή η θρησκεία έχει την ικανότητα να μειώνει το άγχος της καθημερινότητας, να δίνει νόημα στη ζωή και να καταστέλλει τις βλαβερές συνήθειες.

Ο άγιος απόστολος Ματθαίος ο Ευαγγελιστής

Ο Ματθαίος , γιος του Αλφαίου, ήταν τελώνης και, όταν τον είδε καθήμενο ο Κύριος στην Καπερναούμ, του είπε: ακολούθει μοι. Και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ ( Ματθ. 9, 9 ) . Μετά απ’  αυτό ο Ματθαίος προετοίμασε γεύμα στο σπίτι του για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Έτσι δόθηκε η ευκαιρία στον Κύριο να εκφράσει ορισμένες γενικές αλήθειες για την έλευσή του στη γη. Αφού δέχθηκε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ο Ματθαίος κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους, τους Μήδους και τους Αιθίοπες. Στην Αιθιοπία όρισε Επίσκοπο τον ακόλουθό του Πλάτωνα και ύστερα αποσύρθηκε στη μόνωση της ησυχίας, προσευχόμενος στο όρος , όπου ο Κύριος του παρουσιάστηκε.

Ο Ματθαίος βάπτισε τη σύζυγο και τον γιό του πρίγκιπα της Αιθιοπίας, γεγονός που εξόργισε τον πρίγκιπα, ο οποίος έστειλε στρατιώτες να του φέρουν δέσμιο τον Ματθαίο για να δικαστεί. Οι στρατιώτες όμως επέστρεψαν άπραγοι και είπαν στον άρχοντα ότι άκουσαν μεν την φωνή του Ματθαίου, αλλά όμως δεν μπόρεσαν να τον δουν με τα μάτια τους! Τότε ο πρίγκιπας έστειλε δεύτερο κλιμάκιο της φρουράς του. Όταν πλησίασαν τον απόστολο οι στρατιώτες , έλαμπε το πρόσωπό του με φως υπερκόσμιο, τόσο δυνατό μάλιστα που δεν μπορούσαν να τον αντικρίσουν. Έντρομοι πέταξαν καταγής τα όπλα τους και επέτρεψαν στη βάση τους.

Ο πρίγκιπας αποφάσισε πια να πάει ο ίδιος να τον βρει. Όμως όταν συναντήθηκαν ο Ματθαίος ακτινοβολούσε τόσο ώστε ο πρίγκιπας τυφλώθηκε αμέσως! Ο Απόστολος όμως είχε ευσπλαχνική καρδιά: προσευχήθηκε στον Θεό και ο πρίγκιπας βρήκε ξανά το φως του. Δυστυχώς είδε μόνο με τα φυσικά μάτια και όχι με τα πνευματικά , διότι πάραυτα συνέλαβε τον Ματθαίο και τον υπέβαλε σε βάναυσα βασανιστήρια. Δύο φορές ανάφθηκε μεγάλη φωτιά επάνω στο στήθος του, αλλά η δύναμη του Θεού τον διαφύλαξε σώο και αβλαβή. Ύστερα ο απόστολος προσευχήθηκε θερμά και παρέδωσε το πνεύμα του. Ο πρίγκιπας πρόσταξε να τοποθετηθεί το σώμα του μάρτυρος σ’ ένα σιδερένιο κιβώτιο και να πεταχτεί στη θάλασσα,  ώστε να χαθεί. Όμως ο άγιος εμφανίστηκε στον Επίσκοπο Πλάτωνα και του είπε πού μπορούσε να εντοπίσει το κιβώτιο με τη σορό. Ο Επίσκοπος το ανέσυρε από τη θάλασσα και πράγματι αντίκρισε μέσα τη σορό του Ματθαίου.

Μετά απ’ το νέο αυτό θαύμα ο πρίγκιπας συγκλονίστηκε, βαπτίστηκε κι έλαβε το όνομα Ματθαίος. Στη συνέχεια εγκατέλειψε όλα τα μάταια του κόσμου, έγινε πρεσβύτερος και διακονούσε την Εκκλησία θεαρέστως!

Όταν αναπαύθηκε ο Επίσκοπος , ο άγιος απόστολος Ματθαίος εμφανίστηκε στον πρεσβύτερο Ματθαίο και τον συμβούλευσε να δεχθεί ν’ αναλάβει την επισκοπή. Πράγματι, αυτό έγινε. Ο νέος Επίσκοπος Ματθαίος ποίμανε επί πολλά χρόνια θεαρέστως την Εκκλησία, μέχρι που ο Θεός τον κάλεσε στην αιώνια βασιλεία Του.

Ο άγιος απόστολος Ματθαίος έγραψε το Ευαγγέλιό του στην Αραμαϊκή γλώσσα . Λίγο αργότερα μεταφράστηκε στην Ελληνική: το ελληνικό κείμενο έχει φθάσει μέχρις εμάς , ενώ το αραμαϊκό χάθηκε. Λέγεται γι’ αυτόν τον Ευαγγελιστή ότι ποτέ δεν έβαλε κρέας στο στόμα του , αλλά έτρωγε μόνο λαχανικά και φρούτα.

Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πνευματικό ημερολόγιο

Ο Πρόλογος της Αχρίδος

Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.

Νοέμβριος»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Πατήρ Θεμιστοκλής: Ο "άγιος" της Αφρικής

«Πορευθέντες, μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» είναι η εντολή του Ιησού στους μαθητές του και παίρνει σάρκα και οστά σήμερα στη μακρινή Σιέρα Λεόνε της Αφρικής.

«Δεν μπορεί κάποιος να γίνει ιερέας, αν δεν ματώσει την ψυχή του από πόνο» λέει ο πατήρ Θέμης Αδαμόπουλος. Ενας άγιος επί της γης που «πληγιάζει» τα πόδια του και βουτάει στις λάσπες και στα σκουπίδια της πιο φτωχής περιοχής του πλανήτη, για να προσφέρει λίγο φαγητό στα πεινασμένα παιδιά της χώρας, αλλά και «πόδια» στους ακρωτηριασμένους νέους της.

«Η γυναίκα της Αφρικής είναι η πιο ταλαιπωρημένη, η πιο πονεμένη και αδικημένη γυναίκα του πλανήτη. Πρέπει να συντηρήσει τέσσερα με πέντε παιδιά χωρίς σύζυγο. Πρέπει να αποφασίσει καθημερινώς ή σαπούνι ή ψωμί. Πρέπει να αποφασίσει αν θα στείλει τον γιο της στο σχολείο ή την κόρη της. Χωρίς καμία βοήθεια και παροχή από το κράτος. Η γυναίκα της Αφρικής είναι εκείνη που πουλά ακόμη και το κορμί της για ένα κομμάτι ψωμί, ώστε να μην πεθάνουν τα παιδιά της από την πείνα. Βλέπω ότι εσείς παραπονιέστε, επειδή βλέπετε μόνο τι θέλετε αλλά δεν βλέπετε τι έχετε. Αν έχετε νερό και ηλεκτρικό, για μένα είστε πλούσιοι! Οταν έχετε σπίτι καμωμένο από πέτρα και δεν ζείτε μέσα σε τενεκέδες, γιατί και οι τενεκέδες είναι πολυτέλεια για τους κατοίκους της Αφρικής που ζουν σε χάρτινες καλύβες, τότε για μένα είστε πλούσιοι! Γιατί στη Σιέρα Λεόνε αυτά δεν τα έχουν» είναι τα λόγια του.

Ρωσία: Έκθεση σπάνιων φωτογραφιών του Αγίου Όρους (1848 -1963) στο Κρατικό Ιστορικό Μουσείο της Μόσχας.

Περισσότερες από 200 σπάνιες φωτογραφίες από το φωτογραφικό αρχείο της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας, που αποτυπώνουν στιγμές από τη ζωή των είκοσι Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, της περιόδου 1848 έως 1963, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη Ρωσία στην έκθεση που λειτουργεί στο Κρατικό Ιστορικό Μουσείο της Μόσχας.

Οι φωτογραφίες της έκθεσης, με θέμα «Άγιον Όρος. Τοπία της Αγίας Γης», έχουν υποστεί ψηφιακή επεξεργασία και αποτέλεσαν τη βάση του λευκώματος, το οποίο κυκλοφόρησε, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Την οργάνωση ανέλαβαν ο Ρωσικός Γεωγραφικός Σύλλογος, η Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους και το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα «Λαϊκή Επιχείρηση», με συμμετοχή του ομίλου εταιριών «Belaya Dacha».

Η έκθεσε απαρτίζεται από επτά ενότητες, όπου απεικονίζονται οι φυσικές ομορφιές του Όρους, η αρχιτεκτονική των Ιερών Μονών, τα εκκλησιαστικά πανηγύρια, οι καθημερινές ασχολίες των μοναχών, καθώς και προσωπογραφίες Αγιορειτών μοναχών. Σε ειδική ενότητα παρουσιάζεται η Ρωσική Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος και η συμβολή των Ρώσων προσκυνητών στο Άγιο Όρος, μέχρι το 1917.

Μαζί με τις σπάνιες φωτογραφίες (ένα μέρος του αρχείου σε μορφή των γυάλινων αρνητικών), παρουσιάζονται ένα αντίγραφο της εικόνας της Πορταΐτισσας, από το Κρατικό Ιστορικό Μουσείο, το οποίο παρήγγειλε από το Άγιο Όρος το 1648 ο Τσάρος της Ρωσίας Αλέξιος ως δώρο για τον υποψήφιο Πατριάρχη Νίκωνα, καθώς και μια συλλογή μεσαιωνικών χαρτών και χαλκογραφιών με Αγιορείτικα τοπία.

Στην τελετή εγκαινίων, στις 8 Νοεμβρίου, παρέστησαν ο Επικεφαλής του Υπουργείου Έκτακτων Καταστάσεων της Ρωσίας και Πρόεδρος του Ρωσικού Γεωγραφικού Συλλόγου, Σ Σοΐγκου, ο Γενικός Εισαγγελέας της Ρωσίας Γ. Τσαΐκα, πολιτειακοί παράγοντες, άνθρωποι της Τέχνης, εκπρόσωποι της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Έξαρχος του Πατριάρχη Βουλγαρίας στη Μόσχα, Αρχιμανδρίτης Θεόκτιστος και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας, Αρχιμανδρίτης Ελισαίος. Στην πανηγυρική τελετή ανεγνώσθη Συγχαρητήριο Μήνυμα του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, Κυρίλλου προς τους οργανωτές και επισκέπτες.

Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό μέχρι και τις 28 Νοεμβρίου.

Δ.Ρ.

 http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=15826

Γράμματα από την εξορία Επιστολή «προς διακόνισσα Πενταδία».

Η διακόνισσα Πενταδία, χήρα του υπάτου Τιμασίου, έχει λάβει τρεις επιστολές- 94,104,185. Ανήκει στις συνεργάτριες που μετά την εξορία του Αγίου υπέστησαν διωγμούς και εξευτελισμούς, τους οποίους όμως αντιμετώπισε με παρρησία και γενναιότητα.

«Ασφαλώς και ήξερα από παλιά την αγάπη σου για μένα, την έβλεπα σε κάθε σου ενέργεια. Όμως από αυτά που μου έγραψες, την κατάλαβα ακόμα πιο καλά. Σε εκτιμώ λοιπόν και σε θαυμάζω, όχι τόσο που μου τα θύμισες, όσο που μου έγραψες τα δυσάρεστα που σου έχουν συμβεί. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι συνεχίζεις να μου έχεις εμπιστοσύνη, και να ενδιαφέρεσαι για όσα με αφορούν . Πράγμα που με κάνει να χαίρομαι , να ευφραίνομαι, να σκιρτώ, και, παρότι ζω σε τόσο μεγάλη ερημιά, να με παρηγορεί πολύ η γενναιότητα της ψυχής σου, η αντίσταση, η σταθερότητα της γνώμης σου, η πολλή σύνεση, η ειλικρίνεια και η μεγάλη παρρησία με την οποία κατήσχυνες τους αντίθετους και έδωσες στο διάβολο χτύπημα καίριο. Έτσι παραδειγμάτισες όσους αγωνίζονται για την  αλήθεια, πετυχαίνοντας σπουδαία νίκη σαν γενναίος πολεμιστής,   και στήνοντας τρόπαιο λαμπρό. Προσωπικά με γέμισες τόση χαρά κι ευχαρίστηση, που νομίζω ότι δε ζω πια σε ξένη, αφιλόξενη κι έρημη γη, αλλά είμαι εκεί μαζί σου και καμαρώνω της μεγάλης ψυχής σου την αρετή.

Να χαίρεσαι και να ευφραίνεσαι που πέτυχες τέτοια νίκη, που αποστόμωσες εύκολα τέτοια θηρία, έφραξες τα λυσσασμένα τους στόματα, και έρραψες τις αδιάντροπες γλώσσες τους. Αυτή είναι η δύναμη της αλήθειας με την οποία αγωνίστηκες και υπέρ της οποίας θυσιάστηκες όχι λίγες φορές, ότι με λίγα μόνο λόγια τους συκοφάντες νικά. Αντίθετα το ψέμα όσα λόγια κι αν πει, με όποιες μορφές λόγου κι αν εκφραστεί, δεν αργεί να φυλλορροήσει, να εξαντληθεί  και πιο αδύναμο από τον ιστό της αράχνης να φανεί. Να χαίρεσαι και να ευφραίνεσαι- δε θα πάψω να επαναλαμβάνω τα λόγια αυτά- να αισθάνεσαι ανδρεία και δυνατή, και να αντιμετωπίζεις με ειρωνεία κάθε σκευωρία που θα στήνουν εις βάρος σου αυτοί. Να ξέρεις ότι, όσο πιο άγριες διαθέσεις εκδηλώνουν, τόσο πιο βαθιές πληγές στον εαυτό τους προκαλούν, ενώ εσένα στο παραμικρό δε σε βλάπτουν, όπως τα κύματα δε βλάπτουν το βράχο, μόνο διαλύονται αυτά. Κι αυτοί διαλύουν τους εαυτούς τους, τους καθιστούν πιο ανίσχυρους, και συσσωρεύουν κατά της κεφαλής τους μεγάλες τιμωρίες και βαριές ποινές.

Μη φοβάσαι καθόλου, όσο κι αν απειλούν, όσο κι αν τρίζουν τα δόντια και κατέχονται από μεγάλο θυμό, όσο κι αν οι διαθέσεις τους κατά της ζωής σου είναι φονικές, σαν άλλα άγρια θηρία έχουν πέσει σε βάραθρο κακίας φοβερό. Αυτός που σε γλύτωσε μέχρι τώρα από τις τόσες τους επιβουλές, , αυτός θα σε υπερασπιστεί γενναία, και θα ομολογείς, «αλλά ο Θεός έριξε πάνω τους τα βέλη του, και βρέθηκαν πληγωμένοι ξαφνικά» - Ψ. 68,8. Αυτό έγινε, και θα γίνει, και θ’ απολαύσεις πιο μεγάλη ανταμοιβή, θα τιμηθείς με πιο λαμπρό στεφάνι, ενώ αυτοί που αμετανόητα νοσούν, σε πιο μεγάλη  κόλαση και τιμωρία θα παραδοθούν.

Υπάρχει κάτι που παρέλειψαν στην εναντίον σου σκευωρία; Υπάρχει μηχαρορραφία που να μη μετήλθαν επιχειρώντας να διαβάλουν τη γνήσια και σταθερή αφοσίωσή σου στο Θεό, και πιο πολύ τη γενναία και ανδρεία σου ψυχή; Οδήγησαν στην αγορά εσένα που πέρα από την Εκκλησία και το σπίτι δεν είχες πάει, από κει στο δικαστήριο, κατόπιν στη φυλακή. Ακόνισαν γλώσσες ψευδομαρτύρων, χάλκεψαν ξεδιάντροπες συκοφαντίες, οργάνωσαν δολοφονίες, έκαναν να ρεύσουν ποταμοί  αιμάτων.

Αφάνισαν παλικάρια με φωτιά και μαχαίρι, τραυμάτισαν πολλούς και σπουδαίους άντρες, τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, μύριες άλλες κακώσεις, γενικά έκαναν τα πάντα για να σε εκφοβίσουν, να σε εκβιάσουν, να σε αναγκάσουν να πεις τα αντίθετα από αυτά που είχε γνωρίσει και ιδεί. Και συ σαν αετός υψιπετής έσκισες τα δίχτυά τους, υψώθηκες στην ελευθερία που σου πρέπει, χωρίς καθόλου να εξαπατηθείς , και τους αποκάλεσες συκοφάντες για το έγκλημα της μεγάλης πυρκαγιάς , για το οποίο είχαν το θράσος οι ταλαίπωροι και άθλιοι να καυχηθούν.

Αναλογιζόμενη όλα όσα πέρασες , την τόση ταραχή, τη συμφορά που σου προκάλεσαν, τη θύελλα, την τρικυμία που έφεραν, ότι σ’ αυτή την τρικυμισμένη θάλασσα έπλευσες γαλήνια συνειδησιακά, σύντομα θα φτάσεις στο λιμάνι του Θεού με τα στεφάνια τα λαμπρά» - 94.  

Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ»

Εισαγωγικά- Νεοελληνική απόδοση

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΗ

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ»

Καινή Διαθήκη (με απόδοση στη δημοτική)

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ

κεφ. κδ΄  (24 )

Στιχ. 45-51. Ο πιστός και ο κακός δούλος.

45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ;

46 μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως.

47 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν.

48 ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, χρονίζει ὁ κύριός μου ἐλθεῖν,

49 καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτοῦ, ἐσθίῃ δὲ καὶ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων,

 50 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει,

51 καὶ διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.

Απόδοση στη δημοτική

45 Ποιος άραγε να είναι ο έμπιστος δούλος και μυαλωμένος, στον οποίο ο Κύριος έδωσε ειδική εξουσία (στην Εκκλησία του) και τον εγκατέστησε επιστάτη για να φροντίζει τους άλλους δούλους και να τους δίνει την ανάλογη τροφή στον κατάλληλο χρόνο;

46 Μακάριος κι ευτυχισμένος  θα είναι ο δούλος εκείνος  που, όταν έλθει ο Κύριός του, θα τον βρει να ενεργεί και να συμπεριφέρεται έτσι, φρόνιμα δηλαδή και πιστά.

47 Αληθινά σας λέω ότι θα τον εγκαταστήσει επιστάτη και διαχειριστή σ’ όλα τα υπάρχοντά του.

48 Εάν όμως πει από μέσα του ο κακός εκείνος δούλος ˙ αργεί να έλθει ο κύριός μου,

49 κι αρχίσει να χρησιμοποιεί εγωιστικά την εξουσία του και να χτυπά τους συνδούλους του, να τρώει μάλιστα και να πίνει μ’ εκείνους που μεθούν, ζητώντας με κάθε τρόπο να ευχαριστήσει τον εαυτό του,

50 θα έλθει ο Κύριος του δούλου εκείνου μια μέρα που δεν θα τον περιμένει και κάποια ώρα που δεν θα την υποψιάζεται,

51 και τότε θα τον τεμαχίσει στα δύο παίρνοντας την ψυχή του με αιφνιδιαστικό θάνατο, και θα τον ρίξει στον τόπο που τιμωρούνται οι υποκριτές. Εκεί οι άνθρωποι θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους.

Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011

Για τον πλούτο στους ψαλμούς του Δαυίδ

Ψαλμός 929 ἐγκάθηται ἐνέδρᾳ μετὰ πλουσίων, ἐν ἀποκρύφοις τοῦ ἀποκτεῖναι ἀθῷον• οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἰς τὸν πένητα ἀποβλέπουσιν


Ψαλμός 33 11 πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ.


 Ψαλμός 48 17 μὴ φοβοῦ, ὅταν πλουτήσῃ ἄνθρωπος καὶ ὅταν πληθυνθῇ ἡ δόξα τοῦ οἴκου αὐτοῦ• 18 ὅτι οὐκ ἐν τῷ ἀποθνήσκειν αὐτὸν λήψεται τὰ πάντα, οὐδὲ συγκαταβήσεται αὐτῷ ἡ δόξα αὐτοῦ


 Ψαλμός 519 ἰδοὺ ἄνθρωπος, ὃς οὐκ ἔθετο τὸν Θεὸν βοηθὸν αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἐπήλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τοῦ πλούτου αὐτοῦ καὶ ἐνεδυναμώθη ἐπὶ τῇ ματαιότητι αὐτοῦ


Ψαλμός 61 11 μὴ ἐλπίζετε ἐπ᾿ ἀδικίαν καὶ ἐπὶ ἁρπάγματα μὴ ἐπιποθεῖτε• πλοῦτος ἐὰν ρέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίαν