Ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος, “Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;”.
Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν!!!!!!!!!
Την Αγία του ΕΥΧΗ να εχουμε !!ΑΜΗΝ !!
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 30 ΙΑΝ 2012
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
“Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;”.Γερ Παισιος
Ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος, “Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;”.
Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν!!!!!!!!!
Την Αγία του ΕΥΧΗ να εχουμε !!ΑΜΗΝ !!
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 30 ΙΑΝ 2012
Αληθινό
Ευρίσκομαι στο γραφείο μου, στο ίδρυμα που ο Θεός με βοήθησε να δημιουργήσω στο Παγκράτι (ήμουν ακόμα αρχιμανδρίτης , πριν γίνω μητροπολίτης Πειραιώς). Είναι απόγευμα και κοντεύει να βραδυάσει. Εξομολογώ, προσπαθώντας να ανακουφίσω ψυχές που έρχονται να βρουν ανακούφιση στο επιτραχήλι του Μυστηρίου της ιεράς Εξομολογήσεως. Με ειδοποιεί ο επιτετραμμένος , που καθορίζει τη σειρά των προσερχόμενων την ώρα εκείνη στο ιερό Μυστήριο, ότι με ζητά επειγόντως ένας άντρας , 45 περίπου ετών, καλοβαλμένος και με θλιμμένο πρόσωπο. Τον δέχομαι αμέσως. Είναι όντως ένας σοβαρός άνθρωπος , επιστήμων και επιτυχημένος στη δουλειά του. Μου ζητά με σοβαρότητα να εξομολογηθεί.
Ένας γνωστός του του είπε το όνομά μου και τον οδήγησε εδώ, στο πτωχό μου εξομολογητήριο.
Ανοίγει την ψυχή του με ειλικρίνεια. Κάνει την πρώτη εξομολόγηση της ζωής του. Τα μάτια του βουρκώνουν κάποτε κάποτε. Τον ακούω με αγάπη και προσοχή.
«Όταν ήμουν παιδί», λέγει, «στο χωριό μου, επάνω στην Ήπειρο, πέρασε μία μέρα ένας ιεροκήρυκας . Ανέβηκε σε ένα πεζούλι σαν βράδιασε, στην πλατεία του χωριού. Μαζεύτηκαν γύρω του οι χωριάτες κι αυτός εκύρηξε. Εγώ πήγαινα τότε στο γυμνάσιο και μαζί με άλλους φίλους μου, συνομηλίκους μου, σταθήκαμε από περιέργεια στην άκρη της πλατείας και μέσα μας ,σιωπηλά, μάλλον τον περιπαίζαμε. Όμως δύο λόγια του ιεροκήρυκα άθελά μου, ενώ γελούσαμε εμείς τα παιδιά ,καρφώθηκαν μέσα μου: « Όταν έχεις κάποια μεγάλη δυσκολία στη ζωή, γονάτισε και ζήτησε με πίστη τη βοήθεια του Θεού». Τα λόγια αυτά του ιεροκήρυκα κόλλησαν μέσα μου. Πέρασαν από τότε 27 χρόνια . Τέλειωσα το Πανεπιστήμιο, παντρεύτηκα και έκανα οικογένεια. Δεν ήμουν ποτέ πολύ κοντά στην Εκκλησία, ούτε βέβαια και εχθρός. Έζησα όμως έως τώρα διάφορα προς την πίστη, κοιτάζοντας μόνο το επάγγελμά μου και την οικογένειά μου. Τώρα έχω σοβαρά άρρωστη τη γυναίκα μου στον «Ευαγγελισμό». Η κατάστασή της είναι κρίσιμη. Τα δυο παιδιά μου έχουν μείνει στην επαρχία μαζί με τη γερόντισσα μητέρα μου. Υποφέρω ψυχικά με την αρρώστια της γυναίκας μου. Και τώρα, εκεί στο κρεβάτι του πόνου δίπλα που βρίσκομαι, έρχονται στην μνήμη μου ζωηρά τα λόγια εκείνα του ιεροκήρυκα, που είχα ακούσει προ 27 χρόνων και τον είχα περιπαίξει: « Στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου, γονάτισε και ζήτησε βοήθεια από τον Θεό». Γονάτισα για πρώτη φορά με πίστη και ταπείνωση και, κλαίγοντας ,ζήτησα τη βοήθεια του Θεού για την ετοιμοθάνατη γυναίκα μου. Ένας συγγενής μου είπε: « Για να γίνει πιο εισακουστή η προσευχή σου, πήγαινε και εξομολογήσου». Τον ρώτησα: «Που να πάω». Μου υπέδειξε εσάς στον τόπο αυτό και ήλθα».
Προσπάθησα με πολλή αγάπη να τον στηρίξω . Του μίλησα για την αξία της πίστεως, τη δύναμη της προσευχής και την αγάπη του Θεού. Έφυγε ανάλαφρος , όπως μου είπε.
Σαν πέρασαν 15 περίπου μέρες , ένα απόγευμα που πάλι εξομολογούσα εκεί στο γραφείο μου στο ίδρυμα, ο άνθρωπος αυτός επανήλθε. ‘Ήταν με χαρούμενο πρόσωπο, χωρίς το βάρος της θλίψεως που είχε την πρώτη φορά. Ήλθε να με πληροφορήσει ότι η γυναίκα του ξέφυγε τον κίνδυνο και είναι πολύ καλύτερα.
Εδόξασα τον Θεό. Είδα για μια ακόμη φορά τη μεγάλη αλήθεια ότι ο Θεός χρησιμοποιεί το μαστίγιο του πόνου για να μας αφυπνίσει από τον ύπνο της αμαρτίας. Είδα για πολλοστή φορά την επαλήθευση του λόγου του Ησαΐα: «Παιδεία Κυρίου ανοίγει μου τα ώτα» ( Ης. ν΄,5 ). Και είδα ακόμη, για χιλιοστή φορά, στην πείρα και στην πράξη , τη μεγάλη αξία της πονεμένης προσευχής.
«Επικάλεσαί με εν ημέρα θλίψεως, και ελεξούμαι σε , και δοξάσεις με» ( Ψαλμ. μθ΄,15 ).
Από το βιβλίο : « Για σένα που πονάς»
Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς
Καλλινίκου Καρούσου
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
Αθήναι 2011
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012
Γέροντα, πώς είναι ο διάβολος;{Γερ Παισιου}
Ξέρεις τι “όμορφος” είναι; Άλλο πράγμα! Μόνο να τον δης!! Θα παθης πώς η αγάπη του Θεού δεν επιτρέπει να βλέπει ο άνθρωπος τον διάβολο! Φ, θα πέθαιναν οι περισσότεροι από τον φόβο τους! Σκέψου αν τον έβλεπαν... πως ενεργεί, αν έβλεπαν την... “γλυκειά” του μορφή! Κ
Μερικοί πάλι θα είχαν την καλύτερη ψυχαγωγία! Μέρεις τι ψυχαγωγία; Ξώς το λένε; Σινεμά;... Αμα να δη κανείς όμως ένα τέτοιο έργο, πρέπει να πληρώση πολλά..., και πάλι αν θα μπορέση να το δη!
Έχει κέρατα, ουρά;
Ναι, όλα τα εξαρτήματα!!!
Γέροντα, οι δαίμονες έγιναν τόσο άσχημοι, όταν έπεσαν και έγιναν από Άγγελοι δαίμονες;
Εμ, βέβαια! Θα είναι τώρα σαν να τους χτύπησε κεραυνός. Αν πέση κεραυνός και χτυπήση ένα δένδρο,δεν θα γίνη αμέσως το δένδρο ένα μαύρο κούτσουρο; Έτσι και αυτοί είναι σαν να τους χτύπησε κεραυνός. Ένα διάστημα έλεγα στο ταγκαλάκι: “Να έρχεσαι να σε βλέπω, για να μην πέσω στα χέρια σου. Τώρα και μόνον που σε βλέπω, φαίνεσαι πόσο κακός είσαι. Αν πέσω στα χέρια σου, τι κακό έχω να πάθω
πνευματικος αγωνας ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 29 ΙΑΝ 2012
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ...
- Γέροντα, μερικοί άνθρωποι, αν συναντήσουν κάποια μεγάλη δυσκολία στην ζωή τους, αμέσως σκέφτονται να αυτοκτονήσουν.- Μπαίνει ο εγωισμός στην μέση. Οι περισσότεροι που αυτοκτονούν, ακούν τον διάβολο που τους λέει πως, αν τερματίσουν την ζωή τους, θα γλιτώσουν από το εσωτερικό βάσανο που περνούν, και από εγωισμό αυτοκτονούν.
Αν λ.χ. κάνη κάποιος μια κλεψιά και αποδειχθή ότι έκλεψε, «πάει, λέει, τώρα έγινα ρεζίλι» και, αντί να μετανοήση, να ταπεινωθή και να εξομολογηθή, για να λυτρωθή, αυτοκτονεί. Άλλος αυτοκτονεί, γιατί το παιδί του είναι παράλυτο. «Πως να έχω παράλυτο παιδί εγώ;» λέει και απελπίζεται. Αν είναι υπεύθυνος γι' αυτό και το αναγνωρίζη, ας μετανοήση. Πως βάζει τέρμα στην ζωή του και αφήνει το παιδί του στον δρόμο; Δεν είναι πιο υπεύθυνος μετά;
- Γέροντα, συχνά ακούμε για κάποιον που αυτοκτόνησε ότι είχε ψυχολογικά προβλήματα.
- Οι ψυχοπαθείς, όταν αυτοκτονούν, έχουν ελαφρυντικά, γιατί είναι σαλεμένο το μυαλό τους. Και συννεφιά να δουν, νιώθουν ένα πλάκωμα. Αν έχουν και μια στενοχώρια, έχουν διπλή συννεφιά. Γι' αυτούς όμως που αυτοκτονούν χωρίς να είναι ψυχοπαθείς - καθώς και για τους αιρετικούς -, δεν εύχεται η Εκκλησία, αλλά τους αφήνει στην κρίση και στο έλεος του Θεού. Ο ιερέας δεν μνημονεύει τα ονόματά τους στην Προσκομιδή ούτε τους βγάζει μερίδα, γιατί με την αυτοκτονία αρνούνται, περιφρονούν την ζωή που είναι δώρο του Θεού. Είναι σαν να τα πετούν όλα στο πρόσωπο του Θεού. Αλλά εμείς πρέπει να κάνουμε πολλή προσευχή για όσους αυτοκτονούν, για να κάνη κάτι ο Καλός Θεός και γι' αυτούς, γιατί δεν ξέρουμε πως έγινε και αυτοκτόνησαν, ούτε σε τι κατάσταση βρέθηκαν την τελευταία στιγμή. Μπορεί, την ώρα που ξεψυχούσαν, να μετάνοιωσαν, να ζήτησαν συγχώρηση από τον Θεό και να έγινε δεκτή η μετάνοιά τους, οπότε την ψυχή τους να την παρέλαβε Άγγελος Κυρίου.
Είχα ακούσει ότι ένα κοριτσάκι σε ένα χωριό πήγε να βοσκήση την κατσίκα τους. Την έδεσε στο λιβάδι και πήγε πιο πέρα να παίξη. Ξεχάστηκε όμως στο παιχνίδι και η κατσίκα λύθηκε και έφυγε. Έψαξε, αλλά δεν την βρήκε και γύρισε στο σπίτι χωρίς την κατσίκα. Ο πατέρας του θύμωσε πολύ, το έδειρε και το έδιωξε από το σπίτι. «Να πας να βρης την κατσίκα, της είπε. Αν δεν την βρης, να πας να κρεμασθής». Ξεκίνησε το ταλαίπωρο να πάη να ψάξη. Βράδιασε και αυτό ακόμη δεν είχε γυρίσει στο σπίτι. Οι γονείς, βλέποντας ότι νύχτωσε, βγήκαν ανήσυχοι να βρουν το παιδί. Έψαξαν και το βρήκαν κρεμασμένο σε ένα δένδρο. Είχε δέσει στον λαιμό του το σχοινί της κατσίκας και κρεμάστηκε στο δένδρο. Το κακόμοιρο είχε φιλότιμο και πήρε κατά γράμμα αυτό που του είπε ο πατέρας του. Το έθαψαν μετά έξω από το κοιμητήρι. Η Εκκλησία φυσικά καλά έκανε και το έθαψε απ' έξω, για να φρενάρη όσους αυτοκτονούν για το παραμικρό, αλλά και ο Χριστός καλά θα κάνη, αν το βάλη μέσα στον Παράδεισο.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Δ΄ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ
Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ἀπομαγνηστοφωνημένα ἀποσπάσματα συνομιλίας Γέροντος Παϊσίου
Ἀναρτήθηκε στὶς 29 Ἰανουαρίου 2012ἀπὸ τὸν/τὴν byzanti0
ΙΙ. Ἀπομαγνηστοφωνημένα ἀποσπάσματα
συνομιλίας Γέροντος Παϊσίου* (σελ.99-106)
Ἐπιμέλεια: Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου Ἐπισμηναγός Ε.Α.
ἐκδόσεις Ἁγιοτοκος Καππαδοκία
Γέρων Παΐσιος: (στό ἑξῆς Γ.Π.:)… Μᾶλλον δίνομε ἐξετάσεις ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τώρα σ’ αὐτά τά δύσκολα χρόνια, τί κάνομε ὁ καθένας. Καί βλέπω ἀδιαφορία προπαντός. Νά μή ( θέλουν νά) μάθουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι θά γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία, γιατί στενοχωριοῦνται (καί) δέν μποροῦν νά γλεντήσουν. Κατάλαβες τί γίνεται; Ἐδῶ εἶναι…. [ἐνν.: αὐτός εἶναι ὁ λόγος]. Νά μήν ἀκούσουν κάτι…
Πως να κολαστούν...
Κάποτε ὁ ἑωσφόρος μάζεψε τοὺς δαίμονες καὶ τοὺς εἶπε: "Θὰ κάνουμε διαγωνισμό. Ὅποιος βρῇ τρόπο νὰ κάνουμε τοὺς χριστιανοὺς νὰ χάσουν τὴ σωτηρία τους, θὰ κερδίσῃ τὸ πρῶτο βραβεῖο". Ὅλοι οἱ δαίμονες ἄρχισαν νὰ σκέφτονται. "Θὰ τοὺς βάλουμε νὰ μοιχεύουν", εἶπε ἕνας ἀρχιδιάβολος. "Μπά, δοκιμασμένη συνταγή", εἶπε ὁ ἑωσφόρος. " Θὰ τοὺς βάλουμε νὰ βλασφημοῦν", εἶπε ἄλλος. "Πολὺ μπανάλ!" εἶπε ὁ ἑωσφόρος. "Θὰ τοὺς βάλουμε νὰ λένε ψέματα". "Αὐτὸ τὸ ἔκανα πρῶτος ἐγώ", εἶπε ὁ ἑωσφόρος...Ἀπὸ τὴν τελευταία σειρὰ ἕνα μικρὸ διαβολάκι φώναζε "Ἐγώ, ἐγώ...θέλω κι ἐγὼ νὰ πῶ κάτι"..."Ἄει τράβα ἀπὸ ἐδῶ, τί νὰ μᾶς πῇς κι ἐσύ", τοῦ ἀπάντησαν οἱ μεγάλοι. "Ὄχι, ὄχι, θέλω κι ἐγὼ νὰ μιλήσω". Τέλος πάντων", τοῦ εἶπαν, "ἄντε πὲς κι ἐσὺ νὰ δοῦμε τί θὰ πῆς".
"Λοιπόν, ἀκοῦστε...θὰ τοὺς ποῦμε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τὰ λέει ὅλα σωστὰ καὶ καλά, ὅτι τὰ μυστήρια σώζουν κτλ..." Στὸ ἄκουσμα αὐτὸ οἱ ἀρχιδαίμονες ἔφριξαν...
"Εἶσαι τρελός; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές;;;;;" . "Σταθεῖτε!", τοὺς ἀπάντησε, "δὲν τελείωσα...Θὰ τοὺς ποῦμε ὅμως συνάμα ὅτι ἔχουν ἀκόμη καιρό, γιὰ νὰ μετανοήσουν, ὅτι εἶναι ἀκόμα νέοι, ὅτι εἶναι ὑγιεῖς καὶ πώς, ὅταν γεράσουν, τότε νὰ ἀσχοληθοῦν καὶ μὲ τὴ σωτηρία τους...". "Αὐτὸ εἶναι!", εἶπε ὁ ἑωσφόρος...Καὶ τοῦ ἔδωσαν τὸ πρῶτο βραβεῖο!
Πηγή
"Λοιπόν, ἀκοῦστε...θὰ τοὺς ποῦμε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τὰ λέει ὅλα σωστὰ καὶ καλά, ὅτι τὰ μυστήρια σώζουν κτλ..." Στὸ ἄκουσμα αὐτὸ οἱ ἀρχιδαίμονες ἔφριξαν...
"Εἶσαι τρελός; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές;;;;;" . "Σταθεῖτε!", τοὺς ἀπάντησε, "δὲν τελείωσα...Θὰ τοὺς ποῦμε ὅμως συνάμα ὅτι ἔχουν ἀκόμη καιρό, γιὰ νὰ μετανοήσουν, ὅτι εἶναι ἀκόμα νέοι, ὅτι εἶναι ὑγιεῖς καὶ πώς, ὅταν γεράσουν, τότε νὰ ἀσχοληθοῦν καὶ μὲ τὴ σωτηρία τους...". "Αὐτὸ εἶναι!", εἶπε ὁ ἑωσφόρος...Καὶ τοῦ ἔδωσαν τὸ πρῶτο βραβεῖο!
Πηγή
Ο λογισμός του ελέους
Το κελλί του κήπου ήταν
χτισμένο στη μία άκρη του μεγάλου κήπου της μονής και με την παραδοσιακή πέτρινη αρχιτεκτονική του Αγίου Όρους. Το κελλί είχε ισόγειο και ανώγειο με περιμετρικά ξύλινα μπαλκόνια. Καθίσαμε στο ξύλινο μπαλκόνι του ανωγείου και χαζεύαμε τη δύση του ηλίου απέναντι στη χερσόνησο της Κασσάνδρας.
χτισμένο στη μία άκρη του μεγάλου κήπου της μονής και με την παραδοσιακή πέτρινη αρχιτεκτονική του Αγίου Όρους. Το κελλί είχε ισόγειο και ανώγειο με περιμετρικά ξύλινα μπαλκόνια. Καθίσαμε στο ξύλινο μπαλκόνι του ανωγείου και χαζεύαμε τη δύση του ηλίου απέναντι στη χερσόνησο της Κασσάνδρας.
Ο
κηπουρός της μονής μάς έφτιαξε καφέ και μάς τον έφερε μαζί με νηστίσιμα
κουλουράκια. Ταυτόχρονα μάς σύστησε έναν ιερομόναχο, ο οποίος άρχισε να
μάς ρωτάει από πού ήμασταν, αν είχαμε ξαναέρθει στο Άγιο Όρος, αν
πιστεύαμε στο Θεό και άλλα τέτοια. Ήθελε φαίνεται ν' ανοίξει συζήτηση με
πνευματικό περιεχόμενο.
Ένας
από την ομάδα των προσκυνητών ρώτησε αν ο Θεός οικονόμησε μετά την
κοίμηση του θαυμαστού γέροντος Π να φανερώσει άλλον στη θέση του, άλλον
γέροντα χαρισματικό και πνευματικό.
Ο
ιερομόναχος απάντησε ότι υπάρχουν πολλοί και ότι ο Θεός πάντοτε
φανερώνει στον κόσμο αγίους και πνευματικούς. Του ζητήσαμε να μάς πει
ποιοι ήταν, αν ήξερε κανέναν. Αυτός αρνήθηκε να μάς πει ονόματα, επέμενε
όμως ότι υπάρχουν πολλοί και μερικούς τους ήξερε προσωπικά.
Πατριάρχης Κύριλλος: παίρνουμε κατάκαρδα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα
Η συγκέντρωση δωρεών για την παροχή βοήθειας
στους κατοίκους της Ελλάδας, που αντιμετωπίζουν δυσκολίες σαν
αποτέλεσμα της κρίσης, θα πραγματοποιηθεί σε όλες τις εκκλησίες της
Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας,- ανακοίνωσε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών
ΡωσιώνΚύριλλος κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του ελληνικού
κόμματος «Νέα Δημοκρατία» Αντώνη Σαμαρά.
Παίρνουμε κατάκαρδα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα σας,- τόνισε ο Πατριάρχης.
-«Αποκαθιστούμε
σήμερα σχέσεις μεταξύ των ρωσικών φιλανθρωπικών οργανώσεων και των
αντίστοιχων οργανώσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας, προκειμένου
να μπορέσει η Ρωσική Εκκλησία να συμμετάσχει στο καλό έργο της παροχής
βοήθειας σε όσους έχουν τέτοια ανάγκη στην Ελλάδα. Ελπίζω ότι αυτή η
συμβολική χειρονομία θα βοηθήσει το λαό σας στη δύσκολη αυτή στιγμή».
Ο
Πατριάρχης Κύριλλος υπογράμμισε επίσης ότι αυτή η εκδήλωση της
ευεργετικότητας έχει άμεση σχέση με τις παραδοσιακά εγκάρδιες σχέσεις,
που από ανέκαθεν υπάρχουν ανάμεσα στο ρωσικό και τον ελληνικό λαό. Τον
τελευταίο καιρό οι πνευματικές σχέσεις ανάμεσα στις χώρες μας έχουν
ενισχυθεί ακόμη και χάρι στην έλευση από την Ελλάδα μιας σειράς
χριστιανικών ιερών, τέτοιων, όπως είναι, π.χ. η Τιμία Κεφαλή του
Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά, τα τιμία λείψανα του Αγίου
Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου και η Τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στην
Τιμία Ζώνη έχουν προκυνήσει σχεδόν 3 εκατομμύρια άνθρωποι,- υπενθύμισε ο
Αγιότατος Πατριάρχης.
-«Ο ρωσικός λαός αποκρίνεται
με όλη του την καρδιά στην έλευση των ιερών κειμηλίων. Εκατομμύρια
άνθρωποι, παρά το δυνατό κρύο, περιμένουν επί πολλές ώρες στις ουρές να
προσκυνήσουν αυτά τα ιερά. Έως ότου έτσι θα έχουν τα πράγματα, θα έχουμε
την ελπίδα για το μέλλον. Η πολιτική συγκυρία έρχεται και φεύγει, ενώ
οι σχέσεις μας, που πηγάζουν από τα βάθη των αιώνων, πάντα παραμένουν. Η
Ορθοδοξία είναι πολύ ουσιαστικός παράγοντας εθνικής ταυτότητας τόσο των
Ρώσων, όσο και των Ελλήνων».
Ο Αντώνης Σαμαράς με τη
σειρά του τόνισε ότι η υποστήριξη της Ρωσίας και του ρωσικού λαού έχει
πολή μεγάλη σημασία για την Ελλάδα που βιώνει σήμερα πολυ δύσκολη
περίοδο της κρίσης.
(Ακολουθούν τα λόγια του Αντώνη Σαμαρά)
Εξάλλου,
η σημερινή βοήθεια της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας προς την Ελλάδα δεν
προσφέρεται για πρώτη φορά. Πριν μερικές εβδομάδες ο Πατριάρχης Κύριλλος
έστειλε στον πρόεδρο της Ελλάδας Κάρολο Παπούλια μήνυμα, στο οποίο
εξέφρασε ανησυχίες για τη κράτηση του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής
Βατοπεδίου, Αρχιμανδρίτη Εφραίμ. Στη Μόσχα έχει ιδρυθεί Διεθνής
Κοινωνική Επιτροπή με την επωνυμία «Να υπερασπίσουμε το Άγιο 'Ορος!» Η
Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία παρακολουθεί προσεκτικά την υπόθεση του
Αρχιμανδρίτη Εφραίμ και ελπίζει ότι οι ελληνικές αρχές θα τον αφήσουν
ελεύθερο και θα άρουν όλες τις κατηγορίες που τον βαρύνουν.
http://greek.ruvr.ru/2012/01/27/64777995.html
http://greek.ruvr.ru/2012/01/27/64777995.html
Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012
-Γέροντα,γιατί χωρίζουν σήμερα τα ζευγάρια;
”Οι άνθρωποι,βρε παιδί μου,χωρίζουν από τη φιληδονία τους και από τον
εγωισμό τους. Από τίποτε άλλο. Όλους τους άλλους λόγους τους
εμπνέονται εκ των υστέρων για να δικαιολογούν τους εαυτούς τους”.Ο Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητήτης της θεολογίας
Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανρθώπου.Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο : " O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του." Είδα αστραπιαία τον Πατέρα Παϊσιο να σηκώνει το χέρι του και να του δίνει ένα γερό χαστούκι. Ο φοιτητής τα έχασε, ζαλίστηκε, έμεινε για λίγο με γουρλωμένα τα μάτια για να συνειδητοποιήσει τι έγινει και μετά άρχισε να κλαίει με αναφιλητά σα μικρό παιδί. Ο Πάτερας Παϊσιος τον κοίταζε, δεν έλεγε τίποτα και τον άφησε να κλάψει. Μετά άπό πολύ κλάμα του είπε : " Ευλογημένε, τι είναι αυτό που είπες; Έλα μαζί μου". Τον πήρε από το χέρι, όπως η μάνα το μικρό παιδί, τον πήγε στον νιπτήρα και του είπε :" Πλύνε το πρόσωπό σου". Ύστερα του έδωσε μια πετσέτα για να σκουπίσει το πρόσωπό του από τα δάκρια καιν τον έφερε στην προηγούμενη θέση, όποτε άρχισε με ιλαρότητα, με τρυφερότητα και με πολύ αγάπη να του υποδεικνύει το λάθος του και να του λέγει ότι δεν πρέπει να μιλάμε με απρέπεια για τον Θεό και το έργο Του.Μάλιστα του έγραψε και μια χαριτώμενη αφιέρωση σε ένα βιβλίο του και του το έδωσε. Περιττό δε να πω ότι εγώ παρακολουθούσα όλη αυτή τη σκηνή άφωνος και εκστατικός.
Όταν τον επισκεφτόμουν μετά από τις συμβουλές που του ζητούσα για θέματα της προσωπικής μου ζωής,τον ρωτούσα και για θέματα που αντιμετώπιζα με τα πνευματικά μου παιδιά. Του είπα για κάποιο παιδί που ήταν πολύ ζωηρό και αντιδραστικό και ζήτησα την γνώμη του πως να τον αντιμετωπίζω. Μου απάντησε αφοπλιστικά :" Να κάνεις ότι ο αγωγιάτης με το ζώο. Να κρατάς γερά τα γκέμια και να κάθεσαι μακριά για να μην τρως τις κλωτσιές του."
Όταν επαναφέρω στην μνήμη μου την αγιασμένη αυτή μορφή, συγκινούμαι, δακρύζω και προσεύχομαι.
Να έχουμε τις άγιες ευχές του.
Μαρτυρία Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεος
Απόσπασμα από το βιβλίο ' Μαρτυρίες Προσκυνητών -Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης-1924-1994,σελ 43-44, εκδόσεις Αγιοτοκος Καππαδοκίας, Νικόλαος Α.Ζουρνατζόγλου, επισμηναγός Ε.Α
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 28 ΙΑΝ 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
