Θεοπτία

Διηγήθηκε ο Γέροντας παισιος : «Από ένδεκα χρονών διάβαζα βίους Αγίων και έκανα νηστείες και αγρυπνίες. Ο αδελφός μου ο μεγαλύτερος έπαιρνε και έκρυβε τους βίους. Δεν κατάφερε τίποτε. Πήγαινα στο δάσος και συνέχιζα. Κάποιος φίλος του τότε, ο Κώστας, του είπε: «Θα σου τον κάνω να τα παρατήση όλα».

»Ήρθε και μου ανέπτυξε την θεωρία του Δαρβίνου. Κλονίστηκα τότε και είπα: «Θα πάω να προσευχηθώ, και, αν ο Χριστός είναι Θεός, θα μου παρουσιαστή να πιστέψω. Μιά σκιά, μια φωνή, κάτι θα μου δείξει». Τόσο μούκοβε. Πήγα και άρχισα μετάνοιες και προσευχή για ώρες, αλλά τίποτε. Στο τέλος τσακισμένος σταμάτησα. Μού ήρθε τότε στην σκέψη κάτι που μούχε πει ο Κώστας: «Παραδέχομαι ότι ο Χριστός είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος, δίκαιος, ενάρετος, τον οποίο εμίσησαν από φθόνο για την αρετή του και τον καταδίκασαν οι συμπατριώτες του». Τότε είπα: «Αφού είναι τέτοιος, και άνθρωπος να ήταν, αξίζει να τον αγαπήσω, να τον υπακούσω και να θυσιασθώ γι Αυτόν. Δεν θέλω ούτε παράδεισο, ούτε τίποτε. Για την αγιότητά του και την καλωσύνη του αξίζει κάθε θυσία». (Καλός λογισμός και φιλότιμο).

»Ο Θεός περίμενε την αντιμετώπισή μου. Ύστερα από αυτό παρουσιάσθηκε ο ίδιος ο Χριστός μέσα σε άφθονο φως. Φαινόταν από την μέση και πάνω. Μέ κοίταξε με πολλή αγάπη και μου είπε: «Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται». Τα λόγια αυτά ήταν γραμμένα και στο Ευαγγέλιο που κρατούσε ανοικτό στο αριστερό χέρι Του».
Το γεγονός αυτό διέλυσε στον δεκαπενταετή Αρσένιο τους λογισμούς αμφιβολίας, που τάραζαν την παιδική του ψυχή, και γνώρισε με την χάρι του Θεού τον Χριστό ως Θεό αληθινό και Σωτήρα του κόσμου. Βεβαιώθηκε για τον Θεάνθρωπο, όχι από άνθρωπο ή από βιβλία, αλλά από τον ίδιο τον Κύριο, που του αποκαλύφθηκε και μάλιστα σε τέτοια ηλικία. Στερεωμένος πλέον στην πίστη μονολογούσε: «Κώστα, άμα θέλης τώρα, έλα να συζητήσουμε».

Από το βίο του αγίου Ιωάννου του Χρυστοστόμου

Κάποτε στην Κωνσταντινούπολή ένας άνδρας είχε κανονίσει μια συνάντηση  με τον  αγίο Ιωάννη τον Χρυσοστόμο. Ο γραμματέας του αγίου, όταν πήγε να αναγγείλει την άφιξη του,  τον βρήκε απασχολημένο  με κάποιον άλλον άνδρα, ο οποίο ήταν σκυμένος κοντά στο αυτί του αγίου και του υπαγόρευε κάτι, ενώ  ο άγιος έγραφε σε χαρτί αυτά που άκουγε. Ο γραμματέας δεν θέλησε να τους ενοχλήσει και είπε στον επισκέπτη να περιμένει. Κάθε φορά  που πήγαινε,  τους έβλεπε σε αυτή την εργασία. Στο τέλος ο επισκέπτης αγανάκτησε και έφυγε. Όταν βρήκε   τον άγιο μόνο, του ανέφερε για τον επισκέπτη που  έφυγε. Ο   άγιος Ιωάννης τότε τον ρώτησε γιατί  δεν τόν πέρασε αμέσως στο γραφείο και αυτός δικαιολογήθηκε  ότι δεν ήθελε να τον ενοχλήσει στην εργασία που είχε με τον άλλον άνδρα. Ο Χρυσοστόμος του αποκρίθηκε ότι  δεν υπήρχε  κανένας άλλος   μέσα στο γραφείο του όλη αυτή  την ώρα και ότι ήταν μόνος.

  Λέγεται ότι ο άνδρας αυτός ήταν ο Απόστολος Παύλος που  εκείνη των ώρα υπαγόρευε στο άγιον Ιωάννη τον  Χρυστοστομο την ερμηνεία των επιστολών του. Γι'αυτό το λόγο, σε ένδειξη σημείου και   θαύματος αυτού του γεγονότος, το αυτί του αγίου Ιωάννου είναι μέχρι σήμερα άφθαρτο και βρίσκεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.

Ένα άλλο θαυμαστό γεγονός είναι και το εξής:

Ο άγιο Ιωάννης  ο Χρυσόστομος μετά από  πολλές  κακουχίες που πέρασε στην εξορία κοιμήθηκε και τάφηκε στα Κομανα της Μικράς Ασίας. Την εξορία την  επέβαλε κυρίως  η τότε αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης Ευδοξία. Για 30 περίπου χρόνια η σεβάσμια σορός του βρισκόταν εκεί στην εξορία ώσπου ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, γιος της Ευδοξίας, με διαταγή του  θέλησε να φέρει πίσω τον άγιο στην Κωνσταντινούπολη. Όταν όμως προσπάθησαν  να σηκώσουν το σκήνωμα του Άγιου αυτό κατέστη αδύνατον γιατί μια  δύναμη τους εμπόδιζε. Αυτό έγινε γνωστό στον αυτοκράτορα ο όποιος  αφού θαύμασε για το γεγονός κάθισε και έγραψε μια επιστολή στην οποία ζητούσε συγχώρεση από τον  άγιο για την αδικία που του είχε γίνει. Την επιστολή αυτή την μετέφεραν στον τόπο της εξορίας του αγίου και την τοποθέτησαν επάνω στο άγιο  σκήνωμα του  και μόνο τότε κατέστη δυνατό  να σηκωθεί  η σορός του   και να μεταφερθεί ο άγιος στην Κωνσταντινούπολη.

Τρεις Ιεράρχες-Δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλιο

Οι εκδόσεις Σταμούλης έχουν δημιουργήσει ένα ηλεκτρονικό βιβλίο -ebook που αφορά τους Τρεις Ιεράρχες, το οποίο διαμέμεται δωρεάν από την ηλεκτρονική τους διεύθυνση

 http://www.stamoulis.gr/ViewShopStaticPage.aspx?ValueId=2922

 

Το υλικό περιέχει αποσπάσματα από τα βιβλία:

• Δι' ευχών των Αγίων (Ιανουάριος)
• Μεγαλώνοντας με έναν Άγιο
• Γιορτάζω, τραγουδώ παίζω δημιουργώ 2

Το βιβλιο πορείτε να το ανοίξετε, να το διαβάσετε ή να το κατεβάσετε στον  υπολογιστή σας επιλέγοντας με το ποντίκι σας τη λέξη  "εδώ"  

 

Έκθεση Βιβλίου με παράλληλες εκδηλώσεις στην Παναγία Φανερωμένη

Κοζάνη, 28 Ιανουαρίου 2015

 

Έκθεση  Βιβλίου  με  παράλληλες  εκδηλώσεις

στην  Παναγία  Φανερωμένη

Ο Ιερός Ναός της Παναγίας Φανερωμένης Κοζάνης, στα πλαίσια του προγράμματος «Αύρα Λεπτή» και με την ευκαιρία της εορτής των Αγίων Τριών Ιεραρχών, σας προσκαλεί στην  1^η  Έκθεση  Βιβλίου  που διοργανώνει από 30 Ιανουαρίου έως 8 Φεβρουαρίου 2015 στην Αίθουσα του Ναού .

Η Έκθεση θα περιλαμβάνει βιβλία των εκδόσεων Εν πλώ, Δόμος, Ακρίτας, Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου και του ιερομονάχου Γρηγορίου, το περιεχόμενο των οποίων θα είναι χριστιανικό, θεολογικό, λογοτεχνικό και φιλοσοφικό. Θα υπάρχουν, επίσης, και παιδικά βιβλία.

Τα Εγκαίνια της Έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου στις 6.30 μ.μ., ενώ η Έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά κατά τις ώρες: 9.30 π.μ. - 1.00 μ.μ. και 5.00 μ.μ. - 9.00 μ.μ.. στην Αίθουσα του Ναού.

Επίσης, κατά το δεκαήμερο της Έκθεσης θα πραγματοποιηθούν οι εξής εκδηλώσεις:

·         Σάββατο 31 Ιανουαρίου, 11.00 π.μ.:

Παιδικές Δημιουργίες (για τους μικρούς μας φίλους).

·         Σάββατο 31 Ιανουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Κινηματογραφική βραδιά. Προβολή της ταινίας «Το Κύμα» («Die Velle») του Γερμανού Ντένις Γκάνσελ και συζήτηση με θέμα «Ολοκληρωτική Ιδεολογία και Εκπαίδευση», με τον εκπαιδευτικό - υποψήφιο δρ. Θεολογίας κ. Παναγιώτη Βολάκη και τη δικηγόρο - δρ. Πολιτικών Επιστημών κ. Φωτεινή Καγιόγλου.

·         Κυριακή 1 Φεβρουαρίου, 8.00 μ.μ.:

Συναυλία έντεχνης λαϊκής μουσικής με τους μουσικούς: Ορτουλίδη Απόστολο (φωνή), Παντέλογλου Νίκο (μπουζούκι), Καζαντζίδη Μανώλη (κιθάρα) και Γεωργιάδη Παναγιώτη (πλήκτρα).

·         Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Ομιλία με θέμα «Περί βιβλίων και άλλων δαιμονίων», από τον εκδότη -διευθυντή του περιοδικού Παρέμβαση και συγγραφέα κ. Βασίλειο Π. Καραγιάννη.

·         Σάββατο 7 Φεβρουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Ποιητική βραδιά. «Και πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω των λέξεων…». Ο Θεός και ο άνθρωπος στη μεταπολεμική ποίηση. Με τον κ. Μάριο -Κυπαρίσση Μώρο, φοιτητή Φιλολογίας.

·         Κυριακή 8 Φεβρουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Ομιλία με θέμα «Η αλήθεια των παραμυθιών» από τον Πρωτοπρεσβύτερο Σπυρίδωνα Βασιλάκο.

Από τον Ιερό Ναό

Η απαγόρευση του θρησκευτικού όρκου από την Ορθόδοξη Εκκλησία

Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης - Καθηγητής

26 Ιανουαρίου 2015

 Ο όρκος αποτελεί παλαιότατο φαινόμενο του κοινωνικού βίου και προϋποθέτει την πίστη στη θεοκρισία, δηλαδή στο ότι ο Θεός ή κάποια άλλη ανώτερη δύναμη επεμβαίνει στα πράγματα του κόσμου και των ανθρώπων, για να αποκαταστήσει την αλήθεια ή τη δικαιοσύνη και να τιμωρήσει το ψεύδος ή την αδικία. Ο όρκος προϋποθέτει τη θρησκευτική πίστη, γι’ αυτό στον άθρησκο δεν έχει νόημα. Μέσα όμως στο πλαίσιο της ανεξιθρησκίας και της ελευθερίας της συνείδησης, έχει εισαχθεί και ο λεγόμενος “πολιτικός όρκος”. Αυτός γίνεται με επίκληση της τιμής και της συνείδησης του ορκιζόμενου και έχει σε περιπτώσεις ψευδορκίας ή επιορκίας τις ίδιες νομικές συνέπειες με το θρησκευτικό όρκο.

Την απόλυτη απαγόρευση του όρκου διδάσκουν ομόφωνα οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Μ. Βασίλειος επισημαίνει ότι ο όρκος απαγορεύθηκε μια για πάντα. Στο ερώτημα, πώς μπορεί κάποιος να πείθει τους άλλους, όταν αποφεύγει τον όρκο, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος απαντά: με το λόγο και τη συμπεριφορά που θα πιστοποιεί το λόγο του. Η επιορκία, όπως και η ψευδορκία, είναι άρνηση του Θεού. Αυτή όμως προϋποθέτει τον όρκο, γιατί δεν μπορεί κάποιος να αθετήσει όρκο που δεν έδωσε. Παράλληλα βέβαια, αυτός που δεν ορκίζεται δεν πρέπει να απαιτεί όρκο από τους άλλους. Εξάλλου ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί ότι ο όρκος στο Ευαγγέλιο που απαγορεύει τον όρκο αποτελεί ύβρη και καθαρή παραφροσύνη. Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς απορρίπτει επίσης τελείως τη χρήση του όρκου. Σε όσους δεσμεύτηκαν με όρκο προτείνει να τηρήσουν πιστά τις υποσχέσεις τους, αν αυτές είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού, αλλά και να ζητήσουν ταυτόχρονα το έλεος του Θεού, γιατί ακόμα σε περίπτωση ευορκίας δεν παύουν να είναι παραβάτες της εντολής του.

Η χρήση λοιπόν του όρκου στην καθημερινή ζωή αποτελεί καταστρατήγηση της ρητής εντολής του Χριστού “μη ομόσαι όλως”. Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι ο όρκος χρησιμοποιείται σήμερα επίσημα και στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη. Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση εμφανίστηκε με την ανασύσταση του ελληνικού κράτους. Εξαιτίας της δημιουργήθηκε η έντονη διαμάχη ανάμεσα στον Κωνσταντίνο Οικονόμο των εξ Οικονόμων και το Θεόκλητο Φαρμακίδη. Ο πρώτος, ακολουθώντας την ομόφωνη διδασκαλία και πράξη της Εκκλησίας, υποστήριξε ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει να ορκίζονται. Αντίθετα ο Φαρμακίδης θεώρησε τον όρκο επιτρεπτό, ιδίως όταν επιβάλλεται από την πολιτεία. Αντιμετωπίζοντας το θέμα αυτό το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε το 1849 εγκύκλιο επιστολή “Προς τους απανταχού Ορθοδόξους”, που υπογράφεται και από τους Προκαθημένους των τριών άλλων Πρεσβυγενών Πατριαρχείων. Στην επιστολή καυτηριάζεται με δριμύτητα η άποψη ότι η χριστιανική πίστη δεν απαγορεύει τον όρκο και ότι οι πιστοί μπορούν να ορκίζονται στα δικαστήρια “απροκριματίστως και οσίως”.

Ενώ όμως από θεολογική άποψη ο όρκος είναι απαράδεκτος, στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής υποστηρίζονται αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις. Άλλοι δέχονται τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητά του για την εξεύρεση της αλήθειας ή για την ηθική δέσμευση του ανθρώπου σε κάποιον σκοπό, ενώ άλλοι αποδοκιμάζουν τη χρήση του, είτε για λόγους ελευθερίας της συνείδησης είτε για λόγους ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Όταν ο άνθρωπος δε θέλει για θρησκευτικούς ή άλλους λόγους να ορκιστεί, η επιβολή του όρκου δεν αποτελεί μόνο απαράδεκτη παραβίαση της ελευθερίας της συνείδησής του αλλά και θεσμοποιημένη προσβολή.

Άλλωστε, η χρησιμότητα του όρκου για την εξεύρεση της αλήθειας είναι πολύ αμφισβητήσιμη. Σχετικά ο ιερός Χρυσόστομος λέει: “Αν πιστεύεις ότι ο άνθρωπος είναι φιλαλήθης, μην τον εξαναγκάσεις να ορκιστεί• αν πάλι γνωρίζεις ότι ψεύδεται, μην τον ανγκάσεις να επιορκίσει”. Ο φιλαλήθης λέει την αλήθεια ακόμα και όταν δεν πιεστεί με τον όρκο, ενώ ο ψευδολόγος δε διστάζει να καταφύγει στο ψεύδος και ενόρκως, οπότε προσθέτει στην ψευδολογία του και την ψευδορκία ή την επιορκία.

… Δεν μπορεί να μην επισημανθεί η παράλειψη της εκκλησιαστικής αρχής να τακτοποιήσει το θέμα. Η απλή δήλωσή της ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία απαγορεύει τον όρκο θα ήταν αρκετή για την κατάργηση της επιβολής του. Αλλά από τις 16-9-2001 ορίζεται ότι ο μάρτυρας που οφείλει να ορκισθεί, ερωτάται αν προτιμά να δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο, χωρίς να δηλώσει το θρήσκευμά του. Έτσι και ο Ορθόδοξος Χριστιανός μπορεί να δηλώσει “στην τιμή και στη συνείδησή του” την αλήθεια της κατάθεσής του.

Χριστιανική Ηθική ΙΙ, εκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2003, σ. 483-92.

 http://www.pemptousia.gr/2015/01/i-apagorefsi-tou-thriskeftikou-orkou-apo-tin-orthodoxi-ekklisia/

 

Παιδιά, Οι Εκδόσεις Πορφύρα σας προσκαλούν, μαζί με τους γονείς σας να συμμετάσχετε στα εκπαιδευτικά μας προγράμματα. Σάββατο 31 Ιανουαρίου, στις 17:00 Εκπαιδευτήρια «Η Θεομήτωρ» (Ελ. Βενιζέλου 128, Ηλιούπολη). Μαζί θα μάθουμε για το Φύλακα Άγγελό μας (για παιδιά 5-7 ετών) και θα ανακαλύψουμε Έναν θησαυρό καλά κρυμμένο, ακολουθώντας ένα χάρτη μυστικό! (για παιδιά 7-11 ετών). Όσο για τους γονείς θα διεξαχθούν, παράλληλα, ομιλίες! Τα προγράμματα πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της Εκδήλωσης «Η Οικογένεια και το Σχολείο συνομιλούν: η τέχνη της αγωγής και της αγάπης», που διοργανώνουν το Γραφείο Νεότητος, η Διεύθυνση Ποιμαντικής Γάμου & Οικογένειας και το Ίδρυμα «Διακονία»της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με αφορμή τον εορτασμό των Αγίων Τριών Ιεραρχών. Η συμμετοχή στις εκδηλώσεις είναι δωρεάν Για το ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: 213 0184443, 213 0184438, ή στο www.porphyrabooks.gr (Νέα-Εκδηλώσεις)

Με την υποστήριξη:

στενήν και τεθλιμμένην οδόν

Στην χριστιανική μας ζωή θα αντιμετωπίσουμε πολλούς πειρασμούς. Πρώτος ο Κύριος μας μίλησε για την ''στενήν και τεθλιμμένην οδόν'' της σωτηρίας. Ο Άγιος Εφραίμ μας εξηγεί την αλήθεια αυτή, λέγοντας: ''Εάν ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους τόση γνώση και διάκριση, για να διαχειρίζονται με ασφάλεια τα ορατά και φθαρτά πράγματα του κόσμου τούτου, δεν θα γνωρίζει πολύ περισσότερον Αυτός ο χορηγός της σοφίας και της σύνεσης πόσες και ποιες δοκιμασίες έχουν ανάγκη οι ψυχές, που θέλουν να είναι ευάρεστες σε Αυτόν, για να του είναι χρήσιμες αλλά και άξιες της Βασιλείας των ουρανών? Διότι όπως ακριβώς το φυτό της καννάβεως δεν γίνεται χρήσιμο για την κατασκευή λεπτών νημάτων, εάν πρωτίστως δεν κοπανισθεί πολύ, έτσι και η φιλόθεος ψυχή όσο περισσότερο βασανίζεται τόσο καθαρώτερη και χρήσιμη γίνεται. Ταλαιπωρούμενη και λεπτυνόμενη διά πολλών πειρασμών και θλίψεων υπομένοντας γενναία, η ψυχή αναδεικνύεται καθαρώτερη και χρησιμώτερη στην πνευματική εργασία, και τέλος, αφού εισέλθει χαρούμενη στην Βασιλεία των ουρανών, θα γίνει αιώνιος κληρονόμος των επουρανίων θαλάμων''. Ας μην φοβόμαστε λοιπόν τις θλίψεις και τους πειρασμούς και ας τους υπομένουμε πάντοτε με υπομονή και ευχαριστίες προς τον Οικτίρμονα Θεό, καθώς η μόνη οδός για να εισέλθουμε στην ουράνιο Βασιλεία Του είναι ''διά πολλών θλίψεων''.