Το παιδί-θαύμα της Κύπρου

Ο Στέφανος σε ενάμιση χρόνο διδάχτηκε πιάνο και μουσική

Κατάφερε μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να μάθει για το πιάνο και το τραγούδι όσα άλλοι θα μάθαιναν σε έξι χρόνια

ΣΗΜΕΡΑ ο Στέφανος διεκδικεί θέση σε Συμφωνικές Ορχήστρες του εξωτερικού

Ήταν λίγο μετά τα δύο του χρόνια, όταν ο Στέφανος, το πρώτο παιδί της οικογένειας Σταυρινίδη, διαγνώστηκε με συμπτώματα αυτισμού. Την αρχική στενοχώρια και απογοήτευση, τον φόβο για το άγνωστο, αντικατέστησε η αποφασιστικότητα και η ανασύνταξη δυνάμεων των γονιών.
Ο Στέφανος ήταν ένα παιδί ιδιαίτερο. Ο δρόμος για τη στήριξη αλλά και την «εκπαίδευσή» του προμηνύετο μακρύς και δύσβατος, η θέληση, όμως, ήταν ατσάλινη. Το γεγονός ότι ο Στέφανος, δεκαέξι χρόνια μετά, κατάφερε μέσα σε ενάμιση χρόνο να παίζει άρτια πιάνο, να τραγουδά και να διεκδικεί θέση σε Συμφωνικές Ορχήστρες του εξωτερικού δικαιώνει και ανταμείβει τους κόπους και τις αγωνίες όχι μόνο των γονιών του αλλά και του ιδίου. Στέφανος Σταυρινίδης, ετών δεκαεφτά, το παιδί-θαύμα της Κύπρου.

Όλα για τον Στέφανο

Ο πατέρας του Στέφανου, Πάρης, μιλά για τον γιο του και η περηφάνια περισσεύει. Όταν διαγνώστηκε ο Στέφανος με αυτισμό, η πάθηση δεν ήταν ευρέως γνωστή και η ενημέρωση ήταν πολύ λίγη. Κοινώς… σκοτάδι.

«Και δεν υπήρχε κανείς να μας βγάλει από αυτό το σκοτάδι. Αρχικά πανικοβληθήκαμε, αλλά στη συνέχεια, έχοντας τη στήριξη και άλλων οικογενειών με παιδιά με αυτισμό και ειδικών από το εξωτερικό, σταθήκαμε στα πόδια μας και ξεκινήσαμε την προσπάθεια. Αντί να πέσουμε σε κατάθλιψη, πέσαμε με τα μούτρα στην προσπάθεια "εκπαίδευσης" του Στέφανου.
Λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, φυσιοθεραπεία και μουσικοθεραπεία. Κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να κατευνάσουμε κάποια χαρακτηριστικά του αυτισμού, όπως η αντικοινωνικότητα, η υπερκινητικότητα και η επιθετικότητα. Τότε, βέβαια, δεν υπήρχε αυτή η πλειάδα ειδικών στην Κύπρο.
Ήταν δυσεύρετοι. Χρειαζόταν ακόμη και μέσον για να καταφέρεις να επισκεφτείς κάποιους από αυτούς. Από τα δυόμισι χρόνια του ο Στέφανος βρίσκεται στα χέρια ειδικών. Αν αργήσεις να αποταθείς σε ειδικούς και προσποιηθείς ότι θα το χειριστείς μόνος σου ή κρύψεις το πρόβλημα κάτω από το χαλί, τότε κλείνει το παράθυρο ευκαιρίας προόδου του παιδιού σου», εξηγεί ο κ. Σταυρινίδης.

Μοναχικός ο δρόμος

Όταν μαθεύτηκαν τα νέα για τον Στέφανο και τον αυτισμό, συγγενείς και φίλοι έκαναν ένα βήμα πίσω… ίσως και περισσότερα δηλαδή. Οι γονείς του Στέφανου αντιμετώπισαν την κατάσταση με κατανόηση. Η άγνοια, το νούμερο ένα πρόβλημα. Ζούσαν, όμως, από πρώτο χέρι τις δυσκολίες συμβίωσης με τον Στέφανο και ήταν σε θέση να καταλάβουν γιατί συγγενείς και φίλοι ένιωθαν άβολα κοντά του.
«Τα άτομα με αυτισμό είναι πολύ κουραστικά. Ιδίως όταν δεν είναι εκπαιδευμένα, δεν πειθαρχούν και είναι απρόβλεπτα - φωνάζουν, αντιδρούν, κλαίνε άνευ λόγου και αιτίας. Κατανοούσαμε πλήρως γιατί ένας φίλος που ήθελε να ξεσκάσει σε μια κυριακάτικη βόλτα με τα παιδιά του στο πάρκο, δεν θα μας προτιμούσε για παρέα. Δεν πήγαμε ποτέ σε ένα εστιατόριο όλοι μαζί με φίλους. Δεν αφήσαμε δευτερόλεπτο τον Στέφανο σε παππούδες και γιαγιάδες. Δεν θα μπορούσαν να το χειριστούν. Άλλοι επιλέγουν να περιορίζουν τα παιδιά τους, να τα εξαφανίζουν».
Ο Στέφανος, όμως, ήταν τυχερός και σήμερα στα δεκαεπτά του απολαμβάνει τους καρπούς της πολυετούς «εκπαίδευσής» του.

Μουσικό ταλέντο

Η κλίση προς τη μουσική ήταν εμφανής. Έπρεπε, όμως, να προετοιμαστεί για να μπορέσει να ασχοληθεί με τη μεγάλη του, όπως αποδεικνύεται, αγάπη. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ο Στέφανος έμαθε σε πιάνο και τραγούδι όσα θα μαθαίνει κάποιος σε διάστημα έξι ετών. Είναι το πρώτο άτομο με αυτισμό που θα παρακαθίσει σε εξετάσεις για πτυχία μουσικής και το δεύτερο άτομο παγκοσμίως -βάσει έρευνας των γονιών του- που μπορεί να αναγνωρίσει νότες και τόνους εξ ακοής.
Η Τασούλα Βορκά, δασκάλα τραγουδιού στο Μουσικό Εργαστηράκι του Γιώργου Θεοφάνους και δασκάλα του Στέφανου, μιλά για τον αγαπημένο της μαθητή και συγκινείται. Είναι πειθαρχημένος, συνεργάσιμος και εργατικός. Ακούει τις οδηγίες της με περισσή αφοσίωση και τον διακατέχει τελειομανία. Αν κάνει λάθος, είναι ικανός να αρχίσει ξανά και ξανά και ξανά από την αρχή.
Η μνήμη του είναι εντυπωσιακή -χαρακτηριστικό του αυτισμού- και μαθαίνει σαν σφουγγάρι. Υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης με την Τασούλα. Δεν θα πουν πολλά. Μόνο για το τραγούδι και τη μουσική τους. Αλλά αυτά είναι αρκετά. Στόχος τους, η απόκτηση των απαιτούμενων πτυχίων μέσω εξετάσεων, τα οποία θα ανοίξουν τον δρόμο για συμμετοχή σε Συμφωνικές Ορχήστρες του εξωτερικού.

Στο μυαλό του Στέφανου

ΠΑΙΖΕΙ πιάνο και τραγουδά. Δεν κάνει, όμως, μόνο αυτά. Αγαπά τα ταξίδια και είναι πολυταξιδεμένος. Επιλέγει μνημεία στο διαδίκτυο και εκδηλώνει επιθυμία να τα επισκεφτεί. Απομνημονεύει διαδρομές σε χώρες του εξωτερικού και μπορεί να τις επαναλάβει με ευκολία. Τα ταξίδια αποτελούν, όπως μας εξηγεί ο πατέρας του, επιβράβευση για τη συνεργασία και την πειθαρχία του.
Έτσι, χτίστηκε μεταξύ τους μια σχέση εμπιστοσύνης. Με δούναι και λαβείν. Κοινώς, παζάρεμα! Συνοδεύει τον πατέρα του σε συνέδρια, τα οποία παρακολουθεί σοβαρός και αμίλητος. Αγαπά τα παζλ, είναι απολύτως εξοικειωμένος με την τεχνολογία και μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή και της τεχνικής αντιστοιχίας λέξεων, έμαθε μόνος του τρεις γλώσσες: αγγλικά, ρουμάνικα και ρώσικα. Θέλετε και άλλα;

Αυτισμός και χαρίσματα

Ο ΑΥΤΙΣΜΟΣ μπορεί να περιλαμβάνει και ειδικές ικανότητες μαζί με τις γενικευμένες δυσκολίες. Κάποιες από αυτές τις ειδικές ικανότητες είναι η πολύ δυνατή μνήμη, η μαθηματική σκέψη, η τρισδιάστατη σκέψη, οι μουσικές και καλλιτεχνικές ικανότητες, η ειλικρίνεια και η ικανότητα να εστιάζεται η προσοχή μόνο σε έναν τομέα. Περίπου 1 στα 10 άτομα με αυτισμό έχουν ιδιαίτερη κλίση σε έναν τομέα και μπορεί να επιδείξουν εξέχουσα επίδοση σε αυτό και να ξεχωρίσουν μέσα στον γενικό πληθυσμό. Κάποια παιδιά με αυτισμό μπορεί να έχουν ιδιαίτερα ταλέντα, για παράδειγμα στη ζωγραφική, στη μουσική ή στον μαθηματικό υπολογισμό.

 http://www.sigmalive.com/simerini/news/200018/to-paidithavma-tis-kyprou

Επτά χρόνια από την εκλογή Ιερώνυμου στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο (ΒΙΝΤΕΟ)

Η Εκκλησία είναι «ένας πνευματικός εκρηκτικός μηχανισμός», όπως είχε δηλώσει, σαν σήμερα το 2008, ο μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος όταν εκλέχτηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.

Την Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008, ύστερα από την συνεδρίαση στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών υπό την προεδρία του Σεβ. Μητροπολίτου Καρυστίας και παρουσία του υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Ευριπίδου Στυλιανίδη, εξελέγη νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος (Λιάπης), λαμβάνοντας την απόλυτη πλειοψηφία από τον δεύτερο κιόλας γύρο.

Επί συνόλου 74 Αρχιερέων ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών έλαβε 45 ψήφους έναντι 27 του Σεβ. Μητροπολίτου Σπάρτης κ. Ευσταθίου, ενώ στη κάλπη βρέθηκαν και δύο λευκά.

Λίγα λόγια για τις σπουδές του

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών γεννήθηκε το έτος 1938 στα Οινόφυτα Βοιωτίας. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις Βυζαντινές σπουδές.

Μεταπτυχιακές σπουδές έκανε στην Αυστρία και στο Μόναχο της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα και δίδαξε ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή και σε Γυμνάσια των Αθηνών και της Βοιωτίας. Το 1967 χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος και εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή καριέρα του. Υπηρέτησε ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας από το 1967 έως το 1978 και Αρχιεγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου από το 1978 έως το 1981, οπότε εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας.

Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας και Υποτροφιών, και εργάσθηκε ως αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μικτών Επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για τη μελέτη θεμάτων για τη μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).

Σύμφωνα με την εκκλησιαστική τάξη και παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και εκπροσώπων όλων της Αρχών της χώρας τελέσθηκε το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου στον Ι. Καθεδρικό Ναό των Αθηνών η ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου. Αναγνώσθηκε η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και το Προεδρικό Διάταγμα για την εκλογή του. Τον νέο προκαθήμενο της ελλαδικής Εκκλησίας προσφώνησαν κατάλληλα ο τοποτηρητής της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών Σεβ. Μητροπολίτης Καρυστίας κ. Σεραφείμ, ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Σεβ. Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, εκ μέρους της κυβερνήσεως ο υπουργός Εθν. Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης και εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων ο πρόεδρος της Δημήτριος Σιούφας, ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης και εκ μέρους της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών ο Πρωτοσύγκελλος π. Θωμάς Συνοδινός.

Ο λόγος του νέου Αρχιεπισκόπου

Εντύπωση προκάλεσε η πρώτη δήλωση του νέου Αρχιεπισκόπου, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η Εκκλησία ενδιαφέρεται να προσλάβει τον κόσμο και να τον μεταμορφώσει: «Δεν έχω να καταθέσω προγραμματικές δηλώσεις. Άλλωστε αυτές είναι ήδη διατυπωμένες άπαξ και με περισσή σαφήνεια επί του Σταυρού.
Η Εκκλησία πορεύεται μέσα στην Ιστορία και τον κόσμο, αλλά δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Δεν ενδιαφέρεται να αντιπαρατεθεί προς κάτι η κάποιον, αλλά να προσλάβει τον κόσμο και να τον μεταμορφώσει. Δεν καλείται να είναι το λίπασμα για τα διακοσμητικά φυτά αυτού του κόσμου, αλλά γίνεται συνεχώς ένας πνευματικός εκρηκτικός μηχανισμός που ανατινάζει τον κόσμο και τον κάνει Εκκλησία.
Κι εμείς οι διάκονοι της Εκκλησίας, δεν υπάρχουμε για να αντιπαραθέτουμε επιμέρους απόψεις εναντίον άλλων απόψεων οι ιδεολογικές αντιλήψεις έναντι άλλων ιδεολογιών, ούτε δικαιούμαστε να στρατευτούμε σε μια ιδεοπολιτική επιλογή εναντιούμενοι σε κάποιαν άλλη. Διότι τότε δεν θα είμαστε Εκκλησία, αλλά μια θρησκευτική παράταξη, αυτοπεριορισμένη στη στενωπό των ιδεών της, αφού λησμόνησε ότι ο δρόμος που έχουμε να δείξουμε στους ανθρώπους και η αλήθεια που έχουμε χρέος να μαρτυρούμε δεν είναι μια ιδεολογία αλλά ένα πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η «οδός, η αλήθεια και η Ζωή».

Νέο -εκπληκτικό- βίντεο με τον Γέροντα Ιωσήφ τον Βιγλιώτη να Ευλογεί την Πολεμική Αεροπορία

Ο Γέροντας Ιωσήφ από το Λαυρεωτικό Ι. Κελλί του Αγίου Μηνά στη Βίγλα Αγίου Όρους, ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΑ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!!! Το Κελλί του Αγίου Μηνά, ευρίσκεται εις ύψος 250μ. πάνω από το νοτιο-ανατολικό ακρωτήριο της χερσονήσου του Άθωνος.

 http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2015/02/5978.html

Τα παιδιά μας και Ο Άγιος Παΐσιος

Του π. Αθανασίου Τύμπα, Θεολόγου-Μουσικού
Χιλιάδες νέοι πέρασαν από το κελί του Αγίου Παïσίου στο Άγιο Όρος για να τον συμβουλευτούν. Το κύριο μήνυμά του προς τα παιδιά μας είναι, να πιστεύουν και να αγαπούν  πρώτα το Θεό και μετά την εικόνα Του, που είναι ο άνθρωπος. Όλη η σύγχρονη παιδεία μιλά μόνο για τον ανθρωπισμό. Μπορεί όμως κάποιος να αγαπήσει σωστά τον συνάνθρωπο, αν δεν έχει τη φώτιση του Θεού και καθαρή καρδιά;
Χρειάζεται να αγωνίζονται οι νέοι με πολύ φιλότιμο για να μη λυπήσουν το Θεό. Θα μας πει ο Χριστός: «Παιδί μου εγώ έκανα τόσα για να σε σώσω. Έχυσα το αίμα μου και υπέμεινα τόσα πάθη, εσύ τι έκανες για να σωθείς;». Σήμερα ήρθε η εποχή να διαχωριστούν τα πρόβατα από τα ερίφια, οι πιστοί από τους απίστους. Αργότερα θα 'ρθει καιρός που θα δώσουμε εξετάσεις, θα υποστούμε και διωγμούς για την πίστη μας και τότε θα φανεί το μπακίρι από τον χρυσό. Οι νέοι μας πρέπει να συλλάβουν το βαθύτερο νόημα της ζωής, ότι δηλαδή αυτή η ζωή είναι ένα ταξίδι για την άλλη, την αιώνια ζωή. Αυτός που ταξιδεύει χρειάζεται έναν οδηγό, ένα καλό πνευματικό. Αυτός μας βάζει σε πρόγραμμα, λίγη μελέτη, λίγη προσευχή, μας συμβουλεύει πώς να αποφύγουμε τις αιτίες και τις αφορμές της αμαρτίας, ώστε να κοινωνούμε συχνά. Έτσι μέσα στην καρδιά μας θα είναι ο Χριστός.
Όταν ο άνθρωπος δεν πιστεύει στο Θεό τότε θέλει να γλεντήσει τη ζωή του, γι' αυτό και επιδίδεται σε κάθε αμαρτία. Οι αμαρτίες όμως έχουν και επιπτώσεις στη ζωή μας. Μπορούν να μας οδηγήσουν εύκολα τόσο στον πνευματικό όσο και στο σωματικό θάνατο. Χωρίς τη βαθειά πίστη στο Θεό είναι δύσκολο ένας σημερινός νέος να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις, όπως είναι η χωρίς μέτρο και ποιότητα διασκέδαση, το τσιγάρο, τα ναρκωτικά ή και τα διάφορα ψυχοναρκωτικά που προβάλλονται μέσα στο διαδίκτυο.
Το μεγαλύτερο σφάλμα των γονέων είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις επιταγές του κοσμικού φρονήματος. Δηλαδή να ενεργούμε και να σκεφτόμαστε σύμφωνα με το τι θέλει ο κόσμος, ο γείτονας, η κοινωνία και όχι με το τι θέλει ο Θεός για μας. Έτσι εμείς και τα παιδιά μας γευόμαστε την πρόσκαιρη κοσμική ευτυχία και όχι την σταθερή και αιώνια ευτυχία που πηγάζει από την εσωτερική μας πνευματική ζωή. Εκείνο που εμποδίζει τον άνθρωπο στην προκοπή του είναι, ότι το μυαλό του δουλεύει για διάφορα πράγματα εκτός από τα πνευματικά.
Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε στους νέους να πονούν για την σύγχρονη κατάντια του κόσμου, ώστε η προσευχή τους να είναι έντονη και καρδιακή προς τον Θεό. Όλη η βάση της πνευματικής σας ζωής είναι να σκέφτεστε τον άλλο και να βάζετε τελευταίο τον εαυτό σας. Όταν έρθουμε στη θέση του άλλου και τον καταλάβουμε τότε συγγενεύουμε με τον Χριστό.
Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει από μικρός να δέχεται τις θλίψεις καλύτερα από τις χαρές. Το  πικρό φάρμακο πολλές φορές είναι καλύτερο από το γλυκό, διότι θεραπεύει. Η πραγματική χαρά γεννι

- Η παραβολή του ασώτου υιού (ή του Στοργικού Πατέρα)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΛΟΥΚΑ (Λουκά κεφ. ιέ' στίχοι 11-32)

11 Εἶπε δέ· ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς. 12 καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. 13 καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. 14 δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. 15 καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους. 16 καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. 17 εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι! 18 ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου. 19 οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου. 20 καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. 21 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱός· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου. 22 εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας, 23 καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν, 24 ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη. καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι. 25  Ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ ἤκουσε συμφωνίας καὶ χορῶν, 26 καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. 27 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἥκει καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν. 28 ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρί· ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ· 30 ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν. 31 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν· 32 εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη.

Απόδοση

Είπε ο Κύριος αυτή την παραβολή. Ένας άνθρωπος είχε δυο γιους. Και είπε ο πιο μικρός από αυτούς στον πατέρα του· πατέρα, δώσ’ μου, το μερίδιο που μου ανήκει από την περιουσία. Και τους μοίρασε την περιουσία. Και ύστερα από λίγες μέρες τα μάζεψε όλα ο μικρότερος γιος και έφυγε σε μακρινή χώρα· και εκεί διασκόρπισε την περιουσία του κάνοντας άσωτη ζωή. Και όταν αυτός τα ξόδεψε όλα, έπεσε μεγάλη πείνα σ' εκείνη τη χώρα· και αυτός άρχισε να στερείται. Τότε πήγε και προσκολλήθηκε σ' έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας και εκείνος τον έστειλε στα χωράφια να βόσκει χοίρους. Και λαχταρούσε να γεμίσει την κοιλιά του από τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι και κανένας δεν του έδινε. Τότε ήρθε στον εαυτόν του και είπε. Πόσοι υπηρέτες του πατέρα μου τρώνε ψωμί και τους περισσεύει και εγώ πεθαίνω της πείνας; Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω· Πατέρα' ήμαρτον στον ουρανό και σε σένα και δεν αξίζω πια να με πεις παιδί σου· κάνε με σαν έναν από τους υπηρέτες σου.

Και σηκώθηκε και ήρθε στον πατέρα του. Και ενώ ήταν ακόμη μακριά, τον είδε ο πατέρας του και τον πόνεσε η ψυχή του και έτρεξε και έπεσε στο λαιμό του και τον φίλησε καλά καλά. Τότε του είπε ο γιος· Πατέρα, ήμαρτον στον ουρανό και σε σένα και δεν αξίζω πια να με πεις παιδί σου. Και ο πατέρας είπε στους υπηρέτες του· βγάλτε και φέρτε την πιο καλή φορεσιά και ντύστε τον και βάλτε δαχτυλίδι στο χέρι του και υποδήματα στα πόδια· και φέρτε και σφάξτε το θρεμμένο μοσχάρι, και ας φάμε και ας χαρούμε· γιατί τούτο το παιδί μου ήταν πεθαμένο και ξανάζησε και ήταν χαμένο και βρέθηκε. Και άρχισαν να διασκεδάζουν.

Και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του στο χωράφι' και όπως ερχόταν και πλησίασε στο σπίτι, άκουσε όργανα και τραγούδια, και κάλεσε έναν από τους υπηρέτες και ζητούσε να μάθει τι τάχα να ήσαν τούτα. Και ο υπηρέτης του είπε πως ήρθε Ο αδελφός σου και ο πατέρας σου έσφαξε το θρεμμένο μοσχάρι, γιατί τον είδε και ήρθε πίσω γερός. Τότε Οργίστηκε και δεν ήθελε να μπει στο σπίτι.

Βγήκε λοιπόν ο πατέρας του και τον παρακαλούσε. Και εκείνος αποκρίθηκε και είπε στον πατέρα· τόσα χρόνια σε δουλεύω και ποτέ δεν παραμέλησα εντολή σου, και ποτέ δεν έδωκες σε μένα ένα κατσίκι για να διασκεδάσω με τους φίλους μου· αλλά όταν ήρθε τούτος ο γιος σου, που σου έφαγε όλο το βίος με τις αμαρτωλές, έσφαξες για χάρη του το θρεμμένο μοσχάρι. Τότε Ο πατέρας του είπε· παιδί μου, συ πάντα είσαι μαζί μου και όλα τα δικά μου είναι δικά σου· αλλά έπρεπε να διασκεδάσουμε και να χαρούμε, γιατί τούτος ο αδελφός σου ήταν πεθαμένος και ξανάζησε και ήταν χαμένος και βρέθηκε

Σειρά συναντήσεων με θέμα την Νέοβυζαντινή Ζωγραφική και τους τρόπους έκφρασής της στην σύγχρονη εικαστική σκηνή.

		Σειρά συναντήσεων με θέμα την Νέοβυζαντινή Ζωγραφική και τους τρόπους έκφρασής της στην σύγχρονη εικαστική σκηνή. Οι Εκδόσεις «Πορφύρα» σας προσκαλούν σε πέντε εκ βαθέων συνομιλίες κατά τις οποίες θα γνωρίσετε ισάριθμους σημαντικούς σύγχρονους εικαστικούς καλλιτέχνες που το έργο τους αντλείται και εμπνέεται από την αρχαία ελληνική ή την βυζαντινή ζωγραφική και εκτείνεται στην σύγχρονη Ελληνική ζωγραφική. Πέντε έγκριτοι επιστήμονες από τον χώρο της ψυχανάλυσης θα αποπειραθούν να «αναγνώσουν» τον προσωπικό κόσμο και το ζωγραφικό σύμπαν του κάθε καλλιτέχνη προσεγγίζοντας τον άνθρωπο και αναλύοντας το έργο του.
Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται Σάββατο μεσημέρι, ώρες 12.00-14.00 στο πατάρι των Εκδόσεων Αρμός, Μαυροκορδάτου 11, Αθήνα 210 3304196, στις εξής ημερομηνίες: 28 Φεβρουαρίου Εικαστικός: π. Σταμάτης Σκλήρης - Ψυχίατρος-ψυχαναλυτής ΕΕΨΨ: Κώστας Εμμανουηλίδης. 7 Μαρτίου Εικαστικός: Μάρκος Καμπάνης – Ψυχολόγος-ψυχαναλύτρια ΕΕΨΨ: Βιολέτα Κωνσταντινίδου. 14 Μαρτίου Εικαστικός: Αλέκος Λεβίδης - Ψυχίατρος-ψυχαναλυτής ΕΕΨΨ: Δημήτρης Κυριαζής. 21 Μαρτίου Εικαστικός: Κώστας Κωνσταντάτος – Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπεύτρια ΕΕΨΨ: Αρετή Σπυροπούλου. 4 Απριλίου Εικαστικός: Γιώργος Κόρδης - Ψυχίατρος-ψυχαναλυτής ΕΨΕ: Κώστας Ζερβός Η επιλογή των εικαστικών έγινε με κριτήριο την οργανική σχέση του έργου τους με την παράδοση της Ελληνικής και Βυζαντινής ζωγραφικής. Οι Εκδόσεις «Πορφύρα» με διάθεση διερεύνησης αυτής της οπτικής εξέδωσαν ένα πρώτο τόμο «Το Βλέμμα του Παντοκράτορα» και προχωρούν σήμερα σε αυτή την ευρύτερη πρωτοβουλία. Το «γιατί» σε αυτή την επιλογή αντικειμένου ακούγεται εύλογο: Η Ελληνική Ζωγραφική είναι ένα μεγάλο ποτάμι που έχει τις πηγές του στην αρχαία Ελλάδα και μέσα από διαδρομές αιώνων, την Ελληνορωμαϊκή και τη Βυζαντινή φάση, εξέβαλλε στην ζωγραφική Τέχνη της Αναγέννησης και εκείθεν στην σύγχρονη Ευρωπαϊκή Τέχνη. Το μεγάλο ρεύμα της Βυζαντινής ζωγραφικής βρήκε την συνέχεια του σε ορισμένες εκφάνσεις της Ρωσικής αγιογραφίας ( π.Χ. Ρουμπλιόφ) και συνεχίζεται σήμερα στην πατρίδα μας. Σήμερα, στις σχολές μας Καλών Τεχνών διδάσκεται η βυζαντινή ζωγραφική και ετοιμάζεται η νέα γενιά Ελλήνων ζωγράφων. Βλέπουμε συχνά βυζαντινής τεχνοτροπίας έργα σε graffiti, πίνακες και χαρακτικά. Παρατηρούμε παράλληλα μία αυξανόμενη παρουσία των Ελλήνων αγιογράφων και των έργων βυζαντινής τεχνοτροπίας στην διεθνή αγορά τέχνης. Στις συν-ομιλίες αυτές θα καταβληθεί προσπάθεια να κατανοηθεί η δημιουργική έμπνευση και η σχέση της με το ασυνείδητο, συμβολικό και φαντασιακό πεδίο, όπως και να ανιχνευθεί το ζωντανό ρεύμα του παλαιού ελληνικού ποταμού ζωγραφικής τέχνης που παραμένει ζωντανό. Για να επιτύχει αυτή η επιθυμητή εσωτερική ανάγνωση του νοήματος της καλλιτεχνικής εργασίας του κάθε καλλιτέχνη, ένας ειδικός στην ψυχανάλυση και την ψυχιατρική θα συζητήσει δημόσια με κάθε εικαστικό επιχειρώντας να κατανοήσει τον άνθρωπο καλλιτέχνη και το έργο του και να αναδείξει πιθανές διαδρομές του «αισθητικού αντικειμένου» με το ατομικό και κοινωνικό νεοελληνικό ασυνείδητο. Επιμελητές της σειράς: Δρ. Δημήτρης Κυριαζής, Ψυχίατρος-Ψυχαναλυτής π. Σταμάτης Σκλήρης, Ιερέας-Αγιογράφος, Ίρις Κρητικού, Ιστορικός Τέχνης, Κόστος συμμετοχής: 8€ η μία συνάντηση/για φοιτητές και άνεργους 6€. Προαγορά όλων των συναντήσεων, 35€ (με κατάθεση στο λογαριασμό: 5049 0126 04 731, IBAN: GR 4601720490005049 0126 04 731, Τράπεζα Πειραιώς. Αποστολή καταθετηρίου στο marketing@porphyrabooks.gr ή στο φαξ 210 6252159). Για κρατήσεις θέσεων επικοινωνήστε με τις Εκδόσεις Πορφύρα, 213 0291224, κα Καλλιόπη Παναγοπούλου. Χορηγός επικοινωνίας: