Η Εκκλησία είναι «ένας πνευματικός εκρηκτικός μηχανισμός», όπως είχε δηλώσει, σαν σήμερα το 2008, ο μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος όταν εκλέχτηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Την Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008, ύστερα από την συνεδρίαση στον Ιερό
Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών υπό την προεδρία του
Σεβ. Μητροπολίτου Καρυστίας και παρουσία του υπουργού Εθνικής Παιδείας
και Θρησκευμάτων Ευριπίδου Στυλιανίδη,
εξελέγη νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος
(Λιάπης), λαμβάνοντας την απόλυτη πλειοψηφία από τον δεύτερο κιόλας
γύρο.
Επί συνόλου 74 Αρχιερέων ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών έλαβε 45 ψήφους
έναντι 27 του Σεβ. Μητροπολίτου Σπάρτης κ. Ευσταθίου, ενώ στη κάλπη
βρέθηκαν και δύο λευκά.
Λίγα λόγια για τις σπουδές του
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών γεννήθηκε το έτος 1938 στα Οινόφυτα
Βοιωτίας. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής
Σχολής και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε
υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις Βυζαντινές
σπουδές.
Μεταπτυχιακές σπουδές έκανε στην Αυστρία και στο Μόναχο της
Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική
Εταιρεία στην Αθήνα και δίδαξε ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή και σε
Γυμνάσια των Αθηνών και της Βοιωτίας. Το 1967 χειροτονήθηκε Διάκονος και
Πρεσβύτερος και εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή καριέρα του. Υπηρέτησε
ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά
(1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς
Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας από το 1967 έως το 1978 και
Αρχιεγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου από το 1978 έως το 1981, οπότε εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας.
Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής
Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας και Υποτροφιών, και εργάσθηκε
ως αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Υπήρξε μέλος μικτών Επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για τη μελέτη
θεμάτων για τη μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική
εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου
Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική τάξη και παρουσία της πολιτικής ηγεσίας
και εκπροσώπων όλων της Αρχών της χώρας τελέσθηκε το Σάββατο 16
Φεβρουαρίου στον Ι. Καθεδρικό Ναό των Αθηνών η ενθρόνιση του νέου
Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου. Αναγνώσθηκε η
εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και το Προεδρικό
Διάταγμα για την εκλογή του. Τον νέο προκαθήμενο της ελλαδικής Εκκλησίας
προσφώνησαν κατάλληλα ο τοποτηρητής της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών Σεβ.
Μητροπολίτης Καρυστίας κ. Σεραφείμ, ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού
Πατριαρχείου Σεβ. Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, εκ μέρους της
κυβερνήσεως ο υπουργός Εθν. Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδης
Στυλιανίδης και εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων ο πρόεδρος της
Δημήτριος Σιούφας, ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης και εκ μέρους της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών ο Πρωτοσύγκελλος π. Θωμάς Συνοδινός.
Ο λόγος του νέου Αρχιεπισκόπου
Εντύπωση προκάλεσε η πρώτη δήλωση του νέου Αρχιεπισκόπου, ο οποίος
μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η Εκκλησία ενδιαφέρεται να προσλάβει τον κόσμο
και να τον μεταμορφώσει: «Δεν έχω να καταθέσω προγραμματικές δηλώσεις.
Άλλωστε αυτές είναι ήδη διατυπωμένες άπαξ και με περισσή σαφήνεια επί
του Σταυρού.
Η Εκκλησία πορεύεται μέσα στην Ιστορία και τον κόσμο, αλλά δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Δεν ενδιαφέρεται να αντιπαρατεθεί προς κάτι η κάποιον, αλλά να προσλάβει τον κόσμο και να τον μεταμορφώσει. Δεν καλείται να είναι το λίπασμα για τα διακοσμητικά φυτά αυτού του κόσμου, αλλά γίνεται συνεχώς ένας πνευματικός εκρηκτικός μηχανισμός που ανατινάζει τον κόσμο και τον κάνει Εκκλησία.
Κι εμείς οι διάκονοι της Εκκλησίας, δεν υπάρχουμε για να αντιπαραθέτουμε επιμέρους απόψεις εναντίον άλλων απόψεων οι ιδεολογικές αντιλήψεις έναντι άλλων ιδεολογιών, ούτε δικαιούμαστε να στρατευτούμε σε μια ιδεοπολιτική επιλογή εναντιούμενοι σε κάποιαν άλλη. Διότι τότε δεν θα είμαστε Εκκλησία, αλλά μια θρησκευτική παράταξη, αυτοπεριορισμένη στη στενωπό των ιδεών της, αφού λησμόνησε ότι ο δρόμος που έχουμε να δείξουμε στους ανθρώπους και η αλήθεια που έχουμε χρέος να μαρτυρούμε δεν είναι μια ιδεολογία αλλά ένα πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η «οδός, η αλήθεια και η Ζωή».
Η Εκκλησία πορεύεται μέσα στην Ιστορία και τον κόσμο, αλλά δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Δεν ενδιαφέρεται να αντιπαρατεθεί προς κάτι η κάποιον, αλλά να προσλάβει τον κόσμο και να τον μεταμορφώσει. Δεν καλείται να είναι το λίπασμα για τα διακοσμητικά φυτά αυτού του κόσμου, αλλά γίνεται συνεχώς ένας πνευματικός εκρηκτικός μηχανισμός που ανατινάζει τον κόσμο και τον κάνει Εκκλησία.
Κι εμείς οι διάκονοι της Εκκλησίας, δεν υπάρχουμε για να αντιπαραθέτουμε επιμέρους απόψεις εναντίον άλλων απόψεων οι ιδεολογικές αντιλήψεις έναντι άλλων ιδεολογιών, ούτε δικαιούμαστε να στρατευτούμε σε μια ιδεοπολιτική επιλογή εναντιούμενοι σε κάποιαν άλλη. Διότι τότε δεν θα είμαστε Εκκλησία, αλλά μια θρησκευτική παράταξη, αυτοπεριορισμένη στη στενωπό των ιδεών της, αφού λησμόνησε ότι ο δρόμος που έχουμε να δείξουμε στους ανθρώπους και η αλήθεια που έχουμε χρέος να μαρτυρούμε δεν είναι μια ιδεολογία αλλά ένα πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η «οδός, η αλήθεια και η Ζωή».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου