Δελτίο Τύπου και Αφίσα για πανελλαδική εκστρατεία ΑΠΟΣΤΟΛΗ - SANΙ

Δελτίο Τύπου

Τα Sani Sensitive και η  «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» δίπλα στην Τρίτη Ηλικία, ξεκινούν Πανελλαδική εκστρατεία  για την Άνοια.

Αθήνα, Οκτώβριος  2015

Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Ηλικιωμένων, η 100% ελληνική εταιρία ΜΕΓΑ και τα ελληνικά προϊόντα προσωπικής φροντίδας Sani Sensitive, βρίσκονται για ακόμη μια φορά ανθρώπινα δίπλα στην Ώριμη Ηλικία της χώρας και στηρίζουν τον Φιλανθρωπικό Οργανισμό «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε μια μεγάλη πανελλαδική εκστρατεία ενημέρωσης και πρόληψης για την Άνοια. Πρόκειται για ένα νέο πρόγραμμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που εστιάζει στην υγεία της Τρίτης Ηλικίας αφού υπολογίζεται ότι περίπου 200.000 άνθρωποι πάσχουν από άνοια στην Ελλάδα.

Η εκστρατεία ενημέρωσης και πρόληψης θα ταξιδέψει σε 25 πόλεις και νησιά της Ελλάδας, από ακριτικές περιοχές μέχρι μεγάλα αστικά κέντρα, προκειμένου να δώσει την ευκαιρία σε ανθρώπους άνω των 60 ετών να πραγματοποιήσουν δωρεάν τεστ μνήμης από ειδικευμένους επιστήμονες και να ενημερωθούν για τους παράγοντες κινδύνου και τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης της νόσου. Στο πλαίσιο του προγράμματος θα λάβουν χώρα ενημερωτικές ομιλίες στην κοινότητα σχετικά με τη νόσο καθώς και εκπαιδευτικά σεμινάρια προς το προσωπικό των Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΜΦΗ).

Ο Γενικός Διευθυντής της ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ κ. Κ. Δήμτσας δήλωσε σχετικά: «Για όλους εμάς στην ΑΠΟΣΤΟΛΗ οι συμπολίτες μας που βρίσκονται σε ώριμη ηλικία, αποτελούν μία από τις σημαντικότερες προτεραιότητες. Κύριο μέλημά μας είναι να τους συμπαραστεκόμαστε με απόλυτο σεβασμό και να τους προσφέρουμε τη δυνατότητα να ζουν με αξιοπρέπεια. Αυτή τη δύσκολη εποχή, δίνουμε μεγάλη έμφαση στη στήριξη ανθρώπων που βρίσκονται σε οικονομική ανέχεια και πάσχουν από σοβαρές ασθένειες όπως η νόσος Alzheimer. Στο πλαίσιο αυτό υλοποιούμε συνεχώς δράσεις με διττό στόχο. Να βοηθήσουμε κατ αρχήν τα ίδια τα άτομα που αντιμετωπίζουν τη νόσο και επιπλέον να εκπαιδεύσουμε και να σταθούμε δίπλα σε αυτούς που περιθάλπτουν τους ασθενείς με άνοια ώστε μπορούν να γίνουν πιο αποτελεσματικοί στην φροντίδα που παρέχουν.»

Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιες από τις περιοχές που θα επισκεφτεί η ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Διδυμότειχο, Φλώρινα, Σύμη, Κως, Νίσυρος, Μαθράκι, Ερεικούσα, Οθωνοί, Κέρκυρα, Ιωάννινα, Ηράκλειο Κρήτης, Ρόδος, Τήλος, Μυτιλήνη, Κάσος, Σάμος, Ικαρία, Φούρνοι κ.ά. Το πρόγραμμα ξεκινά τον Οκτώβριο από τη Χίο και σταδιακά θα επισκεφθεί όλους τους υπόλοιπους σταθμούς.

Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποτελεί συνέχεια σημαντικών δράσεων των προϊόντων Sani για την Τρίτη Ηλικία, ενώ εντάσσεται στο συνολικό πρόγραμμα Εταιρικής Υπευθυνότητας της ΜΕΓΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ Α.Ε.

Η σημασία της ευαισθητοποίησης για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου

Η ευαισθητοποίηση του κόσμου προκειμένου να επιτυγχάνεται η έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι αποφασιστικής σημασίας, διότι τότε οι φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την πορεία της νόσου και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών και των φροντιστών τους. Κομβικό ρόλο σε αυτό παίζουν τόσο οι δράσεις ευαισθητοποίησης μέσα από σεμινάρια, ομιλίες και συνέδρια όσο και ο νευροψυχολογικός έλεγχος (τεστ μνήμης, προσοχής, συγκέντρωσης, οπτικοχωρικών και εκτελεστικών λειτουργιών, κλίμακα διάθεσης), όπου με ακρίβεια μπορούν να διαγνωσθούν σε αρχικό ακόμα στάδιο διαταραχές των ανώτερων γνωσιακών λειτουργών και ο ασθενής άμεσα να τεθεί σε θεραπευτικό πρόγραμμα.

Στο «Καρέλλειο Ολοκληρωμένη Μονάδα Αντιμετώπισης Alzheimer και Συναφών Παθήσεων» του Φιλανθρωπικού Οργανισμού ΑΠΟΣΤΟΛΗ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών λειτουργεί Ιατρείο Μνήμης για πλήρη κλινικό νευροψυχολογικό έλεγχο των ασθενών προκειμένου να διαγιγνώσκεται η νόσος με βάση τα διεθνή διαγνωστικά κριτήρια, καθώς και Κέντρο Ημέρας και Μονάδα Μόνιμης και Βραχείας Φιλοξενίας όπου οι ασθενείς συμμετέχουν σε προγράμματα νοητικής ενδυνάμωσης από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό  τα οποία σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική τους αγωγή αποτελούν την πλέον κατάλληλη μέθοδο αντιμετώπισης των προβλημάτων της νόσου

Σχετικά με τη δήθεν προνομιακή εξαίρεση της Εκκλησίας της Ελλάδος από τους ελέγχους κινήσεως κεφαλαίων

Σε σχέση με ανεύθυνα δημοσιεύματα, κατά τα οποία δήθεν «η Εκκλησία» (συλλήβδην) «εξαιρέθηκε» προνομιακά από τους περιορισμούς αναλήψεως μετρητών και κίνησης κεφαλαίων (capital controls), σε αντίθεση με τους έλληνες πολίτες, διευκρινίζεται προς αποκατάσταση της αλήθειας :

α. η Υπουργική Απόφαση (Οικονομικών) της 25.9.2015 (ΦΕΚ Β΄ 2100) δεν κατήργησε τους κεφαλαιακούς ελέγχους για τους φορείς της Εκκλησίας, αλλά αύξησε το μηνιαίο όριο αναλήψεως μετρητών ειδικά για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις υπόλοιπες Ιερές Μητροπόλεις της χώρας και υπό τον όρο ότι πρόκειται για ανάληψη από ένα πιστωτικό ίδρυμα και από ένα τραπεζικό λογαριασμό κάθε μήνα.

β. η αύξηση ορίου αναλήψεως αφορά μόνο στις Ι. Μητροπόλεις και δεν αφορά σε φυσικά πρόσωπα (εφημέριους, μοναχούς, Μητροπολίτες κ.λπ.) ούτε στα υπόλοιπα νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας (στον κεντρικό φορέα της «Εκκλησίας της Ελλάδος» ως νομικό πρόσωπο, στις Ι. Μονές κ.λπ.).

γ. οι λόγοι της αύξησης του μηνιαίου ορίου αναλήψεως μετρητών ήταν η ώς σήμερα δυσχέρεια καταβολής τακτικών και εκτάκτων επιδομάτων βοήθειας σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς απόρους και οικογένειες από τα Φιλόπτωχα Ταμεία των Μητροπόλεων, καθώς η υλική βοήθεια προς αυτούς δεν διεκπεραιωνόταν ώς σήμερα διατραπεζικά, όπως επίσης και η διευκόλυνση πληρωμής εξόδων για τα συσσίτια, εξόφλησης τρεχουσών υποχρεώσεων λειτουργίας των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων (γηροκομεία, άσυλα ανιάτων κ.λπ.) των Μητροπόλεων.

Επομένως η αύξηση του ορίου αναλήψεως μετρητών ήρθε να αποτρέψει την παράλυση του προνοιακού έργου των προαναφερθέντων εκκλησιαστικών φορέων δημοσίου δικαίου και όχι να θεσπίσει κάποιο προνόμιο υπέρ προσώπων, όπως ερμηνεύθηκε από ορισμένα δημοσιεύματα με σκανδαλοθηρική πρόθεση.

Eκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΩΝΑΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Έλωνας, από την Νότια Κυνουρία και από την Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας, υποδέχεται την Κυριακή 18 Οκτωβρίου ο Πειραιάς, στο πλαίσιο των εορτασμών των ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ 2015, που πραγματοποιούνται στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πειραιώς από 18-28 Οκτωβρίου 2015.

Η υποδοχή της Ιεράς Εικόνας θα πραγματοποιηθεί στις 6.00 το απόγευμα της Κυριακής από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ με την παρουσία του πιστού λαού και των εκπροσώπων της πόλεως του Πειραιά.

Οι εκδηλώσεις θα διαρκέσουν έντεκα ημέρες και περιλαμβάνουν καθημερινώς:

7:00-9:00 π.μ. Όρθρο και Θεία Λειτουργία.

11.30π.μ. Ιερά Παράκληση στην Παναγία την Έλωνα

6:00-7:00μ.μ. Εσπερινός και Ιερά Παράκληση στην Παναγία την Έλωνα

7:00-8:00 Ομιλία εντός του Ιερού Ναού από τους: π. Συμέων Παπαδόπουλο αδελφό της Ιεράς Μονής Σινά,  π. Γεώργιο Σχοινά (Άγιο Δημήτριο Λουμπαρδιάρη),  Γέροντα Σπυρίδωνα Δεναξά, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Χοζοβιωτίσσης Αμοργού,  π. Σπυρίδωνα Βασιλάκο, (από Ι.Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας), π. Σεραφείμ Στεργίου, Ηγούμενο της Ιεράς  Μονής Οσίου Νικάνορος Γρεβενών, π. Ανδρέα Κονάνο (Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών), π. Μάξιμο Χατζή (Ι. Μητρόπολη Εδέσσης), Γέροντας Ανανίας Κουστένης, π. Μεθόδιος Κρητικός, Ηγούμενος του Ιερού Ησυχαστηρίου Αναστάντος Χριστού, Βαρνάβα Αττικής, π. Εφραίμ Παναούσης (Ι. ΜΟνή Παναγίας Χρυσοπηγής), Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ

9:30 - 01:00 π.μ. Ιερά Αγρυπνία.

Γιά το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων μπορείται να επισκευθείτε την ιστοσελίδα του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Πειραιώς ( www. agios-dimitrios.blogspot.com

 

)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ 2015 Άγιος Δημήτριος Πειραιώς

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ – 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ

Λουκ. η΄, 5-15

Ἡ παραβολή τοῦ σπορέα, πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο στήν εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἡ πρώτη σέ μία σειρά παραβολῶν, πού ὅλες μαζί λέγονται παραβολές τῆς βασιλείας, γιατί κεντρικό τους θέμα εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν παραβολή αὐτή ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τό ἔργο τοῦ σπορέα – Χριστοῦ κι ἐπιπλέον θυμίζει στούς πιστούς τήν ἀνάγκη τῆς καρποφορίας, πού εἶναι τό ἀποτέλεσμα τοῦ κηρυκτικοῦ ἀλλά καί τοῦ ἁγιαστικοῦ ἔργου της.

Ὅταν ὁ Ἰησοῦς Χριστός, μετά τό Βάπτισμά του, τραβήχτηκε στήν ἔρημο καί νήστεψε σαράντα μέρες, ἦρθε μία στιγμή πού πείνασε. Τότε ὁ διάβολος τοῦ εἶπε πώς, ἄν εἶναι υἱός τοῦ Θεοῦ, μπορεῖ μέ μία λέξη νά κάνει τίς πέτρες ψωμιά καί νά φάει. Κι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πού δέν ὑπέκυψε στόν πειρασμό, τοῦ ἀπάντησε: «οὐκ ἐπ’ ἄρτω μόνω ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένω διά στόματος Θεοῦ». Τό ψωμί συντηρεῖ τό ὑλικό σῶμα, ὅμως ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι μόνο ὅ,τι φαίνεται˙ δέν εἶναι μόνο σῶμα· εἶναι καί ψυχή. Καί ἡ ψυχή γιά νά ζήσει ἔχει κι ἐκείνη ἀνάγκη ἀπό τροφή, τροφή πνευματική, πού εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Τό ψωμί, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη τροφή, στηρίζει τό ἀνθρώπινο σῶμα. Κι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι τό ψωμί πού τρέφει καί στηρίζει τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πώς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι τόσο ἀναγκαῖος καί ἀπαραίτητος γιά τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου ὅσο καί ἡ καθημερινή τροφή. Μᾶλλον δέ, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι πιό ἀναγκαῖος ἀπό τήν ὑλική τροφή.

Ἡ εὐθύνη τῶν κληρικῶν ἀπέναντι στόν λόγο τοῦ Θεοῦ εἶναι τεράστια. Οἱ ἱερεῖς ὀφείλουμε νά κηρύττουμε τό εὐαγγέλιο τῆς θείας ἀλήθειας ἀνελλιπῶς στή ζωή μας. Τό κήρυγμα εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί οἱ ἱερεῖς εἴμαστε ἁπλῶς διάκονοι, ὑπηρέτες τοῦ λόγου. Δέν κηρύττουμε δικά μας λόγια καί δική μας σοφία. Μεταδίδουμε στούς πιστούς τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀκριβῶς μεταδίδουμε τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Κυρίου, τή θεία Κοινωνία. Κι’ αὐτό γίνεται ὄχι μέ τή δική μας ἀνθρώπινη δύναμη, ἀλλά μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τή συνέργεια τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

Ὑπάρχει, ὅμως, ἀδελφοί μου, καί ἡ εὐθύνη τῶν πιστῶν ἀπέναντι στόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὅποιος ἀθετεῖ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, τόν λόγο πού κηρύττει ἡ Ἐκκλησία, περιφρονεῖ τόν ἴδιο τόν Θεό. Οἱ πιστοί δέν ἀρκεῖ νά εἶναι μόνο ἀκροατές τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ποιητές. Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος γράφει πώς ἐκεῖνοι πού ἀρκοῦνται στό νά ἀκοῦν μόνο τά κηρύγματα, χωρίς νά κάνουν πράξη ὅσα ἀκοῦν καί διδάσκονται, παραλογίζονται καί ἐξαπατοῦν τόν ἑαυτό τους ὅτι τάχα κάτι κάνουν.

Ἄς μήν ξεχνοῦμε, ἀγαπητοί μου, πώς ὅλοι, κληρικοί καί λαϊκοί, εἴμαστε «διδακτοί Θεοῦ» καί ἑπομένως ὑπεύθυνοι ἀπέναντι στόν θεῖο λόγο. Ὁ Μέγας Βασίλειος, γι’ αὐτή τήν κοινή εὐθύνη καί ἐκείνων πού κηρύττουν καί ἐκείνων πού ἀκοῦν τόν θεῖο λόγο, λέει τά ἑξῆς, σάν προσευχή, στήν ἀρχή μίας ὁμιλίας του: «Εὐξώμεθα, οὖν, ἐμοί τήν οἰκονομίαν λόγου ἄμεμπτον καί ὑμῖν ἔγκαρπον τήν διδασκαλίαν γενέσθαι». Ὅποιος κηρύττει, ὀφείλει νά κηρύττει ἀμέμπτως καί ὅσοι ἀκοῦν, ἔχουν χρέος νά ἀκοῦν ἐγκάρπως, δηλαδή νά καρποφοροῦν, νά κάνουν πράξη στή ζωή τούς τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ο Απόστολος της Κυριακής 11 Οκτωβρίου - Των Πατέρων της Ζ᾽ Οικουμενικής Συνόδου

Τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀκολουθεῖ

πλανερὲς διδασκαλίες

συμβούλεψέ τον μιὰ δυὸ φορές,

κι ἂν δὲν ἀκούσει ἄφησέ τον,

μὲ τὴ βεβαιότητα πὼς αὐτὸς

ἔχει πιὰ διαστραφεῖ καὶ ἁμαρτάνει,

καταδικάζοντας ἔτσι

ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτό του.

(Τιτ. γ´ 8-15)

Τέκνον Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιίστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. ῞Οταν πέμψω ᾿Αρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ ᾿Απολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. Μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. ᾿Ασπάζονταί σε οἱ μετ᾿ ἐμοῦ πάντες. ῎Ασπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. ῾Η χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.  

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Παιδί μου Τίτε, αὐτὰ τὰ λόγια εἶναι ἀξιόπιστα καὶ θέλω νὰ τὰ βεβαιώνεις μὲ τὴν προσωπική σου μαρτυρία, ὥστε ὅσοι ἔχουν πιστέψει στὸν Θεὸ νὰ φροντίζουν νὰ πρωτοστατοῦν σὲ καλὰ ἔργα. Αὐτὰ εἶναι τὰ καλὰ καὶ τὰ χρήσιμα στοὺς ἀνθρώπους. ᾿Απὸ τὸ ἄλλο μέρος, νὰ ἀποφεύγεις τὶς ἀνόητες ἀναζητήσεις σὲ γενεαλογικοὺς καταλόγους, τὶς φιλονικίες καὶ τὶς διαμάχες γύρω ἀπὸ τὶς διατάξεις τοῦ ἰουδαϊκοῦ νόμου, γιατὶ ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀνώφελα καὶ μάταια. Τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀκολουθεῖ πλανερὲς διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μιὰ δυὸ φορές, κι ἂν δὲν ἀκούσει ἄφησέ τον, μὲ τὴ βεβαιότητα πὼς αὐτὸς ἔχει πιὰ διαστραφεῖ καὶ ἁμαρτάνει, καταδικάζοντας ἔτσι ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτό του.  ῞Οταν θὰ σοῦ στείλω τὸν ᾿Αρτεμᾶ ἢ τὸν Τυχικό, ἔλα τὸ συντομότερο νὰ μὲ συναντήσεις στὴ Νικόπολη, γιατὶ ἐκεῖ ἀποφάσισα νὰ περάσω τὸν χειμώνα. Τὸν Ζηνᾶ τὸν νομικὸ καὶ τὸν ᾿Απολλώ, νὰ τοὺς ἐφοδιάσεις πλουσιοπάροχα μὲ ὅ,τι χρειάζονται γιὰ τὸ ταξίδι τους, ὥστε νὰ μὴν τοὺς λείψει τίποτα. ῍Ας μαθαίνουν καὶ οἱ δικοί μας νὰ πρωτοστατοῦν σὲ καλὰ ἔργα, γιὰ ν’ ἀντιμετωπίζουν τὶς ἐπείγουσες ὑλικὲς ἀνάγκες, ὥστε ἡ ζωή τους νὰ μὴν εἶναι ἄκαρπη. Σὲ χαιρετοῦν ὅλοι ὅσοι εἶναι μαζί μου. Χαιρέτησε τοὺς πιστοὺς ποὺ μᾶς ἀγαποῦν. ῾Η χάρη νὰ εἶναι μαζὶ μὲ ὅλους σας. ᾿Αμήν.

 http://www.synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3570:o-apostolos-tis-kyriakis-11-oktovriou-ton-pateron-tis-z-oikoumenikis-synodou&catid=30&Itemid=143

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 11 Οκτωβρίου 2015 - Δ´ Λουκά

Σ’ ἐσᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς

νὰ γνωρίσετε

τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας του,

ἐνῶ στοὺς ὑπολοίπους

αὐτὰ δίνονται μὲ παραβολές,

ὥστε νὰ κοιτάζουν ἀλλὰ

νὰ μὴ βλέπουν καὶ ν’ ἀκοῦνε

ἀλλὰ νὰ μὴν καταλαβαίνουν.

(Λουκ. η´ 5-15)

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ᾿Εξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. Καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν  ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ᾿Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· Τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη. ῾Ο δὲ εἶπεν· ῾Υμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. ῎Εστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ῾Ο σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. Οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. Τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. Τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.

Ταῦτα λέγων ἐφώνει· ῾Ο ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Εἶπε ὁ Κύριος αὐτὴ τὴν παραβολή· «Βγῆκε ὁ σποριὰς γιὰ νὰ σπείρει τὸν σπόρο του· καθὼς ἔσπερνε, μερικοὶ σπόροι ἔπεσαν στὸν δρόμο, ὅπου καταπατήθηκαν, καὶ τοὺς ἔφαγαν τὰ πουλιά. ῎Αλλοι ἔπεσαν στὶς πέτρες καί, ὅταν φύτρωσαν, ξεράθηκαν, γιατὶ δὲν εἶχε ὑγρασία. ῎Αλλοι σπόροι ἔπεσαν ἀνάμεσα σὲ ἀγκάθια καί, ὅταν αὐτὰ φύτρωσαν μαζί τους, τοὺς ἔπνιξαν. ῎Αλλοι ὅμως ἔπεσαν στὸ γόνιμο ἔδαφος, φύτρωσαν κι ἔδωσαν καρπὸ ἑκατὸ φορὲς περισσότερο».  Οἱ μαθητές του τότε τὸν ρωτοῦσαν· «Τί σημαίνει ἡ παραβολὴ αὐτή;» ᾿Εκεῖνος τοὺς ἀπάντησε· «Σ’ ἐσᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς νὰ γνωρίσετε τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας του, ἐνῶ στοὺς ὑπολοίπους αὐτὰ δίνονται μὲ παραβολές, ὥστε νὰ κοιτάζουν ἀλλὰ νὰ μὴ βλέπουν καὶ ν’ ἀκοῦνε ἀλλὰ νὰ μὴν καταλαβαίνουν». «῾Η παραβολὴ αὐτὴ σημαίνει τὸ ἑξῆς· ῾Ο σπόρος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Οἱ σπόροι ποὺ ἔπεσαν στὸν δρόμο εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἄκουσαν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ· ἔρχεται ὅμως ὕστερα ὁ διάβολος καὶ τὸν παίρνει ἀπ’ τὶς καρδιές τους, γιὰ νὰ μὴν πιστέψουν καὶ σωθοῦν. Οἱ σπόροι ποὺ ἔπεσαν στὸ πετρῶδες ἔδαφος εἶναι ἐκεῖνοι πού, ὅταν ἀκούσουν τὸν λόγο, τὸν δέχονται μὲ χαρά, δὲν ἔχουν ὅμως ρίζα· γι’ αὐτὸ πιστεύουν γιὰ λίγο διάστημα καί, ὅταν ἔρθει ὁ καιρὸς τῆς δοκιμασίας, ἀπομακρύνονται. Αὐτοὶ ποὺ ἔπεσαν στ’ ἀγκάθια εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἄκουσαν τὸν λόγο, συμπορεύονται ὅμως μὲ τὶς φροντίδες, μὲ τὸν πλοῦτο καὶ τὶς ἀπολαύσεις τῆς ζωῆς, πνίγονται ἀπ’ αὐτὰ καὶ δὲν καρποφοροῦν. Μὲ τὸν σπόρο ποὺ ἔπεσε στὸ γόνιμο ἔδαφος ἐννοοῦνται ὅσοι ἄκουσαν τὸν λόγο μὲ καλὴ καὶ ἀγαθὴ καρδιά, τὸν φυλᾶνε μέσα τους καὶ καρποφοροῦν μὲ ὑπομονή». ᾿Αφοῦ τὰ εἶπε ὅλα αὐτά, πρόσθεσε μὲ ἔμφαση· «῞Οποιος ἔχει αὐτιὰ γιὰ ν’ ἀκούει ἂς τὰ ἀκούει».

 http://www.synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3569:to-evaggelio-tis-kyriakis-11-oktovriou-2015-d-louka&catid=32&Itemid=145

«Κωνσταντίνος: ο σωτήρας της ανθρωπότητας»

Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας στη μελέτη του ιστορικού Πολ Βεν

Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ

Ορισμένες παρεξηγήσεις και αδικίες, οι οποίες βαρύνουν τον πρώτο Βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, προσπαθεί να αποκαταστήσει ο κορυφαίος Γάλλος φιλόλογος και ιστορικός Πολ Βεν.

Μελετάει κυρίως το πέρασμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από την τελετουργία του παγανισμού στο νέο πνεύμα του χριστιανισμού. Και πώς εν τέλει ο χριστιανισμός δεν απευθύνθηκε σε μία θρησκευτική σέκτα, η οποία υιοθετήθηκε από μία ελίτ, αλλά έγινε η επικρατούσα θρησκεία της νέας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Από το πρώτο κεφάλαιο της μελέτης του «Οταν ο κόσμος μας έγινε χριστιανικός (312 - 394 μ.Χ.)» (μτφρ.: Γιώργος Καράμπελας, εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελίδες 201, τιμή: 23 ―) προαναγγέλλει με θετικό πρόσημο την προσφορά τού πρώτου Βυζαντινού αυτοκράτορα. Τολμάει να το τιτλοφορήσει -και δεν είναι Ελληνας ιστορικός, στον οποίο μπορεί να του καταλογίσεις εθνικιστική πρόθεση-: «Κωνσταντίνος: ο σωτήρας της ανθρωπότητας».

Το έτος 312 μ.Χ. είναι η χρονολογία-σταθμός για τη νέα αυτοκρατορία που κρατήθηκε ζωντανή πάνω από χίλια χρόνια. «[...] Ο Κωνσταντίνος, ο ήρωας αυτής της θαυμαστής ιστορίας, ασπάστηκε τον χριστιανισμό έπειτα από ένα όνειρο («Εν τούτω νίκα»)». Εκτιμάται ότι εκείνη την εποχή, μόλις ένα 5 ή 10% του πληθυσμού της Αυτοκρατορίας ήταν χριστιανοί.

Τι άνθρωπος, όμως, ήταν ο Κωνσταντίνος; Ο Πολ Βεν υποστηρίζει ότι δεν ήταν καθόλου κυνικός υπολογιστής ή προληπτικός, όπως έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ιστορικών και αναγνωστών. Διέθετε όραμα, προτού ακόμη καλά καλά γίνει ηγεμόνας της Δύσης -γιατί από εκεί ξεκίνησε- ωσότου στραφεί στο ανατολικό κομμάτι του ακόμη τότε ενιαίου ρωμαϊκού κόσμου.

Ο Κωνσταντίνος είναι γύρω στα τριάντα πέντε, όταν μεταστρέφεται θρησκευτικά και αφήνει πίσω του την παλαιά παγανιστική κοσμοθεωρία, δεν γκρεμίζει, όμως, τους αρχαίους ναούς και δεν διώκει τους παγανιστές. Αντιθέτως, δεν τους αποκλείει από τις θέσεις εξουσίας, γιατί καταλαβαίνει ότι οι εχθροί -οι μελλοντικοί- θα προέλθουν εκ των έσω, από το νέο δόγμα. Εάν, λοιπόν, πολεμάει με κάτι, αυτές είναι αιρέσεις, γιατί αμφισβητούν την ορθοδοξία του αυτοκράτορα.

Ουδέποτε διετάραξε τόσο την ισορροπία μεταξύ των δύο θρησκειών, βάζοντάς τα με τον παγανισμό, όσο ευνοώντας τους χριστιανούς: έδειχνε σε όλους τους υπηκόους του ότι ο ηγεμόνας τους ήταν χριστιανός, αποκαλούσε τον παγανισμό χαμερπή πρόληψη στα επίσημα κείμενά του και επιφύλασσε αποκλειστικά στη χριστιανική θρησκεία τις παραδοσιακές αυτοκρατορικές δωρεές (οικοδόμησε πολλές εκκλησίες, αλλά κανένα παγανιστικό ναό). Ο Κωνσταντίνος παραμένει, όπως κάθε αυτοκράτορας, ο Μέγας Ποντίφικας του παγανισμού, ωστόσο συμπεριφέρεται σ' όλα τα πεδία ως προστάτης των χριστιανών και μόνον αυτών.

Ο νέος προσήλυτος του χριστιανισμού, επειδή δεν είναι ένας κοινός θνητός, θεωρεί τον εαυτό του εκλεκτό και ότι η θεία βούληση τού έχει αναθέσει να παίξει έναν προνοιακό ρόλο στη χιλιαστική οικονομία της Σωτηρίας.

«Ωστόσο», σχολιάζει ο ο Πολ Βεν, «η υπερβολή αυτή δεν έχει τίποτα το απίστευτο, τυποποιείται κι αυτή, γιατί συμβαίνει κάποτε ένας απόλυτος μονάρχης, ένας στοχαστής, ένας θρησκευτικός ή πολιτικός ηγέτης να πιστεύει ότι έχει κληθεί να σώσει την ανθρωπότητα, να φέρει επανάσταση στην πορεία του κόσμου. το μεγαλύτερο λάθος θα ήταν να αμφιβάλλει κανείς για την ειλικρίνειά του».

Οταν ο Πολ Βεν έρχεται στο συμπέρασμα, δείχνει ότι έχει αποφασίσει από την αρχή να αντιμετωπίσει με συμπάθεια τον Κωνσταντίνο. Γι' αυτό δεν μας ξαφνιάζει:

Ο ήρωας αυτής της θαυμαστής ιστορίας ασπάστηκε τον χριστιανισμό έπειτα από ένα όνειρο: «Εν τούτω νίκα» «Η εποποιία του υπήρξε μια σταυροφορία εξίσου εγκόσμια όσο και πνευματική· κατέληξε, σε δύο στάδια, να καθιερώσει την ανεξιθρησκία και να ξαναενώσει αυτή την Αυτοκρατορία υπό το σκήπτρο του Κωνσταντίνου και μόνο, ο οποίος θεωρούσε τον εαυτό του πνευματικό απελεθευρωτή του κόσμου μέσα από τις κατακτήσεις του· επεκτείνοντας τις τελευταίες, επέκτεινε τη βασιλεία του Χριστού».

Εν κατακλείδι, ο Κωνσταντίνος έπαιξε το ρόλο του επικεφαλής μιας παγανιστικοχριστιανικής αυτοκρατορίας. Το μεγάλο του σχέδιο ήταν ακόμη να επιτύχει στην πράξη τον μυστικό θρίαμβο του Χριστού και να βάλει τέλος στη βασιλεία των ψεύτικων θεών.

«Από ευσέβεια, για τη σωτηρία των υπηκόων του, ακόμα και του ανθρώπινου γένους, και όχι χάριν ενός δόγματος πολιτικής υπακοής», αποφαίνεται ο ξένος ιστορικός. Δηλαδή, ο Κωνσταντίνος «θυσίασε» μία ολόκληρη αυτοκρατορία για να σώσει την ψυχή, τη δική του και των υπηκόων του; Μήπως έτσι δεν είναι όλοι οι οραματιστές; Είναι; 

 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=426183

διά

 http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2015/07/blog-post_29.html