Χαιρετισμός Φοιτητών Διαφόρων Σχολών του Α.Π.Θ. στην Ουράνια Ημερίδα για την Προσφορά των Συγχρόνων Αγίων Γερόντων στην Ορθοδοξία και την Νεολαία Σήμερα

Σεβασμιώτατε,

Άγιε Καθηγούμενε της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου Αγ. Όρους Γέροντα Χριστόδουλε,

Σεβάσμιοι Πατέρες,

Ελλογιμώτατοι κ. Καθηγητές,

Αγαπημένοι μας Νέοι και Νέες,

Άγιο Ποίμνιο του Χριστού.

Χριστός Ανέστη!

         

          Αρχικά ως φοιτητές διαφόρων Σχολών του Α.Π.Θ., οφείλουμε να εκφράσουμε την απέραντη ευγνωμοσύνη μας, προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, προς την Μάνα μας την Παναγία και προς όλους τους σύγχρονους Αγίους Γέροντες και Γερόντισσες, που μας αξιώνουν σήμερα να είμαστε όλοι μαζί εδώ, σε αυτήν την ουράνια Ημερίδα.

Κατά δεύτερον, θερμές ευχαριστίες αρμόζουν στον Παναγιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Άνθιμο, ο οποίος για άλλη μια φορά, αγκάλιασε την αγία μας πρωτοβουλία. Ευχόμαστε εκ βάθους καρδίας ο Χριστός μας, δια πρεσβειών όλων των Αγίων Γερόντων που θα αναφερθούν σήμερα, να βρίσκεται συνεχώς στο πλευρό του και να τον στηρίζει. Θερμές ευχαριστίες οφείλουμε και στους καλούς μας Ιερείς του Αγίου Δημητρίου και ιδιαιτέρως στον Πατέρα Ιάκωβο, προϊστάμενο του Ναού, ο οποίος μας στήριξε και μας βοήθησε τα μέγιστα! Η Παναγία μας να τους ανταποδίδει το καλό που μας έκαναν.

Η σημερινή Ημερίδα θα είναι αναστάσιμη, αγιοπνευματική, χαριτωμένη και αυτό διότι όλοι οι σύγχρονοι Γέροντες που θα αναφερθούν σήμερα, θα είναι παρόντες, μαζί βεβαίως με τον Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, αγκαλιάζοντας τα προβλήματα, τους πόνους και τις ανησυχίες όλων μας, οδηγώντας μας σε μετάνοια και φέρνοντάς μας πιο κοντά στην πηγή της ζωής, στον Πατέρα μας Ιησού Χριστό. Ακόμα η Ημερίδα αυτή θα είναι ξεχωριστή, για εμάς τους φοιτητές, διότι ταπεινώς και ευλαβώς, θέλουμε μέσω αυτής να εκφράσουμε την απέραντη ευγνωμοσύνη μας, για όλα αυτά που μας προσέφερε τόσα χρόνια, στον σεβαστό και κατά πάντα Άξιο Καθηγητή μας κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη, του οποίου φέτος ήταν η τελευταία χρονιά ως καθηγητή, στην Θεολογική μας Σχολή! Σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για ΟΛΑ κ. Καθηγητά. Να εύχεστε πάντοτε για εμάς, τα παιδιά σας!

Οι σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες είχαν να μας διδάξουν πολλά, χρήσιμα και σπουδαία πράγματα. Μας αποδεικνύουν ότι ο Χριστός μας, μέσω των Αγίων Του, είναι παρών στην φρικτή και αλλοπρόσαλλη εποχή μας, μας ανέχεται, μας αγαπά και ειδικά τους πονεμένους νέους μας, τους οποίους καθημερινά καλεί κοντά του, δίπλα του, όχι για να τους κρίνει, όχι για να τους μαλώσει, αλλά για να τους αγκαλιάσει, να τους σκεπάσει και να τους απαλύνει τους πόνους και τα βάσανά τους. Αυτό λοιπόν είναι το μήνυμα των Αγίων Γερόντων: Ο Χριστός είναι χαρά, Ελάτε κοντά στον Χριστό, Πιστέψτε σε Εκείνον, Αγαπήστε τον! Αξίζει να το κάνετε!

Τέλος, η Ημερίδα αυτή έχει σκοπό να δυναμώσει το πανάγιο ποίμνιο του Χριστού, την ένδοξη και αθάνατη Ελλάδα και όλους τους Έλληνες! Είναι αλήθεια, ότι θα περάσουμε ακόμα πιο δύσκολα χρόνια, ακόμα πιο δύσκολες μέρες! Όμως, κοντά στον Χριστό, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα! Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Άγιος Παΐσιος, μετά την μπόρα την δαιμονική, θα έρθει η λιακάδα η θεϊκή! Και ακόμα ο Άγιος Πορφύριος τόνιζε, ότι η Πατρίδα μας θα ξαναδοξαστεί για άλλη μια φορά, εις τα πέρατα της οικουμένης, προσφέροντας το φως της Ορθοδοξίας, της μόνης αλήθειας! Εμείς λοιπόν, ένα μόνο πράγμα έχουμε να κάνουμε: Να μετανοούμε συνεχώς και να ελπίζουμε στον Χριστό μας! Ας το κάνουμε λοιπόν! Αμήν.

 Καλή και ευλογημένη Ημερίδα!

 Χριστός Ανέστη!

Tο πολυχρόνιον του βασιλέως Παύλου.

Χθες το απόγευμα, στο Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο Θεσσαλονίκης, έλαβε χώρα μια αξιέπαινη εκδήλωση με προβολή ταινίας για τη ζωή και το έργο του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη. Οι αναφορές στην πόλη μας, την Κοζάνη, και το έργο που επιτέλεσε ο γέροντας εδώ ήταν αμέτρητες. Συγκινητική ήταν όμως η στιγμή που στην κινηματογραφική οθόνη αντικρίσαμε την ενορία μας, τον Άγιο Αθανάσιο όπου το 1949 συνέβη κάτι, ίσως άγνωστο για τους περισσότερους. Από τον άμβωνα του στρατιωτικού τότε ναού του Αγίου Αθανασίου Κοζάνης, παρουσία των αρχών, ο πατήρ Αυγουστίνος χωρίς να δειλιάσει ούτε λεπτό, απαγορεύει να ψαλλεί το πολυχρόνιον του βασιλέως Παύλου.
Στο κήρυγμά του τον ονομάζει όχι «ευσεβέστατον», όπως έλεγε το πολυχρόνιον, αλλά ασεβέστατον, και τον ελέγχει, γιατί υπέγραψε διάταγμα, με το οποίο η μασονία εμφανιζόταν ως φιλανθρωπικό ίδρυμα και θα έπρεπε να ενισχύεται ακόμα και από τους ιερούς ναούς και τις ιερές μονές. Η θαρραλέα αυτή φωνή, από τη θέση μάλιστα του στρατιωτικού ιερέως, σήμαινε αρχή νέων διωγμών και περιπετειών για τον ιεροκήρυκα Αυγουστίνο. Τελικά ο βασιλεύς αναγνωρίζει το λάθος και ανακαλεί την υπογραφή του από το φιλομασονικό διάταγμα και παύει κάθε διωγμός του ιεροκήρυκος.
Ένα γεγονός που εμπλουτίζει και δίνει άλλο κύρος στην ιστορία του ναού μας.
 Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου Κοζάνης

Μητροπολίτης σε τρακτέρ μαζεύει πατάτες για τα ιδρύματα της περιοχής του

Και φέτος με πρωτοβουλία και εργασία του Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου, φυτεύτηκε κατά την αρχή του Μαρτίου μια έκταση άνω των τριών στρεμμάτων με πατάτες στα κτήματα της Μονής Σίντζας στο Λεωνίδιο.

Και πριν από λίγες μέρες εθελοντές κληρικοί, αλλά και λαϊκοί από την Τρίπολη και τις γύρω περιοχές, από νωρίς το πρωί ξεκίνησαν την κοπιαστική εργασία συγκομιδής άνω των έξι τόνων οικολογικής πατάτας.
Οι πατάτες, οι οποίες συγκεντρώθηκαν και φέτος, θα διανεμηθούν στα Ιδρύματα της Ιεράς Μητροπόλεως, στα δυό Γηροκομεία της, στο Ίδρυμα Τυφλών της Τριπόλεως, στις Ιερές Μονές και στο Φιλανθρωπικό Πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεως «Το καλάθι του πτωχού αδελφού».
Ο Μητροπολίτης είπε στα ΜΜΕ: «Σας κάνει εντύπωση που ασχολούμαστε με την καλλιέργεια της πατάτας και ότι εγώ οδηγώ το τρακτέρ. Αυτό το κάνουμε όχι για να κερδίσουμε χρήματα, αλλά να στείλουμε το μήνυμα ότι όταν αγαπάς τη γη και τη φροντίζεις, σου ανταποδίδει πολλαπλάσια αγαθά. Και θέλω να τονίσω λάθος που κάναμε εμείς οι Έλληνες να εγκαταλείψουμε τη γη μας και από νοικοκυραίοι που ήμασταν, γίναμε υπηρέτες. Όλοι μάθαμε στο εύκολο κέρδος και κανένας δεν εργάζεται. Εγώ νιώθω καλύτερα πάνω στα τρακτέρ και όχι όταν είμαι στο γραφείο που έρχονται όχι για να δουν τι κάνω, αλλά για να ζητήσουν κάτι ή για να κοροϊδέψουν…»














ikivotos.gr

«ΟΣΑ ΕΙΔΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ»

Δημηρίου Ἰ. Τσε­λεγ­γί­δη

Καθηγητή Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης

«ΟΣΑ ΕΙΔΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ»

Ὑ­πό­τι­τλος:

«Οἱ προ­ϋ­πο­θέ­σεις ἐ­νερ­γο­ποι­ή­σε­ως καί δι­α­τη­ρή­σε­ως τῆς Θεί­ας Χά­ρι­τος ἐν­τός μας κα­τά τόν μα­κα­ρι­στό Γέ­ρον­τα Ἐ­φραίμ Κα­του­να­κι­ώ­τη»

(6/12/1912-27/2/1998)

Ὁ Γέ­ρον­τας Ἐ­φραίμ –στό μέ­τρο πού τόν γνώ­ρι­σα- ὑ­πῆρ­ξε γιά μέ­να ἡ πο­λύ εὐ­χά­ρι­στη ἐ­κεί­νη ἔκ­πλη­ξη, τήν ὁ­ποί­α γεύ­ε­ται ὁ κά­θε πι­στός, ὅ­ταν βρί­σκε­ται μπρο­στά στό ὀν­το­λο­γι­κῶς αὐ­το­νό­η­το τῶν πραγ­μα­τι­κά ζων­τα­νῶν με­λῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Μέ ἄλ­λα λό­για, ὁ πα­τήρ Ἐ­φραίμ ἦ­ταν αὐ­τό, πού λί­γο-πο­λύ ὅ­λοι μας ὀ­φεί­λου­με νά εἴ­μα­στε, ὡς ὀρ­γα­νι­κά μέ­λη τοῦ θε­αν­θρω­πί­νου σώ­μα­τος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

Εἰ­δι­κό­τε­ρα, θε­ω­ρῶ ὡς ξε­χω­ρι­στή εὐ­λο­γί­α τό γε­γο­νός, ὅ­τι εἶ­δα προ­σω­πι­κῶς καί μά­λι­στα διά πολ­λῶν ση­μεί­ων -ἁ­γι­ο­πνευ­μα­τι­κῶν δη­λα­δή τεκ­μη­ρί­ων- ὅ­τι ὁ μα­κα­ρι­στός Γέ­ρον­τας πραγ­μά­τω­σε στόν ἑ­αυ­τό του τό προ­αι­ώ­νιο σχέ­διο τοῦ Θε­οῦ γιά τόν ἄν­θρω­πο, γιά τό ὁ­ποῖ­ο μι­λᾶ τό στό­μα τοῦ Χρι­στοῦ, ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος, ὅ­ταν γρά­φει πρός τούς Ἐ­φε­σί­ους: «Ἐ­ξε­λέ­ξα­το ἡ­μᾶς (ἐνν. ὁ Θε­ός καί Πα­τήρ τοῦ Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ) ἐν αὐ­τῷ πρό κα­τα­βο­λῆς κό­σμου εἶ­ναι ἡ­μᾶς ἁ­γί­ους καί ἀ­μώ­μους κα­τ’ ἐ­νώ­πιον αὐ­τοῦ, ἐν ἀ­γά­πῃ προ­ο­ρί­σας ἡ­μᾶς εἰς υἱ­ο­θε­σί­αν διά Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ κα­τά τήν εὐ­δο­κί­αν τοῦ θε­λή­μα­τος αὐ­τοῦ» (Ἐφ. 1,4-5). Δη­λα­δή, μᾶς ἐ­πέ­λε­ξε πρίν θε­με­λι­ώ­σει τόν κό­σμο, νά γί­νου­με δι­κοί Του διά τοῦ Χρι­στοῦ, ἀ­ψε­γά­δια­στοι στήν τε­λι­κή κρί­ση Του. Μᾶς προ­ό­ρι­σε μέ τήν ἀ­γά­πη Του, νά γί­νου­με παι­διά Του, διά τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, σύμ­φω­να μέ τό εὐ­ά­ρε­στο γιά μᾶς θέ­λη­μά Του.

Ἀ­κό­μη πιό συγ­κε­κρι­μέ­να, στόν πα­τέ­ρα Ἐ­φραίμ εἶ­δα φα­νε­ρά καί πεί­στη­κα ἀ­δι­ά­ψευ­στα, ὅ­τι πράγ­μα­τι ἐκ­πλη­ρώ­θη­κε ἡ κλή­ση του ἀ­πό τόν Θε­ό, πού προ­φα­νῶς εἶ­ναι καί ἡ κλή­ση τοῦ κα­θε­νός μας στό πλαί­σιο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ὁ ἴ­διος «πλη­ρώ­θη­κε», γέ­μι­σε δη­λα­δή ἡ ψυ­χο­σω­μα­τι­κή ὕ­παρ­ξή του, μέ τό πλή­ρω­μα τῆς Θε­ό­τη­τος (Κολ. 2,9). Τοῦ­το δέν εἶ­ναι σχῆ­μα λό­γου κα­θ’ ὑ­περ­βο­λήν, ἀ­φοῦ, ὅ­πως ση­μει­ώ­νει ἐ­π’ αὐ­τοῦ ἑρ­μη­νευ­τι­κῶς ὁ ἱ­ε­ρός Χρυ­σό­στο­μος: «Οὐ­δέν ἔ­λατ­τον ἔ­χε­τε αὐ­τοῦ (ἐνν. τοῦ Χρι­στοῦ), ὥ­σπερ ἐν ἐ­κεί­νῳ ὤ­κη­σεν (ἐνν. ἡ θε­ό­της) οὕ­τω καί ἐν ὑ­μῖν» (ΕΠΕ 22,194). Ἔ­τσι, μπό­ρε­σε νά ζή­σει πραγ­μα­τι­κά «ἀ­ξί­ως τοῦ Θε­οῦ» καί νά γί­νει ἀ­πό τόν πα­ρόν­τα κι­ό­λας κό­σμο μέ­το­χος τῆς ἄ­κτι­στης δό­ξας καί Βα­σι­λεί­ας τοῦ Θε­οῦ.

Στό σῶ­μα του ἦ­ταν χα­ρι­σμα­τι­κῶς πα­ρών ὁ Χρι­στός, ὅ­πως ἄλ­λω­στε καί στήν ἁ­γί­α ψυ­χή του. Καί τοῦ­το, για­τί μέ τούς συν­το­νι­σμέ­νους ἀ­σκη­τι­κούς ἀ­γῶ­νες του, πρό­σφε­ρε καί τό σῶ­μα του ὡς κα­θα­ρό να­ό στή λο­γι­κή λα­τρεί­α τοῦ Θε­οῦ, ὅ­πως καί τόν ἐ­ξα­γι­α­σμέ­νο νοῦ του ὡς λο­γι­κό θυ­σι­α­στή­ριο, ἀ­π’ ὅ­που δι­α­βι­βά­ζον­ταν τό­σο στήν ψυ­χή του ὅ­σο καί στό σῶ­μα του οἱ ἄ­κτι­στες χα­ρι­σμα­τι­κές με­το­χές καί ἡ ἄρ­ρη­τη εὐ­ω­δί­α τοῦ Χρι­στοῦ.

«Η Θεία Χάρη εντός μας κατά το Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη»

Ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Δημήτριος Τσελεγγίδης ομιλεί στην Ημερίδα με θέμα: «Η προσφορά των σύγχρονων Γερόντων στην Ορθοδοξία και στη Νεολαία σήμερα», που διοργάνωσαν φοιτητές διαφόρων σχολών του ΑΠΘ με την ευλογία της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης στον ιερό ναό του Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης. Θέμα της ομιλίας του Καθηγητή είναι: «Η Θεία Χάρη εντός μας κατά τον Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη».

ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ!

Ηρακλής Φίλιος 

Στις 11 Ιουνίου η αγία μας Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα. Την ημέρα αυτή άγει τα ονομαστήρια του ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. 

Το φορτίο βαρύ όλα αυτά τα 25 έτη Ποιμαντορικής διακονίας. Το Φανάρι ο μόνος τόπος όπου ο ίδιος στέκει και δεν θα δραπετεύσει σε καμία δύσκολη κι επικίνδυνη στιγμή, καθώς αυτή η συνειδησιακή ομολογία απορρέει από την μακραίωνη ιστορία της Μητρός Εκκλησίας. Αν κάποιος διαβάσει την Εκκλησιαστική Ιστορία θα διαπιστώσει πως ο Θρόνος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανά τους αιώνες υπήρξε ο κατεξοχήν χώρος μαρτυρίας της ορθόδοξης πίστεως και των αληθειών αυτής και πως σε οποιαδήποτε περίοδο η «καρέκλα» αυτή δεν είχε μόνο ευθύνες αλλά αίμα και δάκρυ. Πολύ αίμα και πολύ δάκρυ. 

Ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης είναι μία προσωπικότητα με πολλές σπουδές, διακρίσεις και ευαισθησίες, κάτι που τον αναδεικνύει σε άνθρωπο των δράσεων και όχι των λόγων. Είναι γνωστές οι ανησυχίες του για τη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείο στο σύγχρονο κόσμο, της Ορθοδοξίας στο παγκόσμιο στερέωμα, των Διαθρησκειακών Διαλόγων, της ενότητας των Εκκλησιών, του περιβάλλοντος κ.ά. Ανάλογες των ανησυχιών αυτών είναι και οι ενέργειες του κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος αρπάζει κάθε ευκαιρία προς το καλό της Ορθοδοξίας και της «τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως».

Αναλογιζόμενοι τη σύγχρονη εποχή φαίνεται ότι όλα έχουν αλλάξει. Είναι μία πιο ειρηνική εποχή, αλλά αυτό δεν δίνει το δικαίωμα για εφησυχασμό μιας και οι προκλήσεις αλλά και οι εσωτερικοί «διχασμοί» και διαφωνίες που φαίνεται να απειλούν το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν παύουν. 

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν απειλείται μόνο από εξωτερικούς κινδύνους. Ο διχασμός κυοφορείται και γεννάται μέσα στα ίδια του τα σπλάχνα. Όταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει το δικαίωμα εδώ και αιώνες να παραχωρεί το Αυτοκέφαλο σε Εκκλησίες και άλλες να υψώνονται σε Πατριαρχεία και στη συνέχεια αυτά τα δικά του πνευματικά παιδιά ανάλογα με τις κοινωνικές, πολιτικές, γεωστρατηγικές εξελίξεις παίρνουν το βλέμμα τους από τη Μητέρα Εκκλησία, αυτό δεν είναι μία «σχισματική» συμπεριφορά; Όταν διεκδικούν ακόμη και το Πρωτείο και θέλουν να γίνονται συνδιαχειριστές μεγάλων εκκλησιαστικών γεγονότων (όπως η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος) και όχι ταπεινοί συγκηρυναίοι δεν αναιρούν την εκκλησιαστική τους ταυτότητα; 

Εδώ δεν κάνουμε υψηλή θεολογία, δεν εφευρίσκουμε νέα δόγματα, δεν ετοιμάζουμε καμία ένωση. Οφείλουμε να μείνουμε πιστοί στην πίστη της Μητέρας Εκκλησίας η οποία ποτέ δεν διεκδίκησε κάτι παραπάνω από τον θεσμικό της ρόλο, τον οποίο κανείς θεολόγος, κληρικός, Ιεράρχης, μοναχός δεν έχει το ελάχιστο δικαίωμα να αμφισβητήσει. Αναγνωρίζουμε στο βάθος των αιώνων την μία, αληθινή, αδιαμφισβήτητη, εκκλησιαστική, πνευματική φύση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του ρόλου του όπως πηγάζει από την αλήθεια των πραγμάτων. Ποιος έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει το ρόλο του; 

Ποιος έχει την αυθάδεια να υψώσει φωνή ενάντια στη Μητρότητα; Ποιος έχει το δικαίωμα να υψώσει εαυτόν πάνω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να αυτονομηθεί αυθαίρετα; Ποιος έχει το δικαίωμα να υβρίζει το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη; Ποιος άνθρωπος που έχει διαβάσει την Εκκλησιαστική Ιστορία έχει το δικαίωμα να φέρει αντίρρηση στους αγώνες των Οικουμενικών Πατριαρχών που ποτέ δεν φοβήθηκαν τον άλλον, τον ξένο τον διαφορετικό από εμάς, αλλά αντίθετα ευλογημένα συναντήθηκαν μαζί του τη διαφορετικότητα; 

Τούτο δεν ομολογεί και το θαυμάσιο δοξαστικό του Μ. Σαββάτου που μας λέει «δός μοι τοῦτον τόν ξένον»; Ο ίδιος ο Θεάνθρωπος δεν προσέλαβε κάτι διαφορετικό από Εκείνον; Την ανθρώπινη σάρκα «δίχα μόνης αμαρτίας» χωρίς να φοβηθεί την ανθρώπινη σάρκα; Ο Μ. Βασίλειος στις Παιδαγωγικές του Ομιλίες δεν συμβουλεύει τους νέους να υιοθετούν κάθε τι που είναι προς όφελος της ψυχής των χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της μέλισσας; Ο ίδιος Πατέρας της Εκκλησίας δεν λέει πάλι προς τους νέους «όσοι μ’ επιμέλεια μαζεύουν την ωφέλεια από κάθε τι, μοιάζουν με ποτάμια που παίρνουν στο διάβα τους νερό από παραποτάμους κι ολοένα γίνονται μεγαλύτερα»; Αποστομωτικός είναι και ο λόγος του αγίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου του Θεολόγου που δεν διστάζει να τολμήσει λέγοντας μας πως «τό θεολογεῖν ἀεί σχοινοβατεῖν». 

Αυτή είναι μία αλήθεια που συναντάται και στη διακονία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Και σε λίγες μέρες άλλο ένα μεγάλο βήμα που ετοιμαζόταν εδώ και χρόνια είναι έτοιμο. Η σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Μιας Συνόδου που χαροποίησε τον ορθόδοξο κόσμο της υφηλίου αλλά έφερε και αντιδράσεις από όσους φοβούνται και δειλιάζουν. Άλλοι μιλάνε για Ένωση των Εκκλησιών, άλλοι κάνουν λόγο για ενδοτισμό, άλλοι δεν συμφωνούν με τα κείμενα κ.ο.κ. Σημασία έχει ότι από τη στιγμή που συμφώνησαν όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες στη σύγκλιση αυτή, ακόμη κι αν προέκυψαν ύποπτες κινήσεις την τελευταία στιγμή, κανείς μα κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αμαυρώσει το γεγονός αυτό αποχωρώντας. Όπως δηλώνει η Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. σε ψήφισμα της στις 10/06/2016 για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο και σχετικά με το «consensus» (συναίνεση, ομοφωνία), «το consensus ουδόλως νομιμοποιεί ακύρωση Συνόδου που έχει ήδη αποφασισθεί, χρησιμοποιώντας τη τακτική της μεθοδευμένης αποχής από τις εργασίες». 

Έχω την αίσθηση και την αθεράπευτη πίστη ότι πρέπει να είναι κάποιος ανόητος για να προδώσει την πίστη και να προχωρήσει σε ένωση των Εκκλησιών μέσα από μία κοινή συνάντηση και συζήτηση όπως αυτή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Ποιος φοβάται το διάλογο; Όταν κατέχεις την αλήθεια η οποία «ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ιω. 8, 32) δεν φοβάσαι τίποτε και κανέναν. Και όσες φορές και αν η Εκκλησία περνάει κρίσεις, εντούτοις «πολεμουμένη νικᾶ» κατά τον ιερό Χρυσόστομο και «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» κατά τον ίδιο ιερό Πατέρα. 

Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να υβρίζουμε το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και να υποθέτουμε ότι θα γίνει ένωση Εκκλησιών, κάτι που αναμασάται εδώ και χρόνια και δεν έχει συμβεί, αλλά βολεύει να αναμασάται για να έχουν λόγο ύπαρξης το μίσος και η κακία όσων επιτίθενται στον Παναγιώτατο μας. Αντιθέτως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την ιστορική αλήθεια, τα δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να μην γράφουμε την ιστορία όπως μας συμφέρει γιατί οι φοβίες, οι μικρότητες και οι τραγικότητες των εαυτών θα πέσουν και πάλι στο κενό. Και η ιστορία του Φαναρίου γράφει στις σελίδες των αιώνων «μαρτύριο και ανάσταση». 

Όπως και οι προσπάθειες για σπίλωση του ονόματος και της πνευματικότητας που εκπέμπει ο φάρος της πίστης εκεί στην Κωνσταντινούπολη και αναδύει μυρσίνη δοξαστική σε κάθε αέρινο φίλημα του χώματος που ευωδιάζει Χριστό και Εκκλησία. Εκεί όπου οι τοίχοι μαρτυρούν την ευλογημένη συνάντηση των προσευχών στο αγιαστικό θυσιαστήριο υπό το φως της αιωνιότητας που θυμιατίζει πόθους, καημούς κι ελπίδες στη ζωντανή μαρτυρία του πνεύματος. Η Εκκλησία δεν φοβάται, δεν δειλιάζει, δεν κρύβεται. Αντίθετα η Εκκλησία, όπως γράφει και ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος στο Ημερολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας, «σπεύδει, με μίαν αγαπητικήν έξοδον προς τον εκτός αυτής κόσμον, να καταστήση και άλλους μετόχους εις τον πλούτον της, τέκνα αυτής και κληρονόμους της ουρανίου βασιλείας». 

Εις πολλά, υγιή, καρποφόρα κι ευλογημένα έτη Παναγιώτατε!

 

 http://fanarion.blogspot.gr/2016/06/blog-post_37.html

ΕΛΤΑ: Βαρθολομαίος 25 χρόνια Οικουμενικός Πατριαχης αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων

 Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, με αφορμή την συμπλήρωση 25 χρόνων από την ανάρρηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στον Πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης, τιμούν τον Προκαθήμενο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και κυκλοφορούν την Αναμνηστική Σειρά Γραμματοσήμων – Φεγιέ  «Βαρθολομαίος - 25 χρόνια Οικουμενικός Πατριάρχης».
Καινοτόμος, ρηξικέλευθος, διορατικός και, βέβαια, ευσεβής και φιλόθεος, η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης, ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος παρουσιάζει σημαντικό έργο αναφορικά με την προβολή και την κατοχύρωση των διαχρονικών αξιών και διδαγμάτων της Ορθοδοξίας, όχι μόνο μεταξύ των Ορθοδόξων, αλλά και μεταξύ των λοιπών Εκκλησιών και Δογμάτων.

 Η ποιμαντορία του χαρακτηρίζεται από τη διορθόδοξη συνεργασία, την εκκλησιαστική ενότητα, τον διαχριστιανικό και διαθρησκευτικό διάλογο και μία συνεχή προσπάθεια να ενισχυθεί η θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι πρωτοβουλίες του στην κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος, του έχουν αποδώσει τον τίτλο «Πράσινος Πατριάρχης», ενώ το έργο του για ζητήματα διεθνούς ειρήνης τον έχει δίκαια τοποθετήσει στην κορυφή των παγκόσμιων οραματιστών και τον καθιστά ως μία παγκόσμια προσωπικότητα κύρους και διεθνούς αναγνώρισης, όχι μόνο από τους θρησκευτικούς ηγέτες αλλά και τον επιστημονικό, πνευματικό και πολιτικό κόσμο.

 Την Πρώτη Ημέρα Κυκλοφορίας της Σειράς, Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016, οι συλλέκτες φιλοτελιστές αλλά και οι ενδιαφερόμενοι φίλοι του γραμματοσήμου θα έχουν τη δυνατότητα να σφραγίζουν τα φιλοτελικά τους αντικείμενα στο Κεντρικό Φιλοτελικό Κατάστημα (Λυκούργου 5 & Απελλού, Αθήνα), με την Ειδική Αναμνηστική Σφραγίδα Πρώτης Ημέρας Κυκλοφορίας που έχουν φιλοτεχνήσει τα ΕΛΤΑ ειδικά για τον σκοπό αυτό, δημιουργώντας μοναδικά ενθυμήματα της επετείου.