π. Σταμάτης Σκλήρης, Οι Άγγελοι μας χαιρετούν ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2021 _____________________ Από τις
εκδόσεις Ακρίτας
κυκλοφορεί το
ημερολόγιο 2021 της Ενορίας
του Αγίου Νικολάου
Ραγκαβά στην Πλάκα με 13
αδημοσίευτα έργα του
αγιογράφου και
θεολόγου,
| ||
|
| ||
Ιανουάριος
|
||
|
Φεβρουάριος
|
||
|
Μάρτιος | ||
Τον τρόπο με τον οποίο θα εορταστούν οι μεγάλες εορτές Χριστουγέννων, Αγίου Βασιλείου (Πρωτοχρονιάς) και Φώτων, στις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες που δημιουργεί η πανδημία, αναζητά η Εκκλησία, στους κόλπους της οποίας υπάρχει έντονος προβληματισμός.
Στις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι, είναι κατά τις «κρίσιμες» ημέρες, δηλαδή παραμονή και ανήμερα Χριστουγέννα, του Αγίου Βασιλείου (Πρωτοχρονιά), και παραμονή και ανήμερα Φώτων, να γίνουν περισσότερες λειτουργίες από τις συνήθεις, ώστε να μπορούν να είναι παρόντες πιστοί στους ναούς, με ανώτερο όριο τους 50 για τους μεγάλους και λιγότερες (ανάλογα με τα τετραγωνικά κάθε ναού) για τους μικρότερους.
Για παράδειγμα, η σκέψη για ανήμερα τα Χριστούγεννα, όπου γίνονται δυο λειτουργίες στις 5 και στις 7 το πρωί, είναι να προστεθεί άλλη μια στις 9. Ο αριθμός των λειτουργιών ωστόσο θα είναι στην ποιμαντική διάκριση κάθε μητροπολίτη αλλά θα εξαρτάται και από τα επιδημιολογικά δεδομένα κάθε περιοχής και αν πρόκειται για ύπαιθρο ή αστικό κέντρο. Έτσι, στη Βόρεια Ελλάδα οι λειτουργίες θα μπορεί να είναι πολλές παραπάνω ενώ σε περιοχές με λιγότερα κρούσματα και πληθυσμό, αντίστοιχα λιγότερες.
Σε ότι αφορά στον εορτασμό των Φώτων και τον Αγιασμό των υδάτων, στην Εκκλησία σκέφτονται να μη γίνει λιτάνευση και η τελετή του αγιασμού να γίνει εντός των ναών με ρίψη του Σταυρού στην κολυμπήθρα.
Παράληλλα, οι ιεράρχες προτείνουν να υπάρχει αγιασμός σε μικρά ατομικά μπουκαλάκια για τους πιστούς, όπως και αντίδωρο στους εξωτερικούς χώρους των ναών, ώστε να μπορούν να τα παραλάβουν με πειθσαρχία και τήρηση των αποστάσεων.
Τέλος, εκτιμάται ότι κατά το δωδεκαήμερο, οι εκκλησίες θα μπορούν να παραμένουν ανοιχτές για ατομική προσευχή, ώστε να μπορεί ο πιστός να ανάψει ένα κερί κλπ.
Ενας μοναχός έχασε τη ζωή του λόγω κορονοϊού με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός και έξι μονές να τεθούν σε καραντίνα ,παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί και την απαγόρευση των επισκέψεων.
Μιλώντας στο grtimes, o διοικητής στο Άγιον Όρος, Αθανάσιος Μαρτίνος αναφορικά με τα κρούσματα που εντοπίστηκαν στην περιοχή της Αθωνικής χερσονήσου και τα μέτρα που λαμβάνονται κατά της διασποράς του κορονοϊού. «Η κατάσταση είναι ελεγχόμενη. Συνολικά έξι μοναστήρια βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε καραντίνα, Το τελευταίο διάστημα έχουν καταγραφεί αρκετά κρούσματα σε μοναχούς. Από επιπλοκές κατέληξε το περασμένο Σάββατο ένας μοναχός 76 ετών, με υποκείμενα νοσήματα», επισήμανε ο κ. Μαρτίνος.
Ο διοικητής του Αγίου Όρους ενημέρωσε ότι αυτή τη στιγμή νοσηλεύονται σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και του Πολυγύρου συνολικά επτά μοναχοί (τέσσερις στη Θεσσαλονίκη, τρεις στον Πολύγυρο) από το Άγιο Όρος, εκ των οποίων ο ένας αντιμετωπίζει και υποκείμενα νοσήματα. «Οι υπόλοιποι παρακολουθούνται με οξύμετρα από το Κέντρο Υγείας στις Καρυές. Μόνο ένας μοναχός με κινητικά προβλήματα δεν διακομίστηκε σε νοσοκομείο, αλλά παρακολουθείται και εκείνος με οξύμετρα», αναφέρει.
Ερωτηθείς για το αν και πόσο πιστά εφαρμόζονται τα μέτρα στις μονές και στα κελιά στο Άγιο Όρος, όπου διαμένουν συνολικά 1.200-1.300 μοναχοί και 400-500 μοναχοί, αντίστοιχα, τόνισε πως αυτό δεν έχει συμβεί σε όλες τις περιπτώσεις, με συνέπεια σε κάποια μοναστήρια να έχουν κολλήσει σχεδόν όλοι.
Ο διοικητής του Αγίου Όρους αναφέρει ότι το Κέντρο Υγείας αλλά και τα μοναστήρια είχαν προμηθευτεί rapid test, στα οποία υποβάλλονταν όσοι εμφάνιζαν συμπτώματα ή κρίνονταν ως πιθανά κρούσματα. «Τελευταία εμφανίστηκαν αρκετά κρούσματα και έτσι ξεκίνησαν έλεγχοι στις πύλες εισόδου. Μέχρι στιγμής, εντοπίστηκαν τρία θετικά κρούσματα, ένας ναυτικός και δύο εργαζόμενοι, οι οποίοι ήταν ασυμπτωματικοί και δεν τους επετράπη η είσοδος», είπε ο κ. Μαρτίνος.
«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ
Διαθέσιμοι σε όλους μέσω διαδικτύου είναι πλέον οι θησαυροί του Αγίου όρους, με την υλοποίηση από τον Όμιλο ΟΤΕ του μεγαλύτερου έργου στην Ελλάδα στον τομέα του ψηφιακού πολιτισμού, που ολοκληρώθηκε σε τέσσερα χρόνια. Μέσω της ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης του ιστορικού αρχείου και των έργων τέχνης της Αθωνικής Πολιτείας, περισσότερες από 2 εκατ. ψηφιακές απεικονίσεις εγγράφων, βιβλίων, χειρογράφων και 27 χιλιάδες απεικονίσεις κειμηλίων, καθώς και τρισδιάστατες αποτυπώσεις μνημείων, εικονικές περιηγήσεις μονών και εκπαιδευτικές εφαρμογές, συγκεντρώνονται πλέον στο portalwww.mountathos.org, που δίνει τη δυνατότητα σε κοινό και επιστήμονες να εισέλθουν στα άδυτα του ιερού τόπου και να ανακαλύψουν τον σπάνιο πολιτιστικό του πλούτο.
9 Δεκεμβρίου 2020
Ένα έργο παγκόσμιας εμβέλειας, την «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτό», υλοποίησε ο Όμιλος ΟΤΕ για λογαριασμό της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους. Στόχος του έργου ήταν η διάσωση, διαφύλαξη και προβολή τουπολιτιστικούκαικειμηλιακού πλούτου της Αθωνικής Πολιτείας, μέσω της ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης του ιστορικού αρχείου και των έργων τέχνης, καθώς και η διάθεσή τους στην παγκόσμια κοινότητα μέσω του διαδικτύου.
Η «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» είναι το μεγαλύτερο έργο στην Ελλάδα στον τομέα του ψηφιακού πολιτισμού. Είναι μία κιβωτός γνώσης που περιλαμβάνει σε ψηφιακή μορφή το πολιτιστικό απόθεμα των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Το πολυεπίπεδο αυτό έργο διήρκησε τέσσερα χρόνια.
Ο κ. Κωνσταντίνος Πατσέας, Υπεύθυνος Σχεδιασμού και Συντονιστής του Έργου της Αθωνικής Ψηφιακής Κιβωτού, ανέφερε σχετικά: «Η Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός είναι μια προσπάθεια εξωστρέφειας και ανοίγματος της Ορθόδοξης Χριστιανικής παράδοσης στο σύγχρονο κόσμο, ένα πνευματικό αντίδωρο προς τη νέα γενιά, η οποία έχει νέους διαύλους και τρόπους επικοινωνίας μέσω του ψηφιακού κόσμου. Η Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της έρευνας και της εκπαίδευσης μέσω της λειτουργικής σύζευξης παράδοσης και τεχνολογίας. Ωστόσο, και από τεχνολογικής πλευράς είναι ένα έργο σταθμός για τα Ελληνικά δεδομένα καθότι οι τεχνολογίες που εφαρμόσθηκαν και η μεθοδολογία ανάπτυξης του έργου, θα υιοθετηθούν ως καλές πρακτικές για όλα τα αντίστοιχα έργα διάσωσης και ψηφιακής προβολής πολιτιστικών αγαθών».
Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου ΟΤΕ, κ. Μιχάλης Τσαμάζ, δήλωσε: «Η πνευματική και ιστορική κληρονομιά του Αγίου Όρους είναι ανεκτίμητης αξίας. Είναι τιμή μας που συμβάλαμε στη διαφύλαξη και ανάδειξή της μέσα από τη δημιουργία της Αθωνικής Ψηφιακής Κιβωτού, ενός εμβληματικού έργου τεχνολογίας, που ανοίγει τις πόρτες του Αγίου Όρους στην παγκόσμια κοινότητα και βάζει την Αθωνική Πολιτεία στη νέα ψηφιακή εποχή και τον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη. Με σύμμαχό μας την τεχνολογία, θα συνεχίσουμε να φτιάχνουμε έναν κόσμο καλύτερο για όλους».
Στο πλαίσιο του πολυεπίπεδου αυτού έργου ο Όμιλος ΟΤΕ:
Η «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ), και συγχρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ε.
Το έργο και η σημασία του αποτυπώνονται στην ειδική σειρά ντοκιμαντέρ τριών ωριαίων επεισοδίων του COSMOTE HISTORY HD, «Άγιο Όρος – Ψηφιακή εποχή», σε παραγωγή COSMOTE TV. Το ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο μέσω της on demand υπηρεσίας COSMOTE TV PLUS, αλλά και ελεύθερα, στο κανάλι της COSMOTE TV στο YouTube έως τις 15 Δεκεμβρίου.
H μητέρα της Θεοτόκου. Αν και δεν αναφέρεται σε κανένα βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η Άννα κατέχει περίοπτη θέση στην ευσέβεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι όποιες πληροφορίες για την Άννα αντλούνται από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, ιδίως το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου και το Περί Νηπιότητας του Σωτήρος. Το όνομά της είναι ο εξελληνισμένος τύπος της εβραϊκής λέξης «Hannah», που σημαίνει εύνοια, χάρη.
Σύμφωνα με το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, η Άννα ήταν σύζυγος του Ιωακείμ. Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά και παρακαλούσε τον Θεό να του χαρίσει ένα. Το αίτημά τους δεν έμεινε αναπάντητο από τον Θεό, ο οποίος απέστειλε άγγελο να τους γνωστοποιήσει ότι όχι μόνο θα αποκτούσαν τέκνο, αλλά ότι αυτό θα γινόταν διάσημο σε όλο τον κόσμο («λαληθήσεται το σπέρμα σου εν όλη τη οικουμένη»).
Πράγματι, η γηραιά Άννα απέκτησε ένα κοριτσάκι «εξ επαγγελίας, αλλά και κατά τους νόμους της φύσεως», σύμφωνα με την Ορθόδοξη θεολογία. Το ονόμασε Μαριάμ και ήταν προορισμένη να γίνει η μητέρα του Χριστού. Η Καθολική Εκκλησία προχώρησε περισσότερο και δέχθηκε την Άσπιλο Σύλληψη της Θεοτόκου (Immaculata Conceptio).
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τρεις φορές την Αγία Άννα κατά τη διάρκεια του εορταστικού κύκλου: Στις 9 Δεκεμβρίου, τη Σύλληψή της, στις 25 Ιουλίου την Κοίμησή της και στις 9 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον σύζυγό της Ιωακείμ. Η Καθολική Εκκλησία τιμά την Αγία Άννα στις 26 Ιουλίου.
Κατά τον 5ο αιώνα η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Ευδοξία ανήγειρε ναό προς τιμήν της στα Ιεροσόλυμα, όπου, κατά την παράδοση, γεννήθηκε η Άννα. Το 550 ο Ιουστινιανός ίδρυσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.
Η Αγία Άννα (Hannah στα Αραβικά) τιμάται και από τη Μουσουλμανική Θρησκεία. Στο Κοράνι, η Άννα αναφέρεται ως σεβάσμια και πνευματική γυναίκα, μητέρα της Παναγίας.
Λείψανα της Αγίας Άννας υπάρχουν στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας
Άννας (Μονή Μεγίστης Λαύρας), στον Ιερό Ναό της Αγίας Άννας Κατερίνης,
καθώς και σε πολλά ιερά προσκυνήματα του κόσμου.
ο όνομα της Αγίας Άννας καθώς και του συζύγου της Ιωακείμ αναφέρονται
μόνο σε απόκρυφα ευαγγέλια όπως για παράδειγμα το Πρωτοευαγγέλιο του
Ιακώβου.
Σύμφωνα με τις αντίστοιχες πηγές, η Αγία Άννα, η μητέρα της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία.
Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, την Ελισάβετ(την μητέρα του Ιωάννη του Προδρόμου). Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία.
thepressroom.gr
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.
Στη διάρκεια της επικοινωνίας συζητήθηκε η εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα και ο τρόπος εορτασμού των Χριστουγέννων στις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες.
Οι σχετικές ανακοινώσεις θα γίνουν εντός των προσεχών ημερών.
Πονοκέφαλος το «αντάρτικο» Μητροπολιτών
Την ίδια ώρα «πονοκέφαλο» προκαλούν σε κυβέρνηση και ιεραρχία οι Μητροπολίτες Ξάνθης και Κέρκυρας με το «αντάρτικο» στις αποφάσεις της Πολιτείας.
Ο μεν Ξάνθης κ. Παντελεήμων είπε ότι ανοίγει τις εκκλησίες και κάλεσε τους πιστούς να κοινωνήσουν, με το επιχείρημα ότι ο Δεκέμβριος έχει πολλές γιορτές, αν και η Ξάνθη είναι μια «κόκκινη» περιοχή.
Ο δε Κερκύρας κ. Νεκτάριος – ο οποίος κατηγορήθηκε ότι έχει παραβεί ήδη μια φορά τα μέτρα και αθωώθηκε στη δίκη- είπε ότι η εκκλησία είναι «εν διωγμώ»!
Οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες με αφορμή την εορτή του πολιούχου της Κέρκυρας Αγίου Σπυρίδωνος στις 12 Δεκεμβρίου, από την παραμονή μέχρι την επόμενη μέρα (11-13 Δεκεμβρίου) και οι καμπάνες θα χτυπούν πένθιμα πέντε φορές την ημέρα.
Η πληρότητα στις εκκλησίες πάντως δε θα ξεπερνάει το 10%, δηλαδή ουσιαστικά θα βρίσκονται πολλοί λίγοι πιστοί εντός των ναών και σε αυτό συμφωνούν και οι δύο πλευρές.
Την ίδια ώρα η Εκκλησία πενθεί τον πρώην Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Αλέξιο, ο οποίος έπασχε από τον κορωνοϊό και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.
15minutes.gr/
Το παραμύθι αυτό του Λ. Τολστόι γράφτηκε το 1885, μα όπως και άλλα πιο γνωστά και κορυφαία έργα του, συνεχίζει να προβληματίζει, να εμψυχώνει, να διδάσκει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Το παραμύθι του Τολστόι, με το μήνυμα που περιέχει, είναι πολύτιμος βοηθός για τους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας, ενώ μπορεί να αξιοποιηθεί, μέσα στο κατάλληλο πλαίσιο, στη θεραπευτική σχέση αλλά και για την προσωπική ανάπτυξη κάθε ανθρώπου. Ειδικά στις μέρες μας, ιστορίες σαν και αυτή που μιλούν για τη δυνατότητα της αυτογνωσίας, για την επίγνωση, την ενσυναίσθηση, τη συνειδητοποίηση «στο εδώ και τώρα», αλλά και για τη λυτρωτική δύναμη της συγχώρεσης, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίες και επίκαιρες.
Χρήστος Τσαντής
Μία φορά και έναν καιρό, ένας βασιλιάς σκέφτηκε ότι αν ήξερε πάντοτε την κατάλληλη στιγμή για ν᾿ αρχίζει κάτι, εάν ήξερε ποιοι είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για ν᾿ ακούει και ποιοι είναι εκείνοι που θα έπρεπε ν᾿ αποφεύγει και, πάνω από όλα, εάν ήξερε πάντοτε ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα να κάνει, δεν θ’ αποτύγχανε σε ό,τι κι αν επιχειρούσε.
Και όταν του ήρθε αυτή η σκέψη, φρόντισε να διακηρυχθεί σε ολόκληρο το βασίλειό του ότι θα έδινε σπουδαία αμοιβή σ’ εκείνον που θα του μάθαινε:
Ήλθαν σοφοί άνθρωποι στο βασιλιά αλλά όλοι έδωσαν διαφορετικές απαντήσεις στα ερωτήματα.
Σ᾿ απάντηση του πρώτου ερωτήματος, μερικοί είπαν ότι «για να ξέρει κανείς την κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, πρέπει να φτιάξει προκαταβολικά ένα πρόγραμμα ημερών, μηνών και ετών και να το ακολουθήσει πιστά». «Μόνον έτσι», είπαν αυτοί, «θα μπορούσε να γίνει το καθετί στην κατάλληλη στιγμή».
Άλλοι δήλωσαν ότι: «θα ήταν αδύνατο ν᾿ αποφασίσει κανείς εκ των προτέρων την κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, αλλά εάν δεν αφήσει τον εαυτό του να απορροφηθεί σε μάταιες ενασχολήσεις, θα μπορούσε πάντοτε να προσέχει τι συμβαίνει και τότε να κάνει ό,τι θα ήταν αναγκαίο».
Άλλοι πάλι είπαν ότι: «όσο και να πρόσεχε ο βασιλιάς ό,τι συνέβαινε, θα ήταν αδύνατο σε έναν άνθρωπο να αποφασίζει σωστά ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, γι’ αυτό θα έπρεπε να έχει ένα συμβούλιο από σοφούς ανθρώπους, που θα τον βοηθούσαν να καθορίσει την κατάλληλη στιγμή για καθετί».
Αλλά πάλι, άλλοι του είπαν ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν θα μπορούσαν να περιμένουν, ώστε να εξεταστούν από ένα συμβούλιο, και για τα οποία πρέπει κανείς να αποφασίσει αμέσως αν θα τα επιχειρήσει ή όχι. Για να μπορεί όμως κανείς να το αποφασίσει αυτό, πρέπει εκ των προτέρων να γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί. Μόνο μάγοι μπορούν να το κάνουν αυτό και γι’ αυτό, για να ξέρει κανείς την κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, πρέπει να συμβουλεύεται μάγους.
Εξίσου ποικίλες ήταν οι απαντήσεις και στο δεύτερο ερώτημα. Μερικοί είπαν ότι οι άνθρωποι που χρειάζεται περισσότερο ο βασιλιάς είναι οι σύμβουλοί του, άλλοι είπαν ότι χρειάζεται περισσότερο τους ιερείς, άλλοι μίλησαν για τους γιατρούς, ενώ άλλοι είπαν ότι πιο αναγκαίοι είναι οι πολεμιστές.
Στο τρίτο ερώτημα για το ποια είναι πιο σπουδαία ενασχόληση, μερικοί απάντησαν ότι το πιο σπουδαίο πράγμα στον κόσμο είναι οι επιστήμες. Άλλοι είπαν ότι είναι η πολεμική επιδεξιότητα. Άλλοι μίλησαν για τη θρησκευτική λατρεία.
Όλες οι απαντήσεις ήταν διαφορετικές και ο βασιλιάς δεν συμφώνησε σε καμιά απ’ αυτές και σε καμιά δεν έδωσε σημασία, αλλά θέλοντας ακόμη να βρει τις σωστές απαντήσεις, αποφάσισε να συμβουλευτεί έναν ερημίτη πολύ γνωστό για τη σοφία του.
Ο ερημίτης ζούσε σ’ ένα δάσος απ’ το οποίο δεν απομακρυνόταν ποτέ και δε δεχόταν παρά τους απλούς ανθρώπους. Έτσι, ο βασιλιάς ντύθηκε με απλά ρούχα και πριν φτάσει στο κελί τού ερημίτη, κατέβηκε από το άλογό του. Άφησε πίσω τη φρουρά του και πήγε μόνος του για να τον συναντήσει.
Όταν ο βασιλιάς πλησίασε, είδε τον ερημίτη να σκάβει τη γη μπροστά από την καλύβα του. Μόλις αντίκρυσε το βασιλιά, τον χαιρέτησε και συνέχισε να σκάβει. Ο ερημίτης ήταν άνθρωπος ασθενικός και αδύνατος και κάθε φορά που σφήνωνε την αξίνα του στη γη για να σηκώσει λίγο χώμα, αγκομαχούσε για να πάρει ανάσα.
Ο βασιλιάς τον πλησίασε και του είπε: «Ήρθα σ’ εσένα σοφέ ερημίτη για να σε ρωτήσω τρία πράγματα: Πώς θα μάθω να κάνω το κατάλληλο πράγμα στην κατάλληλη στιγμή; Δεύτερον, ποιοί είναι οι άνθρωποι πού χρειάζομαι περισσότερο, επομένως ποιούς θα πρέπει να προσέχω περισσότερο από τους άλλους, και τρίτον, ποιές υποθέσεις είναι πιο σπουδαίες και χρειάζονται περισσότερη προσοχή;»
Ο ερημίτης άκουσε το βασιλιά, αλλά δεν έδωσε καμιά απάντηση. Μόνο έφτυσε στις παλάμες του και ξανάρχισε το σκάψιμο.
«Είσαι κουρασμένος», του είπε ο βασιλιάς, «άσε με να πάρω την αξίνα και να δουλέψω εγώ λίγο για σένα».
«Ευχαριστώ», είπε ο ερημίτης και δίνοντας την αξίνα στο βασιλιά κάθισε κάτω στο χώμα.
Όταν έσκαψε ο βασιλιάς δύο αυλάκια, σταμάτησε και επανέλαβε τα ερωτήματά του. Ο ερημίτης και πάλι δεν απάντησε, αλλά σηκώθηκε, άπλωσε το χέρι του για να πάρει την αξίνα και είπε: «Ξεκουράσου τώρα λίγο και άσε εμένα να δουλέψω λιγάκι».
Ο βασιλιάς όμως δεν του έδωσε την αξίνα και συνέχισε να σκάβει. Πέρασε μία ώρα και άλλη μία. Ο ήλιος άρχισε να δύει πίσω απ’ τα δέντρα και ο βασιλιάς στο τέλος σφήνωσε την αξίνα στο χώμα και είπε: «Ήρθα σ’ εσένα σοφέ άνθρωπε για μία απάντηση στα ερωτήματά μου. Αν δεν μπορείς να μου δώσεις καμιά… πες το μου να γυρίσω στο σπίτι μου».
«Να… κάποιος έρχεται τρέχοντας», είπε ο ερημίτης. «Ας δούμε ποιος είναι».
Ο βασιλιάς γύρισε και είδε ένα γενειοφόρο άνδρα να έρχεται τρέχοντας από το δάσος, σφίγγοντας με τα χέρια του το στομάχι του, απ’ το οποίο έτρεχε ποτάμι το αίμα. Όταν πλησίασε το βασιλιά, έπεσε λιπόθυμος στο χώμα βγάζοντας έναν ελαφρύ αναστεναγμό.
Ο βασιλιάς και ο ερημίτης ξεκούμπωσαν τα ρούχα του και είδαν ένα μεγάλο τραύμα στο στομάχι του. Ο βασιλιάς το έπλυνε όσο καλύτερα μπορούσε. Έδεσε το τραύμα με το μαντήλι του και με μία πετσέτα που του έδωσε ο ερημίτης, αλλά το αίμα δεν σταματούσε. Ο βασιλιάς ξανά και ξανά άλλαζε τον επίδεσμο, τον έπλενε και έδενε πάλι το τραύμα. Όταν σταμάτησε πλέον να τρέχει το αίμα, ο πληγωμένος συνήλθε και ζήτησε κάτι να πιει.
Ο βασιλιάς έφερε φρέσκο νερό και του το έδωσε. Στο μεταξύ ο ήλιος έδυσε και άρχισε να κρυώνουν. Έτσι, ο βασιλιάς με τη βοήθεια του ερημίτη μετέφερε τον πληγωμένο στην καλύβα και τον ξάπλωσε στο κρεβάτι.
Όταν ξάπλωσε στο κρεβάτι ο πληγωμένος, έκλεισε τα μάτια του και ησύχασε, αλλά ο βασιλιάς ήταν τόσο κουρασμένος από το περπάτημα και τη δουλειά που είχε κάνει. Έτσι, κάθισε στο κατώφλι ώσπου τον πήρε και αυτόν ο ύπνος τόσο βαθιά που κοιμήθηκε συνέχεια όλη την καλοκαιριάτικη νύχτα.
Το πρωί, αφού ξύπνησε, πέρασε αρκετή ώρα πριν μπορέσει να θυμηθεί που βρισκόταν, ποιος ήταν αυτός ο άγνωστος γενειοφόρος άνδρας, ο οποίος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και τον κοίταζε έντονα με φλογισμένα μάτια.
«Συγχώρα με», είπε ο γενειοφόρος άνδρας με αδύναμη φωνή, όταν είδε ότι ο βασιλιάς είχε ξυπνήσει και τον κοιτούσε απορημένος.
«Δεν σε ξέρω και δεν έχω τίποτε να σου συγχωρήσω», είπε ο βασιλιάς.
«Εσύ δεν με ξέρεις, αλλά εγώ σε ξέρω. Είμαι αυτός ο εχθρός σου που ορκίστηκε να πάρει εκδίκηση από εσένα, γιατί εκτέλεσες τον αδελφό του κι έκανες κατάσχεση της περιουσίας του. Ήξερα πως είχες πάει μόνος σου να δες τον ερημίτη και αποφάσισα να σε σκοτώσω στην επιστροφή. Αλλά πέρασε η μέρα και δεν γύρισες. Έτσι, βγήκα απ’ την ενέδρα που σου είχα στήσει κι έπεσα πάνω στους φρουρούς σου. Αυτοί με αναγνώρισαν και με τραυμάτισαν. Τους ξέφυγα, αλλά θα είχα πεθάνει απ’ την αιμορραγία, εάν εσύ δεν είχες φροντίσει το τραύμα μου. Εγώ ήθελα να σε σκοτώσω κι εσύ μου έσωσες τη ζωή. Τώρα… αν ζήσω, και εάν το θέλεις εσύ, θα σε υπηρετήσω σαν ο πιο πιστός σου σκλάβος… και θα ζητήσω απ’ τους γιούς μου να κάνουν το ίδιο. Συγχώρα με!».
Ο βασιλιάς ήταν πολύ ευχαριστημένος που είχε συμφιλιωθεί τόσο εύκολα με τον εχθρό του και που είχε κάνει ένα φίλο και όχι μόνο τον συγχώρεσε, αλλά είπε ότι θα έστελνε τους υπηρέτες του και τον προσωπικό του γιατρό να τον φροντίσουν και υποσχέθηκε να του επιστρέψει την περιουσία του.
Αφού έφυγε απ’ τον πληγωμένο ο βασιλιάς, πήγε έξω στον εξώστη και κοίταξε τριγύρω να βρει τον ερημίτη. Ήθελε πριν φύγει, να τον παρακαλέσει ακόμη μία φορά να απαντήσει στα τρία ερωτήματα που του είχε κάνει.
Ο ερημίτης ήταν έξω γονατισμένος και φύτευε σπόρους στ’ αυλάκια που είχαν σκαφτεί την προηγούμενη μέρα.
Ο βασιλιάς τον πλησίασε και του είπε: «Για τελευταία φορά σε παρακαλώ απάντησε στα ερωτήματα μου, σοφέ άνθρωπε».
«Μα έχουν ήδη απαντηθεί», είπε ο ερημίτης, σκύβοντας ακόμα στ’ αδύνατα πόδια του και κοιτάζοντας προς το βασιλιά που στεκόταν μπροστά του.
«Πώς απαντήθηκαν; Τί εννοείς;», είπε ο βασιλιάς.
«Δεν βλέπεις;» απάντησε ο ερημίτης. «Αν δεν είχες λυπηθεί χθες την αδυναμία μου κι έφευγες χωρίς να σκάψει για μένα τ’ αυλάκια, αυτός ο άνθρωπος θα σου είχε επιτεθεί και θα είχες μετανιώσει που δεν έμεινες μαζί μου. Έτσι, η πιο σπουδαία στιγμή ήταν όταν έσκαβες τ’ αυλάκια, κι εγώ ήμουν ο πιο σπουδαίος άνθρωπος και το να μου κάνεις καλό ήταν η πιο σπουδαία δουλειά. Ύστερα, όταν αυτός ο άνθρωπος ήρθε σε μας, η πιο σπουδαία στιγμή ήταν όταν τον φρόντιζες, γιατί αν δεν είχες δέσει το τραύμα του, θα πέθαινε χωρίς να συμφιλιωθεί μαζί σου. Έτσι, αυτός ήταν ο πιο σπουδαίος άνθρωπος και αυτό που έκανες γι’ αυτόν ήταν η πιο σπουδαία δουλειά. Να θυμάσαι λοιπόν: Υπάρχει μόνο μία στιγμή που είναι η πιο σπουδαία, το παρόν. Είναι η πιο σπουδαία στιγμή, γιατί είναι η μόνη πάνω στην οποία έχεις κάποια δύναμη. Ο πιο αναγκαίος άνθρωπος είναι αυτός μαζί με τον οποίο βρίσκεσαι, γιατί κανένας άνθρωπος δεν ξέρει αν θα έχει ποτέ πάρε-δώσε με κάποιον άλλο. Και το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να του κάνεις καλό, γιατί μόνο γι’ αυτό το σκοπό έχεις έλθει σ’ αυτόν τον κόσμο!».
Τώρα λοιπόν βλέπεις ότι πρέπει να τρέχεις συνεχώς για να παραμένεις στην ίδια θέση. Αν θέλεις να πας κάπου αλλού θα πρέπει να τρέχεις τουλάχιστον δύο φορές περισσότερο…
https://christostsantis.com
