Στίς 4 Φεβρουαρίου 1994 ό Γέροντας υποβάλλεται σε εγχείρηση στό έντερο καί διαπιστώνεται ότι ό καρκίνος είναι σέ πολλά σημεία του σώματος του. Ή ανησυχία είναι μεγάλη. Ανησυχούν οι μοναχές του ησυχαστηρίου, ανησυχεί τό "Αγιον "Ορος, ανησυχεί τό Πατριαρχείο, ανησυχεί ή 'Ορθόδοξη 'Εκκλησία της Ελλάδος. Ό Γέροντας σιγά-σιγά σβήνει. Οι προσευχές του λαοϋ πληθύνονται, αλλά ό Θεός κρίνει διαφορετικά.
Ό Γέροντας γνώριζε δτι ή ζωή του θά τελείωνε σύντομα. 'Αντιμετώπιζε τό θάνατο σάν μιά λύτρωση. Είναι αξιοπρόσεκτη ή μαρτυρία τοϋ θεράποντος γιατρού: «Ήταν ή πρώτη φορά πού έζησα έναν αγιορείτη Γέροντα κι εντυπωσιάστηκα. Δεν τόν σκεφτόταν τό θάνατο, τόν είχε σάν λύτρωση, τόν θεωρούσε ότι ήταν ή γέφυρα γιά νά φτάσει στό θεό. Ήταν κάτι τό συγκλονιστικό, τό όποιο δέν νομίζω ότι μπορεί νά περιγραφεί». Τή θεραπεία τή δέχτηκε γιά νά μπορεί νά προσφέρει υπηρεσίες μέχρι τήν τελευταία στιγμή. "Οταν πιά είχε εξαντληθεί, παρεκάλεσε τό γιατρό νά σταματήσει κάθε θεραπεία. Τοϋ είπε χαρακτηριστικά: «Άφοΰ δέν μπορώ πιά νά γονατίσω, δεν χρειάζομαι πλέον στον κόσμο, πρέπει νά φύγω». "Αλλοτε πάλι είπε σε γνωστά του πρόσωπα: «Θέλω νά πεθάνω, αλλά οι γιατροί δέ μ' αφήνουν. Μιά ζωή αγωνιζόμαστε γιά νά βρεθούμε κοντά στό Θεό και τώρα θά δειλιάσουμε;». Και κάποια άλλη φορά εξομολογήθηκε: «Όσο μέ ωφέλησε ή αρρώστια, δέν μέ ωφέλησε ή άσκηση όλα τά χρόνια».
Ή επιθυμία του Γέροντα μετά τήν εγχείρηση ήταν νά επιστρέψει στό "Αγιον Όρος, άφοΰ θά είχε κάποια βελτίωση στην υγεία του. Τελικά ή κατάσταση της υγείας του επιδεινώνονταν μέρα μέ τή μέρα, γεγονός πού καθιστούσε αδύνατη πιά τήν επάνοδο του στό Όρος. Αυτό ό Γέροντας τό είχε καταλάβει μόνος του καί γι' αυτό απεφάσισε νά παραμείνει στό ησυχαστήριο της Σουρωτής κι εκεί νά ενταφιαστεί. Μάλιστα τήν επιθυμία του αυτή τήν είχε γράψει προς αποφυγή διαφόρων παρεξηγήσεων.
Στίς 12 Τουλίου 1994, ήμερα Τρίτη, ό Γέροντας έκοιμήθη έν Κυρίω κι ετάφη στό ησυχαστήριο της Σουρωτής, δίπλα στό ναό του αγίου 'Αρσενίου. Σύμφωνα μέ τήν επιθυμία του πάνω στον τάφο τοποθετήθηκε μιά μικρή μαρμάρινη πλάκα μέ τους ακόλουθους στίχους. Έδω τελείωσε ή ζωή,
εδώ καί ή πνοή μου,
εδώ τό σώμα θά Θαφτή,
θά χαίρη κι ή ψυχή μου.
Ό "Αγιος μου κατοικεί,
αυτό είναι τιμή μου.
Πιστεύω Αυτός θά λυπηθή
τήν άθλια ψυχή μου.
Θά εύχεται στον Αυτρωτή
νά 'χω τήν Παναγία μαζί μου.
Μοναχός Παΐσιος 'Αγιορείτης «*-
ΚΩΣΤΑΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου