Πού οδηγεί ο χωρισμός του Χριστιανισμού από την Εκκλησία. Η αυθαίρετη και κακόβουλη ερμηνεία της Καινής Διαθήκης.

Στην πραγματικότητα , η αντίθεση στο Ευαγγέλιο της Εκκλησίας και η υποκατάσταση της Εκκλησίας με κάποια ακαθόριστη κατανόηση του Χριστιανισμού έχει πάρα πολλά οικτρά αποτελέσματα. Η χριστιανική ζωή στερεύει. Μοιάζει σαν μια ακόμη παραπανίσια διδασκαλία μέσα στην ατέλειωτη σειρά των διδασκαλιών , παλαιών και νέων, και, εκτός αυτού, μια διδασκαλία πάρα πολύ αόριστη. Διότι χωρίς  την Εκκλησία αποκαλύπτεται η δυνατότητα ενός αμέτρητου πλήθους ερμηνειών του Χριστιανισμού των πλέον αυθαιρέτων και αντιφατικών. Με την κατάστασή του αυτή ο Χριστιανισμός βρίσκεται σε χαμηλότερη θέση από πολλές φιλοσοφικές σχολές. Πράγματι, οι θεμελιωτές των φιλοσοφικών σχολών άφησαν μετά από αυτούς ολόκληρα βιβλία με τα έργα τους, άφησαν περισσότερο ή λιγότερο σαφώς ανεπτυγμένες διδασκαλίες, περισσότερο ή λιγότερο εξεφράσθησαν με πληρότητα , έτσι που δεν υπάρχει απεριόριστη ελευθερία για διάφορες αυθαίρετες ερμηνείες της διδασκαλίας τους. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός , ο Ίδιος τίποτε δεν έγραψε. Γι’ αυτό δεν υπάρχει τίποτε ευκολότερο για κάποιον από το να παρερμηνεύσει κατά την όρεξή του τη χριστιανική διδασκαλία και να επινοήσει κάποιον «Χριστιανισμό», εκθέτοντας κάτω από αυτήν την ονομασία  τις προσωπικές του πλάνες. Τα ιερά βιβλία της Καινής Διαθήκης εγράφησαν από τους Αποστόλους , οι οποίοι δεν είχαν σχολαστική , δασκαλίστικη νοοτροπία. Αλλά σε όλους τους αιώνες υπήρξαν , όπως τους ονομάζει ο άγιος Ειρηναίος Λουγδούνου, «διορθωτές των Αποστόλων», οι οποίοι θεωρούσαν τον εαυτό τους ανώτερο των  Αποστόλων, αυτών των «Γαλιλαίων ψαράδων». Λοιπόν , θα ταίριαζε στον μορφωμένο Ευρωπαίο του 20^ου αιώνος να δεχθεί ως πίστη όλα όσα ειπώθηκαν από κάποιους ψαράδες; Γι’ αυτό και πολλοί νιώθουν ελευθερωμένοι ακόμη και από την εμπιστοσύνη προς τους Αποστόλους  και θέλουν να παρερμηνεύσουν τη χριστιανική διδασκαλία, καθοδηγούμενοι μόνο από τους δικούς τους συλλογισμούς. Πράγματι, ο Λεβ Τολστόι δήλωσε ότι ο Απόστολος Παύλος δεν κατενόησε καλά τη διδασκαλία του Χριστού. Τον εαυτό του, συνεπώς ο Τολστόι, τον θεώρησε ανώτερο του Απόστολου Παύλου. Και απορεί κάποιος πόσο «παρατραβούν» κάποιοι άνθρωποι αυτή την «ερμηνεία» τους για τον Χριστιανισμό. Ό,τι κι αν θελήσουν, αμέσως το βρίσκουν στο Χριστιανισμό. Φαίνεται ότι κάθε μάταιο όνειρο και κάθε κακόβουλη σκέψη τους μπορούν κατά την επιθυμία τους να την καλύψουν κάτω από την ευαγγελική διδασκαλία.

Μήπως δεν είναι σημαντικό ότι όλοι οι αποκομμένοι από την Εκκλησία μιλάνε για τον σεβασμό τους προς την Αγία Γραφή και την ίδια στιγμή σπεύδουν στην διαστρέβλωση αυτής της ίδιας της Αγίας Γραφής; Κάποιοι ,μόλις εγκαταλείψουν την Εκκλησία, αρχίζουν αμέσως να ερμηνεύουν όπως θέλουν τη Γραφή και καθένας την ερμηνεύει διαφορετικά . Ο Χριστός προσευχήθηκε στον Θεό Πατέρα για την ενότητα όλων των πιστευόντων σ’ Αυτόν. Οι Απόστολοι συμβούλευαν για την επίτευξη της ομοψυχίας, μιλούσαν για την ενότητα της πίστεως. Αποδεικνύεται ότι χωρίς την Εκκλησία καμιά ενότητα δεν είναι δυνατή. Φθάνουμε πάλι στη βαβυλώνεια σύγχυση των γλωσσών. Στην Εκκλησία , δύο χιλιάδες χρόνια η πίστη παραμένει μια και η αυτή, πάντοτε η ίδια εξίσου  . Αλλά στους απομακρυσμένους από την Εκκλησία η πίστη αλλάζει σχεδόν καθημερινά ! Αιρετικοί και άνθρωποι των σεκτών, εμφανίζονται συνεχώς καινούργιοι και κάθε φορά ο δάσκαλός τους διδάσκει διαφορετικά. Άρα είναι σαφές ότι χωρίς την Εκκλησία προ πάντων εξαφανίζεται η διδασκαλία του Χριστού και υποκαθίσταται από ανθρώπινες ,εφήμερες σοφιστείες .

Συνεπώς , η χριστιανική πίστη, τότε μόνο γίνεται σαφής και καθορισμένη για τον άνθρωπο, όταν αυτός ανυπόκριτα πιστεύει στην Εκκλησία. Τότε μόνο το μαργαριτάρι της πίστεως αυτής είναι καθαρό, τότε μόνον δεν αναμειγνύεται με τον σωρό των ρυπαρών σκουπιδιών των ποικίλων αυθαίρετων γνωμών και κρίσεων. Περί αυτού μίλησε ήδη ο Απόστολος Παύλος, όταν την Εκκλησία του Θεού την ονόμαζε «στῦλο καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» ( Α΄ Τιμ. 3, 15 ) .

Έτσι, με τον χωρισμό από την Εκκλησία , ακόμη και η χριστιανική διδασκαλία αποδεικνύεται κάτι πολύ ακαθόριστο , άπιαστο, κάτι που μονίμως αλλάζει κατά την επιθυμία του καθενός.

Από το βιβλίο: «ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ ΤΡΟΪΤΣΚΙ

(1886-1929)

ΒΙΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ