Όταν οι μπολσεβίκοι κατηγόρησαν τις εικόνες ως "εστίες μετάδοσης επιδημίας

"

Οι εικόνες έπαιζαν έναν ιδιαίτερο ρόλο στην ζωή των Ορθοδόξων Ρώσων και ως εκ τούτου αποτέλεσαν στόχο της εκτεταμένης «αντιθρησκευτικής» προπαγάνδας των μπολσεβίκων. Το 1924 το περιοδικό “Bezbozhnik” («Άθεος») ισχυρίστηκε ότι μια επιδημία σύφιλης στην ύπαιθρο διαδόθηκε μέσω της πρακτικής του φιλήματος των εικόνων. Πέντε χρόνια αργότερα, κατά την «κολεκτιβοποίηση», ισχυρίστηκαν ότι έβρισκαν κρυμμένους κόκκους σιταριού κάτω από εικόνες. Η επίλυση του «προβλήματος των εικόνων» ήταν απλή: οι εικόνες έπρεπε να αφαιρεθούν και να καταστραφούν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, τα αντιθρησκευτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο πληθυσμός απομακρύνθηκε από τις εικόνες. Τυπώθηκε μάλιστα από το “Bezbozhnik u stanka” μια δέσμευση υπογεγραμμένη από τριάντα οκτώ εργάτες στο εργοστάσιο Krasnaia Zvezda στη Μόσχα, ότι κανένας δεν είχε εικόνες και κανένας δεν ακολουθούσε "λατρεία εικόνων". Μάλιστα, οι συνέπειες της απομάκρυνσης των εικόνων ήταν «θαυματουργικές». Το  Bezbozhnik ανέφερε ότι μετά την ανακοίνωση της κοινότητας του Novyi Put' (Νέος Δρόμος) στην επαρχία Νίζνι Νόβγκοροντ το 1925, η κοινότητα άρχισε να ευημερεί: «Χωρίς τον Θεό, οι δουλειές μας πάνε καλύτερα. Λάβαμε δύο τρακτέρ, έναν εκλεπτυσμένο ψαλίδι, και όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για την επεξεργασία της γης .... »

ΚΟ / Από το “Storming the Heavens: The Soviet League of the Militant Godless” του Daniel Peris και το "Soviet Antireligious Campaigns and Persecutions (History of Soviet Atheism in Theory and Practice and the Believer, Vol 2)" του Dimitry V. Pospielovsky.