“Ως λέων, πυρ πνέων”

“Ως λέων, πυρ πνέων”

(Φράση από την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως)

Οι Άγιοι Δεκατρείς Μάρτυρες τής Παναγίας τής Καντάρας· Κύπρος· 1231.

Οι μαρτυρήσαντες υπό των Λατίνων, επειδή αρνήθηκαν να απαρνηθούν τον Ορθόδοξο τρόπο Θείας Κοινωνίας, με λαβίδα (κουταλάκι). Ας το σκεφθούν αυτό, όσοι με την "υπεύθυνη" στάση τους, άνοιξαν τον δρόμο γιά ακόμα μεγαλύτερη άλωση, με την σκέψη για δρομολόγηση τής Θείας Κοινωνίας σε στερεά μορφή και σφραγισμένη, που θα προσιδιάζει με των Λατίνων!

Οι Άγιοι εορτάζουν στις 19 Μαϊου. Βασανίσθηκαν, φυλακίσθηκαν· έφαγαν επί 3 χρόνια μουχλιασμένο ψωμί· λιθοβολήθηκαν· δέθηκαν από τα πόδια σε άγρια άλογα, που κάλπασαν πάνω σε κοφτερές πέτρες ξεροποτάμου, ραβδιζόμενοι συνεχώς, και τέλος εκάηκαν ζωντανοί·

ως λέοντες, πυρ πνέοντες, επειδή αρνήθηκαν να απαρνηθούν την Ορθόδοξη Θεία Κοινωνία.

Σήμερα οι ξένοι δεν χρησιμοποιούν εναντίον μας τέτοια βάρβαρα μέσα· αλλά πολύ πιό εωσφορικά κ ύπουλα! Διότι είναι ενδεδυμένα, το "νοιάξιμο", την "υγεία", την "υπευθυνότητα", την "φροντίδα", την "αλληλεγγύη", την "αγάπη", την "ειρήνη", την "αδελφωσύνη"... τα λόγια τού Χριστού, στο στόμα τού διαόλου, όπως λέει και ο Πατήρ Γεράσιμος Φωκάς, όπως τον ζούμε!

Και όψονται, στους Δεκατρείς αυτούς μεγαλομάρτυρες Αγίους, όσοι -ειδικά όσοι εκ των Ελλήνων Κυπρίων- συναίνεσαν, με λόγο και με έργο, στην αλητεία αυτή, τού γιά πρώτη φορά από το Πάσχα τού 33 μ.Χ.να μην συνοδεύσουμε τον Χριστό στον Επιτάφιο του, και να μην κάνουμε την Λειτουργία τής Αναστάσεως του.

Και για τι ; Γιά μιά απάτη! Γιά ένα δομημένο ψεύδος· για το πέρασμα χιλιάδων ανθρώπων που πεθαίνουν (όπως και γεννιούνται) κάθε μέρα, σε θύματα από μιά ίωση· πολύ λιγώτερο φονική από την απλή γρίππη που σκοτώνει ετησίως εκατόμβες· που δεν είχε σκοτώσει ακόμα καλά καλά 3.000 παγκοσμίως, και έσπευσαν να την ονομάσουν "παν-δημία", κόντρα σε κάθε λογική, και με στραγγαλισμό των νοημάτων της γλώσσας· αλλά και με μιά σειρά εωσφορικών σχεδίων για πλήρη έλεγχο τού Ανθρωπίνου Γένους που ακολουθούν, βασισμένα στο κόλπο των νεκρών και τής "πανδημίας".

Γεώργιος Κακςής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός

Η ανάγκη μου να δώσω μαρτυρία, όπως και με άλλα κείμενα μου, είναι και επειδή ό,τι ξέρω για το Θέατρο κ την Τέχνη· και τον πυρήνα τους την Ελληνική Τραγωδία· το ξέρω από την μεγάλη τραγική πράξη τής θυσίας τού ίδιου τού Δημιουργού κ Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.