Είναι θεολογικά σωστό να λέει κανείς ότι οι άνθρωποι είναι εικόνες του Θεού;

 

Σωστό είναι αυτό που θέλει να πει και όχι το κατά πώς το λέει. Έτσι σωστά είναι τα παρακάτω που έχει κατά νουν έστω κι’ αν δεν τα λέει:

α) Οι άνθρωποι ως απόγονοι του Αδάμ είναι κατ’ εικόνα Θεού, αφού ο Θεός προκειμένου να δημιουργήσει τον πρώτο άνθρωπο έτσι είπε, «  ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, » ( Γέν. α’, 26). Δεν είπε, να κάνουμε άνθρωπο που αυτός θα είναι η εικόνα μας, γιατί ο Θεός είναι  αόρατος, ασχημάτιστος,  απερίγραπτος και δεν απεικονίζεται ούτε εικονίζεται με κάποιο δημιούργημά Του, ορατό ή αόρατο. Αν   ήταν έτσι,  ο καθένας θα έλεγε  ότι ο αόρατος Θεός είναι όπως ο τάδε άνθρωπος.  Θα έλεγε ότι, όποιος βλέπει άνθρωπο, βλέπει το Θεό.

β) Αυτό  ισχύει μόνο για όποιον έχει δει το Χριστό, όπως είπε ο Ίδιος, όταν ο Φίλιππος του είπε, «Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τοσοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα; » ( Ιω. ιδ’, 8-9 ).

γ) Εικόνα  λοιπόν  του Θεού είναι ο Υιός και Λόγος Αυτού  για τον Οποίον λέει χαρακτηριστικά ο Απόστολος Παύλος, « ῞Ος ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου, » ( Κολ. α’, 15).  Και αλλού, «  ὃν ἔθηκε κληρονόμον πάντων, δι' οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν·  ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ ρήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, δι' ἑαυτοῦ καθαρισμὸν ποιησάμενος τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς, » ( Εβρ. α’, 2-3).

δ) Προφανώς  αυτά εννοεί  και δεν τα αγνοεί όποιος λέει  ότι οι άνθρωποι είναι εικόνες του Θεού. Καλό όμως είναι  η αλήθεια να λέγεται, γιατί αν λέει κανείς μόνο ότι οι άνθρωποι είναι εικόνες του Θεού και αποσιωπώνται τα παραπάνω, δεν ορθοτομείται ο λόγος της αληθείας, πράγμα ανορθόδοξο. Άλλωστε, γιατί  να μη λέει κανείς αυτό  που εννοεί, όταν μάλιστα αυτό είναι  σωστό,  όπως συμβαίνει και επί του προκειμένου;

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Mείνατε ἐν ἐμοί

Ο Κύριος είπε στους Μαθητές Του, « μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν……..ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν » ( Ιω. ιε’,4-5). To « ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν», προφανώς εννοεί ότι οι δικοί Του έχουν να κάνουν πολλά. Έχουν να κάνουν, με μια λέξη το καλό, και με δυο λέξεις καλά έργα. Δεν είναι λοιπόν σωστό να λέει κανείς ότι όποιος ζει «εν Χριστώ», δεν έχει ανάγκη από καλά έργα, επειδή δε σώζεται από τα έργα. Ο Παύλος που ζούσε «εν Χριστώ», δεν είχε αυτή την πλάνη, αλλά έλεγε, « πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ »( Φιλ. δ’, 13). Το ότι ο Χριστός ήταν ο Σωτήρας του, αυτό δεν τον οδηγούσε σε απραξία, για να μη νομίσει τάχα ότι θα σωθεί από τα έργα του. Αντιθέτως τον οδηγούσε στο να κάνει το θέλημα του Θεού « εν τω ενδυναμούντι αυτώ Χριστώ ». Προσοχή λοιπόν, γιατί ο διάβολος κρύβεται στα μικρά και στις λεπτομέρειες.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Υπήρχαν άνθρωποι στη γη πριν τον Αδάμ και την Εύα;

 

 

Όχι, δεν υπήρχαν, σύμφωνα με τα παρακάτω αποκαλυπτικά και αξιόπιστα λόγια της Γραφής.  

«Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὅτε ἐγένετο· ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν……καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι αὐτήν·»(Γεν. β’, 4-5 )

Αφού λέει  ότι, « καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι αὐτήν· », δηλαδή την γην, δεν είναι δυνατό να υπήρχαν άνθρωποι. Ο πρώτος άνθρωπος στη γη είναι ο Αδάμ.

Ο  Παύλος  γράφει σχετικά, « οὕτω καὶ γέγραπται· ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ᾿Αδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος ᾿Αδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν· » (Α΄ Κορ. ιε΄, 45). 

Αφού ο Αδάμ είναι ο πρώτος  άνθρωπος, δεν είναι δυνατό να υπήρχαν άνθρωποι πριν από τον πρώτο. Η αλήθεια να λέγεται.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι ζώνες της Βίβλου

 Οι πιο θρησκευόμενες περιοχές της βορειο-κεντρικής Ευρώπης. Στις βόρειες χώρες αυστηροί Προστεστάντες στις κεντρικές χώρες καθολικοί

Το άρθρο βρίσκεται στο https://mapsontheweb.zoom-maps.com/post/163321796856/bible-belts-of-europe-by-ubezzleford-this-map

Γίνεται αναφορά ότι "Πριν από τη διάσπαση της ΕΣΣΔ, η Ουκρανία ήταν γνωστή ως η «ζώνη της Βίβλου» της Σοβιετικής Ένωσης" και "Η «ζώνη του Κορανίου» της Τουρκίας θεωρείται το κέντρο και τα ανατολικά της χώρας (παραδοσιακά εκλογικές περιοχές εκτός CHP)

Αγία Καλλιόπη

 

Kάλλη παραβλέπουσα των ποιημάτων,
Kτίστου τα κάλλη οπτάνη Kαλλιόπη.

Η Αγία Καλλιόπη, έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ., στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου. Διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά, αλλά και τα πλούσια ψυχικά και πνευματικά χαρίσματά της. Απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε πρόταση γάμου γιατί είχε αφιερώσει τη ζωή της στο Χριστό, τη διδασκαλία του Θείου Λόγου Του και τη διακονία και παραμυθία των ασθενών και πασχόντων αδελφών της. Στο φοβερό διωγμό που εξαπέλυσε ο φοβερός διώκτης των χριστιανών Δέκιος, η Καλλιόπη συνελήφθη και οδηγήθηκε μπροστά στον τοπικό άρχοντα, ο οποίος θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε με διάφορες κολακείες και υποσχέσεις να την δελεάσει και να την σύρει στην ανόσια ζωή των ψυχοφθόρων ηδονών και της μισερής ειδωλολατρίας. Όμως η Αγία με ηρωική σταθερότητα, εμμονή και αγωνιστικό φρόνημα, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό, τον μοναδικό Σωτήρα και Λυτρωτή. Εξοργισμένος ο τύραννος διέταξε και τη μαστίγωσαν ανελέητα. Κατόπιν, τη χαράκωσαν με μαχαίρια και έκαψαν τις πληγές της. Τελικά την αποκεφάλισαν χαριζόντάς της, την ουράνια και άφθαρτη δόξα.

 

Λειτουργικά κείμενα

Ἀπολυτίκιον 
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Του Σωτήρος το κάλλος εκ ψυχής αγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ηγώνισαι στερρώς υπέρ αυτού, και δόξης ηξιώθης θεϊκής, δια τούτο σου την μνήμην την ιεράν, τιμώμεν εκβοώντές σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού, ημίν πταισμάτων άφεσιν.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

ΠΕΡΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

 

Όπως είναι γνωστό, ο εξουσιαστής του σύμπαντος κόσμου που δίνει όλες τις επιμέρους εξουσίες, είναι   ο Παντοκράτωρ Θεός.  Ο Απόστολος Παύλος γράφει σχετικά, « οὐ γάρ ἐστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν. «( Ρω. ιγ’, 1). Όλες λοιπόν οι κατά καιρούς εξουσίες είναι άνωθεν, όπως άνωθεν ήταν και η εξουσία  του Πιλάτου.  Όταν ο Πιλάτος είπε στο Χριστό, «  ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει.» ( Ιω. ιθ’, 10 -11 ). Ας μη καυχιέται λοιπόν κανείς για την όποια εξουσία που έχει, γιατί τον ρωτάει ο Απόστολος Παύλος, « τίς γάρ σε διακρίνει; τί δὲ ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες; εἰ δὲ καὶ ἔλαβες, τί καυχᾶσαι ὡς μὴ λαβών; «»(  Α’ Κορ. δ’, 7).

Αυτά σχετικά με την εξουσία των ανθρώπων. Εκείνος πάντως που έχει από το Θεό και Πατέρα Του όλες τις εξουσίες είναι ο Χριστός. Αυτό το  δήλωσε ο Ίδιος  στους ένδεκα Μαθητές Του, μετά την Ανάστασή Του, εις το όρος  «λέγων· ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς »(Ματ. κη’, 18). Είναι λάθος λοιπόν να αμφισβητεί ή να αγνοεί, ιδιαίτερα ένας  πιστός, το ότι ο Χριστός  έχει εξουσία και για τα επί της γης τεκταινόμενα.  « καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν. δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ.  δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας.  ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ » ( Ψ. 2, 10   -13).

Όσο για τους δαίμονες, δεν έχουν καμία εξουσία, τρέμουν μπροστά στο Χριστό, και το μόνο που προσπαθούν να κάνουν είναι να παραπλανήσουν κάποιον αφελή ώστε να μη φοβάται αυτός το Θεό αλλά  να φοβάται το διάβολο. Ο Χριστός συνέτριψε την κεφαλή του διαβόλου  σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, «καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ὄφει·…αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. ( Γεν. γ’, 14-15).

Αυτό όμως δεν επιτρέπει εφησυχασμό και γι’ αυτό, αν και ο διάβολος δεν έχει δύναμη, ο Απόστολος Πέτρος παραγγέλλει, «  νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ.  ᾧ ἀντίστητε στερεοὶ τῇ πίστει, εἰδότες τὰ αὐτὰ τῶν παθημάτων τῇ ἐν κόσμῳ ὑμῶν ἀδελφότητι ἐπιτελεῖσθαι. ῾Ο δὲ Θεὸς πάσης χάριτος, ὁ καλέσας ὑμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ὀλίγον παθόντας, αὐτὸς καταρτίσει ὑμᾶς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.»(  Α’ Πέτρ. ε’, 8-11)

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.