Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2025

Ο Γιώργος Σεϊταρίδης - Η πνευματική πορεία που τον οδήγησε στην Ορθοδοξία

@parapolitika Ο Γιώργος Σεϊταρίδης, ένας από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς της γενιάς του, άνοιξε την καρδιά του στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, μιλώντας για τη ζωή του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τη βαθιά πνευματική πορεία που τον οδήγησε στην Ορθοδοξία #parapolitikagr #tiktokgreece #greece #σεϊταρίδης #πιστη #θρησκεια ♬ πρωτότυπος ήχος - Parapolitika.gr

Τρεις διεθνείς διακρίσεις για την Ελληνίδα συνθέτρια Πηγή Λυκούδη για το έργο της «Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας»


«Η διεθνής αυτή βράβευση είναι για μένα μια βαθιά συγκίνηση, γιατί δικαιώνει τη δημιουργική πορεία ενός έργου που γεννήθηκε από αγάπη για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.
Το «Χαίρε Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας» είναι μια σύνθεση που έχει ως πρόθεση να αναδείξει το πνευματικό μεγαλείο της Ορθοδοξίας και τη διαχρονική ψυχή του Ελληνισμού. Το γεγονός ότι ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου δείχνει πως ο Ελληνικός Πολιτισμός συγκινεί και εμπνέει.

Είναι τιμή μου να μεταφέρω, μέσα από τη μουσική, το φως και το μεγαλείο της πατρίδας μου.Οι διεθνείς αυτές διακρίσεις δεν τιμούν μόνο όσους εργαστήκαμε για τη δημιουργία του έργου αυτού – και τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς – αλλά και την πολιτιστική ψυχή της Ελλάδας.»

 

Δύο Χρυσά Μετάλλια – το ένα με Ειδική Μνεία – και ένα Ασημένιο Μετάλλιο απέσπασε το εμβληματικό συμφωνικό ποίημα της Πηγής Λυκούδη «Χαίρε Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας / Nicaea – Glory of Orthodox», σε ποίηση Γιάννη Π. Ιωαννίδη και ερμηνεία Πέτρου Γαϊτάνου, επιβεβαιώνοντας τη διεθνή απήχηση και την καλλιτεχνική του αξία.

Οι διεθνείς διακρίσεις, με εκατοντάδες συμμετοχές από όλο τον κόσμο είναι:

• Classical Music Stars Awards – Χρυσό Μετάλλιο με Ειδική Μνεία
• Brahms International Music Competition – Χρυσό Μετάλλιο
• Beethoven Award International Music Competition – Ασημένιο Μετάλλιο

 Το συμφωνικό αυτό ποίημα ενώνει Ιστορία, Πίστη και Τέχνη σε μια μεγαλειώδη σύμπραξη και είναι αφιερωμένο στα 1.700 χρόνια από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο (325–2025).

 

Η Πηγή Λυκούδη δηλώνει:

«Η διεθνής αυτή βράβευση είναι για μένα μια βαθιά συγκίνηση, γιατί δικαιώνει τη δημιουργική πορεία ενός έργου που γεννήθηκε από αγάπη για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.
Το «Χαίρε Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας» είναι μια σύνθεση που έχει ως πρόθεση να αναδείξει το πνευματικό μεγαλείο της Ορθοδοξίας και τη διαχρονική ψυχή του Ελληνισμού. Το γεγονός ότι ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου δείχνει πως ο Ελληνικός Πολιτισμός συγκινεί και εμπνέει.

Είναι τιμή μου να μεταφέρω, μέσα από τη μουσική, το φως και το μεγαλείο της πατρίδας μου.Οι διεθνείς αυτές διακρίσεις δεν τιμούν μόνο όσους εργαστήκαμε για τη δημιουργία του έργου αυτού – και τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς – αλλά και την πολιτιστική ψυχή της Ελλάδας.»

 

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2025

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2025

Γονίδης: «Έλεγα στον Χριστό δώσε μου ένα σημάδι και ένα πρωί πριν ξυπνήσω συμβαίνει αυτό...»

@dnews.gr

Γονίδης: «Έλεγα στον Χριστό δώσε μου ένα σημάδι και ένα πρωί πριν ξυπνήσω συμβαίνει αυτό...» «Η αδικία και η πίστη μου με έκαναν πιο δυνατό». Καλεσμένος στο «The 2Night Show» βρέθηκε ο Σταμάτης Γονίδης, όπου μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συμβεί στη ζωή του τα τελευταία χρόνια, χάρη στη σύζυγό του Κατερίνα και τη μικρή τους κόρη, Μαριαλένα. Ο αγαπημένος τραγουδιστής αναφέρθηκε επίσης στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε, αλλά και στην πίστη του στον Θεό, η οποία –όπως είπε– του έδωσε δύναμη να σταθεί ξανά στα πόδια του. «Η γυναίκα μου μού έχει αλλάξει τη ζωή και τα σχέδια. Ήρθε στη ζωή μου κάτι πολύ όμορφο, που πιστεύω ότι μου το έστειλε η Παναγία. Τα άλλα μου κορίτσια δεν τα μεγάλωσα εγώ· τα έβλεπα μόνο τα Σαββατοκύριακα. Αυτή τη φορά όμως ζω τα πάντα από την αρχή: τις πρώτες λέξεις, το πρώτο κλάμα, τους πρώτους πόνους. Νιώθω επιτέλους ότι έχω οικογένεια – και μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζει η Κατερίνα», δήλωσε ο τραγουδιστής. Κλείνοντας, αποκάλυψε ένα συγκλονιστικό περιστατικό: «Έλεγα στον Χριστό: Δώσε μου ένα σημάδι και πες μου τι θέλεις από μένα, και εγώ θα το κάνω. Και ένα πρωί, λίγο πριν ξυπνήσω, είδα σύννεφα και άκουσα μια κρυστάλλινη φωνή να λέει: “Δε θέλω από κανέναν να σηκώσει τον σταυρό μου· θέλω αγάπη και ειλικρίνεια”. Από τη χαρά μου το είπα στους φίλους μου και με πέρασαν για τρελό. Μα εγώ ήξερα πως μου μίλησε ο Θεός». Διαβάστε περισσότερα στη Dnews! #dnewsgr #news #nea #ellada #νεα #ελλαδα #greece #greek #greeknews #stamatisgonidis

♬ πρωτότυπος ήχος - Dnews.gr

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2025

Cardio Life Style 2025

 


Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

 


Η Αποκάλυψη δεν ερμηνεύεται. Αν κάποιος πει ότι την ερμηνεύει, μάλλον την παρερμηνεύει. Αν έπρεπε να είχε ερμηνευθεί, θα την είχε ερμηνεύσει ο ίδιος ο Ιωάννης και μάλιστα καλλίτερα από οποιονδήποτε άλλον.


Για τα λόγια της Αποκάλυψης ισχύουν τα λόγια του Πέτρου που είπε για τα λόγια του Παύλου ότι,  «…..εν οις εστι δυσνόητά τινα, α οι αμαθείς και αστήρικτοι στρεβλούσιν ως και τας λοιπάς γραφάς προς την ιδίαν αυτών απώλειαν» (Β´ Πέτρ.γ´,16).

 
Αφού  για τα λόγια του Παύλου λέει ο Πέτρος ότι είναι μερικά δυσνόητά,     πολύ περισσότερο ισχύει αυτό για τα  λόγια της Αποκάλυψης. Όποιος λοιπόν θέλει να ερμηνεύσει την Αποκάλυψη, προφανώς η ερμηνεία αυτή δε θα έχει το αλάθητο.

 
Έτσι, «μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφητείας καὶ τηροῦντες τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα· ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύς.» ( Απ. α΄, 3).


Ένα από, «τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα·», που είναι μακάριοι οι τηρούντες είναι το εξής, « Λέγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα· ναὶ ἔρχομαι ταχύ. ἀμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε ᾿Ιησοῦ.» ( Απ. κβ’, 20).

 

Όταν ο Χρίστος λέει έρχομαι και ο πιστός λέει έλα Κύριε  Ιησού Χριστέ, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. 


Το παράλογο  είναι να μη  τον  καλεί ενώ ο Χριστός λέει, «  ἔρχομαι ταχύ ». Τι άραγε να συμβαίνει; Μήπως έχει  άλλον  στην καρδιά του; «Θεός φυλάξοι ». 


 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Μιλώντας στα παιδιά της πόλης για τον πολιούχο και το ναό του: εκπαιδευτικά προγράμματα

 

Τη Δευτέρα, 3 Νοεμβρίου και ώρα 7:00 οι εκπαιδευτικοί προσχολικής, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και γονείς και κατηχητές, θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν εκπαιδευτικά προγράμματα, που αφορούν στον ναό του Αγίου Ανδρέα, πολιούχο της Πάτρας, σχεδιασμένα στο πλαίσιο του άξονα της τοπικής ιστορίας, με διαθεματικές προεκτάσεις.

Η εκδήλωση συνδιοργανώνεται από την Ι.Μ. Πατρών, τη ΓΕΧΑ Πατρών και τις εκδόσεις Έαρ και θα γίνει στην αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας Πατρών (Κανάρη 58).

Σε όλους τους παρευρισκόμενους θα δοθεί φάκελος με υλικό για τον εκπαιδευτικό και φύλλα εργασίας μαθητή.

Θα μιλήσουν:

·   Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος

·   Η κα Χαρά Βοϊνέσκου, νηπιαγωγός, φιλόλογος, πρ. Σχολική Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής και Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου νηπιαγωγών

·   Ο κ. Γιώργος Μαρκάκης, δάσκαλος ΜΕd, διευθυντής 19ου Δ.Σ. Πατρών και

·   Η κα Μαρία Πανουργιά-Σκόνδρα, φιλόλογος και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Απόστολος Ανδρέας».

Συμμετέχει η χορωδία του Δημοτικού Σχολείου Κάτω Καστριτσίου. Διευθύνει η κα. Κατερίνα Φιλιππάτου, εκπαιδευτικός, μουσικός, με σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό.

Συντονίζει ο κ. Γιάννης Παναγιωτόπουλος, δάσκαλος, διευθυντής του 65ου Δ.Σ. Πατρών.     

 

Την ώρα της εκδήλωσης θα υπάρχει δημιουργική απασχόληση παιδιών.



Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2025

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα όλων των Δυτικών γλωσσών κατά την UNESCO.Κα Μαρία Ευθυμίου ιστορικός

Ο ΘΕΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

 

 

Ο Θεός μπορεί, όχι μόνο να κάνει να αναστηθεί ένας νεκρός, αλλά και να κάνει ακόμα να μη πεθάνει ένας ζωντανός.

Αυτό το δήλωσε ο Ίδιος ο Κύριος   με τα εξής λόγια: «αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν τις τον λόγον τον εμόν τηρήση, θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα» (Ιω. η´,51).

Ποιος θα διανοηθεί     να φέρει αντίρρηση   στα λόγια του Χριστού;

Ποιος θα ήθελε να μοιάσει με τους Ιουδαίος που, «είπον ουν αυτώ οι Ιουδαίοι· νυν εγνώκαμεν ότι δαιμόνιον έχεις. Αβραάμ απέθανε και οι προφήται, και συ λέγεις, εάν τις τον λόγον μου τηρήση, ου μη γεύσηται θανάτου εις τον αιώνα; μη συ μείζων ει του πατρός ημών Αβραάμ, όστις απέθανε; και οι προφήται απέθανον· τίνα σεαυτόν συ ποιείς;» (Ιω. η´,52-53).

Αποκλείεται οι  πιστοί  να επηρεασθούν από   τα λόγια των Ιουδαίων ότι «Αβραάμ απέθανε και οι προφήται » και να πουν   ότι όλοι οι άγιοι πέθαναν. 

Αποκλείεται γιατί πιστεύουν στα λόγια  του Χριστού και όχι στο τι βλέπουν τα μάτια τους.

Αποκλείεται γιατί, ενώ οι Ιουδαίοι του είπαν, «τίνα σεαυτόν συ ποιείς;», οι πιστοί του λένε, Συ είσαι η πηγή της ζωής.   


          Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών 

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2025

όταν πήγαινα στο κατηχητικό ένιωθα ασφαλής

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2025

Είναι σωστή η φράση, Ορθοδοξία ή θάνατος;

 

Όχι, γιατί αυτός που τη λέει, άλλο θέλει να πει και αυτό το άλλο δε λέγεται με αυτό που λέει. Είναι σα να μεταφράζει ένας μία φράση από  π.χ. τα γαλλικά στα ελληνικά  που όμως ο ίδιος δεν τα κατέχει καλά.

Εδώ, αν πει κάποιος,   Ορθοδοξία ή θάνατος, προφανώς θέλει να πει ότι προτιμάει να παραμείνει ορθόδοξος ακόμη και, αν τον απειλήσουν με θάνατο.

Αν όμως  αυτά τα λόγια τα πει κάποιος σε άλλη γλώσσα, και τα μεταφράσει κάποιος άλλος,  που  τα κατέχει καλά,στα ελληνικά, δε θα πει, «Ορθοδοξία ή θάνατος» αλλά θα κάνει κανονική μετάφραση, αν γνωρίζει βεβαίως και τις δύο γλώσσες. 

Μπορεί π.χ. να πει, Ορθοδοξία μέχρι θανάτου, σύμφωνα με το, « γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής »(Απ. β’, 10). 

Αν όμως  μετά τη λέξη θάνατος τεθεί ερωτηματικό, τότε αυτός που τη λέει πάλι άλλο θέλει να πει, όπως αναφέρθηκε στην αρχή, γιατί, επειδή το « ή » είναι διαζευκτικό, σύμφωνα με το συντακτικό της Ελληνικής γλώσσης, σημαίνει ή το ένα  ή το άλλο και κατά συνέπεια δεν είναι σωστή. 

Δεν είναι σωστή, γιατί δεν καλείται κάποιος  να διαλέξει από μόνος του την Ορθοδοξία ή τον θάνατο, όπως δηλώνει η παραπάνω   φράση, Ορθοδοξία ή θάνατος. Στην περίπτωση αυτή θα έλεγε Ορθοδοξία.     

Άρα η φράση, Ορθοδοξία ή θάνατος, δεν είναι σωστή, γιατί άλλο θέλει να πει. Δε μπορεί να  είναι απ’ αρχής ελληνική. Μάλλον είναι ξενόφερτη.

 

Σάββατο 23 Αυγούστου 2025

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός



ταις διδαχαίς συ το Γένος εφώτισας και της δουλείας τα σκότη διέλυσας.


Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ήταν φλογερός πατριώτης, εθνεγέρτης,

ιερομόναχος, υπηρέτης του Χριστού. Εργάτης της Ρωμαίικης ελληνικής παράδοσης,

κήρυκας της Αληθείας και της Ελευθερίας του υπόδουλου Γένους. Διέφερε από τους

άλλους ιεροκήρυκες τους επηρεασθέντες από την Δύση. Δικαίως η Αγία μας εκκλησία

τον ανακήρυξε Ισαπόστολο.

Το 1714 γεννήθηκε στο χωριό Μεγάλο Δένδρο της Αιτωλίας ο πατρο -

Κοσμάς. Στο ιεροδιδασκαλείο του Λύτσικα στη Σεγδίτσα της Παρνασίδος και στη

Μονή Αγίας Παρασκευής στα Βραγγιανά των Αγράφων μαθαίνει τα πρώτα γράμματα.

Διδάσκει ως «υποδιδάσκαλος» στα γύρω χωριά της περιοχής. Επειδή επιθυμεί να

λάβει ανώτερη μόρφωση μεταβαίνει στην Αθωνιάδα Σχολή στο Άγιο Όρος περίπου το

1750 με τους ξακουστούς δασκάλους Παν. Παλαμά, τον Ευγένιο Βούλγαρη και τον

Νικ. Τζαρτζούλη.

Εκεί επιδίδεται με ιδιαίτερο ζήλο στην μελέτη των Γραφών. Δεν γνωρίζουμε

ακριβώς τις σπουδές του. Από τα κηρύγματά του και τα γραπτά του βγαίνει το

συμπέρασμα ότι κατείχε άριστα τα Ελληνικά , είχε βαθιά θεολογική παιδεία και πάρα

πολλές γνώσεις από πολλές άλλες επιστήμες. Κατείχε και αρκετές ξένες γλώσσες. Ο

ίδιος γράφει: «... έφθειρα την ζωήν μου εις την σπουδήν σαράντα πενήντα χρόνους...

τα βάθη της σοφίας ήρεύνησα». Το 1759 στη Μονή Φιλοθέου γίνεται μοναχός και

λαμβάνει το όνομα Κοσμάς από Κώνστας.

Στη Μονή της μετανοίας του φλέγεται από τον πόθο να βοηθήσει το υπόδουλο

έθνος στον κατά Θεόν φωτισμό του. Γράφει σχετικά : «Επειδή το Γένος μας έπεσεν

εις αμάθειαν, είπα: Ας χάσει ο Χριστός εμένα, ένα πρόβατον, και ας κερδίσει τα άλλα.

Ίσως η ευσπλαχνία του Θεού και η ευχή σας σώσει και εμένα».

Στα τέλη του 1760 πιθανότατα πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη και λαμβάνει

από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Σωφρόνιο την άδεια και την ευλογία για να αρχίσει

το ιεραποστολικό του έργο. Οι περιοδείες του δεν μπορούν να προσδιοριστούν με

ακρίβεια.

Θεωρείται βέβαιο ότι περιόδευσε περιοχές της Κωνσταντινούπολης, της

Θράκης, της Μακεδονίας, σε νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους, την Αχαΐα,

τη Θεσσαλία και τη Βόρεια Ήπειρο, όπου μαρτύρησε. Κήρυττε παντού Χριστό και

ελευθερωμένη Ελλάδα. Απλός ο λόγος του, αλλά πλήρης σε θεολογικά μηνύματα.

Πράος και ειρηνικός στην συμπεριφορά του, σκόρπιζε καλοσύνη και αγάπη. Ο

υπόδουλος λαός τον αγαπούσε και έτρεχε να ακούσει τον απελευθερωτικό λόγο του.

Προφανώς υπήρξαν και αντιδράσεις στην ιεραποστολική και εθνεργετική

δράση του πατρο - Κοσμά. Οι πλούσιοι αντιδρούσαν για τον λόγο του να δώσουν «το

άδικον οπίσω», οι Ενετοί γιατί μιλούσε και κήρυττε την ρωμαίικη παράδοση, οι

Εβραίοι γιατί μετατέθηκε το παζάρι από την Κυριακή, ημέρα Κυρίου για τους

Ορθοδόξους, στο Σάββατο και μειώθηκαν τα κέρδη τους. Έλεγε ο Άγιος: «Να τον

παρακαλέσετε (τον Χριστό) να με φυλάγει από τις παγίδες του Διαβόλου και μάλιστα

των Εβραίων, όπου εξοδιάζουν χιλιάδες πουγκιά δια να με θανατώσουν».


Στις 2 Μαρτίου 1779 γράφει στον αδελφό του Χρύσανθο: «Δέκα χιλιάδες

Χριστιανοί με αγαπώσει και ένας με μισεί. Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσει και ένας όχι

τόσον. Χιλιάδες Εβραίοι θέλουν τον θάνατον μου και ένας όχι».


Η δράση


Οι περιοδείες του αποσκοπούσαν στην λαϊκή ενότητα μέσα από την

εκκλησιαστική παράδοση που ήταν και εθνική. Στόχος πρώτιστος να σταματήσει το

φαινόμενο των εξισλαμισμών που είχε πυκνώσει τον 18 ο αιώνα. Ο λόγος του γίνεται

κατανοητός σε αντίθεση με άλλους ιεροκήρυκες της εποχής του. Χρησιμοποιεί το

γλωσσικό ιδίωμα των ακροατών και διανθίζει το κήρυγμα με ελεύθερη απόδοση

κειμένων γνωστών από τη θεία λειτουργία.

Η αγάπη του πατρο - Κοσμά προς τον λαό φανερώνεται στο κήρυγμά του:

«Χρέος έχουν εκείνοι, όπου σπουδάζουν -σημειώνει-να μη τρέχουν εις αρχοντικά και

αυλάς μεγάλων και να ματαιώνωσι (να χαραμίζουν) τη σπουδή τους, δια να

αποκτήσουν πλούτον και αξίωμα, αλλά να διδάσκωσι μάλιστα τον κοινόν λαόν, όπου

ζώσι με πολλήν απαιδευσίαν και βαρβαρότητα». Το κήρυγμα κα οι διδαχές του

πατρός αποτυπώθηκαν στις περίφημες Διδαχές του, ο οποίες δείχνουν την

πατερικότητα και παραδοσιακότητά τους.

Απέβλεπε στην αναζωπύρωση του πατερικού φρονήματος για την

επανεύρεση των υπαρκτικών θεμελίων του γένους. Έλεγε: «Έμαθα πώς με την χάρη

του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού δεν είσθενε Έλληνες (δηλ. ειδωλολάτρες),

δεν είσθενε ασεβείς αιρετικοί άθεοι, αλλ' είσθενε ευσεβείς ορθόδοξοι Χριστιανοί,

πιστεύετε και είσθενε βαπτισμένοι εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου

Πνεύματος και είσθενε τέκνα και θυγατέρες του Χριστού μας...».

Υπήρξε απόστολος όχι μόνο της Ορθοδοξίας αλλά και της ελληνικής παιδείας.

«Άμαρτάνετε πολύ να τα αφήνετε (=τα παιδιά) αγράμματα και τυφλά, και μη μόνον

φροντίζετε να τους αφήσετε πλούτη και υποστατικά, και μετά τον θάνατο σας να τα

τρων και να τα πίνουν και να σας οπισολογούν (κατηγορούν, δυσφημούν). Καλύτερα

να τα αφήσετε φτωχά και γραμματισμένα, παρά πλούσια και αγράμματα». Ή

Εκκλησία μας -λέγει-είναι εις την ελληνικήν. Και αν δεν σπουδάσεις τα Ελληνικά, δεν

ημπορείς να καταλάβεις εκείνα πού ομολογεί η Εκκλησία μας». Για να περιορίσει και

να εξαφανίσει από τους Έλληνες τη χρήση του βλάχικου ή αρβανίτικου γλωσσικού

ιδιώματος, θα φθάσει σε σημείο να δηλώσει: «Όποιος χριστιανός, άνδρας ή γυναίκα,

υπόσχεται μέσα εις το σπίτι του να μη κουβεντιάζει Αρβανίτικα, ας σηκωθεί επάνω να

μου είπει και να πάρω όλα του τα αμαρτήματα εις τον λαιμόν μου από τον καιρόν

όπου εγεννήθηκε, έως τώρα, και να βάλω όλους τους χριστιανούς να τον

συγχωρέσουν...».

Η επίγεια ζωή και η επαναστατική δράση του τελείωσε στο χωριό Κολικόντασι

της σημερινής μαρτυρικής Βορείου Ηπείρου με απαγχονισμό, χωρίς να του

απαγγελθεί επίσημη κατηγορία και να γίνει δίκη. Τον κρεμάσανε σε ένα δένδρο.

Έπειτα δέσανε στο λαιμό του πέτρα και ρίξανε το τίμιο σκήνωμά του στον ποταμό

Άψο. Ένας ιερέας , με το όνομα, Μάρκος το βρήκε να επιπλέει , το παρέλαβε και το

ενταφίασε με χριστιανικό τρόπο στη μονή της Θεοτόκου Αρδονίτσας Β. Ηπείρου.

Το οικουμενικό πατριαρχείο, με πράξη του τον κατέταξε μεταξύ των αγίων της

Εκκλησίας, στις 20 Απριλίου 1961, υπογραμμίζοντας, ότι «άπασαν την πατρώαν γην

διέδραμε, κηρύττων ιεραποστολικώς τον λόγον του θεού, σχολεία πολλαχοϋύ ιδρύων,

ασθενούντας θεραπεύων, την Άγιαν αυτού εκκλησίαν κρατύνων, τύπον δ' εαυτόν


ταπεινώσεως, αυταπαρνήσεως, αρετής και εγκράτειας άναδείξας, έως ου και τον

μαρτυρικόν υπέμεινε θάνατον».

Η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου, ημέρα του μαρτυρίου του.


Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

ΑΦΡΩΝ ΚΑΙ ΑΦΡΟΣΥΝΗ

Ας αρχίσουμε την ανάπτυξη του θέματος με αυτό που αναφέρεται στους Ψαλμούς. «Είπεν άφρων εν καρδία αυτού· ουκ έστι Θεός» (Ψ. ιγ΄, 1).

Είπε «ουκ έστι Θεός», επειδή είναι άφρων ή   επειδή είπε «ουκ έστι Θεός», είναι άφρων; Με άλλα λόγια,  η αφροσύνη οδηγεί στην απιστία ή η απιστία στην αφροσύνη;

Αυτός που πιστεύει στο Θεό δεν είναι βέβαια άφρων, όπως ο προηγούμενος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι καυχάται ενώπιον του Θεού ότι είναι φρόνιμός και   καθαρός από αφροσύνη. Τουναντίον μάλιστα την ομολογεί λέγοντας «ο Θεός, συ έγνως την αφροσύνην μου, και αι πλημμέλειαί μου από σου ουκ απεκρύβησαν» (Ψ. ξη΄, 6).

Ο άφρων που είναι φορέας της αφροσύνης κάθε άλλο παρά σε καλή κατάσταση βρίσκεται, όπως  φαίνεται και από  τα εξής λόγια του Θεού.  «είπε δε αυτώ ο Θεός· άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχή σου απαιτούσιν από σου· α δε ητοίμασας τίνι έσται;» (Λουκ. ιβ΄,

Είναι προφανές ότι η απιστία είναι αφροσύνη και η αφροσύνη θέτει σε κίνδυνο την πίστη, όπως τονίζει ο Απόστολος Παύλος, «έχων πίστιν και αγαθήν συνείδησιν, ην τινες απω- σάμενοι περί την πίστιν εναυάγησαν·» (Α΄ Τιμ. α΄, 19).

Έτσι μπορούμε να πούμε ότι απιστία, ολιγοπιστία και αφροσύνη   μειώνονται καθόσον ο άνθρωπος πλησιάζει το Χριστό τον Οποίον ο Παύλος τον ονομάζει, «της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν» (Εβρ. ιβ΄, 2) και «Θεού δύναμιν και Θεού σοφί- αν·» (Α΄ Κορ. α΄,24).

 Όταν λοιπόν λείπει η αφροσύνη,   ο άνθρωπος     γίνεται φρόνιμος, οπότε συμβαίνει πλέον αυτό που είπε ο Κύριος στους μαθητές Του, «γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως και ακέραιοι ως αι περιστεραί» (Ματ. ι΄, 16).

Το θέμα λοιπόν άφρων και αφροσύνη οδηγεί στο θέμα, σώφρων και σωφροσύνη το οποίο  μιλάει από μόνο του.

 

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. 

Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2025

Περιγραφή θαύματος από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ Πανορμίτη της Σύμης

@mariannaananiadis Η ενέργεια αυτού του μέρους είναι μαγική. Τα θαύματα που έχουν καταγραφεί αμέτρητα! Με ένα μάγικο τρόπο στη ζωή μου εμφανίζονται και παραμένουν άνθρωποι που είναι κι αυτοί ταγμένοι εκεί ✨ ξέρω πως ότι του ζητήσεις το πραγματοποιεί 🤍 #greektiktok #ελληνικοτικτοκ #fyp #panormitis #αρχαγγελος ♬ Western music piano moving sad video chill out(887840) - namonight

Σάββατο 9 Αυγούστου 2025

Η μεγαλύτερη τρυφή.

 

Η μεγαλύτερη τρυφή για τον άνθρωπο είναι Αυτός Ούτος ο Θεός του. Ο Δαυίδ το δηλώνει σαφέστατα με τα εξής  λογία, «τι γαρ μοι υπάρχει εν τω ουρανώ, και παρά σε τη ηθέλησα επί της γης, εξέλιπεν η καρδία μου και η σαρξ μου, ο Θεός της καρδίας μου και η μερίς μου ο Θεός εις τον αιώνα» (Ψ. 72,25-26). Και αλλού προτρέπει, , «κατατρύφησον του Κυρίου και δώσει σοι τα αιτήματα της καρδίας σου» (Ψ.36,4). 

Πώς όμως ο άνθρωπος θα αισθανθεί το Θεό στην καρδιά του, αν δεν τον δει; Πώς  όμως θα τον δει, αν δεν δει τον Υιόν του Θεού, ο Οποίος είπε, «ουδείς έρχεται προς τον πατέρα ει μη δι’ εμού» (Ιω.ιδ΄,6), και «ο εωρακώς εμέ εώρακε τον πατέρα»; (Ιω.ιδ΄,9).

Είναι προφανές  ότι δεν πρέπει να αρκείται ο πιστός σε μια εξωτερική γνώση του Χριστού, αλλά να ζητάει συνεχώς να τον γνωρίσει.

Ο Απόστολος Παύλος αυτό το τονίζει χαρακτηριστικά, «Ώστε ημείς από του νυν ουδένα οίδαμεν κατά σάρκα, ει δε και εγνώκαμεν κατά σάρκα Χριστόν, αλλά νυν ουκέτι γινώσκομεν» (Β΄ Κορ.ε΄,16).

Άλλωστε ο Κύριος είπε στο Θωμά, «μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιω.κ΄,29).

Το ευχάριστο για όλους είναι ότι ο Κύριος είναι δεκτικός, αφού είπε, «τον ερχόμενον προς με ου μη εκβάλω έξω» (Ιω.στ΄,37).

 Όσο για  τα αγαθά του Θεού  που όλα είναι  του Χριστού, «εσκόρπισεν, έδωκε τοις πένησιν, η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα». (Β´ Κορ. θ´

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών