Βαρθολομαίος: «Πηγαίνω στη Σουμελά ως κήρυκας ειρήνης»

Σε αποδοκιμασία του εθνικιστικού μίσους, απ’ όπου κι αν προέρχεται, προβαίνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος δηλώνει ότι στην Παναγία Σουμελά του Πόντου, στην πρώτη θρησκευτική τελετή έπειτα από 88 χρόνια, έρχεται ως «κήρυκας ειρήνης».

Για τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, η στιγμή είναι ιστορική. Σήμερα, αργά το βράδυ, φτάνει στην Τραπεζούντα και αύριο, στη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου, στις 9.30 το πρωί, θα χοροστατήσει στη λειτουργία που θα γίνει στο ναό της μονής της Παναγίας Σουμελά, η οποία θεωρείται σύμβολο του ποντιακού ελληνισμού. Η τελετή αναμένεται να τελειώσει περί τις 12.30 το μεσημέρι.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα της τελετής, που έγινε δυνατή έπειτα από απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού της Τουρκίας, έχουν προβλεφθεί και δυο ομιλίες. Τη μία θα εκφωνήσει εκπρόσωπος του τουρκικού κράτους. Η άλλη, του πατριάρχη, θα γίνει σε δυο γλώσσες, ελληνική και τουρκική, και αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όπως δήλωσε ο κ. Βαρθολομαίος σε συνέντευξή του στην καθημερινή τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ», στην Τραπεζούντα πηγαίνει ως «πρεσβευτής ειρήνης». «Οι προσευχές μας δεν είναι για να διχάζουν τους ανθρώπους αλλά για να τους ενώνουν», πρόσθεσε.

Μερίδα του τουρκικού Τύπου, πάντως, χθες, επιβεβαίωνε φήμες ότι ακροδεξιές ομάδες της περιοχής θα επιδιώξουν να αμαυρώσουν την τελετή. Χθες επίσης αναφέρθηκε μια κίνηση εθνικιστικών κύκλων που εκπροσωπήθηκε από τη δραστηριότητα δυο δημοσιογράφων, οι οποίοι «περιορίστηκαν» από την αστυνομία. «Δεν ανησυχώ», είπε ο κ. Βαρθολομαίος απαντώντας σε ερώτηση της «Σαμπάχ» για τον κίνδυνο εθνικιστικής προβοκάτσιας. «Κανένας σώφρων άνθρωπος δεν εγκρίνει τέτοιες ενέργειες», πρόσθεσε. «Το Ισλάμ είναι θρησκεία ειρήνης. Η Τουρκική Δημοκρατία είναι λαϊκό κράτος. Εμείς είμαστε τούρκοι υπήκοοι και γέννημα θρέμμα αυτού του τόπου». Ο τουρκικός Τύπος εξάλλου επισημαίνει τη θέληση των αρχών να διεξαχθεί η γιορτή ειρηνικά, όπως αρμόζει στις θρησκευτικές τελετές. Τοπικοί αξιωματούχοι επιβεβαίωναν χθες ότι όταν η τουρκική αστυνομία αναλαμβάνει να τηρήσει την τάξη, είναι απίθανο να βρεθούν δυνάμεις που θα τη διαταράξουν.

Η αποφασιστικότητα στα λόγια του Πατριάρχη εκλαμβάνεται και ως αποδοκιμασία αντίστοιχων κύκλων της ελληνικής πλευράς. Κύκλοι του Πατριαρχείου καταδίκαζαν την πιθανότητα, ενόψει και των επερχόμενων εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα, ορισμένοι υποψήφιοι ή επίδοξοι υποψήφιοι να πλειοδοτήσουν σε «υπερπατριωτισμό».
Στο χώρο λατρείας, όπου θα διεξαχθεί η πανηγυρική λειτουργία, θα βρεθούν 50 τυχεροί πιστοί. Σε ένα από τα «μπαλκόνια» με θέα στην τελετή, θα βρεθούν ακόμα άλλοι 500. Οι υπόλοιποι, που είναι πάρα πολλοί, θα παρακολουθήσουν την τελετή από οθόνες. Η Ένωση Ξενοδόχων της περιοχής μιλούσε χθες για περί τις 7.000 επιβεβαιωμένες κρατήσεις στα ξενοδοχεία των κοντινών πόλεων, της Τραπεζούντας, της Ορντού και της λίγο πιο μακρινής Σαμψούντας. Οι περισσότεροι ταξιδιώτες έχουν φτάσει από την Ελλάδα και, στην πλειονότητά τους, είναι ποντιακής καταγωγής που ήρθαν να τιμήσουν το λατρευτικό προσκύνημα των προγόνων τους. Έχουν επίσης ταξιδέψει στην περιοχή και ποντιακής καταγωγής Ρώσοι, είτε αεροπορικώς μέσω Ελλάδος, είτε οδικώς μέσω της γειτονικής Γεωργίας.

ΠΗΓΗ: www.in.gr

Ζωσιμάς Μοναχός (1937-2010)

20.12.1937 - 10.8.2010 Η είδηση της κοιμήσεως του μοναχού Ζωσιμά, μαθητή του μακαρίου Άγιου Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη, συγκλόνισε τους πιστούς, που τον ακολουθούσαν ακόμα και μετά την κοίμιση του Γέροντά του (Γέροντα Σίμωνα)! Ο π. Παϊσιος ανέφερε πως ήταν ο πιο θαυμαστός μοναχός που είχε γνωρίσει σε υπακοή! Κτήτωρ της Ιεράς Μονής ήτ

αν ο Γέροντας Σίμων, όπου ο υποτακτικός του Ζωσιμάς, έζησε δίπλα του μέχρι την

 τελευταία του στιγμή! Ο μ.Ζωσιμάς έγραψε 4 βιβλία με την βοήθεια όλων των πνευματικών παιδιών του Άγιου Γέροντα, με θαύματα του και τα έσοδα αυτών, τα διέθετε εξ' ολοκλήρου σε φτωχές οικογένειες σε όλη την Ελλάδα! Στην τελευταία του οικία, τον συνόδευσαν πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά της Ελλάδος και της Κύπρου μας, ενώ ξεχωριστή πνευματική μορφή ανάμεσα τους, ο πάτερ Νεκτάριος της μονής Αγίου Νεκταρίου Λαυρίου!

Από: Valia Alexiou B'

 

ΔΑΦΝΗ

     

ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

Επί ενοχλήσει πονηρών λογισμών

Παναγία Δέσποινα μου Θεοτόκε,  αποδίωξον απ' εμού του αμαρτωλού και αναξίου δούλου σου, την ακηδίαν, την λήθην, την άγνοιαν, την αμέλειαν, και πάντας τους πονηρούς λογισμούς και αισχούς και βλασφήμους· αποσόβησον εκ της αθλιας και ταλαιπώρου μου καρδίας και εκ της μεμολυσμένης μου ψυχής και του εσκοτισμένου μου νόος· και κατάσβεσόν μου την φλόγα των παθών και ελέησον και βοήθησόν μοι, ότι ασθενής και ταλαίπωρος ειμί εγώ· και ρύσαι με απο των επερχομένων  μοι πονηρών ενθυμήσεων και προλήψεων και πασών των κακών με ελευθέρωσον πράξεων ,των εν νυκτί και ημέρα. Ότι υπερευλογημένη υπάρχεις και το όνομά σου το άγιον δεδοξασμένον εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Άγιοι Λαυρέντιος αρχιδιάκονος, Ξύστος πάπας Ρώμης και Ιππόλυτος

(Ανακατεύθυνση από: Αγιος Λαυρεντιος Αρχιδιακονος (; - 253)*)

Άγιος που εορτάζει στις: 10/08/2010

Eις τον Λαυρέντιον. Τὸν Λαυρέντιον λαύρακα Χριστοῦ λέγω, Ἐπ' ἐσχάρας ἄνθραξιν ἐξωπτημένον. Eις τον Ξύστον. Τέλους ἀθλητῶν καὶ κλέους τυχεῖν θέλων, Ἤθλησας ἆθλον, Ξύστε, τὸν διὰ ξίφους. Eις τον Iππόλυτον. Τὸν Ἱππόλυτον ἱπποδέσμιον βλέπω, Ἐναντίαν πάσχοντα τῇ κλήσει πάθος. Ὤπτησαν δεκάτῃ Λαυρέντιον ἠΰτε ἰχθύν.

Βιογραφία

Οι Άγιοι Λαυρέντιος αρχιδιάκονος, Ξύστος πάπας Ρώμης και Ιππόλυτος μαρτύρησαν το 253 μ.Χ. Ο άρχιδιάκονος Λαυρέντιος ήταν από τους πιο γνωστούς κληρικούς της ρωμαϊκής Εκκλησίας, και του είχαν εμπιστευθεί τη διαχείριση της περιουσίας της. Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο πάπας Ρώμης Ξύστος (ή Σίξτος) ο Β', που καταγόταν από την Αθήνα, πρώτος πρόσφερε θυσία τον εαυτό του, ομολογώντας τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε. Κατόπιν συνέλαβαν και το Λαυρέντιο. Επειδή ήταν διαχειριστής της Εκκλησίας, τον διέταξαν να παραδώσει τους θησαυρούς της. Ο Λαυρέντιος δέχθηκε, και μετά από λίγο επέστρεψε με μια μεγάλη φάλαγγα αμαξών, γεμάτες φτωχούς, ορφανά και αναπήρους. Και απάντησε στον ηγεμόνα ότι σε όλους αυτούς τους πάσχοντες είναι αποταμιευμένοι οι θησαυροί της Εκκλησίας, «ὅπου οὔτε σῆς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν» (Ευαγγέλιο Ματθαίου, στ' 20). Δηλαδή, όπου ούτε σκόρος, ούτε σαπίλα και σκουριά αφανίζουν αυτούς τους θησαυρούς, και όπου ούτε κλέφτες μπορούν να τρυπήσουν τους τοίχους αυτών των θησαυροφυλακίων, για να κλέψουν το πολύτιμο περιεχόμενο τους. Εξαγριωμένοι τότε οι ειδωλολάτρες, έψησαν το Λαυρέντιο ζωντανό, πάνω σε σιδερένια σχάρα. Το λείψανο του παρέλαβε κάποιος ευσεβής χριστιανός, ο Ιππόλυτος. Όταν, όμως, το έμαθε αυτό ο ηγεμόνας, διέταξε και τον έσυραν άγρια άλογα μέσα σε αγκάθια, και έτσι μαρτυρικά τελείωσε τη ζωή του και ο Ιππόλυτος.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα. Τῷ θείῳ Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ὡς ἄνθραξ ἔφλεξας, πλάνης τὴν ἄκανθαν, Ἀρχιδιάκονε Χριστοῦ, Λαυρέντιε Ἀθλοφόρε, ὅθεν ὡς θυμίαμα, λογικὸν ὁλοκαύτωσαι, τῷ σὲ μεγαλύναντι, τῷ πυρὶ τελειούμενος, διό τούς σὲ τιμώντας θεόφρον, σκέπε ἐκ πάσης ἐπήρειας.

Κοντάκιον

Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν. Πυρὶ θεϊκῷ, φλεχθεὶς τὴν καρδίαν σου, τὸ πῦρ τῶν παθῶν, εἰς τέλος ἀπετέφρωσας, ἀθλητῶν ἑδραίωμα, θεοφόρε Μάρτυς Λαυρέντιε, καὶ ἀθλών ἐβόας πιστῶς, Οὐδὲν με χωρίσει τῆς ἀγάπης Χριστοῦ.

Ὁ Οἶκος

Τὸν διαλάμψαντα ὡς φωστῆρα ἀπλανῆ ἐν τῷ κόσμω, συνελθόντες πιστοί, ἐν ᾠδαῖς ᾀσμάτων τιμήσωμεν, Λαυρέντιον τὸν ἀθλοφόρον, καὶ μύστην τῶν ἀπορρήτων, ὅπως ταῖς αὐτοῦ πρεσβείαις, ῥυσθῶμεν πταισμάτων δεινῶν, τοῦ νοῦ δὲ πᾶσαν κηλῖδα καθαρθέντες, κατίδωμεν Χριστόν, τὸν τοῦτον ὑπερδοξάσαντα, κραταιῶς ἐναθλοῦντα καὶ λέγοντα· Οὐδεὶς με χωρίσει τῆς ἀγάπης Χριστοῦ.

Ανάλυση ονόματος*

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ: (Από το λαύρα) = ο φλογερός. Η εικόνα είναι απο το   http://www.religiousnet.gr/  Το κείμενο είναι απο    http://www.saint.gr  Ο βίος του Αγίου Λευρεντίου σε άλλη διήγηση( απο το Ωρολόγιο το Μέγα εκδόσεις ΦΩΣ) Ο Λαυρέντιος υπήρχεν αρχιδιάκονος της εν Ρώμη Εκκλησίας. Συλληφθείς ήχθη προς τον έπαρχον και, ερωτηθείς περί των θησαυρών της Εκκλησίας, εζήτησεν άδειαν τριών ημερών προς ετοιμασίαν· και εν τοσούτω συναθροίσας πάντας τους πτωχούς , και παραστήσας τω επάρχω , Ιδού , είπε , της Εκκλησίας οι θησαυροί. Εκ τούτου οργισθείς εκείνος, εκέλευσεν απλωθήναι αυτόν επί εσχάρας σιδηράς πεπυρακτωμένης. Λέγει προς τους τυράννους ο Μάρτυς. Γεύσασθε ήδη και ίδετε, ει αι σάρκες των χριστιανών  εισίν ηδύτεραι ωπτημέναι μάλλον ή ωμαί. Ταύτα ειπών και ευξάμενος χριστομιμήτως υπέρ των διωκτών και των δημίων αυτού, αφήκε το νεύμα τη 10 Αυγούστου του έτους 258.

Σώσον ημάς ή πρέσβευε υπέρ ημών;

 http://www.sostikalogia.com

Και τα δύο είναι σωστά, αλλά ας τα δούμε ένα - ένα.

Α. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς:

Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Σωτήρας του κόσμου είναι  ο  Χριστός  και  μόνο ο Χριστός. Συνεπώς  λέγοντας  οι  πιστοί  « Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον  ημάς »,  δεν  αγνοούν    αυτή την αλήθεια. Απλά  ζητούν  από  τη  Θεοτόκο  να  τους  βοηθήσει για να καρπωθούν    τη   σωτηρία  που  προσφέρει ο  Υιός της.

Για  να γίνει  αυτό περισσότερο  κατανοητό, ας προσέξουμε λίγο   τα  εξής  λόγια του Αποστόλου Παύλου, « τοις πάσι γέγονα τα πάντα, ίνα πάντως τινάς σώσω.» (Α’ Κορ. θ’, 2 ). Εδώ  είναι προφανές  ότι  ο Παύλος, λέγοντας « τινάς  σώσω »,  δεν παρουσιάζεται ως σωτήρας ο ίδιος, αλλά εννοεί ότι  θα τους σώσει με το να τους δείξει το Σωτήρα. Έτσι θα μπορούσαν κάποιοι καλοπροαίρετοι πιστοί να του πουν π. χ. « Απόστολε Παύλε, σώσον ημάς», αφού  θα εννοούσαν με αυτό, δείξε μας το Σωτήρα. Εάν  όμως  νόμιζαν  ότι  ο  ίδιος  ο  Παύλος  είναι θεός  και  σωτήρας  τους,  τότε  ο  Παύλος  θα έσχιζε  τα  ρούχα  του, πράγμα  που  το  έχει  κάνει, (Πρ. ιδ’, 8 - 18).

Ύστερα από τις διευκρινήσεις αυτές, γίνεται αντιληπτό  ότι  το « Υπεραγία Θεοτόκε,  σώσον ημάς » ορθώς λέγεται. Με αυτό δηλαδή το « σώσον ημάς », δεν  κάνουν   οι  πιστοί  τη  Θεοτόκο  θεό και  σωτήρα  τους,  αφού  η  ίδια  είπε ότι ο  Θεός είναι ο Σωτήρας της. Είναι  γνωστά  τα  λόγια   της, « Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον  και ηγαλλίασε το  πνεύμά μου  επί  τω  Θεώ  τω  σωτήρί μου, » (Λουκ. α’, 46 - 47).

Αυτό  φαίνεται  και   από  το ότι μετά το « Υπεραγία  Θεοτόκε, σώσον ημάς » δεν λένε οι  πιστοί  το  « αλληλούια », το οποίο αρμόζει μόνο στο Θεό, ενώ στο  Χριστό το λένε. Για παράδειγμα  ας  θυμηθούμε  το  «Σώσον ημάς, Υιέ Θεού, ο αναστάς εκ νεκρών,ψάλλοντάς Σοι αλληλούια ».

Β. Υπεραγία  Θεοτόκε,  πρέσβευε υπέρ ημών:

Το  ότι  και  αυτό  είναι  σωστό  είναι προφανές, και δε χρειάζονται πολλές διευκρινήσεις, παρά μόνο να παραθέσουμε το, « Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ , σώσον ημάς ». Εδώ  οι  πιστοί  ομολογούν ότι ο Χριστός σώζει και η Θεοτόκος πρεσβεύει για τη σωτηρία τους. Άρα, όπως αναφέρθηκε στην αρχή,  και τα δύο είναι σωστά, δηλαδή και το  « σώσον  ημάς »  και  το  « πρέσβευε υπέρ ημών ».

Μπορεί όμως καλόπιστα να διερωτηθεί κανείς, μήπως το « Υπεραγία  Θεοτόκε,  πρέσβευε υπέρ  ημών » λέγεται, όχι επειδή είναι σωστό,  αλλά επειδή, από άγνοια των όσων γράφτηκαν παραπάνω, θεωρείται  λανθασμένο το « Υπεραγία  Θεοτόκε,  σώσον  ημάς »; Αν  συμβαίνει αυτό, δε μένει παρά  να απαλλαγεί κανείς από την άγνοιά του αυτή, γιατί υπάρχει κίνδυνος  να  νομίζει  κιόλας  ότι  κάνει  κάποια  σπουδαία  διόρθωση, και μάλιστα να καυχάται γι’ αυτή.  

Η Παναγία Σουμελά, το καύχημα του Ποντιακού Ελληνισμού

www.amen.gr


του Αρχιμ. Ιωακείμ Οικονομίκου, Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους

Με αφορμή την πρώτη Θεία Λειτουργία, η οποία θα τελεστεί στην Παλαίφατη Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά στον ιστορικό Πόντο, ύστερα από 88 χρόνια από την μαύρη εκείνη χρονιά του 1922, από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό μας Πατριάρχη κύριο Βαρθολομαίο, θα ήθελα να αναφερθούμε για λίγο στην ιστορία της Ιεράς Μονής, το καύχημα αυτό του Ποντιακού Ελληνισμού αλλά και ολοκλήρου του Γένους μας.

Το Μοναστήρι της Παναγίας του Σουμελά, στον Ιστορικό Πόντο, ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα από δύο μοναχούς, τον Σωφρόνιο και τον Βαρνάβα. Οι δύο αυτοί μοναχοί, είδαν την Παναγία η οποία τους είπε να πάρουν την Εικόνα της, που η παράδοση θέλει να είναι έργο του Ευαγγελιστιού Λουκά, από τον Ναό της Μεγάλης Παναγίας των Αθηνών και να πάνε στο Όρος του Μελά στην επαρχία της Τραπεζούντος. Οι δύο αυτοί μοναχοί πήραν την εικόνα και ύστερα από ένα κοπιαστικό ταξίδι, έφτασαν στην Τραπεζούντα και από εκεί ανέβηκαν στο όρος Μελά όπου ίδρυσαν την Ιερά Μονή. Στην ανοικοδόμηση της Ιεράς Μονής, βοήθησε κατά πολύ και η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Βαζελώνος η οποία υπήρχε στην περιοχή. Από τότε η Μονή της Παναγία Σουμελά ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, βοηθούσε την Μονή του Βαζελώνος.

Η βοήθεια αποτελούνταν από "πεντήκοντα άσπρα συν κηρώ και ελαίω ανα οκάδες δώδεκα, καθ' επταετίαν δε επταετή ημίονον". Η Ιερά Μονή, γνώρισε μεγάλες δόξες κατά την διάρκεια της Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών (1204 - 1461). Ο Ιωάννης ο Β' ο Μεγαλοκομνηνός (1280 - 1285 και 1297) γιός του Αλεξίου του Β' του Μεγαλοκομνηνού (1180 - 1183), δώρισε στην Μονή 24 χωριά και 40 παροίκους ως φύλακες. Ο Αλέξιος ο Γ' Ο Μεγαλοκομνηνός, αυτή η σημαντική προσωπικότητα της Αυτοκρατορίας (1349 - 1390), έδωσε πολλά προνόμια στην Ιερά Μονή της Παναγίας, με το Αυτοκρατορικό Συγγίλιο που εξέδωσε το 1364, ενώ χτίζει καινούργια κελλιά και οχυρώνει την Μονή. Έξω από την Πύλη της Μονής υπήρχε η εξής επιγραφή: "Κομνηνός Αλέξιος εν Χριστώ σθένων, πιστός Βασιλεύς, Στερρός, Ένδοξος, Μέγας, Αεισέβαστος, Ευσεβής Αυτοκράτωρ / Πάσης Ανατολής τε και Ιβηρίας / Κτίτωρ πέφυκε Μονής ταύτης. 1360 μ.Χ". Ο γιός του Αλεξίου του Γ' Μανουήλ ο Γ' (1390 - 1417), φάνηκε το ίδιο γενναιόδωρος με τον πατέρα του. Από το Αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκειο, χάρισε τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, μέσα σε αργυρή θήκη με την εξής επιγραφή: "Ένθα κείται το τρισόλβιον Ξύλον / εν ω Χριστός ηγίασε την κτίσιν / ο Εμμανουήλ του Αλεξίου Γόνος / Κομνηνός Άναξ Ευσεβής Αυτοκράτωρ / δώρον αγνόν τη Πανάγνω προσφέρει / εν τώδε Ναώ τούτο του Μελά όρους / έτους 1390".

Την Μονή όμως σεβάστηκαν και οι Οθωμανοί, ύστερα από την Άλωση της Τραπεζούντος το 1461, διατηρώντας τα προνόμια των Μεγάλων Κομνηνών. Ο Σουλτάνος Σελήμ ο Α' ( 1512 - 1520) δώρισε στην Παναγία πέντε μεγάλες λαμπάδες διακοσμημένες με χρυσό και με διάφορες επιγραφές, ενώ ο Σουλτάνος Σελήμ ο Β' (1566 - 1574) έδωσε στην Ιερά Μονή ένα αντίγραφο του Αχτιναμέ, του εγγράφου δηλαδή του Προφήτου Μωάμεθ το οποίο φέρει, αντί της υπογραφής του την παλάμη του, με τα προνόμια προς την Ιερά Αυτοκρατορική και Αυτόνομη Μονή του Σινά. Η Μονή της Παναγίας του Σουμελά όμως, δέχτηκε και τις ευεργεσίες της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανακήρυξε την Ιερά Μονή σε Εξαρχία. Αυτό βέβαια πολλοί Μητροπολίτες Τραπεζούντος προσπάθησαν να το καταργήσουν. Τότε οι Μοναχοί κατέφευγαν στο Πατριαρχείο ζητώντας την προστασία του. Ο Ηγούμενος της Μονής κατείχε θέση "Αρχιερέως" μέσα στην Εξαρχία, πλήν των χειροτονιών. Οι χειροτονίες στην Μονή γινόταν είτε από τον Μητροπολίτη Τραπεζούντος, είτε από τον Μητροπολίτη Χαλδίας. Η Εξαρχία καταργήθηκε το 1863, αλλά ύστερα από τις αντιδράσεις των κατοίκων επανιδρύθηκε και πάλι, για να καταργηθεί οριστικά το 1902.

Δυστυχώς όμως, η Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά είχε την τύχη να δεί την καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων της περιοχής, την μαύρη εκείνη χρονιά του 1922. Το 1930 ο επιζών μοναχός Αμβρόσιος ύστερα από την σχετική άδεια που δόθηκε από τον Κεμάλ Ατατούρκ και τον Ισμέτ Ινονού πήγε και πάλι στον Πόντο και επισκέφτηκε την Ιερά Μονή. Από εκεί έφερε την Ιερά Εικόνα και το Ιερό Τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, τα οποία οι πατέρες βλέποντας τις εξελίξεις είχαν κρύψει σε κάποιο Ναό εκτός της Ιεράς Μονής, πιστεύοντας ότι θα γυρνούσαν πίσω. Ο π. Αμβρόσιος έφερε αυτά τα ιστορικά κειμήλια του Γένους μας στην Ελλάδα, και τα τοποθέτησαν στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.

Το 1951, ο Πόντιος στην καταγωγή Φίλων Κτενίδης ίδρυσε το ίδρυμα της Παναγίας καθώς και την νέα Ιερά Μονή της Παναγίας στο όρος Βέρμιο της Μακεδονίας μας αυτήν την φορά. Εκεί μεταφέρθηκαν και τα ιερά αυτά κειμήλια, τα οποία υπάρχουν μέχρι σήμερα, μάρτυρες του μεγαλείου της ένδοξης ιστορίας μας.

Μετά από 88 χρόνια, η Παναγιά η Σουμελιώτισσα άκουσε τις προσευχές και τις παρακλήσεις όλου του Ποντιακού και όχι μόνο Ελληνισμού, και δόθηκε η άδεια από την Τουρκική Κυβέρνηση να λειτουργηθεί και πάλι η Ιερά Μονή. Είναι σημαντικό και ιστορικό το γεγονός, και για τον λόγο ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της Μονής θα λειτουργήσει Οικουμενικός Πατριάρχης.

Εμείς αυτό πού μπορούμε να κάνουμε είναι η λατρευτική αυτή εκδήλωση να μην αμαυρωθεί από εθνικιστικές και άλλες εκδηλώσεις, αλλά με σεβασμό και ιεροπρέπεια να αντιμετωπίσουμε το γεγονός αυτό. Να ευχηθούμε η Προστασία της Παναγίας να συνεχίζει να ευλογεί το Γένος μας, την Μητέρα Εκκλησία, αλλά και τον Πατριάρχη μας, ο οποίος ευλογήθηκε ιδιαιτέρως από την Παναγία να είναι

Καβαρνός Παναγιώτης ~ Απόστολοι εκ περάτων

Προσωπικό ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού για τα ζητήματα του Αγίου Όρους

http://agioritikesmnimes.pblogs.gr/

 

Πρωτόγνωρη και σημαντική ενέργεια

του Έλληνα Πρωθυπουργού

.

Πηγή: Romfea.gr

.

Σε σύσταση επιτροπής για τη μελέτη και προώθηση της προστασίας του Αγίου Όρους και λοιπών ζητημάτων Αθωνικής Πολιτείας, συνέστησε ο Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου σύμφωνα με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η απόφαση αυτή του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου είναι πρωτόγνωρη και σημαντική, δείχνοντας έτσι το ενδιαφέρον του για την Αθωνική Πολιτεία.

Το ΦΕΚ για την σύσταση επιτροπής έχει ως εξής:

Αριθμ. Υ238

Περί σύστασης Επιτροπής για τη μελέτη και προώθηση της προστασίας του Αγίου Όρους και λοιπών ζητημάτων Αθωνικής Πολιτείας .

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Έχοντας υπόψη:

α) Το κατά το άρθρο 105 του Συντάγματος «Καθεστώς του Αγίου Όρους».

β) Τις διατάξεις του άρθρου 25 παρ. 3 και του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Π.Δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα» (ΦΕΚ Α΄ 98).

γ) Το Ν.Δ 10.09.1926 «περί κυρώσεως του Κ.Χ.Α.Ο.».

δ) Το Π.Δ. 227/1998 (ΦΕΚ Α΄ 176/28.07.1998) περί του Οργανισμού της ΔΑΟ.

ε) Το άρθρο 29 του Ν. 3566/2007 (ΦΕΚ Α΄ 117/05.06.2007) «Κύρωση ως κώδικα του Οργανισμού ΥΠΕΞ».

στ) Το 1370/2/1α/27.06.2010 τηλεαντιγράφημα της ΔΑΟ.

ζ) Την με αριθμ. Φ.2/8α/1414/19.62.7.2010 επιστολή της

Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους.

η) Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας

απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

Άρθρο 1

1. Συνιστάται Επιτροπή με αντικείμενο τη μελέτη και προώθηση της προστασίας του Αγίου Όρους σε επίπεδο θεσμικό και πρακτικό, καθώς και για οποιοδήποτε θέμα σχετικό με την Αθωνική Πολιτεία θεωρηθεί απαραίτητο.

2. Στην Επιτροπή μετέχουν:

α) ο Υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης, ως Πρόεδρος,

β) ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, Δημήτριος Δρούτσας,

γ) ο Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Μάρκος Μπόλαρης,

δ) ο Διοικητής του Αγίου Όρους, Αρίστος Κασμίρογλου,

ε) ο Διευθυντής του Γραφείου του Υπουργού Επικρατείας, Ιωάννης Αυγερινός,

στ) ο Νομικός Σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών, Μιχαήλ Απέσσος.

3. Όταν απουσιάζει ή κωλύεται ο Πρόεδρος, προεδρεύει ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών.

Άρθρο 2

1. Η Επιτροπή συγκαλείται από τον Υπουργό Επικρατείας, ο οποίος και καθορίζει την ημερήσια διάταξη.

Στις συνεδριάσεις της Επιτροπής είναι δυνατό να προσκληθούν και άλλοι Υπουργοί, Υφυπουργοί, Σύμβουλοι του Πρωθυπουργού και υπηρεσιακοί παράγοντες, εφόσον συζητούνται θέματα της αρμοδιότητάς τους ή και άλλοι εμπειρογνώμονες για θέματα της ειδικότητάς τους ή φορείς του δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

2. Η Επιτροπή για τη διευκόλυνση του έργου της ζητεί πληροφορίες και στοιχεία από τους αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες, οι οποίες οφείλουν να τις παρέχουν εγκαίρως και ενημερώνεται με εισηγήσεις από τους αρμόδιους Υπουργούς.

Άρθρο 3

Η διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη της Επιτροπής εξασφαλίζεται από το Υπουργείο Εξωτερικών.

Γραμματέας της Επιτροπής είναι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών. Η ισχύς της απόφασης αυτής αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 19 Ιουλίου 2010

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Από που προέρχεται η σημερινή κρίση;

...Με ρωτάς για την αιτία της τωρι­νής κρίσης, ή της τω­ρινής Θείας δίκης! Η αιτία είναι πάντα η ίδια. Η αιτία για τις ξηρασίες, τις πλημμύρες, τις επι­δημίες και άλλα μαστιγώματα της γε­νιάς των ανθρώπων είναι η αιτία και για την τωρινή κρίση. Η αποστασία των αν­θρώπων από τον Θεό. Με την αμαρ­τία της Θεο-αποστασίας οι άνθρωποι προκάλεσαν αυτή την κρίση, και ο Θεός την επέτρεψε, ώστε να ξυπνήσει τους ανθρώ­πους, να τους κάνει ενσυνείδητους, πνευματικούς και να τους γυρίσει προς Εκείνον.

Στις μοντέρνες αμαρτίες μοντέρνα και η κρίση. Και όντως ο Θεός χρησι­μοποίησε μοντέρνα μέσα ώστε να το συνειδητοποιή­σουν οι μοντέρνοι άνθρωποι: xτύπησε τις τράπεζες, τα χρηματιστήρια, τής οικονομίες, το συνάλλαγμα των χρημάτων. Ανακάτωσε τα τραπέζια στις συναλλαγές σ' όλο τον κόσμο, όπως κάποτε στο ναό των Ιε­ροσολύμων. Προξένησε πρωτόγνωρο πανικό μεταξύ εμπόρων και αυτών που ανταλλάσσουν το χρήμα. Προκάλεσε σύγχυση και φόβο.

Όλα αυτά τα έκανε για να ξυπνήσουν τα υπερήφανα κεφαλάκια των σο­φών της Ευρώπης και της Αμερικής, για να έλθουν εις εαυτούς και να πνευματικοποιηθούν. Και από την άνεση και το αγκυροβόλημα στα λιμάνια της υλι­κής σιγουριάς να θυμηθούμε τις ψυχές μας, νά ανα­γνωρίσουμε τις ανομίες μας και νά προσκυνήσουμε τον ύψιστο Θεό, τον ζωντανό Θεό.

Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση; Όσο το πνεύ­μα των ανθρώπων παραμείνει δίχως αλλαγή. Ώ­σπου οι υπερήφανοι υπαίτιοι αυτής της κρίσης να παραιτηθούν μπροστά στον Παντοδύναμο. Ώσπου οι άνθρωποι και οι λαοί να θυμηθούν, την ακαταλαβί­στικη λέξη «κρίση», να τη μεταφράσουν στη γλώσσα τους, ώστε με αναστεναγμό και μετάνοια να φωνά­ξουν: «η Θεία δίκη»!

Πες και εσύ, τίμιε πατέρα, η Θεία δίκη, αντί η κρίση, και όλα θα σου γίνουν ξεκάθαρα.
Χαιρετισμούς και ειρήνη

(Από το περιοδικό «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ», τεύ­χος 62, Σεπτέμβριος 2008).

Σημείωση: H ανωτέρω απάντηση του Αγίου Νικολάου Αχρίδος δόθηκε σε ερωτήσαντα το 1929, όταν ξέσπασε το οικονομικό κραχ.
Ας την προσέξουμε μας ενδιαφέρει.

Εκ του Περιοδικού "ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ"
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

http://www.impantokratoros.gr/856AF1F5.el.aspx

ΔΑΦΝΗ
     

ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ 15γουστου:Λυγίζοντας τα γόνατα μπρος στη Μητέρα της Ζωής

Τον Δεκαπενταύγουστο ψάλλουμε Παρακλήσεις, Μικρές και Μεγάλες. Εναλλάξ. Μία μέρα τη Μικρή, μία τη Μεγάλη. Δέκα, ένδεκα ή δώδεκα Παρακλήσεις εν συνόλω. Ανάλογα με τη θέση των Σαββατοκύριακων της περιόδου. Όσές είναι οι Εντολές ή όσα τα Έωθινά, ή όσοι οι Απόστολοι.

Οι δύο Παρακλητικοί Κανόνες εις την Ύπεραγίαν Θεοτόκον βρίσκονται στο βιβλίο της Παρακλητικής. Στό τέλος, μαζί με τον Κανόνα του Ακάθιστου Ύμνου, επίσης αναφερόμενο στην Ύπεραγία Θεοτόκο. Τελική παράκλησις του πιστού στην μετά Θεόν τελευταία ελπίδα του. Τελική καί πληθωρική παρηγοριά κι αναψυχή του.

Ό Αύγουστος, τελευταίος μήνας του εκκλησιαστικού έτους, με διάταγμα του Αυτοκράτορας Ανδρόνικου Β' του Παλαιολόγου ώρίσθηκε να είναι αφιερωμένος στη μνήμη της Θεοτόκου από την πρώτη ήμερα του ως την τριακοστή πρώτη. Κι εκείνος φιλοτιμήθηκε καί φρόντισε να Της χαρίση την πιο όμορφη πανσέληνο του χρόνου, ν' ανάπαυση, στην Κοίμησί Της, τα άχραντα πόδια Της πάνω της, καί είδε κι έθαύμασε σαν παιδί ό πολύς Κόντογλου κι ονομάτισε τη Σελήνη Ύποπόδιον της Θεοτόκου. Στά πλαίσια αυτά της Αυγουστιάτικης θεομητορικής ευλάβειας, οί Παρακλητικοί Κανόνες της Παναγιας έχουν μια θέση πού ξεχωρίζει. Κανονίζουν καθημερινά την έκφραση της ευσέβειας μας καί την υποβολή των αιτημάτων μας προς τον Θεό. Καί μας καλούν παρά. Δηλαδή δίπλα. Έξω από το στενό χώρο όπου βρισκόμαστε καθημερινά καί θλιβόμαστε με το ένα καί το άλλο συναπάντημα της ζωής καί στενοχωρούμαστε με τίς βιοτικές μέριμνες καί τα χιλιόμορφα ανθρώπινα βάσανα. Στόν άνετο χώρο της Χάριτος. Εκεί πού μπορεί κανείς ν' αναπνέει άνετα καί ελεύθερα. Στόν πλατυσμό της Πλατυτέρας των Ουρανών. Στήν άνεση καί την ευρυχωρία της Χώρας των Ζώντων.


Ό πρώτος, ό Μικρός Παρακλητικός Κανόνας είναι «Ποίημα Θεοστηρίκτου Μοναχού. Οι δε (υποστηρίζουν) Θεοφάνους». Ό δεύτερος, ό Μέγας, είναι «Ποίημα του Βασιλέως Θεοδώρου Δούκα του Λασκάρεως», ήγουν του πολύπαθου τελευταίου Αύτοκράτορος της Νικαίας (1222 - 1258) πού καλογήρεψε προτού πεθάνει σε ηλικία 36 μόλις χρόνων, κι έλαβε τ' όνομα Θεοδόσιος. Καί τα τέσσερα ονόματα έχουν ως πρώτο συνθετικό τον Θεό Θεοστήρικτος, Θεοφάνης, Θεοδωρος, Θεο-δόσιος. "Αξιον καί δίκαιον, άφοϋ αμφότεροι οι Κανόνες είναι φανερώσεις του στηριγμοϋ, των δόσεων καί των δωρεών του Θεού προς τον αναζητητή παρακλήσεως πιστό, δια της Θεοτόκου.

Οι επαγωγές των λυπηρών πού χειμάζουν την ψυχή καί την καρδιά μας δεν πολεμούνται καί δεν αντιμετωπίζονται με τα λιανοντούφεκα του στοχασμού, οϋτε με τ' άσφαιρα πυρά της φιλοσοφίας, έστω καί της στωικής. Χρειάζονται κανόνια ισχυρά, ευθύβολα, μικρού καί μεγάλου βεληνεκούς. Τέτοια είναι οι δυο Παρακλητικοί Κανόνες. Ή γόμωσή τους είναι πόνος μεγατόνων. Είναι μοναξιά καί αδιέξοδο. Είναι παράπονο καί στένωση. Είναι απελπισμένη άναζήτηση φωτός καί κορακιασμένη δίψα για ζωή. Καί βάλλουν κατ' ευθείαν στο στόχο του ελέους. Εκεί πού υπάρχει άφθονο. Στά μητρικά αυτιά Εκείνης πού μας γέννησε τον  Θελητήν του Ελέους καί δύναται πάντα ως πανσθενούς Δεσπότου - Θεού Μήτηρ, ει νεύση έτι μόνον προς την  ημών οικτράν ταπείνωσιν. Ν' άντληση - Εκείνη άφειδώλευτα από τον γλυκερό ποταμό τής Ζωής με τον κάδο της παρρησίας Της καί να μας λούση με ζωοπάροχα θεία νάματα να μας ποτίση . χορταστικά, να ξεπλύνη τα μάτια μας για να μπορέσουμε να δούμε την έμορφιά του χρυσοπλοκώτατου κάλλους. Να βρούμε λιμάνι γαληνό κι ασφάλεια μέσα στη δωδεκάτειχη Πόλη κι ελπίδα σωτηρίας σιμά στο θρόνο Της τον ήλιοστάλακτο. Να γίνη καί σε μας το ποθούμενο άκατανόητον θαύμα.

Την δέησίν μου δέξαι την πενιχράν, «Κυρά των Αμπελιών», Αίγαιο-πελαγίτισσα Παναγία, Γρηγορούσα Άθηνιώτισσα, Παραμυθία Αγιορείτικη, Φανερωμένη πολλάκις στις πέτρινες ώρες των παιδιών Σου, καί κλαυθμόν μη παρίδης καί δάκρυα, καί στεναγμόν, άλλ'άντιλαβοϋ μου ως αγαθή καί τάς αιτήσεις πλήρωσον. Αυτές, πού μέσα στην αυγουστιάτικη κάψα ή παναθλία καί ταπεινή μου ψυχή Σού υποβάλλει, Ζωοδόχε Πηγή, φλογιζόμενη μέσ' στο καμίνι των συμφορών καί των θλίψεων. Γιατί, αληθινά, προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή; Πού προσδράμω, λοιπόν, καί σωθήσομαι; Που πορευθώ; Τέτοιες ώρες, στείρες καί δάκρυνες,πού,έκύκλωσαν αι του βίου με ζάλαι, ώσπερ μέλισσαι κηρίον, Παρθένε;Ποιά πόρτα, Πορτάίτισσα, θα με δεχτή, αν δεν μου άνοιξης Σύ την Έκατονταπυλιανή αγάπη Σου; Σέ ποιόν, Γοργοεπήκοε, τον πόνο μου θα πω, τον πόνο πού με βρήκε εξ αμέτρητων αναγκών καί θλίψεων καί εξ εχθρών δυσμενών καί συμφορών βίου, για να μου δώση, Ελεούσα μου, προθυμερά παντελή σωτηρίαν καί πλατυσμόν;


Λυγίζουνε τα γόνατα μπρος στην εικόνα της Μητέρας της Ζωής, πού δέχεται χρυσοκαλόκαρδα τα ταπεινά αυγουστιάτικα βασιλικά της αγάπης,καί τους εκ βάθους στεναγμούς καί τα δάκρυα της αποσταμένης ελπίδας μας,καί το λατρευτικό ασπασμό της πίστεως όσων ολόψυχα Την ομολογούμε Κυρίως Θεοτόκον και Τη νοιώθουμε κατάκαρδα Προστάτιν της ζωής καί φρουράν άσφαλεστάτην, των πειρασμών διαλΰουσαν όχλον καί επήρειας δαιμόνων έλαύνουσαν. Καί φέγγει περισσότερο άπ' την αυγουστιάτικη πανσέληνο το άγιο πρόσωπο της Θεοτόκου, πού αναδείχθηκε διαπαντός ό γλυκασμός των Αγγέλων καί των θλιβομένων ή χαρά, καθώς επείγεται να μεταστή προς την Ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής. Για να σπεύδη αδιάκοπα,γοργοφτέρουγη,χαριτόφορη,φωτοπλήμμυρη, ήλιόκαλη, να παρακαλή, να στηρίζη, να περισκέπη, ν'άγιάζη, να προστατεύη καί να λυτρώνη εκ θανάτου τις ψυχές Θεο-στηρίκτων,Θεο-δώρων, Θεο-φάνων, Θεο-δοσίων καί γενικώς Θεο-πίστων καί φιλο-Θεο-μητόρων. τίς κριματισμένες δικές μας ψυχές...

Σεβ.Μητροπολίτου πρ.Ν.Ζηλανδίας κ.Ιωσήφ
''Πειραική Εκκλησία''

http://proskynitis.blogspot.com

Δεν είναι περίεργο;

Ένας φίλος μου προώθησε το παρακάτω μήνυμα.

Πρόσφατα έλαβα ένα προωθημένο mail στα Αγγλικά. Το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, ώστε να το μεταφράσω και να σας το στείλω.

________________________________________________________________

1. Δεν είναι περίεργο πώς ένα ποσό των 20 Ευρώ σας φαίνεται πολύ μεγάλο όταν το δίνετε στην εκκλησία, αλλά είναι μικρό όταν πηγαίνετε για ψώνια;

_______________________

2. Δεν είναι περίεργο που 2 ώρες σας φαίνονται πολλές όταν είστε στην εκκλησία, ενώ σας φαίνονται λίγες όταν παρακολουθείτε μια καλή ταινία;

_______________________

3. Δεν είναι περίεργο το ότι δεν βρίσκετε λόγια να πείτε όταν προσεύχεστε, αλλά δεν έχετε κανένα πρόβλημα όταν σκέφτεστε για ποιο πράγμα θα μιλήσετε με έναν φίλο;

_______________________

4. Δεν είναι περίεργο το πόσο «δύσκολο» και «βαρετό» είναι να διαβαστεί ένα κεφάλαιο της Αγίας Γραφής, ενώ πόσο εύκολα διαβάζονται 100 σελίδες ενός δημοφιλούς μυθιστορήματος;

_______________________

5. Δεν είναι περίεργο το ότι ο καθένας θέλει εισιτήρια για μπροστινές θέσεις σε συναυλίες και αγώνες, αλλά προτιμά να κάθεται στα τελευταία καθίσματα της εκκλησίας;

_______________________

6. Δεν είναι περίεργο το ότι πρέπει να ξέρετε για μια εκδήλωση της εκκλησίας 2-3 εβδομάδες πριν από την ημέρα που θα γίνει, ώστε να μπορέσετε να την βάλετε στον προγραμματισμό σας, αλλά μπορείτε για άλλα γεγονότα να αποφασίσετε και την τελευταία στιγμή;

_______________________

7. Δεν είναι περίεργο το πόσο δύσκολο είναι να μάθετε κάτι που σχετίζεται με το Θεό, ώστε να το μοιραστείτε με άλλους, αλλά το πόσο εύκολο είναι να μάθετε, να καταλάβετε και να διαδώσετε ένα κουτσομπολιό;

_______________________

8. Δεν είναι περίεργο το ότι εύκολα πιστεύετε αυτά που γράφονται στα περιοδικά και στις εφημερίδες, αλλά από την άλλη αμφιβάλλετε για τα λόγια της Αγίας Γραφής;

_______________________

9. Δεν είναι περίεργο πώς ο καθένας θέλει μια θέση στον ουρανό, αλλά δεν θέλει να πιστέψει, να κάνει ή να πει κάτι για να φθάσει εκεί;

_______________________

10. Δεν είναι περίεργο το πόσο εύκολα στέλνετε ανέκδοτα σε e-mails τα οποία προωθούνται δεξιά κι αριστερά, ενώ το σκέφτεστε διπλά όταν πρόκειται να στείλετε ένα μήνυμα για το Θεό;

_______________________

ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ! ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;

Πηγή: http://pentapostagma.blogspot.com/2010/07/blog-post_7418.html#ixzz0vjGLZXlt

 

ΔΑΦΝΗ
     

Όταν η ψυχή σού μιλά

Κι όταν η ψυχή σού μιλά, καλύτερα εσύ να σιωπάς. Και σκύψε όσο μπορείς να
την ακούσεις, γιατί η φωνή της είναι πάντα ψίθυρος, για να μην ενοχλεί
την επιθυμία σου...Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

ΔΑΦΝΗ