Πατήρ Θεμιστοκλής: Ο "άγιος" της Αφρικής

«Πορευθέντες, μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» είναι η εντολή του Ιησού στους μαθητές του και παίρνει σάρκα και οστά σήμερα στη μακρινή Σιέρα Λεόνε της Αφρικής.

«Δεν μπορεί κάποιος να γίνει ιερέας, αν δεν ματώσει την ψυχή του από πόνο» λέει ο πατήρ Θέμης Αδαμόπουλος. Ενας άγιος επί της γης που «πληγιάζει» τα πόδια του και βουτάει στις λάσπες και στα σκουπίδια της πιο φτωχής περιοχής του πλανήτη, για να προσφέρει λίγο φαγητό στα πεινασμένα παιδιά της χώρας, αλλά και «πόδια» στους ακρωτηριασμένους νέους της.

«Η γυναίκα της Αφρικής είναι η πιο ταλαιπωρημένη, η πιο πονεμένη και αδικημένη γυναίκα του πλανήτη. Πρέπει να συντηρήσει τέσσερα με πέντε παιδιά χωρίς σύζυγο. Πρέπει να αποφασίσει καθημερινώς ή σαπούνι ή ψωμί. Πρέπει να αποφασίσει αν θα στείλει τον γιο της στο σχολείο ή την κόρη της. Χωρίς καμία βοήθεια και παροχή από το κράτος. Η γυναίκα της Αφρικής είναι εκείνη που πουλά ακόμη και το κορμί της για ένα κομμάτι ψωμί, ώστε να μην πεθάνουν τα παιδιά της από την πείνα. Βλέπω ότι εσείς παραπονιέστε, επειδή βλέπετε μόνο τι θέλετε αλλά δεν βλέπετε τι έχετε. Αν έχετε νερό και ηλεκτρικό, για μένα είστε πλούσιοι! Οταν έχετε σπίτι καμωμένο από πέτρα και δεν ζείτε μέσα σε τενεκέδες, γιατί και οι τενεκέδες είναι πολυτέλεια για τους κατοίκους της Αφρικής που ζουν σε χάρτινες καλύβες, τότε για μένα είστε πλούσιοι! Γιατί στη Σιέρα Λεόνε αυτά δεν τα έχουν» είναι τα λόγια του.

Ρωσία: Έκθεση σπάνιων φωτογραφιών του Αγίου Όρους (1848 -1963) στο Κρατικό Ιστορικό Μουσείο της Μόσχας.

Περισσότερες από 200 σπάνιες φωτογραφίες από το φωτογραφικό αρχείο της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας, που αποτυπώνουν στιγμές από τη ζωή των είκοσι Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, της περιόδου 1848 έως 1963, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη Ρωσία στην έκθεση που λειτουργεί στο Κρατικό Ιστορικό Μουσείο της Μόσχας.

Οι φωτογραφίες της έκθεσης, με θέμα «Άγιον Όρος. Τοπία της Αγίας Γης», έχουν υποστεί ψηφιακή επεξεργασία και αποτέλεσαν τη βάση του λευκώματος, το οποίο κυκλοφόρησε, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Την οργάνωση ανέλαβαν ο Ρωσικός Γεωγραφικός Σύλλογος, η Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους και το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα «Λαϊκή Επιχείρηση», με συμμετοχή του ομίλου εταιριών «Belaya Dacha».

Η έκθεσε απαρτίζεται από επτά ενότητες, όπου απεικονίζονται οι φυσικές ομορφιές του Όρους, η αρχιτεκτονική των Ιερών Μονών, τα εκκλησιαστικά πανηγύρια, οι καθημερινές ασχολίες των μοναχών, καθώς και προσωπογραφίες Αγιορειτών μοναχών. Σε ειδική ενότητα παρουσιάζεται η Ρωσική Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος και η συμβολή των Ρώσων προσκυνητών στο Άγιο Όρος, μέχρι το 1917.

Μαζί με τις σπάνιες φωτογραφίες (ένα μέρος του αρχείου σε μορφή των γυάλινων αρνητικών), παρουσιάζονται ένα αντίγραφο της εικόνας της Πορταΐτισσας, από το Κρατικό Ιστορικό Μουσείο, το οποίο παρήγγειλε από το Άγιο Όρος το 1648 ο Τσάρος της Ρωσίας Αλέξιος ως δώρο για τον υποψήφιο Πατριάρχη Νίκωνα, καθώς και μια συλλογή μεσαιωνικών χαρτών και χαλκογραφιών με Αγιορείτικα τοπία.

Στην τελετή εγκαινίων, στις 8 Νοεμβρίου, παρέστησαν ο Επικεφαλής του Υπουργείου Έκτακτων Καταστάσεων της Ρωσίας και Πρόεδρος του Ρωσικού Γεωγραφικού Συλλόγου, Σ Σοΐγκου, ο Γενικός Εισαγγελέας της Ρωσίας Γ. Τσαΐκα, πολιτειακοί παράγοντες, άνθρωποι της Τέχνης, εκπρόσωποι της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Έξαρχος του Πατριάρχη Βουλγαρίας στη Μόσχα, Αρχιμανδρίτης Θεόκτιστος και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας, Αρχιμανδρίτης Ελισαίος. Στην πανηγυρική τελετή ανεγνώσθη Συγχαρητήριο Μήνυμα του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, Κυρίλλου προς τους οργανωτές και επισκέπτες.

Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό μέχρι και τις 28 Νοεμβρίου.

Δ.Ρ.

 http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=15826

Γράμματα από την εξορία Επιστολή «προς διακόνισσα Πενταδία».

Η διακόνισσα Πενταδία, χήρα του υπάτου Τιμασίου, έχει λάβει τρεις επιστολές- 94,104,185. Ανήκει στις συνεργάτριες που μετά την εξορία του Αγίου υπέστησαν διωγμούς και εξευτελισμούς, τους οποίους όμως αντιμετώπισε με παρρησία και γενναιότητα.

«Ασφαλώς και ήξερα από παλιά την αγάπη σου για μένα, την έβλεπα σε κάθε σου ενέργεια. Όμως από αυτά που μου έγραψες, την κατάλαβα ακόμα πιο καλά. Σε εκτιμώ λοιπόν και σε θαυμάζω, όχι τόσο που μου τα θύμισες, όσο που μου έγραψες τα δυσάρεστα που σου έχουν συμβεί. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι συνεχίζεις να μου έχεις εμπιστοσύνη, και να ενδιαφέρεσαι για όσα με αφορούν . Πράγμα που με κάνει να χαίρομαι , να ευφραίνομαι, να σκιρτώ, και, παρότι ζω σε τόσο μεγάλη ερημιά, να με παρηγορεί πολύ η γενναιότητα της ψυχής σου, η αντίσταση, η σταθερότητα της γνώμης σου, η πολλή σύνεση, η ειλικρίνεια και η μεγάλη παρρησία με την οποία κατήσχυνες τους αντίθετους και έδωσες στο διάβολο χτύπημα καίριο. Έτσι παραδειγμάτισες όσους αγωνίζονται για την  αλήθεια, πετυχαίνοντας σπουδαία νίκη σαν γενναίος πολεμιστής,   και στήνοντας τρόπαιο λαμπρό. Προσωπικά με γέμισες τόση χαρά κι ευχαρίστηση, που νομίζω ότι δε ζω πια σε ξένη, αφιλόξενη κι έρημη γη, αλλά είμαι εκεί μαζί σου και καμαρώνω της μεγάλης ψυχής σου την αρετή.

Να χαίρεσαι και να ευφραίνεσαι που πέτυχες τέτοια νίκη, που αποστόμωσες εύκολα τέτοια θηρία, έφραξες τα λυσσασμένα τους στόματα, και έρραψες τις αδιάντροπες γλώσσες τους. Αυτή είναι η δύναμη της αλήθειας με την οποία αγωνίστηκες και υπέρ της οποίας θυσιάστηκες όχι λίγες φορές, ότι με λίγα μόνο λόγια τους συκοφάντες νικά. Αντίθετα το ψέμα όσα λόγια κι αν πει, με όποιες μορφές λόγου κι αν εκφραστεί, δεν αργεί να φυλλορροήσει, να εξαντληθεί  και πιο αδύναμο από τον ιστό της αράχνης να φανεί. Να χαίρεσαι και να ευφραίνεσαι- δε θα πάψω να επαναλαμβάνω τα λόγια αυτά- να αισθάνεσαι ανδρεία και δυνατή, και να αντιμετωπίζεις με ειρωνεία κάθε σκευωρία που θα στήνουν εις βάρος σου αυτοί. Να ξέρεις ότι, όσο πιο άγριες διαθέσεις εκδηλώνουν, τόσο πιο βαθιές πληγές στον εαυτό τους προκαλούν, ενώ εσένα στο παραμικρό δε σε βλάπτουν, όπως τα κύματα δε βλάπτουν το βράχο, μόνο διαλύονται αυτά. Κι αυτοί διαλύουν τους εαυτούς τους, τους καθιστούν πιο ανίσχυρους, και συσσωρεύουν κατά της κεφαλής τους μεγάλες τιμωρίες και βαριές ποινές.

Μη φοβάσαι καθόλου, όσο κι αν απειλούν, όσο κι αν τρίζουν τα δόντια και κατέχονται από μεγάλο θυμό, όσο κι αν οι διαθέσεις τους κατά της ζωής σου είναι φονικές, σαν άλλα άγρια θηρία έχουν πέσει σε βάραθρο κακίας φοβερό. Αυτός που σε γλύτωσε μέχρι τώρα από τις τόσες τους επιβουλές, , αυτός θα σε υπερασπιστεί γενναία, και θα ομολογείς, «αλλά ο Θεός έριξε πάνω τους τα βέλη του, και βρέθηκαν πληγωμένοι ξαφνικά» - Ψ. 68,8. Αυτό έγινε, και θα γίνει, και θ’ απολαύσεις πιο μεγάλη ανταμοιβή, θα τιμηθείς με πιο λαμπρό στεφάνι, ενώ αυτοί που αμετανόητα νοσούν, σε πιο μεγάλη  κόλαση και τιμωρία θα παραδοθούν.

Υπάρχει κάτι που παρέλειψαν στην εναντίον σου σκευωρία; Υπάρχει μηχαρορραφία που να μη μετήλθαν επιχειρώντας να διαβάλουν τη γνήσια και σταθερή αφοσίωσή σου στο Θεό, και πιο πολύ τη γενναία και ανδρεία σου ψυχή; Οδήγησαν στην αγορά εσένα που πέρα από την Εκκλησία και το σπίτι δεν είχες πάει, από κει στο δικαστήριο, κατόπιν στη φυλακή. Ακόνισαν γλώσσες ψευδομαρτύρων, χάλκεψαν ξεδιάντροπες συκοφαντίες, οργάνωσαν δολοφονίες, έκαναν να ρεύσουν ποταμοί  αιμάτων.

Αφάνισαν παλικάρια με φωτιά και μαχαίρι, τραυμάτισαν πολλούς και σπουδαίους άντρες, τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, μύριες άλλες κακώσεις, γενικά έκαναν τα πάντα για να σε εκφοβίσουν, να σε εκβιάσουν, να σε αναγκάσουν να πεις τα αντίθετα από αυτά που είχε γνωρίσει και ιδεί. Και συ σαν αετός υψιπετής έσκισες τα δίχτυά τους, υψώθηκες στην ελευθερία που σου πρέπει, χωρίς καθόλου να εξαπατηθείς , και τους αποκάλεσες συκοφάντες για το έγκλημα της μεγάλης πυρκαγιάς , για το οποίο είχαν το θράσος οι ταλαίπωροι και άθλιοι να καυχηθούν.

Αναλογιζόμενη όλα όσα πέρασες , την τόση ταραχή, τη συμφορά που σου προκάλεσαν, τη θύελλα, την τρικυμία που έφεραν, ότι σ’ αυτή την τρικυμισμένη θάλασσα έπλευσες γαλήνια συνειδησιακά, σύντομα θα φτάσεις στο λιμάνι του Θεού με τα στεφάνια τα λαμπρά» - 94.  

Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ»

Εισαγωγικά- Νεοελληνική απόδοση

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΗ

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ»

Καινή Διαθήκη (με απόδοση στη δημοτική)

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ

κεφ. κδ΄  (24 )

Στιχ. 45-51. Ο πιστός και ο κακός δούλος.

45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ;

46 μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως.

47 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν.

48 ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, χρονίζει ὁ κύριός μου ἐλθεῖν,

49 καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτοῦ, ἐσθίῃ δὲ καὶ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων,

 50 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει,

51 καὶ διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.

Απόδοση στη δημοτική

45 Ποιος άραγε να είναι ο έμπιστος δούλος και μυαλωμένος, στον οποίο ο Κύριος έδωσε ειδική εξουσία (στην Εκκλησία του) και τον εγκατέστησε επιστάτη για να φροντίζει τους άλλους δούλους και να τους δίνει την ανάλογη τροφή στον κατάλληλο χρόνο;

46 Μακάριος κι ευτυχισμένος  θα είναι ο δούλος εκείνος  που, όταν έλθει ο Κύριός του, θα τον βρει να ενεργεί και να συμπεριφέρεται έτσι, φρόνιμα δηλαδή και πιστά.

47 Αληθινά σας λέω ότι θα τον εγκαταστήσει επιστάτη και διαχειριστή σ’ όλα τα υπάρχοντά του.

48 Εάν όμως πει από μέσα του ο κακός εκείνος δούλος ˙ αργεί να έλθει ο κύριός μου,

49 κι αρχίσει να χρησιμοποιεί εγωιστικά την εξουσία του και να χτυπά τους συνδούλους του, να τρώει μάλιστα και να πίνει μ’ εκείνους που μεθούν, ζητώντας με κάθε τρόπο να ευχαριστήσει τον εαυτό του,

50 θα έλθει ο Κύριος του δούλου εκείνου μια μέρα που δεν θα τον περιμένει και κάποια ώρα που δεν θα την υποψιάζεται,

51 και τότε θα τον τεμαχίσει στα δύο παίρνοντας την ψυχή του με αιφνιδιαστικό θάνατο, και θα τον ρίξει στον τόπο που τιμωρούνται οι υποκριτές. Εκεί οι άνθρωποι θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους.

Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011

Για τον πλούτο στους ψαλμούς του Δαυίδ

Ψαλμός 929 ἐγκάθηται ἐνέδρᾳ μετὰ πλουσίων, ἐν ἀποκρύφοις τοῦ ἀποκτεῖναι ἀθῷον• οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἰς τὸν πένητα ἀποβλέπουσιν


Ψαλμός 33 11 πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ.


 Ψαλμός 48 17 μὴ φοβοῦ, ὅταν πλουτήσῃ ἄνθρωπος καὶ ὅταν πληθυνθῇ ἡ δόξα τοῦ οἴκου αὐτοῦ• 18 ὅτι οὐκ ἐν τῷ ἀποθνήσκειν αὐτὸν λήψεται τὰ πάντα, οὐδὲ συγκαταβήσεται αὐτῷ ἡ δόξα αὐτοῦ


 Ψαλμός 519 ἰδοὺ ἄνθρωπος, ὃς οὐκ ἔθετο τὸν Θεὸν βοηθὸν αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἐπήλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τοῦ πλούτου αὐτοῦ καὶ ἐνεδυναμώθη ἐπὶ τῇ ματαιότητι αὐτοῦ


Ψαλμός 61 11 μὴ ἐλπίζετε ἐπ᾿ ἀδικίαν καὶ ἐπὶ ἁρπάγματα μὴ ἐπιποθεῖτε• πλοῦτος ἐὰν ρέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίαν

Αγιασμός διαστημικού σκάφους

Καλή η τεχνολογία, αλλά μετά και από την ατυχία με το ρωσικό διαστημικό σκάφος Phobos-Grunt, που εκτοξεύτηκε την Τρίτη, αλλά δεν μπόρεσε να λάβει την τελική πορεία του προς τον Άρη και θεωρείται ως «χαμένο», οι επικεφαλής στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ είπαν να επιστρατεύσουν και άλλες δυνάμεις.

Για το λόγιο αυτό, το πρωί του Σαββάτου, ο πατέρας Sergiy ευλόγησε τον Σογιούζ και το προσωπικό του κοσμοδρομίου.




Το ευχέλαιο πραγματοποιήθηκε δυο μέρες πριν από την εκτόξευση του πυραύλου TMA-22, στις 14 Νοεμβρίου, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στο πλήρωμα του Σογιούζ περιλαμβάνονται ο Daniel Burbank από τις ΗΠΑ και οι Ρώσοι κοσμοναύτες Anton Shkaplerov και Anatoly Ivanishin.

Ο Ρωσικός πύραυλος που μεταφέρει τους  τρεις αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εκτοξεύτηκε νωρίς σήμερα το πρωί στο πλαίσιο σημαντικής αποστολής για τη διατήρηση της επάνδρωσης του σταθμού και για τη φήμη της χώρας ως διαστημική δύναμη. Ο πύραυλος Soyuz-FG, μεταφέροντας τον Αμερικανό Νταν Μπέρμπανκ και τους Ρώσους Αντον Σκαπλέροφ και Ανατόλι Ιβανίσιν, εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν και η εκτόξευσή του θεωρήθηκε επιτυχής. Οι τρεις αστροναύτες θα προστεθούν στο υπάρχον δυναμικό του ΔΔΣ, τον Αμερικανό Μάικ Φόσαμ, τον Ιάπωνα Σατόσι Φουρουκάουα και τον Ρώσο Σεργκέι Βολκόφ. Το διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας προσπαθεί να ανακάμψει από μια σειρά αποτυχιών, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής της περασμένης Τετάρτης στον Αρη, όπου και πάλι χρησιμοποιήθηκε πύραυλος Soyuz. Με την απόσυρση του αμερικανικού διαστημικού σκάφους τον Ιούλιο, οι ρωσικοί Soyuz είναι το μοναδικό μέσο μεταφοράς πληρώματος στον Σταθμό.

Πηγή : http://www.real.gr/

Καινή Διαθήκη (με απόδοση στη δημοτική)

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
κεφ. κδ΄ (24 )  
Στιχ: 36-44. Άγνωστη η ώρα της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου


36 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατήρ μου μόνος.

37 ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.

38 ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν,

39 καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.

40 τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ εἷς ἀφίεται·

41 δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μυλῶνι, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται.

42 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται.

43 ᾿Εκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ.

44 διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.




Απόδοση στη δημοτική

36 Για την ημέρα εξάλλου εκείνη και την ώρα που θα γίνει η δευτέρα παρουσία και η κρίση, κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς θα είναι αυτές, ούτε ακόμη και οι ουράνιοι άγγελοι, παρά μόνον ο Πατέρας μου.

37 Πραγματικά  κανείς δεν ξέρει πότε θα έλθει εκείνη η ημέρα. Διότι όπως συνέβη με τις ημέρες του Νώε, έτσι θα γίνει και η παρουσία του υιού του ανθρώπου.

38 Όπως δηλαδή στις ημέρες που προηγήθηκαν από τον κατακλυσμό εξακολουθούσαν οι άνθρωποι να τρώνε και να πίνουν ασυλλόγιστα, να νυμφεύονται και να παντρεύουν τα παιδιά τους, χωρίς να τους έρχεται καμία σκέψη μετανοίας για την αμαρτωλή ζωή τους, μέχρι εκείνη την ημέρα που μπήκε ο Νώε στην κιβωτό ,

39  και δεν κατάλαβαν τίποτε ώσπου ήλθε ο κατακλυσμός και τους αφάνισε όλους, έτσι θα γίνει και η παρουσία του υιού του ανθρώπου, ξαφνικά και χωρίς να την περιμένουν οι άνθρωποι της ματαιότητος.

40 Η στενή σας μάλιστα σχέση και συμβίωση στη ζωή αυτή δεν θα σας εμποδίσει να χωρισθείτε και να έχετε διαφορετική θέση ο ένας απ’ τον άλλον κατά τη δευτέρα παρουσία. Πράγματι, τότε δύο θα είναι στον αγρό˙ ο ένας παραλαμβάνεται απ’ τους αγγέλους για τον παράδεισο,  κι ο άλλος αφήνεται για να τιμωρηθεί στην κόλαση.

41 Δύο γυναίκες θα αλέθουν στον ίδιο  μύλο˙ η μία παραλαμβάνεται και η άλλη αφήνεται.

42 Γρηγορείτε λοιπόν, διότι δεν ξέρετε ποια ώρα έρχεται ο Κύριός σας, και συνεπώς πρέπει να είστε πάντοτε έτοιμοι.

43 Από την πείρα σας μάλιστα γνωρίζετε κι εκείνο, ότι δηλαδή εάν γνώριζε ο οικοδεσπότης σε ποιο τρίωρο της νύχτας έρχεται ο κλέφτης , θα αγρυπνούσε και δεν θα άφηνε να του διαρρήξουν το σπίτι του.

44 Γι’ αυτό κι εσείς, αφού δεν ξέρετε πότε θα έλθει ο Κύριος, πρέπει να ετοιμάζεστε διαρκώς. Διότι ο υιός του ανθρώπου, ο Θεάνθρωπος Κύριος, έρχεται για τον καθένα από εσάς με τον θάνατο και για όλους μαζί κατά τη δευτέρα παρουσία σε ώρα που δεν περιμένετε.


Από «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΑΘΗΝΑΙ 2011

Οι άγιοι μάρτυρες και ομολογητές Γουρίας, Σαμωνάς και Άβιβος

Ο Γουρίας και ο Σαμωνάς ήταν επιφανείς πολίτες της Εδέσσης. Κατά τη διάρκεια ενός από τους πολλούς διωγμούς ( σ.τ. μ. επί βασιλείας του Διοκλητιανού , κυρίως το έτος 303 ) , κάποιοι χριστιανοί διέφυγαν εκτός της πόλεως και ζούσαν θεαρέστως εν προσευχή και νηστεία, ενισχύοντας πνευματικά και τους άλλους πιστούς. Καταγγέλθηκαν ως Χριστιανοί στον ηγεμόνα και συνελήφθησαν. Όταν παρέστησαν ενώπιον του δικαστή, τους απείλησε με θάνατο, εάν δεν υποτάσσονταν στο αυτοκρατορικό διάταγμα που επέβαλλε την προσκύνηση των ειδώλων. Οι άγιοι μάρτυρες απάντησαν με παρρησία: «Εάν υπακούσουμε στο αυτοκρατορικό διάταγμα θα χαθούμε, ακόμη και αν δεν μας σκοτώσετε!». Ακολούθησαν βασανιστήρια και κατόπιν τους άφησαν έγκλειστους στη φυλακή, από 1^ης Αυγούστου έως 10^ης Νοεμβρίου , μέσα στην πείνα, το σκότος και τους πόνους. Ύστερα τους έβγαλαν έξω για δεύτερη σειρά βασανιστηρίων, διότι παρέμεναν αταλάντευτα προσηλωμένοι στη χριστιανική Πίστη. Τους καταδίκασαν σε θάνατο και πράγματι το ξίφος του δημίου τους αποκεφάλισε το έτος 322, επί βασιλέως του στυγερού Λικινίου.

Αργότερα , και ο ιεροδιάκονος της Εδέσσης, Άβιβος, υπέμεινε μαρτύρια για τον Χριστό του: εδάρη, εκρεμάσθη και, καταμεσής στις φλόγες όπου τον έριξαν, παρέδωσε το πνεύμα του σ’ Αυτόν. Η μητέρα του πήρε το άψυχο σώμα του γιού της ανέπαφο από τις φλόγες, κατά θαυματουργικό τρόπο, και το  ενταφίασε στον ίδιο τάφο με τα τίμια λείψανα των αγίων Γουρά και Σαμωνά. Όταν ο διωγμός κατέπαυσε, οι χριστιανοί έκτισαν εκκλησία προς τιμήν των αγίων μαρτύρων Γουρία, Σαμωνά και Αβίβου και τοποθέτησαν τα θαυματουργά λείψανά τους σε κοινή λάρνακα.

Από τα πάμπολλα θαύματα που επιτέλεσε η εξαίσια αυτή τριάδα μαρτύρων, πιο αξιοσημείωτο είναι το ακόλουθο:

Η νεαρή θυγατέρα μιας χήρας από την Έδεσσα επρόκειτο να παντρευτεί κάποιον Γότθο στρατιώτη που υπηρετούσε στον ελληνικό στρατό. Επειδή η μητέρα φοβόταν για την ακεραιότητα της θυγατέρας της λόγω μετοικεσίας της πολύ μακριά της, ο Γότθος ορκίστηκε πάνω από τον τάφο των τριών αγίων μαρτύρων ότι δεν θα έκανε κανένα κακό στην κοπέλα, αλλά θα την έπαιρνε ως νόμιμη σύζυγό του, καθώς τους είχε διαβεβαιώσει ότι δεν ήταν νυμφευμένος. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν ήδη νυμφευμένος και όταν πήρε την νεαρή κοπέλα στη χώρα του, την κράτησε όχι ως σύζυγο αλλά ως σκλάβα του, μέχρι που πέθανε η νόμιμη γυναίκα του. Τότε συμφώνησε με τους συγγενείς του να θάψει τη ζωντανή σκλάβα με την πεθαμένη σύζυγο!

Η κοπέλα με δάκρυα παρακαλούσε τους τρεις αγίους μάρτυρες να τη σώσουν και πράγματι αυτοί της φανερώθηκαν μέσα στον τάφο τους και αστραπιαία τη μετέφεραν από τη χώρα των Γότθων στην Έδεσσα στην εκκλησία τους. Την επαύριο, όταν άνοιξε η εκκλησία, οι άνθρωποι βρήκαν την νεαρή κοπέλα επάνω στον τάφο των αγίων του Θεού και τους αφηγήθηκε την θαυματουργική διάσωσή της.

Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πνευματικό ημερολόγιο

Ο Πρόλογος της Αχρίδος

Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.

Νοέμβριος»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Αββά Δωροθέου ΙΕ ΄Διδασκαλία :ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΝΗΣΤΕΙΕΣ

159._. Με το μωσαϊκό Νόμο πρόσταξε ο Θεός τους Ισραηλίτες, να ξεχωρίζουν κάθε χρόνο το ένα δέκατο από όσα θ’ αποκτούν ( Αριθμ. 18 ) και να τ’ αφιερώνουν στο Θεό κάνοντας αυτό να παίρνουν ευλογία για όλα τους τα έργα. Έχοντας υπόψη τους αυτό οι Άγιοι Απόστολοι σκέφτηκαν και αποφάσισαν, για να βοηθήσουν και να ευεργετήσουν τις ψυχές μας, να μας παραδώσουν κάτι ακόμα υψηλότερο και τελειότερο, δηλαδή ν’ αφιερώνουμε στο Θεό το ένα δέκατο των ημερών της ζωής μας , για να ευλογούνται έτσι τα έργα μας και να παίρνουμε συγχώρεση κάθε χρόνο για τις αμαρτίες ολόκληρου του χρόνου. Λογάριασαν λοιπόν και χαρακτήρισαν σαν άγιες από τις τριακόσιες εξήντα πέντε ημέρες του χρόνου, αυτές τις επτά εβδομάδες των νηστειών. Και έτσι ξεχώρισαν επτά εβδομάδες. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, συμφώνησαν να προστεθεί σ’ αυτές και άλλη μια εβδομάδα. Αυτό έγινε και για να προγυμνάζονται και να προετοιμάζονται όσοι πρόκειται να μπουν στο κοπιαστικό στάδιο των νηστειών, και για να τιμήσουν τον αριθμό των ημερών της αγίας Τεσσαρακοστής που νήστεψε ο Κύριός μας. Γιατί, αν αφαιρέσουμε τα Σάββατα και τις Κυριακές ,οι οκτώ εβδομάδες γίνονται σαράντα ημέρες, τιμώντας ξεχωριστά τη νηστεία του Μεγάλου Σαββάτου, επειδή είναι πολύ ιερή και η μόνη ημέρα νηστείας ανάμεσα σ’ όλα τα Σάββατα του χρόνου. Οι δε επτά εβδομάδες , χωρίς τα Σάββατα και τις Κυριακές γίνονται τριάντα πέντε ημέρες. Αν προστεθεί, λοιπόν και η νηστεία του Μ. Σαββάτου και η μισή νύχτα της Λαμπρής, γίνονται τριάντα έξι και μισή ημέρες, που είναι ακριβώς το ένα δέκατο από τις τριακόσιες εξήντα ημέρες του χρόνου. Γιατί το ένα δέκατο του τριακόσια είναι το τριάντα , του εξήντα το έξι και του πέντε το μισό. Συμπληρώνονται λοιπόν τριάντα έξι και μισή ημέρες, όπως είπαμε. Αυτή είναι η «δεκάτη» όπως θα ‘λεγε κανείς, όλου του χρόνου, που μας καθιέρωσαν οι Αγ. Απόστολοι , για να γίνει αφορμή να καθαριστούμε, όπως είπαν, από τις αμαρτίες, που κάναμε ολόκληρο το χρόνο, και για να οδηγηθούμε στη μετάνοια.
160 . _ . Μακάριος λοιπόν, αδελφοί μου, είναι όποιος φυλάει με επιμέλεια τον εαυτόν του αυτές τις άγιες ημέρες. Γιατί και αν, σαν άνθρωπος, έτυχε να πέσει στην αμαρτία, είτε από αδυναμία, είτε από αμέλεια, όμως έδωσε ο Θεός τις άγιες αυτές ημέρες, ώστε αν αγωνιστεί, με πνευματική αγρύπνια και ταπεινοφροσύνη και φροντίσει τον εαυτόν του και μετανοήσει, να καθαριστεί από τις αμαρτίες ολόκληρου του χρόνου. Έτσι λοιπόν αναπαύεται από το βάρος της αμαρτίας και προσέρχεται με καθαρή ψυχή την άγια ημέρα της Αναστάσεως και μεταλαμβάνει τα άγια μυστήρια, χωρίς να προκαλεί την κατάκριση του Θεού. Γιατί έγινε νέος άνθρωπος , με τη μετάνοια των αγίων τούτων νηστειών και ζει με χαρά και πνευματική ευφροσύνη, γιορτάζοντας με τη Χάρη του Θεού , και όλη την περίοδο έως την Κυριακή της Πεντηκοστής. Γιατί ,Πεντηκοστή είναι, όπως λέει, «Ανάσταση ψυχής». Γι’ αυτό έχουμε και το συμβολικό έθιμο, προς τιμή της Αναστάσεως, να μη γονατίζουμε στην εκκλησία μέχρι την Κυριακή της Πεντηκοστής.
161. _ . Καθένας λοιπόν που θέλει να καθαριστεί από τις αμαρτίες όλου μου χρόνου, με τη νηστεία αυτών των ημερών, πρέπει πρώτα-πρώτα να προσέχει τι θα τρώει, γιατί δεν είναι το ίδιο όλες οι τροφές. Επειδή το να τρώει κανείς αδιάκριτα κάθε τροφή, όπως λένε οι Πατέρες , προξενεί πολλά κακά. Παρόμοια, στη συνέχεια, πρέπει να φυλάει τον εαυτό του να μην καταλύει την νηστεία, χωρίς μεγάλη ανάγκη, να μην αναζητάει νόστιμα φαγητά, να μη βαραίνει το στομάχι του με πολλά φαγητά και ποτά. Γιατί είναι δυο είδη γαστριμαργίας. Πολλές φορές πολεμιέται κανείς από τη νοστιμιά και δεν θέλει πάντα να τρώει πολλά φαγητά , αλλά θέλει τα νόστιμα. Και όταν αυτός τρώγει φαγητό που του αρέσει, τόσο πολύ νικιέται από την ηδονή της νοστιμάδας, ώστε το κρατάει πολλή ώρα στο στόμα του, μασώντας το αρκετά και δεν αποφασίζει εύκολα να το καταπιεί, για να διατηρήσει την ηδονή που αισθάνεται. Τότε λέμε ότι αυτός έχει λαιμαργία. Άλλους δεν τους απασχολεί η ποιότητα , αλλά η ποσότητα της τροφής. Δεν θέλουν δηλαδή καλά φαγητά, ούτε ενδιαφέρονται για τη νοστιμιά. Αλλά είτε καλά είναι, είτε άσχημα δεν ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο, παρά μόνο για να τρώνε, ο,τιδήποτε και αν είναι αυτό που τρώνε, γιατί τους απασχολεί μόνο να γεμίσουν το στομάχι τους. Τότε λέμε ότι αυτοί έχουν γαστριμαργία. Και σας εξηγώ αυτούς τους δύο χαρακτηρισμούς «λαιμαργία» και «γαστριμαργία» . «Μαργαίνω» στην κοσμική παιδεία σημαίνει χάνω την αυτοκυριαρχία μου και τη λογική μου δηλαδή, γίνομαι μανιακός με κάποιο πάθος. Και «μάργος» λέγεται αυτός που τον έχει κυριεύσει κάποιο πάθος. Όταν λοιπόν παρατηρείται η ακατάσχετη και νοσηρή εκείνη επιθυμία του να θέλει κάποιος να γεμίζει συνεχώς την κοιλιά του, τότε λέμε ότι έχουμε το φαινόμενο της γαστριμαργίας, από το «μαργαίνω την γαστέρα» που σημαίνει ότι έχω τη μανία να γεμίζω το στομάχι μου ( η κοιλιά μου με κάνει τρελλό). Όταν δε συμβαίνει να έχουμε την ευχαρίστηση στο λαιμό, τότε έχουμε το φαινόμενο της λαιμαργίας , από το «μαργαίνω τον λαιμό», που σημαίνει έχω τη μανία της ηδονής του λαιμού.
162. _ . Αυτά λοιπόν πρέπει να τ’ αποφεύγει με άγρυπνη φροντίδα , όποιος θέλει να καθαριστεί από τις αμαρτίες του. Γιατί αυτά δεν ανταποκρίνονται σε ανάγκη του σώματος αλλά προέρχονται από τα πάθη. Και αν κανείς τα ανεχτεί , εξελίσσονται σε αμαρτία. Είναι όπως ακριβώς ο νόμιμος γάμος και η πορνεία, γιατί η μεν πράξη είναι η ίδια, εκείνο όμως που τα κάνει να διαφέρουν είναι ο σκοπός. Ο μεν ένας συνάπτει σχέσεις για να κάνει παιδιά, ο δε άλλος για να ικανοποιήσει τη φιληδονία του. Το ίδιο συμβαίνει και με το φαγητό, γιατί την ίδια δουλειά κάνουμε και όταν τρώμε από ανάγκη και όταν τρώμε από ηδονή. Ο σκοπός είναι εκείνος που συνιστά την αμαρτία. Τρώει κανείς ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού του, όταν καθορίζει ο ίδιος πόσο θα τρώει κάθε μέρα, και παρακολουθεί αν του ήταν πολύ αυτό που όρισε να φάει, και πρέπει ν’ αφαιρέσει λίγο, και αφαιρεί ή αν δεν του ήταν αρκετό και εξαντλήθηκε και πρέπει να προσθέτει λίγο ακόμα , και προσθέτει. Έτσι σταθμίζει κανείς καλά τις ανάγκες του οργανισμού του και εφαρμόζει αυτό ακριβώς που καθόρισε, όχι για να ευχαριστηθεί από το φαγητό, αλλά για να δυναμώσει το σώμα του. Και αυτό ακόμα που τρώει κανείς, οφείλει να το τρώει με προσευχή και να κατακρίνει τον εαυτό του, με το λογισμό του, ότι είναι ανάξιος να δέχεται οποιαδήποτε παρηγοριά. Και να μην προσέχει αν κάποιος άλλος τρώει κάτι ιδιαίτερο- επειδή φυσικά είναι απαραίτητο ή επειδή κάποια ανάγκη- ώστε και αυτός να θέλει και να ζητάει κάτι περισσότερο ή να μη νομίζει ότι αυτό το περισσότερο που θα ζητήσει δεν πρόκειται να τον βλάψει…
… 164. _ . Και αυτά μεν σχετικά με την εγκράτεια στα φαγητά . Έχουμε όμως ανάγκη όχι μόνον να προσέχουμε τη διατροφή μας, αλλά και ν’ απομακρυνόμαστε και από κάθε άλλη αμαρτία.
Ώστε, όπως ακριβώς νηστεύουμε από τροφές, έτσι να νηστεύει και η γλώσσα μας και να είναι μακρυά από την καταλαλιά , από το ψέμα, από την αργολογία, από την αποδοκιμασία του πλησίον, από την οργή και γενικά από κάθε αμαρτία που γίνεται με τη γλώσσα. Παρόμοια να νηστεύουμε με τα μάτια μας, δηλαδή να μην κοιτάζουμε μάταια πράγματα, να μην πέφτουμε στην «παρρησία» με τα μάτια, να μην κοιτάζουμε κάποιον με αναίδεια. Παρόμοια και με τα χέρια και τα πόδια να εμποδίζουμε από κάθε κακό πράγμα. Και νηστεύοντας έτσι, όπως λέει ο Μ. Βασίλειος, νηστεία δεκτή, απέχοντας από κάθε κακία, που διαπράττεται με όλες τις αισθήσεις, ας προσερχόμαστε κατά την ημέρα της Αναστάσεως, όπως ήδη είπαμε, ανανεωμένοι, καθαροί και άξιοι να μεταλάβουμε τα άγια μυστήρια, αφού πρώτα βγούμε για να προϋπαντήσουμε τον Κύριό μας και να υποδεχτούμε με βάγια και κλαδιά ελιάς, Αυτόν που μπαίνει στην άγια Πόλη καθισμένος στο γαϊδουράκι.
165 . _ . Τι νόημα έχει άραγε το ότι Αυτός κάθισε πάνω στο γαϊδουράκι; Αυτό έγινε για να επαναφέρει ο «Λόγος» του Θεού και να υποτάξει στη Θεότητά Του την ψυχή που ξέπεσε στην κατάσταση της «αλογίας» όπως λέει ο προφήτης ( Ψαλμ. 48, 21 ) – και ομοιώθηκε με τα άλογα ζώα. Τι όμως σημαίνει να τον προϋπαντήσουμε με βάγια και κλαδιά ελιάς; Όταν επιτίθεται κανείς κατά του εχθρού του και γυρίζει πίσω στην πόλη νικητής , κάθε γνώριμός του τον υποδέχεται με βάγια, όπως ταιριάζει σε νικητή. Γιατί τα βάγια είναι σύμβολο της νίκης. Πάλι όταν αδικείται κάποιος και θέλει να παρουσιαστεί μπροστά στο δικαστή ζητώντας να εκδικάσει την υπόθεσή του, κρατεί κλαδιά ελιάς, φωνάζοντας και παρακαλώντας να ελεηθεί και να βοηθηθεί. Γιατί η ελιά είναι σύμβολο του ελέους. Γι’ αυτό και εμείς υποδεχόμαστε το Δεσπότη μας, Ιησού Χριστό, με βάγια μεν, επειδή είναι νικητής- γιατί αυτός νίκησε για λογαριασμό μας τον εχθρό μας- με κλαδιά ελιάς δε, επειδή ζητάμε απ’ Αυτόν έλεος, ώστε Εκείνος κέρδισε για χάρη μας, αλλά και αυτή που κερδίσαμε και εμείς με τη βοήθειά Του και τις ευχές όλων των Αγίων. Αμήν.

Από το βιβλίο: «ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ
Έργα Ασκητικά»
Εκδόσεις: Ετοιμασία

Η νηστεία στους ψαλμούς του Δαβίδ

34 13 ἐγὼ δὲ ἐν τῷ αὐτοὺς παρενοχλεῖν μοι ἐνεδυόμην σάκκον καὶ ἐταπείνουν ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, καὶ ἡ προσευχή μου εἰς κόλπον μου ἀποστραφήσεται

68 11 καὶ συνεκάλυψα ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐγενήθη εἰς ὀνειδισμοὺς ἐμοί•

108 24 τὰ γόνατά μου ἠσθένησαν ἀπὸ νηστείας, καὶ ἡ σάρξ μου ἠλλοιώθη δι᾿ ἔλαιον.

Περί νηστείας

Η νηστεία είναι βία φύσεως και περιτομή των ηδονών του λάρυγγος, εκτομή της σαρκικής πυρώσεως, εκκοπή των πονηρών λογισμών, απελευθέρωσις από μολυσμούς ονείρων, καθαρότης προσευχής, φωτισμός της ψυχής, διαφύλαξις του νου, διάλυσις της πωρώσεως, θύρα της κατανύξεως, ταπεινός στεναγμός, χαρούμενη συντριβή, σταμάτημα της πολυλογίας, αφορμή ησυχίας, φρουρός της υπακοής, ελαφρότης του ύπνου, υγεία του σώματος, πρόξενος της απαθείας, άφεσις των αμαρτημάτων, θύρα και απόλαυσις του παραδείσου.

Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος

10 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:Η ομορφιά βρίσκεται πάντα μέσα μας και δίπλα μας)

Από αύριο πρώτα ο Θεός ξεκινά η νηστεία των Χριστουγέννων διάβασα ένα ωφέλιμο κείμενο και είπα να το μοιραστώ μαζί σας...

1. Σκεφτείτε ότι στο κάτω - κάτω της γραφής δε ζημιωθήκατε και τόσο σοβαρά.

2. Λογαριάστε όλα τα καλά που σας έχουν γίνει, ακόμα κι από το πρόσωπο που σας έβλαψε.

3. Απαριθμήστε τα ελέη και τις ευλογίες που απολαμβάνετε από μέρους του Θεού που δεν αξίζατε.

4. Ευχαριστείτε το Θεό για τη συγχώρεση που Εκείνος έχει προσφέρει σε σας.

5. Προσευχηθείτε για εκείνον που σας φέρθηκε άσχημα.

6. Αναζητήστε μια ευκαιρία να βοηθήσετε το πρόσωπο που σας έβλαψε.

7. Προσπαθήστε να τον αιφνιδιάσετε με μια καλή πράξη ή να του δείξετε την καλή σας διάθεση.

8. Όταν θυμηθείτε την κακή ενέργεια που έγινε σε βάρος σας να την αντιπαραβάλετε με μια καλή σκέψη ή πράξη.

9. Αν το κακό που σας έγινε είναι ιδιαίτερα μεγάλο, προσπαθήστε να το ξεχάσετε σκεπτόμενοι άλλα ευχάριστα πράγματα, προτού κοιμηθείτε το βράδυ.

10. Επαναλάβετε αργά και προσεκτικά τη φράση της προσευχής του Κυρίου: "άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτας ημών".

Είναι κατανοητό ότι όλα αυτά είναι πολύ δύσκολο να τα κάνουμε πράξη... τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε!!! Όλοι έχουμε αγάπη μέσα μας... Άλλωστε από την ίδια την Αγάπη έχουμε δημιουργηθεί... τον Θεό!!! Ο εγωισμός δεν αφήνει να βγάλουμε από μέσα μας ό,τι καλό έχουμε και να το προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας...

Πηγή:http://www.agioritikovima.gr/%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%99-
και http://paparokades.blogspot.com/2011/11/10.html