Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Προσευχή Υμνολογίας και Δοξολογίας για το μεγαλείο του Θεού Δημιουργού



[ Ψαλμοί 8,64,76 (στ. 12-21), 92,94, 96 (στ.1-6 ) 99, 103, 112, 135, (στ. 1-9), 135 (στ.25-26), 148,150]

Κύριε Κύριος μν, ς θαυμαστν τ νομά σου ν πάσ τ γ· τι πήρθη μεγαλοπρέπειά σου περάνω τν ορανν. κ στόματος νηπίων κα θηλαζόντων κατηρτίσω ανον νεκα τν χθρν σου το καταλσαι χθρν κα κδικητήν. τι ψομαι τος ορανούς, ργα τν δακτύλων σου, σελήνην κα στέρας, σ θεμελίωσας·  τί στιν νθρωπος, τι μιμνσκ ατο; υἱὸς νθρώπου, τι πισκέπτ ατόν;  λάττωσας ατν βραχύ τι παρ᾿ γγέλους, δόξ κα τιμ στεφάνωσας ατόν, κα κατέστησας ατν π τ ργα τν χειρν σου· πάντα πέταξας ποκάτω τν ποδν ατο,  πρόβατα, κα βόας πάσας, τι δ κα τ κτήνη το πεδίου,  τ πετειν το ορανο κα τος χθύας τς θαλάσσης, τ διαπορευόμενα τρίβους θαλασσν. 1 Κύριε Κύριος μν, ς θαυμαστν τ νομά σου ν πάσ τ γ».
«Σοί  πρέπει μνος, Θεός, ν Σιών, κα σο ποδοθήσεται εχ ν Ιερουσαλήμ. εσάκουσον προσευχς μου· πρς σ πσα σρξ ξει.  λόγοι νόμων περεδυνάμωσαν μς, κα τας σεβείαις μν σ λάσ.  μακάριος ν ξελέξω κα προσελάβου· κατασκηνώσει ν τας αλας σου. πλησθησόμεθα ν τος γαθος το οκου σου· γιος ναός σου, θαυμαστς ν δικαιοσύν. πάκουσον μν, Θεός, σωτρ μν, λπς πάντων τν περάτων τς γς κα τν ν θαλάσσ μακράν,  τοιμάζων ρη ν τ σχύϊ ατο, περιεζωσμένος ν δυναστείᾳ,   συνταράσσων τ κτος τς θαλάσσης, χους κυμάτων ατς. ταραχθήσονται τ θνη,  κα φοβηθήσονται ο κατοικοντες τ πέρατα π τν σημείων σου· ξόδους πρωΐας κα σπέρας τέρψεις.  πεσκέψω τν γν κα μέθυσας ατήν, πλήθυνας το πλουτίσαι ατήν· ποταμς το Θεο πληρώθη δάτων· τοίμασας τν τροφν ατν, τι οτως τοιμασία.  τος αλακας ατς μέθυσον, πλήθυνον τ γεννήματα ατς, ν τας σταγόσιν ατς εφρανθήσεται νατέλλουσα.  ελογήσεις τν στέφανον το νιαυτο τς χρηστότητός σου, κα τ πεδία σου πλησθήσονται πιότητος·  πιανθήσεται τ ρη τς ρήμου, κα γαλλίασιν ο βουνο περιζώσονται.  νεδύσαντο ο κριο τν προβάτων, κα α κοιλάδες πληθυνοσι στον· κεκράξονται, κα γρ μνήσουσιν»

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Χαρακτηριστική είναι η ευχή του γέροντος Παϊσίου «Καλή υπομονή. Εύχομαι ο Χριστός να σου αυξάνει την αγάπη

Χαρακτηριστική είναι η ευχή του γέροντος Παϊσίου «Καλή υπομονή. Εύχομαι ο Χριστός να σου αυξάνει την αγάπη Του  ΚΛΕΙΝΩ ΤΟ 2011 ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ   ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ    ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΑΡΕΣΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ  !!!!!!ΗΛΙΑΣ !!!!!

Στην αυγή του νέου χρόνου




«Κύριε Ιησού Χριστέ, ένας χρόνος πέρασε και ένας νέος ανατέλλει . Άλλη μια αφορμή για να Σε ευχαριστήσω  και να δοξολογήσω το άγιο όνομά Σου: για τις δωρεές , για τους αγώνες της χρονιάς που πέρασε, για τις προσδοκίες  και την ελπίδα της χρονιάς που έρχεται.

Κύριε, στην κάθε δοκιμασία, στην κάθε κρίση, απ’ όπου κι αν προέρχονται-από πειρασμούς , πτώσεις, ασθένειες, απώλειες, αδικίες και ό,τι άλλο , η ψυχή μου θέλει να παραμένει επίμονα στραμμένη σε Εσένα, Όχι γιατί έτσι «πρέπει», αλλά διότι έτσι ανακαλύπτω τον εαυτό μου, μπορώ να μένω σταθερός απέναντι στις οποιεσδήποτε δοκιμασίες με χτυπούν, να γαληνεύω και να ελπίζω…

Κύριε του ελέους, της αγάπης, της σοφίας, της μακροθυμίας, του φωτισμού βοήθησέ με, στήριξέ με , και όξυνε τις πνευματικές μου κεραίες και φέτος, να προσλαμβάνω τις ενέργειες του ελέους Σου, της ευσπλαχνίας , της υπομονής και της αγάπης Σου.  Να μην τις θεωρώ ποτέ δικαιωματικά ή αυτόματα δεδομένες, αλλά να τις διεκδικώ με ταπεινή και καθαρή καρδιά, να ζω σε κλίμα συνεχούς μετάνοιας και ανταποδόσεως, απλά και αβίαστα, σε Σένα και τους συνανθρώπους μου των αγαθών που μου προσφέρεις.»
Ημερολόγιο ενός Ταξιτζή


Από το βιβλίο: «Ημεροδρόμιο Χριστουγέννων»
Εκδόσεις Ακρίτας

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Το καθάρισμα του εαυτού μας δεν γίνεται χωρίς κόπο, πατώντας κουμπιά

Ένα αγκαθάκι βγάζεις από το δάκτυλό σου και πονάς, πόσο μάλλον να ξερριζώσης από μέσα σου ένα πάθος! Ύστερα να ξέρης ότι, όταν ο άνθρωπος καταβάλλη προσπάθεια να κόψη ένα πάθος του, τότε ο πειρασμός βάζει εμπόδια και στρυμώχνεται ο άνθρωπος , όπως στρυμώχνεται και ο δαιμονισμένος, όταν του διαβάζουν εξορκισμούς, γιατί γίνεται αγώνας, παλεύει με τον διάβολο∙ έπειτα όμως ελευθερώνεται. Το καθάρισμα του εαυτού μας δεν γίνεται χωρίς κόπο, πατώντας κουμπιά. Δεν κόβονται αμέσως τα πάθη,ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ Με πολλη  αγαπη   Χριστου

Αξίζει να πεθάνουμε ηρωικά, παρά να νικηθούμε από τα πάθη{ΓΕΡ. ΠΑΙΣΙΟΣ}


             Γέροντα, μόνον η ευγνωμοσύνη στον Θεό φθάνει για να μας παρακινήση στον αγώνα κατά των παθών;
Μόνον η ευγνωμοσύνη στον Θεό δεν φθάνει∙ χρειάζεται και καλή διάθεση ,αναγνώριση της αμαρτωλότητάς μας και φιλότιμη άσκηση.
Γέροντα, η μνήμη του θανάτου βοηθάει στην εσωτερική εργασία;
Ναι, πολύ βοηθάει. Αν έχουμε μνήμη θανάτου με ελπίδα στον Θεό, θα γνωρίσουμε την ματαιότητα αυτού του κόσμου και θα βοηθηθούμε πνευματικά. Γι’ αυτό να φέρνουμε στο νου μας το κριτήριο του Θεού και να μην ξεχνούμε ότι θα κριθούμε για τις αμαρτίες που κάναμε και δεν μετανοήσαμε. «Τι κάνω; Πώς ζω με τόση αμέλεια; να σκεφθώ. Αν πεθάνω αυτήν την στιγμή, πού θα πάω; Μήπως έκανα κανένα συμβόλαιο με τον θάνατο; Πεθαίνουν και μικροί και μεγάλοι». Αν σκέφτωμαι ότι ο Θεός μπορεί σε λίγο να με πάρη, τότε δεν θα αμαρτάνω. Για να πεθάνουν τα πάθη ,πρέπει να σκεφτώμαστε τον θάνατο, την μέλλουσα Κρίση, και να πάθουμε κι εμείς από φιλότιμο για τον Χριστό που πολλά έπαθε ,για να μας λυτρώση. Ο αγώνας κατά των παθών είναι ένα διηνεκές γλυκό μαρτύριο για την τήρηση των εντολών ,για την αγάπη του Χριστού. Αξίζει να πεθάνουμε ηρωικά, παρά να νικηθούμε από τα πάθη και να πληγώσουμε τον Χριστό.
Στρυμώχνομαι ,Γέροντα, στον αγώνα μου.
Ένα αγκαθάκι βγάζεις από το δάκτυλό σου και πονάς, πόσο μάλλον να ξερριζώσης από μέσα σου ένα πάθος! Ύστερα να ξέρης ότι, όταν ο άνθρωπος καταβάλλη προσπάθεια να κόψη ένα πάθος του, τότε ο πειρασμός βάζει εμπόδια και στρυμώχνεται ο άνθρωπος , όπως στρυμώχνεται και ο δαιμονισμένος, όταν του διαβάζουν εξορκισμούς, γιατί γίνεται αγώνας, παλεύει με τον διάβολο∙ έπειτα όμως ελευθερώνεται. Το καθάρισμα του εαυτού μας δεν γίνεται χωρίς κόπο, πατώντας κουμπιά. Δεν κόβονται αμέσως τα πάθη, όπως και ο κορμός του δένδρου δεν κόβεται αμέσως με μια πριονιά. Το πριόνι κόβει για πολλή ώρα, μέχρι να κοπή πέρα-πέρα ο κορμός. Και δεν τελειώνει εδώ η δουλειά. Για να γίνη ο κορμός έπιπλο, πόσος κόπος χρειάζεται! Πρέπει πρώτα να πελεκηθή, να γίνη σανίδες και μετά να τις πάρη ο επιπλοποιός, για να τις κάνη χρήσιμο έπιπλο.
Κι αν, Γέροντα, δεν καταλαβαίνω ότι αυτός ο κόπος είναι απαραίτητος;
Τότε θα μείνης κούτσουρο και θα σε ρίξουν στην φωτιά.
Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007                                    <  ΗΛΙΑΣ 29 ΔΕΚ 2Ο11> με πολλη  αγαπη  χριστου 

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ {Ο γέροντας Πορφύριος είπε:}


                                               «Ο Χριστός είναι το παν»


 Ο γέροντας Πορφύριος είπε: «Λοιπόν, ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει, τελείωσε. Αν δε βλέπεις το Χριστό σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό. Πώς το κατάλαβες; Θυμάμαι κι ένα τραγούδι. «Σύν Χριστώ πανταχού, φόβος ουδαμού». Το ’χετε ακούσει; Έ; Το λένε τα παιδιά, δε το θυμάμαι.

... Λοιπόν, έτσι πράγματι πρέπει να βλέπομαι το Χριστό. Είναι φίλος μας, είναι αδελφός μας, είναι ό,τι καλό και ωραίο. Είναι το Παν. Αλλά είναι φίλος και το φωνάζει:
«Σας έχω φίλους, βρε, δεν το καταλαβαίνετε; Είμαστε αδέλφια. βρε εγώ δεν είμαι… δεν βαστάω την κόλαση στο χέρι, δεν σας φοβερίζω, σας αγαπάω. Σας θέλω να χαίρεστε μαζί μου τη ζωή». Κατάλαβες;
Έτσι είναι ο Χριστός. Δεν έχει κατήφεια, ούτε μελαγχολία, ούτε ενδοστρέφεια, που ο άνθρωπος σκέπτεται ή βασανίζεται από διάφορους λογισμούς και διάφορες πιέσεις, που κατά καιρούς στη ζωή του τον τραυμάτισαν.

Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Πώς το λέω; Ο Χριστός είναι το Παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινό, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους μαζί του, όλους κοντά στο Χριστό.
Όταν εμείς βρίσκουμε κάποιον θησαυρό ή ό,τι άλλο, δεν θέλομε να το λέμε πουθενά. Ο Χριστιανός όμως, όταν βρει το Χριστό, όταν γνωρίσει τον Χριστό, όταν ο Χριστός εγκύψει μέσα στην ψυχούλα του και τον αισθανθεί, θέλει να φωνάζει και να το λέει παντού, θέλει να λέει για το Χριστό, τι είναι ο Χριστός. Αγαπήσατε το Χριστόν και μηδέν προτιμήστε της αγάπης Αυτού. Ο Χριστός είναι το πάν, είναι η πηγή της ζωής, είναι το άκρον των εφετών, είναι το Πάν. Όλα στο Χριστό υπάρχουν τα ωραία.

Και μακράν του Χριστού η θλίψις, η μελαγχολία, τα νεύρα, η στεναχώρια, οι αναμνήσεις των τραυμάτων της ζωής, των πιέσεων, των αγωνιωδών, έτσι, ωρών. Όλα, ζούμε εκείνα εκεί της ζωής μας. Και πάμε εδώ και πάμε εκεί, και τίποτα, και πουθενά δεν στεκόμαστε. Όπου βρούμε το Χριστό, ας είναι μια σπηλιά, καθόμαστε εκεί και φοβούμαστε να φύγουμε, να μη χάσουμε το Χριστό. Διαβάστε να ιδείτε. Ασκείτε, που γνώρισαν το Χριστό, δεν ήθελαν να φύγουν από τη σπηλιά, ούτε έβγαιναν έξω να κάνουνε πιο πέρα θελαν να είναι εκεί που αισθανόντουσαν το Χριστό μαζί τους. Ο Χριστός είναι το Πάν.
 Ο Χριστός είναι η πηγή της ζωής, της χαράς. Το Πάν
 

Από το βιβλίο "Ανθολόγιο Συμβουλών" ΣΕΛ 39  ΕΚΔΟΣΕΙΣ   Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ     ΜΗΛΕΣΙ  ΑΤΤΙΚΗΣ  

                                                      ΓΕΡΟΝΤΟΣ   ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ   ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
                                                                   ΗΛΙΑΣ 20 ΔΕΚ 2011

Με πολλή αγάπη ΧριστούΟ αδελφός σαςΜον. Παϊσιος


Με πολλή αγάπη Χριστού
Ο αδελφός σας
Μον. Παϊσιος

Η ΕΥΧΗ  ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ  ΜΕ      ΠΟΛΛΗ    ΑΓΑΠΗ    ΧΡΙΣΤΟΥ       ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ                     

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Εἶσαι τρομερὰ εὐαίσθητος{ΓΕΡ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ }



 Ἐσύ, μοῦ εἶπε ὁ Γέροντας, τὸ μόνο κακὸ ποὺ ἔχεις εἶναι ὅτι εἶσαι τρομερὰ εὐαίσθητος καὶ δὲν δέχεσαι νὰ σὲ προσβάλλουν. Γιὰ τὸ πρῶτο, δὲν εὐθύνεσαι ἐσύ. Τὸ κληρονόμησες ἀπὸ τὸν παπα-Γιάννη. Καὶ ἡ εὐαισθησία ἡ μεγάλη δὲν εἶναι καλή. Καλὴ εἶναι γιὰ τοὺς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι συνήθως τὴν ἐκμεταλλεύονται. Καὶ μάλιστα, πολὺ ἄσχημα. Ἐνῶ γιὰ ἐκεῖνον ποὺ τὴν ἔχει εἶναι ὅ,τι χειρότερο ...μπορεῖς νὰ φανταστεῖς! Ἄσε ποὺ ἀποτελεῖ καὶ τὴν γενεσιουργὸ αἰτία ὅλων τῶν ἀσθενειῶν. Γι’ αὐτό, προσπάθησε νὰ τὴν ἀποβάλεις. Ἢ ἔστω, νὰ τὴν περιορίσεις. Διαφορετικὰ θὰ κάνεις κακὸ καὶ στὸν ἑαυτὸ σου, ἀλλὰ καὶ στὴν οἰκογένειά σου. Ποὺ στὸ κάτω κάτω, δὲν σοῦ χρωστάει καὶ τίποτα, γιὰ νὰ τὴν ταλαιπωρεῖς, καὶ μάλιστα, χωρὶς κανένα λόγο.

Άλλα σήµερα οι άνθρωποι ασχολούνται µε όλα τα άλλα θέµατα εκτός από τον εαυτό τους.

Άλλα σήµερα οι άνθρωποι ασχολούνται µε όλα τα άλλα θέµατα εκτός από τον εαυτό τους. Γιατί το να ασχολήσαι µε τον εαυτό σου έχει κόπο, ενώ το να ασχολήσαι µε τους άλλους είναι εύκολο.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...