Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Η αναγκαιότητα του Μυστηρίου

Είναι απαραίτητη η εξομολόγηση;
Πολλοί λένε «εγώ τα λέω στην προσευχή μου, στις εικόνες…».
Ο Θεός όμως δεν είπε να ενεργούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά έδωσε εξουσία στους Αποστόλους και στους Ιερείς-Πνευματικούς, να συγχωρούν τις αμαρτίες των μετανοούντων, και φυσικά, δεν έδωσε τέτοια εξουσία στις εικόνες. Μετά την Ανάσταση φύσησε ο Κύριος στο πρόσωπο των Αγίων Αποστόλων, δίνοντάς τους το Άγιο Πνεύμα, και είπε: «Λάβετε Πνεῦμα ῞Αγιον• ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.» (δηλ, σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, τους συγχωρούνται αυτές και από τον Θεό… σε όποιους τις κρατείτε ασυγχώρητες, θα μείνουν για πάντα κρατημένες).
«Όποιος δεν προστρέξει στο σωτήριο (μυστήριο) της μετανοίας», διδάσκει ο Στάρετς Σάββας, «θα ακούσει την φοβερή απόφαση του Κυρίου: «ἐὰν μὴ μετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε» (δηλ. εάν δεν μετανοήσετε, όλοι θα χαθείτε κατά τον ίδιο τρόπο)». Αλλά δεν καθαρίζονται όλοι, όσοι προστρέχουν στο μυστήριο της μετανοίας, επειδή ακριβώς δεν προσέρχονται όλοι με την ίδια ταπείνωση και υπακοή, οπότε, και δεν φτάνουν στην αληθινή μετάνοια.
Αρχή της μετανοίας είναι η συναίσθηση των αμαρτιών μας και η συντριβή μας γι’ αυτές. «Όταν αποστραφείς στενάξης, τότε σωθήση». Δηλαδή: «Εάν, μετά την απομάκρυνσή σου από τον δρόμο Μου, στενάξεις και κλάψεις εν μετανοία, τότε μόνον θα σωθείς».
«Μετανοείτε», είπε ο Κύριος.
Μετανοείτε συνεχώς, εξακολουθητικά… Ας αλλάζετε, ας διορθώνεστε, ας προοδεύετε στην ομοίωσή σας μ’ Εμένα˙ πορεύεσθε προς την Βασιλεία Μου…
«Μετανοείτε»
Δεν είπε μετανοήστε μία μόνο φορά ή μόνο για μία ώρα , για μία ημέρα, για έναν μήνα ή για έναν χρόνο, αλλά συνεχώς! Το ρήμα είναι σε χρόνο Ενεστώτα.
«Μετανοείτε».
Όχι μόνο να εξομολογηθείτε, όχι μόνο να διηγηθείτε τα λάθη σας, όχι μόνο να απαριθμήστε ψυχρά τις πτώσεις σας, όχι μόνο να καταθέσετε την αμαρτωλότητά σας, αλλά…
…πονέστε καρδιακά, κλάψτε, αλλάξτε νου…
μεταβληθείτε, μεταποιηθείτε, αποφασίστε: καλλίτερα να πεθάνετε παρά να ξανααμαρτήσετε…
«Πολλοί εξομολογούνται, αλλά λίγοι μετανοούν», έλεγε κάποιος.
Εξομολογούμαστε ενδεχομένως τακτικά, συχνά…
• Πόσο όμως μετανοούμε;
• Πόσο ολοκληρωμένη είναι η μετάνοιά μας;
• Πόσο ανάλογη είναι η μετάνοια με το μέγεθος της αμαρτωλότητάς μας;
• Πόσο «επίπονη» είναι η αναζήτηση της καρδιάς μας για τον Κύριο;
• Πόσο συντριμμένη και τεταπεινωμένη καρδιά διαθέτουμε;
• Πόσο αλλάζουμε μετά από κάθε εξομολόγηση;
• Πόσο διορθωνόμαστε;
«Αρκετοί πιστοί ανταποκρίνονται θετικά στην πρόσκληση του Πανάγαθου Θεού για μετάνοια, εξομολογούνται ειλικρινά και, με αισθήματα πραγματικής αγάπης προς τον Κύριο, εναποθέτουν όλα τα αμαρτήματά τους ενώπιον του Πνευματικού. Παρουσιάζονται σ’ αυτόν ως μια «επιστολή …γινωσκομένη και αναγινωσκομένη».
Έχουν την ορθή πεποίθηση και βαθιά πίστη πως όσα θα πουν θα συγχωρεθούν, θα σβηστούν, θα εξαφανιστούν, ωσάν να μην συνέβησαν ποτέ στην ζωή τους…
Γι’ αυτό, μέσα στο Εξομολογητήριο ομολογούν με ταπείνωση και συντριβή την ενοχή τους και εξομολογούνται πλήρως και τελείως όλα τα σφάλματά τους.
Με αυτό τον τρόπο λαμβάνουν την άφεση όλων των αμαρτιών στις οποίες έπεσαν μετά το Άγιο βάπτισμά τους και επανέρχονται στην κατάσταση της Χάριτος πλησίον του Θεού, ειρηνικοί και αναπαυμένοι.
Υπάρχουν όμως , δυστυχώς, και κάποιοι που δεν εξομολογούνται σωστά…
(συνεχίζεται)


Από το βιβλίο: «Το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως»
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΟΥ ΚΕΛΛΙΟΥ «ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»
ΚΕΡΑΣΙΑ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Πρόσφορο



Η γυναίκα ζυμώνει πρόσφορο για τη Θεία Λειτουργία λέγοντας την ανάλογη προσευχή. siatistaagiosnikolaos.gr

Ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου

Παρακολουθήστε την Ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου στην Αρναία Χαλκιδικής. Η 4Ε θα βρίσκεται εκεί για να καλύψει και να σας παρουσιάσει σε απευθείας δορυφορική μετάδοση την Τελετή Ενθρονίσεως, ένα γεγονός εξέχουσας σημασίας όχι μόνο για την τοπική Εκκλησία αλλά και για όλους εσάς που θα επιθυμούσατε να παραβρεθείτε.

Mετονομασία της πόλης της Κατερίνης σε Αγία Αικατερίνη


O βουλευτής Πιερίας Γιώργος Κωνσταντόπουλος , ζητά να τεθεί σε διαβούλευση η μετονομασία της πόλης της Κατερίνης σε Αγία Αικατερίνη, ικανοποιώντας με αυτό τον τρόπο επιθυμία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνα κ.κ. Αγαθονίκου.
"Πιστεύω ακράδαντα ότι θα ενισχύσει το γόητρο της πόλης μας, τη θρησκευτική και πνευματική της δυναμική, καθιστώντας την παγκόσμιο πολιτισμικό  κέντρο", τονίζει μεταξύ άλλων ο βουλευτής της ΝΔ. 
Σε ανοιχτή επιστολή του προς τον δήμαρχο και τους δημοτικούς συμούλους Κατερίνης, ο κ. Κωνσταντόπουλος αναφέρει συγκεκριμένα :
"Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε και κ.κ. Δημοτικοί Σύμβουλοι,
με την ευκαιρία της εορτής της πολιούχου Αγίας Αικατερίνης, στην οποία θα βρίσκεται πνευματικά ανάμεσα μας , ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Αγαθόνικος που είχε τον διακαή πόθο της μετονομασίας της πόλης μας σε Αγία Αικατερίνη, θα ήθελα η επιθυμία του να απασχολήσει άμεσα το Δημοτικό Συμβούλιο και να δοθεί η δυνατότητα σε κάθε πολίτη να εκφράσει ελεύθερα την άποψη του μέσα από δημόσια διαδικτυακή διαβούλευση.
Πιστεύω ακράδαντα ότι θα ενισχύσει το γόητρο της πόλης μας, τη θρησκευτική και πνευματική της δυναμική, καθιστώντας την παγκόσμιο πολιτισμικό  κέντρο.
Κυρίες και κύριοι, μια τέτοια απόφαση θα συνέβαλλε όχι μόνο στην ανάπτυξη της πόλης μας αλλά θα ήταν και μια ελάχιστη ανταπόδοση αγάπης και πνοής ζωής στο πρόσωπο του Αγίου Δεσπότη μας ο οποίος επί 27 συναπτά έτη προσέφερε μόνο αγάπη σε κάθε πολίτη της Πιερίας.
Παρακαλώ επ΄ ευκαιρίας της μεθαυριανής γιορτής της πόλης μας δεχθείτε την εικόνα της Αγ. Αικατερίνης που λατρεύεται στο Κεμπέκ του Καναδά από τους Ινδιάνους της περιοχής, αναδεικνύοντας το μεγαλείο της πίστης μας όπου γης.
         

http://www.enikos.gr/politics/99030,Poia_Agia_Petroypolh;_H_Agia_Aikaterinh_.html

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Οίνος αιώνιος σε ασκούς καινούς


OINOS-AIONIOS LOGOpsmallΜέσα σε κλίμα ενθουσιασμού και δοξολογίας προς τον Πανάγιο Θεό ολοκληρώθηκε χθες, Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012 η τριήμερη συνάντηση εργασίας για την Κατήχηση και την προβολή της Λευκάδας ως προσκυνηματικού προορισμού, με γενικό θέμα: «Οίνος αιώνιος σε ασκούς καινούς», την οποία διοργάνωσε το «Κέντρο Νεότητας» της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης σε συνεργασία με την Ένωση Ξενοδόχων Λευκάδας, η οποία εξασφάλισε τη διαμονή των συμμετεχόντων, με την ευλογία της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και με την έμπρακτη στήριξη του Δήμου Λευκάδας.
Συμμετείχαν συνολικά σαράντα έξι κληρικοί και λαϊκοί, στελέχη του νεανικού έργου της Εκκλησίας μας, από δεκαέξι Ιερές Μητροπόλεις, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να επι-κοινωνήσουν με σαράντα περίπου συνεργάτες του νεανικού έργου της τοπικής μας Εκκλησίας, αλλά και να γνωρίσουν από κοντά το νησί της Λευκάδας με την μακραίωνη ιστορία και τη ζωντανή παράδοση, με τις φυσικές του χάρες και τα ιστορικά εκκλησιαστικά του μνημεία.
Όλοι μαζί ξεναγήθηκαν στην πόλη της Λευκάδας και τους ναούς της. Ξεκινώντας από το κοσμοπολίτικο Νυδρί, πραγματοποίησαν μια πανέμορφη κρουαζιέρα στα μαγευτικά «Πριγκηπόνησα» ...
Προσκύνησαν στην Ιερά Μονή Φανερωμένης και γνώρισαν την Ιστορία και την Εκκλησιαστική Τέχνη του τόπου με τη βοήθεια των εκθεμάτων του Εκκλησιαστικού Μουσείου της ...
Ακολούθως, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Πολύκαρπος Μπόγρης, Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος, μετέφερε εξάλλου στους συμμετέχοντες την ευλογία της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας, δεδομένου μάλιστα ότι η συνάντηση αυτή φιλοδόξησε να συνεχίσει και να επεξεργαστεί τον προβληματισμό και την επικοινωνίας που αναπτύχθηκε στο πρόσφατο (31/8 – 2/9/2012) Πανελλήνιο Συνέδριο Στελεχών Νεότητος που διοργανώθηκε από την Ιερά Σύνοδο στις Ροβιές Ευβοίας.
 Διαβάστε ολόκληρο το Δελτίο Τύπου με κλικ  εδώ
    Φωτογραφικό πανόραμα από την τριήμερη συνάντηση :


Ο Διάβολος τρέμει τον Χριστό, μην υποφέροντας να ατενίσει τη δύναμή Του , καιόμενος απ’ αυτόν, όπως με φωτιά

Κατά το χρόνο της προσευχής τείχισε τον εαυτό σου με το σημείο του Σταυρού.
 Ο Διάβολος τρέμει τον Χριστό, μην υποφέροντας να
ατενίσει τη δύναμή Του , καιόμενος απ’ αυτόν, όπως με φωτιά.
Οι αρχαίοι χριστιανοί , ακολουθώντας την αποστολική πα
ράδοση, πριν από κάθε ενέργειά τους περιτείχιζαν τον εαυτό τους με το σημείο του Σταυρού, είτε ενδυόμενοι, είτε βάζοντας τα υποδήματά τους, είτε πλυνόμενοι, είτε ανάβοντας φωτιά, είτε καθήμενοι, είτε κατακλινόμενοι∙ με λίγα λόγια, πριν από κάθε ασχολία, πριν από την είσοδο ή την έξοδο τους από το σπίτι τους

Σε πολλούς ο στάρετς έδινε ένα χαρτί που είχε τυπωμένο το εξής διδακτικό απόσπασμα: «Πολλά είναι τα καλά αισθήματα, αλλά το αίσθημα της αναξιότητάς μου είναι το βασικώτερο» και την προσευχή του αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης: «Κύριε, μη μ’ αφ
ήσεις να έχω υψηλή ιδέα για τον εαυτό μου, να φαντάζομαι ότι είμαι ο καλύτερος από τους ανθρώπους, αλλά να σκέπτομαι ότι είμαι ο χειρότερος. Και να μην κρίνω κανέναν, αλλά τον εαυτό μου να κρίνω αυστηρά. Αμήν».

- Προσέξτε το φθόνο, έλεγε ο στάρετς. Ο φθονερός άνθρωπος ποτέ δεν λαμβάνει τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αν φθονείτε κάποιον τότε στην πραγματικότητα κρίνετε τον ίδιο τον Κύριο, επειδή σας έδωσε εκείνα τα αγαθά, τα οποία χάρισε σε κάποιους από τους πλησίον σας.

.Από το βιβλίο: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ
Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ


ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  22 ΝΟΕ  2012

Κεφάλαια περί προσευχής

λστ΄ Κατά το χρόνο της προσευχής τείχισε τον εαυτό σου με το σημείο του Σταυρού. Ο Διάβολος τρέμει τον Χριστό, μην υποφέροντας να ατενίσει τη δύναμή Του , καιόμενος απ’ αυτόν, όπως με φωτιά.

Οι αρχαίοι χριστιανοί , ακολουθώντας την αποστολική παράδοση, πριν από κάθε ενέργειά τους περιτείχιζαν τον εαυτό τους με το σημείο του Σταυρού, είτε ενδυόμενοι, είτε βάζοντας τα υποδήματά τους, είτε πλυνόμενοι, είτε ανάβοντας φωτιά, είτε καθήμενοι, είτε κατακλινόμενοι∙ με λίγα λόγια, πριν από κάθε ασχολία, πριν από την είσοδο ή την έξοδο τους από το σπίτι τους.

λζ΄ Για κάθε έργο και για την προσευχή πολύ περισσότερο είναι απαραίτητο να έχουμε πνευματικό καθοδηγητή, ώστε να μη δεχθούμε, λόγω της ανθρώπινης ροπής προς την έπαρση, αντί για τη Χάρη και τη σαγήνη του ακάθαρτου πνεύματος, το οποίο μεταμορφώνεται σε άγγελο φωτός.

λη΄ Είναι καλύτερο να μη διαβάζουμε πνευματικά βιβλία, αλλά να κρατούμε μόνο την προσευχή. Είναι καλύτερο να είμαστε πτωχοί τω πνεύματι και να κληρονομήσουμε την βασιλεία του Θεού, διότι ο Κύριος λέγει: «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι͵ ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν”.». Πτωχοί τω πνεύματι είναι όσοι πτωχεύουν κατά το νου χάριν της σωτηρίας ,χάριν της αδιάλειπτης μνήμης του Θεού. Και όποιος αδιαλείπτως προσεύχεται ,εκείνον ο Κύριος αμείβει με όλο τον πλούτο της Χάριτός Του.
λθ΄ «Όταν ήμουν φοιτητής της θεολογικής ακαδημίας –διηγείται ο επίσκοπος Θεοφάνης- τρεις μαζί κατευθυνθήκαμε προς την Περτσέσκαγια Λαύρα του Κιέβου προς συνάντηση του ιερομονάχου Παρθενίου, από τον οποίο επιθυμούσαμε να λάβουμε νουθεσίες .Κι αυτός να τι μας είπε: «Εσείς οι μορφωμένοι μοναχοί, γνωρίζετε πολλούς κανόνες και νόμους ,αλλά δεν γνωρίζετε έναν κανόνα, ο οποίος ιδιαιτέρως μας χρειάζεται. Κι αυτός είναι: Ο νους και η καρδιά να ανυψώνονται πάντοτε προς τον Θεό. Εγώ από την παιδική μου ηλικία έτσι έκανα και τώρα αισθάνομαι ψυχική ειρήνη». Έτσι κι εμείς πρέπει να ενεργούμε, αφιερώνοντας τα πάντα στην προσευχή, διότι είναι καλύτερο να προσευχόμαστε, παρά να διαβάζουμε ο,τιδήποτε ή να περνούμε με αργία τον καιρό μας.

μ΄ Μην αφήνεις τις ευκαιρίες που σου δίνονται για να προσευχηθείς για κάποιον που σου το ζητά ή το ζητούν γι’ αυτόν οι συγγενείς, οι φίλοι ή οι γνωστοί του. Ο Κύριος με προσοχή επιβλέπει επί την προσευχή μας, όταν γίνεται με αγάπη και παρρησία ενώπιόν Του.

μα΄ Προσευχήσου περί των κεκοιμημένων, ώστε κι αυτοί, όταν θα ευρίσκονται στην μακαρία ζωή, να προσεύχονται για σένα. Ο κεκοιμημένος άνθρωπος είναι ζων ον. «Θεὸς οὐκ ἔστιν νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων˙ πάντες γὰρ αὐτῷ ζῶσιν» ( Λουκ 20,38) .

μβ΄ Με την πρόφαση της αρρώστιας και της κούρασης μην αφήνεις την προσευχή, ούτε για μια μέρα, όσο έχεις μέσα σου πνοή.

μγ΄ Αν βρίσκεσαι σε απορία, τότε κάνε τρεις μετάνοιες και πες: «Κύριε, Εσύ βλέπεις , Πολυεύσπλαχνε, ότι η ψυχή μου βρίσκεται σε απορία και φοβούμαι μήπως αμαρτήσω. Φώτισέ με ,Κύριε». Και το πρώτο που θα γεννηθεί στην ψυχή σου μετά την προσευχή, λάβε το σαν υπόδειξη από τον ουρανό.

μδ΄ Μετά την πρωινή και βραδυνή προσευχή συνηθίστε με προθυμία και προσοχή να στέκεσθε εν σιωπή, έστω λίγα λεπτά, περιμένοντας στην καρδιά σας απαντήσεις και νουθεσίες. Αυτά τα λίγα λεπτά θα σας διδάξουν πολλά. Αυτό θα δυναμώσει την αδιάλειπτη προσευχή σας και την απάρνηση του θελήματός σας και θα σας δώσει την δίψα να αποκτήσετε στην καρδιά σας το Πνεύμα το Άγιο.

με΄ Κατά τις καθημερινές σας συνομιλίες πρέπει μέσα στην καρδιά σας να κρατάτε την προσευχή και να θυμάστε ότι ο Ουράνιος Πατέρας μας όλα τα βλέπει ευρισκόμενος εδώ. Δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε την πανταχού παρουσία του Θεού.

μστ΄ Χωρίς την προσευχή ο άνθρωπος δεν ζει, αλλά πεθαίνει, αν κι αυτό δεν το συναισθάνεται.

μζ΄ Μη βιάζεσθε κατά την προσευχή. Κάθε άγιος λόγος είναι μια μεγάλη δημιουργική δύναμη∙ κάθε λόγος προσευχής μας φέρνει εγγύς του Θεού. Εμείς ερημώνουμε τους λόγους μας, όταν τους αποσπούμε από τον Κύριο.

μη΄ Κατά την προσευχή κράτησε αυτόν τον κανόνα: Είναι καλύτερο να πεις πέντε λόγους με το νου σου ή μυρίους με τη γλώσσα σου.

μθ΄ Όταν παρατηρείς ότι η καρδιά σου είναι ψυχρή και είσαι απρόθυμος να προσευχηθείς ,στάσου και θέρμανέ την με κάποια ζωντανή εικόνα, πχ. της αμαρτωλότητάς σου, της πνευματικής πτωχείας σου, της αθλιότητας και της τυφλώσεώς σου, ή με την εικόνα των μεγάλων, αδιάκοπων ευεργεσιών του Θεού σε σένα και το ανθρώπινο γένος.

ν΄ «Ἰδού ἕστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω». Αυτό σημαίνει ότι ο Κύριος βρίσκεται συνεχώς ενώπιον της θύρας της καρδιάς μας, αμπαρωμένης και κλειδωμένης γι’ Αυτόν λόγω των αμαρτιών και των ποικίλων παθών μας. Εσείς προσεύχεσθε και Αυτός στέκεται κοντά στην καρδιά σας και προσέχει κάθε κίνησή της, κάθε αίσθημά της.


Από το βιβλίο: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ
Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Επίστολη Γέροντος Παισίου - Χριστόφορος Λάμπρος


Δόξα τῷ Θεῶ, μέχρι στιγμῆς μᾶς φύλαξε ἡ Παναγία,ἂς εὐχηθοῦμε νὰ μᾶς προστατεύσει καὶ στὴ συνέχεια Γέροντας Παΐσιος:

Γέροντας Παΐσιος:


-Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος;
-Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός, νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο. Εἶχα πληροφορία: "Κάνετε πολλὴ προσευχή, γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν" (εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή). Δόξα τῷ Θεῶ, μέχρι στιγμῆς μᾶς φύλαξε ἡ Παναγία, ἂς εὐχηθοῦμε νὰ μᾶς προστατεύσει καὶ στὴ συνέχεια.
-Γέροντα, τώρα ποῦ πέρασε ἀπὸ ἐδῶ ὁ κίνδυνος, θὰ συνεχίσουμε νὰ προσευχώμαστε γι' αὐτὸ τὸ θέμα;
- Μήπως ὑπάρχει τόπος χωρὶς πόλεμο; Τί θὰ πῆ "ἐδῶ" καὶ "ἐκεῖ"; Καὶ ἐκεῖ ποὺ τώρα ἔχουν πόλεμο ἀδελφοί μας εἶναι. Ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα δὲν εἴμαστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι; Μοιράστηκε ὅμως ἡ οἰκογένειά μας, ἄλλοι εἶναι ἐδῶ, ἄλλοι ἐκεῖ. Μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους εἴμαστε ἀδελφοὶ καὶ κατὰ σάρκα καὶ κατὰ πνεῦμα, ἐνῶ μὲ τοὺς ἄλλους εἴμαστε ἀδελφοὶ μόνον κατὰ σάρκα. Ἑπομένως, γιὰ ἕναν  λόγο παραπᾶν, πρέπει νὰ προσευχόμαστε μὲ περισσότερο πόνο γι' αὐτούς, γιατί αὐτοὶ εἶναι πιὸ ταλαίπωροι.
-Γέροντα, αὐτὸ τὸ διάστημα ποὺ τὰ πράγματα εἶναι δύσκολα γιὰ τὴν Ἑλλάδα, κάνω πολὺ κομποσχοίνι, ἀλλὰ σκέφτομαι καὶ ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας δὲν κρέμεται ἀπὸ τὸ κομποσχοίνι μου.
-Δὲν εἶναι ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας κρεμάστηκε ἀπὸ τὸ κομποσχοίνι σου, ἀλλὰ Τὸ νὰ σκέφτεσαι συνέχεια τὴν δυσκολία ποὺ περνάει ἡ Ἑλλάδα σημαίνει ὅτι πονᾶς τὴν πατρίδα καὶ ζητᾶς τὴν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ μόνος ποὺ....μπορεῖ νὰ βοηθήσει.

Νὰ προσεύχεσθε νὰ ἀναδείξη ὁ Θεὸς πνευματικοὺς ἀνθρώπους, Μακκαβαίους, γιατί ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη. Ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ πολεμήση τὸ καλὸ μὲ τὸ κακό, γιατί τὴν παρανομία τὴν ἔχουν κάνει νόμο καὶ τὴν ἁμαρτία μόδα. Ὅταν ὅμως δεῖτε συμφορὲς στὴν Ἑλλάδα, τὸ κράτος νὰ βγάζη παλαβοὺς νόμους καὶ νὰ ὑπάρχη γενικὴ ἀστάθεια, μὴ φοβηθῆτε, θὰ βοηθήση ὁ Θεός.
-Ἔτσι ὅπως τὰ λέτε, Γέροντα, πρέπει νὰ τὰ ἀφήσουμε ὅλα καὶ νὰ δώσουμε τὶς δυνάμεις μας στὴν προσευχή.
-Μά, χωράει συζήτηση γι' αὐτὸ τὸ πράγμα; Ὅλος ὁ κόσμος βράζει σὰν σὲ καζάνι. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ πολιτεία, ὅλα τὰ ἔθνη εἶναι ἄνω-κάτω! Καὶ τί ἐξέλιξη θὰ ἔχουμε κανεὶς δὲν τὸ ξέρει. Ὁ Θεὸς νὰ βάλει τὸ χέρι του! Πρέπει οἱ καλόγεροι νὰ κάνουν πολὺ προσευχή. Καὶ ἐπείγουσες δουλειὲς ἂν ἔχουν νὰ τὶς σταματήσουν ὅλες καὶ νὰ στραφοῦν στὴν προσευχή.
Ὅσο μπορεῖτε, νὰ εὔχεσθε ταπεινὰ γιὰ τὸν κόσμο ποὺ ἔδωσε πολλὰ δικαιώματα στὸν πονηρὸ καὶ ταλαιπωρεῖται. Νὰ μὴ ξεχνᾶτε ὅτι γίναμε μοναχοὶ γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καὶ γιὰ νὰ βοηθήσουμε τὸν κόσμο μὲ τὴν προσευχή. Νὰ προσπαθήσουμε νὰ γίνουμε καλοὶ μοναχοί, νὰ κάνουμε κομποσχοίνι καὶ μετάνοιες γιὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ τὸν κόσμο, γιατί ὁ μοναχὸς μὲ αὐτὰ βοηθάει.
 Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο "Λόγοι Γέροντος Παϊσίου, Περὶ προσευχῆς"
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   22 ΝΟΕ 2012  ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΟΥ  ΑΓΙΕ ΓΕΡΟΝΤΑ  ΝΑ  ΕΧΟΥΜΕ !

Διηγήθηκε ο Γέροντας Παισιος «Από ένδεκα χρονών διάβαζα βίους Αγίων και έκανα νηστείες και αγρυπνίες.

Φωτογραφία: Διηγήθηκε ο Γέροντας  Παισιος 
 «Από ένδεκα χρονών διάβαζα βίους Αγίων και έκανα νηστείες και αγρυπνίες. Ο αδελφός μου ο μεγαλύτερος έπαιρνε και έκρυβε τους βίους. Δεν κατάφερε τίποτε. Πήγαινα στο δάσος και συνέχιζα. Κάποιος φίλος του τότε, ο Κώστας, του είπε: «Θα σου τον κάνω να τα παρατήση όλα».

»Ήρθε και μου ανέπτυξε την θεωρία του Δαρβίνου. Κλονίστηκα τότε και είπα: «Θα πάω να προσευχηθώ, και, αν ο Χριστός είναι Θεός, θα μου παρουσιαστή να πιστέψω. Μιά σκιά, μια φωνή, κάτι θα μου δείξει». Τόσο μούκοβε. Πήγα και άρχισα μετάνοιες και προσευχή για ώρες, αλλά τίποτε. Στο τέλος τσακισμένος σταμάτησα. Μού ήρθε τότε στην σκέψη κάτι που μούχε πει ο Κώστας: «Παραδέχομαι ότι ο Χριστός είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος, δίκαιος, ενάρετος, τον οποίο εμίσησαν από φθόνο για την αρετή του και τον καταδίκασαν οι συμπατριώτες του». Τότε είπα: «Αφού είναι τέτοιος, και άνθρωπος να ήταν, αξίζει να τον αγαπήσω, να τον υπακούσω και να θυσιασθώ γι Αυτόν. Δεν θέλω ούτε παράδεισο, ούτε τίποτε. Για την αγιότητά του και την καλωσύνη του αξίζει κάθε θυσία». (Καλός λογισμός και φιλότιμο).

»Ο Θεός περίμενε την αντιμετώπισή μου. Ύστερα από αυτό παρουσιάσθηκε ο ίδιος ο Χριστός μέσα σε άφθονο φως. Φαινόταν από την μέση και πάνω. Μέ κοίταξε με πολλή αγάπη και μου είπε:
 «Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή.Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται».
 Τα λόγια αυτά ήταν γραμμένα και στο Ευαγγέλιο που κρατούσε ανοικτό στο αριστερό χέρι Του».
Το γεγονός αυτό διέλυσε στον δεκαπενταετή Αρσένιο τους λογισμούς αμφιβολίας, που τάραζαν την παιδική του ψυχή, και γνώρισε με την χάρι του Θεού τον Χριστό ως Θεό αληθινό και Σωτήρα του κόσμου. Βεβαιώθηκε για τον Θεάνθρωπο, όχι από άνθρωπο ή από βιβλία, αλλά από τον ίδιο τον Κύριο, που του αποκαλύφθηκε και μάλιστα σε τέτοια ηλικία. Στερεωμένος πλέον στην πίστη μονολογούσε: «Κώστα, άμα θέλης τώρα, έλα να συζητήσουμε».

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣΔιηγήθηκε ο Γέροντας Παισιος
«Από ένδεκα χρονών διάβαζα βίους Αγίων και έκανα νηστείες και αγρυπνίες. Ο αδελφός μου ο μεγαλύτερος έπαιρνε και έκρυβε τους βίους. Δεν κατάφερε τίποτε. Πήγαινα στο δάσος και συνέχιζα. Κάποιος φίλος του τότε,
ο Κώστας, του είπε: «Θα σου τον κάνω να τα παρατήση όλα».

»Ήρθε και μου ανέπτυξε την θεωρία του Δαρβίνου. Κλονίστηκα τότε και είπα: «Θα πάω να προσευχηθώ, και, αν ο Χριστός είναι Θεός, θα μου παρουσιαστή να πιστέψω. Μιά σκιά, μια φωνή, κάτι θα μου δείξει». Τόσο μούκοβε. Πήγα και άρχισα μετάνοιες και προσευχή για ώρες, αλλά τίποτε. Στο τέλος τσακισμένος σταμάτησα. Μού ήρθε τότε στην σκέψη κάτι που μούχε πει ο Κώστας: «Παραδέχομαι ότι ο Χριστός είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος, δίκαιος, ενάρετος, τον οποίο εμίσησαν από φθόνο για την αρετή του και τον καταδίκασαν οι συμπατριώτες του». Τότε είπα: «Αφού είναι τέτοιος, και άνθρωπος να ήταν, αξίζει να τον αγαπήσω, να τον υπακούσω και να θυσιασθώ γι Αυτόν. Δεν θέλω ούτε παράδεισο, ούτε τίποτε. Για την αγιότητά του και την καλωσύνη του αξίζει κάθε θυσία». (Καλός λογισμός και φιλότιμο).


»Ο Θεός περίμενε την αντιμετώπισή μου. Ύστερα από αυτό παρουσιάσθηκε ο ίδιος ο Χριστός μέσα σε άφθονο φως. Φαινόταν από την μέση και πάνω. Μέ κοίταξε με πολλή αγάπη και μου είπε:

«Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή.Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται».
Τα λόγια αυτά ήταν γραμμένα και στο Ευαγγέλιο που κρατούσε ανοικτό στο αριστερό χέρι Του».
Το γεγονός αυτό διέλυσε στον δεκαπενταετή Αρσένιο τους λογισμούς αμφιβολίας, που τάραζαν την παιδική του ψυχή, και γνώρισε με την χάρι του Θεού τον Χριστό ως Θεό αληθινό και Σωτήρα του κόσμου. Βεβαιώθηκε για τον Θεάνθρωπο, όχι από άνθρωπο ή από βιβλία, αλλά από τον ίδιο τον Κύριο, που του αποκαλύφθηκε και μάλιστα σε τέτοια ηλικία. Στερεωμένος πλέον στην πίστη μονολογούσε:
 «Κώστα, άμα θέλης τώρα, έλα να συζητήσουμε».

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
 
HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  22 ΝΟΕ  2012 

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Ο πνευματικός στην οικογένεια - Γέροντα, ποια βιβλία μπορούν να βοηθήσουν τους συζύγους;-


Φωτογραφία: Ο πνευματικός στην οικογένεια
- Γέροντα, ποια βιβλία μπορούν να βοηθήσουν τους συζύγους;

- Εκείνο που βοηθάει το ανδρόγυνο είναι να μη δικαιολογή ο καθένας τον εαυτό του. Αν δικαιολογούν τον εαυτό τους, όσα πνευματικά βιβλία κι αν διαβάσουν, δεν ωφελούνται. Αν έχουν καλή διάθεση, έχουν πνευματικό και του κάνουν υπακοή, δεν θα έχουν προβλήματα. Χωρίς πνευματικό διαιτητή δεν γίνεται.

Το καλύτερο είναι να έχουν τα ανδρόγυνα τον ίδιο πνευματικό. Όχι άλλον πνευματικό ο άνδρας και άλλον η γυναίκα. Δύο ξύλα, αν τα πελεκήσουν δύο μαραγκοί, όπως νομίζει ο καθένας, δεν θα μπορέσουν ποτέ να εφαρμόσουν. Ενώ, όταν έχουν τον ίδιο πνευματικό, ο πνευματικός πελεκάει τα εξογκώματα – τα ελαττώματα – του ενός, πελεκάει και τα εξογκώματα του άλλου, και έτσι εξομαλύνονται οι δυσκολίες. Αλλά σήμερα, ακόμη και ανδρόγυνα που ζουν πνευματικά, έχουν διαφορετικό πνευματικό. Σπάνια έχουν και οι δυο τον ίδιο πνευματικό, γι’ αυτό και δεν βοηθιούνται. Έχω υπ’ όψιν μου ανδρόγυνα που ταίριαζαν, αλλά δεν είχαν τον ίδιο πνευματικό, για να τους βοηθήση, και χώρισαν. Και άλλο που, ενώ δεν ταίριαζαν, επειδή είχαν τον ίδιο πνευματικό, έζησαν αρμονικά.

Βέβαια, όταν έχη όλη η οικογένεια τον ίδιο πνευματικό, αυτό είναι ακόμη καλύτερο. Ο πνευματικός θα τους ακούση όλους και θα χειρισθή ανάλογα το θέμα. Άλλοτε θα ζορίση τον πατέρα ή την μητέρα, άλλοτε θα καλέση τα παιδιά, αν δεν μπορή να βγάλη συμπέρασμα από αυτά που του λένε οι γονείς. Ή, αν το ανδρόγυνο έχη προβλήματα και φταίη λ.χ. η γυναίκα, μπορεί να καλέση τον άνδρα, για να τον συμβουλέψη πως πρέπει να φερθή, ή να ζητήση από κάποιον συγγενή  τους ή γνωστό τους να βοηθήση διακριτικά.


ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣΕκείνο που βοηθάει το ανδρόγυνο είναι να μη δικαιολογή ο καθένας τον εαυτό του. Αν δικαιολογούν τον εαυτό τους, όσα πνευματικά βιβλία κι αν διαβάσουν, δεν ωφελούνται. Αν έχουν καλή διάθεση, έχουν πνευματικό και του κάνουν υπακοή, δεν θα έχουν προβλήματα. Χωρίς πνευματικό διαιτητή δεν γίνεται.

Το καλύτερο είναι να έχουν τα ανδρόγυνα τον ίδιο πνευματικό. Όχι άλλον πνευματικό ο άνδρας και άλλον η γυναίκα. Δύο ξύλα, αν τα πελεκήσουν δύο μαραγκοί, όπως νομίζει ο καθένας, δεν θα μπορέσουν ποτέ να εφαρμόσουν. Ενώ, όταν έχουν τον ίδιο πνευματικό, ο πνευματικός πελεκάει τα εξογκώματα – τα ελαττώματα – του ενός, πελεκάει και τα εξογκώματα του άλλου, και έτσι εξομαλύνονται οι δυσκολίες. Αλλά σήμερα, ακόμη και ανδρόγυνα που ζουν πνευματικά, έχουν διαφορετικό πνευματικό. Σπάνια έχουν και οι δυο τον ίδιο πνευματικό, γι’ αυτό και δεν βοηθιούνται. Έχω υπ’ όψιν μου ανδρόγυνα που ταίριαζαν, αλλά δεν είχαν τον ίδιο πνευματικό, για να τους βοηθήση, και χώρισαν. Και άλλο που, ενώ δεν ταίριαζαν, επειδή είχαν τον ίδιο πνευματικό, έζησαν αρμονικά.


Βέβαια, όταν έχη όλη η οικογένεια τον ίδιο πνευματικό, αυτό είναι ακόμη καλύτερο. Ο πνευματικός θα τους ακούση όλους και θα χειρισθή ανάλογα το θέμα. Άλλοτε θα ζορίση τον πατέρα ή την μητέρα, άλλοτε θα καλέση τα παιδιά, αν δεν μπορή να βγάλη συμπέρασμα από αυτά που του λένε οι γονείς. Ή, αν το ανδρόγυνο έχη προβλήματα και φταίη λ.χ. η γυναίκα, μπορεί να καλέση τον άνδρα, για να τον συμβουλέψη πως πρέπει να φερθή, ή να ζητήση από κάποιον συγγενή τους ή γνωστό τους να βοηθήση διακριτικά.



ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  21  ΝΟΕ 2012   

Πανηγυρίζει το Επισκοπικό παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης του Επισκοπείου Κοζάνης

Την Κυριακή 25η Νοεμβρίου 2012, εορτή της Αγίας Αικατερίνης της μεγαλομάρτυρος, πανηγυρίζει το (υπό ανέγερση) ομώνυμο Παρεκκλήσιο του  Επισκοπείου Κοζάνης.

Οι πανηγυρικές ιερές ακολουθίες, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Παύλου, θα τελεσθούν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου, όπου θα εκτίθεται προς προσκύνηση τίμιο λείψανο της Αγίας Αικατερίνης. Το πρόγραμμα των ακολουθιών έχει ως εξής:
Σάββατο 24η Νοεμβρίου, ώρα 6.00 μ.μ.: Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετά αρτοκλασίας καί θείου κηρύγματος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Νικάνορα Παπανικολάου, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Σπαρμού.
Κυριακή 25η Νοεμβρίου, ώρα 7.00 π.μ.: Όρθρος καί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας θα προσφερθεί κέρασμα στο ιερό Επισκοπείο.


Από την Ιερά Μητρόπολη
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...