ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑ ΜΑΣ «ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διὰ παντὸς» (Ψαλμ. 50,5 )

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

«ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου»

(Ματθ.3,3 ).

ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑ ΜΑΣ

«ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διὰ παντὸς»

(Ψαλμ. 50,5 )

Πριν από κάθε θεραπεία είναι απαραίτητη η διάγνωση. Χωρίς διάγνωση , κάθε θεραπευτική αγωγή ριψοκινδυνεύει τη ζωή μας. Αλλά η διάγνωση του γιατρού στηρίζεται κυρίως στην εξιστόρηση των συμπτωμάτων της αρρώστιας εκ μέρους του ασθενούς. Και είναι απαραίτητο, προκειμένου να υποβληθεί κανείς στον κόπο της θεραπείας, να γνωρίζει πρώτο μεν ότι είναι άρρωστος κι έχει ανάγκη γιατρού και δεύτερο να είναι σε θέση να πει ποιό μέλος του σώματός του πάσχει, πού αισθάνεται ενοχλήσεις, ποίο είναι το μέγεθος και ο βαθμός των ενοχλήσεων , καθώς και κάθε σύμπτωμα της αρρώστιας του. Αυτό αφ’ ενός μεν διευκολύνει τον γιατρό, αφ’ ετέρου δε οδηγεί στην κατάλληλη θεραπεία και γιατρεύει εύκολα και γρήγορα.

Αλλά και όταν οδηγούμεθα στο ιατρείο και το θεραπευτήριο της ψυχής, την ιερά δηλαδή Εξομολόγηση, πρέπει απαραίτητα να έχουμε κι εμείς γνώση των ψυχικών μας ασθενειών. Είναι ανάγκη να γνωρίζουμε λεπτομερώς την πνευματική μας κατάσταση. Να ξέρουμε σε ποια αμαρτήματα είμαστε ένοχοι, τι ελαττώματα και αδυναμίες έχουμε. Πού και πώς έχουμε παραβεί τις εντολές του Θεού. Ποια είναι η έκταση της αμαρτίας στην ψυχή μας. Δηλαδή να γνωρίζουμε ακριβώς την ηθική μας κατάσταση. Αν προσέλθουμε στο Μυστήριο χωρίς τις γνώσεις αυτές, μοιάζουμε με τον κουτοπόνηρο εκείνο χωρικό, ο οποίος ενώ επισκέφθηκε τον γιατρό για να ανακουφιστεί από τους πόνους, δεν του έλεγε πού ακριβώς πονάει, για να δοκιμάσει, όπως πίστευε ,την πείρα και τις γνώσεις του γιατρού. Οι σχετικές ερωτήσεις του τον έκαναν να αμφιβάλλει για την ικανότητα του γιατρού να κάνει μόνος του, αμέσως και χωρίς τη βοήθεια του χωρικού, τη διάγνωση!

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην ιερά Εξομολόγηση. Είναι λυπηρό αυτό που αρκετές φορές γίνεται στη διάρκειά της: Αδιαφώτιστοι ,συνήθως, χριστιανοί πηγαίνουν, από συνήθεια ίσως, στον πνευματικό και μάλιστα κατά τις παραμονές των μεγάλων εορτών και δεν του λένε σε τί φταίνε, αλλά περιμένουν να τους κάνει ερωτήσεις ο Εξομολόγος. Όχι σπάνια, μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να εξαναγκάζουν τον Ιερέα, να τους βγάζει με το «τσιγκέλι» την ομολογία ενοχής.

Αυτό όμως δεν είναι Εξομολόγηση, είναι μάλλον ανάκριση. Βέβαια δεν υποστηρίζουμε ότι πρέπει να καταργηθούν οι ερωτήσεις του εξομολόγου. Όχι. Θα χρειαστεί κάποτε ο Πνευματικός να κάνει ερωτήσεις για να βοηθήσει τον εξομολογούμενο και μάλιστα όταν αυτός είναι αδιαφώτιστος ή δυσκολεύεται να ομολογήσει όλες τις αμαρτίες του. Αλλά το τέλειο είναι να ομολογεί μόνος του ο εξομολογούμενος τα αμαρτήματά του, με ειλικρίνεια και τόλμη. Αυτό, και συναίσθηση αποδεικνύει και τον εξομολόγο διευκολύνει και τον Μυστήριο τιμά.

Πώς όμως θα ομολογήσει κανείς τα πταίσματα και τις αμαρτίες του, αν προηγουμένως δε τις γνωρίζει; Πώς θα νιώσει συντριβή για κάτι που αγνοεί; Πώς θα ζητήσει το έλεος του Θεού , αφού δεν πιστεύει ότι Τον παρόργισε; Και πώς θα πάρει την απόφαση να μην επαναλάβει το σφάλμα που δεν γνωρίζει ότι διέπραξε; Ναι, ας μην τρέχουμε αυταπάτες: Εξομολόγηση χωρίς πλήρη γνώση της εσωτερικής μας κατάστασης, είναι νόθος, όχι γνήσια, όχι θεάρεστη. Διότι , όπως τονίσαμε και στα προηγούμενα κεφάλαια, δεν νοείται Εξομολόγηση χωρίς μετάνοια. Μετάνοια δε χωρίς γνώση της αμαρτωλότητάς μας είναι αδιανόητα.

Αλλά πώς θα αποκτήσει ο χριστιανός αυτή τη γνώση; Να ένα σημείο στο οποίο πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Είναι ζήτημα σοβαρό κι απ’ αυτό εξαρτάται και η επιτυχία μας στο Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως. Και το μέσο για απόκτηση της αυτογνωσίας μας είναι ένα: Το να εξετάζει κανείς τον εαυτό του με το φως του Ευαγγελίου, να καθρεπτίσει τη συνείδησή του και να ελέγξει το εσωτερικό του. Με την αντικειμενική και προσεκτική αυτοεξέταση θα μπορέσει ο χριστιανός να γνωρίσει το εγώ του, να λάβει γνώση των αμαρτιών  του και των άλλων αδύνατων σημείων του χαρακτήρα του.

Αυτή ,όμως, η αυτοεξέταση και αυτοανάκριση δεν είναι κάτι το εύκολο. Έχει τις δυσκολίες της. Και τα αποτελέσματά της εξαρτώνται από τον βαθμό γνώσης του θελήματος του Θεού που έχουμε. Ένας που αγνοεί το νόμο του Θεού, που είναι θρησκευτικώς ακαλλιέργητος , που η ψυχή του είναι χέρσα γη και δεν έχει ποτισθεί από τη βροχή της θείας Χάριτος , κι επομένως δεν γνωρίζει τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά του, δεν θα μπορέσει ποτέ να λάβει σαφή και ολοκληρωμένη γνώση των σφαλμάτων του. Πολλές πράξεις του κι ενέργειες που προσκρούουν στο θέλημα του Θεού θα τις βλέπει καλές και θεάρεστες . Θα θεωρεί τον εαυτό του αθώο, αφού δεν θα έχει ιδέα από τις εντολές του Κυρίου. Ανάλογα με τη θρησκευτική μας καλλιέργεια και γνώση και πρόοδο , είναι και τα αποτελέσματα της αυτοκριτικής μας.

Πολύ συχνά συναντούμε στη ζωή μας τέτοιους ανθρώπους. Έχουν ελαφριά , όπως λένε, τη συνείδηση, διότι ούτε σκότωσαν , ούτε έκλεψαν, ούτε ψέματα είπαν στα δικαστήρια, ούτε όρκους καταπάτησαν, ούτε έβλαψαν κανέναν. Λες και ο ηθικός νόμος περιορίζεται μόνο σ’ αυτά , τα κάπως χονδρικά αμαρτήματα. Αυτοί πιστεύουν ότι στις εντολές του Θεού περιλαμβάνονται μόνο ορισμένες απαγορεύσεις. Και αγνοούν ότι ο νόμος του Θεού είναι νόμος ηθικής τελείωσης του ανθρώπου. Ότι είναι κανόνας ζωής και πυξίδα που οφείλει να οδηγεί, ακόμη και στις λεπτομέρειές του, το σκάφος της ζωής μας. Και από λεπτομέρειες είναι γεμάτη η ζωή του καθενός  μας. Μήπως άλλωστε πολλές μαζί λεπτομέρειες δεν συνιστούν τα σπουδαιότερα από τα σφάλματά μας;…

… Αλλά πώς θα διαγνώσει όλα αυτά τα σφάλματα, πώς θα αντιληφθεί τα συμπτώματά τους, όταν αγνοεί το νόμο του Θεού; Πώς θα διαφωτισθεί όταν δεν γνωρίζει το φως του Ευαγγελίου; Μέγιστο δυστυχώς μειονέκτημα των Ελλήνων είναι η άγνοια του Ευαγγελίου. Τόσα άλλα πράγματα καθημερινώς διαβάζουμε: εφημερίδες, περιοδικά, μυθιστορήματα, βιβλία διάφορα. Το Ευαγγέλιο, το βιβλίο των βιβλίων, το έχουμε περιφρονημένο ή στο ..εικονοστάσι. Έτσι παρουσιάζουμε το θλιβερό φαινόμενο να ζουν πολλοί στα τυφλά, χωρίς φως, χωρίς οδηγό. Να ζουν χαμηλή και άσκοπη ζωή. Χωρίς ευγενικές και άγιες επιδιώξεις. Χωρίς πτήσεις πνευματικές και άγιες επιδιώξεις. Ξένοι προς την «βίωσιν του αγίου» , που είναι ο σκοπός της παρουσίας μας πάνω στη γη. Μόνη καθημερινή φροντίδα το φαγητό, το επάγγελμα, το χρήμα, η διασκέδαση. Τίποτε το ανώτερο, το μεταφυσικό, το πνευματικό. Μόνον ό,τι ικανοποιεί τη σάρκα, την ύλη , τη ματαιότητα. Κι όμως! Ο άνθρωπος δεν πλάστηκε μόνο για τη γη, για τα φθαρτά, τα προσωρινά και τα μάταια. Πλάστηκε για τον ουρανό, την αιώνια πατρίδα του, για το μέλλον το παντοτινό. Κι όμως, τόσοι πολλοί στους καιρούς μας, γι’ αυτά τα παροδικά και γήινα μόνο ζουν, γι’ αυτά και μόνο αναπνέουν.

Πώς ,λοιπόν, άνθρωποι μ’ αυτή τη νοοτροπία , την αρρωστημένη, την ξένη προς κάθε σκίρτημα ιερό, είναι δυνατόν να έχουν ακριβή γνώση των ασχημιών της ψυχής τους, των παρεκτροπών της ζωής; Κι αν ακόμη θελήσουν να ερευνήσουν κάπως τον εαυτό τους, πάλι αθώο θα τον βρουν, αφού λείπει από μέσα τους το ζωηφόρο φως του Ευαγγελίου, που φωτίζει και τις πλέον ελάχιστες πτυχές και τις πλέον απρόσιτες γωνίες του μυστηριώδους είναι μας…

Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ»

Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΣΟΥ

ΑΘΗΝΑ 2012

Εκδόσεις: “ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ

 Νώτη Γεωργία

ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Η ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ

Τα Ιμβριακά Σωματεία χαιρετίζουν αυτή την σημαντική απόφαση
που τερματίζει την διάρκειας 48 ετών απαγόρευση της ελληνικής παιδείας στο νησί
29/03/2012

Η έγκριση της λειτουργίας μίας ελληνορθόδοξης ιδιωτικής μειονοτικής αστικής σχολής στο χωριό Άγιοι
Θεόδωροι, την γενέτειρα του Οικουμενικού μας Πατριάρχη, είναι μία πολύ θετική εξέλιξη που συγκινεί
όλους τους Ιμβρίους, απανταχού της γης και μας εμπνέει να ατενίζουμε ένα μέλλον στον τόπο μας. Αποτελεί
επίσης και δικαίωση της πολυετούς σχετικής προσπάθειας του ίδιου του Οικουμενικού Πατριάρχη και των
Ιμβριακών σωματείων. Η άρση της απαράδεκτης απαγόρευσης του δικαιώματος εκπαίδευσης στη μητρική
μας γλώσσα την ελληνική -η οποία ίσχυε μόνο στην Ίμβρο- είναι μία πολύ σωστή απόφαση που μας δίνει
ελπίδα για το μέλλον. Και αυτό επειδή αποτελεί μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την
επανεγκατάσταση στο νησί οικογενειών Ιμβρίων με παιδιά.
Για την ιστορία αξίζει να αναφερθεί ότι τα ελληνικά σχολεία (6 δημοτικά και 1 ημιγυμνάσιο) έκλεισαν
κατόπιν ειδικής νομοθετικής ρύθμισης το 1964 με την οποία οι μειονοτικές αρχές υποχρεώθηκαν να
αποδώσουν τα σχολικά κτίρια (τόσο τα προϋφιστάμενα όσα και τα νεόδμητα 3 νηπιαγωγεία που τελικά δεν
λειτούργησαν ποτέ) στο Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας, τα οποία άρχισαν να λειτουργούν πλέον ως δημόσια
τουρκικά σχολεία. Το 1964 οι μαθητές των μειονοτικών σχολείων ήταν 550 στην Ίμβρο και 170 στην Τένεδο
το δε βακούφι των Αγ. Θεοδώρων είχε προσφύγει κατά του κλεισίματος της Αστικής Σχολής των Αγίων
Θεοδώρων στο Τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας (Danıştay) χωρίς κανένα δυστυχώς αποτέλεσμα. Όλα
τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα την μαζική έξοδο των οικογενειών με παιδιά από το νησί.
Γι’ αυτό ακριβώς, είναι πολύ μεγάλη η σημειολογική αξία της αδειοδότησης αυτής που συνιστά και το
πρώτο έμπρακτο διοικητικό μέτρο για τη βελτίωση της κατάστασης της ελληνικής μειονότητας της Ίμβρου.
Συνεπώς, χαιρετίζουμε την απόφαση των τουρκικών αρχών οι οποίες είχαν την παρρησία να διορθώσουν
ένα τραγικό λάθος του παρελθόντος. Πρέπει επίσης να εκφράσουμε και δημόσια την ευγνωμοσύνη μας
στον κ. Λάκη Βίγκα, Εκπρόσωπο των Ρωμέϊκων Κοινοτικών Ιδρυμάτων στη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων της
Τουρκίας, για την αταλάντευτη και πολυεπίπεδη στήριξη που παρείχε στους Ιμβριακούς φορείς στην
υπόθεση αυτή. Τέλος, συγχαίρουμε την Ιδρύτρια και επίσημη εκπρόσωπο της νέας Αστικής Σχολής κα. Άννα
Κουτσομάλλη όπως και την διευθύντρια κα Βούλα Μπερμπέρη, δύο Ίμβριες οι οποίες δεν δίστασαν να
αναλάβουν τη βαριά αυτή ευθύνη χωρίς να πτοηθούν από τις όποιες αντιξοότητες.
Και ευχόμαστε το νέο μας δημοτικό σχολείο να είναι το πρώτο στάδιο για γεμίσουν και πάλι τα χωριά της
Ίμβρου με παιδικές φωνές που θα παίζουν μιλώντας τη γλώσσα του Ομήρου…
 

Με τιμή
 

Ο Πρόεδρος του Σ.Ι.                                      Ο Πρόεδρος της Ι.Ε.Μ.Θ.
Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης                           Παύλος Σταματίδης

Παιδί μου …

Μπορεί να μην με γνωρίζεις, αλλά εγώ ξέρω τα πάντα για σένα…. Ψαλμοί 139:1
Γνωρίζω πότε είσαι καθιστός και πότε όρθιος…. Ψαλμοί 139:2 Ξέρω κάθε βήμα σου… Ψαλμοί 139:3
Ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σου είναι μετρημένες… Ματθαίος 10: 29-31
Γιατί φτιάχτηκες κατ’ εικόνα μου… Γένεσις 1:27
Μέσα σ’εμένα ζεις, κινείσαι και υπάρχεις…Πράξεις 17:28
Σε γνώριζα πριν ακόμη διαμορφωθείς στην μήτρα της μητέρας σου…Ιερεμίας 1:4-5
Σε διάλεξα όταν σχεδίαζα την δημιουργία… Εφεσίους 1:11-12
Δεν ήσουν ένα λάθος…. Ψαλμοί 139:15-16
Γιατί όλες οι μέρες σου είναι γραμμένες στο βιβλίο μου…. Ψαλμοί 139:15-16

Εγώ όρισα την ακριβή ώρα της γέννησης σου και που θα ζούσες ….Πράξεις 17:26
Γιατί φοβερά και θαυμάσια πλάστηκες…. Ψαλμοί 139:14
Εγώ σε διαμόρφωσα στη μήτρα της μητέρας σου…. Ψαλμοί 139:13
Και σε έφερα στον κόσμο την ημέρα που γεννήθηκες….. Ψαλμοί 71:6
Με έχουν παρουσιάσει λάθος άνθρωποι που δεν με γνωρίζουν….Ιωάννη 8:41-44
Δεν είμαι απόμακρος και θυμωμένος αλλά είμαι η απόλυτη έκφραση της αγάπης….. Α Ιωάννη 4:16
Και είναι επιθυμία μου να σε κατακλύσω με την αγάπη μου….. Α Ιωάννη 3:1
Απλά επειδή είσαι παιδί μου και είμαι ο πατέρας σου….. Α Ιωάννη 3:1
Σου προσφέρω περισσότερα από όσα θα μπορούσε ποτέ να σου προσφέρει ο σαρκικός σου πατέρας…. Ματθαίος 7:11
Γιατί είμαι ο τέλειος πατέρας….. Ματθαίος 5: 48
Κάθε καλό δώρο που λαμβάνεις έρχεται από το δικό μου χέρι….. Ιακώβου 1: 17
Γιατί εγώ είμαι ο προμηθευτής σου και φροντίζω για όλες τις ανάγκες σου…. Ματθαίος 6: 31-33
Το σχέδιο μου για το μέλλον σου ήταν πάντα γεμάτο με ελπίδα……Ιερεμίας 29:11
Γιατί σε αγαπώ με αγάπη παντοτινή…. Ιερεμίας 31:3
Οι σκέψεις μου για σένα είναι αμέτρητες όπως οι κόκκοι της άμμου στην ακρογιαλιά…. Ψαλμοί 139:17-18
Και χαίρομαι για σένα με τραγούδια….Σοφονίας 3:17
Δεν θα σταματήσω πότε να κάνω καλό για σένα….. Ιερεμίας 32:40 Γιατί είσαι το πολύτιμο απόκτημα μου….Έξοδος 19:5
Επιθυμώ να σε στερεώσω με όλη την καρδιά μου και όλη την ψυχή μου…. Ιερεμίας 32:41
Αν με ψάξεις με όλη την καρδιά σου θα με βρεις…..Δευτερονόμιο 4:29
Ζήτα την ευτυχία σου σε εμένα και θα σου δώσω ότι η καρδιά σου λαχταρα….. Ψαλμοί 37:4
Γιατί εγώ είμαι αυτός που σου έδωσα αυτές τις επιθυμίες….Φιλιππησίους 2:13
Είμαι ικανός να κάνω για σένα περισσότερα από όσα θα μπορούσες να φανταστείς…… Εφεσίους 3:20
Γιατί εγώ είμαι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής σου…..
Β Θεσσαλονικείς 2:16-17
Εγώ είμαι επίσης ο πατέρας που σε παρηγορεί σε όλες τις δυσκολίες σου…..Β Κορινθίους 1:3-4
Όταν είσαι συντετριμμένος, εγώ είμαι κοντά σου….. Ψαλμοί 34:18 Όπως ένας βοσκός κουβαλάει ένα πρόβατο, σε κουβαλάω κοντά στην καρδιά μου….Ησαΐας 40:11
Μια μέρα θα σβήσω κάθε δάκρυ από τα μάτια σου…Αποκάλυψις 21:3-4
Και θα πάρω μακριά όλο τον πόνο που υπέφερες πάνω σε αυτή την γη…. Αποκάλυψις 21:4
Είμαι ο πατέρας σου και σε αγαπώ όπως ακριβώς αγαπώ τον γιο μου, τον Ιησού…. Ιωάννη 17:23
Γιατί στον Ιησού η αγάπη μου για σένα φανερώνεται …. Ιωάννη 17:26
Και ήρθε να δείξει πως είμαι μαζί σου και όχι εναντίον σου…..Ρωμαίους 8:31
Και να σου πει ότι δεν λογαριάζω τις αμαρτίες σου….
Β Κορινθίους 5:18-19
Ο Ιησούς πέθανε ώστε εσύ κι εγώ να συμφιλιωθούμε…..
Β Κορινθίους 5:18-19
Ο θάνατος του ήταν η υπέρτατη έκφραση της αγάπης μου για σένα….. Α Ιωάννη 4:10
Έδωσα ότι αγαπούσα περισσότερο για να κερδίσω την αγάπη σου…. Ρωμαίους 8:32
Εάν δεχτείς το δώρο του γιου μου, του Ιησού, δέχεσαι εμένα…..
Α Ιωάννη 2:23
Και τίποτα δεν θα σε χωρίσει πια από την αγάπη μου….. Ρωμαίους 8:38-39
Έλα σπίτι και θα κάνω την μεγαλύτερη γιορτή που έχει γίνει στον ουρανό…..Λουκάς 15:7
Ήμουν πάντα πατέρας και θα είμαι πάντα πατέρας…. Εφεσίους 3:14-15
Η ερώτηση μου είναι … θα γίνεις παιδί μου;….. Ιωάννη 1:12-13 Σε περιμένω… Λουκάς 15:11-32
Με αγάπη, ο Πατέρας σου
Ο Παντοδύναμος Θεός

 http://agiotokos-kappadokia.gr/2013/03/29/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CE%BC%CE%BF%CF%85/#more-29269

Εκδήλωση προς τιμήν του Γέροτα Παΐσιου

Με τον ηγούμενο Εφραίμ ο Ηλίας Ηλιάδης για το τάμα του στο Αγιον Ορος

pemptousia.gr

  

H γυναίκα του Ναταλία, είχε αποκαλύψει στα «ΝΕΑ» λίγες στιγμές μετά τον θρίαμβο του συζύγου της στο Ολυμπιακό τατάμι του Λονδίνου το βράδυ της 1ης Αυγούστου, το τάμα του συζύγου της.

Το απόγευμα της Τετάρτης, ο δις Ολυμπιονίκης μας (χρυσός στην Αθήνα το 2004 και χάλκινος στο Λονδίνο το 2012) στο τζούντο Ηλίας Ηλιάδης εκπλήρωσε το τάμα του.

Όπως αναφέρει το www.pemptousia.gr ο Ηλιάδης επισκέφτηκε στις 27 Μαρτίου την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου όπου σε συνάντηση με τον Γέροντα Εφραίμ, τον Καθηγούμενο της Μονής, του παρέδωσε το μετάλλιό του για να αναρτηθεί στα αφιερώματα της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Παραμυθίας.

Είναι χαρακτηριστικό πως ο Ηλίας Ηλιάδης έχει ιδιαίτερη σχέση με το Αγιον Ορος το οποίο επισκέπτεται συχνά και όπως είχε δηλώσει και στο παρελθόν όταν βρίσκεται εκεί, νοιώθει σαν να είναι στον παράδεισο. Στο περίφημο περιβόλι του ουρανού.

Ο Ολυμπιονίκης μας, που ξεπέρασε μεγάλες δυσκολίες, τραυματισμούς και διάφορα άλλα εμπόδια έφτασε μέχρι το Λονδίνο και από την αρχή διεκδίκησε ένα μετάλλιο. Το ήθελε όσο τίποτε άλλο για την Ελλάδα, για την οικογένειά του και είχε ήδη κάνει τάμα για να το αφιερώσει στην Παναγία Παραμυθία.

Ήταν άτυχος γιατί έχασε στις λεπτομέρειες την ευκαιρία να διεκδικήσει μέχρι τέλους την πρόκρισή του στον τελικό της κατηγορία των -90 κιλών. Όμως δεν θα άφηνε να του ξεφύγει το χάλκινο. Η πίστη και η δύναμή του ήταν μεγάλη και τον οδήγησε στο βάθρο. Ο πρωταθλητής μας δεν ξέχασε την υπόσχεσή του και κρέμασε το μετάλλιό του στα αφιερώματα της θαυματουργής εικόνας.

Πλέον προετοιμάζεται για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα τζούντο που θα γίνει στην Βουδαπέστη από 25-27 Απριλίου 2013 και πήρε τις καλύτερες ευχές για ένα νέο χρυσό από τους ανθρώπους του θεού στο Άγιον Ορος.

Έκθεση Βαρλάμη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το Άγιον Όρος

Με πρωτοβουλία της Ελληνίδας ευρωβουλευτού κ. Α. Ποδηματά, Αντιπροέδρου του ΕΚ και της Ομάδας των Σοσιαλιστών, παρουσιάζεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η πολύμορφη συλλογή του ζωγράφου Ευθυμίου Βαρλάμη, με θέμα «Άθως-Ένα Ευρωπαϊκό σχέδιο για την ειρήνη». Πρόκειται για ένα πολύμορφο βιωματικό έργο που μεταφέρει σε κάθε επισκέπτη ανεξάρτητα από ηλικία μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο την μυσταγωγία της Αγιορείτικης ζωής. Η έκθεση περιλαμβάνει πίνακες ζωγραφικής μεγάλων διαστάσεων, εγκαταστάσεις και γλυπτά σε μία πρωτότυπη σκηνοθεσία.

Η έκθεση παρουσιάζει την Αθωνική Πολιτεία, που διατήρησε ζωντανό το πανάρχαιο πνεύμα του ελληνισμού και τις αξίες της χριστιανικής πίστης και ουσιαστικά συνεχίζει την φιλοσοφική παράδοση της Ακαδημίας του Πλάτωνα και του Λυκείου του Αριστοτέλη.

 

Την ευχή η έκθεση του καθηγητή Ευθύμιου Βαρλάμη, να τροφοδοτήσει έναν γόνιμο διάλογο στους κόλπους της μεγάλης μας ευρωπαϊκής οικογένειας, διατύπωσε σε γραπτό μήνυμα του για τα εγκαίνια της έκθεσης ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς.

 

Ο υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Αβραμόπουλος, σημειώνει στο δικό του μήνυμα ότι πρόκειται για «Μια έκθεση που υπενθυμίζει τις πανανθρώπινες αξίες και τα θεμελιώδη ιδανικά που θα πρέπει να συνεχίσει να ακολουθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μιας ευρωπαϊκής κοινότητας αλληλεγγύης».

 

Καλωσορίζοντας την εκδήλωση, η Αντιπρόεδρος του ΕΚ, η Α. Ποδηματά, αναφερόμενη στον συμβολικό χαρακτήρα του Αγίου Όρους, δήλωσε μεταξύ άλλων πως «...αποτελεί, σύμβολο πολιτισμού Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας αξίας, ενώ η έκθεση, διέπεται από έμπνευση καλλιτεχνική και πολιτιστική».

 

Ο Περιφερειάρχης της Κεντρικής Μακεδονίας, Α. Τζιτζικώστας, ανέφερε πως «η έκθεση, αντικατοπτρίζει τον φυσικό και πολιτισμικό πλούτο του Αγίου Όρους, το οποίο αντιπροσωπεύει τις πολιτιστικές αξίες και τις ρίζες της καταγωγής μας, ενώ προβάλλει ταυτόχρονα την Ελλάδα» και απηύθυνε πρόσκληση σε όλους, να επισκεφτούν τη χώρα μας, την περιοχή της Μακεδονίας, την Θεσσαλονίκη και το Άγιο Όρος.

 

Ο αντιπρόεδρος του ΕΚ, Ότμαρ Karas, έδωσε έμφαση «στη σπουδαιότητα του Αγίου Όρους, ως σύμβολο ισορροπίας και αρμονικής συνύπαρξης, καθώς και στην εξίσωση του ανθρώπου με το θείο στοιχείο, που λαμβάνει χώρα στις ορθόδοξες Ιερές Μονές».

«...Το κέντρο του Αγίου Όρους, είναι το μυστήριο του», σχολίασε ο Ε. Βαρλάμης, παρουσιάζοντας την έκθεση. «...Το κέντρο αυτού του μυστηρίου, είναι οι άνθρωποι και οι αξίες που διέπουν της ζωή τους... Αξίες όπως η αλληλεγγύη και η πειθαρχία που δεν τις βλέπουμε να εφαρμόζονται στις μέρες μας». Παραπέμποντας στην αρχαία παράδοση, συνόψισε: «To Άγιον Όρος, είναι η συνέχεια της παράδοσης της Ακαδημίας του Πλάτωνος και της φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτέλη... Η φιλοσοφία είναι η αγάπη προς τη σοφία... Το Κέντρο του Αγίου Όρους είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να πλησιάσει το Θεό».

 

Μετά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχεδιάζεται η παγκόσμια περιοδεία της συλλογής στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία.

Ανταπόκριση: Γιώργος Συριόπουλος 

http://www.ert.gr/eidiseis/politismos/nea-politismos/story/150620/ekthesi-varlami-sto-evropaiko-koinovoylio-gia-to-agion-oros#.UVWejzdLmLQ

Αυστρία: Η Ορθοδοξία, με τους 500.000 πιστούς της είναι η δεύτερη θρησκευτική κοινότητα στη χώρα

Τη σημαντική παρουσία των ορθοδόξων πιστών στην Αυστρία, όπου ο αριθμός τους ανέρχεται στις 500.000 και αποτελούν τη δεύτερη θρησκευτική κοινότητα (μετά τη Ρωμαιοκαθολική), επισημαίνει ο Ελληνορθόδοξος Μητροπολίτης Αυστρίας - Έξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης, Αρσένιος, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στη Βιέννη, με την ευκαιρία της Συνέλευσης των Ορθοδόξων Επισκόπων στην αυστριακή πρωτεύουσα.
Στην Αυστρία, όπως αναφέρει, υπάρχουν επτά δικαιοδοσίες ορθοδόξων Εκκλησιών, εκείνες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της Αντιοχείας, της Βουλγαρίας, της Γεωργίας, της Ρουμανίας, της Ρωσίας και της Σερβίας, οι οποίες εκπροσωπούνται στη Συνέλευση των Ορθοδόξων Επισκόπων, που πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο και είχε ιδρυθεί το 2010 από τον προκάτοχό του, μακαριστό Μητροπολίτη Αυστρίας - Εξαρχο Ουγγαρίας και Μεσευρώπης, κύριο Μιχαήλ.
Της Συνέλευσης, με την οποία «πνέει πλέον ένας νέος άνεμος στις διοορθόδοξες σχέσεις», προεδρεύει ο Μητροπολίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως συμβαίνει παντού στις Συνελεύσεις των Ορθοδόξων Επισκόπων, στη βάση της απόφασης που είχε ληφθεί από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες στο Σαμπεζί της Γενεύης το 2009.
Ως ιδιαίτερα σημαντικές θεωρεί ο Μητροπολίτης Αρσένιος τις δύο νέες πρωτοβουλίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αυστρία, αφενός την έκδοση της «Ορθόδοξης Εφημερίδας» και αφετέρου την παρουσία της Συνέλευσης των Ορθοδόξων Επισκόπων στο διαδίκτυο, με την προχθεσινή έναρξη της λειτουργίας της ιστοσελίδας της.
Μέσα από την ιστοσελίδα, που παρουσιάστηκε στα Μέσα Ενημέρωσης πριν από την προχθεσινή έναρξη των εργασιών της Συνέλευσης, παρέχεται πλήθος πληροφοριών για τις επτά δικαιοδοσίες των ορθoδόξων Εκκλησιών στην Αυστρία. Οι πληροφορίες αφορούν όλες τις ενορίες, το μάθημα των Ορθοδόξων Θρησκευτικών στα αυστριακά σχολεία, την πνευματική διακονία των φυλακών, των νοσοκομείων, της νεότητας και του στρατού, ενώ περιλαμβάνονται επίσης ειδήσεις για την καθημερινότητα των ορθοδόξων ενοριών ανά τη χώρα.
Σε σχέση με το μάθημα των Ορθοδόξων Θρησκευτικών, ο μητροπολίτης Αρσένιος επισημαίνει πως το παρακολουθούν σήμερα συνολικά 10.500 μαθητές της δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης, διδάσκεται από 80 δασκάλους, οι οποίοι διορίζονται από τον ίδιο ως αρμόδια και ανώτατη αρχή, ενώ υπάρχει ένας συντονιστής που συντονίζει και επιβλέπει το έργο των εκπαιδευτικών.
Το μάθημα γίνεται στη γερμανική γλώσσα και στα λίγα χρόνια από την καθιέρωσή του καταβάλλεται προσπάθεια για τον καλύτερο συντονισμό και την κατάρτιση περισσότερων εκπαιδευτικών για να υπάρξει η δυνατότητα προσφοράς του μαθήματος σε σχολεία σε όλη την Αυστρία, προσθέτει.
Σύμφωνα με τον μητροπολίτη Αρσένιο, το μάθημα των Ορθοδόξων Θρησκευτικών συνιστά ένα δικαίωμα που προσφέρει η αυστριακή πολιτεία, ώστε τα παιδιά των ορθοδόξων Χριστιανών να διδάσκονται σύμφωνα με τα ήθη, τα έθιμα και κυρίως την πίστη και τις παραδόσεις τους.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό, συμπληρώνει, γιατί τη στιγμή που σε χώρες ορθόδοξες συζητείται η κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών, στην Αυστρία, μια κατεξοχήν ρωμαιοκαθολική χώρα, υπάρχει σεβασμός της ιδιαιτερότητας του άλλου και προσφέρεται αυτή η δυνατότητα διδασκαλίας των Ορθοδόξων Θρησκευτικών.

 http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=10&artid=173507

Συμφωνία Αρχιεπισκόπου - Αρβανιτόπουλου για σίτιση χιλιάδων μαθητών

Του Γιώργου Φερδή

Δύο χιλιάδες μαθητές από οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα ανέλαβε να σιτίσει η Αρχιεπισκοπή Αθηνών σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας.

Το σχετικό σύμφωνο συνεργασίας υπέγραψαν σήμερα το πρωί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος και ο Υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος και προβλέπει την παράδοση δύο χιλιάδων δεμάτων με τρόφιμα, μέσω των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τα οποία θα παραδίδονται στις οικογένειες που έχουν ανάγκη.

http://www.romfea.gr/ektakta-nea-2/16247-2-000-sinergasia-sitisi

Γρηγόριος Παλαμάς: Θείας φύσεως κοινωνός

Ι.

Σε έναν από τους Ψαλμούς διαβάζουμε τον παρακάτω στίχο: «Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι…» ( Ψαλμ. 125, 5 ). Αν στις εβδομάδες της προετοιμασίας που πέρασαν , αντικρύσαμε να καθρεφτίζεται στις παραβολές ό,τι είναι άσχημο και ανάξιο για μας, αν σταθήκαμε μπροστά στο κριτήριο της συνειδήσεώς μας και του Θεού, τότε όντως έχουμε σπείρει τη σωτηρία μας εν δάκρυσι. Και όμως, υπάρχει ακόμη χρόνος, διότι ακόμη κι όταν μπαίνουμε στον καιρό της συγκομιδής, ο Θεός μας δίνει ένα περιθώριο∙ προχωρώντας προς τη βασιλεία , προς την Ημέρα της Αναστάσεως, μπορούμε ακόμη, κάθε στιγμή, με την προοπτική της σωτηρίας, ενώπιον της νίκης του Θεού, να στρεφόμαστε προς αυτόν με ευγνωμοσύνη και συντριβή και να λέμε, «Όχι, Κύριε! Μπορεί να είμαι ο εργάτης της ενδεκάτης ώρας, αλλά δέξου με , όπως το έχεις υποσχεθεί!».

Την  περασμένη Κυριακή εορτάσαμε την θρίαμβο της Ορθοδοξίας, την ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία διακήρυξε ότι νομιμοποιείται κι έχει το δικαίωμα να απεικονίζει τη μορφή του Χριστού∙ η διακήρυξη δεν αφορούσε την τέχνη, αλλά ήταν μια βαθιά θεολογική ομολογία της Ενσαρκώσεως . Η Παλαιά Διαθήκη μας έλεγε ότι ο Θεός δεν απεικονίζεται με κανέναν τρόπο διότι είναι ένα απύθμενο μυστήριο∙ δεν έχει ούτε όνομα εκτός από το μυστηριώδες όνομα το οποίο γνωρίζει ο Ύψιστος Αρχιερεύς. Στην Καινή Διαθήκη όμως μάθαμε, και γνωρίζουμε από εμπειρία, ότι ο Θεός έγινε Άνθρωπος, ότι το πλήρωμα της Θεότητος κατοίκησε και εξακολουθεί να κατοικεί για πάντα εν σαρκί∙ άρα ο θεός έχει ένα ανθρώπινο όνομα ( : Ιησούς ) έγινε άνθρωπος και έγινε άνθρωπος για να επιτύχει – με τρόπο τραγικό και ένδοξο μαζί- τη υπέρτατη αλληλεγγύη μ’ εμάς , να γίνει ένας από μας ώστε να γίνει ο καθένας μας ένα από τα παιδιά του Θεού. «Αυτός ενηνθρώπισεν ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» , όπως λέει η Αγία Γραφή. Γι’ αυτό ήδη από την εβδομάδα που μας πέρασε μπορούσαμε να ευφραινόμαστε∙ και , ενώ μια εβδομάδα πριν, ήδη προετοιμαζόμαστε να συναντήσουμε αυτό το θαύμα, αυτό το θάμβος της Ενσάρκωσης, η Εκκλησία μας, χαμηλόφωνα, σχεδόν ψιθυριστά, έψαλλε τον Κανόνα του Πάσχα: Χριστός Ανέστη εκ νεκρών- διότι δεν πρόκειται για μια μελλοντική υπόσχεση, αλλά για μια παρούσα βεβαιότητα, μια ανοικτή πόρτα για να εισέλθουμε δια του Χριστού, δια της Θύρας , όπως ονομάζει τον Εαυτό Του, στην αιωνιότητα.

Σήμερα μνημονεύουμε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, έναν  από τους μεγάλους Αγίους της Ορθοδοξίας, ο οποίος απέναντι στην αίρεση και την αμφιβολία, διακήρυξε εκ των έσω την εμπειρία των ασκητών και όλων των πιστών: ότι δηλαδή η χάρις του Θεού δεν είναι κτιστό δώρο- ο ίδιος ο Θεός είναι που εκφράζει τον Εαυτό Του σε μας, ώστε πλημμυρισμένοι από την παρουσία Του και έχοντας ως μοναδική προϋπόθεση την αποδοχή Του μέσα μας, να ανοιχτούμε σταδιακά προς Αυτόν και να γίνουμε κάπως διαφανείς σ’ αυτό το Φως, και σιγά-σιγά , όλο και πιο πολύ να μετέχουμε στη Θεία φύση Του.

Αυτό δεν είναι απλώς μια υπόσχεση αλλά μια βεβαιότητα καθώς έχει συμβεί σε χιλιάδες χιλιάδες αντρών και γυναικών, τους οποίους εμείς τιμούμε ως Αγίους: έγιναν θείας φύσεως κοινωνοί και αποτελούν για μ ας μια αποκάλυψη κι μια σιγουριά για  το τι καλούμαστε να είμαστε και να γίνουμε,..

Σήμερα λοιπόν, κάνουμε άλλο ένα βήμα που μας φέρνει στη χαρά και τη δόξα του Πάσχα. Σε άλλη μία εβδομάδα θα υμνήσουμε τον Σταυρό- τον Σταυρό που ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κακούργων και έχει γίνει το σημείο της νίκης και της σωτηρίας. Για μας είναι το σημάδι ότι η αγάπη του Θεού δεν έχει μέτρο, δεν έχει όρια, είναι τόσο βαθιά όσο Εκείνος , αγκαλιάζει τα πάντα όπως Εκείνος και είναι, όντως, η νίκη της τόσο τραγική όπως και ο Θεός μας είναι Θεός τραγικός και νικητής μαζί. Αυτός που εμπνέει το δέος αλλά και ακτινοβολεί υο ιλαρό φως που ψάλουμε στον Εσπερινό…

ΙΙ.

Σε κάθε Θεία λειτουργία , ιδιαίτερα όμως στις περιόδους της άσκησης και της περισυλλογής (όπως η Σαρακοστή) , πολλοί από μας προσερχόμαστε στη Θεία Κοινωνία. Κι όμως, πολλές φορές ούτε καταλαβαίνουμε βαθιά τί έχει συμβεί – δεν εννοώ διανοητικά, αλλά με όλη την καρδιά και το είναι μας- ούτε (ακόμα χειρότερα) φέρουμε τους καρπούς που θα ‘πρεπε να φέρουμε.

Δεν καταλαβαίνουμε πάντα ότι στη Θεία Κοινωνία γινόμαστε ένα με τον Χριστό. Σύμφωνα με την εικόνα που μας δίνει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, η θεότητα του Χριστού και η καθαρή , τέλεια, αναμάρτητη ανθρωπότητά Του διεισδύουν  μέσα μας  κατά τον ίδιο τρόπο που η φωτιά εισχωρεί και διαπερνά ένα ξίφος που πυρακτώθηκε μέσα σ’ ένα καμίνι. Από κρύο μέταλλο που ήταν, όταν το βγάλουμε έξω είναι όλο φωτιά, σε τέτοιο βαθμό που μπορούμε τώρα να κάψουμε το σίδερο και να κόψουμε με τη φωτιά. Αυτό συμβαίνει και σ’ εμάς (έστω σπερματικά) , όταν δεχόμαστε τη Θεία Κοινωνία. Γινόμαστε κοινωνοί της αναμάρτητης , τέλειας και καθαρής ανθρωπότητας του Χριστού∙ και αυτή είναι ξέχειλη από τη θεία Του φύση και ουσία.

Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που κοινωνούμε. Το παίρνουμε είδηση; Μας καταλαμβάνει  όντως δέος; Δεχόμαστε την Κοινωνία με την αίσθηση ότι έχουμε γίνει τώρα, μ’ έναν τρόπο άρρητο, σχεδόν απίστευτο, ό,τι είναι ο Χριστός- όχι πλήρως , όχι σε βαθμό  τελειότητας , αλλά κατά ένα βαθμό που συνεχώς θα αυξάνεται, αν συνεχίσουμε να παραμένουμε πιστοί σ’ αυτό που μας δίνεται; Αλλά αν έχουν πράγματι έτσι τα πράγματα, τότε τα λόγια του αποστόλου Παύλου, κινούμενα από θεία έμπνευση, αποτελούν ταυτόχρονα και μία προειδοποίηση : όταν λέει ότι όσοι έχουν βαπτιστεί στο όνομα του Χριστού, όσοι κοινωνούν, είναι τόσο ενωμένοι μαζί Του, ώστε ό,τι κάνουν συμβαίνει και στον ίδιο τον Χριστό, τότε όταν αμαρτάνουμε με τα λόγια, τα έργα ή τις σκέψεις μας, είναι σαν να υποβάλλουμε όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά και τον Χριστό στη ντροπή της αποτυχίας μας.

Αν όντως πιστεύομε ότι στη θεία Κοινωνία ενωνόμαστε με τον Χριστό με τον τρόπο που μας το περιέγραψε πιο πάνω ο άγιος Γρηγόριος, τότε, πώς πρέπει να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό; Με πόσο δέος και ευλάβεια θα πρέπει να προσερχόμαστε! Αλλά και πώς εκ των προτέρων θα πρέπει να ετοιμάζουμε τον εαυτό μας , εξετάζοντας την ψυχή μας , τη ζωή μας, τις σχέσεις μας, καθετί που μας αφορά, ώστε να απορρίψουμε ό,τι δεν μπορεί να ενωθεί μαζί Του και να ενισχύσουμε το ελάχιστο ίσως που μπορεί να προσληφθεί από Αυτόν! Πώς θα ετοιμάζουμε τον εαυτό μας, ώστε να αυξηθούμε εν Χριστώ, ώσπου σταδιακά να φθάσουμε σ’ αυτό που ο απόστολος Παύλος ονομάζει «μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού»!

Αλλά και όταν έχουμε λάβει τη Θεία Ευχαριστία , πόσο προσεκτικά πρέπει να πορευόμαστε, πόσο προσεκτικά να βαδίζουμε στη ζωή μας, πόσο καθαρές πρέπει να διατηρούμε όχι μόνο τις πράξεις μας, οι οποίες απορρέουν από αυτό που έχουμε μέσα μας, αλλά και τις σκέψεις μας∙ οι κινήσεις της καρδιάς μας πόσο άγιες πρέπει να γίνουν! Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν με μια κίνηση της βουλήσεως ή της επιθυμίας μας, αλλά μέσα από τη διαρκή προσπάθεια να είμαστε άξιοι του γεγονότος ότι γίναμε Σώμα Χριστού, καθένας ξεχωριστά, αλλά και ως κοινότητα. Κι αυτό είναι επίσης κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε: κοινωνός του Σώματος και του Αίματος του Χριστού δεν γίνεται ο καθένας ατομικά, ως εάν ήταν αποκομμένος από τους άλλους. ΄Ολοι οι εν Χριστώ είναι ένα, και διδασκόμαστε ότι το όλο σώμα της Εκκλησίας είναι το Σώμα του Χριστού, η σαρκωμένη παρουσία Του σ’ αυτόν τον κόσμο- ατελής ναι, αλλά παρουσία. Δεν είμαστε φώτα ούτε ο καθένας μας ξεχωριστά ούτε όλοι μαζί∙ μπορούμε όμως να γίνουμε μια φλογίτσα, που ίσως απλά να τρεμοπαίζει, αλλά ταυτόχρονα να κάνει και λιγότερο πηχτό το σκοτάδι αυτού του κόσμου ακυρώνοντας την  παντοδυναμία του.

Ας προετοιμαζόμαστε λοιπόν για την Ευχαριστία, ερευνώντας την ζωή μας από κάθε άποψη και απορρίπτοντας όλα όσα μόνο να καούν μπορούν μέσα στη φωτιά του Χριστού. Ας καλοδεχθούμε τον ερχομό Του και ας Του επιτρέψουμε να εισχωρήσει μέσα μας όπως η φωτιά εισχωρεί στο σίδερο της ψυχής, για το οποίο μιλά ο άγιος Γρηγόριος. Και κατόπιν , εάν έχουμε έστω και λίγο κατανοήσει τί μας συμβαίνει, ας είναι η ζωή μας μια πράξη ευγνωμοσύνης , μια μαρτυρία ότι ο Κύριός μας δεν έζησε και δεν πέθανε μάταια, ότι άξιζε να δώσει τον εαυτό Του για μας, άξιζε να υποστεί την ταπείνωση να κάνει εμάς δοχεία της παρουσίας Του σ’ αυτόν τον κόσμο. Η ευγνωμοσύνη θα ‘πρεπε να μας παρακινήσει σε μία ζωή περισσότερο άξια της δωρεάς του θεού . Ας στοχαστούμε πάνω σ’ αυτά κατά τις εβδομάδες που έρχονται , πριν από την Μεγάλη Εβδομάδα, ώστε να μπούμε στην περίοδο των Παθών προετοιμασμένοι να μοιραστούμε μαζί Του τον δρόμο του Σταυρού∙ να παραιτηθούμε από καθετί που Τον φόνευσε , Τον ταπείνωσε, Τον πρόδωσε, και να εισέλθουμε μαζί Του στην αιώνια ζωή!

Από το βιβλίο: «Στο φως της κρίσης του Θεού

ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ»

Anthony Bloom

Εκδόσεις: «εν πλω» 

Νώτη Γεωργία

Αρχιερατική Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στο Πλατανόρεμα (του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα)

Αρχιερατική Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων τέλεσε (27-3-2013) στο Πλατανόρεμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος με τη λειτουργική συμμετοχή σε αυτήν του Οικονόμου Λουκά Κουρκούτα Εφημερίου Πλατανορέματος, του Διακόνου Μάξιμου Γεωργόπουλου και πολλών χριστιανών από το Πλατανόρεμα, τα Σέρβια και το Βελβεντό.

Με αναμμένη τη λαμπάδα ο Σεβασμιώτατος μπροστά στην Ωραία Πύλη και στην εικόνα του Χριστού αναφωνώντας δυνατά προς το Λαό το ‘’Φως Χριστού, φαίνει πάσι’’ προσέφερε αυτό το φως στο Λαό, διαχέοντάς το παντού σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη όπου γης για την αφύπνισή της, το φωτισμό της και την ανάδειξή της σε ύπαρξη φωτός, ελευθερίας και ενεργούς αγάπης, που συγχαίρει και συμπάσχει, συναδελφώνει και κάνει δυνατή και ευκταία τη συνύπαρξη (καταρρίπτοντας τους επινοημένους εγωτικούς διχασμούς και διαιρέσεις, που εισηγούνται με καταπλήσσουσα μεθοδικότητα τα πολυποίκιλα ιδιοτελή συμφέροντα φατριών) ανθρώπων, εθνών και λαών μέσα στο ανεξάντλητο και ανέσπερο φως του Χριστού.

Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Παύλος μίλησε για τη Σαρακοστή και για την κρίση που διέρχεται η χώρα μας, που είναι όπως είπε ‘’όχι κυρίως οικονομική, αλλά κρίση αξιών και αρχών, όπου μέσω αυτής, ήρθε και η οικονομική κρίση’’. Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος ερμήνευσε και ανάλυσε τους στίχους από τον Ησαΐα: ‘’Αλίμονο σ’ εκείνους που λένε το κακό καλό και το καλό κακό, που παρασταίνουν το μαύρο άσπρο και το άσπρο μαύρο, που κάνουν το πικρό γλυκό και το γλυκό πικρό. Αλίμονο σ’ εκείνους που θαρρούν πως είναι σοφοί και για έξυπνοι περνιούνται. Αλίμονο σ’ εκείνους που είναι ήρωες μονάχα στο κρασί, κι είναι γενναίοι μόνο όταν τα δυνατά ποτά τ’ αναμειγνύουν, που μ’ ένα δώρο, αθωώνουνε τον ένοχο και αγνοούν το δίκιο του αθώου’’. (Ησαΐας, 5, 20-23).

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος 28-3-2013

Ο Σεβασμιώτατος είπε πως τα λόγια αυτά του Προφήτη είναι επίκαιρα και στις μέρες μας όπου η ανηθικότητα, η πλεονεξία και η αδικία όχι μόνο πλεονάζουν αλλά και επαινούνται και θεωρούνται, όπως χαρακτηριστικά τόνισε, ‘’μαγκιά’’ που ειρωνεύεται και χλευάζει οτιδήποτε ‘’θέλει να πάει μπροστά με το Σταυρό στο χέρι’’. Ωστόσο το Γένος των Ελλήνων, τόνισε, πήγε μπροστά και μεγαλούργησε ως φως Χριστού στον πολιτισμό, στην τέχνη, στα γράμματα ‘’με το Σταυρό στο χέρι, στο νου και στην καρδιά’’ και είναι ένα ευλογημένο, για την οικουμενική προσφορά του, Γένος, που τώρα και πάλι βαριά πληγωμένο ‘’δεν ξέρει πού να ακουμπήσει’’. Η λύση είναι δοσμένη είπε ο Σεβ.  και βρίσκεται, ως φως μέσα του, στην ψυχή του.

πηγή

Άφιξη Ιερού λειψάνου Οσιομάρτυρος Φιλοθέης της Αθηναίας στην πόλη της Κοζάνης το Σάββατο 30 Μαρτίου

Ανακοινώνεται ότι στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό των Αγίων Αναργύρων Κοζάνης θα αφιχθεί τεμάχιο του ιερού Λειψάνου της Αγίας Οσιομάρτυρος Φιλοθέης της Αθηναίας από τον ομώνυμο Ιερό Ναό των Αθηνών.

Η άφιξη θα γίνει το Σάββατο 30 Μαρτίου 2013 στις 5.30 το απόγευμα. Το ιερό Λείψανο θα παραμείνει στο Ναό μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής 7 Απριλίου.

Το πρόγραμμα των ιερών ακολουθιών έχει ως εξής:

• ΣΑΒΒΑΤΟ  30  ΜΑΡΤΙΟΥ

5.30 μ.μ.: Υποδοχή του Ιερού Λειψάνου μπροστά στον Ιερό Ναό.

5.45 μ.μ.: Μ. Εσπερινός με αρτοκλασία χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Παύλου.

• ΚΥΡΙΑΚΗ  31  ΜΑΡΤΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ.: Εσπερινός – Χαιρετισμοί της Οσίας.

• ΔΕΥΤΕΡΑ  1  ΑΠΡΙΛΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Ώρες – Εσπερινός με Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία – Αγιασμός.

6.30 μ.μ.: Μέγα Απόδειπνο.

• ΤΡΙΤΗ  2  ΑΠΡΙΛΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Ώρες – Εσπερινός με Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.

8.30 μ.μ.: θ΄ Ώρα – Εσπερινός με Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.

• ΤΕΤΑΡΤΗ  3  ΑΠΡΙΛΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Ώρες – Εσπερινός με Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ.: Ευχέλαιο.

8.30 μ.μ.: Μέγα Απόδειπνο.

• ΠΕΜΠΤΗ  4  ΑΠΡΙΛΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Ώρες – Εσπερινός με Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ.: Μέγα Απόδειπνο – Παράκληση της Οσίας.

• ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  5  ΑΠΡΙΛΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Ώρες – Εσπερινός με Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.

7.30 μ.μ.: Γ΄ Χαιρετισμοί της Θεοτόκου.

9.00 μ.μ.: Αγρυπνία.

• ΣΑΒΒΑΤΟ  6  ΑΠΡΙΛΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ.: Μέγας Εσπερινός με αρτοκλασία.

• ΚΥΡΙΑΚΗ  7  ΑΠΡΙΛΙΟΥ

7.00 π.μ.: Όρθρος – Θεία Λειτουργία.

12 μεσημέρι: Παράκληση Οσίας Φιλοθέης – Αναχώρηση Ιερού Λειψάνου.

Σύντομος βίος της Αγίας Φιλοθέης: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1522. Μετά τη χηρεία της έγινε μοναχή και ίδρυσε στον χώρο που βρίσκεται σήμερα το μέγαρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής τη Μονή του Αγίου Ανδρέου, όπου έβρισκαν προστασία και μάθαιναν και οικιακές τέχνες άπορα κορίτσια της πόλης. Τη νύχτα της 2-3 Οκτωβρίου του 1588, και ενώ παρακολουθούσε αγρυπνία στο Μετόχι των Πατησίων (Άγιος Ανδρέας οδού Λευκωσίας), τη συνέλαβαν οι Τούρκοι και αφού τη βασάνισαν ανηλεώς, την άφησαν ημιθανή. Μετεφέρθη στο Μετόχι της Καλογρέζας (όπου σήμερα η εκκλησία που φέρει το όνομά της), όπου και απεβίωσε στις 19 Φεβρουαρίου 1589. Η μνήμη της τιμάται στις 19 Φεβρουαρίου.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (συνέχεια)

...Αλήθεια! Είναι να λυπάται κανείς με τη νοοτροπία πολλών συγχρόνων μας . Κλείνουν τ’ αυτιά τους στο κάλεσμα της Μητέρας Εκκλησίας, προτιμούν να επιμένουν  πεισματικά σε μια ζωή γήινη, ζωώδη, στείρα από ευγενικά ιδανικά και πνευματικές αναζητήσεις, ξένη σε κάθε μεταφυσική πνοή. Δεν λογαριάζουν καθόλου το γεγονός ότι ξακουστοί σκαπανείς του πνεύματος;, των γραμμάτων και της επιστήμης, διακηρύττουν την προσήλωσί τους στην προσευχή και ομολογούν χωρίς φόβο την αφοσίωσί  τους ,στο αγιώτατο αυτό έργο. Ο μεγάλος Παστέρ, γνωστός για το πλήθος των επιστημονικών του ανακαλύψεων, ήταν άνθρωπος προσευχόμενος. «Κατά τας εν τω εργαστηρίω μου εργασίας προσεύχομαι», ομολογεί ο ίδιος. Ο μαθητής του, καθηγητής R. Allier, γράφει για το διδάσκαλό του τα εξής χαρακτηριστικά: «Σε όλους είναι γνωστό, ότι αυτός που πέτυχε τις μεγαλοφυείς ανακαλύψεις στη φυσιολογία και τη χημεία, ήταν πιστός χριστιανός, κα γονάτιζε με την απλότητα παιδιού, για να προσευχηθή στον Ουράνιο Πατέρα του». Επίσης ο διάσημος γιατρός Ανδρείας Κλαρκ, πρόεδρος του Βασιλικού Κολλεγίου των ιατρών του Λονδίνου, απαντώντας σ’ αυτούς που παραγνώριζαν την αξία της προσευχής , λέει το εξής πολύ αξιοσημείωτα: « Δεν αξίζει, λέγουν η προσευχή; Η προσευχή είναι ισχυρότερη και από την ιατρική. Η προσευχή είναι θεμέλιος κι ακρογωνιαίος λίθος της αγάπης. Η προσευχή είναι παντοδύναμη». Και ο γνωστός σε όλους Γάλλος Αλέξ. Καρρέλ στο θαυμάσιο για την προσευχή έργο του λέει, ότι δεν είναι δυνατό να υπάρξη πνευματική ζωή χωρίς προσευχή. «Δια της προσευχής παρατηρεί, ο άνθρωπος συναντά τον Θεόν και ο Θεός ενοικεί εις τον άνθρωπον».

Αδικούν, λοιπόν, πολύ τον εαυτό τους όσοι, προ παντός την περίοδο του τριωδίου, δεν χρησιμοποιούν το όπλο της προσευχής, που με αυξημένες ευκαιρίες τους προσφέρει η Εκκλησία και δεν φοιτούν συχνά στις υπέροχες κατανυκτικές ακολουθίες των ημερών αυτών.

Αλλ’ ο πιστός δεν μοιάζει με τους πολλούς. Γνωρίζει να μάχεται με την προσευχή. Και να μάχεται μάλιστα περισσότερο τώρα, κατά τη Μ. Τεσσαρακοστή. Αφήνει την καρδιά του να φτερουγίζη προς το θρόνο της Χάριτος. Αναβαπτίζει το πνεύμα του στον ωκεανό της αγάπης του Θεού. Αναπνέει συνέχεια στην προσευχή και μ’ αυτήν εισπνέει τον ζωογόνο αέρα του ουρανού. Ενωμένος δε με τον Κύριο των Δυνάμεων, γίνεται και αυτός δυνατός. Τί κι αν κάποτε δοκιμάζει θλίψεις και στερήσεις. Τί κι αν τον περικυκλώνουν πειρασμοί; Τί κι αν κάποτε γύρω του η θάλασσα είναι μανιασμένη κι απειλητικά τα κύματα της ζωής  ορθώνονται μπροστά του; Τι κι αν ελαττώματα και αδυναμίες περισφίγγουν την αθάνατη ψυχή του; Αυτός δεν τα χάνει. Δεν αποθαρρύνεται . Δεν αφήνει τον αγώνα της ζωής. Όχι. Με θάρρος και  εμπιστοσύνη καταφεύγει στον Κύριο των δυνάμεων. Φωνάζει απ’ το βάθος της καρδιάς, «Ἄλλὸν γὰρ ἐκτός Σου βοηθὸν ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν».Και παίρνη δύναμι. Τον γιγαντώνει η προσευχή.

Φίλε αναγνώστη. Μην αφήσης ανεκμετάλλευτη την περίοδο αυτή της Εκκλησίας μας. Μη παρασύρεσαι από το πνεύμα του σκεπτικισμού και την πνευματικής αδιαφορίας, που κατέλαβε τους πολλούς. Όχι. Μη κάνης αυτό το έγκλημα στον εαυτό σου. Συ, σαν γνήσιο τέκνο της Εκκλησίας, δόσε στα πνευμόνια της ψυχής σου το οξυγόνο της προσευχής. Μάθε να χρησιμοποιής σωστά το σωτήριο αυτό όπλο. Μάθε να συνομιλής με πίστι, με ευλάβεια, με ταπείνωσι, με ζέσι πνεύματος, με τον Ύψιστο Δημιουργό σου. Εκείνος, σαν Πατέρας γεμάτος αγάπη, σε ακούει. Είναι έτοιμος να σε βοηθήση. Να ικανοποιήση τα αιτήματά σου. Να προσεύχεσαι, να προσεύχεσαι συχνά, να προσεύχεσαι πάντοτε, γιατί η προσευχή είναι η αναπνοή της ψυχής. Ιδιαίτερα να προσεύχεσαι τώρα τη Μ. Τεσσαρακοστή. Να παρακολουθής όλες τις ιερές Ακολουθίες του ναού της ενορίας σου. Νοιώσε το υπέροχο νόημα των αγίων αυτών ημερών. Έλα σε συχνότερη επαφή και επικοινωνία με τον Κύριο των Δυνάμεων. Θα αισθανθής την δύναμί Του να σε ενισχύη, τη στοργή του να σε παρακολουθή, την ειρήνη Του να σε συντροφεύη. Θα γίνης δυνατός, ήρωας, αληθινά ευτυχισμένος. Κοντά στον Δυνατό θα αποκτήσης δύναμι. Και θα αναδειχθής νικητής της ζωής.

Από το βιβλίο: «ΤΡΙΩΔΙΟ

σκέψεις και στοχασμοί»

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Ι. ΚΑΡΟΥΣΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: “Η ΧΡΥΣΟΠΗΓΉ”

ΑΘΗΝΑΙ 1979

Νώτη Γεωργία