Σαμαράς: Η Εκκλησία βοήθησε την ελληνική κοινωνία να σταθεί όρθια

Ο πρωθυπουργός εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς την Εκκλησία της Ελλάδος για τη στήριξη που παρείχε σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη όλα αυτά τα χρόνια, στην ημερίδα που διοργάνωσε η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Ο Αντώνης Σαμαράς υπογράμμισε ότι ναι μεν από την μια υπάρχουν οι αριθμοί από την άλλη όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι και στόχος είναι η βελτίωση της ζωής των πολιτών και όχι κάποιος απρόσωπος αριθμός ή δείκτης.
Ο πρωθυπουργός έστειλε μήνυμα αγάπης και αλληλεγγύης λέγοντας «την αγάπη μας για τον άλλο, την έγνοια μας για το διπλανό μας, δεν μπορούμε να τα αναβάλουμε. Γι' αυτό και φροντίσαμε όσο μπορούσαμε, κάθε στιγμή, να δίνουμε ανακούφιση στους πιο αδύναμους, σ' αυτούς που υπέφεραν περισσότερο. Κι εκεί, ευτυχώς, είχαμε δίπλα μας την Εκκλησία. Που φρόντιζε με χίλιους τρόπους, κάθε στιγμή, αυτούς που δεν είχαν τρόπο να σταθούν όρθιοι. Αυτούς που είχαν λυγίσει, που δεν μπορούσαν».
Επίσης, ανακοίνωσε ότι εκτός από τα μέτρα ανακούφισης, το κοινωνικό μέρισμα, τα μέτρα στήριξης των αστέγων και τα έργα της Εκκλησίας, υπάρχει ένα έκτακτο πρόγραμμα τροφίμων και ειδικής βοήθειας που αποφασίστηκε από το ευρωπαϊκό κοινοβουλίου και την ελληνική κυβέρνηση.
Συγκεκριμένα είπε ότι πρόκειται για πρόγραμμα ύψους 281 εκατομυρίων ευρώ για την περίοδο 2014- 2020 και μπορεί να ξεπεράσει τα 350 εκατομύρια και ανέφερε ότι τα μισά από αυτά θα τα διαχειριστεί η Εκκλησία της Ελλάδος.
Παράλληλα ο κ.Σαμαράς είπε «τώρα που τα πιο δύσκολα στην ανηφόρα ειναι πίσω, οφείλω να τονίσω οτι στις δύσκολες στιγμές την ελληνική κοινωνία κράτησαν όρθια η οικογένεια και η Εκκλησία»

http://www.iefimerida.gr/

AΠOΣΠAΣΜA AΠO ΤΗ ΔΙAΘΗΚΗ ΜΠOΔOΣAΚΗ AΘAΝAΣΙAΔΗ ΤΗΣ 28ης ΙOΥΛΙOΥ 1978

---

 …Καταλείπω εις το Ίδρυμα, ως ηθικήν κληρονομίαν, τας κάτωθι αρχάς, αι οποίαι επιθυμώ να διέπουν αυτό εις πάσαν εκδήλωσίν του:

Ελληνική Πατρίς, Aτομική Ελευθερία, Ορθόδοξος Χριστιανική Θρησκεία. Είναι οι τρεις στυλοβάται επί των οποίων δέον να στηρίζεται πάντοτε η Ελληνική Κοινωνία.

Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την εργασίαν, η οποία είναι ο κύριος και πρωταρχικός παράγων της ζωής, όχι μόνον διότι δημιουργεί και δίδει περιεχόμενον εις την ζωήν, αλλά και διότι εξαγνίζει.

Η τιμιότης είναι το απαραίτητον πλαίσιον της εργασίας και της ζωής. Είναι τόσον πολύτιμος και τόσον απαραίτητος, ώστε η συμμόρφωσις προς αυτήν πρέπει εν ανάγκη να πληρώνεται με θυσίας. Αλλά αι θυσίαι αύται είναι εις την πραγματικότητα καταθέσεις κεφαλαίων, αι οποίαι αργότερα θα αποδώσουν πλουσιωτάτους καρπούς.

Η καλωσύνη είναι η πλέον χαρακτηριστική ιδιότης των ανθρώπων, η οποία τους πλησιάζει προς τον Θεόν και τους χαρίζει την πραγματικήν ευτυχίαν. Διά να έχη όμως αξίαν η καλωσύνη, πρέπει πρώτον να είναι ενεργητική και δεύτερον να είναι αναποσπάστως συνδεδεμένη με την δικαιοσύνην.

Η οργάνωσις, η μελέτη και ο προγραμματισμός είναι απαραίτητοι βάσεις από τας οποίας πρέπει να αρχίζη και επί των οποίων στηρίζεται οιαδήποτε εργασία, πάσα εγκατάστασις και κάθε νέον σχέδιον…

 Απόσπασμα από http://www.ptolemaida.gr/1/mpodosakis-Anthanasiadis.html

Το "Κύριε ελέησον" έχει εκατό δραχμές, το "δόξα σοι ο Θεός" έχει χίλιες δραχμές

Έλεγε ο Παπα-Τύχων: Το "Κύριε ελέησον" έχει εκατό δραχμές, το "δόξα σοι ο Θεός" έχει χίλιες δραχμές
Το "Κύριε ελέησον" έχει εκατό δραχμές..
.
...το "δόξα σοι ο Θεός" έχει χίλιες δραχμές· είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό.

Το "δόξα σοι ο Θεός" να μη λείπη ποτέ από τα χείλη σας. Εγώ, όταν πονάω, το "δόξα σοι ο Θεός" έχω για χάπι του πόνου· τίποτε άλλο δεν με πιάνει. Το "δόξα σοι ο Θεός" είναι ανώτερο και από το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με".
Έλεγε ο Παπα-Τύχων: Το "Κύριε ελέησον" έχει εκατό δραχμές, το "δόξα σοι ο Θεός" έχει χίλιες δραχμές· είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό". Ήθελε να πη ότι ο άνθρωπος ζητάει το έλεος του Θεού από ανάγκη, ενώ δοξολογεί τον Θεό από φιλότιμο, και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Συνιστούσε μάλιστα να λέμε το "δόξα σοι ο Θεός", όχι μόνον όταν είμαστε καλά, αλλά και όταν περνάμε δοκιμασίες, γιατί και τις δοκιμασίες τις επιτρέπει ο Θεός για φάρμακα της ψυχής.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, Περί Προσευχής,
έκδοση Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος",
Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σσ. 235-236.

Τον Ιούλιο θα ανακηρυχθεί Άγιος ο Γέροντας Παίσιος

ΚείμενοΛουδάρος Ανδρέας

Θέμα χρόνου θεωρείται η αγιοκατάταξη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο δυο σημαντικών προσώπων της νεότερης εκκλησιαστικής ιστορίας.

Πρόκειται για τον Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη και τον Γέροντα Αμφιλόχιο Μακρή από την Πάτμο, η αγιοκατάταταξη των οποίων πιθανότατα θα πραγματοποιηθεί αυτό το καλοκαίρι.

Σύμφωνα με πληροφορίες του dogma.gr από την Κωνσταντινούπολη, η αγιοκατάταξη του Γέροντα Παΐσιου του Αγιορείτη θα πραγματοποιηθεί πιθανότατα τον ερχόμενο Ιούλιο ενώ αυτή του Γέροντα Αμφιλόχιου, τον Αύγουστο.

Ειδικότερα για την περίπτωση του Γέροντα Παΐσιου η 12η Ιουλίου θεωρείται ως η πιθανότερη ημέρα κατά την οποία θα εορτάζεται η μνήμη του αφού εκείνη την ημέρα του 1994 εκοιμήθη σε ηλικία 70 ετών.

Τις τελικές αποφάσεις θα λάβει η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=6070&catid=1

Ο ευλαβέστατος ιερέας και η θυγατέρα του

Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.

Η κόρη του, μια εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της. Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.

Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη Πίστη στο Θεό πρόσφερε δοξολογία στο άγιο όνομά Του. Την αγάπη του δε, για την θυγατέρα του εξέφραζε με θερμές προσευχές για την ψυχή της και με κρυφές ελεημοσύνες.

Ο ιερέας είχε έναν αδελφό καπετάνιο που, απόμαχος πια της θάλασσας, είχε γίνει στεριανός για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Είχε δημιουργήσει περιουσία κι απολάμβανε πλέον τους κόπους του. Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν άπιστος, παρ’ όλο που είχε καλή καρδιά. Τα βραδάκια, όταν μαζεύονταν στο φιλόξενο σπίτι του παπά μαζί με μερικούς φίλους, κάποιους αγαθούς νησιώτες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκκλησία, έπιναν το ζεστό τους φασκόμηλο και κουβέντιαζαν. Ο καπετάνιος ένα βράδυ ειρωνεύτηκε τον ιερέα και του είπε:



- Σιγά καημένε παπά, μην υπάρχει άλλη ζωή και σε βλέπει η κόρη σου τι λέμε και τι κάνουμε!

Ο ιερέας με πραότητα προσπάθησε να τον βοηθήσει ν’ αποβάλει την απιστία, γιατί ήξερε πως κατά βάθος υπέφερε η ψυχή του μέσα στη θανατερή παγωνιά της. Εκείνος όμως δε φάνηκε να επηρεάζεται.

Ένα βράδυ, λοιπόν, ο ιερέας βλέπει τη θυγατέρα του στον ύπνο του. Ήταν ολόφωτη. Λευκοντυμένη, χαρούμενη, και του λέει: “Πατέρα, σ’ ευχαριστώ για όλα. Για την αγάπη σου, τις προσευχές σου, και τις ελεημοσύνες που κάνεις για την ψυχή μου. Πες, σε παρακαλώ, και στον θείο μου (τον καπετάνιο) ότι τον ευχαριστώ για το ψάρι που μούστειλε!”.

Αυτά είπε κι ενώ χαμογελούσε αγγελικά, τόνειρο έσβησε…

Ο ιερέας , όταν σηκώθηκε το πρωί, αισθανόταν μεγάλη χαρά και συγκίνηση.

Το βράδυ διηγήθηκε τόνειρο στη συντροφιά. Όλοι συγκινήθηκαν, μόνο ο καπετάνιος κοιτούσε δύσπιστα τον αδελφό του. Όταν όμως του είπε ότι η ανιψιά του τον ευχαριστεί για το ψάρι που της έστειλε, κι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα λόγια της, ο καπετάνιος τινάχθηκε όρθιος. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα και τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν. Απ’ το στόμα του βγήκε η κρυφή Πίστη της καρδιάς του:

- “Θεέ μου!”, ψιθύρισε και μια κοίταζε τον ένα και μια τον άλλον σαστισμένος.

Όλοι τον ρώτησαν τι συνέβαινε. Γιατί τόση ταραχή, γιατί τόση συγκίνηση; Εκείνος, όταν συνήλθε κάπως, ξανακάθησε στην καρέκλα του και χωρίς να εμποδίζει τα δάκρυά του να τρέχουν στο ηλιοψημένο πρόσωπό του, τους είπε με ταπεινή φωνή:

- “Ναι, είναι αλήθεια, ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν! Ανήμερα στην κηδεία της ετοιμαζόμουν να κατέβω στην εκκλησία, όπου θα την διαβάζατε. Είχα πολύ πόνο μέσα μου. Το ξέρεις, παπά, πόσο αγαπούσα αυτή τη θυγατέρα σου. Ήταν πάντα άγγελος…

Εκείνη τη στιγμή έφθασε ένας φίλος μου ψαράς κάτω απ’ τον πέρα γιαλό. Τούχα πει πως, όταν έπιανε καλό ψάρι να μου τόφερνε κι εγώ θα το πλήρωνα όσο-όσο.

Εκείνη όμως τη στιγμή με νευρίασε η παρουσία του, καθώς κρατούσε το ροφό κρεμασμένο στο πλάι του. Του είπα λοιπόν απότομα:

- Δε θέλω ψάρια σήμερα, δεν θέλω τίποτε. Σήμερα κηδεύω την ανηψιά μου!

Ο άνθρωπος όταν τάκουσε πάγωσε και με κοίταζε αμίλητος. Τον λυπήθηκα και του είπα:

- Όμως, να, στο πληρώνω και συ δώστο σε κανένα φτωχό για την ψυχή της!

Εκείνος πήρε τα χρήματα, με συλλυπήθηκε κι έφυγε γρήγορα. Το περιστατικό αυτό δεν τόπα σε κανέναν και το είχα ξεχάσει. Αλλά η ψυχούλα της δεν το ξέχασε και μούστειλε τις ευχαριστίες της”, είπε και σκούπισε με την ανάστροφη του χεριού του τα δάκρυά του. Μετά χαμογέλασε γλυκά, μα τόσο γλυκά! Μέσα σ’ αυτό το χαριτωμένο χαμόγελο ο ιερέας διέκρινε το γλυκοχάραμα της αναγεννημένης Πίστεώς του. Η νύχτα της απιστίας έφυγε…

- “Δοξασμένο τόνομά Σου Πολυέλεε Κύριε”, ψιθύρισε ο ιερέας κα τον αγκάλιασε με το βλέμμα του…

Μάϊος 2014 .Μήνας συστηματικότερης συλλογής συγκεκριμένων ειδών από την Ιερά Μονή΄Παναγίας Χρυσοπηγής

Συνεχίζουμε συστηματικά ,περισσότερο πειθαρχημένα και μαθαίνοντας από τις προηγούμενες δράσεις μας, μία ακόμη φιλανθρωπική διακονία καί δραστηριότητα.Στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής  για αυτόν τον μήνα μαζεύουμε :

1.Πετσέτες που  χρησιμοποιούνται για τις Βαπτίσεις στη Βόρειο Ήπειρο.
2.Μικρά παιχνίδια που δεν χρειάζονται μπαταρίες, για την ιεραποστολή.
3.Σεντόνια και μαξιλαροθήκες.
4.Πάνες για μωρά εως 2 ετών (Νο 4) για τα παιδιά που βρίσκονται με τις φυλακισμένες μητέρες τους στον Ελαιώνα Θηβών
5.Ξυριστικά για την ομάδα απεξάρτησης στον Ελαιώνα Θηβών.
Οι συλλογικές και οργανωμένες μας δράσεις φέρνουν καρπούς.

Στις δύσκολες μέρες που διανύει ο τόπος μας καλό είναι, όσοι μπορούν,με τις δυνάμεις που έχουν ,να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους προσπάθειες. 
Α σταθμός παραλαβής :Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδένδρι Αττικής

Β σταθμός παραλαβής :Σύνδεσμος Αγάπης Ο Ιερός Χρυσόστομος  , οδός Πυργοτέλους 3α  Παγκράτι

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων πολύ!!

Ημερίδα για τις Εναλλακτικές "Θεραπείες":"Ιατρική" της Νέας Εποχής από την Εστία Πατερικών Μελετών Υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητρόπολης Γλυφάδας

Να εύχεσθε να δίνουμε συνέχεια χαρά στον Χριστό και στενοχώρια στο ταγκαλάκι ( Γεροντας Παισιος )

"Η ταπείνωση έχει μεγάλη δύναμη και διαλύει τον διάβολο. Είναι το πιο δυνατό σόκ για τον διάβολο. Όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ο διάβολος. Και όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν πειρασμοί.

Μια φορά ένας ασκητής ζόρισε ένα ταγκαλάκι να πή το "Άγιος ο Θεός ...;" Είπε το ταγκαλάκι "Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος", "ελέησον ημάς" δεν έλεγε. Πές: "ελέησον ημάς"! Τίποτε! Αν το έλεγε, θα γινόταν Άγγελος. Όλα τα λέει το ταγκαλάκι, το "ελέησόν με" δεν το λέει, γιατί χρειάζεται ταπείνωση. Το "ελέησον με" έχει ταπείνωση, και δέχεται η ψυχή το μεγάλο έλεος του Θεού που ζητάει.

Ό,τι και να κάνουμε, ταπείνωση-αγάπη-αρχοντιά χρειάζεται. Τα πράγματα είναι απλά. Εμείς τα κάνουμε δύσκολα. Όσο μπορούμε, να κάνουμε ό,τι είναι δύσκολο στον διάβολο και εύκολο στον άνθρωπο. Η αγάπη και η ταπείνωση είναι δύσκολες στον διάβολο και εύκολες στον άνθρωπο. Και ένας φιλάσθενος που δεν μπορεί να κάνει άσκηση, μπορεί να νικήση τον διάβολο με την ταπείνωση.

Σε ένα λεπτό μέσα μπορεί ο άνθρωπος να γίνη Άγγελος ή ταγκαλάκι. Πώς; Με την ταπείνωση ή την υπερηφάνεια. Τι, μήπως χρειάσθηκαν ώρες γι ανα γίνη ο Εωσφόρος από Άγγελος διάβολος; Μέσα σε δευτερόλεπτα έγινε. Ο ευκολώτερος τρόπος για να σωθούμε, είναι η αγάπη και η ταπείνωση. Γι΄αυτό από την αγάπη και τηνταπείνωση να αρχίσουμε και μετά να προχωρήσουμε στα άλλα.

Να εύχεσθε να δίνουμε συνέχεια χαρά στον Χριστό και στενοχώρια στο ταγκαλάκι, μια που του αρέσει η κόλαση και δεν θέλει να μετανοήσει".

Γεροντας Παισιος 

H ΑΓΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Συγκινήθηκα  πολύ, όταν χθές μιλώντας με μία  νέα κοπέλα που είπε :

-Πάτερ , κάθε χρόνο που περνά ,μετράω και λιγότερους φίλους.

-Μπήκες στην στράτα του Θεού. Της απαντώ.

-Και ποια είναι αυτή;

Η Αγία απογοήτευση!

 Σε εγκαταλείπουν τα πάντα, οι αγάπες, τα όνειρα, , οι πατρίδες , οι φίλοι, οι χαρές σου ,τα χρήματα ,η υγεία,οι ελπίδες  ,όλες οι ανθρώπινες σιγουριές  και βεβαιότητες, η ίδια η ζωή, το παρελθόν και το μέλλον σου…

-Και μετά;

-Μετά σε περιμένει η αγκαλιά Του Χριστού, η γλυκιά Του Αγάπη .

Άμα δεν σε απογοητεύσουν οι άνθρωποι δεν γίνεται να σε γοητεύσει ο Χριστός.

Είσαι σε καλό δρόμο!

π.Διονύσιος Ταμπάκης- Ναύπλιον

Δέησις υπέρ των δεινοπαθούντων ημών Νέων

Πάνυ εύσπλαχνε Παρθένε,
Θεομήτορ και Κυρά,
ασθενών παραμυθία,
φάρμακόν τε και χαρά.

Λάμψον ένδον μου το φως Σου,
ως δοχείον του φωτός
και δυσώπει τον Υιόν Σου
υπερ Νέων ασθενών.

Νύν εμπόνως δέομαί Σου
του πρεσβεύειν τω Χριστώ,
Μητρικαίς Σου ικεσίαις,
υπέρ Νέων προπαντός.

Των εν νόσοις , ασωτείαις
και εν τοις ναρκωτικοίς
και παντοίαις τούτων χρείαις
διαγόντων εν κακοίς.

παραπαίουσιν οι Νέοι
εν μεγάλω προσοστώ
και προς όλεθρον οδεύουν,
μακράν, φευ, απ' τον Χριστόν.

Πειρασμοίς εκπίπτουν πλείστοις
και ουκ έχουν βοηθόν,
ουδέ πίστιν εκμανθάνουν
και τον φόβον εις Θεόν.

Μη εάση μόνους τούτους
εν ολέθρω, εν δεινοίς
διά Μητρικά Σου σπλάχνα
σπεύσον τούτους συνδραμείν.

ίνα εύρωσι τον δρόμον,
του Κυρίου την οδόν,
θείω Νόμω πορευθώσιν,
έχοντες Σε βοηθόν.

Αι παγίδες δε και βρόγχοι
νυν εισίν υπέρ πολλοί
και πως λέξουσι το ΟΧΙ
προς την πάσαν προσβολήν;

του κακού, της αμαρτίας,
της υλιστικής ζωής
ήτις έστιν η αιτία
της αυτών καταστροφής.

Όθεν Σε καθικετεύω,
Μήτερ, Άνασσα, Κυρά,
ημών Νέους Συ βοήθει,
ως προστάτις κραταιά.

Κυριακή των Μυροφόρων - 4 Μαΐου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ  (Μρκ. 15,43 – 16,8)

Γιορτάζουμε, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, σήμερα τά πρόσωπα ἐκεῖνα πού ὑπηρέτησαν τόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ. Τούς δύο κρυφούς μαθητές, τόν Ἰωσήφ ἀπό τήν Ἀριμαθαία καί τό Νικόδημο, πού φρόντισαν νά κατεβάσουν τό Χριστό ἀπό τό Σταυρό καί νά τόν κηδέψουν. Ἐπίσης, γιορτάζουμε τίς ἅγιες μυροφόρες γυναῖκες, οἱ ὁποῖες ἀποφάσισαν νά ὁλοκληρώσουν τήν ταφή τοῦ Χριστοῦ μέ τά προβλεπόμενα ἀπό τόν ἰουδαϊκό Νόμο.

Ἦταν Παρασκευή, παραμονή τῆς μεγάλης γιορτῆς τοῦ Ἑβραϊκοῦ Πάσχα. Ἀρχιερεῖς, Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι καταδίκασαν τό Χριστό σέ σταυρικό θάνατο. Ὁ λαός, ὁ ὄχλος πού εὔκολα παρασύρεται, ἐνῶ πρίν μία ἑβδομάδα ὑποδεχόμενος τό Χριστό στήν Ἁγία Πόλη κραύγαζε: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος», τώρα μέ μανία πάλι κραυγάζει: «ἄρον, ἄρον σταύρωσον αὐτόν». Ὁ Ἰησοῦς, λοιπόν, ὡς κακοῦργος καταδικάζεται μέ σταυρικό θάνατο, ἐκεῖ στό λόφο τοῦ Γολγοθά ἀνάμεσα σέ δύο ληστές, μέ ἀκάνθινο στεφάνι, μέ ψεύτικη πορφύρα, μέ καρφιά στά πόδια καί στά χέρια. Ἔτσι παραδίδει τό πνεῦμα του ἐγκαταλελειμμένος ἀπό ὅλους, ἀκόμη καί ἀπό τούς μαθητές του. Ὁ Ἰούδας τόν πρόδωσε, ὁ Πέτρος τόν ἀρνήθηκε τρεῖς φορές, οἱ ὑπόλοιποι διασκορπίσθηκαν «διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων».

Μέσα σ’ αὐτή τήν ἀτμόσφαιρα τῆς φοβίας δύο κρυφοί μαθητές του, οἱ ὁποῖοι πρόσμεναν τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰωσήφ ἀπό τήν Ἀριμαθαία, ὁ εὐσχήμων βουλευτής, καί ὁ Νικόδημος, μέ τή δύναμη τῆς πίστης, μέ θάρρος καί θυσιαστικό πνεῦμα τολμοῦν καί ζητοῦν τήν ἄδεια ἀπό τόν Πιλάτο νά ἐνταφιάσουν τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Τολμοῦν καί δέ σκέφτονται τόν ἑαυτό τους, τήν ἀσφάλειά τους. Ἡ ἀγάπη τούς ὁδηγεῖ στό καθῆκον καί τό χρέος. Ἡ πίστη τους ὑπερβαίνει τό φράγμα τοῦ φόβου, ἀκριβῶς τήν ὥρα πού σύμφωνα μέ τήν ἀντίληψη τοῦ κόσμου ἡ πίστη δέχεται τή μεγαλύτερη ἥττα, ἀφοῦ ὁ ἀρχηγός τῆς πίστεως πεθαίνει. Ἀποκαθηλώνουν, λοιπόν, τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, τό περιποιοῦνται, τό ἀλείφουν μέ μύρα, τό τυλίγουν σέ καθαρό σεντόνι, τό ἐνταφιάζουν σέ λαξευτό τάφο καί ἀποχωροῦν μέ πολλή συστολή καί φόβο ἀλλά καί χαρά, ἀφοῦ πρῶτα σφραγίζουν τήν εἴσοδο τοῦ μνημείου μέ μεγάλη πέτρα. Ὁ ὑμνογράφος χαρακτηρίζει τόν Ἰωσήφ «χερουβικόν ἅρμα», γιατί εἶναι αὐτός πού βάσταξε στούς ὤμους του τόν Βασιλέα τῆς δόξης, τό Χριστό. Καί ἐμεῖς ψάλλουμε καί μακαρίζουμε τά εὐλογημένα του χέρια, πού τοποθέτησαν στόν τάφο τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ.

Παράδειγμα πρός μίμηση εἶναι γιά μᾶς τούς σημερινούς χριστιανούς ὁ Ἰωσήφ καί ὁ Νικόδημος. Ἄν συνειδητοποιήσουμε τήν ἀποστολή μας τότε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ παίρνουμε τεράστια δύναμη καί κανένα ἐμπόδιο δέ μᾶς σταματᾶ. Γινόμαστε

θαρραλέοι καί τολμηροί στά θέματα τῆς πίστεως.

Ἡ σημερινή Κυριακή ὀνομάζεται τῶν Μυροφόρων, γιατί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ, ἐπίσης, τά πρόσωπα ἐκεῖνα τῶν γυναικῶν πού ἀκολουθοῦσαν τό Χριστό, ἄκουγαν τά κηρύγματά του, ἔβλεπαν τά θαύματα, τόν διακονοῦσαν στήν τριετῆ δημόσια δράση του καί τώρα συμμερίζονται τόν πόνο του, τήν περιπέτειά του καί τό σταυρικό του πάθος. Παρακολουθοῦν μέ πόνο τή σταύρωση ἀπό μακριά, παρακολουθοῦν καί τήν ταφή· συγκεκριμένα «ποῦ ἔθηκαν αὐτόν;». Τελευταίες φεύγουν ἀπό τό μνημεῖο κατά τόν ἐνταφιασμό καί πρῶτες ἐμφανίζονται «λίαν πρωΐ τῆς μιᾶς σαββάτων», ἀφοῦ πρῶτα «ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν».

Ἡ ἀγάπη τους πρός τόν Διδάσκαλο τίς δίνει τή δύναμη καί τήν τόλμη νά πλησιάσουν τό ζωοδόχο τάφο. Δέν ὑπολογίζουν τίποτε, οὔτε τό σκοτάδι, οὔτε κόπους καί διωγμούς, οὔτε τίς ἀπειλές τῶν Γραμματέων καί τῶν Φαρισαίων, μά οὔτε καί τή στρατιωτική φρουρά πού φύλασσε τόν τάφο τοῦ Ἰησοῦ. Ἕνα εἶναι μόνο τό πρόβλημά τους, «τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τόν λίθον» ἀπό τήν εἴσοδο τοῦ μνημείου; Καί ἦταν πολύ βαρύς γιά νά τόν ἀποκυλίσουν τά ἀδύναμα γυναικεία χέρια. Πλησιάζουν καί βλέπουν τόν τάφο «ἀνεωγμένον». Φοβοῦνται, τρομάζουν καί σύμφωνα μ’ ἕναν ὕμνο τῆς ἑβδομάδος αὐτῆς θρηνοῦν καί ἀναρωτιοῦνται: «Ποιός ἔκλεψε τήν ἐλπίδα μας; Ποιός πῆρε τόν νεκρό καί μάλιστα

γυμνό καί ἐσμυρνισμένον»; Ἀναρωτιοῦνται, βέβαια, γιατί ἀγνοοῦν τήν Ἀνάσταση. Ὅμως, δέν κάνουν πίσω. Μπαίνουν στό μνημεῖο καί βλέπουν ἄγγελο λευκοφορεμένο νά κάθεται στά δεξιά. Γνωρίζω, τίς λέει, ὅτι ζητᾶτε τόν Ἰησοῦ ἀπό τή Ναζαρέτ. «Ἀνέστη, οὐκ ἔστιν ὧδε». Ἀντίκρισαν, λοιπόν, τόν κενό τάφο καί τά «ὀθόνια κείμενα μόνα». Ἔτσι, ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τους μεταβλήθηκε σέ ἐλπίδα, ἡ λύπη σέ χαρά, ὁ λίθος ἀποκυλίστηκε, ὁ τάφος κενώθηκε, ὁ θνητός ἄνθρωπος ἔγινε ἀθάνατος, ὁ θάνατος νεκρώθηκε καί ὁ ἅδης θρηνεῖ. Δέν ἦταν δυνατόν νά μείνει στόν τάφο αὐτός πού εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς, ὁ ἴδιος ὁ Θεός.

Στή συνέχεια, οἱ μυροφόρες ἀποστέλλονται ἀπό τόν ἄγγελο νά ἀναγγείλουν τό μήνυμα τῆς Ἀνάστασης στούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ. Γίνονται οἱ ἀγγελιοφόροι τοῦ πιό ἐλπιδοφόρου καί χαρούμενου μηνύματος στόν κόσμο.

«Χαίρεται καί ἀγαλιάσθε» καί σεῖς, ἀδελφοί μου. Γιατί, «Ἄγγελος ἐκάθισεν εἰς τόν λίθον τοῦ μνήματος, αὐτός ἡμᾶς εὐηγγελίσατο, εἰπῶν· Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμπαντα εὐωδίας». Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης

Οι Μυροφόρες.Οφειλόμενη απάντηση σε αθέους και αιρετικούς.(Χ.Σαλταούρας)

03ΜΑΙ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΟΙ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ

ΟΙ  ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ

« Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,  ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν» Λουκάς  23: 55- 56

«Και διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν» Μάρκος 16:1

Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ

        Ορίστε ! Λέγουν οι Άθεοι. Η Καινή Διαθήκη αντιφάσκει. Δεν είναι θεόπνευστη ! Διότι ο Ευαγγελιστής Λουκάς λέγει ότι  οι γυναίκες «ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν», δηλαδή πρώτα ετοίμασαν τα αρώματα και κατόπιν ήλθε το Σαββάτο κατά το οποίο ησύχασαν . Από την άλλη ο Ευαγγελιστής Μάρκος μας λέγει ότι τα αρώματα αγοράστηκαν ΜΕΤΑ το Σάββατο, «διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμηἠγόρασαν ἀρώματα».

Οι γυναίκες στις οποίες αναφέρονται οι δύο Ευαγγελιστές είναι οι ίδιες όχι διαφορετικές – «Τη δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέος ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καί τινές σὺν αὐταῖς………καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ μνημείου ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσι τοῖς λοιποῖς.  ἦσαν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ ᾿Ιωάννα καὶ Μαρία ᾿Ιακώβου καὶ οἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς, αἳ ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστόλους ταῦτα» Λουκάς 24: 1-10.

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς δηλαδή παρουσιάζει την Μαρία την Μαγδαληνή και τις άλλες γυναίκες να ετοιμάζουν τα αρώματα  ΠΡΙΝ το Σάββατο ενώ ο Ευαγγελιστής Μάρκος παρουσιάζει την Μαρία την Μαγδαληνή και τις άλλες γυναίκες να αγοράζουν τα αρώματα  ΜΕΤΑ το Σάββατο !!!

Η  ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ  ΤΩΝ   ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

        Υπάρχει μία μερίδα Αιρετικών Προτεσταντών που απαντά στις αιτιάσεις των Αθέων με λάθος τρόπο, με τρόπο σύμφωνο με τις αντι –Βιβλικές διδασκαλίες τους. Οι Αιρετικοί αυτοί διδάσκουν ότι δήθεν ο Ιησούς σταυρώθηκε ημέρα ΤΕΤΑΡΤΗ και αναστήθηκε Σάββατο και όχι  ότι σταυρώθηκε Παρασκευή και αναστήθηκε Κυριακή όπως διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία !

Ισχυρίζονται λοιπόν ότι την εβδομάδα που σταυρώθηκε ο Ιησούς είχαμε δύο Σάββατα – ένα ειδικό Σάββατο την Πέμπτη (Πάσχα/Αργία 15ης Νισάν) , ΜΕΤΑ από το οποίο αγοράστηκαν τα αρώματα, την Παρασκευή δηλαδή και έναεβδομαδιαίο Σάββατο πριν από το οποίο, την Παρασκευή δηλαδή ετοιμάστηκαν τα αρώματα.

Η ΚΑΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΩΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ

        Σύμφωνα με την διδασκαλία αυτή ο Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε και πέθανε ημέρα ΤΕΤΑΡΤΗ . Οι υποστηρίζοντες αυτή την άποψη παρερμηνεύουν τα εξής εδάφια :

« ὥσπερ γὰρ ἐγένετο ᾿Ιωνᾶς ὁ προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» Ματθαίος 12:40

        Οι αιρετικοί ισχυρίζονται ότι η φράση του Ιησού «τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» σημαίνει κατά γράμμα 72 ώρες. Και αφού από την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ το απόγευμα που θάφτηκε ο Ιησούς, (σύμφωνα με την Ορθοδοξία) μέχρι το πρωί της Κυριακής που βρέθηκε ο Τάφος άδειος, ΔΕΝ ΜΕΣΟΛΑΒΟΥΝ 72 ΩΡΕΣ αυτό σημαίνει σύμφωνα με αυτούς  ότι ο Χριστός δεν ήταν δυνατόν να έχει πει ανακρίβειες και άρα την ΤΕΤΑΡΤΗ πέθανε.

« Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» Ιωάννης 19:31

« Καὶ ἤδη ὀψίας γενομένης, ἐπεὶ ἦν παρασκευή, ὅ ἐστι προσάββατον,  ἐλθὼν ᾿Ιωσὴφ ὁ ἀπὸ ᾿Αριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ» Μάρκος 15:42-43

 Οι δεχόμενοι σταύρωση ημέρα ΤΕΤΑΡΤΗ, ερμηνεύουν-διαστρέφουν ως εξής τα εδάφια Ιωάννης 19:31 και Μάρκος 15:42-43 : Ο Ιησούς λέγουν, πέθανε ημέρα ΤΕΤΑΡΤΗ η οποία ήταν ημέρα ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ =ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ για το ΣΑΒΒΑΤΟ που ακολουθούσε, το οποίο με την σειρά του ήταν ΕΙΔΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟ («ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου») και όχι εβδομαδιαίο Σάββατο ! Το ειδικό αυτό Σάββατο (μέρα αργίας) που ακολουθούσε την ημέρα θανάτου του Ιησού ήταν το Πάσχα . « ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν» Ιωάννης 19:14

« Αὗται αἱ ἑορταὶ τῷ Κυρίῳ κληταὶ ἅγιαι, ἃς καλέσετε αὐτὰς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν.  ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ.  καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε.  καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε·  καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23:4-8

Σύμφωνα με το Λευϊτικό μετά την 14 ημέρα του πρώτου μήνα (Νισάν/ Αβίβ) κατά την οποία σφάζονταν ο Πασχάλιος Αμνός (Ημέρα Σταύρωσης του Αμνού του Θεού), ακολουθούσε η επταήμερη εορτή των Αζύμων της οποιας η πρώτη (15 Νισάν) και η έβδομη (21 Νισάν) ημέρα ήταν ειδικά Σάββατα κατά τα οποία «πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» λέγει η Γραφή. Ασφαλώς αφού αυτά τα ειδικά Σάββατα εορτάζονταν σε σταθερές ημερομηνίες έπεφταν σε οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδος και όχι απαραίτητα Σάββατο εβδομαδιαίο.

Βλέπε και το ειδικό Σάββατο που περιγράφεται στο Λευϊτικό 23:32  «σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν· ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν». Βλέπουμε δηλαδή και πάλι Σάββατο σε σταθερή ημερομηνία, άρα ειδικό Σάββατο και όχι εβδομαδιαίο.

        Μάλιστα οι αιρετικοί για να ισχυροποιήσουν την θέση τους αναφέρονται και στα εξής εδάφια σχετικά με τα αρώματα που έφεραν οι μυροφόρες για να αλείψουν τον Χριστό.

«Και διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν» Μάρκος 16:1

 « Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,  ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν» Λουκάς 23:55-56

Ορίστε ! Λέγουν οι αιρετικοί. Ο Μάρκος αναφέρει ότι οι γυναίκες αγόρασαν τα αρώματα ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ. Ενώ ο Λουκάς αναφέρει ότι οι ίδιες γυναίκες (βλέπε Λουκάς 24:10) ετοίμασαν αρώματα (άρα σύμφωνα με τους αιρετικούς τα είχαν πρώτα αγοράσει) ΠΡΙΝ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ !  Αντιφάσκουν μήπως τα εδάφια όπως λέγουν οι Άθεοι ; Όχι, διευκρινίζουν οι πλανεμένοι, απλώς επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ΔΥΟ ΣΑΒΒΑΤΩΝ την εβδομάδα της Σταύρωσης του Ιησού. Ενός ειδικού ή Μεγάλου Σαββάτου την Πέμπτη ΜΕΤΑ το τέλος του το οποίου αγοράστηκαν τα αρώματα (την Παρασκευή δηλαδή) και ενός εβδομαδιαίου Σαββάτου κατά το οποίο οι γυναίκες που ετοίμασαν ήδη τα αρώματα «ἡσύχασαν».

Σύμφωνα με τους αιρετικούς, (οπαδούς της ΤΕΤΑΡΤΗΣ ως ημέρας Σταύρωσης), η ΤΕΤΑΡΤΗ είναι ή μόνη ημέρα που μπορεί να έγινε η Σταύρωση έτσι ώστε όλα όσα αναφέρει η Γραφή σχετικά με τις «τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» = 72 ΩΡΕΣ καθώς και της αγοράς αρωμάτων «διαγενομένου τοῦ σαββάτου»= ΜΕΤΑ το Σάββατο και ετοιμασίας αυτών ΠΡΙΝ το Σάββατο κατά το οποίο οι μυροφόρες «ἡσύχασαν» να ικανοποιούνται.

ΑΝΑΣΚΕΥΗ  ΤΗΣ ΚΑΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΩΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ

        Πριν  αναφέρουμε τα επιχειρήματα που ανατρέπουν αυτή την κακοδιδασκαλία πρέπει να πούμε ότι συμφωνούμε με τους αιρετικούς σε ένα σημείο. Στην διάκριση ανάμεσα στο εβδομαδιαίο και το ειδικό Σάββατο. Πράγματι η Γραφή αναφέρει εκτός από το εβδομαδιαίο Σάββατο και ειδικά Σάββατα τα οποία δεν πέφτουν απαραιτήτως ημέρα Σάββατο. Αλλά δεν αποκλείεται ασφαλώς να πέσουν και ημέρα Σάββατο !

        Διαφωνούμε με την άποψη ότι την Εβδομάδα που Σταυρώθηκε ο Ιησούς είχαμε δύο Σάββατα, ένα ειδικό και ένα εβδομαδιαίο. Πιστεύουμε αντιθέτως ότι ο Χριστός πέθανε ημέρα ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  παραμονή ΔΙΠΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ  (Εβδομαδιαίου Σαββάτου και ταυτόχρονα Ειδικού Σαββάτου- πρώτη ημέρα των Αζύμων). Πιστεύουμε δηλαδή εμείς οι Ορθόδοξοι ότι το ειδικό Σαββάτο που ακολουθούσε την ημέρα της 14ης Νισάν (ημέρα της Σταύρωσης) συνέπεσε εκείνο το έτος με το εβδομαδιαίο Σάβββατο. Αυτός είναι και ο λόγος που η Γραφή ονομάζει εκείνο το Σάββατο ΜΕΓΑΛΟ-« Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» Ιωάννης 19:31

ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ = 72 ΩΡΕΣ ;

        Στην εποχή μας όταν λέμε ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ σημαίνει πράγματι τρία 24ωρα = 72 ώρες. Σήμαινε το ίδιο αυτή η φράση την εποχή που γράφτηκε η Βίβλος ; Η μελέτη της Αγίας Γραφής δείχνει ότι η φράση ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ είναι σχήμα λόγου της εποχής εκείνης και δεν σημαίνει 72ώρες ακριβώς. Σημαίνει τρία μέρη από τρείς ημέρες . Και ένα δηλαδή μέρος μιας ημέρας λογίζονταν ως ολόκληρη ημέρα.

Η Γραφή λέγει :

« ὥσπερ γὰρ ἐγένετο ᾿Ιωνᾶς ὁ προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» Ματθαίος 12:40

Η Γραφή όμως επίσης λέγει :

« ᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι» Ματθαίος 16:21

« καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται» Ματθαίος 17:23

« καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαι καὶ μαστιγῶσαι καὶ σταυρῶσαι, καὶ τῇ τρίτη ἡμέρᾳ ἀναστήσεται» Ματθαίος 20:19

« τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι» Πράξεις 10: 40

« καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς» Α Κορινθίους 15:4

        Αν ο Ιησούς αναστήθηκε μετά από 72 ώρες όλα αυτά τα εδάφια που μιλούν για ανάσταση «τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ» θα έπρεπε να λέγουν «τη τετάρτη ημέρα» !!!

« ᾿Εν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθόν τινες Φαρισαῖοι λέγοντες αὐτῷ· ἔξελθε καὶ πορεύου ἐντεῦθεν, ὅτι ῾Ηρῴδης θέλει σε ἀποκτεῖναι.  καὶ εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ· ἰδοὺ ἐκβάλλω δαιμόνια καὶ ἰάσεις ἐπιτελῶ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι·  πλὴν δεῖ με σήμερον καὶ αὔριον καὶ τῇ ἐχομένῃ πορεύεσθαι, ὅτι οὐκ ἐνδέχεται προφήτην ἀπολέσθαι ἔξω ῾Ιερουσαλήμ» Λουκάς 13:31-33

ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ ονομάζεται η ημέρα ΜΕΤΑ το ΑΥΡΙΟ, όχι μετά από τρείς κατά γράμμα ημέρες= 72 ώρες !

Ας δούμε και ορισμένα παραδείγματα από την Παλαιά Διαθήκη :

« καὶ εὑρίσκουσιν ἄνδρα Αἰγύπτιον ἐν ἀγρῷ καὶ λαμβάνουσιν αὐτὸν καὶ ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς Δαυίδ·  καὶ διδόασιν αὐτῷ ἄρτον, καὶ ἔφαγε, καὶ ἐπότισαν αὐτὸν ὕδωρ· καὶ διδόασιν αὐτῷ κλάσμα παλάθης, καὶ ἔφαγε, καὶ κατέστη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, ὅτι οὐ βεβρώκει ἄρτον καὶ οὐ πεπώκει ὕδωρ τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας.  καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· τίνος σὺ εἶ καὶ πόθεν εἶ; καὶ εἶπε τὸ παιδάριον τὸ Αἰγύπτιον· ἐγώ εἰμι δοῦλος ἀνδρὸς ᾿Αμαληκίτου, καὶ κατέλιπέ με ὁ Κύριός μου, ὅτι ἠνωχλήθην ἐγὼ σήμερον τριταῖος» Α Βασιλειών / Α Σαμουήλ 30:11-13.

Στο παρόν χωρίο ενώ αρχικώς αναφέρεται ότι ο δούλος δεν έφαγε ούτε ήπιε για «τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» εν συνεχεία λέγει ο ίδιος αφού πρώτα έφαγε, ότι αυτή είναι η ΤΡΙΤΗ ημέρα από τότε που εγκαταλήφθηκε στην τύχη του χωρίς τροφή από τον αφέντη του. Αυτό συμβαίνει γιατί η φράση «τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» δεν σημαίνει τρία 24ωρα = 72 ώρες, αλλά τρία τμήματα ημερών εκ των οποίων το ένα είναι 24ωρο.  Η πρώτη ημέρα είναι η ημέρα της εγκατάλειψης (τμήμα ημέρας στην πραγματικότητα), η δεύτερη ημέρα είναι 24ωρο, και η Τρίτη ημέρα είναι η ημέρα που βρήκαν τον δούλο νηστικό (τμήμα ημέρας επίσης) και τον έθρεψαν και τον πότισαν.

Ιδιαιτέρως να προσέξουν  το παραπάνω χωρίο οι αιρετικοί εκείνοι διαστροφείς της Γραφής οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ο Ιησούς έμεινε στον τάφο τρία 24ωρα κατά γράμμα παρερμηνεύοντας το εδάφιο Ματθαίος 12:40 –«  ὥσπερ γὰρ ἐγένετο ᾿Ιωνᾶς ὁ προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας». Ο Χριστός όμως Αναστήθηκε την ΤΡΙΤΗ ημέρα – ΠΡΙΝ παρέλθει η ΤΡΙΤΗ ημέρα, όχι μετά από 72 ώρες – τρία 24ωρα.

« καὶ ἐξαπέστειλεν ᾿Εσθὴρ τὸν ἥκοντα πρὸς αὐτήν, πρὸς Μαρδοχαῖον λέγουσα·  βαδίσας ἐκκλησίασον τοὺς ᾿Ιουδαίους τοὺς ἐν Σούσοις καὶ νηστεύσατε ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ μὴ φάγητε μηδὲ πίητε ἐπὶ ἡμέρας τρεῖς νύκτα καὶ ἡμέραν, κἀγὼ δὲ καὶ αἱ ἅβραι μου ἀσιτήσομεν, καὶ τότε εἰσελεύσομαι πρὸς τὸν βασιλέα παρὰ τὸν νόμον, ἐὰν καὶ ἀπολέσθαι με δέῃ» Εσθήρ 4:15-16

«Και ἐγενήθη ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ὡς ἐπαύσατο προσευχομένη, ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς θεραπείας καὶ περιεβάλετο τὴν δόξαν αὐτῆς.  καὶ γενηθεῖσα ἐπιφανής, ἐπικαλεσαμένη τῶν πάντων ἐπόπτην Θεὸν καὶ σωτῆρα, παρέλαβε τὰς δύο ἅβρας· καὶ τῇ μὲν μιᾷ ἐπηρείδετο ὡς τρυφερευομένη, ἡ δὲ ἑτέρα ἐπηκολούθει κουφίζουσα τὴν ἔνδυσιν αὐτῆς,  καὶ αὐτὴ ἐρυθριῶσα ἀκμῇ κάλλους αὐτῆς, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς ἱλαρὸν ὡς προσφιλές, ἡ δὲ καρδία αὐτῆς ἀπεστενωμένη ἀπὸ τοῦ φόβου.  καὶ εἰσελθοῦσα πάσας τὰς θύρας κατέστη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως» Εσθήρ 5:1-1γ

Η Εσθήρ ζήτησε από τους ομοεθνείς της να νηστεύσουν μαζί της για τρεις μέρες, ημέρα και νύχτα. Και κατόπιν η Γραφή αναφέρει ότι «ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ» , πριν περάσει και συμπληρωθεί η Τρίτη ημέρα δηλαδή  έπαυσε την νηστεία εγένετο επίφανής και «κατέστη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως».

Γίνεται φανερό λοιπόν ότι η φράση της Εσθήρ «ἐπὶ ἡμέρας τρεῖς νύκτα καὶ ἡμέραν» δεν σημαίνει κατά γράμμα 72 ώρες. Διότι πριν συμπληρωθούν 72 ώρες αυτή «κατέστη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως» αφού ήδη προηγουμένως «ἐπαύσατο προσευχομένη, ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς θεραπείας καὶ περιεβάλετο τὴν δόξαν αὐτῆς».

« καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς· ἀπέλθετε ἕως ἡμερῶν τριῶν καὶ ἀναστρέψατε πρός με· καὶ ἀπῆλθον» Βασιλειών Γ / Βασιλέων Α 12:5

« καὶ παρεγένοντο πᾶς ᾿Ισραὴλ πρὸς τὸν βασιλέα Ροβοὰμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, καθότι ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς λέγων· ἀναστράφητε πρός με τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ» Βασιλειών Γ / Βασιλέων Α 12:12

Ο βασιλεύς είπε στον λαό να φύγει για τρεις ημέρες και κατόπιν να επιστρέψει και ο λαός επέστρεψε την τρίτη ημέρα. Δηλαδή ο λαός επέστρεψε πριν συμπληρωθούν τρείς κατά γράμμα ημέρες = 72 ώρες.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

«Τη δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέος ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καί τινες σὺν αὐταῖς.  εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου,  καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ. ……… Καὶ ἰδοὺ δύο ἐξ αὐτῶν ἦσαν πορευόμενοι ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ εἰς κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ ῾Ιερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα ᾿Εμμαούς.  καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων.  καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὁμιλεῖν αὐτοὺς καὶ συζητεῖν καὶ αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐγγίσας συνεπορεύετο αὐτοῖς·  οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν.  εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· τίνες οἱ λόγοι οὗτοι οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες καί ἐστε σκυθρωποί;  ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς, ᾧ ὄνομα Κλεόπας, εἶπε πρὸς αὐτόν· σὺ μόνος παροικεῖς ἐν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις;  καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· τὰ περὶ ᾿Ιησοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ,  ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.  ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν ᾿Ισραήλ· ἀλλά γε σὺν πᾶσι τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο» Λουκάς 24:1-21

        «Τη δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων» ,την πρώτη ημέρα της Εβδομάδος, την ΚΥΡΙΑΚΗ δηλαδή, ο Τάφος ήταν κενός. «ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ», την ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ (ΚΥΡΙΑΚΗ), οι δύο Μαθητές πορεύονται προς Εμμαούς. Και ο εις εξ αυτών λεγόμενος Κλεόπας λέγει για τον Ιησού ότι «παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν» και προσθέτουν οι Μαθητές ότι «τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο» !!! Οι Μαθητές λέγουν ότι αυτή η ημέρα που διένυαν (ΚΥΡΙΑΚΗ), που δεν είχε δηλαδή ακόμη παρέλθει, ήταν η ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ από την Σταύρωση ! Μάλιστα  μετρούν την ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ από την Σταύρωση και όχι από την Ταφή ! Αν ο Χριστός Σταυρώθηκε ΤΕΤΑΡΤΗ μεσημέρι και πέθανε απόγευμα ΠΩΣ η ΚΥΡΙΑΚΗ είναι η ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ ;;;

        Το εδάφιο Λουκάς 24:21 αποδεικνύει ότι ο Χριστός δεν Σταυρώθηκε ΤΕΤΑΡΤΗ. Αλλιώς θα έπρεπε η ΚΥΡΙΑΚΗ να είναι η ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΟΧΙ Η ΤΡΙΤΗ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ.

        Επίσης το Λουκάς 24:21-«τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο» σε συνδιασμό με  εδάφια  όπως το « τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι» Πράξεις 10: 40 Αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο Ιησούς Χριστός ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΒΒΑΤΟ όπως ισχυρίζονται οι αιρετικοί που διδάσκουν την αντιγραφική διδασκαλία της Σταύρωσης την Τετάρτη !

«Και διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν» Μάρκος 16:1

 « Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,  ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν» Λουκάς 23:55-56

        Η ερμηνεία των αιρετικών ότι τα αρώματα που  οι Μυροφόρες  ετοιμάσανπριν το Σάββατο ήταν τα ΙΔΙΑ αρώματα που αγόρασαν μετά από ΑΛΛΟ προγενέστερο Σάββατο είναι αυθαίρετη.

        Στην πραγματικότητα οι μυροφόρες ετοίμασαν πριν το Διπλό Σαββάτο όσα αρώματα είχαν (γιατί να μην έχουν άλλωστε; ) και μετά το Σάββατο (μετά δηλαδή την δύση του Ηλίου) αγόρασαν και άλλη ποσότητα για να αλείψουν ολόκληρο το σώμα του Ιησού. Δεν χρονοτρίβησαν καθόλου. Και μόλις ξημέρωνε ΚΥΡΙΑΚΗ ξεκίνησαν για το Μνήμα.

ΤΕΛΙΚΑ  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ  ΣΕ ΑΘΕΟΥΣ  ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΗΣ  ΓΡΑΦΗΣ

1. Δεν υπάρχει αντίφαση ανάμεσα τους Ευαγγελιστές Λουκά και Μάρκο. Ο Λουκάς ομιλεί για ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ αρωμάτων ενώ ο Μάρκος για ΑΓΟΡΑ αρωμάτων, το οποίο δεν είναι το ίδιο πράγμα. Άλλο ΑΓΟΡΑΖΩ και άλλο ΕΤΟΙΜΑΖΩ….ας μάθουν Ελληνικά οι Άθεοι !

2. Οι Αιρετικοί οι οποίοι διδάσκουν την ύπαρξη δύο Σαββάτων την εβδομάδα που σταυρώθηκε ο Ιησούς λέγουν ότι ΠΡΩΤΑ έγινε η ΑΓΟΡΑ των αρωμάτων ΜΕΤΑ το ειδικό Σάββατο της 15ης Νισάν  και ΚΑΤΟΠΙΝ η ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΡΙΝ το εβδομαδιαίο Σάββατο ! Η Αγία Γραφή όμως λέγει ότι η ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ των αρωμάτων που αναφέρει ο Λουκάς, έγινε όχι μετά από την υποτιθέμενη αγορά τους μετά το Σαββάτο της 15ης Νισάν, αλλά την ίδια ημέρα της σταύρωσης….δηλαδή την 14η Νισάν !

« Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,  ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν» Λουκάς 23:55-56  Ο Λουκάς λέγει ότι οι γυναίκες ΑΦΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ,ΤΟΤΕ  ΕΤΟΙΜΑΣΑΝ τα αρώματα …. «ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ, ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν» . Να διαβάζουν προσεκτικότερα οι Αιρετικοί….

Τα αρώματα που αγοράστηκαν μετά το Διπλό Σάββατο δεν ήταν τα ίδια που ετοιμάστηκαν πριν το Διπλό Σάββατο.  Η επιπλέον ποσότητα αρωμάτων – η ποσότητα που αγοράστηκε δηλαδή- την προμηθεύτηκαν οι μυροφόρες γυναίκες «διαγενομένου τοῦ σαββάτου», μετά το Διπλό Σάββατο – μετά την Δύση δηλαδή του Ηλίου που σήμαινε το πέρας της ημέρας για τους Εβραίους και την αρχή της επομένης. Και αφού παρήλθε και η νύχτα βαθιά χαράματα  της πρώτης ημέρας της εβδομάδος (Κυριακή) πήγαν στον τάφο.

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ    ΧΡΗΣΤΟΣ

http://fdathanasiou.wordpress.com/