Πάνυ εύσπλαχνε Παρθένε,
Θεομήτορ και Κυρά,
ασθενών παραμυθία,
φάρμακόν τε και χαρά.
Λάμψον ένδον μου το φως Σου,
ως δοχείον του φωτός
και δυσώπει τον Υιόν Σου
υπερ Νέων ασθενών.
Νύν εμπόνως δέομαί Σου
του πρεσβεύειν τω Χριστώ,
Μητρικαίς Σου ικεσίαις,
υπέρ Νέων προπαντός.
Των εν νόσοις , ασωτείαις
και εν τοις ναρκωτικοίς
και παντοίαις τούτων χρείαις
διαγόντων εν κακοίς.
παραπαίουσιν οι Νέοι
εν μεγάλω προσοστώ
και προς όλεθρον οδεύουν,
μακράν, φευ, απ' τον Χριστόν.
Πειρασμοίς εκπίπτουν πλείστοις
και ουκ έχουν βοηθόν,
ουδέ πίστιν εκμανθάνουν
και τον φόβον εις Θεόν.
Μη εάση μόνους τούτους
εν ολέθρω, εν δεινοίς
διά Μητρικά Σου σπλάχνα
σπεύσον τούτους συνδραμείν.
ίνα εύρωσι τον δρόμον,
του Κυρίου την οδόν,
θείω Νόμω πορευθώσιν,
έχοντες Σε βοηθόν.
Αι παγίδες δε και βρόγχοι
νυν εισίν υπέρ πολλοί
και πως λέξουσι το ΟΧΙ
προς την πάσαν προσβολήν;
του κακού, της αμαρτίας,
της υλιστικής ζωής
ήτις έστιν η αιτία
της αυτών καταστροφής.
Όθεν Σε καθικετεύω,
Μήτερ, Άνασσα, Κυρά,
ημών Νέους Συ βοήθει,
ως προστάτις κραταιά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου