Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ

		Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ Η προσευχή του Ιησού στην Ορθόδοξη Πνευματικότητα Κάλλιστος Ware Επίσκοπος Διοκλείας Μετάφραση: Δημήτρης Χουλιάρας, Ελευθερία Μασσαλή, Δημήτρης Κόκκινος 12η έκδοση ISBN: 978-618-81538-9-9 Λιανική Τιμή: 9€
Η απόφαση να είναι κανείς Χριστιανός δεν είναι μια απόφαση αδυναμίας και απόσυρσης. Είναι μια απόφαση δύναμης, ουσιαστικής εξωστρέφειας και συνεχούς αγώνα. Στην πορεία αυτή, η οποία ξεκινάει με την ασυνείδητη ένταξή μας στο σώμα της Εκκλησίας κατά την βάπτισή μας και ανανεώνεται όταν συνειδητά πλέον αποφασίσουμε να παραμείνουμε μέλη της, η επίκληση του ονόματος του Χριστού είναι η ισχυρότερη βακτηρία, το ουσιαστικότερο στήριγμα, ο σωστότερος οδηγός, η πληρέστερη προστασία. Σκοπός μας ως Χριστιανοί σε αυτή τη ζωή είναι τα λόγια μας να ταυτιστούν με τα λόγια που προφέρει ο ίδιος ο Χριστός, είναι η ζωή μας να γίνει ένα με τη δική Του, η ανάσα μας ένα με την θεία Πνοή που βαστάζει τον κόσμο όλο. Το βιβλίο αυτό είναι ένα εύληπτο ανάγνωσμα για όσους πιστεύουν στη δυνατότητα βελτίωσης της πνευματικής τους ζωής μέσα και από την επίκληση του ονόματος του Χριστού. Όπως αναφέρεται στον επίλογο του βιβλίου: «Η προσευχή είναι δράση. Προσεύχομαι σημαίνει ενεργώ στον ύψιστο βαθμό», τούτο ισχύει για την Προσευχή του Ιησού όσο για καμιά άλλη…Η Επίκληση του Ονόματος, όταν γίνεται σωστά, εισάγει τον κάθε άνθρωπο βαθύτερα στο έργο που έχει επωμιστεί, τον καθιστά αποδοτικότερο στις κινήσεις του, χωρίς να τον αποκόπτει από τους άλλους αλλά συνδέοντάς τον μαζί τους, και του προσφέρει μια μοναδική ευαισθησία έναντι των φόβων και των ανησυχιών των συνανθρώπων του, τέτοια που ποτέ πριν δεν διέθετε. Η Νοερά Προσευχή μεταμορφώνει τον καθένα μας σε «άνθρωπο για τους άλλους», ένα ζωντανό όργανο της Ειρήνης του Θεού, ένα δυναμικό κέντρο καταλλαγής» Πληροφορίες-παραγγελίες: Εκδόσεις Πορφύρα, τηλ: 213 0291224, Κεντρική διάθεση Ελλάδος: ΑΡΜΟΣ, τηλ.: 210 3304196, 2310 220992 Κεντρική διάθεση Κύπρου: ΦΩΣ, τηλ.: +35722-430301

Πρόσκληση και ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της παρουσιάσεως του Βιβλίου «Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον καί Πολιτικές Δυνάμεις: ἀπό τήν Συνδιάσκεψιν τῆς Λωζάννης μέχρι τήν ἐκλογή τοῦ Πατριάρχου Βασιλείου Γ´»

Πάτερ, πως μπορούμε να αποκτήσουμε ταπείνωση;

Πήρα θάρρος απ' την απλότητα του και είπα να τον ρωτήσω και για την ταπείνωση."Πάτερ, πως μπορούμε να αποκτήσουμε ταπείνωση;" 

Κοίταξε, βρε,παιδί, για να αποκτήσουμε ταπείνωση , πρέπει να κάνουμε μια πορεία στο Σύνταγμα. να κάνουμε μια πορεία στο σύνταγμα, κρατώντας  μεγάλα  πανώ που να γράφουν"Κάτω η Γραμματική" έτσι να γράφυν τα πανώ! Μιά πορεία στο Σύνταγμα χρειάζεται!...".

Εγώ δεν κατάλαβα τι εννοούσε, ήξερα όμως ότι κάτι άλλο ήθελε να πει , ότι κάτι άλλο έκρυβαν τα λόγια του."Δηλαδή,πάτερ, τι εννοείτε;".

"Ρε,παιδί, ξέρεις Γραμματική; Είναι Γραμματική αυτή που έχουμε; Πρέπει να αλλάξει, για να αποκτήσουμε ταπείνωση! Ξέρεις, ας υποθεσουμε , τις αντωνυμίες τις προσωπικές; Για πες τες να δούμε!" 

Κι άρχισα να λέω:"Εγώ , εσύ αυτός...".

"Να'το, είδες; Το είπες μόνος σου! Είπες, εγώ, εσύ, αυτός!...Το "εγώ" το έβαλες πρώτο-πρώτο. Μα , είναι Γραμματική σωστή αυτή; Πως, λοιπόν, να είμαστε ταπεινοί έτσι, με τέτοια Γραμματική;...Πρέπει να καταργηθεί αυτή η Γραμματική και να αλλάξει. να μπεί ανάποδα  σειρά. Να λέμε , δηλαδή  :"Αυτός , εσύ , εγώ!"...Το "εγώ" να φυγει απ' την πρώτη θέση και να πάει πίσω, στο τέλος. Έτσι θα αποκτήσουμε ταπείνωση! Εμ, εκείνοι οι Αγγλοι, ακομα χειρότερα! ...Το "εγώ" το γράφουν συνέχεια με κεφαλαίο, όπου κι αν βρίσκεται. όχι μόνο στην αρχή  αλλά και στη μέση...". 

Γελάσαμε μα κατάλαβα τι εννοούσε, και είχε απόλυτο δίκιο. 

Μετά, με κοίταξε στα ματια και είπε την τελευταία του κουβέντα:"Και για να σου απαντήσω θεολογικά σ'αυτό που ρώτησες, ταπείωση θα αποκτήσουμε όταν αποκτήσουμε αυτογνωσία..." 

Άγιος Παΐσιος μαρτυρία π.Ανδρέα Κονάνου

....ἀλλὰ Κριτὰ τῷ ἐλέει σου, σῶσόν με ὡς εὔσπλαγχνος

Κλαίω καὶ ὀδύρομαι, ὅταν εἰς αἴσθησιν ἔλθω, τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον, σκότος τὸ ἐξώτερον, καὶ τὸν τάρταρον, τὸν δεινὸν σκώληκα, τὸν βρυγμὸν αὖθις τε, τῶν ὀδόντων, καὶ τὴν ἄπαυστον, ὀδύνην μέλλουσαν, ἔσεσθαι τοῖς ἄμετρα πταίσασι, καὶ σὲ τὸν Ὑπεράγαθον, γνώμῃ πονηρᾷ παροργίσασιν ὧν εἷς τε καὶ πρῶτος, ὑπάρχω ὁ ταλαίπωρος ἐγώ· ἀλλὰ Κριτὰ τῷ ἐλέει σου, σῶσόν με ὡς εὔσπλαγχνος
Δόξα... Ἦχος πλ. δ' 
Ὅταν τίθωνται θρόνοι, καὶ ἀνοίγωνται βίβλοι, καὶ Θεὸς εἰς κρίσιν καθέζηται, ὢ ποῖος φόβος τότε!. Ἀγγέλων παρισταμένων ἐν φόβῳ, καὶ ποταμοῦ πυρὸς ἕλκοντος, τί ποιήσομεν τότε οἱ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις ὑπεύθυνοι ἄνθρωποι; Ὅταν δὲ ἀκούσωμεν καλοῦντος αὐτοῦ, τοὺς εὐλογημένους τοῦ Πατρὸς εἰς βασιλείαν, ἁμαρτωλούς δὲ ἀποπέμποντος εἰς κόλασιν, τίς ὑποστήσεται τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἀπόφασιν; Ἀλλὰ μόνε φιλάνθρωπε Σωτήρ, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, πρὶν τὸ τέλος φθάσῃ, διὰ τῆς μετανοίας ἐπιστρέψας ἐλέησόν με.

....ἀλλὰ Κριτὰ τῷ ἐλέει σου, σῶσόν με ὡς εὔσπλαγχνος. 
....Ἀλλὰ μόνε φιλάνθρωπε Σωτήρ, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, πρὶν τὸ τέλος φθάσῃ, διὰ τῆς μετανοίας ἐπιστρέψας ἐλέησόν με
... Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε, τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν. 
... Ἥμαρτον Κύριε, ἥμαρτόν σοι, ἀλλ' οἶδα φιλάνθρωπε τὸ εὔσπλαγχνόν σου, ὁ ποιμὴν ὁ καλός, μὴ χωρίσῃς με, τῆς ἐκ δεξιῶν σου παραστάσεως, διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος. 
...Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα· ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου, πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου, ναὸν φέρον τοῦ σώματος, ὅλον ἐσπιλωμένον· ἀλλ' ὡς οἰκτίρμων κάθαρον, εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει. 
... Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε· αἰσχραῖς γὰρ κατερρύπωσα, τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις, ὡς ῥαθύμως τὸν βίον μου, ὅλον ἐκδαπανήσας, ταῖς σαῖς πρεσβείαις ῥῦσαί με, πάσης ἀκαθαρσίας.
... Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου, ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Τὰ πλήθη τῶν πεπραγμένων μοι δεινῶν, ἐννοῶν ὁ τάλας, τρέμω τὴν φοβερὰν ἡμέραν τῆς κρίσεως· ἀλλὰ θαρρῶν εἰς τὸ ἔλεος τῆς εὐσπλαγχνίας σου, ὡς ὁ Δαυῒδ βοῶ σοι· Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.

ΔΑΦΝΗ 

Ο Άγιος Παΐσιος για τις μετάνοιες που κάνουμε στην προσευχή.

Τον ρώτησα για τις μετάνοιες που κάνουμε στην προσευχή, τις εδαφιαίες. Μου είτε ότι γίνονται από αγάπη στον Χριστό και για να "ξεπαγώσουν τα λαδια "της ψυχής. Και πρόσθεσε:" Κι εγώ, ρε , παιδί , έχω εδώ κάτι γατάκια που τα λυπήθηκα. Κι αυτά, από ευγνωμοσύνη που τα άφησα να ζήσουν, θέλουν να μου δειξουν τη χαρά τους. Και τι να κάνουν για να το δείξουν; Έρχονται εδώ που κοβω κάτι ξύλα και πέφτουν κάτω στα ροκανίδια, έρχονται τα γατάκια μαζί με τα ποντικάκα και τρίβονται στα πόδια μου, και κάνουν τούμπες, ας πούμε! Έτσι κι εμείς, ρε παιδί, σαν τα γατάκια και τα ποντικάκια, πέφτουμε στα πόδια του Χριστού και τριβόμαστε, και τριβόμαστε και Τον ευχαριτούμε για όλα. Δεν είναι από αγγαρεία αυτά. Ειναι από αγάπη και ευγνωμοσύνη!..."

Μαρτυρία π. Ανδρέα Κονάνου

ΦΩΝΗ ΓΕΡΩΝ ΠAΪΣΙΟΥ ( ΝΕΑ ΣΠΑΝΙΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ )

ΦΩΝΗ ΓΕΡΩΝ ΠAΪΣΙΟΥ ( ΣΠΑΝΙΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ )
ΜΙΛΆΕΙ : για την αγάπη και την ταπείνωση,για την ταπείνωση και την υπερηφάνεια,Η Χάρη του Θεού μας παιδαγωγεί στην ταπείνωση,για τη διάκριση,για την ευχή του Ιησού, για τη νοερά προσευχή,για την απλότητα, για τον παπα-Τύχωνα,περιγράφει την κοίμηση του παπα Τύχωνα.

Ορθοδοξία στα αγγλικά

Πτυχιούχοι Θεολογίας και άλλων πανεπιστημιακών τμημάτων θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν μεταπτυχιακό με τίτλο «Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία» από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Το τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας θα λειτουργήσει το πρόγραμμα σε έξι κατευθύνσεις: Αγία Γραφή, Πατρολογία και Αγιολογία, Εκκλησιαστική Ιστορία, Δογματική Θεολογία, Λειτουργική, Κανονικό Δίκαιο.
Η διάρκεια του προγράμματος θα είναι τέσσερα εξάμηνα. Δεκτοί θα γίνονται 42 φοιτητές κάθε χρόνο. Ας σημειωθεί ότι τα μαθήματα θα διδάσκονται στην Αγγλική γλώσσα που θα είναι και η γλώσσα εκπόνησης της διπλωματικής εργασίας.

 http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23325&subid=2&pubid=64138192

Κι όμως το Αγιο Ορος απέκτησε δικό του app: Γιορτές και νηστείες με ένα κλικ

ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΝΗΣΤΙΕΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ

Ημερομηνίες εορτών, πληροφορίες για μοναστήρια, ακόμη κι  υπενθύμιση για τις νηστείες, παρέχονται δωρεάν σε μοναχούς και κοσμικούς επισκέπτες μέσω της εφαρμογής smartphone.
Τη δική του εφαρμογή για smartphone απέκτησε το ...Αγιο Oρος! O χρήστης μπορεί να «κατεβάσει» δωρεάν την εφαρμογή και να έχει στο κινητό του πληροφορίες για το παλαιό (που ισχύει στην Αθωνική Πολιτεία) και το νέο ημερολόγιο, με ταυτόχρονη παρουσίαση των εορτών τους, τις νηστείες που ισχύουν κάθε μέρα, τους βίους όλων των αγίων, τον λεπτομερή τηλεφωνικό κατάλογο επικοινωνίας με το Αγιο Ορος, τις αγιορείτικες πανηγύρεις όλων των ιερών σκηνωμάτων και τα ψυχωφελή γνωμικά από τη σοφία των Πατέρων.
Μάλιστα, αν κάποιος το επιθυμεί, μπορεί να λαμβάνει καθημερινή ειδοποίηση στο κινητό του, την ώρα που θα ορίσει, για τη γιορτή και τη νηστεία της ημέρας.
Την εφαρμογή δημιούργησε η εταιρία ASTΑΕ, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, θέλοντας να διευκολύνει τους 300.000 επισκέπτες που δέχεται κάθε χρόνο το Αγιον Ορος, αλλά και ευρύτερα τους πιστούς. Τα στοιχεία παραχώρησαν ευγενικά οι πατέρες της Ιεράς Μονής Παντοκράτορα του Αγίου Ορους, υπό τον όρο να διατεθούν δωρεάν.
Ο διευθυντής της AST Γιάννης Θεοδωράκης, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η ιδέα για την εφαρμογή προέκυψε όταν ο ίδιος και τα στελέχη της εταιρίας, οι οποίοι επισκέπτονται συχνά την Αθωνική Πολιτεία, διαπίστωσαν ότι το μέρος στερείται πληροφορίας για τον επισκέπτη, για παράδειγμα δεν ξέρει πού να απευθυνθεί για να νοικιάσει αυτοκίνητο, ή το τηλέφωνο της Μονής που θέλει να επισκεφθεί.
Σκέψη της εταιρίας είναι να παρέχει τις πληροφορίες της εφαρμογής και στις σλαβικές γλώσσες για τους αλλοδαπούς επισκέπτες του Αγίου Όρους.
Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη στο App Store για iPhone και στο Google Play για συσκευή Android.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Πηγή: Κι όμως το Αγιο Ορος απέκτησε δικό του app: Γιορτές και νηστείες με ένα κλικ | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/191537/ki-omos-agio-oros-apektise-diko-toy-app-giortes-kai-nisteies-me-ena-klik#ixzz3RjVYzPMj

῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως πάντων τῶν ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶς ὀρθοδόξων χριστιανῶν, βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, ἀδελφῶν καί συγγενῶν ἡμῶν ἐκ τῶν ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, καί ὑπέρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον.

Προσευχή για το άγχος

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος . Αμήν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών. Βαπτιστά του Χριστού, πάντων ημών μνήσθητι, ίνα ρυσθώμεν των ανομιών ημών, σοι γαρ εδόθη χάρις, πρεσβεύειν υπέρ ημών. Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιόν του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι, ημίν το μέγα έλεος.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Χριστό τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.
Ψαλμός 128
Πλεονάκις επολέμησαν με εκ νεότητός μου, ειπάτω δη Ισραήλ πλεονάκις επολέμησαν με εκ νεότητός μου, και γαρ ουκ ηδυνήθησαν μοί. Επί τον νώτον μου ετέκταινον οι αμαρτωλοί, εμάκρυναν την ανομίαν αυτών. Κύριος δίκαιος συνέκοψεν αυχένας αμαρτωλών. Αισχυνθήτωσαν και αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω πάντες οι μισούντες Σιών. Γενηθήτωσαν ωσεί χόρτος δωμάτων, ος προ του εκσπασθήναι εξηράνθη ου ουκ επλήρωσε την χείρα αυτού ο θερίζων και τον κόλπον αυτού ο τα δράγματα συλλέγων, και ουκ είπαν οι παράγοντες ευλογία Κυρίου εφ’ υμάς, ευλογήκαμεν υμάς εν ονόματι Κυρίου.
Ευαγγέλιον
Κατά Λουκά, Κεφάλαιο 12/22-28
Είπε δε προς τους μαθητάς αυτού διά τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε. ουχί η ψυχή πλείόν εστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος;
Kατανοήσατε τους κόρακας, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν, οις ουκ έστι ταμείον ουδέ αποθήκη, και ο Θεός τρέφει αυτούς• πόσω μάλλον υμείς διαφέρετε των πετεινών; τις δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα; ει ούν ούτε ελάχιστον δύνασθε, τι περί των λοιπών μεριμνάτε; κατανοήσατε τα κρίνα πως αυξάνει• ου κοπιά ουδέ νήθει• λέγω δε υμίν, ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων. ει δε τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσι, πόσω μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι;
Κομβοσχοίνι: Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με» & «Άγιε Αρσένιε, πρέσβευε υπέρ ημών»
Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Τού Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη
πηγη http://perivolipanagias.blogspot.gr/

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ – 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Μτθ. κε΄ 31-46

Σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, εἶναι ἡ τρίτη Κυριακή τοῦ Τριωδίου. Τήν πρώτη Κυριακή εἴδαμε τό Θεό νά ἀκούει τήν προσευχή τοῦ ταπεινοῦ τελώνη καί νά τόν ἀνυψώνει. Τή δεύτερη εἴδαμε τό Θεό νά δέχεται τή μετάνοια τοῦ Ἀσώτου. Εἴδαμε ἕνα Θεό φιλάνθρωπο καί ἀγαθό. Σήμερα, Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω ὁρίστηκε νά θυμόμαστε τήν κρίση τοῦ Θεοῦ, πού θά γίνει ὅταν θά ’ρθει ὁ Χριστός στή Δευτέρα Παρουσία. Γιατί πρέπει νά ξέρουμε ὅτι ὁ Θεός δέν εἶναι μόνο φιλάνθρωπος ἀλλά καί δίκαιος. Δέν εἶναι μόνο πατέρας ἀλλά καί κριτής. Καί εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, Παλαιά καί Καινή Διαθήκη, πού μᾶς μιλάει καθαρά γιά τή μεγάλη καί ἐπιφανῆ ἡμέρα, πού ὁ Θεός θά κρίνει τόν κόσμο, δηλαδή γιά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Εἶναι πάλι καί οἱ Πατέρες τῆς ἐκκλησίας πού δογμάτισαν στό Σύμβολο τῆς Πίστεως κι ἐμεῖς ὁμολογοῦμε μέ βεβαιότητα τήν πραγματικότητα τῆς Κρίσεως, «καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας καί νεκρούς, οὗ τῆς Βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος». Ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός, μέ τόν ἀδιάψευστο λόγο Του, μιλᾶ καθαρά στήν εὐαγγελική περικοπή, πού ἀκούσαμε, γιά τό γεγονός τῆς μέλλουσας κρίσης: «ὅταν θά ’ρθεῖ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου μέσα στή δόξα του καί μαζί του ὅλοι οἱ ἅγιοι ἄγγελοι, τότε θά καθίσει στόν ἔνδοξο θρόνο του. Καί θά συναχθοῦν μπροστά του ὅλα τά ἔθνη καί θά ξεχωρίσει τούς ἀνθρώπους τόν ἕναν ἀπό τόν ἄλλον, καθώς ξεχωρίζει ὁ τσοπάνης τά πρόβατα ἀπό τά κατσίκια, καί θά βάλει τά πρόβατα ἀπό τά δεξιά του καί τά κατσίκια ἀπό τά ἀριστερά του».

Ἄν τήν πρώτη φορά ὁ Χριστός ἦλθε ταπεινός στή γῆ «ἵνα σώση τόν κόσμον» τώρα θά ἔλθει «ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ ἵνα κρίνη τόν κόσμον». Ὁ κριτής, λοιπόν, Χριστός παρουσιάζεται ὡς βασιλιάς, πού θά ἔλθει μέ δόξα καί συνοδεία ἀγγέλων γιά νά καθίσει σέ θρόνο. Κι ὁ θρόνος συμβολίζει τήν ἐξουσία του, ἀφοῦ εἶναι Θεός καί νίκησε τό θάνατο. Γι’ αὐτό ἔχει ἐξουσία καί θά κρίνει ζωντανούς καί κεκοιμημένους.

Στήν παραβολή τονίζεται ἀκόμη ὅτι ὁ Χριστός θά κρίνει ὅλα τά ἔθνη, ὅλους τους ἀνθρώπους, χριστιανούς καί μή, πιστούς καί ἄπιστους, δίκαιους καί ἁμαρτωλούς, πλούσιους καί πένητες, δούλους καί ἐλεύθερους. Καί γι’ αὐτό ἔμειναν μακριά ἀπό τό εὐαγγέλιό του, ὅλοι θά βρεθοῦν μπροστά του, γιατί «ἔρχεται κριτής, ὁ μέλλων κρῖναι πάσαν τήν οἰκουμένην».

Ἡ βάση τῆς κρίσεως, τώρα, τό κριτήριο θά εἶναι ἡ ΑΓΑΠΗ. Ἡ στάση μας, δηλαδή, ἀπέναντι στούς συνανθρώπους μας. Νά πῶς τό λέει τό εὐαγγέλιο: «θά πεῖ ὁ Χριστός σ’ ἐκείνους πού θά βρεθοῦν στά δεξιά του: ἐλᾶτε εὐλογημένοι ἀπό τόν πατέρα μου νά κληρονομήσετε τή Βασιλεία…. Γιατί πείνασα καί μοῦ δώσατε ψωμί, δίψασα καί μοῦ δώσατε νερό, ξένος ἤμουν καί μέ μαζέψατε, γυμνός καί μέ ντύσατε, ἀρρώστησα καί μέ ἐπισκεφτήκατε, φυλακισμένος καί ἤρθατε νά μέ δεῖτε».

Τά ἀντίθετα θά πεῖ καί σ’ ἐκείνους πού θά βρεθοῦν στά ἀριστερά του: «πηγαίνετε οἱ καταραμένοι στό αἰώνιο πῦρ…. γιατί πείνασα καί δέ μοῦ δώσατε νά φάω, δίψασα καί δέ μοῦ δώσατε νά πιῶ, ξένος ἤμουν καί δέ μέ πήρατε σπίτι σας, γυμνός καί δέ μέ ντύσατε, ἄρρωστος καί στή φυλακή καί δέν ἤρθατε νά μέ δεῖτε».

Πολύ ἁπλά πράγματα, ὅπως φαίνεται, θά ζητήσει ὁ δίκαιος κριτής ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἕνα κομμάτι ψωμί, ἕνα ποτήρι νερό, ἕνα ροῦχο, μία φιλοξενία, μία ἐπίσκεψη στόν ἄρρωστο καί τό φυλακισμένο. Σ’ αὐτά περιορίζεται ὁ κριτής γιά νά μήν πεῖ κανείς πώς ἤθελε νά ἀγαπᾶ καί δέν μποροῦσε, γιατί ἦταν φτωχός. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει: «μήν τεντώνεις τά χέρια σου στόν οὐρανό, ἀλλά στά χέρια τῶν φτωχῶν. Ἄν ἐκτείνεις τά χέρια σου στά χέρια τῶν φτωχῶν ἔπιασες τήν κορυφή τοῦ οὐρανοῦ». Ἡ σωτηρία μας, συνεπῶς, περνάει μέσα ἀπό τό ἐνδιαφέρον μας, τήν ἀγάπη μας, τό δόσιμό μας πρός τό διπλανό μας. Καί πρέπει νά γνωρίζουμε, σύμφωνα μέ τό εὐαγγελικό κείμενο, ὅτι ἡ χριστιανική ἀγάπη εἶναι νά μπορῶ νά βλέπω τόν ἴδιο τό Χριστό στό πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὁποιοσδήποτε κι ἄν εἶναι αὐτός˙ «ἐφόσον ἐποιήσατε ἐνί τούτων τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε». Στά προβλήματα τοῦ ἀδελφοῦ βλέπουμε τόν ἴδιο τό Χριστό, γιατί ὁ ἴδιος πῆρε πάνω του τά παθήματά μας˙ «Αὐτός πῆρε τίς ἀσθένειές μας καί βάσταξε τίς ἀρρώστιες μας». Ὅποιος ὑπηρετεῖ, λοιπόν, τούς ἄλλους, ὑπηρετεῖ τό Χριστό, μοιάζει μέ τό Χριστό. Συμμετέχει στίς θλίψεις τῶν ἀδελφῶν του Χριστοῦ καί στά προβλήματά τους. Ἀντίθετα, κάθε φορά πού ἀρνούμαστε τήν ἀγάπη γιά τόν ἐμπερίστατο ἀδελφό, ἀρνούμαστε τόν ἴδιο τό Θεό. Γι’ αὐτό, ἄν ἀδιαφορήσουμε καί δέν ἀγαπήσουμε τόν συνάνθρωπο, τότε θά κριθοῦμε ἀπό τόν Υἱό τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἀγάπη λοιπόν, γίνεται τό διαχρονικό μέτρο τοῦ Θεοῦ πού θά μᾶς κρίνει.

Πολλές φορές, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τό νόημα τῆς παραβολῆς διαστρεβλώνεται, ὅταν οἱ ἄνθρωποι τό ἀντιλαμβάνονται μ’ ἕναν τρόπο πού πανικοβάλλει καί τρομοκρατεῖ μέ ἀπειλές, καταδίκες καί τιμωρίες. Ὅμως, ὁ Θεός δέν τιμωρεῖ, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος αὐτοτιμωρεῖται μέ τίς ἐπιλογές του καί τίς συμπεριφορές του. Ὁ Χριστός ἀποδέχεται τή δική μας ἀπόφαση. Ἀπό τή δική μας τοποθέτηση ἐξαρτᾶται ἡ κρίση του. Εἶναι φοβερό βέβαια γιά τόν καθένα μόνο νά τό σκεφθεῖ, ὅτι μπορεῖ νά βρεθεῖ μακριά ἀπό τό Θεό ἐκείνη τήν ὥρα τῆς κρίσης. Γιατί οἱ μή μετανοήσαντες θά ζοῦν αἰώνια τήν ἀπουσία τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ θά στεροῦνται τό Θεό, πού εἶναι τό φῶς, θά ζοῦν στό σκοτάδι καί θά ὑποφέρουν αἰώνια. Ἀντίθετα οἱ δίκαιοι θά ἀπολαμβάνουν τή δόξα, τή χαρά, τή λαμπρότητα, ὅλα ἐκεῖνα τά ἀγαθά τῆς αἰώνιας ζωῆς, τά ὁποία, ὅμως, γράφει ὁ Ἀπ. Παῦλος: «ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἅ ἠτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κοριν. β,9).

Γιά νά ἀξιωθοῦμε, λοιπόν, αὐτῶν τῶν ἀγαθῶν εἶναι καιρός, ὅσο ὁ Θεός μᾶς χαρίζει ἡμέρες ζωῆς, ὡς γνήσιοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά κάνουμε πράξη τήν ἀγάπη, νά τήν ἐκφράζουμε καθημερινά, νά τήν ἀκτινοβολοῦμε, νά τήν κάνουμε μήνυμα καί ἐλπίδα. Ἔτσι μόνο θά ζοῦμε μέ τήν ἐλπίδα πώς τήν ὥρα τῆς κρίσεως θ’ ἀκούσουμε μαζί μέ τούς δίκαιους τό «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου κληρονομήσατε τήν ἠτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν» Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Προσευχητάριον ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων

11. Εὐχή εἰς κεκοιμημένους

Δέσποτα Κύριε ὁ Θεός, ὁ τῇ σοφίᾳ Σου κατασκευάσας αὐτόν καί θέμενος ἐν αὐτῷ πνοήν ζωῆς, καί εἰσαγαγών εἰς τόν κόσμον τοῦτον πολιτεύεσθαι ἐπ’ ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, ἁμαρτήσαντα δὲ αὐτόν, θανάτου ἐπαγαγών καί διαλύσας, καί ἀποστρέφων, τήν δέ ψυχήν εἰς ἑαυτόν προσκαλούμενος· Αὐτός ἀνάπαυσον τήν ψυχήν τοῦ δούλου Σου (τοῦδε), ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἐπισκοπεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου Σου Κύριε, ἐν κόλποις Ἀβραάμ καί Ἰσαάκ καί Ἰακώβ, μετά πάντων τῶν ἁγίων· καί εἴτι ἐπλημμέλησεν εἰς Σέ, ἐν πράξει ἤ λόγῳ ἤ κατά διάνοιαν, Αὐτός ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος Θεός, ἄνες, ἄφες, συγχώρησον, παριδών αὐτοῦ τε καί ἡμῶν τά ἀνομήματα· ἡμῶν δέ τά τέλη τῆς ζωῆς ἀνώδυνα καί ἀκαταίσχυντα καταξίωσον, ὅτε θέλεις καί ὅτε βούλῃ, μόνον ἄνευ αἰσχύνης καί παραπτωμάτων.

Σύ γάρ εἶ ἡ ἀνάστασις τοῦ Σοῦ δούλου καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


12. Εὐχή εἰς κεκοιμημένους

Δέσποτα Κύριε ὁ Θεός, ὁ τῇ σοφίᾳ Σου κατασκευάσας αὐτόν καί θέμενος ἐν αὐτῷ πνοήν ζωῆς, καί εἰσαγαγών εἰς τόν κόσμον τοῦτον πολιτεύεσθαι ἐπ’ ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, ἁμαρτήσαντα δέ αὐτόν, θανάτου ἐπαγαγών καί διαλύσας, καί τόν μέν ἐκ γῆς εἰς γῆν ἀναλύων, τήν δέ ψυχήν πρός ἑαυτόν προσκαλούμενος· Αὐτός Δέσποτα φιλάνθρωπε πρόσδεξαι τό πνεῦμα τοῦ δούλου Σου (τοῦδε), καί προσαγόμενον πρός τόν ἅγιον θρόνον Σου, πάσης τιμῆς καί ἀνέσεως ἀξίωσον, φυλάσσων εἰς ἀνάστασιν, καί εἴτι ὡς ἄνθρωπος σαρκί ζῶν, λόγῳ ἤ ἔργῳ ἤ ἐν διανοίᾳ ἥμαρτεν, Αὐτός ὡς ἀγαθός καί ἐλεήμων Θεός, ἄνες, ἄφες, συγχώρησον, παριδών αὐτοῦ καί ἡμῶν τά παραπτώματα.

Σύ γάρ εἶ ὁ Θεός οἰκτιρμῶν καί σοί πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


13. Εὐχή εἰς κεκοιμημένους

Ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός, ὁ τῶν ὁρωμένων καὶ τῶν ἀοράτων ποιητής, ὁ κατά τήν ἀπόρρητόν Σου βουλήν ἑνώσας ψυχήν καί σῶμα, καί πάλιν κατά τό θέλημα τῆς Σῆς ἀγαθότητος διαλύων τό πλάσμα Σου, ὅ ἐποίησας, καί τόν μέν χοῦν, τῷ χοΐ ἀναλύων, τό δέ πνεῦμα πρός Αὐτόν προσκαλούμενος, καί κατατάσσων μοναῖς μέχρι τῆς ἀναστάσεως καί ἀποκαλύψεως τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ· Αὐτός, Δέσποτα, ἀντιλαβοῦ τῆς ψυχῆς τοῦ δούλου Σου καί ἀναγαγών αὐτήν ἐκ τοῦ κοσμικοῦ σκότους καί τῆς ἐξουσίας τῶν ἀντικειμένων δυνάμεων ρυσάμενος· κατάταξον ἐν χώρῳ φωτεινῷ, ἐν χώρᾳ ζώντων, ὅθεν ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός· συγχώρησαι αὐτῷ τά ἁμαρτήματα, συγγνώμην παρασχών τοῖς ἀνθρωπίνοις πλημμελήμασιν, ἐν δέ τῇ χάριτί Σου διαφυλάξας· μνήσθητι καί τῶν συνεληλυθότων τιμῆσαι τό ὁμοιοπαθές, καί λογῆσαι αὐτοῖς τόν κόπον καί τήν σπουδήν εἰς ἔργον δικαιοσύνης καί τῶν πενθούντων καί ἀδημονούντων μνήσθητι Κύριε, καί παρεκάλεσον αὐτῶν τήν καρδίαν, καί παραμυθησάμενος, ἐλέησον αὐτούς καί ἡμᾶς καί σῶσον ἐν τῇ ἐνδόξῳ Σου βασιλείᾳ.

Ὅτι πρέπει Σοί πᾶσα δόξα, τιμή καί κράτος καί μεγαλοπρέπεια, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


14. Εὐχή εἰς κεκοιμημένους

Ὁ Θεός τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός, ὁ Κύριος τῶν κυριευόντων, ὁ Θεός τῆς παρακλήσεως, ὁ τόν θάνατον καταργήσας, ὁ τόν διάβολον καταπατήσας καί ζωήν χαρισάμενος τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων, ὁ Θεός τῶν πνευμάτων ἡμῶν, ὁ Θεός τῶν ἁγίων, ἡ ἀνάπαυσις τῶν θλιβομένων, ἀνάπαυσον τήν ψυχήν τοῦ δούλου Σου, ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ὅθεν ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός· καί παράσχου αὐτῷ εἰς κόλπους Ἀβραάμ καί πάντων τῶν Ἁγίων καταζῆναι· καί τοῖς πενθοῦσιν χάρισαι παραμύθιον, τῶν θλιβομένων ὁ Σωτήρ, τῶν ὀλιγοψύχων ἡ παραμυθία· φύλαξον δέ ἡμᾶς, ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ καί ἐν τῷ μέλλοντι.

Οἰκτιρμοῖς καί φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


15. Εὐχή ἑτέρα εἰς κεκοιμημένους

Θεέ Παντοκράτορ, Παντέφορε, Πανδερκέστατε· οὗ ἐν χειρί πᾶσα ἐξουσία, καί πᾶσα πνοή· ἀνάπαυσον τόν δοῦλόν Σου (δεῖνα), ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἔνθα ἐπισκοπεῖ τό φῶς τοῦ προσώπου Σου· καί ἐν τῇ κοινῇ ἀναστάσει ἐν νεφέλαις ἀέρων καταξίωσον ἀπαντῆσαί Σοι μετά πάντων τῶν Ἁγίων Σου· ᾄδοντα χαρμόσυνα καί μεγαλύνοντα τήν Σήν ἄφατον ἀγαθότητα.

Ὅτι πρέπει Σοί πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


16. Εὐχή ἄλλη εἰς κεκοιμημένους

Ὁ Θεός ὁ δυνατός, ὁ τῇ σοφίᾳ Σου κατασκευάσας τόν ἄνθρωπον, ὁ ἐκ διαφόρων καί ἐναντίων οὐσιῶν ἕν ζῶον λογικόν ὑποδείξας· ὁ συνάψας καί ἑνώσας τόν νοῦν τῷ χοΐ, τήν ἀόρατον ψυχήν τῇ ὁρωμένῃ σαρκί, διαστήσας δέ αὐτήν καί διακρίνας καί μετά τήν παράβασιν τῇ ἀνυπερβλήτῳ Σου περί ἡμᾶς ἀγάπῃ, ἵνα μή ἀθάνατον Δέσποτα, προσέταξας τόν χοῦν τοῦτον ἐπιστρέψαι εἰς τήν γῆν, καί τήν νοεράν ψυχήν ἀναλῦσαι πρός Σέ· μνήσθητι τοῦ δούλου Σου (τοῦδε)· καί εἴτι ἐν λόγῳ ἤ ἔργῳ ἥμαρτεν, εἴτε ἄκων ἤ ἑκών παρέβη, συγχώρησον αὐτοῦ, καί μέ ἐκζητήσῃς καί μηδέ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου Σου. Τίς γάρ ἐστίν, ὅς ζήσεται καί οὐχ ἁμαρτήσει; Ἵλεως γενοῦ, ὡς ἀγαθός, καί ἀνάπαυσον τό πνεῦμα αὐτοῦ εἰς κόλπους Ἀβραάμ καί Ἰσαάκ καί Ἰακώβ, ὅθεν ἀπέδρα πᾶσα ὀδύνη καί λύπη καί στεναγμός, θησαυρίζων καί αὐτῷ τήν ἀγαθήν ἐλπίδα τῆς μετά τῶν Ἁγίων ἀναστάσεως. Παρακάλεσον δέ καί παραμύθησαι ὡς φιλάνθρωπος τούς πενθοῦντας, καί τό βαρύ τῆς ἀθυμίας φορτίον ἀπό τῆς διανοίας αὐτῶν ἀνακούφισον, ἵνα εὐχαριστοῦντες δοξάσωσιν τόν μόνον ζῶντα καί αἰώνιον Θεόν.

Ὅτι Αὐτός εἶ ἡ ζωή καί ἡ ἀνάπαυσις τῶν κεκοιμημένων καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


17. Εὐχή ἄλλη εἰς κεκοιμημένους

Ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ Θεός τοῦ σώζειν, ὁ δημιουργός ζώντων καί νεκρῶν· ὁ ἐκ μή ὄντων εἰς τό εἶναι παραγαγών, ὁ ἐκ γῆς πλάσας τόν ἄνθρωπον καί εἰς γῆν ἁμαρτίας ἕνεκα ἐπιστρέψας· διά δέ τήν Σήν φιλανθρωπίαν ἀνακαλούμενος εἰς ζωήν, ἀνάπαυσον τήν ψυχήν τοῦ δούλου Σου (δεῖνα), Δέσποτα, ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς, ἐν χώρᾳ φωτός, ἐν τόπῳ ἀναπαύσεως, ἐν κόλποις Ἀβραάμ καί Ἰσαάκ καί Ἰακώβ, μετά πάντων τῶν ἁγίων τῶν ἀπ’ αἰῶνός Σοι εὐαρεστησάντων.

Ὅτι Σύ εἶ ἡ ἀνάστασις τῶν κεκοιμημένων, καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


18. Εὐχή ἄλλη εἰς κεκοιμημένους

Ὁ Θεός ὁ διδούς πάσῃ σαρκί, καί πάλιν ἀναλαμβάνων τάς ψυχάς τάς ἐπιστρεφούσας ἐπί Σέ, καί κατοικίζων ἐν μοναῖς, αἷς ἡτοίμασας· πρόσδεξαι τό πνεῦμα τοῦ δούλου Σου, κατατάσσων ἐν ἀνέσει, καί κατασκηνῶν εἰς τόπον χλόης καί ἀναπαύσεως, διδούς ἁμαρτημάτων συγχώρησιν πάσης τῆς ἐν τῷ βίῳ κακίας συγγνώμην, ὅτι φιλάνθρωπος εἶ καί ἀγαθός, εἰδώς συγχωρεῖν πλημμελήματα, καί ὑπερβαίνων τά ἁμαρτήματα· τήν ψυχήν αὐτοῦ ἐκεῖ ἀνάπαυσον, ἡμᾶς δέ ἐνταῦθα εἰρήνευσον καί διαφύλαξον, καί τοῖς συνελθοῦσιν λόγησαι τόν κάματον εἰς δικαιοσύνην.

Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


19. Εὐχή ἄλλη εἰς κεκοιμημένους

Ὁ ὤν καί προών καί διαμένων εἰς τούς αἰῶνας Κύριε, ὁ ὑπό πάσης κτίσεως νοητῆς δοξαζόμενος, ὁ εὐδοκήσας παρά τῆς ἀνθρωπίνης εὐτελείας εὐχάς καί θυμιάματα προσφέρεσθαί σου τῷ παναγίῳ ὀνόματι· μνήσθητι ὁ Θεός ἡμῶν, καί λύτρωσαι αὐτόν τῆς δυσώσους ἁμαρτίας, εὐωδίᾳ τῆς σῆς ἀγαθότητος, καί ἐλέους καί φιλανθρωπίας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως καταξιώσας.

Σόν γάρ ἐστί τό κράτος, καί ἡ Βασιλεία ἡ ἀτελεύτητος, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


20. Εὐχή ἄλλη ἐπί τελευτήσαντος

Ὁ Θεός ὁ διδούς πάσῃ σαρκί καί πάλιν ἀναλαμβάνων ἀπό κόσμου τάς ψυχάς τάς ἐπιστρεφούσας ἐπί Σέ καί κατοικίζων ἐν μοναῖς αἷς ἡτοίμασας· πρόσδεξαι τό πνεῦμα τοῦ δούλου Σου, κατατάσσων ἐν ἀνέσει, καί κατασκηνῶν εἰς τόπον χλόης καί ἀναπαύσεως, διδούς ἁμαρτημάτων συγχώρησιν, πλημμελημάτων ἄφεσιν, πάσης τῆς ἐν τῷ βίῳ κακίας συγγνώμην, ὅτι φιλάνθρωπος εἶ καί ἀγαθός, εἰδώς συγχωρεῖν πλημμελήματα, καί ὑπερβαίνοντα ἁμαρτήματα τήν ψυχήν αὐτοῦ ἐκεῖ ἀνάπαυσον, ἡμᾶς δέ ἐνταῦθα εἰρήνευσον καί διαφύλαξον, καί τοῖς συνελθοῦσιν τόν κάματον εἰς δικαιοσύνην δώρησαι.

Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σύ τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

 Ἀρχιμ. Παῦλος Κ. Ντανᾶς, Εὐχὲς ὑπέρ ἀναπαύσεως κεκοιμημένων



Προσευχητάριον ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων
Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Κ. Ντανᾶ

Ἐκδόσεις «Ἄθως»
Ἀθήνα 2005

Sourse : http://arxontarikion.wordpress.com/