«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

 «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

Διαθέσιμοι σε όλους μέσω διαδικτύου είναι πλέον οι θησαυροί του Αγίου όρους, με την υλοποίηση από τον Όμιλο ΟΤΕ του μεγαλύτερου έργου στην Ελλάδα στον τομέα του ψηφιακού πολιτισμού, που ολοκληρώθηκε σε τέσσερα χρόνια. Μέσω της ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης του ιστορικού αρχείου και των έργων τέχνης της Αθωνικής Πολιτείας, περισσότερες από 2 εκατ. ψηφιακές απεικονίσεις εγγράφων, βιβλίων, χειρογράφων και 27 χιλιάδες απεικονίσεις κειμηλίων, καθώς και τρισδιάστατες αποτυπώσεις μνημείων, εικονικές περιηγήσεις μονών και εκπαιδευτικές εφαρμογές, συγκεντρώνονται πλέον στο portalwww.mountathos.org, που δίνει τη δυνατότητα σε κοινό και επιστήμονες να εισέλθουν στα άδυτα του ιερού τόπου και να ανακαλύψουν τον σπάνιο πολιτιστικό του πλούτο.  

«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

9 Δεκεμβρίου 2020

Ένα έργο παγκόσμιας εμβέλειας, την «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτό», υλοποίησε ο Όμιλος ΟΤΕ για λογαριασμό της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους. Στόχος του έργου ήταν η διάσωση, διαφύλαξη και προβολή τουπολιτιστικούκαικειμηλιακού πλούτου της Αθωνικής Πολιτείας, μέσω της ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης του ιστορικού αρχείου και των έργων τέχνης, καθώς και η διάθεσή τους στην παγκόσμια κοινότητα μέσω του διαδικτύου.

Η «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» είναι το μεγαλύτερο έργο στην Ελλάδα στον τομέα του ψηφιακού πολιτισμού. Είναι μία κιβωτός γνώσης που περιλαμβάνει σε ψηφιακή μορφή το πολιτιστικό απόθεμα των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Το πολυεπίπεδο αυτό έργο διήρκησε τέσσερα χρόνια.

Ο κ. Κωνσταντίνος Πατσέας, Υπεύθυνος Σχεδιασμού και  Συντονιστής του Έργου της Αθωνικής Ψηφιακής Κιβωτού, ανέφερε σχετικά: «Η Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός είναι μια προσπάθεια εξωστρέφειας και ανοίγματος της Ορθόδοξης Χριστιανικής παράδοσης στο σύγχρονο κόσμο,  ένα πνευματικό αντίδωρο προς τη νέα γενιά, η οποία έχει νέους διαύλους και τρόπους επικοινωνίας μέσω του ψηφιακού κόσμου. Η Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της έρευνας και της εκπαίδευσης μέσω της λειτουργικής σύζευξης παράδοσης και τεχνολογίας. Ωστόσο, και από τεχνολογικής πλευράς είναι ένα έργο σταθμός για τα Ελληνικά δεδομένα καθότι οι τεχνολογίες που εφαρμόσθηκαν και η μεθοδολογία ανάπτυξης του έργου, θα υιοθετηθούν ως καλές πρακτικές για όλα τα αντίστοιχα έργα διάσωσης και ψηφιακής προβολής πολιτιστικών αγαθών».

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου ΟΤΕ, κ. Μιχάλης Τσαμάζ, δήλωσε: «Η πνευματική και ιστορική κληρονομιά του Αγίου Όρους είναι ανεκτίμητης αξίας. Είναι τιμή μας που συμβάλαμε στη διαφύλαξη και ανάδειξή της μέσα από τη δημιουργία της Αθωνικής Ψηφιακής Κιβωτού, ενός εμβληματικού έργου τεχνολογίας, που ανοίγει τις πόρτες του Αγίου Όρους στην παγκόσμια κοινότητα και βάζει την Αθωνική Πολιτεία στη νέα ψηφιακή εποχή και τον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη. Με σύμμαχό μας την τεχνολογία, θα συνεχίσουμε να φτιάχνουμε έναν κόσμο καλύτερο για όλους».

«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

Στο πλαίσιο του πολυεπίπεδου αυτού έργου ο Όμιλος ΟΤΕ:

• Ψηφιοποίησε αναρίθμητα αντικείμενα από όλους τους τομείς της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της ορθόδοξης χριστιανικής τέχνης: έγγραφα, χειρόγραφα, σπάνια βιβλία, γλυπτά, ψηφιδωτά, φορητές εικόνες, έργα μεταλλοτεχνίας και υφαντικής, θρησκευτικά σκεύη, άμφια, νομίσματα και αρχιτεκτονικά σχέδια, περισσότερες από 500 ώρες οπτικοακουστικού υλικού, καθώς και σχεδόν 25.000 σελίδες σύγχρονου, πρωτότυπου, αδημοσίευτου υλικού με ψυχοφελή χαρακτήρα.
• Προμήθευσε τον εξοπλισμό πληροφορικής και λογισμικού για τη διαχείριση του υλικού προς ψηφιοποίηση.
• Αναβάθμισε τις τηλεπικοινωνιακές υποδομές του Αγίου Όρους, εγκαθιστώντας υπερσύγχρονα δίκτυα σταθερής και κινητής, COSMOTE Fiber και COSMOTE 4G.
• Υλοποίησε Data Center (κεντρικό αποθετήριο)στις Καρυές και δημιούργησε κλειστό δίκτυο VPN απομακρυσμένης πρόσβασης για τη μεταφορά του μεγάλου όγκου του ψηφιοποιημένου υλικού και την εξ΄ αποστάσεως τεκμηρίωσή του από τους επιστήμονες.
• Δημιούργησε τη δικτυακή πύλη www.mountathos.org, σε πέντε γλώσσες, ελληνικά, αγγλικά, βουλγαρικά, ρωσικά, και σέρβικα, η οποία, με πάνω από δύο εκατ. ψηφιακές απεικονίσεις, συγκεντρώνει το σύνολο των εκφάνσεων του πολιτιστικού αποθέματος των Ιερών Μονών και δίνει τη δυνατότητα σε όλους να εισέλθουν στα άδυτα του Ιερού Τόπου και να ανακαλύψουν τον σπάνιο πλούτο της Αθωνικής Πολιτείας, μέσα από υπηρεσίες εικονικής περιήγησης, ηλεκτρονικούς καταλόγους με το ψηφιοποιημένο υλικό και εκπαιδευτικές εφαρμογές.
• Συνεργάστηκε με πολυπληθείς ομάδες διακεκριμένων επιστημόνων. Περισσότεροι από διακόσιοι εξειδικευμένοι συνεργάτες όπως βυζαντινολόγοι, θεολόγοι, ιστορικοί, συγγραφείς, αρχιτέκτονες και οι ίδιοι οι μοναχοί, εργάστηκαν για την τεκμηρίωση του υλικού, ενώ ορίστηκαν και εκπρόσωποι των μονών, στους οποίους μεταφέρθηκε η τεχνογνωσία.

OTE Group_AthosDigital_Heritage_1: ψηφιοποίηση χειρόγραφου κώδικα

Η «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ), και συγχρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ε.

Το έργο και η σημασία του αποτυπώνονται στην ειδική σειρά ντοκιμαντέρ τριών ωριαίων επεισοδίων του COSMOTE HISTORY HD, «Άγιο Όρος – Ψηφιακή εποχή», σε παραγωγή COSMOTE TV. Το ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο μέσω της on demand υπηρεσίας COSMOTE TV PLUS, αλλά και ελεύθερα, στο κανάλι της COSMOTE TV στο YouTube έως τις 15 Δεκεμβρίου.

Αγία Άννα: Η μητέρα της Θεοτόκου που την εορτάζουμε στις 9 Δεκεμβρίου και άλλες δύο φορές τον χρόνο

H  μητέρα της Θεοτόκου. Αν και δεν αναφέρεται σε κανένα βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η Άννα κατέχει περίοπτη θέση στην ευσέβεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι όποιες πληροφορίες για την Άννα αντλούνται από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, ιδίως το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου και το Περί Νηπιότητας του Σωτήρος. Το όνομά της είναι ο εξελληνισμένος τύπος της εβραϊκής λέξης «Hannah», που σημαίνει εύνοια, χάρη.

Σύμφωνα με το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, η Άννα ήταν σύζυγος του Ιωακείμ. Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά και παρακαλούσε τον Θεό να του χαρίσει ένα. Το αίτημά τους δεν έμεινε αναπάντητο από τον Θεό, ο οποίος απέστειλε άγγελο να τους γνωστοποιήσει ότι όχι μόνο θα αποκτούσαν τέκνο, αλλά ότι αυτό θα γινόταν διάσημο σε όλο τον κόσμο («λαληθήσεται το σπέρμα σου εν όλη τη οικουμένη»).

Πράγματι, η γηραιά Άννα απέκτησε ένα κοριτσάκι «εξ επαγγελίας, αλλά και κατά τους νόμους της φύσεως», σύμφωνα με την Ορθόδοξη θεολογία. Το ονόμασε Μαριάμ και ήταν προορισμένη να γίνει η μητέρα του Χριστού. Η Καθολική Εκκλησία προχώρησε περισσότερο και δέχθηκε την Άσπιλο Σύλληψη της Θεοτόκου (Immaculata Conceptio).

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τρεις φορές την Αγία Άννα κατά τη διάρκεια του εορταστικού κύκλου: Στις 9 Δεκεμβρίου, τη Σύλληψή της, στις 25 Ιουλίου την Κοίμησή της και στις 9 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον σύζυγό της Ιωακείμ. Η Καθολική Εκκλησία τιμά την Αγία Άννα στις 26 Ιουλίου.

Κατά τον 5ο αιώνα η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Ευδοξία ανήγειρε ναό προς τιμήν της στα Ιεροσόλυμα, όπου, κατά την παράδοση, γεννήθηκε η Άννα. Το 550 ο Ιουστινιανός ίδρυσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.

Η Αγία Άννα (Hannah στα Αραβικά) τιμάται και από τη Μουσουλμανική Θρησκεία. Στο Κοράνι, η Άννα αναφέρεται ως σεβάσμια και πνευματική γυναίκα, μητέρα της Παναγίας.

Λείψανα της Αγίας Άννας υπάρχουν στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας (Μονή Μεγίστης Λαύρας), στον Ιερό Ναό της Αγίας Άννας Κατερίνης, καθώς και σε πολλά ιερά προσκυνήματα του κόσμου.
ο όνομα της Αγίας Άννας καθώς και του συζύγου της Ιωακείμ αναφέρονται μόνο σε απόκρυφα ευαγγέλια όπως για παράδειγμα το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου.

Σύμφωνα με τις αντίστοιχες πηγές, η Αγία Άννα, η μητέρα της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία.

Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, την Ελισάβετ(την μητέρα του Ιωάννη του Προδρόμου). Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία.

 thepressroom.gr

Τα είπαν Μητσοτάκης-Ιερώνυμος για τα Χριστούγεννα και τους «αντάρτες» μητροπολίτες

 

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.

Στη διάρκεια της επικοινωνίας συζητήθηκε η εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα και ο τρόπος εορτασμού των Χριστουγέννων στις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες.

Οι σχετικές ανακοινώσεις θα γίνουν εντός των προσεχών ημερών.

Πονοκέφαλος το «αντάρτικο» Μητροπολιτών

Την ίδια ώρα «πονοκέφαλο» προκαλούν σε κυβέρνηση και ιεραρχία οι Μητροπολίτες Ξάνθης και Κέρκυρας με το «αντάρτικο» στις αποφάσεις της Πολιτείας.

Ο μεν Ξάνθης κ. Παντελεήμων είπε ότι ανοίγει τις εκκλησίες και κάλεσε τους πιστούς να κοινωνήσουν, με το επιχείρημα ότι ο Δεκέμβριος έχει πολλές γιορτές, αν και η Ξάνθη είναι μια «κόκκινη» περιοχή.

Ο δε Κερκύρας κ. Νεκτάριος – ο οποίος κατηγορήθηκε ότι έχει παραβεί ήδη μια φορά τα μέτρα και αθωώθηκε στη δίκη- είπε ότι η εκκλησία είναι «εν διωγμώ»!

Οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες με αφορμή την εορτή του πολιούχου της Κέρκυρας Αγίου Σπυρίδωνος στις 12 Δεκεμβρίου, από την παραμονή μέχρι την επόμενη μέρα (11-13 Δεκεμβρίου) και οι καμπάνες θα χτυπούν πένθιμα πέντε φορές την ημέρα.

Η πληρότητα στις εκκλησίες πάντως δε θα ξεπερνάει το 10%, δηλαδή ουσιαστικά θα βρίσκονται πολλοί λίγοι πιστοί εντός των ναών και σε αυτό συμφωνούν και οι δύο πλευρές.

Την ίδια ώρα η Εκκλησία πενθεί τον πρώην Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Αλέξιο, ο οποίος έπασχε από τον κορωνοϊό και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.

 15minutes.gr/

Λέων Τολστόι – Τα τρία ερωτήματα

• ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια;

• ποιοι είναι οι πιο αναγκαίοι άνθρωποι;

• πως θα μπορούσε να ξέρει ποιο είναι το πιο σπουδαίο πράγμα να κάνει;

 

Το παραμύθι αυτό του Λ. Τολστόι γράφτηκε το 1885, μα όπως και άλλα πιο γνωστά και κορυφαία έργα του, συνεχίζει να προβληματίζει, να εμψυχώνει, να διδάσκει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Το παραμύθι του Τολστόι, με το μήνυμα που περιέχει, είναι πολύτιμος βοηθός για τους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας, ενώ μπορεί να αξιοποιηθεί, μέσα στο κατάλληλο πλαίσιο, στη θεραπευτική σχέση αλλά και για την προσωπική ανάπτυξη κάθε ανθρώπου. Ειδικά στις μέρες μας, ιστορίες σαν και αυτή που μιλούν για τη δυνατότητα της αυτογνωσίας, για την επίγνωση, την ενσυναίσθηση, τη συνειδητοποίηση «στο εδώ και τώρα», αλλά και για τη λυτρωτική δύναμη της συγχώρεσης, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίες και επίκαιρες. 

Χρήστος Τσαντής

Λ. Τολστόι-Τα τρία ερωτήματα

Μία φορά και έναν καιρό, ένας βασιλιάς σκέφτηκε ότι αν ήξερε πάντοτε την κατάλληλη στιγμή για ν᾿ αρχίζει κάτι, εάν ήξερε ποιοι είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για ν᾿ ακούει και ποιοι είναι εκείνοι που θα έπρεπε ν᾿ αποφεύγει και, πάνω από όλα, εάν ήξερε πάντοτε ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα να κάνει, δεν θ’ αποτύγχανε σε ό,τι κι αν επιχειρούσε.

Και όταν του ήρθε αυτή η σκέψη, φρόντισε να διακηρυχθεί σε ολόκληρο το βασίλειό του ότι θα έδινε σπουδαία αμοιβή σ’ εκείνον που θα του μάθαινε:

• ποιά είναι η κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια;
• ποιοί είναι οι πιο αναγκαίοι άνθρωποι;
• πώς θα μπορούσε να ξέρει ποιο είναι το πιο σπουδαίο πράγμα να κάνει;

Ήλθαν σοφοί άνθρωποι στο βασιλιά αλλά όλοι έδωσαν διαφορετικές απαντήσεις στα ερωτήματα.

Σ᾿ απάντηση του πρώτου ερωτήματος, μερικοί είπαν ότι «για να ξέρει κανείς την κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, πρέπει να φτιάξει προκαταβολικά ένα πρόγραμμα ημερών, μηνών και ετών και να το ακολουθήσει πιστά». «Μόνον έτσι», είπαν αυτοί, «θα μπορούσε να γίνει το καθετί στην κατάλληλη στιγμή».

Άλλοι δήλωσαν ότι: «θα ήταν αδύνατο ν᾿ αποφασίσει κανείς εκ των προτέρων την κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, αλλά εάν δεν αφήσει τον εαυτό του να απορροφηθεί σε μάταιες ενασχολήσεις, θα μπορούσε πάντοτε να προσέχει τι συμβαίνει και τότε να κάνει ό,τι θα ήταν αναγκαίο».

Άλλοι πάλι είπαν ότι: «όσο και να πρόσεχε ο βασιλιάς ό,τι συνέβαινε, θα ήταν αδύνατο σε έναν άνθρωπο να αποφασίζει σωστά ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, γι’ αυτό θα έπρεπε να έχει ένα συμβούλιο από σοφούς ανθρώπους, που θα τον βοηθούσαν να καθορίσει την κατάλληλη στιγμή για καθετί».

Αλλά πάλι, άλλοι του είπαν ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν θα μπορούσαν να περιμένουν, ώστε να εξεταστούν από ένα συμβούλιο, και για τα οποία πρέπει κανείς να αποφασίσει αμέσως αν θα τα επιχειρήσει ή όχι. Για να μπορεί όμως κανείς να το αποφασίσει αυτό, πρέπει εκ των προτέρων να γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί. Μόνο μάγοι μπορούν να το κάνουν αυτό και γι’ αυτό, για να ξέρει κανείς την κατάλληλη στιγμή για κάθε ενέργεια, πρέπει να συμβουλεύεται μάγους.

Εξίσου ποικίλες ήταν οι απαντήσεις και στο δεύτερο ερώτημα. Μερικοί είπαν ότι οι άνθρωποι που χρειάζεται περισσότερο ο βασιλιάς είναι οι σύμβουλοί του, άλλοι είπαν ότι χρειάζεται περισσότερο τους ιερείς, άλλοι  μίλησαν για τους γιατρούς, ενώ άλλοι είπαν ότι πιο αναγκαίοι είναι οι πολεμιστές.

Στο τρίτο ερώτημα για το ποια είναι πιο σπουδαία ενασχόληση, μερικοί απάντησαν ότι το πιο σπουδαίο πράγμα στον κόσμο είναι οι επιστήμες. Άλλοι είπαν ότι είναι η πολεμική επιδεξιότητα. Άλλοι μίλησαν για τη θρησκευτική λατρεία.

Όλες οι απαντήσεις ήταν διαφορετικές και ο βασιλιάς δεν συμφώνησε σε καμιά απ’ αυτές και σε καμιά δεν έδωσε σημασία, αλλά θέλοντας ακόμη να βρει τις σωστές απαντήσεις, αποφάσισε να συμβουλευτεί έναν ερημίτη πολύ γνωστό για τη σοφία του.

Ο ερημίτης ζούσε σ’ ένα δάσος απ’ το οποίο δεν απομακρυνόταν ποτέ και δε δεχόταν παρά τους απλούς ανθρώπους. Έτσι, ο βασιλιάς ντύθηκε με απλά ρούχα και πριν φτάσει στο κελί τού ερημίτη, κατέβηκε από το άλογό του. Άφησε πίσω τη φρουρά του και πήγε μόνος του για να τον συναντήσει.

Όταν ο βασιλιάς πλησίασε, είδε τον ερημίτη να σκάβει τη γη μπροστά από την καλύβα του. Μόλις αντίκρυσε το βασιλιά, τον χαιρέτησε και συνέχισε να σκάβει. Ο ερημίτης ήταν άνθρωπος ασθενικός και αδύνατος και κάθε φορά που σφήνωνε την αξίνα του στη γη για να σηκώσει λίγο χώμα, αγκομαχούσε για να πάρει ανάσα.

Ο βασιλιάς τον πλησίασε και του είπε: «Ήρθα σ’ εσένα σοφέ ερημίτη για να σε ρωτήσω τρία πράγματα: Πώς θα μάθω να κάνω το κατάλληλο πράγμα στην κατάλληλη στιγμή; Δεύτερον, ποιοί είναι οι άνθρωποι πού χρειάζομαι περισσότερο, επομένως ποιούς θα πρέπει να προσέχω περισσότερο από τους άλλους, και τρίτον, ποιές υποθέσεις είναι πιο σπουδαίες και χρειάζονται περισσότερη προσοχή;»

Ο ερημίτης άκουσε το βασιλιά, αλλά δεν έδωσε καμιά απάντηση. Μόνο έφτυσε στις παλάμες του και ξανάρχισε το σκάψιμο.

«Είσαι κουρασμένος», του είπε ο βασιλιάς, «άσε με να πάρω την αξίνα και να δουλέψω εγώ λίγο για σένα».

«Ευχαριστώ», είπε ο ερημίτης και δίνοντας την αξίνα στο βασιλιά κάθισε κάτω στο χώμα.

Όταν έσκαψε ο βασιλιάς δύο αυλάκια, σταμάτησε και επανέλαβε τα ερωτήματά του. Ο ερημίτης και πάλι δεν απάντησε, αλλά σηκώθηκε, άπλωσε το χέρι του για να πάρει την αξίνα και είπε: «Ξεκουράσου τώρα λίγο και άσε εμένα να δουλέψω λιγάκι».

Ο βασιλιάς όμως δεν του έδωσε την αξίνα και συνέχισε να σκάβει. Πέρασε μία ώρα και άλλη μία. Ο ήλιος άρχισε να δύει πίσω απ’ τα δέντρα και ο βασιλιάς στο τέλος σφήνωσε την αξίνα στο χώμα και είπε: «Ήρθα σ’ εσένα σοφέ άνθρωπε για μία απάντηση στα ερωτήματά μου. Αν δεν μπορείς να μου δώσεις καμιά… πες το μου να γυρίσω στο σπίτι μου».

«Να… κάποιος έρχεται τρέχοντας», είπε ο ερημίτης. «Ας δούμε ποιος είναι».

Ο βασιλιάς γύρισε και είδε ένα γενειοφόρο άνδρα να έρχεται τρέχοντας από το δάσος, σφίγγοντας με τα χέρια του το στομάχι του, απ’ το οποίο έτρεχε ποτάμι το αίμα. Όταν πλησίασε το βασιλιά, έπεσε λιπόθυμος στο χώμα βγάζοντας έναν ελαφρύ αναστεναγμό.

Ο βασιλιάς και ο ερημίτης ξεκούμπωσαν τα ρούχα του και είδαν ένα μεγάλο τραύμα στο στομάχι του. Ο βασιλιάς το έπλυνε όσο καλύτερα μπορούσε. Έδεσε το τραύμα με το μαντήλι του και με μία πετσέτα που του έδωσε ο ερημίτης, αλλά το αίμα δεν σταματούσε. Ο βασιλιάς ξανά και ξανά άλλαζε τον επίδεσμο, τον έπλενε και έδενε πάλι το τραύμα. Όταν σταμάτησε πλέον να τρέχει το αίμα, ο πληγωμένος συνήλθε και ζήτησε κάτι να πιει.

Ο βασιλιάς έφερε φρέσκο νερό και του το έδωσε. Στο μεταξύ ο ήλιος έδυσε και άρχισε να κρυώνουν. Έτσι, ο βασιλιάς με τη βοήθεια του ερημίτη μετέφερε τον πληγωμένο στην καλύβα και τον ξάπλωσε στο κρεβάτι.

Όταν ξάπλωσε στο κρεβάτι ο πληγωμένος, έκλεισε τα μάτια του και ησύχασε, αλλά ο βασιλιάς ήταν τόσο κουρασμένος από το περπάτημα και τη δουλειά που είχε κάνει. Έτσι, κάθισε στο κατώφλι ώσπου τον πήρε και αυτόν ο ύπνος τόσο βαθιά που κοιμήθηκε συνέχεια όλη την καλοκαιριάτικη νύχτα.

Το πρωί, αφού ξύπνησε, πέρασε αρκετή ώρα πριν μπορέσει να θυμηθεί που βρισκόταν, ποιος ήταν αυτός ο άγνωστος γενειοφόρος άνδρας, ο οποίος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και τον κοίταζε έντονα με φλογισμένα μάτια.

«Συγχώρα με», είπε ο γενειοφόρος άνδρας με αδύναμη φωνή, όταν είδε ότι ο βασιλιάς είχε ξυπνήσει και τον κοιτούσε απορημένος.

«Δεν σε ξέρω και δεν έχω τίποτε να σου συγχωρήσω», είπε ο βασιλιάς.

«Εσύ δεν με ξέρεις, αλλά εγώ σε ξέρω. Είμαι αυτός ο εχθρός σου που ορκίστηκε να πάρει εκδίκηση από εσένα, γιατί εκτέλεσες τον αδελφό του κι έκανες κατάσχεση της περιουσίας του. Ήξερα πως είχες πάει μόνος σου να δες τον ερημίτη και αποφάσισα να σε σκοτώσω στην επιστροφή. Αλλά πέρασε η μέρα και δεν γύρισες. Έτσι, βγήκα απ’ την ενέδρα που σου είχα στήσει κι έπεσα πάνω στους φρουρούς σου. Αυτοί με αναγνώρισαν και με τραυμάτισαν. Τους ξέφυγα, αλλά θα είχα πεθάνει απ’ την αιμορραγία, εάν εσύ δεν είχες φροντίσει το τραύμα μου. Εγώ ήθελα να σε σκοτώσω κι εσύ μου έσωσες τη ζωή. Τώρα… αν ζήσω, και εάν το θέλεις εσύ, θα σε υπηρετήσω σαν ο πιο πιστός σου σκλάβος… και θα ζητήσω απ’ τους γιούς μου να κάνουν το ίδιο. Συγχώρα με!».

Ο βασιλιάς ήταν πολύ ευχαριστημένος που είχε συμφιλιωθεί τόσο εύκολα με τον εχθρό του και που είχε κάνει ένα φίλο και όχι μόνο τον συγχώρεσε, αλλά είπε ότι θα έστελνε τους υπηρέτες του και τον προσωπικό του γιατρό να τον φροντίσουν και υποσχέθηκε να του επιστρέψει την περιουσία του.

Αφού έφυγε απ’ τον πληγωμένο ο βασιλιάς, πήγε έξω στον εξώστη και κοίταξε τριγύρω να βρει τον ερημίτη. Ήθελε πριν φύγει, να τον παρακαλέσει ακόμη μία φορά να απαντήσει στα τρία ερωτήματα που του είχε κάνει.

Ο ερημίτης ήταν έξω γονατισμένος και φύτευε σπόρους στ’ αυλάκια που είχαν σκαφτεί την προηγούμενη μέρα.

Ο βασιλιάς τον πλησίασε και του είπε: «Για τελευταία φορά σε παρακαλώ απάντησε στα ερωτήματα μου, σοφέ άνθρωπε».

«Μα έχουν ήδη απαντηθεί», είπε ο ερημίτης, σκύβοντας ακόμα στ’ αδύνατα πόδια του και κοιτάζοντας προς το βασιλιά που στεκόταν μπροστά του.

«Πώς απαντήθηκαν; Τί εννοείς;», είπε ο βασιλιάς.

«Δεν βλέπεις;» απάντησε ο ερημίτης. «Αν δεν είχες λυπηθεί χθες την αδυναμία μου κι έφευγες χωρίς να σκάψει για μένα τ’ αυλάκια, αυτός ο άνθρωπος θα σου είχε επιτεθεί και θα είχες μετανιώσει που δεν έμεινες μαζί μου. Έτσι, η πιο σπουδαία στιγμή ήταν όταν έσκαβες τ’ αυλάκια, κι εγώ ήμουν ο πιο σπουδαίος άνθρωπος και το να μου κάνεις καλό ήταν η πιο σπουδαία δουλειά. Ύστερα, όταν αυτός ο άνθρωπος ήρθε σε μας, η πιο σπουδαία στιγμή ήταν όταν τον φρόντιζες, γιατί αν δεν είχες δέσει το τραύμα του, θα πέθαινε χωρίς να συμφιλιωθεί μαζί σου. Έτσι, αυτός ήταν ο πιο σπουδαίος άνθρωπος και αυτό που έκανες γι’ αυτόν ήταν η πιο σπουδαία δουλειά. Να θυμάσαι λοιπόν:  Υπάρχει μόνο μία στιγμή που είναι η πιο σπουδαία, το παρόν. Είναι η πιο σπουδαία στιγμή, γιατί είναι η μόνη πάνω στην οποία έχεις κάποια δύναμη. Ο πιο αναγκαίος άνθρωπος είναι αυτός μαζί με τον οποίο βρίσκεσαι, γιατί κανένας άνθρωπος δεν ξέρει αν θα έχει ποτέ πάρε-δώσε με κάποιον άλλο. Και το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να του κάνεις καλό, γιατί μόνο γι’ αυτό το σκοπό έχεις έλθει σ’ αυτόν τον κόσμο!».

Τώρα λοιπόν βλέπεις ότι πρέπει να τρέχεις συνεχώς για να παραμένεις στην ίδια θέση. Αν θέλεις να πας κάπου αλλού θα πρέπει να τρέχεις τουλάχιστον δύο φορές περισσότερο…

 https://christostsantis.com

 

Ο σκοπός της μέλισσας Λέων Τολστόι- Πόλεμος και Ειρήνη

Μια μέλισσα καθισμένη σ’ ένα λουλούδι κέντρισε ένα παιδάκι. Και το παιδί φοβάται τις μέλισσες και λέει πως σκοπός της μέλισσας είναι να κεντρίζει τους ανθρώπους.

Ο ποιητής θαυμάζει τη μέλισσα που είναι προσκολλημένη στην καρδιά του λουλουδιού και λέει πως ο σκοπός της μέλισσας είναι να ρουφάει το άρωμα του λουλουδιού.

Ο μελισσοκόμος, βλέποντας πως η μέλισσα μαζεύει τη γύρη των λουλουδιών και το γλυκό χυμό τους και τα μεταφέρει στη κυψέλη, λέει πως ο σκοπός της είναι να συγκεντρώνει το μέλι. Άλλος μελισσοκόμος, που μελέτησε από πιο κοντά τη ζωή του μελισσιού, λέει πως η μέλισσα μαζεύει τη γύρη και το χυμό για να θρέψει τις νέες μέλισσες και να βγάλει καινούργια βασίλισσα, πως ο σκοπός της είναι η διαιώνιση του είδους.

Ο βοτανολόγος παρατηρεί πως καθώς η μέλισσα πετάει με τη γύρη των δίοικων λουλουδιών στον ύπερο, τον γονιμοποιεί και βλέπει σ’ αυτό το σκοπό της μέλισσας. Άλλος παρακολουθώντας τη διασπορά των φυτών, βλέπει πως η μέλισσα συνεργεί στη διασπορά αυτή κι καινούργιος αυτός παρατηρητής μπορεί να πει πως σ’ αυτό βρίσκεται ο σκοπός της μέλισσας.

Όμως ο τελικός σκοπός της μέλισσας δεν εξαντλείται ούτε με τον ένα ούτε με το, άλλο, ούτε με τον τρίτο σκοπό, που είναι σε θέση να ανακαλύψει ο ανθρώπινος νους. Όσο ψηλότερα προχωρεί ο ανθρώπινος νους στην ανακάλυψη των σκοπών αυτών, τόσο πιο φανερό γίνεται γι’ αυτόν το απρόσιτο του τελικού σκοπού. Για τον άνθρωπο είναι προσιτή μονάχα η παρακολούθηση της αντιστοιχίας της ζωής της μέλισσας προς τ’ άλλα φαινόμενα της ζωής. Το ίδιο πρέπει να ειπωθεί και για τους σκοπούς των ιστορικών προσώπων και των λαών.

Εκδόσεις Γκοβόστης. Μετάφραση από τα ρωσικά: Κοραλία Μακρή.

 

https://christostsantis.com/2013/05/28/o-skopos-tis-melissas-tolstoi-polemos-kai-eirini/

ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΗ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

ΜΗ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ!

Με αυτό το σύνθημα 180 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία — μαζί με τα Παραρτήματά τους — σε όλη την Ελλάδα προβαίνουν σε γενική διαμαρτυρία για το κλείσιμο των εκκλησιών εν όψει μάλιστα της επικείμενης εορτής των Χριστουγέννων.

Συγκεκριμένα με επιστολή τους προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και όλους τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχες της Ελλαδικής επικρατείας διατυπώνουν έντονα το αίτημα χιλιάδων πιστών χριστιανών να ανοίξουν οι ιεροί Ναοί.

Η επιστολή επισημαίνει την μονομέρεια της Πολιτείας πού ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τις βιολογικές ανάγκες των ανθρώπων και των ζώων, ενώ αδιαφορεί για το πνεύμα, τις ανάγκες της ψυχής των πολιτών της: «Πώς να δεχθούμε την απαγόρευση αυτή, όταν βλέπουμε να επιτρέπεται η μετάβαση στις αγορές τροφίμων, αλλά όχι στους Ναούς για την τροφή της ψυχής; Όταν βλέπουμε να επιτρέπεται η μετακίνηση για ατομική σωματική άθληση ή για τις ανάγκες των κατοικίδιων ζώων, αλλά όχι για τις ψυχές μας;», γράφουν χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία δημοσιεύουν στο διαδίκτυο βίντεο στο οποίο διαμαρτύρονται διότι, ενώ στις περισσότερες χώρες (ΗΠΑ, Ρωσία, Ευρώπη, Κύπρο) την περίοδο αυτή της πανδημίας οι εκκλησίες είναι ανοιχτές, στην Ελλάδα παραμένουν κλειστές και απροσπέλαστες για τους πιστούς. Και καταλήγουν με το επιτακτικό αίτημα: «Ζητούμε ανοιχτές εκκλησίες! Μη φυλακίζετε τις ψυχές μας».

Μπορείτε να δείτε το βίντεο ΕΔΩ.

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή:

Αθήνα, 4 Δεκεμβρίου 2020

Προς τον

Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο

Αθηνών και πάσης Ελλάδος

κ.κ. Ι ε ρ ώ ν υ μ ο

και τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς

της Εκκλησίας της Ελλάδος

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Πρωτίστως θέλουμε να εκφράσουμε τη χαρά μας για την αποκατάσταση της υγείας σας, Μακαριώτατε, και ταπεινά προσευχόμαστε, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων, να σας χαρίζει αδιάπτωτη υγεία και να σας ενισχύει στο μεγάλο και δύσκολο έργο σας! Παράλληλα συμμετέχουμε στον πόνο πολλών αδελφών μας που δοκιμάζονται καθημερινά από την πανδημία, και μάλιστα πολλών Ποιμένων μας, και προσευχόμαστε θερμά για την υγεία όλων.

Κυρίως όμως την ώρα αυτή σας βεβαιώνουμε ότι με πολλή ανακούφιση πληροφορηθήκαμε ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος διεβίβασε με επιστολή της προς τον Πρωθυπουργό το αίτημα χιλιάδων πιστών χριστιανών να ανοίξουν οι ιεροί Ναοί, και μάλιστα εν όψει των εορτών του Δωδεκαημέρου.

Είναι παρήγορο για μας να νιώθουμε ότι οι Ποιμένες μας συμμετέχουν στη θλίψη μας και αφουγκράζονται τους στεναγμούς της καρδιάς μας. Διότι πράγματι τις ημέρες αυτές η στέρηση της θείας λατρείας προκαλεί αφόρητο πόνο στην ψυχή μας. Στερημένοι από το Μυστήριο της Ζωής, αποκλεισμένοι από το Μυστήριο της Μετανοίας, απομακρυσμένοι από κάθε ιερή Ακολουθία, περνούμε έξω από τις εκκλησίες και κλαίμε μυστικά για την ερήμωση των ναών και το κλείσιμο του ουρανού. Θρηνούμε τον αποκλεισμό μας από κάθε λατρευτική εκδήλωση.

Πως να κατανοήσουμε την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς την παρουσία εκκλησιάσματος; Πως να δεχθούμε την απαγόρευση αυτή, όταν βλέπουμε να επιτρέπεται η μετάβαση στις αγορές τροφίμων, αλλά όχι στους Ναούς για την τροφή της ψυχής; Όταν βλέπουμε να επιτρέπεται η μετακίνηση για ατομική σωματική άθληση η για τις ανάγκες των κατοικίδιων ζώων, αλλά όχι για τις ψυχές μας;

Πως να κατανοήσουμε ότι η Πολιτεία, ενώ λαμβάνει κάθε υγειονομικό μέτρο για τον περιορισμό της πανδημίας, δεν καταφεύγει σε κανένα πνευματικό μέσο, ασυγκρίτως δραστικότερο και θαυμαστό; Αλήθεια, θα ξεπεράσουμε την πανδημία μόνο με τα υγειονομικά μέτρα; Και όχι με τα πνευματικά, με την καταφυγή μας στον Θεό; Πως θα μπορέσουμε εμείς οι μικροί και αδύναμοι άνθρωποι να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον αόρατο και επικίνδυνο εχθρό χωρίς τη βοήθεια του Θεού; Μέσα στους αιώνες η πατρίδα μας πέρασε πολλές επιδημίες και άλλες φοβερές δοκιμασίες, που τις ξεπέρασε καταφεύγοντας πάντοτε στον Θεό, με λιτανείες και παρακλήσεις, με λειτουργίες και νηστείες, παίρνοντας τον δρόμο της μετανοίας και της επιστροφής στον Κύριο. Όλα αυτά τα αγνοήσαμε. Πως μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο, χωρίς τον Θεό;

Ασφαλώς δεν περιφρονούμε τα υγειονομικά μέτρα. Σεβόμαστε και εκτιμούμε βαθύτατα τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ιατρών και νοσηλευτών για την αντιμετώπιση της πανδημίας και τη νοσηλεία των ασθενών. Έχει όμως και η ψυχή μας τις δικές της ανάγκες.

Εκείνο που ζητάμε είναι να μας δοθεί η δυνατότητα να καταφεύγουμε στους Ναούς μας! Να μπορούμε ν’ ανάψουμε ένα κερί. Να εξομολογηθούμε. Να λειτουργηθούμε. Να κοινωνήσουμε! Να πάρουμε μέσα μας το φάρμακο της αθανασίας. Και να παρακαλέσουμε τον Παντοδύναμο Κύριο, την Παναγία Μητέρα μας και τους προστάτες Αγίους μας να σταματήσουν αυτό το κακό. Μόνο Αυτοί μπορούν να ενεργήσουν άμεσα και αποτελεσματικά!

Σας παρακαλούμε λοιπόν να επιμείνετε προς την πολιτική εξουσία να μη μας κλείνει το δρόμο προς τον ουρανό. Να ανοίξει τους ιερούς Ναούς όχι μόνο για τα Χριστούγεννα, αλλά για πάντα· και να επιτρέψει τη συμμετοχή των πιστών στη θεία λατρεία. Οι πιστοί σέβονται και τηρούν τους νόμους της Πολιτείας. Ας σεβασθεί και η Πολιτεία τους ιερούς Ναούς, οι οποίοι δεν αποτελούν εστίες διαδόσεως του ιού, αλλά αγιασμένους τόπους που μεταδίδουν χάρη και ζωή.

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Τις τελευταίες ημέρες είδαμε στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως ότι γίνονται ανεκτές από την Πολιτεία διάφορες δημόσιες συναθροίσεις και διαδηλώσεις. Και αναρωτηθήκαμε: Μόνο οι πιστοί δεν έχουν δικαίωμα να βγουν στους δρόμους και να λιτανεύσουν τις θαυματουργές εικόνες και τα ιερά λείψανα των Αγίων μας, λαμβάνοντας βέβαια όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα;

Εσείς μπορείτε να βοηθήσετε τους άρχοντες να καταλάβουν ότι ο λαός μας δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την πίστη στο Θεό και τη λατρεία Του, δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την Εκκλησία, εν πάση δε περιπτώσει, και εμείς οι πιστοί, ως πολίτες, έχουμε δικαιώματα!

Επιτρέψτε μας να ενώσουμε τη φωνή μας μαζί σας: Θέλουμε ανοικτούς τους Ναούς μας σε όλη την περίοδο της πανδημίας, και ασφαλώς να κάνουμε Χριστούγεννα στις εκκλησιές μας! Και όλοι μαζί, επίσκοποι, ιερείς και λαός του Θεού, με πίστη και μετάνοια να πέσουμε στα γόνατα, να υψώσουμε τα χέρια μας και να ζητήσουμε την επέμβαση του Θεού. Να ανοίξει ο ουρανός και να σώσει τη γη. Τώρα είναι η ώρα του Θεού!

Με βαθύτατο σεβασμό

Τα κάτωθι Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία και φορείς:

Αδελφότης Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ»

Ελληνορθόδοξος Σύνδεσμος «Οι Παναγιόφιλοι»

Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ. – με 55 παραρτήματα)

Ένωση Επιστημόνων Γυναικών

Εστία Πατερικών Μελετών

Ηθικοθρησκευτικός Σύλλογος Λαμίας «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ»

Ιεραποστολικός Σύνδεσμος «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ»

Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρουπόλεως

Μακεδονικό Παρατηρητήριο

Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «Άγιος Δαμιανός Οσιονεομάρτυς»

Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «ΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ»

Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος Ιωαννίνων «Απόστολος Παύλος»

Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ»

Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΣ»

Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΑΓΙΑ ΦΟΙΒΗ»

Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης Αδελφότης «ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ»

Παγκόσμια Ακαδημία της Ρωμιοσύνης: Ιερός Σύνδεσμος (Π.Α.Τ.Ρ.Ι.Σ.)

Πανελλήνια Ένωση Γονέων «Η Χριστιανική Αγωγή» (Γ.Ε.Χ.Α. – με 57 τμήματα ανά την Ελλάδα)

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)

Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)

ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Πρωτοβουλία Γονέων Βορείου Ελλάδος

Πρωτοβουλία Πολιτών για την πνευματική Ελευθερία

Σύλλογος «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ»

Σύλλογος «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»

Σύλλογος Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ»

Σύλλογος Ορθόδοξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ» (με 21 παραρτήματα)

Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων

Σύλλογος Πολύτεκνων Νόμου Θεσσαλονίκης «ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ»

Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης

Σύλλογος Πολυτέκνων Φθιώτιδος

Σύλλογος Φίλων Αγίου Όρους «Κοσμάς ο Αιτωλός», Αγρινίου

Σύλλογος Φίλων Αγίου Όρους Λαμίας

Σύλλογος Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Κομοτηνής

Σύλλογος Φίλων Ι.Μ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου «Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς»

Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.)

Φιλανθρωπικό Σωματείο (Λάρισας) «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ»

Φιλανθρωπικό Σωματείο Μέριμνα Πτωχών

Χριστιανική Ένωση Αγρινίου (Χ.Ε.Α.)

Χριστιανική Ένωση Γονέων Θεσσαλονίκης

Χριστιανική Ένωση Ορεστιάδας

Χριστιανική Εστία Καβάλας «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»

Χριστιανική Εστία Λάρισας «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»

Χριστιανική Εστία Πατρών

Χριστιανικός Σύλλογος «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» (Κομοτηνής)

Αίτημα Συμπαράστασης Συσσιτίου Ι.Ν. Αγίου Φωτίου

Αξιότιμοι κύριοι,

εύχομαι να σας βρίσκω εν υγεία. Με πολύ σεβασμό και τιμή, παίρνω το θάρρος 

να επικοινωνήσω μαζί σας, αυτές τις δύσκολες στιγμές για τον τόπο μας, 

ώστε να ζητήσω την κάθε δυνατή βοήθειά σας στο έργο αγάπης που πραγματοποιείται 

στον Ιερό Ναού Αγίου Φωτίου Θεσσαλονίκης, την λειτουργία Συσσιτίου για τους απόρους της Ενορίας μας. 

Βλέποντας τις δυσκολίες που περνά ο λαός μας, προσπαθούμε να αναπαύσουμε τις ψυχές των ανθρώπων 

προσφέροντας τους καθημερινά ένα πιάτο φαγητό (συνολικά 150 μερίδες ημερησίως). 

Έτσι, για τα δέματα των Χριστουγέννων αλλά και για την εν γένει λειτουργία του συσσιτίου 

ζητάμε την δική σας συμπαράσταση και βοήθεια όσον αφορά την προσφορά σας σε τρόφιμα υλικά. 

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για τρόφιμα όπως: ζυμαρικά, αλεύρι, αλάτι, ξύδι, λεμόνια, μπαχαρικά, γάλατα μακράς διάρκειας, 

κονσέρβες ψαριών, τομάτας και κρεάτων, κομπόστες, ζάχαρη, καφές, φιαλίδια υγραερίου, απορρυπαντικά, μαρμελάδα, 

μέλι, πατάτες, κρεμμύδια, χαρτικά, οινόπνευμα, βαμβάκι, ελαιόλαδο, όσπρια, φρυγανιές, ψωμί, παιδικές τροφές σε κουτί, 

πάνες παιδικές και πάνες ακράτειας. 

Σας παρακαλούμε πάρα πολύ να δείτε το αίτημά μας με συμπάθεια,

με αγάπη και σε όποιο βαθμό μπορείτε, να βοηθήσετε. 

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα και ευχόμαστε το νέο έτος να ανατείλει ακόμα πιο ελπιδοφόρο 

και σύντομα, δια πρεσβειών του Αγίου Φωτίου, να ξεπεράσουμε την επιδημία που μαστίζει 

τόσο την πατρίδα μας όσο και τον υπόλοιπο κόσμο. 

Με τιμή, σεβασμό και ευγνωμοσύνη,

ο Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου,

Αρχιμ. Μακάριος Τσιμέρης\

 

 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ

Μ. Κάλλας & Λασκαράτου (Νέα παραλία)
ΤΚ 546 46, Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2310 414 460
Fax: 2310 415 008

Covid19 εναντίον ατομικών ελευθεριών: 1ος γύρος: Covid 19 εναντίον θρησκευτικής ελευθερίας (του π. Νικολάου Γ. Κοντού, προϊσταμένου Νομικής Υπηρεσίας Ι.Μ.Σ.Κ)

   

 

Η μετάβαση από την παραδοσιακή κοινωνία στη μοντέρνα, ή αλλιώς στη νεωτερικότητα, είναι μία μετάβαση που χαρακτηρίστηκε από πολλές αλλαγές και καινοτομίες σε όλα τα επίπεδα ( κοινωνικό, οικονομικό, ακόμα και τεχνολογικό ). Η νεωτερικότητα κυρίως χαρακτηρίζεται από τη θεμελίωση και αναγνώριση για πρώτη φορά των ατομικών ελευθεριών, ρίζα των οποίων είναι η ιδέα – σύλληψη ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος και έχει αξία, γιατί απλά είναι άνθρωπος¹.

Αυτή η επαναστατική για την εποχή σύλληψη οδήγησε σε νομική κατοχύρωση των ατομικών ελευθεριών των ανθρώπων με διεθνείς συμβάσεις , διακρατικές, αλλά και κρατικούς νόμους στο πλαίσιο και στο πνεύμα και την προστασία και επιβεβαίωση των οποίων, όλοι ζούμε, υπάρχουμε, αναπνέουμε.

Ένα από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο δικαίωμα που κατοχυρώθηκε, ήταν το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία ήδη από τον 16^ο αιώνα². Αυτό συνέβη όχι τόσο λόγω της αντίδρασης του λαού στην «ελέῳ Θεού» άσκηση της εξουσίας, που οδήγησε στην καταδυνάστευση αυτού, αλλά κυρίως στην αναγνώριση εκ μέρους της ανθρωπότητας και των ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων ότι η θρησκευτική ελευθερία είναι μία προέκταση της προσωπικής ελευθερίας³ και μάλιστα μία ειδικότερη μορφή της ελευθερίας της γνώμης και της εν γένει πνευματικής ελευθερίας⁴.

Ιδιαίτερο και βασικό χαρακτηριστικό των ατομικών ελευθεριών – ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ότι χρήζουν καθημερινής επιβεβαίωσης, ή επανεπιβεβαίωσης, ήτοι το ότι υπάρχουν σε ένα κείμενο τυπικού νόμου, ακόμα και αυξημένης τυπικής ισχύος ( Σύνταγμα, διεθνή σύμβαση ) δε λέει τίποτα εάν η εκάστοτε άρχουσα τάξη, το κράτος, δεν τα προστατεύει τοις πράγμασιν σε καθημερινή βάση. Επίσης ιδιάζον στοιχείο τους είναι ότι αφενός μεν έχουν απόλυτο χαρακτήρα ως προς την αναγνώρισή τους ( erga omnes κτλ ) , αλλά ταυτόχρονα και σχετικό ως προς την εφαρμογή τους, καθώς υπόκεινται ενίοτε σε περιορισμούς, όπως π.χ λόγω εκτάκτων συνθηκών.

Λόγω των ανωτέρω σε κάθε έννομη τάξη έχει εισαχθεί ένα σύστημα δικαστικού ελέγχου της Συνταγματικότητας των νόμων, στα πλαίσια του οποίου προστατεύονται και οι ατομικές ελευθερίες από νομοθετική παραβίαση τους. Μάλιστα στην Ελλάδα το σύστημα που έχει επιλεχθεί είναι αυτό του διάχυτου και παρεμπιπτόντως ελέγχου, ήτοι με απλά λόγια δεν υπάρχει ένα Συνταγματικό Δικαστήριο, αλλά τον έλεγχο της Συνταγματικότητας μπορούν να τον πραγματώσουν όλα τα ελληνικά δικαστήρια παρεμπιπτόντως⁵.

Η έξαρση της πανδημίας τόσο στη χώρα, όσο και παγκοσμίως όλα τα παραπάνω τα έχει επικαιροποιήσει όσο ποτέ άλλοτε, για αυτό και επέλεξα να μακρηγορήσω, ώστε να τα υπενθυμίσω στους αναγνώστες, και τα έχει επικαιροποιήσει , καθώς έχουν υποχωρήσει πολλά ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες ( σχετικοποίηση των ελευθεριών όπως παραπάνω αναφέρθηκε ) για να υπερισχύσει το αγαθό της δημόσιας υγείας, το οποίο προκρίθηκε από όλες τις έννομες τάξεις ( τόσο από τα κράτη, όσο και τα δικαστήριά τους ) ως το ανώτερο αγαθό όλων. Έτσι για την προφύλαξη αυτού περιορίστηκαν, περιεστάλησαν, ή και απαγορεύτηκαν άλλες ατομικές ελευθερίες και η ελεύθερη άσκησή τους.

Η ατομική ελευθερία που δέχθηκε το πλέον επώδυνο πλήγμα είναι αυτή της θρησκευτικής ελευθερίας και ειδικότερα στην επί μέρους έκφανσή της το δικαίωμα – ελευθερία στη λατρεία. Βεβαίως όπως όλες οι ατομικές ελευθερίες/ανθρώπινα δικαιώματα είναι και αυτή σχετική και τελεί υπό τον όρο τήρησης των νόμων του κράτους και δη μπορεί να περιορίζεται μεταξύ άλλων για λόγους προφύλαξης της δημόσιας υγείας⁶.

Οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν κυρίως στη λατρεία από αρκετά κράτη ανά τον κόσμο τέθηκαν σχεδόν αμέσως στο μικροσκόπιο των Συνταγματικών Δικαστηρίων αρκετών χωρών, αλλά και σε παρεμπίπτοντα έλεγχο συνταγματικότητας στην Ελλάδα. Σημαντικό να ειπωθεί εδώ είναι ότι ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να προσφύγει κατά των περιορισμών λόγω covid19 ενώπιον του Προέδρου του Διοικητικού Πρωτοδικείου της περιφέρειάς του, βάσει του α. 1 §5, της ΠΝΠ 25.02.2020, κάτι που με λύπη και προβληματισμό βλέπω ότι δεν έχει δημοσιοποιηθεί ικανά από κανένα ( κράτος, ΜΜΕ ), αν και αποτελεί βασικό δικαίωμα των πολιτών που πλήττονται από τα μέτρα.

Στο πλαίσιο τόσο του συγκεντρωτικού ελέγχου, όσο και του διάχυτου της συνταγματικότητας των περιορισμών στη θρησκευτική ελευθερία και δη στην άσκηση της λατρείας επιβεβαιώθηκε η σταθερή προσήλωση της δικαιοσύνης στην τήρηση της αρχής της αναλογικότητας. Δηλαδή κατά πόσον οι περιορισμοί είναι ανάλογοι με το αγαθό που περιορίζεται, με το αγαθό που προστατεύεται και εάν υπήρχε άλλος προσφορότερος τρόπος. Ως επί το πλείστον τα δικαστήρια ανά την υφήλιο έκριναν , όπως και τα ελληνικά , ότι τηρείται η αρχή της αναλογικότητας εφόσον τα μέτρα αυτά είναι ορισμένου χρόνου και υποδεικνύονται από ειδική επιτροπή. Με φωτεινές εξαιρέσεις τα Συνταγματικά Δικαστήρια των ΗΠΑ και Γαλλίας που ακύρωσαν την απαγόρευση τέλεσης θρησκευτικών τελετών κεκλεισμένων των θυρών , αλλά και με την παρουσία 10 ατόμων μόνο, κρίνοντάς την ως μη τηρούσα την αρχή της αναλογικότητας , από τη στιγμή που σε άλλους χώρους ( υπεραγορές ) τηρούνται άλλοι πιο ήπιοι περιορισμοί, όπως άτομο ανά τ.μ , ενώ στους χώρους λατρείας τίθεται πλαφόν ατόμων. Εάν τώρα κάνουμε τη σύγκριση με τα ισχύοντα στη χώρα μας είναι πρόδηλη η μη τήρηση της αρχής της αναλογικότητας, σύμφωνα πάντα με τη μείζονα σκέψη των 2 αλλοδαπών συνταγματικών δικαστηρίων, όταν για τον ίδιο λόγο ( προστασία της δημόσιας υγείας λόγω πανδημίας ), σε ανάλογους χώρους ( κλειστούς και συνάθροισης ανθρώπων, όπως υπεραγορές και χώροι λατρείας ) τίθενται 2 διαφορετικά κριτήρια στους μεν ανά τετραγωνικό, στους δε πλήρης απαγόρευση.

Γιατί όλα τα παραπάνω πρέπει να ανησυχούν όχι μόνο τους πιστούς / θρησκευόμενους ανθρώπους , αλλά όλους του ελεύθερους πολίτες;;

1^ον. Έχει ειπωθεί ότι οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προκάλυμμα για βαθιά καταστροφικές αλλαγές στα συνταγματικά όρια και περιορισμούς στους οποίους υπόκειται η άσκηση κυβερνητικής εξουσίας⁷. Έτσι ο περιορισμός, αλλά και η καταστρατήγηση των ατομικών ελευθεριών, με πρώτο θύμα των θρησκευτική ελευθερία δυνητικά μπορεί να στρώσει το δρόμο στις άρχουσες τάξεις για περαιτέρω, ή και πιο βίαιο περιορισμό άλλων ατομικών ελευθεριών. Είναι μήπως η θρησκευτική ελευθερία αμελητέα; Όχι, αφού είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι , απόρροια της είναι η ελευθερία της σκέψης και της γνώμης⁸. Έτσι όσοι από εμάς τώρα εύκολα δεχόμαστε τις απαγορεύσεις στους Ναούς, τις Συναγωγές και τα Τεμένη, ( ίσως και χαιρέκακα ) μπορεί να δούμε αργότερα και τις ατομικές μας ελευθερίες «πετσοκομμένες» ( sic ) στο δρόμο που χάραξε ο covid19 και ελέγχθηκε ως συνταγματικός από τα δικαστήρια. Μήπως σήμερα δεν υπάρχουν διατάξεις , έστω προσωρινές, ή και γενικές, που διώκουν την σπορά ψευδών ειδήσεων; Από ποιο σημείο η δίωξη ψευδούς είδησης , μπορεί να μετατραπεί σε δίωξη απλά αντίθετης γνώμης;;

Θα απαντήσει κάποιος, αυτό δε θα γίνει , γιατί μας προστατεύει ο συνταγματικός έλεγχος των νόμων. Και αυτό μας πάει στον δεύτερο λόγο ανησυχίας :

2^ον. Τα Συνταγματικά και λοιπά Δικαστήρια έκριναν την συνταγματικότητα των περιορισμών με βάση, όπως και παραπάνω ειπώθηκε, την αρχή της αναλογικότητας, την οποία την εξέτασαν ως προς τη διάρκεια των μέτρων και την προσφορότητά τους, την οποία πάλι περιορίστηκαν να την εξετάσουν βάσει εισήγησης ειδικής επιτροπής, ή αλλιώς επιτροπής ειδικών. Τί σημαίνουν αυτά;

Οι νομικοί ( μεταξύ αυτών και εγώ ο τελευταίος όλων ) που σε όλα αυτό βλέπουν κάτι το ανησυχητικό, συμφωνούν ότι το παραπάνω πλέγμα εντός του οποίου δόθηκε και κρίθηκε η μάχη της θρησκευτικής ελευθερίας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο και για όλες τις υπόλοιπες ατομικές ελευθερίες, καθώς εν τέλει καταλήγει στο να αφήνει το όριο μεταξύ των ατομικών ελευθεριών ( θρησκευτική εν προκειμένω ) και των περιορισμών τους ( δημόσια υγεία εν προκειμένω ) καθαρά σε πολιτική επιλογή, που μόνο περιορισμένα μπορεί να οριοθετηθεί από το Σύνταγμα⁹! Μάλιστα δε η εισήγηση των ειδικών ( όποιων ειδικών στο μέλλον ) είναι μία εισήγηση δεσμευτική για το κάθε δικαστήριο, αφού δεν μπορεί να κριθεί με βάση την κοινή πείρα που το δικαστήριο διαθέτει. Αντιθέτως η υποχρέωση του κράτους για να τηρήσει τη συνταγματικότητα της καταπάτησης των ατομικών δικαιωμάτων, των όποιων ατομικών δικαιωμάτων, έγκειται στο να θέσει απλά ένα χρονικό όριο, το οποίο δυνητικά μπορεί να ανανεώνεται.

Εν κατακλείδι. Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να εκφράσει μία αγωνία. Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να επικοινωνήσει στους αναγνώστες την, για τον υπογράφοντα τουλάχιστον, ξεκάθαρη πραγματικότητα μιας κερκόπορτας που έχει ανοίξει μέσω της θρησκευτικής ελευθερίας, που μεταξύ μας, είναι στην ύστερη νεωτερικότητα που ζούμε και η πιο ευάλωτη και υποτιμημένη ατομική ελευθερία, με στόχο τον περιορισμό πολλών, αν όχι όλων των ατομικών ελευθεριών στο όνομα «υπέρτερων» ( sic ) αγαθών, όπως η ασφάλεια και η δημόσια υγεία και με όχημα τον μηχανισμό που αρχίζει να διαφαίνεται στο πλαίσιο του περιορισμού της ελευθερίας της λατρείας. Σκοπός αυτού του άρθρου επίσης είναι η απογοήτευση ( του υπογράφοντα ) για την ευκολία που οι κοινωνίες αποδέχονται τη φαλκίδευση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στους σκεπτόμενους ακόμα, και καλώς και δικαίως, για το εάν όλα αυτά είναι «τραβηγμένα» θα φέρουμε ένα τελευταίο παράδειγμα. Έχει αντιληφθεί κανείς πόσο εύκολα στο δημόσιο λόγο, στο κράτος, στα ΜΜΕ, σε διατάξεις κτλ έχει αντικατασταθεί ο όρος χρηστά ήθη, από τον όρο πολιτική ορθότητα; Αυτό είναι κακό; ΝΑΙ είναι! Γιατί τα χρηστά ήθη είναι ένα μέγεθος που η νομική επιστήμη έχει προσδιορίσει ακριβώς¹⁰, ενώ η πολιτική ορθότητα όχι! Ποιος προσδιορίζει τί είναι πολιτική ορθότητα και τί συμφωνεί με αυτήν; Και ποιος ορίζει το τί θα γίνει με τους μη σύμφωνους με τους όρους της πολιτικής ορθότητας; Όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι πίσω από τον όρο της πολιτικής ορθότητας και του προσδιορισμού του πολιτικώς ορθού που αντικατέστησε στο δημόσιο λόγο τα χρηστά ήθη, είναι η εκάστοτε άρχουσα τάξη ( κράτος ), και το πόσο εύκολο είναι ο όρος αυτός να αλλάξει περιεχόμενο ανάλογα με τις ορέξεις της, σταματάω την επιχειρηματολογία εδώ, ευχόμενος ότι τα αντανακλαστικά της ελεύθερης ανθρώπινης ψυχής θα ενεργοποιηθούν και θα αποτρέψουν περαιτέρω υποχώρηση των ατομικών ελευθεριών και λοιπών δικαιωμάτων.

Καλά Χριστούγεννα με υγεία σε όλους.

Κοζάνη, 04.12.2020,

π. Νικόλαος Γ. Κοντός,

Νομικός – Θεολόγος

1^ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, α. 1

2^ Γ. Ι. Ανδρουτσόπουλος, «Η θρησκευτική ελευθερία τον καιρό της πανδημίας», Νομοκανονικά, 2/2020, σ. 45

3^ Μάλιστα η αναζήτηση για τη θρησκευτική ελευθερία ανάγεται ήδη στο διάταγμα των Μεδιολάνων τον 4ο αιώνα μ.χ.

4^ Αριστόβουλος Ι. Μάνεσης, Συνταγματικά Δικαιώματα, α΄ ατομικές ελευθερίες, δ΄έκδοση, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Σάκκουλα, χ.χ, σ. 247

5^ Ευάγγελος Βενιζέλος, Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου I, θεσσαλονίκη, Παρατηρητής, 1991

6^ Αριστόβουλος Ι. Μάνεσης, Συνταγματικά Δικαιώματα, α΄ ατομικές ελευθερίες, δ΄έκδοση, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Σάκκουλα, χ.χ, σ. 257

7^ Γ. Ι. Ανδρουτσόπουλος, «Η θρησκευτική ελευθερία τον καιρό της πανδημίας», Νομοκανονικά, 2/2020, σ. 57

8^ Αναστάσιος Μαρίνος, Η Θρησκευτική ελευθερία, 1972

9^ Γ. Ι. Ανδρουτσόπουλος, «Η θρησκευτική ελευθερία τον καιρό της πανδημίας», Νομοκανονικά, 2/2020, σ. 57

10^ Χρηστά ήθη είναι το σύνολο των ηθών, εθίμων, αντιλήψεων και συμπεριφορών ενός μέσου ανθρώπου σε μία συγκεκριμένη κοινωνία σε ένα συγκεκριμένο χρόνο

π. Βασίλειος Θερμός στην «Κ»: Σε μια πανδημία καλούμαστε να εκδηλώσουμε την αγάπη μας

Η φάτνη του Ιησού πυρπολήθηκε χθες, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο Βόλο

Jesus's manger set on fire, yesterday, at Saint Nicholas church, in Volos, Greece pic.twitter.com/fxvL4I6tvl

— The Duke - BOYCOTT TURKEY (@thedukeoriginal) December 3, 2020

Η μοίρα των αυτοκρατοριών -THE FATE OF EMPIRES

Θα κάνουμε μια αναφορά στο βιβλίο που έγραψε ο Τζών Γλάμπ ( Sir John Glubb) το έτος 1977 για την κοινή μοίρα όλων των αυτοκρατοριών, την άνοδο και την πτώση τους.

Το βιβλίο στην Αγγλική μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Διαβάζουμε στην αρχή του βιβλίου:Το μόνο που μαθαίνουμε από την ιστορία είναι ότι ο άνθρωπος δεν μαθαίνει τίποτα από την ιστορία

Ο συγγραφέας μέσα από μια κυκλική θεώρηση του χρόνου και εξετάζοντας ιστορικά αρκετές από τις αυτοκρατορίες που πέρασαν βρήκε κάποια κοινά χαρακτηριστικά στη “ζωή” τους δηλαδή κάποια στάδια που περνάνε νομοτελειακά όλες οι αυτοκρατορίες ακριβώς όπως είναι τα στάδια της ζωής του ανθρώπου.

Ο ίδιος αναφέρει ότι είναι μια απλοποιημένη γενίκευση της ιστορίας η οποία όμως χρήζει μελέτης.

Με την έννοια αυτοκρατορία θεωρεί τα κράτη υπερδυνάμεις, ανεξάρτητα εάν είχαν αποικίες σε διάφορα μέρη της γης όπως η Βρετανία ή χωρίς αποικίες και χωρίς θάλασσα όπως η Αυστροουγγαρία)

Η πρώτη του διαπίστωση είναι ότι ο χρόνος της ζωής τους διαρκεί 250 χρόνια , περίπου 10 γενιές δίνοντας παραδείγματα

.

Στη συνέχεια καθορίζει τα στάδια της κάθε περιόδου τα οποία είναι :

Η εποχή των πρωτοπόρων

Κατά την οποία ένα έθνος με τις αρετές της ανδρείας της επιθετικότης και της αυτοθυσίας επιτίθεται ή εισδύει σε μια υπάρχουσα αυτοκρατορία η οποία είναι ώριμη αλλά αμυντική. Μαθαίνει από τις ήττες του και αντιγράφει τις πολεμικές αρετές των αντιπάλων. Σιγά σιγά αναλαμβάνει την εξουσία.

Ένα από τα παραδείγματα είναι οι αρχαίοι Μακεδόνες οι οποίοι νίκησαν τους Πέρσες και ανέλαβαν την αυτοκρατορία τους . Το ίδιο ισχύει και για τους Άραβες όπως και για τους Οθωμανούς και για πολλές άλλες αυτοκρατορίες.

Η εποχή των κατακτήσεων

Το νέο έθνος που αναλαμβάνει την εξουσία είναι γεμάτο από αυτοπεποίθηση πρωτοβουλία και θάρρος. Δεν δεσμεύεται από τακτικές και παραδόσεις. Συνεχίζει τις κατακτήσεις και μεγαλώνει την αυτοκρατορία.

Δάσκαλε, πού δίδασκες…..;;;

Τους τελευταίους μήνες, γινόμαστε μάρτυρες μια πρωτόγνωρης, για τη γενιά μας, υγειονομικής κατάστασης, της αποκαλούμενης πανδημίας του κορώνα ιού. 

Με πλήθος ασθενών και θανόντων σε ολόκληρο τον κόσμο, με απανωτούς εγκλεισμούς και μέτρα τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων δε φαίνεται να αποδίδουν τα αναμενόμενα. 

Στη χώρα μας, παρά τα όποια μέτρα ελήφθησαν από την έναρξη της πανδημίας στις 11 Μαρτίου, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι πολύ δύσκολη. Γίναμε επίσης μάρτυρες συνεχιζόμενων κλεισιμάτων ναών και μοναστηριών, ως επακόλουθο της ανάγκης για μικρότερο αριθμό συγκεντρωμένων και αποφυγής συναθροίσεων και θρησκευτικής λατρείας.

 Για το θέμα της Εκκλησίας θα ήθελα να αναφερθώ σε τούτο εδώ το κείμενο. Και αυτό γιατί τα ερωτήματα που εγείρονται είναι αρκετά και χρήζουν απαντήσεων από όλους μας. Κατά τη διάρκεια του πρώτου απαγορευτικού, παρέμειναν κλειστοί ναοί και μοναστήρια καθόλη τη διάρκεια της περιόδου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και, δυστυχώς, την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα με αποκορύφωμα την Αναστάσιμη Λειτουργία, που πραγματοποιήθηκε, όπου πραγματοποιήθηκε, με ελάχιστους παρόντες.

 Ο λαός δέχτηκε μοιρολατρικά θα έλεγε κάποιος, τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των Ιεραρχών της Εκκλησίας μας. Η ανάγκη τήρησης των μέτρων για το «καλό όλων μας» πρυτάνευσε την κρίσιμη εκείνη ώρα, προφανώς χωρίς αναφορά στις όποιες πνευματικές ανάγκες ενός διηρημένου εκκλησιάσματος. 

Και σήμερα, μετά από μια σύντομη ανάπαυλα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με ένα συγκεκριμένο αριθμό πιστών να συμμετέχουν, ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε την υπερφυά Γέννηση του Κυρίου, εν πολλοίς με τους όρους της Πασχαλινής περιόδου και πιθανώς με κλειστούς ναούς.

 Σε αυτή τη συγκυρία προκύπτουν ασφαλώς πολλά θέματα προς διερεύνηση. Προσωπικά, από μικρό παιδί βρίσκομαι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο χώρο της Εκκλησίας. Στο ψαλτήρι, δίπλα στον πρωτοψάλτη, στο κατηχητικό, σε θέση εκκλησιαστικού συμβούλου και τα τελευταία χρόνια με αξίωσε ο Κύριος να γίνω καθηγητής στο μάθημα των Θρησκευτικών στη Β/θμια εκπαίδευση. Με τις γνώσεις που απέκτησα στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και την όποια εμπειρία ακρόασης κηρυγμάτων και ανάγνωσης θεολογικών και πατερικών κειμένων, οφείλω να πω πως βρίσκομαι σε προβληματισμό. 

Στο μάθημα των διωγμών των χριστιανών τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, αλλά και τις μεταγενέστερες διώξεις που υφίσταται η Ορθοδοξία για κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς και θρησκευτικούς λόγους , πληροφορηθήκαμε την ανάγκη ενότητας και αγάπης. Την αναγκαιότητα της ομολογίας σε περιπτώσεις απειλής της εν Χριστώ πίστεως. Το «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» των Πράξεων των Αποστόλων. Διδαχθήκαμε τους ανοικτούς ναούς εν μέσω πανδημιών και λιμού και την ομοθυμαδόν προσευχή στον Κύριο για τη σωτηρία του λαού Του. Με ανοικτούς ναούς, που και οι περισσότεροι κατακτητές σεβάστηκαν ή απλώς ανέχτηκαν. «Μας κοροϊδεύετε κύριε;» « τι είναι αυτά που λέτε, που τα βρίσκετε;». Ερωτήματα που προέκυψαν από μαθητές κατά τη διάρκεια ιστορικών αναφορών του Χριστιανισμού. Τα νέα παιδιά βλέπουν κλειστούς ναούς και αμφισβητούν. Πώς να τους μιλήσεις για το πνεύμα αυταπάρνησης; Την αγάπη, την φιλανθρωπία, τη θυσία, την ομολογία στην Εκκλησία; Πώς να τους μιλήσεις για έννοιες που τις βρίσκουν ανεφάρμοστες; Πως θα τους ελκύσεις να πιστεύεις για κάτι πνευματικό, όταν στην εφαρμογή του είναι πέρα για πέρα κοσμικό;Γιατί ως λαός απομακρυνθήκαμε από τις ρίζες μας, την ελληνορθόδοξη παράδοση; Γιατί δε συμμετέχουμε στην Θεία Ευχαριστία; Φύγαμε μακριά από τον Θεό και δεχτήκαμε ότι κοσμικό εισήλθε από τη Δύση ως καινοτομία. Αμαρτάνουμε χωρίς την παραμικρή διάθεση μετανοίας.

 Οι Αρχιερείς μας - στην πρώτη μεγάλη πνευματικά απαιτητική κατάσταση αντιμετώπισε μετά τον πόλεμο η Εκκλησία μας- ,στα πλαίσια μιας δυτικίζουσας ( ουσιαστικά προτεσταντίζουσας) θεολογίας, που έχει αλώσει και αλλοιώσει τον Ορθόδοξο χώρο, δείχνουν, σε μεγάλο βαθμό ανήμποροι να εστιάσουν στην βαρύτητα του προβλήματος. Οι κληρικοί μας, έμφοβοι, κάτω από καθεστώς πίεσης και με νοοτροπία, πολλοί εξ αυτών, υπαλλήλων, δε δείχνουν διάθεση να μιλήσουν. Ο δε λαός, τρομοκρατημένος, με διάθεση να κλειστεί στον εαυτό του, δείχνει αδιάφορος έως συμβιβασμένος με την μοίρα του. 

Και ο Χριστός; Τον αφήσαμε Μόνο Του στην πορεία Του στο Γολγοθά, τη Σταύρωση, την Ανάσταση. Θα Τον ξαναφήσουμε πάλι Μόνο Του στο σπήλαιο της Βηθλεέμ; Μήπως πρέπει να ξανα-γεννηθούμε και εμείς; Να ξαναβιώσουμε όσα αφήσαμε ή ξεχάσαμε; Να ξαναπλησιάσουμε τον Θεό, κλήρος και λαός, πριν να είναι αργά για το πνευματικό μας μέλλον; 

 Ν. Μ. 

 Ταπεινός δούλος του Κυρίου