Με φωτοβολταϊκά θα καλύπτονται οι ενεργειακές ανάγκες των Ιερών Μονών του Αγίου ‘Ορους

 

Με φωτοβολταϊκά συστήματα θα καλύπτονται ενεργειακές ανάγκες των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, όπως αποφασίστηκε στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Διαφύλαξης Αγιορείτικης Κληρονομιάς (ΚΕΔΑΚ) που πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία του υφυπουργού Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης), Θεόδωρου Καράογλου.

Η μελέτη αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο Άγιο Όρος προβλέπει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πεδίων σε 21 θέσεις στη Χερσόνησο του Άθω και τη δημιουργία σύγχρονων ενεργειακών συστημάτων για την κάλυψη του 75% των ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών, οι οποίες μέχρι σήμερα βασίζονται στη λειτουργία γεννητριών που καταναλώνουν πετρέλαιο diesel και στην εκτεταμένη χρήση καυσόξυλων.

Η σκοπιμότητα της αξιοποίησης «πράσινων» πηγών ενέργειας στην Αθωνική Πολιτεία εστιάζεται σε τέσσερις άξονες: στη μείωση των αέριων ρύπων και κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα καθώς και της ηχορύπανσης που προκύπτουν από την εκτεταμένη λειτουργία των ηλεκτροπαραγωγών ζευγών, στη μείωση των ρύπων και της σκόνης από τη μεταφορά των καυσίμων στο χωμάτινο οδικό δίκτυο του Αγίου Όρους, στο οικονομικό όφελος των Ιερών Μονών από τη μείωση της κατανάλωσης καυσίμων και στη δυνατότητα κάλυψης των σταδιακά αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών.

Όπως εξήγησε ο κ. Καράογλου, η εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών εγκρίθηκε ώστε να καλυφθεί το μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών, ανάγκες «που προκύπτουν από την αύξηση του αριθμού των προσκυνητών, των παραδοσιακών εργαστηρίων και το πιο σημαντικό την προστασία και ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου της Αθωνικής Χερσονήσου με τη δημιουργία εκθετηρίων, βιβλιοθηκών, μουσειακών χώρων και πνευματικών κέντρων».

Επίσης, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΔΑΚ χαιρετίζει την έναρξη συνεργασίας με το Σωματείο «Βυζαντινή Οικουμένη». Ο κ. Καράογλου και η πρόεδρος του Σωματείου Φλώρα Καραγιάννη, υπέγραψαν σύμφωνο συνεργασίας που προβλέπει τη στέγαση του αρχείου της «Βυζαντινής Οικουμένης», που αποτελείται από χιλιάδες βιβλία και σπάνια φωτογραφικά, αρχιτεκτονικά και επιστημονικά ντοκουμέντα, στο διατηρητέο κτήριο του ΚΕΔΑΚ, στην οδό Πραξιτέλους και Ζαΐμη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Μέσω αυτής της εξειδικευμένης για το Βυζάντιο βιβλιοθήκης, επιστήμονες και ερευνητές θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα πλούσιο ιδιωτικό βιβλιογραφικό απόθεμα που είναι αφιερωμένο στον βυζαντινό κόσμο. Η κ. Καραγιάννη ευχαρίστησε κ. Καράογλου για το έντονο ενδιαφέρον που έδειξε ως πρόεδρος του ΚΕΔΑΚ για το σπάνιο αρχειακό υλικό.

Πηγή: amna.gr

Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη: «Καλύτερα ένα χρόνο νωρίτερα παρά πέντε λεπτά αργότερα» - Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση

Αγαπητοί γονείς, το κίνημα Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά και οι εκδόσεις ΕΑΡ σας παρουσιάζουν το νέο τους βιβλίο που διαπραγματεύεται το θέμα της Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης. Ένα πολύτιμο βοήθημα στα χέρια σας, για να στηρίξουμε τα παιδιά μας στην εκμάθηση της τέχνης της ζωής. Γιατί και στο ζήτημα αυτό υπάρχει τρόπος.   «Καλύτερα ένα χρόνο νωρίτερα παρά πέντε λεπτά αργότερα».   Αποκλειστικά για γονείς!   Της ιατρού Παναγιώτας Χατζηγιαννάκη.

 

Κοιμήθηκε ο πατήρ Επιφάνιος , ο σεφ του Αγίου Όρους

Κοιμήθηκε  σε ηλικία 64 ετών ο πατήρ Επιφάνιος από το Άγιο Όρος με την αξεπέραστη μοναστηριακή του κουζίνα,. Ο πατήρ Επιφάνιος ο Μυλοποταμινός πέρα από μέλος της ελληνικής ομάδας της Λέσχης Αρχιμαγείρων Βορείου Ελλάδος, διέδωσε τα μυστικά της διατροφής της Αθωνικής Πολιτείας. 

Η επίσημη ανακοίνωση από τη σελίδα του Μυλοποτάμου στο  Facebook

11.12.2020

Δελτιο τύπου.

Σήμερα 11 Δεκεμβρίου 2020 στις 4.30, κοιμήθηκε ο Γέροντας Επιφανιος, οινοποιος και αρχιμαγειρας του Αγίου Όρους.

Ο Γέροντας Επιφανιος ανέλαβε τον Μυλοποτάμο (Ι. Κ. ΑΓ. Ευσταθίου) το 1991 όπου μετά την αναστήλωση της εκκλησίας, φύτεψε τον αμπελώνα και έχτισε το οινοποιείο. Είναι συγγραφέας του βιβλίου " Η μαγειρική του Αγίου Όρους" το οποίο και μεταφράστηκε σε 7 γλώσσες.

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί σήμερα στον Μυλοποτάμο.

Αιωνία του η μνήμη.

Μετόχι Μυλοποτάμος.

Περικλῆς Σφυρίδης: Στὴ σκή­τη τῶν Δα­νι­η­λαί­ων

 

Περικλῆς Σφυρίδης

Στὴ σκή­τη τῶν Δα­νι­η­λαί­ων

Στὸν γιό μου Ἀν­τρέα

ΕΚΑΕΤΙΑ τοῦ 1970, με­τὰ τὴ Χούν­τα, στὴ Σκή­τη τῶν Δα­νι­ηλαί­ων στὸ Ἅ­γιον Ὅρος. Γλυ­κὸ ἀ­πό­γευ­μα Αὐ­γού­στου με­τὰ τὸν ἑ­σπε­ρι­νό. Πα­ρα­κο­λου­θοῦ­σα τὸν ἡ­γού­με­νο, τὸν γέ­ρον­τα Μόδε­στο πού, σπρώ­χνον­τας ἕ­να ἀ­να­πη­ρι­κὸ κα­ρο­τσά­κι, πή­γαι­νε βόλ­τα τὸν πα­τέ­ρα Νή­φω­να, ὁ ὁ­ποῖ­ος εἶ­χε πά­θει συμ­φό­ρη­ση. Πα­ρό­τι ἡ Σκή­τη εἶ­ναι ψη­λὰ καὶ ἕ­να χα­ϊ­δευ­τι­κὸ ἀ­ε­ρά­κι δρό­σιζε κά­πως τὸ πρό­σω­πό μου, ἡ ζέ­στη εἶ­ναι ἀ­κό­μα βα­σα­νι­στι­κή. Ὁ γέ­ρον­τας ὁ­δή­γη­σε τὸ κα­ρο­τσά­κι στὴ σκιὰ μιᾶς δα­σύ­φυλ­λης μου­ριᾶς. Ὁ Νή­φων εἶ­χε γερ­μέ­νο τὸ κε­φά­λι του πλά­για, κά­θι­δρος, μὲ τὰ σά­λια του νὰ τρέ­χουν, τὸ βλέμ­μα ἀ­πλα­νές, σὰν νὰ κοί­τα­ζε τὸ ἐ­που­ρά­νιο ἄ­πει­ρο. Ὁ γέ­ρον­τας ἔ­βγα­λε ἀ­πὸ τὴν τσέ­πη του μιὰ βρε­μέ­νη μι­κρὴ πε­τσέ­τα, τὸν σκού­πι­σε εὐ­λα­βι­κά, τὸν κα­θά­ρι­σε. Ὕ­στε­ρα ἔ­σκυ­ψε καὶ φί­λη­σε τὸ μέ­τω­πο τοῦ Νή­φω­να κι ἄρ­χι­σε νὰ τοῦ μι­λά­ει. Ἀ­πὸ πε­ρι­έρ­γεια πλη­σί­α­σα στὴ μου­ριὰ ν’ ἀ­κού­σω. Στά­θη­κα λί­γο ἀ­πό­μα­κρα, ὁ γέ­ρον­τας τσέ­βδι­ζε, τὸ μό­νο ποὺ ἔ­πι­α­σα ἦ­ταν ἕ­να «Συγ­χώ­ρα με, ἀ­δελ­φέ μου…»

        Τὴ Σκή­τη αὐ­τὴ ἵ­δρυ­σε τὸ 1881 ὁ γέ­ρων Δα­νι­ὴλ Κα­του­νακι­ώ­της. Ἡ κα­τα­γω­γή του ἦ­ταν ἀ­πὸ τὴ Σμύρ­νη. Εἶ­χε πα­ρα­γιὸ τὸν πα­τέ­ρα Γε­ρόν­τιο ἀ­πὸ τὸ Ἀ­ϊ­βα­λί. Ὅταν κοι­μή­θη­κε τὸ 1929, ἡ­γού­με­νος ἔ­γι­νε ὁ Γε­ρόν­τιος. Ἀ­πέ­κτη­σε δύ­ο ὑ­πο­τα­κτι­κούς: Τὸν ἱ­ε­ρο­μό­να­χο πα­τέ­ρα Νήφω­να, Κρη­τι­κὸ ἀ­πὸ τὰ Χα­νιά, καὶ τὸν πα­τέ­ρα Μό­δε­στο ἀ­πὸ τὴν Ἀτ­τά­λεια, Μι­κρα­σιά­τη. Καὶ οἱ δύ­ο πῆ­γαν ἔ­φη­βοι στὴ Σκή­τη, ὅ­που ὁ Γε­ρόν­τιος τοὺς δί­δα­ξε τὴν τέ­χνη τῆς ἁ­γι­ο­γρα­φί­ας βυ­ζαν­τι­νῶν εἰ­κό­νων. Ἑ­πτὰ χρό­νια με­γα­λύ­τε­ρος ἦ­ταν στὴν ἡ­λι­κί­α ὁ Νή­φω­νας ἀ­πὸ τὸν Μόδε­στο καὶ —ὅ­πως ἔ­λε­γαν— πιὸ μορ­φω­μέ­νος. Ὁ μό­νος ποὺ στὴν ἁ­γι­ο­γρα­φί­α χρη­σι­μο­ποι­οῦ­σε λά­δια κι ὄ­χι αὐ­γο­τέμ­πε­ρες. Τα­πει­νὸς ὁ Μό­δε­στος, χα­μη­λό­φω­νος καὶ ὀ­λί­γον τσε­βδός, γι’ αὐ­τὸ τὸ δι­α­κό­νη­μά του ἦ­ταν μά­γει­ρας στὴν κου­ζί­να. Ἀρ­γό­τε­ρα στὴ συ­νο­δεί­α προ­στέ­θη­καν καὶ τέσ­σε­ρις νέ­οι ἀ­πὸ τὸ Παγ­γαῖ­ο τῆς Κα­βά­λας, παι­διὰ ἀ­κό­μα πές, οἱ πα­τέ­ρες Δα­νι­ήλ, Ἀ­κά­κιος καὶ Γρη­γό­ριος μὲ τὸν ἐν ζω­ῇ μι­κρὸ ἀ­δελ­φό του Στέ­φα­νο. Ἐ­ξε­λί­χτη­καν σὲ σπου­δαί­ους ἁ­γι­ο­γρά­φους καὶ ψαλ­τά­δες· φη­μι­σμέ­νοι σ’ ὅ­λη τὴ μο­να­στι­κὴ κοι­νό­τη­τα καὶ ἐ­κτὸς αὐ­τῆς. Ἔ­τσι με­γά­λω­σε ἡ Σκή­τη τῶν Δα­νι­η­λαί­ων, μα­κρου­λὴ ὡς κτή­ριο, μὲ τὸ κα­θο­λι­κὸ στὴ μέ­ση νὰ τὴ χω­ρί­ζει στὰ δύ­ο, καὶ τὸ ἐρ­γα­στή­ριο ἁ­γι­ο­γρα­φί­ας τους, ποὺ ἔ­βλε­πε ἀ­πὸ ψη­λὰ τὸ Αἰ­γαῖ­ο, εἶ­ναι ἴ­σως τὸ ὡ­ραι­ό­τε­ρο ἀ­τε­λι­ὲ ζω­γρα­φι­κῆς ποὺ ἔ­χω δεῖ.

        Τὸ 1973, ποὺ ἐ­κοι­μή­θη ὁ γέ­ρων Γε­ρόν­τιος, ὅ­λοι πί­στευ­αν ὅ­τι θὰ ἔ­χρι­ζε ἡ­γού­με­νο τὸν Νή­φω­να, ἀλ­λὰ ἐ­κεῖ­νος προ­τί­μη­σε τὸν Μό­δε­στο. Ὁ Νή­φων ἔ­πνι­ξε τὴ λύ­πη ἐν­τός του, μὰ ἕ­να βα­ρὺ ἐγ­κε­φα­λι­κὸ τὸν ἄ­φη­σε ἀ­νά­πη­ρο σὲ ἀ­φα­σί­α. Ὁ ἡ­γού­με­νος πλέ­ον Μό­δε­στος πα­ρέ­δω­σε τὴν δι­α­χεί­ρι­ση τῆς Σκή­της στὸν πα­τέ­ρα Γρη­γό­ριο καί, χω­ρὶς νὰ ἐγ­κα­τα­λεί­ψει τὸ δι­α­κό­νη­μά του στὴν κου­ζί­να, ἀ­φο­σι­ώ­θη­κε στὸν Νήφω­να· τὸν ἔπλε­νε, τὸν κα­θά­ρι­ζε, τὸν τά­ϊ­ζε, τοῦ δι­ά­βα­ζε Πη­δά­λιο, τὸν Μι­κρὸ Εὐ­ερ­γε­τι­νό, βι­ο­γρα­φί­ες ἁ­γί­ων καὶ συγ­γράμ­μα­τα πα­τέ­ρων τοῦ Ἁ­γί­ου Ὅ­ρους, ἐ­νῶ, φαν­τά­ζο­μαι, δὲν ἤ­ξε­ρε ἂν ὁ Νή­φω­νας τὸν ἄκουε ἤ κα­τα­λά­βαι­νε. Προ­σευ­χό­ταν πάν­τως ν’ ἀ­κού­ει καὶ νὰ κα­τα­λα­βαί­νει – μᾶλ­λον τὸ πί­στευ­ε. Καὶ κά­θε μέ­ρα, πρω­ῒ κι ἀ­πό­γευ­μα, ὅ­ταν ὁ και­ρὸς ἦ­ταν κα­λός, τὸν ἔ­βα­ζε στὸ ἀ­να­πη­ρι­κὸ κα­ρο­τσά­κι καὶ τὸν σερ­γι­α­νοῦ­σε στὸ μο­να­στή­ρι. Τὸν πή­γαι­νε στὴ σκιὰ ἑ­νὸς με­γά­λου δέν­τρου, μου­ριὰ θαρ­ρῶ πὼς ἦ­ταν, κι ἄλ­λο­τε κά­τω ἀ­πὸ τὴ σκι­ε­ρὴ πέρ­γου­λα τῆς κλη­μα­τα­ριᾶς τοῦ κή­που. Κα­λο­καί­ρι ἦ­ταν καὶ κά­θε τό­σο τοῦ σκού­πι­ζε τὸν ἵ­δρω­τα μ’ ἕ­να λευ­κὸ προ­σόψι. Ὕ­στε­ρα, ὅ­ταν δρο­σι­ζό­ταν ὁ ἄρ­ρω­στος, τοῦ ψι­θύ­ρι­ζε πάν­τα κά­τι στ’ αὐ­τί, σι­γὰ κι εὐ­λα­βι­κά, καὶ τὸν πή­γαι­νε πά­λι στὸ κε­λί του. Ἀ­να­ρω­τι­ό­μουν τί νὰ τοῦ ἔ­λε­γε ἄ­ρα­γε. Κά­πο­τε ἡ πε­ρι­έρ­γεια ὑ­περ­νί­κη­σε τὸν δι­σταγ­μό μου κι ἀ­θό­ρυ­βα στά­θη­κα πί­σω του ν’ ἀ­κού­σω. «Εὐ­λό­γη­σον», τοῦ ἔ­λε­γε, μό­νο αὐ­τό, πολ­λὲς ὅ­μως φο­ρές. Δὲν ἦ­ταν ὁ συ­νη­θι­σμέ­νος χαι­ρε­τι­σμὸς ποὺ ἀ­κοῦ­με ὅ­λοι στὸ ‘Ἅγιον Ὅ­ρος, «εὐ­λό­γη­σον» ὁ ἕ­νας, «ὁ Κύ­ριος», ὁ ἄλ­λος. Αὐ­τὸ τὸ «εὐ­λό­γη­σον» τοῦ γέ­ρον­τα ἦ­ταν κά­τι πιὸ βα­θὺ· ἔ­βγαι­νε ἀ­πὸ τὰ σπλά­χνα του. Αὐ­τὸ κρά­τη­σε μέ­χρι τὸ 1977 ποὺ ὁ Νή­φω­νας ἐ­κοι­μή­θη κι ὁ ἡ­γού­με­νος ἀ­φο­σι­ώ­θη­κε ἀ­πο­κλει­στι­κὰ στὴν κου­ζί­να του μέ­χρι τὸ 2001, ὅ­ταν κι αὐ­τὸς ἀ­να­παύ­τη­κε.

        Γιατὶ τὰ θυ­μή­θη­κα ὅ­λα αὐ­τὰ ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ τό­σα χρό­νια; Ἴσως για­τὶ ὁ Βα­σί­λης μ­ε πα­ρό­τρυ­νε νὰ γρά­ψω καὶ μιὰ ἱ­στο­ρί­α-μπον­ζάϊ γιὰ τὸ Ἅ­γιον Ὅ­ρος. «Γρά­ψε», μοῦ εἶ­πε, «καὶ μα­ζὶ μὲ τὶς ἄλ­λες, τὶς Γι­ορ­τές, θέ­λω νὰ κά­νω ἕ­να ὀ­κτα­σέ­λι­δο. Ἐ­σὺ ἔχεις γυρίσει ὅ­λο τὸ Ἅ­γιον Ὅ­ρος κι ὁ δε­σμός σου μὲ τοὺς Δα­νιηλαί­ους ὑ­πῆρ­ξε μα­κρό­χρο­νος.» «Σω­στά», ἀ­πάν­τη­σα, «για­τί ἀ­γα­πῶ τὴ θρη­σκευ­τι­κή μας πα­ρά­δο­ση, ἀλ­λὰ πι­στὸς σὰν ἐ­σέ­να δὲν ἤ­μουν πο­τέ». «Θὰ βρεῖς ἐ­σύ», ἐ­πέ­με­νε, «τὸν τρό­πο».

        Ἔ­τσι ἀ­πὸ τὸ πη­γά­δι τῆς μνή­μης ἀ­να­δύ­θη­κε τὸ πε­ρι­στα­τι­κὸ αὐ­τὸ ἀ­πὸ τὴ Σκή­τη τῶν Δα­νι­η­λαί­ων. Αὐ­τὴ ἡ «εἰ­κό­να» τῶν δύ­ο γε­ρόν­των, κι ὄ­χι μιὰ μι­κρὴ ἱ­στο­ρί­α, ποὺ συ­νη­θί­σα­με νὰ τὴν ἀ­πο­κα­λοῦ­με «μπον­ζά­ϊ», ὡς μιὰ ἀ­κό­μα ἐ­πιρ­ρο­ή, ὄ­χι ὅ­πως εἴ­θι­σται ἀ­πὸ τὴν Εὐ­ρώ­πη ἢ τὴν Ἀ­με­ρι­κή, ἀλ­λὰ ἀ­κό­μα καὶ ἀ­πὸ τὴ μα­κρι­νὴ Ἰ­α­πω­νί­α. Κοι­τά­ζον­τας προ­σε­κτι­κὰ τὴν «εἰ­κό­να», συ­νει­δη­το­ποί­η­σα τώ­ρα στὰ γε­ρά­μα­τα, ὅ­τι ἡ συμ­πε­ρι­φο­ρὰ τοῦ ἡ­γού­με­νου δὲν ὀ­φεί­λον­ταν σὲ τύ­ψεις —τί ἔ­φται­γε αὐ­τὸς γιὰ τὴν ἐ­πι­λο­γὴ τοῦ γέ­ρον­τά τους;— ἀλ­λὰ ἐ­κεῖ­νο τὸ «εὐ­λό­γη­σον» ἦ­ταν ἡ δύ­να­μη τῆς ἀ­γά­πης τοῦ γέ­ρον­τα Μό­δε­στου, σὲ συν­δυα­σμὸ μὲ μί­αν ἄ­κρα τα­πεί­νω­ση. Καὶ σκέ­φτη­κα: μή­πως αὐ­τὸ εἶ­χε δι­αι­σθαν­θεῖ ὁ γέ­ρων Γε­ρόν­τιος καὶ λί­γο πρὶν πε­θά­νει ἔ­κα­νε τὴν ἐ­πι­λο­γή του; Φί­λη­σα τὴν εἰ­κό­να καί, πρὶν τὴν ἐ­να­πο­θέ­σω ξα­νὰ στὸ εἰ­κο­νο­στά­σι τῆς μνή­μης, τὴν ἁ­γι­ο­γρά­φη­σα μὲ τὸν μό­νο τρό­πο ποὺ ἐ­γὼ ἔ­χω μά­θει.

Πηγή: Ἱστορίες «Μπον­ζάϊ», Γιορ­τὲς τοῦ Ἁ­γί­ου Ὄ­ρους, ἐκδ. Ὀκτα­σέ­λι­δο τοῦ Μπι­λιέ­του, 102/2020.

Πε­ρι­κλῆς Σφυ­ρί­δης (Θεσ­σα­λο­νί­κη, 1933). Ποίη­ση, πε­ζο­γρα­φί­α, δο­κί­μιο, ἀν­θο­λο­γί­α. Σπού­δα­σε Ἰ­α­τρι­κὴ στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Θεσ­σα­λο­νί­κης καὶ ἐρ­γά­στη­κε ὡς καρ­δι­ο­λό­γος ἕ­ως τὸ 1994. Δι­α­τέ­λε­σε πρό­ε­δρος τοῦ Ἰ­α­τρι­κοῦ Συλ­λό­γου Θεσ­σα­λο­νί­κης ἀ­πὸ τὸ 1975 μέ­χρι τὸ 1981. Συ­νερ­γά­στη­κε στε­νὰ μὲ τὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Δι­α­γώ­νιος. Πρῶ­το του βι­βλί­ο: Πε­ρι­στά­σεις (Ποι­ή­μα­τα, Θεσ­σα­λο­νί­κη, 1974). Συγ­κεν­τρω­τι­κὴ ἔκ­δο­ση δι­η­γη­μά­των του: Δι­η­γή­μα­τα. 1977-2002. Ἐ­πι­λο­γὴ-εἰ­σα­γω­γή: Ἀ­λέ­ξης Ζή­ρας (ἐκδ. Κα­στα­νι­ώ­της, Ἀ­θή­να, 2005).

Το σπίτι του Ιησού, ο τάφος του Ηρώδη, η εκκλησία Πέτρου και Ανδρέα

 

Η πρόσφατη ανακοίνωση βρετανού αρχαιολόγου για την οικία όπου φέρεται να μεγάλωσε ο Ιησούς και άλλες «ανακαλύψεις»

Την ώρα που η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα έχει αρχίσει και όλα τα βλέμματα στρέφονται στη Βηθλέεμ, ένας βρετανός αρχαιολόγος θέτει κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας τη Ναζαρέτ. Και υποστηρίζει ότι στην καρδιά της πόλης του σημερινού Βόρειου Ισραήλ, σε έναν χώρο που λειτούργησε ως λατομείο, ως τόπος ταφής, ως εκκλησία και πολλούς αιώνες αργότερα ως γυναικείο μοναστήρι, πριν από 2.000 χρόνια βρισκόταν το σπίτι όπου μεγάλωσε ο Ιησούς με τον Ιωσήφ και τη Μαρία. Για να φτάσει στο συμπέρασμα αυτό ο αναπληρωτής καθηγητής Αρχαιολογίας και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, Κεν Νταρκ, χρειάστηκε 14 χρόνια έρευνας πεδίου και πηγών.

Εν μέρει λαξευμένο σε μαλακής σύστασης βράχο, το μεγαλύτερο μέρος του διώροφου σπιτιού διέθετε κύριους και αποθηκευτικούς χώρους που αναπτύσσονταν γύρω από μια αυλή, πέτρινη σκάλα, ενώ είχε ενσωματώσει και τμήμα μιας σπηλιάς. Πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο οίκημα και εκτιμάται ότι πρέπει να κατασκευάστηκε από κάποιον τεχνίτη που θα μπορούσε να διαχειριστεί τη συνύπαρξη της φυσικής σπηλαιώδους κατασκευής με ένα κτίριο, από έναν «τέκτονα» όπως είναι ο όρος με τον οποίο αναφέρεται ο Ιωσήφ στα Ευαγγέλια. Η σημασία του τέκτονα δεν περιοριζόταν στην ιδιότητα του ξυλουργού, που αποδίδεται συνήθως στον Ιωσήφ, αλλά επεκτείνεται και σε εκείνη του οικοδόμου, επισημαίνει ο βρετανός επιστήμονας στο βιβλίο του «Η Μονή των Αδελφών της Ναζαρέτ: ένας χώρος της ρωμαϊκής, της βυζαντινής και της εποχής των Σταυροφοριών στο κέντρο της Ναζαρέτ», που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στο οποίο παρουσιάζει αναλυτικά τα συμπεράσματα της έρευνάς του. Το σπίτι, δε, φαίνεται πως εγκαταλείφθηκε μερικές δεκαετίες μετά την ανέγερσή του.

Παυλόπουλος: Οι τραγικές συνέπειες της «Αραβικής Άνοιξης» και ο αναγκαίος Διάλογος των Πολιτισμών

 

Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Επίτιμος Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Προκόπιος Παυλόπουλος, στην παράδοσή του προς τους Σπουδαστές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών του Τομέα Δημόσιου Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με θέμα «η εδραίωση της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας ως εγγύησης της Ελευθερίας», επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Το «ιδεολογικό» υπόβαθρο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, και ιδίως εκείνο που αφορά τους άρρηκτους δεσμούς της με την Ελευθερία, είχε διαμορφωθεί αρκετά χρόνια πριν ξεκινήσουν οι διεργασίες -κατά κανόνα «επαναστατικές», τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Ηπειρωτική Ευρώπη-ολοκληρωμένης θεσμικής και πολιτικής εδραίωσής της.  Επίσης, είχε προηγηθεί η εν σπέρματι εμφάνιση και ενός θεμελιώδους χαρακτηριστικού της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, ήτοι εκείνου της Αντιπροσώπευσης. Το οποίο αφορά την εσωτερική της δομή, ως διαδικασίας μετάβασης από τον «κυρίαρχο Λαό» στα εκλεγμένα από αυτόν όργανα άσκησης της, κατ’ αυτόν τον τρόπο δημοκρατικώς νομιμοποιημένης, κρατικής εξουσίας.

Α.Έχει δημιουργηθεί, τουλάχιστον σ’ έναν όχι αμελητέο κύκλο μελετητών, η εντύπωση ότι η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία «γεννήθηκε»μέσ’ από κλασικές επαναστατικές διαδικασίες, συνδυάζοντας, με μεγάλη δόση αυθαιρεσίας ως προς την ιστορική και πολιτική ακρίβεια εν προκειμένω, τις τρεις Επαναστάσεις, την «Ένδοξη Επανάσταση» της Αγγλίας, το 1688, την Αμερικανική Επανάσταση, το 1776 και την Γαλλική Επανάσταση, το 1789.  Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των ως άνω τριών επαναστατικών διαδικασιών:

1.Τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα αποδεικνύουν ότι η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία στην Αγγλία, με «μήτρα» την «Ένδοξη Επανάσταση» το 1688, για τον περιορισμό της απόλυτης μοναρχίας δεν προέκυψε μέσ’ από γνησίως επαναστατική διαδικασία, ιδίως αν θεωρηθεί -και πρέπει, βεβαίως, να θεωρηθεί, από θεσμική και πολιτική άποψη- ως τέτοια εκείνη της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.

2. Επίσης, η ιδιοσυστασία της Αμερικανικής Επανάστασης, το 1776, ως οιονεί «εμφυλίου» μεταξύ αποίκων και της «πρώτης Πατρίδας», εξηγεί το γιατί η πορεία εγκαθίδρυσης της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας στις ΗΠΑ εμφανίζει περισσότερα κοινά στοιχεία μ’ εκείνα που προέκυψαν από την «Ένδοξη Επανάσταση» στην Αγγλία, παρά μ’ εκείνα που προέκυψαν π.χ. από την Γαλλική Επανάσταση του 1789.

3.Σε αντίθεση προς την «Ένδοξη Επανάσταση» του 1688 στην Αγγλία και προς την Αμερικανική Επανάσταση του 1776, η Γαλλική Επανάσταση του 1789, όπως τεκμηριώνουν τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα που προκάλεσαν την «έκρηξή» της και η εντεύθεν εδραίωση ενός νέου καθεστώτος δημοκρατικής διακυβέρνησης, συνιστά ιστορικώς μια γνησίως επαναστατική διαδικασία. Διαδικασία, η οποία κατέληξε στην εμπέδωση θεσμών Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, με τα βασικά διακριτικά γνωρίσματα που την χαρακτηρίζουν ως σήμερα.

Β. Εκ φύσεως και εκ καταγωγής, η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με την Λαϊκή Κυριαρχία, στο μέτρο που οι πολιτειακές λειτουργίες έχουν ως στόχο την υπό δημοκρατικές διαδικασίες πραγμάτωση των επιλογών της Λαϊκής Κυριαρχίας, υφ’ όλες της τις εκφάνσεις, πρωτίστως δε εκείνες που αφορούν την υπεράσπιση της Ελευθερίας.

1. Τούτο εξηγεί ευχερώς και το γιατί η αποτελεσματική δημοκρατική πολιτειακή οργάνωση, στο πλαίσιο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, προϋποθέτει την θέσπιση και εφαρμογή τυπικού Συντάγματος, ως θεμελιώδους «Καταστατικού Χάρτη» άσκησης της κρατικής εξουσίας και εξίσου θεμελιώδους θεσμικής εγγύησης των κάθε είδους δικαιωμάτων.
2. Το Σύνταγμα, υπό καθεστώς Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, προσδιορίζει, ιδίως, αφενός τους όρους εκλογής, με βάση τους οποίους η Λαϊκή Κυριαρχία μεταβιβάζεται στους εκπροσώπους του Λαού, που συγκροτούν τα οικεία Αντιπροσωπευτικά Σώματα. Και, αφετέρου, τα «θεσμικά αντίβαρα», τα οποία εγγυώνται τόσο την ομαλή εφαρμογή της Διάκρισης των Εξουσιών όσο και την υπεράσπιση των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τις αυθαίρετες επεμβάσεις κυρίως της κρατικής εξουσίας.

Γ. Στην διαδρομή προς την εμπέδωσή της, η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία βρήκε έναν, primafacie «απροσδόκητο», σύμμαχο:

1.Την Χριστιανική Διδασκαλία, μέσω θεμελιωδών αρχών και αξιών της, κατ’ εξοχήν δε μέσω της Ελευθερίας, έστω και αν αυτή, στο συγκεκριμένο θρησκευτικό πεδίο, ξεκινά από διαφορετική αφετηρία. Δηλαδή αφετηρία που απέχει ουσιωδώς από την θεσμική και πολιτική σύλληψη της Ελευθερίας, την οποία υπηρετεί η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία.

2.Πέραν τούτου, η Χριστιανική Διδασκαλία είναι εκ φύσεως εξοικειωμένη και με την έννοια της Αντιπροσώπευσης, η οποία συνιστά, κατά τα προλεχθέντα, θεμελιώδη αντηρίδα της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.  Υπό τα ως άνω λοιπόν δεδομένα, και αν ακόμη γίνει δεκτό -και πρέπει, για λόγους ιστορικούς και θεσμικούς, να γίνει δεκτό- ότι οι ευθείες θρησκευτικές προεκτάσεις της πορείας εμπέδωσης της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας είναι από ασθενείς έως ανύπαρκτες, θα ήταν μάλλον αυθαίρετο, πάλι από ιστορική και πολιτική έποψη, να υποβαθμισθεί -και, πολύ περισσότερο, ν’ αγνοηθεί- η σημασία της αγαστής «συμπόρευσης» της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας με τις αρχές της Χριστιανικής Διδασκαλίας.

Δ.Η κατά τ’ ανωτέρω ευθεία σύνδεση της Χριστιανικής Διδασκαλίας με την Ελευθερία, υπό τις επιμέρους εκφάνσεις της, φέρνει στο φως και την μεγάλη διαφορά της Χριστιανικής Θρησκείας με άλλες μονοθεϊστικές Θρησκείες, κατ’ εξοχήν δε μ’ εκείνη του Ισλάμ -με μεγαλύτερες ή μικρότερες διακυμάνσεις, ανάλογα με τις επιμέρους εκδοχές του- όπου κυριαρχεί ο άμεσος ή ο έμμεσος καταναγκασμός υποταγής στα κελεύσματά του. Σε αυτό το θρησκευτικό πεδίο η ελευθερία επιλογής θρησκευτικού προσανατολισμού απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό και, μεταξύ άλλων συνεπειών, η αναζήτηση της αλήθειας αντικαθίσταται, εν πολλοίς, από την άνευ όρων υποταγή στα κελεύσματα -κυρίως μέσω της διδασκαλίας των «προφητών»- του ενός και μοναδικού θεού.

1.Όπως προεκτέθηκε και για την έννοια της Ελευθερίας, ουδεμία άλλη, πέραν της Χριστιανικής, μονοθεϊστική θρησκεία γνωρίζει, στο πλαίσιο της δογματικής της θεμελίωσης, την έννοια της Αντιπροσώπευσης.  Σε όλες, ανεξαιρέτως, «ο ένας και μοναδικός θεός» εκφράζεται είτε eoipso -υπό την εκδοχή ενός είδους «θρησκευτικού σολιψισμού»- είτε μέσω θρησκευτικών αξιωματούχων, οι οποίοι όμως δεν εκλαμβάνονται ως εκπρόσωποι του θεού, αλλ’ απλώς ως «πεφωτισμένοι» επί Γης λειτουργοί του.  Η ιστορική και θρησκευτική αυτή πραγματικότητα ισχύει πολύ περισσότερο για το Ισλάμ, ανεξαρτήτως των εντός αυτού διαφοροποιήσεων.

2.Είναι, επομένως, φανερό ότι η «άνωθεν μεταφύτευση» και επιβολή των θεσμών της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας στα Κράτη ισλαμικού θρησκευτικού προσανατολισμού αποβαίνει και αλυσιτελής αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη. Η τραγωδία, κυριολεκτικώς, της «Αραβικής Άνοιξης» το αποδεικνύει, με τρόπο ώστε κάθε συνέχιση αυτής της επιχείρησης «μπολιάσματος» της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας σε Κράτη, όπου το κοινωνικό «έδαφος» είναι «απρόσφορο», και για λόγους θρησκευτικούς, να την αποδεχθεί, ν’ αποβαίνει εις βάρος της ίδιας της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.

Μόνον ένας ειλικρινής και ισότιμος Διάλογος, μεταξύ διαφορετικών Πολιτισμών, μπορεί αφενός να γεφυρώσει το επικίνδυνο χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, το οποίο βιώνουμε στις μέρες μας, ιδίως στην Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο, με «γνήσιο εκφραστή» την Τουρκία. Η οποία  εξελίσσεται σε διεθνή ταραξία, λόγω της προκλητικής περιφρόνησης του Διεθνούς Δικαίου και των θεμελιωδών αρχών του Παγκόσμιου Πολιτισμού.  Και, αφετέρου, να πείσει και τα ισλαμικού θρησκευτικού προσανατολισμού Κράτη ότι είναι σε θέση ν’ αφομοιώσουν, σταδιακώς, τις αρχές της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.  Και ως προς τις μεθόδους πολιτειακής οργάνωσης και ως προς τους μηχανισμούς εγγύησης της ακώλυτης άσκησης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.  Δίχως αμφιβολία, πρόκειται για μια μακρά και επίπονη διαδικασία, η οποία προϋποθέτει την οξυδέρκεια ανίχνευσης και κατανόησης των θεμελιωδών αρχών και αξιών κάθε διαφορετικού Πολιτισμού.»

pireasnow.gr

 

π. Σταμάτης Σκλήρης, Οι Άγγελοι μας χαιρετούν

 

π. Σταμάτης Σκλήρης, Οι Άγγελοι μας χαιρετούν ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2021 _____________________ Από τις εκδόσεις Ακρίτας κυκλοφορεί το ημερολόγιο 2021 της Ενορίας του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στην Πλάκα με 13 αδημοσίευτα έργα του αγιογράφου και θεολόγου, π. Σταμάτη Σκλήρη.

	Ιανουάριος Οι Άγιοι άγγελοι είναι λειτουργικά πνεύματα, τα οποία δοξολογούν αδιαλείπτως το Θεό, αλλά και αποστέλλονται στη γη για διακονία και βοήθεια ανθρώπων.
	Φεβρουάριος Οι Άγιοι Άγγελοι εμφανίσθηκαν στους Προφήτες για να τους αναθέσουν την ιερή αποστολή της Προφητείας.
	Μάρτιος Αν και είναι άυλοι και αόρατοι, οι Άγγελοι ζωγραφίζονται στις εικόνες με την ανθρώπινη μορφή που εμφανίστηκαν σε ανθρώπους.

Πώς θα λειτουργήσουν οι εκκλησίες Χριστούγεννα και Φώτα

 

Διατυπώνονται προτάσεις, έτσι ώστε και οι μεγάλες εορτές να τιμηθούν παρουσία πιστών στους ναούς, αλλά και η Εκκλησία να συνεχίσει να τηρεί ευλαβικά τα μέτρα της Πολιτείας για την πρόληψη κατά της διασποράς του κορωνοϊού.

Τον τρόπο με τον οποίο θα εορταστούν οι μεγάλες εορτές Χριστουγέννων, Αγίου Βασιλείου (Πρωτοχρονιάς) και Φώτων, στις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες που δημιουργεί η πανδημία, αναζητά η Εκκλησία, στους κόλπους της οποίας υπάρχει έντονος προβληματισμός.

Στις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι, είναι κατά τις «κρίσιμες» ημέρες, δηλαδή παραμονή και ανήμερα Χριστουγέννα, του Αγίου Βασιλείου (Πρωτοχρονιά), και παραμονή και ανήμερα Φώτων, να γίνουν περισσότερες λειτουργίες από τις συνήθεις, ώστε να μπορούν να είναι παρόντες πιστοί στους ναούς, με ανώτερο όριο τους 50 για τους μεγάλους και λιγότερες (ανάλογα με τα τετραγωνικά κάθε ναού) για τους μικρότερους.

Για παράδειγμα, η σκέψη για ανήμερα τα Χριστούγεννα, όπου γίνονται δυο λειτουργίες στις 5 και στις 7 το πρωί, είναι να προστεθεί άλλη μια στις 9. Ο αριθμός των λειτουργιών ωστόσο θα είναι στην ποιμαντική διάκριση κάθε μητροπολίτη αλλά θα εξαρτάται και από τα επιδημιολογικά δεδομένα κάθε περιοχής και αν πρόκειται για ύπαιθρο ή αστικό κέντρο. Έτσι, στη Βόρεια Ελλάδα οι λειτουργίες θα μπορεί να είναι πολλές παραπάνω ενώ σε περιοχές με λιγότερα κρούσματα και πληθυσμό, αντίστοιχα λιγότερες.

Σε ότι αφορά στον εορτασμό των Φώτων και τον Αγιασμό των υδάτων, στην Εκκλησία σκέφτονται να μη γίνει λιτάνευση και η τελετή του αγιασμού να γίνει εντός των ναών με ρίψη του Σταυρού στην κολυμπήθρα.

Παράληλλα, οι ιεράρχες προτείνουν να υπάρχει αγιασμός σε μικρά ατομικά μπουκαλάκια για τους πιστούς, όπως και αντίδωρο στους εξωτερικούς χώρους των ναών, ώστε να μπορούν να τα παραλάβουν με πειθσαρχία και τήρηση των αποστάσεων.

Τέλος, εκτιμάται ότι κατά το δωδεκαήμερο, οι εκκλησίες θα μπορούν να παραμένουν ανοιχτές για ατομική προσευχή, ώστε να μπορεί ο πιστός να ανάψει ένα κερί κλπ.

Νεκρός μοναχός στον 'Αθω και καραντίνα για έξι μονές

 Ενας μοναχός έχασε τη ζωή του λόγω κορονοϊού  με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός και έξι μονές να τεθούν σε καραντίνα ,παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί και την απαγόρευση των επισκέψεων.

Μιλώντας στο grtimes, o διοικητής στο Άγιον Όρος, Αθανάσιος Μαρτίνος αναφορικά με τα κρούσματα που εντοπίστηκαν στην περιοχή της Αθωνικής χερσονήσου και τα μέτρα που λαμβάνονται κατά της διασποράς του κορονοϊού. «Η κατάσταση είναι ελεγχόμενη. Συνολικά έξι μοναστήρια βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε καραντίνα, Το τελευταίο διάστημα έχουν καταγραφεί αρκετά κρούσματα σε μοναχούς. Από επιπλοκές κατέληξε το περασμένο Σάββατο ένας μοναχός 76 ετών, με υποκείμενα νοσήματα», επισήμανε ο κ. Μαρτίνος.

Ο διοικητής του Αγίου Όρους ενημέρωσε ότι αυτή τη στιγμή νοσηλεύονται σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και του Πολυγύρου συνολικά επτά μοναχοί (τέσσερις στη Θεσσαλονίκη, τρεις στον Πολύγυρο) από το Άγιο Όρος, εκ των οποίων ο ένας αντιμετωπίζει και υποκείμενα νοσήματα. «Οι υπόλοιποι παρακολουθούνται με οξύμετρα από το Κέντρο Υγείας στις Καρυές. Μόνο ένας μοναχός με κινητικά προβλήματα δεν διακομίστηκε σε νοσοκομείο, αλλά παρακολουθείται και εκείνος με οξύμετρα», αναφέρει.

Ερωτηθείς για το αν και πόσο πιστά εφαρμόζονται τα μέτρα στις μονές και στα κελιά στο Άγιο Όρος, όπου διαμένουν συνολικά 1.200-1.300 μοναχοί και 400-500 μοναχοί, αντίστοιχα, τόνισε πως αυτό δεν έχει συμβεί σε όλες τις περιπτώσεις, με συνέπεια σε κάποια μοναστήρια να έχουν κολλήσει σχεδόν όλοι.

Ο διοικητής του Αγίου Όρους αναφέρει ότι το Κέντρο Υγείας αλλά και τα μοναστήρια είχαν προμηθευτεί rapid test, στα οποία υποβάλλονταν όσοι εμφάνιζαν συμπτώματα ή κρίνονταν ως πιθανά κρούσματα. «Τελευταία εμφανίστηκαν αρκετά κρούσματα και έτσι ξεκίνησαν έλεγχοι στις πύλες εισόδου. Μέχρι στιγμής, εντοπίστηκαν τρία θετικά κρούσματα, ένας ναυτικός και δύο εργαζόμενοι, οι οποίοι ήταν ασυμπτωματικοί και δεν τους επετράπη η είσοδος», είπε ο κ. Μαρτίνος.

«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

 «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

Διαθέσιμοι σε όλους μέσω διαδικτύου είναι πλέον οι θησαυροί του Αγίου όρους, με την υλοποίηση από τον Όμιλο ΟΤΕ του μεγαλύτερου έργου στην Ελλάδα στον τομέα του ψηφιακού πολιτισμού, που ολοκληρώθηκε σε τέσσερα χρόνια. Μέσω της ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης του ιστορικού αρχείου και των έργων τέχνης της Αθωνικής Πολιτείας, περισσότερες από 2 εκατ. ψηφιακές απεικονίσεις εγγράφων, βιβλίων, χειρογράφων και 27 χιλιάδες απεικονίσεις κειμηλίων, καθώς και τρισδιάστατες αποτυπώσεις μνημείων, εικονικές περιηγήσεις μονών και εκπαιδευτικές εφαρμογές, συγκεντρώνονται πλέον στο portalwww.mountathos.org, που δίνει τη δυνατότητα σε κοινό και επιστήμονες να εισέλθουν στα άδυτα του ιερού τόπου και να ανακαλύψουν τον σπάνιο πολιτιστικό του πλούτο.  

«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

9 Δεκεμβρίου 2020

Ένα έργο παγκόσμιας εμβέλειας, την «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτό», υλοποίησε ο Όμιλος ΟΤΕ για λογαριασμό της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους. Στόχος του έργου ήταν η διάσωση, διαφύλαξη και προβολή τουπολιτιστικούκαικειμηλιακού πλούτου της Αθωνικής Πολιτείας, μέσω της ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης του ιστορικού αρχείου και των έργων τέχνης, καθώς και η διάθεσή τους στην παγκόσμια κοινότητα μέσω του διαδικτύου.

Η «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» είναι το μεγαλύτερο έργο στην Ελλάδα στον τομέα του ψηφιακού πολιτισμού. Είναι μία κιβωτός γνώσης που περιλαμβάνει σε ψηφιακή μορφή το πολιτιστικό απόθεμα των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Το πολυεπίπεδο αυτό έργο διήρκησε τέσσερα χρόνια.

Ο κ. Κωνσταντίνος Πατσέας, Υπεύθυνος Σχεδιασμού και  Συντονιστής του Έργου της Αθωνικής Ψηφιακής Κιβωτού, ανέφερε σχετικά: «Η Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός είναι μια προσπάθεια εξωστρέφειας και ανοίγματος της Ορθόδοξης Χριστιανικής παράδοσης στο σύγχρονο κόσμο,  ένα πνευματικό αντίδωρο προς τη νέα γενιά, η οποία έχει νέους διαύλους και τρόπους επικοινωνίας μέσω του ψηφιακού κόσμου. Η Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της έρευνας και της εκπαίδευσης μέσω της λειτουργικής σύζευξης παράδοσης και τεχνολογίας. Ωστόσο, και από τεχνολογικής πλευράς είναι ένα έργο σταθμός για τα Ελληνικά δεδομένα καθότι οι τεχνολογίες που εφαρμόσθηκαν και η μεθοδολογία ανάπτυξης του έργου, θα υιοθετηθούν ως καλές πρακτικές για όλα τα αντίστοιχα έργα διάσωσης και ψηφιακής προβολής πολιτιστικών αγαθών».

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου ΟΤΕ, κ. Μιχάλης Τσαμάζ, δήλωσε: «Η πνευματική και ιστορική κληρονομιά του Αγίου Όρους είναι ανεκτίμητης αξίας. Είναι τιμή μας που συμβάλαμε στη διαφύλαξη και ανάδειξή της μέσα από τη δημιουργία της Αθωνικής Ψηφιακής Κιβωτού, ενός εμβληματικού έργου τεχνολογίας, που ανοίγει τις πόρτες του Αγίου Όρους στην παγκόσμια κοινότητα και βάζει την Αθωνική Πολιτεία στη νέα ψηφιακή εποχή και τον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη. Με σύμμαχό μας την τεχνολογία, θα συνεχίσουμε να φτιάχνουμε έναν κόσμο καλύτερο για όλους».

«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους, από τον Όμιλο ΟΤΕ

Στο πλαίσιο του πολυεπίπεδου αυτού έργου ο Όμιλος ΟΤΕ:

• Ψηφιοποίησε αναρίθμητα αντικείμενα από όλους τους τομείς της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της ορθόδοξης χριστιανικής τέχνης: έγγραφα, χειρόγραφα, σπάνια βιβλία, γλυπτά, ψηφιδωτά, φορητές εικόνες, έργα μεταλλοτεχνίας και υφαντικής, θρησκευτικά σκεύη, άμφια, νομίσματα και αρχιτεκτονικά σχέδια, περισσότερες από 500 ώρες οπτικοακουστικού υλικού, καθώς και σχεδόν 25.000 σελίδες σύγχρονου, πρωτότυπου, αδημοσίευτου υλικού με ψυχοφελή χαρακτήρα.
• Προμήθευσε τον εξοπλισμό πληροφορικής και λογισμικού για τη διαχείριση του υλικού προς ψηφιοποίηση.
• Αναβάθμισε τις τηλεπικοινωνιακές υποδομές του Αγίου Όρους, εγκαθιστώντας υπερσύγχρονα δίκτυα σταθερής και κινητής, COSMOTE Fiber και COSMOTE 4G.
• Υλοποίησε Data Center (κεντρικό αποθετήριο)στις Καρυές και δημιούργησε κλειστό δίκτυο VPN απομακρυσμένης πρόσβασης για τη μεταφορά του μεγάλου όγκου του ψηφιοποιημένου υλικού και την εξ΄ αποστάσεως τεκμηρίωσή του από τους επιστήμονες.
• Δημιούργησε τη δικτυακή πύλη www.mountathos.org, σε πέντε γλώσσες, ελληνικά, αγγλικά, βουλγαρικά, ρωσικά, και σέρβικα, η οποία, με πάνω από δύο εκατ. ψηφιακές απεικονίσεις, συγκεντρώνει το σύνολο των εκφάνσεων του πολιτιστικού αποθέματος των Ιερών Μονών και δίνει τη δυνατότητα σε όλους να εισέλθουν στα άδυτα του Ιερού Τόπου και να ανακαλύψουν τον σπάνιο πλούτο της Αθωνικής Πολιτείας, μέσα από υπηρεσίες εικονικής περιήγησης, ηλεκτρονικούς καταλόγους με το ψηφιοποιημένο υλικό και εκπαιδευτικές εφαρμογές.
• Συνεργάστηκε με πολυπληθείς ομάδες διακεκριμένων επιστημόνων. Περισσότεροι από διακόσιοι εξειδικευμένοι συνεργάτες όπως βυζαντινολόγοι, θεολόγοι, ιστορικοί, συγγραφείς, αρχιτέκτονες και οι ίδιοι οι μοναχοί, εργάστηκαν για την τεκμηρίωση του υλικού, ενώ ορίστηκαν και εκπρόσωποι των μονών, στους οποίους μεταφέρθηκε η τεχνογνωσία.

OTE Group_AthosDigital_Heritage_1: ψηφιοποίηση χειρόγραφου κώδικα

Η «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ), και συγχρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ε.

Το έργο και η σημασία του αποτυπώνονται στην ειδική σειρά ντοκιμαντέρ τριών ωριαίων επεισοδίων του COSMOTE HISTORY HD, «Άγιο Όρος – Ψηφιακή εποχή», σε παραγωγή COSMOTE TV. Το ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο μέσω της on demand υπηρεσίας COSMOTE TV PLUS, αλλά και ελεύθερα, στο κανάλι της COSMOTE TV στο YouTube έως τις 15 Δεκεμβρίου.

Αγία Άννα: Η μητέρα της Θεοτόκου που την εορτάζουμε στις 9 Δεκεμβρίου και άλλες δύο φορές τον χρόνο

H  μητέρα της Θεοτόκου. Αν και δεν αναφέρεται σε κανένα βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η Άννα κατέχει περίοπτη θέση στην ευσέβεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι όποιες πληροφορίες για την Άννα αντλούνται από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, ιδίως το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου και το Περί Νηπιότητας του Σωτήρος. Το όνομά της είναι ο εξελληνισμένος τύπος της εβραϊκής λέξης «Hannah», που σημαίνει εύνοια, χάρη.

Σύμφωνα με το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, η Άννα ήταν σύζυγος του Ιωακείμ. Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά και παρακαλούσε τον Θεό να του χαρίσει ένα. Το αίτημά τους δεν έμεινε αναπάντητο από τον Θεό, ο οποίος απέστειλε άγγελο να τους γνωστοποιήσει ότι όχι μόνο θα αποκτούσαν τέκνο, αλλά ότι αυτό θα γινόταν διάσημο σε όλο τον κόσμο («λαληθήσεται το σπέρμα σου εν όλη τη οικουμένη»).

Πράγματι, η γηραιά Άννα απέκτησε ένα κοριτσάκι «εξ επαγγελίας, αλλά και κατά τους νόμους της φύσεως», σύμφωνα με την Ορθόδοξη θεολογία. Το ονόμασε Μαριάμ και ήταν προορισμένη να γίνει η μητέρα του Χριστού. Η Καθολική Εκκλησία προχώρησε περισσότερο και δέχθηκε την Άσπιλο Σύλληψη της Θεοτόκου (Immaculata Conceptio).

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τρεις φορές την Αγία Άννα κατά τη διάρκεια του εορταστικού κύκλου: Στις 9 Δεκεμβρίου, τη Σύλληψή της, στις 25 Ιουλίου την Κοίμησή της και στις 9 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον σύζυγό της Ιωακείμ. Η Καθολική Εκκλησία τιμά την Αγία Άννα στις 26 Ιουλίου.

Κατά τον 5ο αιώνα η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Ευδοξία ανήγειρε ναό προς τιμήν της στα Ιεροσόλυμα, όπου, κατά την παράδοση, γεννήθηκε η Άννα. Το 550 ο Ιουστινιανός ίδρυσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.

Η Αγία Άννα (Hannah στα Αραβικά) τιμάται και από τη Μουσουλμανική Θρησκεία. Στο Κοράνι, η Άννα αναφέρεται ως σεβάσμια και πνευματική γυναίκα, μητέρα της Παναγίας.

Λείψανα της Αγίας Άννας υπάρχουν στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας (Μονή Μεγίστης Λαύρας), στον Ιερό Ναό της Αγίας Άννας Κατερίνης, καθώς και σε πολλά ιερά προσκυνήματα του κόσμου.
ο όνομα της Αγίας Άννας καθώς και του συζύγου της Ιωακείμ αναφέρονται μόνο σε απόκρυφα ευαγγέλια όπως για παράδειγμα το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου.

Σύμφωνα με τις αντίστοιχες πηγές, η Αγία Άννα, η μητέρα της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία.

Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, την Ελισάβετ(την μητέρα του Ιωάννη του Προδρόμου). Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία.

 thepressroom.gr

Τα είπαν Μητσοτάκης-Ιερώνυμος για τα Χριστούγεννα και τους «αντάρτες» μητροπολίτες

 

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.

Στη διάρκεια της επικοινωνίας συζητήθηκε η εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα και ο τρόπος εορτασμού των Χριστουγέννων στις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες.

Οι σχετικές ανακοινώσεις θα γίνουν εντός των προσεχών ημερών.

Πονοκέφαλος το «αντάρτικο» Μητροπολιτών

Την ίδια ώρα «πονοκέφαλο» προκαλούν σε κυβέρνηση και ιεραρχία οι Μητροπολίτες Ξάνθης και Κέρκυρας με το «αντάρτικο» στις αποφάσεις της Πολιτείας.

Ο μεν Ξάνθης κ. Παντελεήμων είπε ότι ανοίγει τις εκκλησίες και κάλεσε τους πιστούς να κοινωνήσουν, με το επιχείρημα ότι ο Δεκέμβριος έχει πολλές γιορτές, αν και η Ξάνθη είναι μια «κόκκινη» περιοχή.

Ο δε Κερκύρας κ. Νεκτάριος – ο οποίος κατηγορήθηκε ότι έχει παραβεί ήδη μια φορά τα μέτρα και αθωώθηκε στη δίκη- είπε ότι η εκκλησία είναι «εν διωγμώ»!

Οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες με αφορμή την εορτή του πολιούχου της Κέρκυρας Αγίου Σπυρίδωνος στις 12 Δεκεμβρίου, από την παραμονή μέχρι την επόμενη μέρα (11-13 Δεκεμβρίου) και οι καμπάνες θα χτυπούν πένθιμα πέντε φορές την ημέρα.

Η πληρότητα στις εκκλησίες πάντως δε θα ξεπερνάει το 10%, δηλαδή ουσιαστικά θα βρίσκονται πολλοί λίγοι πιστοί εντός των ναών και σε αυτό συμφωνούν και οι δύο πλευρές.

Την ίδια ώρα η Εκκλησία πενθεί τον πρώην Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Αλέξιο, ο οποίος έπασχε από τον κορωνοϊό και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.

 15minutes.gr/