Ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Άγιο Δημήτριο Πειραιώς.

Με ιεροπρέπεια, μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα, και τη συμμετοχή πλήθους κόσμου  ενοριτών και ευλαβών προσκυνητών, τελέστηκε σήμερα Δευτέρα, 26 Οκτωβρίου επί τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου του και Πολιούχου της Ενορίας , η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στην οποία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ.

Θυμίζουμε ότι στην Ενορία μας από τις 18 έως τις 28 Οκτωβρίου, πραγματοποιούνται οι λατρευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις με την ονομασία ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. 

Ο Σεβασμιώτατος κ. Γαβριήλ απευθυνόμενος στους πιστούς που είχαν κατακλύσει τον Ναό μας απευθύνθηκε με λόγους εμψυχωτικούς τονίζοντας την σπουδαιότητα της προτροπής του ευαγγελικού λόγου της μεταξύ μας αγάπης.

Μίας αγάπης που κάνει τον άνθρωπο να ομοιάζει με τον Θεό, να χαριτώνεται από Αυτόν στην ζωή του, που καθιστά τους πιστούς ένα σώμα το οποίο βιώνει την αλήθεια της αγάπης και της εν Χριστώ ελευθερίας.

Αξίζει ακόμη να αναφερθεί ότι από την Κυριακή 18 Οκτωβρίου, στον Ιερό Ναό μας φιλοξενείται η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας της Έλωνας, η οποία μεταφέρθηκε από το Λεωνίδιο από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μανινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρο στον Πειραιά και θα παραμείνει προς αγιασμό των ενοριτών μας και του πιστού λαού μας, μέχρι την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου στις 2.00 το μεσημέρι, οπότε και θα αναχωρήσει για την Τρίπολη.

Τα μοναστήρια της Γορτυνίας και της Μεγαλοπόλεως! (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως

e-mail: iakovoskanakis@yahoo.com

Θά θέλαμε νά μας πείτε πού ακριβώς βρίσκεται η Γορτυνία καί η Μεγαλόπολη καί γιατί είναι γνωστές οι περιοχές αυτές;

Οι δύο αυτές ιστορικές περιοχές της πατρίδας μας βρίσκονται στό κέντρο της Πελλοπονήσου. Είναι ο γνωστός Μωριάς πού διαβάζαμε από τήν παιδική μας ηλικία στήν ιστορία. Είναι ὁ τόπος πού έδρασαν καί μεγαλούργησαν ήρωες της πατρίδας όπως ὁ Κολοκοτρώνης καί ὁ Παπαφλέσσας αλλά καί ο τόπος πού ανέδειξε αγίους της Εκκλησίας όπως οι άγιοι Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως καί Γρηγόριος ο Ε´. Είναι επίσης γνωστή η περιοχή γιά τό φυσικό της κάλλος, αφού (πυκνή βλάστηση περιστοιχίζει τά ψηλά έλατα), πυκνά έλατα καλύπτουν τα ψηλά βουνά καί καθαρά νερά τρέχουν στίς πηγές τών βουνών. Θά έλεγα ότι αυτή η πλευρά / μεριά της Αρκαδικής γής έχει παραμείνει αβλαβής σέ μεγάλο βαθμό από τίς παραμβάσεις πού γίνονται στό περιβάλλον.

Υπάρχουν Ιερές Μονές στήν περιοχή σας;

Ναί, φυσικά. Η περιοχή γύρω από τόν Λούσιο ποταμό, κοντά στήν Δημητσάνα, έχει χαρακτηριστεί ως τό Άγιον Όρος της Πελοποννήσου. Στό φαράγγι του ποταμού αυτού έχουν κτιστεί από τά βυζαντινά χρόνια καί λειτουργούν μέχρι σήμερα ιστορικές μονές μέ πλούσια προσφορά στήν πνευματικότητα τῆς περιοχής αλλά και γενικότερα στό έθνος. Όπως συχνά ἀναφέρει ὁ Μητροπολίτης μας Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, στίς Μονές αυτές έζησαν μακάριες ψυχές μέ θεοφιλή ασκητικό βίο, οι οποίες εξέπνευσαν στά αγιασμένα κελλιά τους παραδίδοντας τήν ύπαρξη τους στόν Δημιουργό. Οι πιό γνωστές από τίς Μονές αυτές είναι του Τιμίου Προδρόμου Στεμνίτσας, ἡ Mονή Αιμυαλών Δημητσάνας, η Μονή Φιλοσόφου καί ἡ Μονή Καλαμίου στήν περιοχή της Γορτυνίας καί στήν περιοχή της Μεγαλοπόλεως οἱ Μονές Κοιμήσεως Θεοτόκου Μπούρα, Αμπελακίου, Μακρυσίου, Ρεκίτσας (ή Παπαφλέσσα) καί ἡ Αγία Μονή (ή Μονή του Κολοκοτρώνη).

Τα μοναστήρια αυτά έχουν μοναχές ή μοναχούς;

Τά περισσότερα έχουν αλλά υπάρχουν καί άλλα πού στερούνται ανθρώπινου δυναμικού, είναι ερημωμένα. Δυστυχώς δέν υπάρχει ο ζήλος πού υπήρχε γιά τήν αφιέρωση στό Θεό όπως παλαιότερα. Ωστόσο, καί σήμερα υπάρχει τό Άγιο Πνεύμα, όπως θά υπάρχει πάντα, πού οδηγεί κάποιους εκλεγμένους ανθρώπους πρός τήν μοναχική πολιτεία προκειμένου νά ζήσουν μία εγγύτερη καί δυνατώτερη κοινωνία μέ τόν Θεό.

Τί προσφέρουν τά μοναστήρια στίς μέρες μας;

Προσφέρουν αυτό πού πρόσφεραν πάντα. Δηλαδή είναι τά πνευματικά λιμάνια πού ζούν τήν ζωή τών χριστιανών τών πρώτων χριστιανικών αιώνων. Στά μοναστήρια λειτουργούν οι κοινότητες  καί οι αγάπες. Πρόκειται γιά μιά κοινή ζωή ανθρώπων πού έχουν γιά σκοπό τους τόν αγιασμό τους καί μέσω αυτού τού αγιασμού, τόν αγιασμό όλης της δημιουργίας αφού ο κάθε άνθρωπος κουβαλά επάνω του πολλά στοιχεία της γής. Τά μοναστήρια είναι εργαστήρια πού εργάζονται πνευματικά, μέ βάση τήν παράδοση τών αγίων, προκειμένου οἱ μοναχοί νά φθάσουν στήν ένωσή τους μέ τό Θεό. Αλλά καί οι άνθρωποι πού επισκέπτονται τά μοναστήρια ηρεμούν πολλές φορές καί μόνο μέ τίς νηφάλιες καί ιλαρές όψεις τών μοναχών. Ανακουφίζονται μέ τόν λόγο τους. Πέρνουν κουράγιο! Ο προσκυνητής τών μονών ηρεμεί καί συχνά επαναπροσδιορίζει τόν σκοπό της ύπαρξής του. Τά μοναστήρια γίνονται φωτεινοί φάροι μέσα στό σκοτάδι τών απρόσωπων κοινωνιών.

Έχετε γράψει προσφάτως ένα βιβλίο πού αναφέρεται στά μοναστήρια πού μάς είπατε; Παρουσιάστηκε μάλιστα στό κτήριο τής Παλαιάς Βουλής;

Ναί, πρόκειτει γιά ένα πόνημα 270 σελίδων μέ αναφορά στήν ιστορία τών μονών καί αρκετό έγχρωμο φωτογραφικό υλικό από τίς μονές αυτές. Είναι βιβλίο στηριγμένο σέ ιστορικές πηγές αλλά ταυτόχρονα εύκολο θεωρώ στήν ανάγνωση του από όλους τούς ενδιαφερομένους. Παρουσιάστηκε στήν Παλαιά Βουλή καί έδωσε πιστεύω ιδιαίτερη χαρά σέ όλους τούς Γορτύνιους καί Μεγαλοπολίτες αλλά καί σέ όλους  τους φιλομόναχους αναγνώστες. Μάλιστα, τά τυχόν έσοδα από τήν διάθεση του βιβλίου προσφέρονται στά καθημερινά συσσίτια τών απόρων συνανθρώπων μας πού λειτουργούν επί έτη μέ τήν ευθύνη της Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως. Είμαστε χαρούμενοι διότι βρισκόμαστε ήδη στήν τρίτη επανέκδοσή του πού κυκλοφορείται ελαφρώς επαυξημένη.

Σάς καλούμε όλους νά επισκεφθείτε τά μοναστήρια μας, γιά νά ξεκουραστείτε ψυχικά δεχόμενοι τήν φιλοξενιά τών μοναχών τού τόπου μας καί ἀσπαζόμενοι τά λείψανα τών αγίων πού φυλλάσονται σ᾽αὐτά. Ο τόπος είναι ιερός καί μέ ιδιαίτερη χάρη όπως άλλωστε καί κάθε γωνιά της Ελλάδος.

ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

ΠΗΓΗ: www.katixitiko.gr

ΤΟ ΦΕΤΙΧΙΕ ΤΖΑΜΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ''ΘΑΨΕΙ'' ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ...

...ΕΚΚΛΗΣΗ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΠΑΛΤΑ - Η ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΤΖΑΜΙΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΡΟΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΜΜΕΣΩΣ ΤΟ ΣΥΝΕΚΡΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ!
Νέο αγκάθι στις σχέσεις κυβέρνησης - Εκκλησίας προκαλούν οι εργασίες αποκατάστασης...
και ανάδειξης του τζαμιού Φετιχιέ που βρίσκονται σε εξέλιξη στον αρχαιολογικό χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς. Το συγκεκριμένο τζαμί είναι χτισμένο πάνω σε ερείπια βυζαντινής εκκλησίας. Με επιστολή του προς τον υπουργό Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος ζητάει μαζί με τις αναστηλωτικές εργασίες στο τζαμί του Πορθητή να αναδειχθεί και ο χριστιανικός ναός που κατέστρεψαν οι Οθωμανοί όταν κατέλαβαν την Αθήνα το 1456. «Δύο πολιτισμοί, δύο ιστορίες», όπως αναφέρει με νόημα ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας.






Η απόφαση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου να δημοσιοποιήσει την επιστολή του προς τον κ. Μπαλτά -μία από τις σπάνιες φορές που το κάνει- μαρτυρά την έντονη ενόχλησή του όχι τόσο για τις εργασίες αναστύλωσης του οθωμανικού μνημείου, αλλά για το γεγονός ότι επιχειρείται η παραγραφή της ιστορικής πραγματικότητας και συγκεκριμένα του γεγονότος ότι αυτό είναι κτισμένο πάνω σε θεμέλια μιας εκκλησίας που θεωρείται η παλαιότερη στην Αθήνα. «Ο κατακτητής μας μέσα στην αλαζονεία της νίκης κατέστρεψε την πρώτη εκκλησία της Αθήνας και πάνω της ανέγειρε το σωζόμενο τζαμί. Οι έρευνες απέδειξαν του λόγου το αληθές. Τα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου είναι πολλά», αναφέρει στην επιστολή του ο κ. Ιερώνυμος, προτείνοντας στον υπουργό Πολιτισμού μαζί με το τζαμί να αναδειχθεί και η εκκλησία της Παναγίας. «Η πρωτοβουλία είναι στο χέρι σας. Δεν θα στερεώσετε απλώς σε έναν χώρο δύο μνημεία. Θα αναδείξετε την πορεία και την τραγικότητα της ιστορίας του τόπου», σημειώνει με νόημα προς τον ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Αξίζει να σημειωθεί πως στην επιστολή του ο κ. Ιερώνυμος συνδέει ευθέως την απόφαση αναστύλωσης του τεμένους με την «επιθυμία και πίεση των γειτόνων», δηλαδή της Τουρκίας. Οντως, κατά την επίσκεψη του στην Αθήνα το 2013, ως υπουργός Εξωτερικών, ο σημερινός πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου είχε ζητήσει να αναδεχθεί το τέμενος του Πορθητή παρομοιάζοντάς το ακόμη και με την… Ακρόπολη. «Είδα το Φετιχιέ τζαμί σε κακή κατάσταση, μου προκάλεσε θλίψη, σε αντίθεση με τον θαυμασμό που αισθάνομαι όταν βλέπω την Ακρόπολη», είχε δηλώσει ζητώντας να αποκατασταθεί και να λειτουργήσει ακόμη και ως μουσουλμανικό τέμενος στη συνέχεια.

ΣΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Για την αξία του εθελοντισμού και της συνεργασίας με σκοπό το κοινό καλό μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος κατά την έναρξη ενημερωτικής ημερίδας με θέμα την παρουσίαση του έργου...
«Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Οργάνωσης του Εθελοντισμού και Συντονισμού του Προνοιακού Έργου της Εκκλησίας».
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναφέρθηκε στο στόχο της Εκκλησίας που είναι, όπως τόνισε, «να ξεκουράζει τον άνθρωπο με την επικοινωνία με τον Θεό και να του προσφέρει ό,τι μπορεί, ώστε να ζήσει όσο το δυνατόν πιο όμορφα», ενώ σχετικά με το έργο είπε πως «όλα τα τεχνικά επιτεύγματα είναι σπουδαία όταν τα χρησιμοποιούμε για τους ανθρώπους, για την πρόοδο».
Μίλησε για την συνεργασία της Εκκλησίας με την Πολιτεία για την επίτευξή του και επεσήμανε πως «είναι απαραίτητο σε αυτήν την δύσκολη εποχή για την χώρα όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά να βοηθά τον άλλο, για να προχωρούμε».
Τέλος, σημείωσε πως «Δεν έχουμε εγκλωβιστεί στον εαυτό μας. Θέλουμε να συνεργαζόμαστε με το δήμο, την Περιφέρεια, τους συλλόγους και τους φορείς με μόνο σκοπό την αγάπη προς τον άνθρωπο».
Αντικείμενο του έργου αποτελεί η Ανάπτυξη μιας Διαδικτυακής Πλατφόρμας Οργάνωσης του Εθελοντισμού και Συντονισμού του Προνοιακού Έργου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με στόχο την παροχή αυτοματοποιημένων υπηρεσιών προς εθελοντές, χορηγούς, δωρητές και ευάλωτες κοινωνικά ομάδες.
Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε χθες στο Πνευματικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής στο Ρουφ υπό την αιγίδα του Αρχιεπισκόπου, παρουσία εκπροσώπων του υπουργείου Ανάπτυξης, της Εκκλησίας, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, της Περιφέρειας, των δήμων και όλων των φορέων της διαχειριστικής αρχής και την Παρασκευή θα παρουσιαστεί ένα ακόμη καινούργιο πρόγραμμα.

Ὁμιλία γιὰ τὴν ζωή τοῦ Ὁσίου Παϊσίου

Ομιλία για τη ζωή του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου.
Ομιλητής κ. Ανέστης Κεσελόπουλος, Ομ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., οποίος τόνισε στη γλαφυρή και γεμάτη βιώματα από την προσωπική του επικοινωνία με τον Όσιο Παΐσιο ομιλία του, ότι ο τόπος μας δεν έπαψε να έχει αγίους. Αναφέρθηκε επιγραμματικά στο βίο του Αγίου Παϊσίου (1924-1993), ενός από τα 9 τέκνα των Προδρόμου και Ευλαμπίας Εζνεπίδη, από τα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη βάπτισή του από τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, στην προσφυγιά του στην Κέρκυρα αρχικά και στη συνέχεια στην Κόνιτσα, και στον μοναχικό βίο του από το 1953 στο Άγιο Όρος, την Κόνιτσα, το Σινά και ξανά στο Άγιον Όρος.

 http://www.agiazoni.gr/videos.php?videoid=16262092081280198156
 διά
 http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2015/10/7307.html

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟ ΄40

Η Αγία Σκέπη της Παναγίας

 

Γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου την εορτή της Αγίας Σκέπης. Και για την γιορτή αυτή συμβαίνει αυτό που λέγει ο άγιος Χρυσόστομος για τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας, ότι πολλοί γιορτάζουν τις μεγάλες γιορτές, ξέρουν το όνομά τους, δε ξέρουν όμως το βαθύτερο νόημά τους, ούτε το μήνυμα που θέλει να εξαγγείλει η Εκκλησία μας μέσω των εορτών αυτών. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι, λέγει ο ιερός πατήρ, έρχονται στην Εκκλησία από συνήθεια και όχι από ευσέβεια. Γι’ αυτό ας ασχοληθούμε σήμερα με την υπόθεση της γιορτής καθώς και για το μήνυμά της προς το λαό του Θεού.

  Η γιορτή της Αγίας Σκέπης καθιερώθηκε, στα χρόνια του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου (457-474), όταν ζούσε στην Κων/πολη ο όσιος Ανδρέας, ο κατά Χριστόν σαλός. Σαλός είναι ο τρελός και κατά Χριστόν σαλοί ονομάζονται κάποιοι άγιοι, οι οποίοι κάνανε κάποια περίεργα και παράλογα πράγματα, με απώτερο σκοπό να τους θεωρούν παλαβούς ή παλιανθρώπους και να μη τους τιμούν οι άνθρωποι· και έτσι αυτοί να ζουν εν ταπεινώσει και αφανεία. Μια νύχτα που τελούνταν αγρυπνία στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, που έγινε αργότερα πατριάρχης Κων/πόλεως (520-536 μ. Χ.), είδαν την Υπεραγία Θεοτόκο οφθαλμοφανώς, όχι σε όραμα, να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Την συνόδευαν οι παρθένοι Ιωάννης ο Πρόδρομος και Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού μπήκε μέσα στο ναό προχώρησε στον σολέα. Εκεί γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή ώρα με θερμά δάκρυα υπέρ της σωτηρίας των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Αφού προσευχήθηκε για πολύ η Θεοτόκος σηκώθηκε και μπήκε μέσα στο ιερό, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της δηλαδή το τσεμπέρι της, το πήρε στα χέρια της και βγαίνοντας έξω το άπλωσε πάνω από τους πιστούς, για να δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει. 

  Αυτό είναι το γεγονός το οποίο στάθηκε αφορμή η Εκκλησία μας να καθιερώσει την γιορτή της αγίας Σκέπης δηλαδή τη γιορτή προς τιμή της Παναγίας, η οποία σαν τη φωτοφόρο νεφέλη που σκέπαζε τη μέρα και φώτιζε τη νύχτα τους Ισραηλίτες στην έρημο, σκέπει και προστατεύει το λαό του Θεού και φωτίζει τους πιστούς στο δρόμο για την τελείωση. 

  Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο σημαντικότερες εθνικές εορτές μας, έχουν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να συνεορτάζονται με μία γιορτή της παναγίας. Την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την 28η Οκτωβρίου, την Αγία Σκέπη της Θεοτόκου. Η εορτή αυτή τελείται ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τη μητέρα του Θεού για τη σκέπη και την προστασία της στον αγώνα των Ελλήνων απέναντι στους αλαζόνες Ιταλούς, αρχικά, και, αργότερα, σε όλη τη διάρκεια της εθνικής αντιστάσεως. 

  Ποια σχέση έχουν όμως τα ήδη γνωστά σε όλους μας τα γεγονότα του έπους του ’40 με τη Σκέπη της Παναγίας; Δεν χωράει αμφιβολία ότι η εποποιία του 1940, αποτελεί ένα θαύμα, ένα από τα πολλά θαύματα στην ιστορία των Ελλήνων. Δεν μπορεί όλα αυτά να είναι καρπός αποκλειστικά ανθρώπινου αγώνος. Η θεϊκή χάρη συνεργάσθηκε με την ανθρώπινη προσπάθεια. Και είναι δίκαιο, που μαζί με τα θριαμβευτικά σαλπίσματα πάνω από τους τάφους των ηρώων, σήμαναν δοξαστικές καμπάνες για ένα Ευχαριστώ στην Παναγία, εκείνη, στην οποία η εθνική συνείδηση απέδωσε για μια ακόμα φορά τα Νικητήρια. Στη Σκέπη των αγωνιστών, στην Ελευθερώτρια των σκλαβωμένων. Γιατί στα κρίσιμα χρόνια του πολέμου οι Έλληνες εμπιστεύθηκαν στα χέρια της Παναγίας τον αγώνα τους. Ζήτησαν τη μητρική προστασία της για να υπερασπιστούν τα δίκαιά τους. Και ήταν τόση η πίστη τους, ώστε την έβλεπαν να τους εμψυχώνει και να τους σκεπάζει, καθώς πολεμούσαν απεγνωσμένα στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Τρεμπεσίνας. Η άλλοτε Υπέρμαχος Στρατηγός των Ρωμιών, γίνεται η Αγία Σκέπη των αγωνιστών, και έτσι το θαύμα επαναλαμβάνεται. Χάρη στην πίστη που θερμαίνει τις ψυχές τους, οι μαχητές περιφρονούν τη λογική των αριθμών, και αντιστέκονται στις σιδερόφρακτες εχθρικές στρατιές με ηρωισμό που κινεί τον παγκόσμιο θαυμασμό.   

 Για τους λόγους αυτούς η εκκλησία σήμερα, δηλαδή όλοι εμείς, ανυμνούμε τη Σκέπη της Παναγίας, και την παρακαλούμε να μας σκεπάζει πάντα με την αγάπη της, μα και να στέκεται πάντα δίπλα, βοηθός και συμπαραστάτης στο έθνος μας, σε κάθε καλό αγώνα, γιατί τη βοήθεια της την έχουμε το ίδιο ανάγκη και στον καιρό της ειρήνης. Ας είναι λοιπόν ο εορτασμός αυτός, έναυσμα να ασχοληθούμε όλοι περισσότερο με την ιστορία μας, ένα μνημόσυνο για όσους έπεσαν ηρωικά στον πόλεμο και μία ελάχιστη τιμή ευγνωμοσύνης στην μητέρα μας και Μητέρα του Θεού, την Παναγία μας.

Νικόλαος Μπακοδήμος

Θεολόγος -Εκπαιδευτικός

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ – 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. η΄ 26-39)

Ἡ θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου στὴν περιοχὴ τῶν Γαδαρηνῶν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δὲν εἶναι τὸ μόνο σχετικὸ περιστατικὸ ποὺ συναντοῦμε στὰ Εὐαγγέλια. Ἀντίθετα, διαπιστώνουμε ὅτι γίνονται καὶ ἄλλες τέτοιες περιγραφὲς μὲ σκοπὸ νὰ καταδειχθεῖ τὸ βαθύτερο θεολογικὸ μήνυμα ποὺ κρύβεται πίσω ἀπ’ αὐτές∙ ὅτι, δηλαδή, ὁ Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο ὡς ἐλευθερωτὴς τοῦ ἀνθρώπου ὄχι μόνο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τοὺς καρποὺς αὐτῆς, τὸν πόνο, τὴν ἀσθένεια, τὸν θάνατο, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ δαιμονικὰ δεσμά, τὰ ὁποῖα τὸν κρατοῦν αἰχμάλωτο καὶ τοῦ στεροῦν τὴν ζωοποιὸ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς συνανθρώπους του.

Τὴ δύναμη αὐτὴν τοῦ Μεσσία τὴν ἀναγνωρίζει τὸ δαιμόνιο, γι’ αὐτὸ καὶ φωνάζει στὸν Ἰησοῦ: «Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μὴ μὲ βασανίσης». Ἤδη, τὸ δαιμόνιο, ποὺ καταστρέφει τὸν ἄνθρωπο, ἀναγνωρίζει ὅτι δὲν ἔχει κανένα κοινὸ σημεῖο μὲ τὸν Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος σώζει τὸν ἄνθρωπο. Τὸν ἀναγνωρίζει ἀκόμη ὡς Υἱὸ τοῦ Ὑψίστου καὶ φυσικὰ ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἡ παρουσία τοῦ Ἰησοῦ στὸν κόσμο δηλώνει τὸ τέλος τῆς δικῆς του κυριαρχίας, τῆς κυριαρχίας τῶν διαφόρων δαιμονικῶν δυνάμεων καὶ δαιμονικῶν καταστάσεων. Καταστάσεις οἱ ὁποῖες δείχνουν πόσο ἀληθινὸ εἶναι τὸ κακὸ μέσα στὸν κόσμο καὶ πόσο ἀποπροσανατολιστικές της πραγματικότητας εἶναι οἱ περὶ τοῦ ἀντιθέτου ἀπόψεις.

Ἐπίσης, τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ δαιμόνια στὴ συνέχεια τῆς διηγήσεως ζητοῦν ἄδεια νὰ ἐγκατασταθοῦν σ’ ἕνα κοπάδι χοίρων, ἀποδεικνύει τὴν ἐξουσία τοῦ Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος συναντώμενος μ’ αὐτά στὸ πρόσωπο ἑνὸς ταλαίπωρου ἀνθρώπου, τὰ ἐκδιώκει, προσφέροντας πίσω στὴν κοινωνία τὸν θεραπευμένο ἄνθρωπο. Ἕναν ἄνθρωπο, δηλαδή, ἀπαλλαγμένο ἀπὸ τὴν δαιμονικὴ κυριαρχία, ὁ ὁποῖος ἀποζητᾶ τὴν συνεχῆ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Ἰησοῦ ἀλλὰ καὶ μὲ τοὺς συνανθρώπους του. Ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἀπὸ ἐπιθετικὸς καὶ αὐτοκαταστροφικὸς γίνεται ἡ πηγὴ σωτηρίας τῶν ἄλλων.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὅμως, ἔχουμε τὴν ἀντίδραση τῶν κατοίκων τῶν Γαδαρηνῶν, οἱ ὁποῖοι, ὅταν πληροφοροῦνται τὰ γινόμενα ἀπὸ τοὺς χοιροβοσκοὺς καὶ ἐνῶ βλέπουν τὸν πρώην δαιμονισμένο ἰματισμένον καὶ σωφρονούντα, καταλαμβάνονται ἀπὸ φόβο. Καὶ ἀντὶ νὰ ἀναγνωρίσουν τὴν μεσσιανικὴ ἐξουσία τοῦ Ἰησοῦ, τὸν παρακαλοῦν νὰ ἐγκαταλείψει τὴν περιοχή τους ἀπὸ φόβο, μήπως στερηθοῦν τὰ ὑλικὰ ἀγαθά τους. Τυφλοὶ ὡς πρὸς τὸ πνευματικό τους συμφέρον, ἀπορρίπτουν τὴν ἐλευθερία, προτιμώντας νὰ μείνουν δοῦλοι. Καὶ δυστυχῶς, αὐτὴ ἡ συμπεριφορὰ ἐπαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα, ἀφοῦ πολλὲς φορὲς οἱ ἄνθρωποι δὲν διακρίνουν τὸ σωστό, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάνουν τὰ μεγάλα, γιὰ νὰ κερδίσουν τὰ μικρά, νὰ διώχνουν τὸ Σωτήρα γιὰ νὰ ζήσουν πιὸ ἄνετα.

Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ τραγικότητα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ἀρνεῖται τὸν Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ Ἰησοῦ, ἀρνεῖται τὰ θαύματα τῆς θείας ἀγάπης καὶ σκεπτόμενος ψυχρὰ καὶ ἐγκεφαλικὰ ἐγκλωβίζεται στὰ δεσμὰ μὲ τὰ ὁποῖα ὁ ἴδιος ἔχει περιβάλλει τὴν καθημερινότητά του. Ἀδυνατεῖ νὰ κατανοήσει ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ γίνει καλύτερος μὲ τὴν ψυχρὴ λογικὴ καὶ τὸ ὑλικὸ συμφέρον ἀλλὰ μόνο μὲ τὴν βιωματικὴ συνάντηση μὲ τὸν Χριστό, τὸν ἀληθινὸ σωτήρα καὶ ἐλευθερωτή.

Ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ἀφήνει τὴν ὕπαρξή του νὰ εἶναι συνδεδεμένη μὲ τὸν Θεὸ στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, γιατρεύεται ἀπὸ ὅλες τὶς «ἀσθένειες», ποὺ τόσο βασανιστικὰ τὸν ὁδηγοῦν στὴν μοναξιὰ καὶ τὴν ἀκοινωνησία. Ὁ ἄνθρωπος, ποὺ εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸν Χριστὸ, αἰσθάνεται μεγάλη ἀσφάλεια. Μέσα του κατοικεῖ ὁ Χριστὸς καὶ γι’ αὐτὸ γίνεται ἀπόστολος καὶ μάρτυράς του. Ὅπως συνέβη μὲ τὸ δαιμονισμένο ὁ ὁποῖος «ἀπῆλθεν… κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς».

Ἀγαπητοί ἀδελφοί, στὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται ὡς ἐλευθερωτὴς τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὶς δαιμονικὲς δυνάμεις. Δύο εἶναι οἱ συμπεριφορὲς τὶς ὁποῖες ἐπιδεικνύουν οἱ ἄνθρωποι διαχρονικά: εἴτε ἀποδέχονται αὐτὴν τὴν δωρεὰ, μεταβάλλοντας ριζικὰ τὸν ἑαυτό τους εἴτε, κατὰ τὸ πρότυπο τῶν Γαδαρηνῶν, τὴν ἀπαρνοῦνται καὶ μαζὶ μ’ αὐτὴν καὶ τὸν Χριστό χάριν κάποιου ἄλλου συμφέροντος. Δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦμε, ὅμως, ὅτι ἡ πρώτη ἐπιλογὴ μπορεῖ νὰ σημάνει τὴν σωτηρία μας ἐνῶ ἡ δεύτερη τὴν καταστροφή μας. Ἀμήν.

π. Α.Κ.Γ

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ο Απόστολος της Κυριακής 25 Οκτωβρίου - ΚΑ´ Επιστολή

῍Αν ζητώντας νὰ σωθοῦμε

ἀπὸ τὸν Χριστό,

βρεθήκαμε νὰ εἴμαστε

κι ἐμεῖς ἁμαρτωλοὶ

ὅπως οἱ ἐθνικοί,

σημαίνει τάχα

πὼς ὁ Χριστὸς

ὁδηγεῖ στὴν ἁμαρτία;

(Γαλ. β´ 16-20)

Αδελφοί, εἰδότες ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; Μὴ γένοιτο. Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. ᾿Εγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Αδελφοί, ξέρουμε πὼς ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ σωθεῖ μὲ τὴν τήρηση τῶν διατάξεων τοῦ νόμου. Αὐτὸ γίνεται μόνο μὲ τὴν πίστη στὸν ᾿Ιησοῦ Χριστό. Γι’αὐτὸ κι ἐμεῖς πιστέψαμε στὸν ᾿Ιησοῦ Χριστό, γιὰ νὰ δικαιωθοῦμε μὲ τὴν πίστη στὸν Χριστὸ κι ὄχι μὲ τὴν τήρηση τοῦ νόμου· γιατὶ μὲ τὰ ἔργα τοῦ νόμου δὲν θὰ σωθεῖ κανένας ἄνθρωπος. ῍Αν ὅμως, ζητώντας νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τὸν Χριστό, βρεθήκαμε νὰ εἴμαστε κι ἐμεῖς ἁμαρτωλοὶ ὅπως οἱ ἐθνικοί, σημαίνει τάχα πὼς ὁ Χριστὸς ὁδηγεῖ στὴν ἁμαρτία; ῎Οχι βέβαια! Γιατί, ἂν ὅ,τι γκρέμισα τὸ ξαναχτίζω, εἶναι σὰν νὰ ὁμολογῶ πὼς ἔκανα λάθος ὅταν τὸ γκρέμιζα. Κι ἀληθινά, μὲ κριτήριο τὸν νόμο, ἔχω πεθάνει γιὰ τὴ θρησκεία τοῦ νόμου, γιὰ νὰ βρῶ τὴ ζωὴ κοντὰ στὸν Θεό. ῎Εχω πεθάνει στὸν σταυρὸ μαζὶ μὲ τὸν Χριστό. Τώρα πιὰ δὲν ζῶ ἐγώ, ἀλλὰ ζεῖ στὸ πρόσωπό μου ὁ Χριστός. Κι ἡ τωρινὴ σωματική μου ζωὴ εἶναι ζωὴ βασισμένη στὴν πίστη μου στὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, ποὺ μὲ ἀγάπησε καὶ πέθανε ἑκούσια γιὰ χάρη μου.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 25 Οκτωβρίου 2015 - Στ´ Λουκά

Τί δουλειὰ ἔχεις

ἐσὺ μ’ ἐμένα ᾿Ιησοῦ,

Υἱὲ τοῦ ὕψιστου Θεοῦ;

Σὲ παρακαλῶ

μὴ μὲ βασανίσεις.

(Λουκ. η´ 27-39)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ ᾿Ιησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. ᾿Ιδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. ᾿Επηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ῾Ο δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. ῏Ην δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. ᾿Εξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. ᾿Ιδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. ᾿Εξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. ᾿Απήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο. Αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. ᾿Εδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· ῾Υπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. Καὶ ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Εκεῖνο τὸν καιρό, καθὼς ἔφτασε ὁ ᾿Ιησοῦς στὴν περιοχὴ τῶν Γαδαρηνῶν, τὸν συνάντησε κάποιος ἄνδρας ἀπὸ τὴν πόλη, ποὺ εἶχε μέσα του δαιμόνια ἀπὸ πολὺν καιρό. Ροῦχο δὲν ντυνόταν οὔτε ἔμενε σὲ σπίτι, ἀλλὰ ζοῦσε στὰ μνήματα. ῞Οταν εἶδε τὸν ᾿Ιησοῦ, ἔβγαλε μιὰ κραυγή, ἔπεσε στὰ πόδια του καὶ τοῦ εἶπε μὲ δυνατὴ φωνή· «Τί δουλειὰ ἔχεις ἐσὺ μ’ ἐμένα ᾿Ιησοῦ, Υἱὲ τοῦ ὕψιστου Θεοῦ; Σὲ παρακαλῶ μὴ μὲ βασανίσεις». Αὐτὰ τὰ εἶπε, γιατὶ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶχε διατάξει τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο. ᾿Απὸ πολλὰ χρόνια τὸν εἶχε στὴν ἐξουσία του, καὶ γιὰ νὰ τὸν συγκρατήσουν τὸν ἔδεναν μὲ ἁλυσίδες καὶ τοῦ ἔβαζαν στὰ πόδια σιδερένια δεσμά.  ᾿Εκεῖνος ὅμως ἔσπαζε τὰ δεσμά, καὶ τὸ δαιμόνιο τὸν ὁδηγοῦσε στὶς ἐρημιές. ῾Ο ᾿Ιησοῦς τὸν ρώτησε· «Ποιὸ εἶναι τὸ ὄνομά σου;» ᾿Εκεῖνος ἀπάντησε· «Λεγεών»· γιατὶ εἶχαν μπεῖ μέσα του πολλὰ δαιμόνια. Τὰ δαιμόνια, λοιπόν, τὸν παρακαλοῦσαν νὰ μὴν τὰ διατάξει νὰ πᾶνε στὴν ἄβυσσο. ᾿Εκεῖ κοντὰ ἦταν ἕνα κοπάδι ἀπὸ πολλοὺς χοίρους ποὺ ἔβοσκαν στὸ βουνό, καὶ τὰ δαιμόνια παρακαλοῦσαν τὸν ᾿Ιησοῦ νὰ τοὺς ἐπιτρέψει νὰ μποῦν στοὺς χοίρους, καὶ τοὺς τὸ ἐπέτρεψε. Βγῆκαν, λοιπόν, ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο καὶ μπῆκαν στοὺς χοίρους. Τότε τὸ κοπάδι ὅρμησε πρὸς τὸν γκρεμὸ καὶ πνίγηκε στὴ λίμνη. Μόλις οἱ βοσκοὶ εἶδαν τί ἔγινε, ἔφυγαν καὶ τὸ εἶπαν στὴν πόλη καὶ στὴν ὕπαιθρο. Βγῆκαν οἱ ἄνθρωποι νὰ δοῦν τί ἔγινε καὶ ἦρθαν κοντὰ στὸν ᾿Ιησοῦ. Βρῆκαν τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν ὁποῖο βγῆκαν τὰ δαιμόνια νὰ κάθεται δίπλα στὸν ᾿Ιησοῦ, νὰ φοράει ροῦχα καὶ νὰ φέρεται λογικά, καὶ φοβήθηκαν. ῞Οσοι εἶχαν δεῖ τί εἶχε γίνει, τοὺς εἶπαν γιὰ τὸ πῶς ὁ δαιμονισμένος σώθηκε. Τότε ὅλο τὸ πλῆθος ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῶν Γαδάρων παρακαλοῦσαν τὸν ᾿Ιησοῦ νὰ φύγει ἀπὸ κοντά τους, γιατὶ τοὺς εἶχε πιάσει μεγάλος φόβος. ᾿Εκεῖνος μπῆκε στὸ πλοιάριο γιὰ νὰ γυρίσει πίσω. ῾Ο ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν ὁποῖο εἶχαν βγεῖ τὰ δαιμόνια τὸν παρακαλοῦσε νὰ τὸν πάρει μαζί του. ῾Ο ᾿Ιησοῦς ὅμως τοῦ εἶπε νὰ φύγει, μὲ τὰ παρακάτω λόγια· «Γύρισε στὸ σπίτι σου καὶ διηγήσου ὅσα ἔκανε σ’ ἐσένα ὁ Θεός». ᾿Εκεῖνος ἔφυγε διαλαλώντας σ’ ὅλη τὴν πόλη ὅσα ἔκανε σ’ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς.

Προσκύνημα αγίου Χαραλάμπους

                                                    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΗΣ, ΑΞΙΟΥΠΟΛΕΩΣ & ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ & ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

μέ τό ἄφθαρτο χέρι του ἀπό τό ἱστορικό μοναστήρι τῆς Παναγίας τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Ραφαήλ Γρίβας

Ἐπίσημη ὑποδοχή τήν Πέμπτη 29 Ὀκτωβρίου στίς 5 τό ἀπόγευμα. Θά παραμείνει μέχρι καί τήν  Δευτέρα 2 Νοεμβρίου.

Καθημερινό ὁλοήμερο προσκύνημα (πρωινή θ. Λειτουργία, 12 μ. Χαιρετισμοί, 5 μμ. Παράκληση)

Παρασκευή 30/10: Ἀγρυπνία (8 μμ)

Κυριακή 1/11: ἱ. Εὐχέλαιο (5 μμ)

(μιά εὐλογία ἐπιστηριγμοῦ καί χαρμοσύνης γιά τό συνοριακό μας χῶρο)

Τηλέφωνο περαιτέρω ἐπικοινωνίας 23430-20270

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓ. ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΑΥΡΟΥ

ΣΜΥΡΝΗΣ 7 - ΤΗΛ. 210-3468360

Η ΗΜΕΤΕΡΑ ΕΝΟΡΙΑ ΤΙΜΑ & ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΘΗ ΕΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ  ΕΠΑΡΧΙΑ ΔΕΡΚΩΝ ΧΩΡΙΟΝ ΠΑΧΤΣΕΚΙΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΤΟ 1922 ΣΥΝΤΗΡΗΘΕΙΣΑ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΗΣ 

ΚΥΡΙΑΚΗ 25η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015 (ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΕΟΡΤΗΣ)

ΩΡΑ 7:00 Μ.Μ. ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ (ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ).

ΔΕΥΤΕΡΑ 26η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015 (ΚΥΡΙΩΝΥΜΟΣ ΗΜΕΡΑ)

ΩΡΑ 7:00 Π.Μ. ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΥ ΟΡΘΡΟΥ.

ΩΡΑ 8:30 Π.Μ. ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΜΗΜΑΤΟΣ Ι. ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓ. ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ (ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΕΚ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΤΟ 1922) ΠΕΡΙΞ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ.

ΩΡΑ 6:00 Μ.Μ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ & ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

ΤΡΙΤΗ 27η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015 (ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ ΕΟΡΤΗΣ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ & ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΕΣΤΟΡΟΣ)

ΩΡΑ 7:00 Π.Μ. ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΘΑ ΤΕΛΕΣΘΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΥΠΤΗ  ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΤΩ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΕΘΕΙ ΕΙΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΝ  ΑΠΟΤΜΗΜΑ  Ι. ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΕΣΤΟΡΟΣ ΠΡΟΣ ΑΓΙΑΣΜΟΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ.

ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΔΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ