Αν ζητάει να δει το Θεό με τα μάτια του σώματος, είναι μεν καλό που έχει αυτή την επιθυμία, αλλά δεν είναι σωστό γιατί αυτό είναι αδύνατο.
Όταν ο Μωυσής είπε στο Θεό, « ἐμφάνισόν μοι σεαυτόν», ο Θεός του είπε, «οὐ δυνήσῃ ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου· οὐ γὰρ μὴ ἴδῃ ἄνθρωπος τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται » ( Εξ. λγ’, 18-20).
Έτσι μη νομίσει και πει κανείς ότι, αν κάποιος κάπου κάποτε είδε κάποιο υπέρλαμπρο φως, ότι αυτό ήταν ο Θεός.
Όμως, « Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν »(Λουκ. ιη’, 27). Και αυτό λοιπόν το αδύνατο για τους ανθρώπους, δηλαδή να δουν το Θεό, ο Θεός το έκανε δυνατό, όπως φαίνεται στη συνέχεια.
«Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τοσοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα; οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστι; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, ἀπ' ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ· ὁ δὲ πατὴρ ὁ ἐν ἐμοὶ μένων αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα »(Ιω. ιδ’, 8- 10).
Αφού ο Κύριος είπε, « ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα·», το παραπάνω ερώτημα, Θεέ μου, θέλω να σε δω, ταυτίζεται με το, Χριστέ μου, θέλω να σε δω. Όποιος λοιπόν βλέπει το Χριστό, βλέπει το Θεό που κατοικεί μέσα Του, σύμφωνα με το, « ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς,» (Κολ. β’, 9).
Αυτά για τα μάτια. Ο άνθρωπος όμως δεν έχει μόνο μάτια για να βλέπει, αλλά έχει και καρδιά που πρέπει να βλέπει. Πώς όμως θα βλέπει, αν δεν είναι καθαρή; Ο Κύριος είπε, « μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται »( Ματ. ε’, 8).
Επειδή όμως το παραπάνω ερώτημα δε λέει, Θεέ μου θέλω να σε δω με την καρδιά μου, αλλά απλώς Θεέ μου, θέλω να σε δω, το θέμα σταματάει εδώ.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
