«Ό,τι λογής έργα σπείρει ο άνθρωπος, τέτοια και θα θερίσει»

 Κάποτε ο άρχοντας του τόπου επισκέφθηκε τον αββά Παλλάδιο, γιατί ήθελε να τον δει. Είχε ακούσει βέβαια τα σχετικά μ' αυτόν^. και είχε πάρει μαζί του και έναν στενογράφο, στον οποίο έδωσε την εξής εντολή: «Εγώ τώρα μπαίνω να δω τον αββά, εσύ λοιπόν όσα θα μου πει, να τα γράψεις με ακρίβεια».

 Μπαίνει μέσα ο άρχοντας και λέει στον Γέροντα: «Προσευχήσου για μένα, αββά, γιατί έχω πολλές αμαρτίες». «Μόνο ο Ιησούς Χριστός είναι αναμάρτητος» αποκρίνεται ο Γέροντας. Τον ρωτά ο άρχοντας: «Άραγε, αββά,θα τιμωρηθούμε για κάθε αμαρτία;» Κι απαντά ο Γέροντας: «Γράφει στην αγία Γραφή: Εσύ θα ανταποδώσεις στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του».«Εξήγησέ μου τον λόγο αυτόν» παρακαλεί ο άρχοντας. «Το νόημά του είναι ολοφάνερο» αποκρίνεται ο Γέροντας, «αλλ' όμως άκουσε και λεπτομερώς. Στενοχώρησες τον πλησίον; Περίμενε από κάποιον να πάθεις το ίδιο. Άρπαξες από τους κατωτέρους σου, γρονθοκόπησες φτωχό, ήσουν προσωπολήπτης σε δικαστήριο, ντρόπιασες, κακολόγησες, συκοφάντησες, είπες ψέματα εναντίον κάποιου, επιβουλεύθηκες την οικογενειακή τιμή των άλλων, ορκίστηκες ψευδόμενος, μετέθεσες όρια πατρικών χωραφιών, πρόσβαλες κτήματα ορφανών, καταστενοχώρησες χήρες, προτίμησες την εδώ πρόσκαιρη ηδονή από τα μελλοντικά αγαθά; Περίμενε την ανταπόδοση αυτών. Γιατί ό,τι λογής έργα σπείρει ο άνθρωπος, τέτοια και θα θερίσει. Και βέβαια εάν έχεις κάνει και κάποια καλά έργα, να περιμένεις να σου ανταποδοθούν κι αυτά πολλαπλάσια, γιατί "Εσύ (ο Θεός) θα ανταποδώσεις στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του". Έχοντας στον νου σου, σ' όλη τη διάρκεια της ζωής σου, αυτή την τελική απόφαση, θα μπορέσεις να αποφύγεις τα περισσότερα αμαρτήματα».

«Και τί πρέπει να κάνω, αββά;» ρωτάει ο άρχοντας. «Να συλλογιέσαι -του απαντά ο Γέροντας- τα αιώνια, τα ατελεύτητα, τα συνεχόμενα.... Εκεί είναι χώρα ζώντων που δεν κινδυνεύουν να πεθάνουν εξαιτίας της αμαρτίας, αλλά ζουν την αληθινή ζωή ενωμένοι με τον Χριστό».

 Στέναξε τότε ο άρχοντας και είπε: «Πράγματι, αββά, έτσι είναι όπως τα είπες»^. και ξεκίνησε να επιστρέψει στο σπίτι του ευχαριστώντας τον Θεό για τη μεγάλη ωφέλεια που πήρε.

 * * *

* Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος θα μας πει: «Με τη μετάνοια γίνεται το πλύσιμο του μολυσμού των αισχρών πράξεων. Μετά δε από αυτήν, ακολουθεί η μετοχή του Αγίου Πνεύματος, όχι απλά, αλλά ανάλογα με την πίστη και την διάθεση και την ταπείνωση εκείνων που μετανοούν από όλη τους την ψυχή...»

«Γι' αυτό ο Θεός, επειδή είναι φιλάνθρωπος και οικτίρμων και επειδή θέλει τη σωτηρία μας, τοποθέτησε ανάμεσα σε μας και σ' Εκείνον την εξομολόγηση και τη μετάνοια και έδωσε την εξουσία σε καθένα που θέλει, να ανακαλέσει τον εαυτόν του από την πτώση του και με αυτήν να ξαναμπεί στην προ της πτώσεως κατάσταση και να αποκτήσει οικειότητα με τον Θεό και να βρεθεί μέσα στη δόξα του και στην παρρησία προς αυτόν. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και να γίνει πάλι κληρονόμος όλων των αγαθών που μας υποσχέθηκε ή και μεγαλυτέρων ακόμα, εάν θελήσει να επιδείξει θερμή μετάνοια. Γιατί, ανάλογα με τη μετάνοια, θα βρει και την ανάλογη παρρησία και οικειότητα προς τον Θεό κάθε άνθρωπος...».

"Για την ΜΕΤΑΝΟΙΑ,
την μοναδική λύση στα αδιέξοδά μας"
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ΔΑΦΝΗ

      

Μια φωτογραφία απο το Αγιον Όρος

Προσεξτε αυτη τη φωτογραφία απο το Αγιον Όρος που είναι γεμάτη απο διάσπαρτα σφαιρικά  φωτεινά σημάδια.

Ο αρχιμάγος Καούλου

 Απο την Κεντρική Αφρική

Το κύτταζε απορημένος. Κυλούσε πάνω σε ράγες, ξεφυσώντας καπνό, σφυρίζοντας, αφήνοντας ενα ρυθμικό τάκα τάκ- τάκα τάκ- τάκα τάκ. Έσερνε πίσω του βαγόνια, πολλά βαγόνια, κατάφορτα απο μεταλλεύματα, εμπορεύματα, πραμάτειες και ταξιδιώτες, διασχίζοντας τον πλατύ κάμπο του Κονγκό και πάντα αγκομαχώντας...Πρός στιγμή ρίγησε, ύστερα το παρακολουθούσε να ξεμακραίνει κι όλο να ξεφυράσει...

"Τι είναι αυτό;"ρώτησε ένα διαβάτη του δάσους. "Καούλου" του απάντησε, που στη γλώσσα του συμαίνει τραίνο. "Καούλου", είπε με θαυμασμό! Σε δύο μέρες απέκτησε ένα χαριτωμένο αγόρι. Γεμάτος συγκίνηση , φώναξε. "να το ονομάσουμε Καούλου". Έτσι κι έγινε.

Μεγάλωσε ο "Καούλου". έξυπνος, εργατικός, με μιά έντονη όμως τάση στα μάγια. Συζητούσε με τους μάγους της φυλής του, έμαθε τη γλώσσα τους, τις γοητείες τους, τη σατανική τους τέχνη. Τόσο, ώστε ξεπέρασε όλους, κι αυτούς τους δασκάλους του. Κι αυτοί τον θαύμαζαν τόσο, ώστε τον ανεκήρυξαν αρχηγό τους. αρχιμάγο, θα λεγαμε με τη δική μας ορολογία. Κι ο Καούλου, χάρη στην εργατικότητα του και στη μαγική του τέχνη, και με τη συνεργεία του Σατανά, του αφεντικού του, πλούτισε. Έκτισε ωραιότατο σπίτι , απέκτησε περιουσία, 15 φορτηγά, εκτάσεις γής. Για τα μέτρα του φτωχού λαού του Κογκό ήτανε πάμπλουτος. "Πάντα ταύτα σοί δώσω, εάν πεσών προσκυνήσεις με". είπε ο Σατανάς στον Κύριο. Κι ο Καούλου , που έπεσε στα γόνατα και προσκύνησε τον αρχηγό τους σκότους, τα πήγε όλα πλούσια.

Κάποτε αρρώστησε βαρειά. Κι όλο χειροτέρευε. Τα μάγια του και των ομοτέχνων του δεν ωφέλησαν σε τίποτε. Πάνω στην απελπισία του κάλεσε τον Ορθόδοξο ιθαγενή ιερέα π. Στέφανο να του διαβάσει μιά ευχή. Πήγε πρόθυμα ο σεμνός λευίτης, έβαλε το πετραχίλι του, στάθηκε δίπλα του, άνοιξε το Ευχολόγιο, διάβασε με θέρμη την ευχή . Αλλά το ποθητό αποτέλεσμα δεν ήλθε. Ο Καούλου ξανακάλεσε τον ιερέα, ο οποίος ανταποκρίθηκε. Παραπονέθηκε ο Καούλου που δεν έγινε τίποτε, αλλά ο ιερέας του απάντησε ταπεινά.

-"Πως να πιάσει η ευχή , αφού το σπίτι σου , και ιδιαίτερα το δωμάτιο σου, είναι γεμάτο απο φετίχ(*);"Πέταξε όλα αυτά τα μπρούντζινα , ξύλινα ,πήλινα ειδώλια, απο ' δω μέσα. Μόνο έτσι θα πια΄σει η ευχή".
Τα πέταξε ο Καούλου, κι ο ιερέας ξανάρθε και ξαναδιάβασε την ευχή. Αλλά και πάλι δεν ήλθε η επιθυμητή ίαση. Σε νέο παράπονο του Καούλου, ο π. Στέφανος τον ρώτησε ήρεμα.:
-Μήπως δεν τα πέταξες όλα;
-Όλα, εκτός απο κάνα- δυο, απάντησε κομπάζοντας ο Καούλου. Θα τα πετάξω όμως κι αυτά.

Ήλθε για τρίτη φορά ο π. Στέφανος. Το σπίτι είχε πιά αδειάσει απο τα σατανικά φετίχ. Η ευχή διαβάστηκε με θερμή ψυχής και πίστη, ενώ ο Καούλου παρακολουθούσε με προσοχή και πόθο ψυχής.
Και η θεραπεία ήλθε. Κι ο Καούλου δέν έμεινε στην ειδωλολατρία και στα μάγια. Βαφτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός, λυτρώθηκε  απο τη δουλεία του Σατανά και πολιτευόταν πιά ώς μέλος της Εκκλησίας του Χριστού με καινούργιες αποφάσεις και με το χριστιανικό  του όνομα Pierre, Πέτρος. Το Καούλου ξεχάστηκε και όλοι τον ήξεραν πιά ως μεσιέ Πιέρ...

Ο εχθρός όμως της ψυχής μας, ο πάγκακος διάβολος , δεν του συγχώρεσε ποτέ την αποστασία αυτή. Σε λίγο καιρό εξανεμίστηκε στους τέσσερις ανέμους η περιουσία του Πιέρ. Η μία κόρη του , που ζούσε σ' άλλη πόλη, αρρώστησε με την ανίατη αρρώστια έητζ και της μικρής εγγονής του πρήστηκαν τα λαιμά, δεν μπορούσε να καταπιεί. Μάνα και κόρη δεν ήθελαν να εμφανίζονται για να μη τις περιγελούν, όπως έλεγαν. Ο μεσιά Πιέρ την καλούσε επίμονα να έλθει να τη δεί, να την περιποιηθεί, εκε΄νη όμως αρνιόταν να παρουσιαστεί μπροστά του.

Μιά μέρα , που ο Πιέρ συμμετείχε στη θεία Λειτουργία και προσευχόταν θερμά με δάκρυα και με το πρόσωπο χωμένο στις χούφτες του, κάποιος του ανάγγειλε χαμηλόφωνα πως η κόρη του ήλθε στο σπίτι και τον περίμενε. Τον άκουσε ο Πιέρ, αλλά δεν διέκοψε την προσευχή του. Έμεινε ως την απόλυση , σχεδόν δεν πήρε είδηση ότι άδειασε ο ναός...Τελικά συνειδητοποιώντας πως όλοι σχεδόν είχαν φύγει, πήρε το αντίδωρο του και βγαίνοντας από το ναό κοντοστάθηκε στη βάση του μετάλλινου σταυρού, που βρισκόταν στην είσοδο της αυλής του ναού. Στη βάση του  είχαν φυτέψει βασιλικό, που φουντωτός σκόρπιζε ολοτρόγυρα  το άρωμα του. Κι άλλη προσευχή εδώ, με πόνο και πίστη. Ασπάσθηκε  ευλαβικά το σταυρό, έσκυψε, έκοψε κάποια κλαδάκια του βασιλικού, πήγε γρήγορα στο σπίτι του, έβρασε το βασιλικό και πρόσφερε στην κόρη του να πιεί. το ήπιε εκείνη με πίστη και δεν άργησε να ανακτήσει  πλήρως την υγεία της. το πρόσωπο της έλαμψε και πάλι γεμάτο σφρίγος. Περπατούσε με νεύρο , όπως πρώτα. Όλοι θαύμαζαν.

Κάποια μέρα ο υπεύθυνος αρχιμανδρίτης , η ψυχή της Ορθόδοξης Ιεραποστολής  στην Κανάνγκα, βρέθηκε στο αεροδρόμιο της πόλεως για δουλεία. Κάποια στιγμή ο συνεργάτης του του είπε:
-Πάτερ, πάτερ. κοίταξε. Βλέπεις αυτή τη γυναίκα;
-Τη βλέπω. γιατί; τι συμβαίνει;
-Την ξέρεις αυτή;
-Όχι , ποιά είναι;
-Είναι η κόρη του Πιέρ.
Ήταν μιά γεροδεμένη, στιβαρή  νεαρή γυναίκα, όλο σφρίγος και ζωή...Δε θύμιζε τίποτε από την περιπέτεια του έητζ, που είχε περάσει...

Β.

*Φετίχ, αντικείμενα, αγαλματίδια κ.τ.ο, που λατρεύονται , διότι θεωρούνται από τους πρωτόγονους λαούς ως φορείς μαγικών ικανοτήτων ή κατοικίες θεών.


Η Δράσις μας
Ετος ΜΑ΄ Φεβρουαριος 2002 Τεύχος 396

Η πρώτη Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά μετά το 1922 τον φετινό δεκαπενταύγουστο.

Η πρώτη Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, εδώ και 88 χρόνια, πρόκειται να τελεσθεί ανήμερα του δεκαπενταύγουστου στο ιστορικό μοναστήρι προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο...τούρκος υπουργός πολιτισμού κ. Γκιουνάϊ γνωστοποίησε την σχετική απόφαση της Τουρκικής Κυβέρνησης στον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Την απόφασή της η τουρκική κυβέρνηση έκανε την Τρίτη γνωστή στο Φανάρι και εγγράφως.
Υπενθυμίζεται ότι η ιστορική Μόνη, σύμβολο του Ποντιακού ελληνισμού, λειτουργεί σήμερα ως Μουσείο.

 http://greece-salonika.blogspot.com/