Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Τα Ευαγγέλια είναι η πρώτη συνέχεια

ta-evaggelia-einai-i-prwti-synexeia%25C2%25ABS.Drekou%25C2%25BBN.Lygeros-Logoi

Τα Ευαγγέλια είναι η πρώτη συνέχεια - Ν. Λυγερός

Η εκκλησία και τα μοναστήρια είναι εντελώς διαφορετικά σαν ρόλος, μετά έχουμε το ενδιάμεσο που θα παίξει ο Γέροντας, είναι ότι η εκκλησία είναι για να μπορεί να έρθει ο οποιοσδήποτε εύκολα, στο μοναστήρι είναι για να μην έρχεται σχεδόν κανένας και όλα πάντα δύσκολα.
Τα μοναστήρια είναι αυτά που αντέχουν περισσότερο τη βαρβαρότητα, οι εκκλησίες ανθίζουν όταν δεν υπάρχει βαρβαρότητα. Όταν υπάρχει βαρβαρότητα είναι τα πρώτα που καταστρέφονται, τα μόνα που μένουν είναι τα απομονωμένα μοναστήρια, που ο άλλος δεν ξέρει που να το βρει για να το λεηλατήσει ή να το διαλύσει. 
Εδώ είναι κάπως το ίδιο, είναι ότι κάπου κάπου έρχονται και οι άνθρωποι από τα μοναστήρια μέσα στην εκκλησία. Δεν παίζουν το ρόλο του παπά. Παίζουν το ρόλο της άμεσης μετάδοσης, γιατί μερικές φορές βλέπουν ότι δεν φτάνει, άρα έρχονται για να ενισχύσουν. 
Εδώ, κανονικά θα μπορούσατε να το σκεφτείτε έτσι, είναι ότι γιατί βρίσκεστε μετά την εκκλησία, εφόσον είναι η εκκλησία, εκκλησία. Γιατί σας λείπει αυτό το κομμάτι, το αμέσως μετά την εκκλησία και δεν είναι τυχαίο που το έχουμε σαν παράδοση αυτό, πολύ συχνά πίνουμε καφέ μετά την εκκλησία. 
Έχετε σκεφτεί ποτέ για ποιο λόγο; Είναι απλώς για να εκφραστείτε μετά τη σιωπή. Διότι την ώρα της εκκλησίας δεν μιλάτε, την ώρα που ο παπάς κάνει το κήρυγμα δεν του απαντάτε. Άρα το ένα είναι το μάθημα και το άλλο είναι η συνέχεια. Στη συνέχεια είναι εκεί που οι μαθητές εκφράζονται, σε σχέση μ’ αυτά που άκουσαν, πως νιώθουν. Αλλά μερικές φορές το κάνουν κοινωνικά και νομίζουμε ότι είναι απλώς για να μιλάμε. Είναι για να μιλάμε σε σχέση με αυτό που ακούσαμε. Όχι για να μιλάμε. 
Άρα ένας εκφυλισμός θα ήταν ας πούμε να βρισκόσαστε εδώ για να πείτε τα δικά σας, εκτός βέβαια από αυτά που ακούσατε στην εκκλησία. Και στο τέλος θα πρέπει να αναρωτηθείτε τότε, γιατί πάτε στην εκκλησία, εφόσον δεν μιλάτε γι’ αυτό. 
Άρα η ιδέα ποια είναι, είναι ότι την ώρα της εκκλησίας ακούμε μια διδασκαλία και ανάλογα με το επίπεδό μας μπορεί να φτάνει και στο επίπεδο της διδαχής και μετά πρέπει να το πούμε. Όχι να πούμε το μάθημα, αλλά να το μοιραστούμε. 
Όπως λέμε, είδες τι είπε ο άνθρωπος; Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί πολύ απλά ακολουθούμε το ιδού ο άνθρωπος. Γιατί δεν τον βλέπεις; Γιατί αναγκάζεσαι να το πεις; Άμα σκεφτείτε τώρα ότι τόση ώρα μέσα στην εκκλησία σας μιλάει μόνο και μόνο για έναν άνθρωπο, τον Θεάνθρωπο, λέτε αφού το ξέρουμε, την προηγούμενη Κυριακή ήταν αυτό. Κι αυτό είναι το διαχρονικό στοιχείο. Είναι ότι ενώ η εκκλησία συνεχίζει να λέει τα ίδια πράγματα, με τον ίδιο τρόπο, παραμένει αξιόπιστη μετά από 2000 χρόνια. 
Εμείς που θεωρούμε ότι πρέπει να λέμε πάντα πράγματα διαφορετικά για να κρατάμε το ενδιαφέρον, σιγά σιγά σταματάει αυτό το ενδιαφέρον. Γιατί; Γιατί η εκκλησία είναι αδιάφορη προς το ενδιαφέρον. Ασχολείται μόνο και μόνο με την αλήθεια. Άρα η διάδοση της αλήθειας φτάνει.
Θυμάστε η εκκλησία, σημαίνει απλώς ο χώρος που βρισκόμαστε. Γι’ αυτό λέγαμε να το σκεφτείτε, ότι είναι λίγο παράξενο, να βρισκόσαστε μετά την εκκλησία, εφόσον είναι ο χώρος που βρισκόμαστε. Δεν είναι παράξενο αν το σκεφτείτε ότι στον πρώτο χώρο βρισκόμαστε για να ακούσουμε, ενώ στο δεύτερο βρισκόμαστε για να μιλήσουμε γι’ αυτό που ακούσαμε. 
Αν το κοιτάξετε ορθολογικά, θα πρέπει να αναρωτηθείτε, τα Ευαγγέλια σε ποιον τομέα ανήκουν; Θα δείτε ότι τα Ευαγγέλια είναι η πρώτη συνέχεια. Δηλαδή είναι η πρώτη φορά που λένε, εμείς ζήσαμε αυτά, να τα μάθετε, για να τα λέτε.
http://nikos-lygeros-poihsh.blogspot.gr/2016/02/ta-evaggelia-einai-i-prwti-synexeia.html

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...