Στην πλατυτέρα του Άθωνα τη μάνα Παναγία

Ευχαριστούμε πολύ τον Κωνσταντίνο Τζ. που μας έστειλε το παρακάτω ποίημα για την Παναγία μας, την Πλατυτέρα του Άθωνα τη μάνα Παναγία.

Μητέρα Παναγία μου μ’ αξίωσες και πάλι να προσκυνήσω το σεπτόν και άγιο σου περβόλι,

Την ιερή χερσόνησο που υμνείται τ’ όνομα σου, τον Άθωνα που ειν’ των ψυχών το άγιο αραξοβόλι.

Με ευγνωμοσύνη απέραντη και με χαρά μεγάλη ενώ η καρδιά αποζητά των καμπανών τους ήχους,

Ένα λευκό πήρα χαρτί και της ψυχής γραφίδα και καταθέτω σου Αγνή τους πενιχρούς μου στίχους,

Κόρη Γοργοϋπήκοε , μητέρα των Ιβήρων γενού η Πορταΐτισσα ψυχής μου της αθλίας,

Παντάνασσα θεράπευσον τα βδελυρά μου πάθη κι αξίωσε με της οδού Σεμνή της μακαρίας,

Ω Ρόδον το αμάραντον, μητέρα Εσφαγμένη, που εκ των αγνών αιμάτων σου έτεκες τον Σωτήρα,

Τον ρύπον νυν απόπλυνον της τάλαινας ψυχής μου, και της Αγάπης σου έμπλησον πάλιν ταυτήν με μύρα

Μάνα μου Κουκουζέλισα , της Λαύρας Οικονόμε, το τάλαντον μου σκόρπισα στη γη την αλλοτρία,

Και των εχθρών περίγελως , έρχομαι τετρωμένος στη Φοβερά σου ελπίζοντας Μήτηρ την Προστασία,

Ω Θύγατερ το έλεος ζητώ το πλούσιον σου μεσίτευσον παρακαλώ δι’ εμέ εις Τον Υίόν σου,

Ελαιοβρύτισσα γενού εις την ξηράν ψυχή μου, Γερόντισσα του Άθωνα στέρξε στην ύπαρξη μου,

Και γίνε Βηματάρισσα στον έρημον μου οίκο, γιατί είμαι δημιούργημα στον Πλάστη μου ανήκω,

Στον Τιμιότατον Σταυρόν πανάχραντο έχυσε αίμα, το ξέρω μάνα πως αυτό έγινε και για μένα,

Θαρρώντας προς την χάριν σου , ω Γαλακτοτροφούσα, εις την σεπτήν εικόνα σου πίπτω την Τριχερούσα, Και την ταχείαν αντίληψιν από εσέ ζητάω, θεράπευσον μου την πληγήν, γονάτισα, βοάω…

Προς σένα Παναγία μου, γλυκιά Παραμυθία, Άξιον εστί , Καταφυγή , λιμήν και σωτηρία,

Διονυσιάτισσα Αγνή, Μητέρα του Ακαθίστου, ίλεως γενού παρακαλώ στον θρόνο του Υψίστου,

Σαν έλθει και η τελευτή και του δικού μου βίου «Ελθέ» να ακούσω και δι εμέ ζωής της αιωνίου.